تحليل ها و پيام ها

بدینوسیله حلول سال نو عیسوی را به همه دوستان و عزیزان قلم بدست و نیز خوانندگان گرامی این پورتال وزین و همه دست اندرکاران آن که بازحمات شباروزی خود این مرجع معلوماتی را فعال و مثل همیش پرمحتوا نگهداشته اند و از فیض آن تعداد کثیری از مردم بهره مند می شوند، تبریک و تهنیت گفته از خدای عز و جل برای ملت مظلوم افغانستان و همه هموطنان گرامی در هر جا که استند، و همه نویسندگان و خوانندگان این پورتال صحت، سلامت، سعادت و سال پر از خوشی و آرامی خواهانم ارادتمند همه عبدالله کاظم

الله محمد سال نو را که دقایق چند وارد میدان می شود برای همهً دوستان این صفحهً به آرزوی سلامتی و خوشی شما عزیزان سال صلح آمیز در روی زمین آرزومند است.

از بارگاه ایزد متعال استدعاء دارم تا رحمت و بخشایش خود را بالای ملت غریب افغان انداخته و انرا از شر منافقان داخلی و خارجی با یک معجزه خلاص نموده که اساس اصلی نفاق هستند.

بر بام بر آمد آن بهار اقبال
تا ماه نوش کند ز چرخ استقبال

در کارگهً آب و گل شکل و مثال
ساریست فلک بیخبراز نقض و کمال

این کاسه و کوزه صنعت استاد است
جز گردش هیچ نیست در چرخ کلال

فیلسوف و عارف جاویدان بیدل

قدرمنوورونو او خویندو!
تاسو او ستاسو دکورنیوټولوغړوته د ۲۰۱۶ز، کال درارسیدوله کبله دزړه له کومی مبارکي وایم.
درنو دوستانو!
لکه چی ټول پوهیږۍ تیرکال زمونږ دوطن دخلکو لپاره دډیرومصیبتونو کال وو. ډیری وینی وبهیدی، دوطن ډیرشازلمیان شهیدان شول . ډیری مېندی بُوری، ډیری خوېندی کونډی او ډیر ماشومان یتیمان شول. دوطن دپرمختګ هیلی هغسی چی تمه ئي کیده پوره نه شوی. اوله بده مرغه وطن لا هم داورپه لمبوکی سوځي او خدای خبردې چی دا په وینو لړلی غمیزه به لا څومره دوام ولري .
ددی غمیزي علتونه ډیرزیات دی چی تاسی له مانه پری ښه پوهیږۍ اودټولویادول هغه دچاخبره په منو کاغذ غواړي ، خویو عمده علت ئي دافغانانو ترمنځ نفاق دي. که ټول افغانان اقلاً دعمومی ملی ګټوپه خاطر یوه خوله واي، اودخپلو شخصی، ګروهی، قومی اونورونارواء ګټو څخه ئي ملی ګټي نه قربانولې، باور وکړۍ چی ددنیاء په مخ به یو قدرت هم ددوی مخه نه وای نیولی .
راځۍ له یوه بهرنی نیك دوست (نریندرا مودي) څخه ئي زده کړو چی وائي :
(تاسې پښتون، ازبک، تاجک، هزاره، مسلمان او هندوان کېدای شئ خو تاسي وياړلي افغانان یاست چې د يو افغان ملت په حېث ژوند وکړئ)
او دخپلو مشرانو دا نصیحت هم مه هیروۍ چی ویل به ئي : (یابه یوکیږو، کنه ورکیږي).
نوراځۍ راتلونکې ۲۰۱۶ ز، کال د(ټولوافغانانودیووالي اوورورۍدټینگښت کال )ونوموو، اود زړه داخلاصه دوطن دلوړوګټو اودخپلو اولادونودښی راتلونکی په خاطر یوبل ته دوروۍ غیږه خلاصه کړو اوپه یوه خوله ، یوزړه اوټینگ عزم دخپل وطن دساتلو په سنگر کی ودریږي اودُښمنانو ته وښیوو چی ټول باتورافغانان دیوی خاوري، ګران وطن افغانستان اولادونه، اوددښمن په مقابل کی یوه خوله یو لاس اویوموټې دي، اوقسم خوړلی، شریر دښمنان ئی په خپلو شیطاني موخوکی هیڅکله نشي بریالی کیدلې.
۲۰۱۶ز، کال (دټولوافغانانودیووالي اوورورۍ دټینگښت کال ) دي ټولوته نیکمرغه وي !

مضمون پرمحتوی و قابل مکث عمیق آقای محمد فقیر فقیر:
ٌده جان زدن شش قاته در جماعتی برگزیده
اگر اشرف غنی این مغز متفکر دوم دنیا و عبدالله یا سرسالارء سالاران تخریب افغانستان و تعدادی از نمایندگان پارلمان آقای کرزی یا رئیس جمهور پرتاب شده از طیاره در کابل تنها کلمۀ افغان را در تذکره های الکترونیکی بزودی نگذارند درج شود معنی آنرا دارد که آنها در خدمت بیگانگان اند و سد راه ملت سازی همه مردم افغانستان واحد اند.

با سلامهای زیاد به گردانندگان وبسایت افغان جرمن آنلاین

جناب آقای استاد سید هاشمیان! سلام و عرض ادب دارم.
از اینکه بخاطر مریضی در شفاخانه بسر می برید، موجب نا راحتی و خفګان بنده و همه مخلصین شما ګردیده، اُمید واریم جناب عالی و همچنین همۀ اساتید و بزرګان منجمله آقای داکتر سید ع.کاظم صحت و سلامتی خویشرا باز یافته و هر چه زودتر به آغوش ګرم خانواده و پورتال زیبای افغان جرمن با نیرو و قدرت بیشتر دوباره تشریف فرما ګردید.
دُعای خیر همه هموطنان تان بدرقۀ زندګی آبرومندانۀ شما باد.

بعد از سلام و تشکری از داکتر صاحب کاظم!

آیا هندوستان اینقدر از وضع افغانستان بی خبر است یا خود را به در بی خبری می زند و یا با این حرف ها این باند را بالای مردم افغانستان که همه دشنام برایشان می فرستن آغا و بادار می سازد.

آغای نارندرا موندی صدراعظم هند می فرماید:

" سلام به رهبری رییس جمهور پیشین حامد کرزی صاحب! که کشور را به فراست و عزم خود از روزهای تاریک ناامیدی بیرون کشیده و بسوی آینده پر امید آورده است. احترام به رییس جمهور غنی و رییس اجرایی داکتر عبدالله که با کشور داری شان، که تنها یک میهن پرست بزرگ میتواند این را داشته باشد".

باقی مانده بیانیه این آدم مست از قدرت هم یک قسم معلوم می شود که توسط کدام افغان از درون ارگ نوشته شده باشد.

حرفی ننوشتم که دلی خون نشد انجا
از نامهً من در پر طاءوس خبر گیر

ازهموطن دانسمند محترم جناب آقای عبدالحق فاریابی معذرت میخواهم که تا حال بسوالات شات پیرامون (فرهنگ زبان دری)جواب ارائه نتوانسته ام - درین رخصتی طویل من از ده روز به اینطرف در بستر قراردارم که آقای قیس کبیر وهمه کارکنان این پورتال از وضع من خبردارند-چهار روز از یک بابت بشفاخانه بودم - بابت دیگر که یک "وایروس" ساری است، درمنطقۀ ما بسیارمردم رارنج داده واثرات آن برمن کاملا زایل نشده است. همینکه بهتر شوم بخدمت میرسم - با عرض احترام - هاشمیان -30 دسامبر

موضوع اقای صديق فرهنگ، سيد قاسم رشتيا و محمد هاشم ميوندوال
آقای وطندوست در پورتال نوشته است: فکرمیکنم درین دو سال سر موضوغ آقای رشتیا و فرهنگ درین پورتال بحث ادامه دارد...
من در باره ادعای صديق فرهنگ نسبت به قوم میوندوال سوال دارم.

فرهنگ برادر سيد قاسم رشتيا وزير در وقت محمد ظاهرشاه بود و شيندم پسرکاکای داکتر صاحب سيد کاظم میباشد.
فرهنگ در خاطرات خود راجع به محمدهاشم ميوندوال چيزهای زياد نوشته است. مطلب نو اين است. فرهنگ در کتاب خاطرات خود در صفحه 385 نوشته: " ... ميوندوال هنگام برخورد با وکلای پشتوزبان خود را پشتون قلمداد نموده و جکومت قبلی داکتر يوسف خان را حکومت فارسی زبانان خوانده بود، اما در ملاقات با وکلای سمت شمال، با ايشان اظهار داشته بود که وی نسلا ازبک میباشد و پدرش از ترکستان روس به افغانستان هجرت نموده و چون در مقر سکونت اختيار کرده بود، خانواده اش زبان پشتو را آموخت و پشتوزبان شد...." اين موضوع در شورا افشا شد و ميوندوال رای خود را در شورا از دست داد. فرهنک در اين کتاب از بسياری افراد نام میگيرد که برای بدست اوردن اميازات، ملت خود راتعيير دادند و خود را پشتون گفتند از جمله از ببرک کارمل، داکتر عبدالظاهر صدراعظم سابق و ... نام میبرد. واقعيت مساله چيست؟ اتهام فرهنگ درست است؟

موضوع اقای صديق فرهنگ، سيد قاسم رشتيا و محمد هاشم ميوندوال
آقای وطندوست در پورتال نوشته است: فکرمیکنم درین دو سال سر موضوغ آقای رشتیا و فرهنگ درین پورتال بحث ادامه دارد...
من در باره ادعای صديق فرهنگ نسبت به قوم میوندوال سوال دارم.

فرهنگ برادر سيد قاسم رشتيا وزير در وقت محمد ظاهرشاه بود و شيندم پسرکاکای داکتر صاحب سيد کاظم میباشد.
فرهنگ در خاطرات خود راجع به محمدهاشم ميوندوال چيزهای زياد نوشته است. مطلب نو اين است. فرهنگ در کتاب خاطرات خود در صفحه 385 نوشته: " ... ميوندوال هنگام برخورد با وکلای پشتوزبان خود را پشتون قلمداد نموده و جکومت قبلی داکتر يوسف خان را حکومت فارسی زبانان خوانده بود، اما در ملاقات با وکلای سمت شمال، با ايشان اظهار داشته بود که وی نسلا ازبک میباشد و پدرش از ترکستان روس به افغانستان هجرت نموده و چون در مقر سکونت اختيار کرده بود، خانواده اش زبان پشتو را آموخت و پشتوزبان شد...." اين موضوع در شورا افشا شد و ميوندوال رای خود را در شورا از دست داد. فرهنک در اين کتاب از بسياری افراد نام میگيرد که برای بدست اوردن اميازات، ملت خود راتعيير دادند و خود را پشتون گفتند از جمله از ببرک کارمل، داکتر عبدالظاهر صدراعظم سابق و ... نام میبرد. واقعيت مساله چيست؟ اتهام فرهنگ درست است؟

دانشمند محترم آغای سیستانی !

اگر درمورد همین تجار افغانی معلومات بیشتر ارائه نماید ممنون میشویم .متاسفانه برای ترور شاه امان + غازی، پسر سقو، يکی از تاجران قندھاری را تطميع کرده بود تا با ھمکاری ھفت نفرقندھاری ديگر، شاه امان + غازی را به قتل برسا ند کاتب در ذيل وقايع ٢٦ حمل ١٣٠٨ مطابق
١٥ اپريل ١٩٢٩،مينويسد که سقو:« موسی خان قندھاری رئيس شرکت تجارت افغان وآلمان را با ھفت نفر ديگر از قندھاريان به قتل امان + خان برانگيخته و به مژده و نويد عطای زيادی ايشانرا تطميع ومامور کرد که او را ھک ٤ سازند.»

مقاله دوست محترم سید عبدالله کاظم بتاریخ ۲۹ دسمبر ۲۰۱۵ میلادی تحت عنوان ٌشرحی در بارهء بیانیهء ببرک کارمل وتهاجم قوای شوروی و قتل امینٌ.

از معلومات در این مورد از جنابشان خیلی ممنونم.
سوالی که همیشه در این مورد هنوز هم دارم اینست که چرا تاحال از طرف به اصطلاح ٌمجاهدین راهء حقٌُ کرزی و اشرف غنی وعبدالله تاوان جنگ از روسیه یا میراث شوروی سابق از راهء بین المللی تقاضا نشده و نمیشود؟؟؟؟
با عرض حرمت.

آخرین توضیح پیرامون افسانۀ سرمگسک هاشمیان و تدوین
فرهنگ دری موسوم به قاموس کبیر افغانستان

جناب محترم آقای فاریابی،

می خواهم، البته به اجازۀ شما، مطالبی را که در آخرین نوشتۀ تان مطرح نموده اید، به شکل اختصار و ذیلاً جواب عرض کنم:
1ـ

محترم آقای رحمن !
فکرمیکنم درین دو سال سر موضوغ آقای رشتیا و فرهنگ درین پورتال بحث ادامه دارد و شما از آن بی خبر هستید.

زهر دادن رشتیا به میوندوال ، فرودش غیر قانونی پسته افغانی ب تاجر هنوستانی ، انتخاب وزرا به صدراعظم های دوره دیموکراسی ، رشوتخوری وی، اضافه نمودن ماده 24 در قانون اساسی و مشاور بودن فرهنگ با کارمل و متهم شدن امین فرهنگ به جاسوسی برای آلمان ، داشتن چندین دوسه در محاکم ، اینها توشته بنده نبوده قسمی ار خاطرات خودشان ودیگری توسط نویسندگان شناخته شده ،از همین پورتال نشر گردیداست.

کدام پرچمی ،خلقی و افراد گلبدین و شورای نظار محاکمه شده که اینها ها محاکمه گردد همه میگویند ما پاک هستیم با تمام جنایات شان.

نمیدانم چه چیز باعث رنجش خاطر شما قرار گرفته که در انتقاد شما قرار گرفتیم . یا شما هم کدام مناسبتی به آن دلسوزان کشور(!) دارید؟
لذا بهتر است موضوعات را درست دنبال کرده و بعد کسی را مورد انتقاد قرار دهید. با حوصله باشید

په افغانستان کښی حالت ورځ په ورځ نور هم بحرانی کیږی او مسلسل بیګناه خلک شهیدان کیږی دا فجایع خاتمه نه مومی داسی ښکاری چی افغانستان د همسایه ممالکو او امریکا ، روسيی ، غربی نړۍ او سعودی عربستان زهرناکو مسابقو کښی به قربانی شي إإإ

تر څو چی خرڅ شوی فاسد او قاتلان کمونستان ، تنظیمونه او خرڅ شوی فاسد مصنوعی دیموکراتان دامریکا او غربی نړۍ له خوا د خپلو زهرناکو اهدافو لپاره حمایه کیږی او پاکستان لکه د پخوا په شان د خرڅ شوو تنظیمونو رهبری او نمایندګی کوله او اوس د خرڅ شوو طالبانو رهبری او نمایندګی کوی او روسیه طالبانو د حمایه کیدو هڅی کوی نو افغانستان به ډیر ژر د بین المللی اهدافو لپاره قربانی شی إإإ ټول ملی افغانان دا خطرناکه حالت باید درک کړی او د افغانستان نجات لپاره په افغانستان او سراسر جهان کښی په صلح امیز شکل سره خپل اوازونه راپورته کړی تر څو چی افغانستان ملت د کاملله تباهی ختمه شی او د افغانستان تمامیت او استقلال وساتل شی او افغانستان کښی صلح او امنیت برقرارشي إإإ 

محترم آغای سیستانی صاحب !

بعد از عرض سلام و احترام از اینکه ما را به همکاری مورخ محترم محروم کاتب صاحب در کوچه ها و پس کوچه های تاریخ زمان حبیب الله کلکانی با فجایح آن بردید و خواهید برد از زحمات تان تشکری می
کنم.

مسازید جنگ و مریزد خون
مباشید کس را به بد رهنمون

شهنامهً حکیم ابو القاسم فردوسی

محترم ښاغلی هیواددوست!
من به تمام هموطنانی که در این پورتال می نویسند بدون تبعیض و امتیاز احترام قایل استم. هر شخص نظر خود را باید مستقیم بنویسد. طوری که ابعاد نامعلوم قضیه روشن شود، دریچهٔ نظر خواهی هم همین مسٔله را دنبال می کند.
نظری را که محترم غلام حضرت نوشته بودند به جا و معقول بود.
شخص شما باید با دلایل محکم، ثابت شده جواب میدادید با قهر وغضب بعد از چند جملهٔ نامرتبط چنین نوشتید:
«به کسانیکه ماما و کاکایش متهم به زهر دادن آقای میوندال است و موصوفه صفخات این پورتال را بر وصف آن خائینین سیاه مینماید بی جواب خواهیم بود»
هیچ محکمهٔ تاحال آنها را خائین نه شناخته پس چنین پیشوند و پسوند در رسانه های اجتماعی قابل قبول نیست. باز اگر گیریم که آنها زهری به میواندوال خورانده باشد به خانم محترم ملالی نظام چه ارتباط دارد؟ جرم یک عمل شخصی است، کس دیگری نباید به آن جرم مجازات شود.
شما اگر اسناد، شواهد، شاهدانی به دسترس داشته باشید مستقیماً به نام و نشان آنها بنویسید.
اگر باز هم چنین نوشته های (ده در کجا و درختان در کجا) نوشته کنید، من از مسؤولین پورتال خواهشمندم تا از نشر آن جلو ګیری نمایند.
با عرض احترام
رحمن غور بندی

متوجه نوشته ای محترم داوود مومند شدم ، راست بګویم من فقط و فقط برای لحظه ای خندیدن به این دریچه داخل میشوم و می بینم که قاضی صاحبان، مرده شویان، کفن دوزان و تابوت شکنان و تسلیخګران نه زنده را و نه شهید و مرده و مردار را آرام میمانند.
برادران و خواهران ګرامی بر من قهر نکنید، امروز مردم جهان به کجا رسیده و ما در چه حالتیم.نمیشود که صحبت های مفید و آموزنده سر داده شود تا از آن لذت برد؟ توهینات به کرامت انسانی، قلم و نویسندګی به کلتور بلند و غیره از حد ګذشته است. هر چند بار ها خواهشاتی صورت ګرفته که عفت را پاره ننمایی ولی به بعضی ګوش ها نمیرسد چنان که یکی از دوستان درین دریچه نوشته اس که .... خود صفت خویش ادا میکند و یا اینکه
با سیه روز چه سود ګفتن وعظ.... نرود میخ آهنین در سنګ
باز هم التجا مینمایم، عزیزان من که بیایید که یک ساز نو سر دهیم تا از آن خوشی ها نصیب ګردد. معذرتم را لطفا بپذیرید اګر جسارت کرده باشم.

داکتر صاحب محمد عثمان تره کی ، داکتر صاحب کاظم،کاندید اکادمیسن سیستانی صاحب در مسایل تاریخی برای افغانستان فقیر اما عزیز ما از غنیمت های روزگار هستند و نوشته های شان برای نسل جوان و پیر دارای اهمیت خاص است. به تصویر کشیدن روز سیاه و ننگین 6 جدی در رویدادی که داکتر صاحب کاظم در 5 جدی در زندان پلچرخی شاهد آن بود، نه تنها خوشی زاید الوصف مردان پرچمی را از تجاوز روس ها بر حریم کشور ما برملا می کرد ؛ بلکه خوشی زنان پرچمی را نیز به نمایش می گذاشت و تشکر فراوان از افغان جرمن آنلاین که این روز سیاه را به سان سایر رویدادهای مثبت و منفی کشور فراموش نمی نماید و حتی مقالات نویسندگان افغان را از آرشیف برای تجدید خاطره ها دوباره آنلاین می کند.مضمون جالب دیگر از داکتر صاحب تره کی بود که به یکی از پیامدهای ننگین 6 جدی اشارت داشت و آن اینکه دشمن تاریخی افغانستان یعنی پاکستان در شرایطی که سخت در انزوای سیاسی قرار داشت به فرموده آن استاد دانشمند تاریخ و سیاست در صف مقدم « دفاع جهان آزاد» قرار گرفت. این حرف از منطق و صحت بالا برخوردار است و واقعا تجاوز شوروی به کشور ما ، جان تازه به پاکستان بخشید و آن کشور 30 سال ترقی کرد و ما 50 سال عقب افتادیم. اما آنچه من خویشتن را با آن استاد بزرگوار هم نظر نمی دانم مخالفت پنجابی ها با استقرار حکومت پشتون تبار در افغانستان است. اگرچه این اصطلاح « پشتون تبار و تاجیک تبار و ترک تبار و هزاره تبار» از هر حنجره ای که براید، ضربه زدن به نام نامی افغان است و چه جایی که آن را یک استاد تاریخ و سیاست بگوید، اما حقیقت این است که اگر سیاست پنجاب را تبار حکومت در کابل تعیین دارد، برای پنجاب و پاکستان یک حکومت پشتون تبار ( با معذرت که این اصطلاح استاد تره کی را استفاده می کنم) به صرفه است. به این دلیل که اگر در کابل هم حکومت پشتون تبار نباشد، پشتون های آن طرف خط دیورند که خویشتن را سال ها قناعت می دادند که همتباران ما در کابل حکومت دارند و حکومت کابل متکای معنوی آن ها است ، از آن محروم می شوند وشاید سبب قیام های پشتونی در پاکستان گردد، از همینرو پاکستان برای دفع این خطر تلاشش همین بوده است تا در کابل حکومت پشتون تبار ( باز هم با عرض معذرت قبلی) روی کار باشد. و استاد بهتر می دانند که گزینهء پنجاب برای حکومت در کابل انجنیر صاحب گلب الدین حکمتیار بود ؛ نه استادبرهان الدین ربانی و جنگ های کابل هم بعد از پیروزی مجاهدین از سال 1992 به بعد، جنگ کابل و پاکستان بود و پاکستان مستقیما از آن حمایت می کرد و به انجنیر صاحب حکمتیار همکاری های لوژیستکی می کرد و سپس ظالبان را که پشتون تبار خوانده می شوند ، خلق کرد و تا حکومت تاجیک تباران را سقوط نداد، پاکستان آرام ننشست. اگر پاکستان استاد برهان الدین ربانی یا قوماندان احمدشاه مسعود را می خواست ، عوض جنگ جلال آباد ، جنگ بدخشان را سازماندهی میکرد. زیرا هر آگاه به مسایل نظامی می داند که فاصله کابل به جلال آباد چقدر نزدیک است و اکمال نظامی جلال آباد با وجود یک قول اردو و فاصله نزدیک با قول اردوهای ولایات جنوبی، پیروزی برای پاکستان را دشوار می کرد ، اما در بدخشان با آن طبیعت کوهستانی اش و فاصله از کابل و همجواری اش با پنجشیر و فرخار و تمویل جنگ از طریق چترال که از دید دنیا هم مثل جلال آباد مکشوفتر نبود ، به آسانی می توانست بدخشان را تصرف کند و پیروزی که در آن دوران تصرف یک ولسوالی بود با تصرف ولایتی به مساحت چند برابرلبنان و اسرائیل و چند شیخ نشین دیگر، استاد ربانی و مسعود تاجک تبار را بر قله پیروزی می نشاند ؛ اما پاکستان ولایتی را انتخاب کرد که احزاب پشتون تبار در آن قدرتمند بودند و جمعیت و شرای نظار در آن یک قاری اسرار الله داشت و یک شهزاده مظلومیار. بناء با تحلیل استاد بزرگوار موافق نیستم و این تحلیل نشانه بارز قومی دارد نه اکادمیک؛ خصوصا وقتی که استاد در همین نوشته شان از سفر هیأت مجاهدی به مسکو یاد کرده وفرموده اند که اکثریت اعضای آن را اعضای جمعیت و شورای نظار تشکیل می داد. این رویاد اگرچه به به دهه اخیر قرن بیت ارتباط می گیرد ؛ اما آنقدر کهنه هم نشده است که استاد تره کی در مرود چیزی بگوید و ما بدون جستجو قبول کنیم. نام های هیأت که در همان زمان در مطبوعات برونمزی و رادیوها یادآوری گردید و مصاحبه هایی هم با اعضای هیأت صورت گرفت عبارت بودند از 1- استاد برهان الدین ربانی2- آیت الله العظمی محمد آصف محسنی 3- مولوی صاحب معظم محمد نبی محمدی 4- قاضی صاحب بزگوار محمد امین وقاد5- ارجمندی پیر صاحب سید حامد گیلانی 6- برادر حضرت صاحب حشمت الله مجددی7- حجت الاسلام مرتضوی 8- حجت الاسلام باقر9- حجت الاسلام و المسلمین سید هادی هادی. بناء استاد محترم که اکثریت آن هیأت را اعضای شورای نظار و جمعیت می گویند ، بفرمایند بگویند که اکثریت در نزدشان چه معنی دارد. فراومش نکنم که مسعود خلیلی هم به صفت ترجمان بود ، مگر ترجمان و تایپست را هم می توان عضو بلند پایه هیات دانست، به خاطر این از تایپیست یاد کردم که تایپستی که در چند سفر در در قرن بیست مرحوم سردار نعیم وزیر امورخارجه را به سازمان ملل همراهی نموده بود، در سوانح خود می نگاشت که عضو هیات عالرتبه ملل متحد به اسامبله عمومی شماره (؟) سازمان ملل متحد. خدا کند رد سخنان داکتر صاحب محمد عثمان تره کی ، از حد گذری به شمار نرود. من چنین فکر می کنم که گفتم.

بعد از عرض سلام به استاد محترم داکتر صاحب روستار تره کی!

از مضامین تحلیلی عالی تان مخصوصاٌ "کانفرانس ژنو و توطئه ضد صلح ائتلاف چپ و راست" باز هم مستفید شدیم خداوند (ج) عمر طویل برایتان بدهد.

من با این گفتار تان کاملاٌ هم نظر هستم که:" واقعیت اینست که تا زمانیکه مسئولین اینهمه جنایت پست های کلیدی فرماندهی در حکومت را بکمک خارجی دراختیار داشته باشند صلح ، همچنان یک آرزوی دور دست باقی خواهد ماند. فقط یک حکومت غیر وابسته که پروسه تشکیل آنرا ملل متحد نظارت نماید، میتواند روزنه صلح را از طریق . مذاکره با مخالفین باز کند.

نفس در سینه ام موجیست از بحر پریشانی
حبابم را لباس بحر تنگ آمد بعریانی

عالم عرفان بیدل

برادر ارجمند محترم داود مومند،
مباحثات زیادی درین صفحات در مورد کار روایی های شخصیت های نیمۀ دوم قرن بیستم افغانستان مطرح گردید که البته نظریات مخالفین و موافقین در مورد آنان منتشر شده است، ولی چیزی که بیشترین موجبات تعجب و نا باوری را در زمینه فراهم نمود، همانا تعریف، تمجید و تأیید نظرات معدودی از نویسندگان از جانب اشخاص فاقد معلومات عمومی و آگاهی مستند تاریخی و نتیجتاً، عدم ارائۀ اسناد، مدارک و ثبوت شهادت مستدل، بوده که باید قناعت و رضایت مندی آن نویسندگان را فراهم ننماید. ولی عجبا که ده ها نوشتۀ این دریچه ها سند اند که طرفین «ممدوح و ستایشگر» با هم تبادل افکار نموده و به منزلۀ « تو مرا ملا بگو و من تر آخند» اصلاً به این باور نبوده اند که « بر زمینت میزند نادان دوست».
باری، بجا فرموده اید که افلاطون متفکر یونانی هزاران سال قبل رنج مدح خویش را از زبان نادانی بیان نموده که هزاران سال بعد از آنهم، فلسفۀ چنان عالی در منطق و مذهب خبرگان با انصاف خریدار دارد. این را هم ازین خواهر داشته باشید:« از سقراط حکیم یونانی سوال شد که ادب از کی آموختی؟ گفت از بی ادبان! آنچه را آنان پیشه کردند، من بر عکس اجراء نمودم».
با نا امیدی منهم در دعای خیر شما و برادر محترم آقای الله محمد سهم گرفته و «آمین» می گویم.
با عزت باشید.

آمین
یا رب العالمین

برسان خود را به داد جاهلین که من هم از آن مستثنا نیستم.

از کجا آیًنه با مردم موافق میشود
شخص را تمثال خود دام علایق میشود

گریه افلاطون از ستایش جاهل
در اساطیر ماضیه رقم گردیده که شخصی به افلاطون ،فیلسوف یونان پیام آورد که فلان شخص در مورد علم ، فضیلت و حسنات تو سخن میگفت .
افلاطون با استماع این سخن زار زار بگریست ، مخبر از علت گریه فیلسوف جویا شد .
افلاطون در جواب گفت که چه خطا و اشتباهی از من سر زده که مورد ستایش و تحسین این شخص جاهل قرار گرفته است .
عبرت حاصله از حکایت فوق این است که ستایش جاهل و کژ اندیش مایه ای نگون ساری و افسردگی و تذلیل روح و روان آزادگان و صاحبان علم و معرفت و فضیلت است .
پروردگار عالم مردمان صاحب معرفت و فضیلت ما را از ستایش جهال و کژاندیشان در حفظ و امان خود داشته باشد .
آمین

داود مومند!
خطاب کردن ( لیونی )به یک رهبر یک ریس جمهور به یک صدراعظم و بالاخیره به یک خدمتګار وطن دلالت به بی دانشی بی سویه ګی فرد میکند، نزد بنده موقف و منزلت ان فرد که این ګونه جفا در حق یک خدمتګار وطن میکند، عین موقف جنرال بابر پاکستانی دوشمن همیشګی افغانستان است. جنرال بابر هم مرحوم سردار محمد داوودخان را به عین جملات خطاب مینمود،
مومند ګله!
میدانم ګناه مرحوم سردار محمد داوودخان در این بود که وی یک عده تیل و تایر فروشان را از ماحول پوهنتون کابل مرکز اموزش و پرورش نسل اینده کشور رانده و به کیفر اعمال ناشایسته شان رساندند، این رانده شده ها در کوچها و بازار سرګردان مثل لوفرهای اینطرف و انطرف بی مسولیتانه ګاهی در این در و ګاهی در ان در سر میزدند.
من نظر بخواهش یک محترم ولامقام من که از من خواهش نمود تا در باره خودت چیزی نه نویسم ولی خودت مکررآ از چوکات ادب برامدید، و بچرندیات مثل سابق ادامه میدهید،
نمیدانم مشکل شما روانی است یا کهن سالګی. مومند جانه، انقدر که من فامیل اقای ناشر را میشناسم به هزارم حصه خودت انها را نمی شناسی، امدنم به امریکا به اثر تشویق و همکاری فامیل اقای غلام نبی خان ناشر سابق معاون مشرانو جرګه که بمن حیثیت کاکا دارد، بود.
مومند خانه! میدانم که اسدالله امین برادرزاده و داماد خفیظ الله امین که یک وقت سکرتر اقای سرور ناشر در شرکت سپین زر بود، اسدالله امین در زمان حکومت روایی حفیظ الله ریس ادار بدنام کام ( خاد ) مقرر وی قاتل هزارها هموطن است، اقای غلام سرور ناشر در موضوع سوختاندن ګدام پخته شرکت سپین زر که میلیونها دالر خساره به دولت رسید، زندانی ګردید، اقای ناشر یکی از معتمیدین بسیار نزدیک پادشاه سابق و حفیظ الله امین بود، موصوف بعد از کودتا ۷ ثور ۱۳۵۷ بدستور مستقیم حفیظ الله امین از حبس رها ګردید، وی در یک موضوع بزنس به حفیظ الله امین شریک بود، وقتیکه به جرمنی غرض فروش ان اشیا که حفیظ الله امین به وی داده بود امد، وی در انجا مسکن ګذین ګردید و یک مقدار پول حفظ الله امین را به امین مسترد نکرد. نمیدانم که هدف شما از طرح نمودن این ګونه مسایل که مایار چی کرده، من چی کردم و خودت چی کردی چی هدف داری، چی چیز را میخواهی بخور مردم بدهی. فکر میکنم به طرح کردن این ګونه مسایل یک عده بزرګان را شعوری بدنام میسازی، ای کاش یک فرد خوش نام در باره این افراد چیزی مینویشت تا وزن انها زیادتر میشد، نه یک شخص تیل و تیوپ فروش دولتی مدیر خدمات پوهنتون کابل. که سوابق شان مثل افتاب به دیګران روشن است،
یک شاعر چی خوب ګفتند.
مدیر د لوازم دی خدمت د ده لازم دی
یا وی په سینما کی یا وهی چیری چالدار
نوکر یم د بادار.
خوانندګان محترم!
محبس دهمزنګ در وقت نادرشاه تهداب ګذاری شده اینکه در انجا برای یک عده محبوسین بخاطر رفع احتیاجات انسانی جاهای محصوص ساخته شده بود کار خوبی بود، ان جاها در وقت صدارت هاشم خان شاه محمودخان که پدران یک عده بزرګواران امروز ما والیان انوقت ولایت کابل و مسولین درجه یک ان محبس بودند در انوقت نیز عینی حال و احوال بود، این خیمه های و اوطاق های خورد تنها در در زمان ریاست جمهوری شهید داودخان در ان محبس ساخته و نصب نشده بود بلکه تاریخچه ان به سابق میکشاند،چرا این بزرګواران که امروز ادعا و شکایت از ان اوطاقها دارد چرا در ان وقت که خودشان و اعضای فامیل شان در قدرت بودند به این موضوع به اصطلاح انها غیر انسانی ؟ برخورد انسانی نکرد و متوجه این نقیصه نشدند، راست ګفتند : کور خود بینا مردم.

چا غوږ کښی راته وویل چی جانان مه یاده وه
د سرو شونډ د پاسه سور پیزوان مه یاده وه.

محترم آقای قیس کبیر مدیر مسؤول افغان جرمن آنلاین،
بعد از عرض احترام، ممنون که جواب ایمیل مرا مبنی بر حذف مضامین سالهای متمادی تقبیح اشغال مادر وطن در سالگرۀ منحوس 6 جدی، «ظاهراً» بصورت مختصر در دریچه ابراز نمودید. باور بفرمایید که این قلم بر حسب عادت عمری به اصول، مقررات، پرنسیپ و پالیسی نشراتی هر تشکیلی، سخت پابندم. اینکه مضامین منتشرۀ این شاگرد در افغان جرمن، منحیث یک مؤسسۀ نشراتی دارای یک پالیسی آشکارا، در حقیقت ملکیت آن تشکیل محسوب میگردد، هیچ جای شکی نیست. ولی پالیسی منتشرۀ افغان جرمن که دارای مواد و قواعد نشراتی می باشد و کاملاً بدسترس همگان در خود وبسایت قرار داشته است، یقین بیخبری و اغماز از هر مادۀ آن، مثل بیخبری از قانون معذرت شناخته نمی شود. روی این ملحوظ چگونه خود اولیای افغان جرمن، اقلاً از یکسال به اینطرف روی بعضی از مواد بسیار مهم نشراتی که با آبرو و شرف نویسندگان پورتال و حتی حریم خانوادگی آنان سرو کار دارد، پا گذاشته و مقررات تعیین و نشر شدۀ خود را تخریب و معدوم مینمایند؟!
با استناد به نوشته های دریچه ها و حتی بعضی مقالات و با در نظر داشت آزادی فکر و بیان، میتوان بر بیشمار موضوعات انگشت گذاشت که عفت قلم، کرامت والای انسانی و اخلاق مطبوعاتی به حوالۀ الفاظ و دشنام های رکیک و تهمت های غیر اخلاقی بدون اثبات به تعداد زیادی از نویسندگان، سخت اغماض، پامال و تخریب گردیده است.
اینک برعلاوۀ انتشار قسمتی از پالیسی نشراتی بصورت فیتۀ متحرک بر بالای صفحات دریچه ها، در خود متن روش نشراتی افغان جرمن هم، در حدود یک و نیم دهه در مادۀ پنجم، قسمت 1 چنین میخوانیم:
((پنجم- 1- پورتال افغان جرمن آنلاین خود را به اصول نشراتی قبول شدۀ جهانی پابند می داند. به این اساس حق آزادی بیان، اندیشه و عقیده و افکار نزد ما سرحدی را نمی شناسد. این مرزها اگر مشخص شوند، حفظ کرامت و حیثیت دیگران، احترام به انسان و شرف انسانی، ممانعت از تعرض به دیگران، ممانعت از نشرات خلاف آداب و اخلاق انسانی و افغانی، کثرت گرائی، رعایت حرمت به عقاید دینی، و احترام به دگراندیشی و رعایت آن می باشد. ما به تنوع اندیشه ها و افکار معتقد هستیم و به این باوریم که دسترسی به افکار متنوع می تواند جوانب مثبت و منفی همه اندیشه ها را به آسانی فراهم بسازد.))
حال وقتی خود پورتال چنین یک ماد ل مهمی را که بر احترام به کرامت والای انسانی در مجموع، استوار است و با اصول نشراتی قبول شدۀ جهانی«جزئی از مواد اعلامیۀ ارزشمند حقوق بشر» را علی الرغم هوشدار نویسندگان و اعتراضات آنان به خاطر پامال چنین اصولی، اغماض ابدی نموده و بنام آزادی های بیان «؟!» شرف نویسنده و خواننده و مربوطین آنان را به لیلام میگذارد، پس شایسه است که قلم بدستی چون من هم با سابقۀ طولانی بیشتر از 13 سال، ادعا نماید که مضامین نشر شده « 5 مضمون» به ارتباط 6 جدی را از صفحات افغان جرمن بر دارید. ولی شاید سوال شود که چرا چنین تصمیمی از جانب اینقلم اتخاذ شده است:

1- چند ماه قبل یکی از نویسندگان بظاهر محقق وبسایت در صفحۀ تبصره ها اعلام نمود که با موجودیت بیشتر از 200 نوشتۀ این قلم در آرشیف افغان جرمن«بیشتر مبارزات برای حقوق بشر، حقوق زن افغان و تقبیح و افشاء جنگ های خونین و اعمال مجرمین جنگی در افغانستان»، همه غیر قابل مطالعه بوده و با تکرار مکررات، نوشته های بی ارزشی اند که به منزلۀ « نشخوار» بیهودۀ عین موضوع، کاملاً خالی از ارزش مطالعه میباشند.
نظریات و ارزیابی چنین ادعاهایی از جانب یکی از نویسندگان یکه تاز مورد پسند شما، به نظر تعداد زیادی از خوانندگان، در حالیکه طرف مقابل هم همکار این وبسایت بوده است؛ ایجاب نوشتن چند سطری را برای حمایت از هر نویسنده ای در مجموع، «خوب است تا از وبسایت دیگری که سخت مورد انتقاد هر روز آن قرار دارید، بیاموزید» از جانب اداره مینمود که نشان دهید که شما در حالیکه آثار قلمی این جانب را آرشیف نموده اید، قضاوت دیگری در مورد آن مضامین دارید بدون بهانۀ «مسئولیت نوشته بر عهدۀ نویسنده است». ولی چون در سکوت آن حملات را استقبال نمودید، گویا با «سکوت علامت رضاء»، واهی نوشتن و بیهوده قلم زدن این جانب را هم قبول و باور نمودید. پس حال بر عکس عقاید تان چگونه 5 مضمون مرا در تقبیح از روز 6 جدی، اشغال افغانستان عزیز، در یکروز منتشر نموده ارج می گزارید؟!!
2- این قلم در عرصۀ دو ماه دوبار نوشتۀ یکی از اعضای هیأت تحریریۀ شما را که با وجود نام مستعار وی برای کوبیدن ملی گرایان و همکاران وبسایت شما، هردو وی را «دقیقا» می شناسیم، در سکیپ و ایمیل برای تان ارسال داشتم که از من تقاضای ترک همکاری با افغان جرمن را نموده بود، ولی شما با اینکه نوشتید«البته به انگلیسی مثل همیشه» که در سویس تشریف دارید و در باز گشت، اقدامی در زمینه می نمایید، پس چه شد؟! میشد که برای نگهداشت همکاری یک قلم بدست سابقه دار ترین، چند سطری در دریچۀ تبصره ها بنویسید و در مجموع اعلام نمایید که چنین پیشنهاداتی برای عدم همکاری نویسندگان، جایز نبوده و روا نیست، ولی البته چنین نکردید، یعنی که به پیشنهاد آن عضو افغان جرمن قلباً موافقه نموده و«صحه» گذاشتید.
3- تبصره و نصیحت جدید تان به آقای داود ملکیار که منطق و قضاوت والای ویرا نا دیده گرفته به وی نوشتید که حرف دیگران را گوش نکند، یا الله! مگر این شخص شما نبودید که همکاری برای تنظیم و اصلاح و آنلاین نمودن مضامین را که برای عده ای از نویسندگان مدت هاست که اینقلم، کاملاً «رضاکارانه »، با وجود آنچه در بالا ذکر شد و منجمله همکاری با آقای داود ملکیار را هم، هنوز بدون چشم داشتی از جناب تان، ادامه میدادم، با تغییر کود های نشراتی، بدون اطلاع که حقم بود، از من «صلب» نمودید؟ً! من هنوز منتظرم تا ثابت نمایید که مضمون ایشان به قرار توقع شما«؟!» اول در افغان جرمن اقبال نشر نیافته است! تاریخ انتشارات را البته مدتیست که خدمت تان ارسال داشته ام، ولی اغماض عادت شماست. می بینیم که مضامین 14 سال قبل را بدون تشریح و اجازۀ نویسنده از سایت دیگری، به عنوان مضمون روز نشر می نمایید و انتشار مضمون را در سایت دیگری بهانۀ نا حق می آورید. ماشاالله!

پس با تشریحات بالا، چگونه نظر تان تغییر نموده و 5 مضمون این قلم که در حقیقت ثابت نمودید که صفحات بی ارزشی اند از تکرار مکررات و به منزلۀ «نشخوار»، در چنین روز سیاه سر نوشت ساز یک ملت مظلوم به نشر میرسانید؟! فکر نمیکنید که با طرف گیری، بی اعتنایی، اغماض در مسائل و تبختری که دارید، نویسندگان شریف، سابقه دار و همکاران صادق را به تدریج درین وبسایت آزرده نموده و چون اینقلم، یک یک مرخص می فرمایید؟

به آرزوی مؤفقیت.

بنظر بندہ، كتاب خاطرات مرحوم عبدالملک خان عبدالرحیمزی به نام ارمغان زندان و سلسله مقالات اخير جناب محمد داود ملكيار به نام رد اتهامات و شرح واقعيتها، بایداز جمله نوشته هاى برگزیدہ ای سال جاری درین پورتال انتخاب شوند۰ ضرور نيست نظر من درستترين باشد. مگر من جواب بسیار سوالہا در مورد عقبمانیہایی اقتصادی و فلاکتہایی اجتماعی کشور در عصر حاضر را ازآنہا دریافتم٠ والله اعلم.

داود خان شخصیتی است که در تاریخ افغانستان نامش ، به حیث شخصیت وطنپرست ، پرکار ، روز وشب دلش بخاطر وطن ومردمش می طپید، با تکمیل و سروی پروژه های بزرگ ، سر خود را به ابر قدرت های جهان خم نه کرد مردانه وار زیست و قهرمانانه خودش و فامیلش به مقام شهادت رسید.

هر افغانیکه خون پاک مادرش را خورده باشد از آن انکار کرده نمیتواند.
زندگی ساده داشت یک پول از بیت المال را خیانت نه کرد هر افغان باید به آن افتخار نماید.
بهر بهار گلی بیرون آرد سر
گلی برفت که نه روید به صد بهار دگر

کودتای میوند وال !

باید متذکر شد که آقای میوندوال خودش جرئت کودتاکردن را نداشت ازینکه به اثر تشویق آقای مرستیال و به اصطلاح عام بازار سرخ وسبز را برایش ، نشان دادن و آماده گی قوای هوائی تحت نظر عبدالرزاق خان و دیگر نیرو های نظامی توسط خود مرستیال و همکاری کشور پاکستان ، میوندوال هم ازینکه دروقت صدارتش یک صدراعظم ناکام بوده و از طرف رشتیا و فرهنگ با دادن زهر و پروپاگند اجنت سی آی ای و بی کفایتی ، در اذهان مردم جایگاهی خوبی نداشت و ازینکه میدید پاکستان هم پایش در ین کودتا دخیل است کودتا را برای خود چانس عالی دانسته و میدانست ( با گرفنن آن سم) عمرش کوتاه است و بد نام ازین دنیای فانی خواهد رفت ذوق زده میگردد.

البته موصوف آنرا باید میدانست با ناکامی یا افشای آن هر نوع شکمجه و مرگ را مد نظر میگرقت . به گفته عوام کودتا کردن یا تخت است یا تابوت .

طوریکه داودخان در شب کودنا ار رفقایش، خواهش کرده بود در صورت ناکامی کودتا اورا به قتل برسانند تا مورد استجواب اشخاص بی کفایتی مانند سردار ولی نه گردد.

لذاازینکه بعضی ها نوشتند که داود خان از یعضی موضوعات بی خبر بود از خوشبینی و آشتی بین طرفداران ان دو شخصیت بود ورنه باید این کودتاچیان که با همکاری پاکستان بروی صحنه میخواستندبیایند باید هیچ رحمی به آنان نمی شد اما باز هم داود خان ار صبر و حوصله کار گرفت واز اعدام بسیاری شان چشم پوشی کرد.

پرچمی ها باز هم وجدانی داشتند که اعتراف کردن، که در قتل خیبر ،داود خان رولی نداشت و نا حق وی را در اوایل روز های کشته شدنش متهم ساخته بودند.

پرچمی ها حق ویا نا حق مظاهرات بر ضد رژیم نمودند اما از طرفداران آقای میوندوال یک شخصی پیدا نشد دست به تظاهری نمایشی هم بزند زیرا او کدام پایگاهی مردمی و حزیی نداشت و متاسفانه اشخاصیکه میخواهند نام میوندوال را درین چندین سال، وسیله قرا داده و اهداف خودشان را پیش ببرند نا کام هستند. با عرض احترام

آقای محترم رحمن !

من درهیچ جای ننوشتم که خانم ملالی نظام کدام جنایتی مرتکب شده لذا آن برداشت شخصی خود شماست که بسیار سطح در موارد قضاوت میکنید و برداشت غلط مینماید .

امید وار هستم نوشته ها را به دقت خوانده و تیصره بنویسید، نه از کسی بی اندازه پشتیبانی نماید و نه کسی را متهم به چیزیکه ننوشته گناه کار قلمداد کنید.

چشم های سردار داؤد در انتخاب اشخاص کور بود
بعد از اینکه پادشاه سابق تحت فشار داؤد خان و حلقه مربوطه اش مجبور شد شاه محمود خان غازی را از صحنه دور ساخته و داؤد خان را در رأس حکومت قرار دهد ، سردار داؤد خان در سال اول دوره صدارت خود مرحوم محمد اسمعیل خان مایار نایب الحکومه قطغن را که یکی از پروزن ترین و مانند والی علی احمد خان از معروف ترین والی های تاریخ معاصر کشور ما بود از وظیفه سبکدوش نموده و به عوض او حاکم بدخشان سردار جمعه گل صدیقی را بحیث نایب الحکومه قطغن و بدخشان منصوب نمود .
سردار جمعه گل صدیقی از زمره فاسق ترین ، کثیف ترین و بد نام ترین مامورین عالی رتبه کشوراست که تاریخ وطن بیاد دارد .
وی زمانیکه حاکم بدخشان بود به ناموس یکی از اربابان آن دیار تجاوز نمود ، البته آن ارباب با غیرت و شجاع انتقام خود را به شدید ترین شکل از سردار جمعه گل گرفت که البته برای یک انسان دنی ، بی کلتور و نا مسلمان و دایم الخمر وبی خاصیت مانند جمعه گل صدیقی چندان تفاوتی نداشت .جمعه گل آدم رشوت خور و ظالم نیز بود چنانکه هژده هزار نفر باشندگان قطغن را در حفر یک کانال بزرگ مجبور ساخت که ماها بصورت بیگار و بدون مزد ، کار کند .
گرچه سردار داؤد خان شخصا آدم با غیرت و با ناموس بود ولی در انتخاب اشخاص با قبول استثنأ چشم کور داشت و مردم افغانستان به حق او را **** سردار خطاب میکردند .
داؤد خان بجای اینکه جمعه گل ملعون را مطابق و به پیروی ازعدالت فاروق اعظم جزای شرعی میداد ، بر عکس آن مکروب جامعه را به عوض یک انسان با وقار مانند مایار صاحب جنت مکان ، خلد آشیان مقرر نمود، مایاری که مانند جناب عبدالله خان ملکیار در هرات با تبعید شدگان سیایسی سلوک انسانی و شرافتمندانه داشت .
از زبان مرحوم محمد سرور ناشر ریس سابقه شرکت سپین زر که خود قربانی دسایس شخص سردار داؤد که عقده شدید و سرطانی از ناحیه اقامتش در هوتل سپین زر که جناب ناشر اجازه نداد در سویت مخصوص پادشاه اقامت گزیند ، گردید ،در آلمان از فجایع و جنایات سردار جمعه گل شنیدم که قلم از تحریر و بیان آن عاجز است .
اکنون ذوات محترمی که حتا گناه ظلم یک کارمند بسیار پایین رتبه دولت را بدون در نظرداشت سلسله مراتب اداری مستقیمأبه دوش شاه سابق می اندازند ، پرسان میشود در مورد انتخاب و انتصاب یک خاین بزرگ ، به یکی از مهمترین کرسی های دولت توسط قهرمان خیالی شان یعنی کودتاچی بزرگ و غاصب قدرت از راه نا مشروع کودتا چگونه ابراز نظر میفرمایند ؟
خداوند به سردار پرستان چشم و دیده بصیرت و شعور و وجدان عدالت طلبی و حق پسندی اعطاء کند.
آمین یا رب العالمین والعا قبت اللمتقین

محترم محمد داؤد ملکیار سلام، متأسفانه چون در سفرم، نتوانستم بخش هفتم سلسلۀ مقالات تانرا به زودترین فرصت ممکن آنلاین نمایم. افغان جرمن آنلاین را مفکوره بر این است که همۀ مقالات تحقیقی از هر جانب را نشر نماید، تا حقایق تأریخی تا اندازۀ امکان روشن گردند. خوانندگان خود شان قضاوت کرده می توانند که کی از بغض و عداوت کار گرفته است و کدام یک فقط جهت روشنی ساختن موضوع... شما هیچگونه تشویش ازین بابت نداشته باشید که خدای نخواسته مضامین تان سانسور شوند. اگر بخواهید کلید دخول نگارندگان مستقل را در اختیار تان می گذاریم. فقط یک خواهش دارم که زیاد به پروپاگند های منفی دیگران وقع نگذارید، خود تان تجربه کنید....

محترمه میرمن نظام، ایمل شما را جهت دور نمودن مضامین سابقۀ تانرا گرفتم. اگر لطف نموده یکبار قانون نشراتی ما را از نظر بگزرانید، برای شما واضح می شود که میدیای نشر شده در افغان جرمن آنلاین مال این وبسایت می باشد. معذرت ما را بپذیرید...

با احترام

به مدیریت محترم پورتال افغان جرمن آنلاین!
بعد از ادای سلام و تمنیات نیک، توجۀ شما را یکبار دیگر به درخواست دیروز خود جلب نموده و خواهان همکاری دوستانۀ شما می باشم. طوریکه به شما معلوم است دیروز 24 دسمبر حدود ساعت 12 ظهر، به وقت آلمان، قسمت هفتم نوشتۀ خود را تحت عنوان (رد اتهامات و شرح واقعیت ها) به دو آدرس، یعنی ایمیل آدرس پورتال و ایمیل آدرس محترم قیس کبیر ارسال نمودم. و بعد از 6 ساعت صبر، دو باره نوشتۀ مذکور را به دو آدرس فوق الذکر ارسال کردم. ولی تا بحال که 24 ساعت میگذرد، هنوز چانس نشر نیافته است. فکر کردم که رخصتی های روز کرسمس و مصروفیت های خانوادگی سبب شده تا آنلاین شدن آن نوشته به تعویق بیفتد.
باید علاوه کنم که بعد ازین قسمت صرف یک قسمت دیگر باقی مانده که در هفتۀ آینده تهیه خواهد شد. و قصد دارم بعد از نشر قسمت آخر در هفتۀ آینده، بحث روی این قضیه را بکلی خاتمه داده و به موضوعات حاد فعلی کشور عطف توجه نمایم.
لذا از آن پورتال محترم خواهشمندم که قسمت هفتم را که تکمیل کنندۀ شش قسمت اول می باشد، و کمافی السابق، در این نوشته، پالیسی نشراتی پورتال و احترام به شخصیت افراد (حتی کسانیکه اذیت و آزار شان به ما رسیده)، جداً مراعات گردیده است، با همکاری دوستانۀ تان، آنلاین و نشر نمائید. از همکاری تان قبلاً اظهار امتنان می نمایم.
داؤد ملکیار

جناب محترم هیواددوست صاحب،
تبصره بر یک مضمون، خبر، تبصرهٔ یک شخص حق مسلم هر خواننده و نویسنده است.شما حق این حق را دارید
اما منفور خواندن کسی، دعای بد در حق کسی، در شبکه های اجتماعی هیچ گونه لزومی ندارد.
اگر کاکا، ماما، و هر شخصی خیانت کرده قوانینی موجود است هر کس میتواند با اسناد به ادارات څانوالی، قضاء مراجعه کند و یا آنچه خیانت به حساب می آید با شواهد غیر انكار پذیز در رسانه ها نشر شود.تا جرم اثبات گردد.
من ګمان می کنم هیچ قانون امروزی کسی را به جرم کس دیگری مورد باز خواست قرار نمی دهد.
اگر شما اسناد و شواهدی مبنی بر خیانت خانم مد نظر دارید آنرا لطفاً به نام و نشان او نشر کنید.
خواهشمند است جهت پرنسیب و حیثیت پورتال از این نوع تبصره های کجدار خوداری کنید.
من از مسؤولین پوتال خواهشمندم که همچو نوشته های هر دو جانب را از نشر باز دارند.
با احترام
رحمن غوربندی

محترم آقای غلام حضرت خان احترامات مرا بپذیرید!

کسانیکه کلمه های توهین آمیز را نثار، آن شهید وطن میکند و تمام اعضای فامیلش هم شهید گردیده که از او دفاع نماید. لذا کلمه نفرین بر آنعده اشخاص درست و بجای میباشد و اگر کسی انتقاد دارد میتواند با الفاظ مودبانه مثل آقای داود ملکیار آنرا بیان دارد.

کودتا کردن هم حق مسلم آقای میونوال بوده، او شاید فکر میکرد که به دوران 3.5 ساله صدارتش کدام کاری مهم انجام نداده و آنرا با این عمل میخواست ، جبران نماید.
اما هرکس باید بداند اگر کودتا افشا میشود اعدام را مد نظر داشته یاشد که باید به جرئت و مردانگی آنرا ابراز نماید.

اما آن ویدیو های آقای ملکیار ناقص بوده و بی ارزش است.

لدا شما انتقاد نماید و یا احترام برای تان جواب ارائه خواهد گردید.

به کسانیکه ماما و کاکایش متهم به زهر دادن آقای میوندال است و موصوفه صفخات این پورتال را بر وصف آن خائینین سیاه مینماید بی جواب خواهیم بود. با احترام

به دو شخصیت نهایت ګرامي ما!

استاذ سید خلیل الله هاشمیان صاحب!
استاذ محمد ظریف امین یار صاحب!

« مجاهد در افغانستان به معنی: فاسد، فاسق، شیطان!» از جناب هاشمیان

« سقوط داوطلبانه مجاهدین!» جناب امین یار

این دو نوشته شمایان را تحت یک عنوان مطالعه نمودیم. من قاصر پارسال طی سفرم به کشور عزیز ما به چشم سر دیدم که منفور ترین و مجرم ترین کلمه یا در بین مردم زخمی زخمی افغانستان همین کلمه ( مجاهد ) بود. به خصوص این سران این ګروه در بین کافه ملت قهرمان افغان به اندازه آخر مورد انزجار قرار داشتند و این وضعیت را خود این افراد و حامیان شان هم تماشا میکردند. احساسات وطن خواهانه شما دو استاد با این نوشته های حقیقی، علمی و مستند شما، قابل تمجید فراوان است.
قلم تان رسا باد

برادر محترم، غلام حضرت بعد از عرض احترامات،
نوشتۀ نهایت خردمندانۀ شما را در مورد منطق استدلال و انتقاد سالم بر نوشته ها درین دریچۀ نظریات و مخصوصاً بر نوشته های شخص خاصی که مورد پسند و تائید دایمی اختیار داران این دریچه ها هست، مطالعه نمودم. این شخص نه تنها بر مضامین آقای داود ملکیار که نهایت مستند، مستدل، با معرفی شهود عینی و البته با یک صلابت و روشنگری خاص در بیان تاریخ، مراعات عفت قلم و کرامت انسانی، موضوعات را خردمندانه در پناه دری اصیل افغانستان عزیز در زمینۀ کار روایی ها و جنایات مشهود عصر استبداد جمهوری داود خانی، انتقادات نا مفهوم و واهی حواله مینماید، بلکه با مهارتی که در بیجا نویسی با اغلاط املایی و انشایی نهایت تأسف آور و ترحم انگیز دارد، ذهن و فکر منسجم خوانندگان را هم به بیراهه می کشد. در حالیکه حق انتقاد سالم و مستدل و مستند بر هر مفکوره و نظری آزاد است.
در حقیقت تا زمانیکه پالیسی «عملی» مطبوعاتی این وبسایت تقاضای حمایت از چنین اشخاص و نوشته های مستهجن، نا مفهوم و مملو از هتک حرمت به قلم و بیحرمتی به کرامت انسانی را به حد اعظمی داشته باشد، و با نشر هجویات آنان همه تعهدات بالای دریچه ها را مثل همیشه پامال نماید، همین آش خواهد بود و همین کاسه.یقین مطالعه نمودید که این شخص با طرز تحریر مبتدی خاص خود از کلیفورنیا زیر چادر پنهان گشته، گویا یقین خود به افغانستان برای ساختن مکاتب برای مردم «!؟» خویش تشریف برده و مدتی نمایان نمی گردید، با حمله بر «حریم شخصی» محترم داود ملکیار به وی امر نمود که به افغانستان برود و برای پدر مرحوم خویش مکتب بسازد و افغان جرمن البته مثل همیشه، علی الرغم تعهدات بالای صفحۀ دریچه ها، آنرا نشر نمود. اینک نمونۀ بارزی از بیحرمتی و پامال وسیع کرامت انسانی در حق دو شخصیت تاریخ افغانستان، میوند وال و داود خان که اوراق تاریخ و شهود، اعمال آنان را در قسمت ملت افغانستان ارزیابی و آشکار نموده است، بازهم مطالعه نمایید، البته اگر بتوانید معنی لغات و املاء و انشاء نهایت طفلانه را دریابید:

اسم: هیواددوست محل سکونت: امریکا تاریخ: 18.12.2015
مرمی پوچک !

آقای ملکیار طوریکه دیده میشود وقت خود را به گفته عوام سری مرمی پوچک وقف کرده است شما اگرتمام مصاحبه های وی را بشنوید ضدونقیض است یکی میگوید بچشمم دیدم ناخن های میوند وال صاحب کشیدن بعد خانمش در آن مصاحبه آنرا رد میکند یکی میگوید زیر لگدهای صمد اظهر جان داد دیگری میگوید، زیری مشت های غوث الدین فایق ،ودیکری میکوید به چشم سر دیدم داودخان همرای بوت های خود به دهانش میزد ،عیسی خان یکبار دوست آقای میوندوال، بعد محتاط که با عبدالالله و قدیر نورستانی دشمنی دارد عیسی نورستانی راهم جز شکنجه کران قلمداد میکند.
خلاصه داودخان هیچ کاری نداشت فقط برای میوندوال توطئه میساخت و آنهم کسی با زهر دادن رشتیا توان هیچ کاری را نداشت .
برای مزید اطلاعات آقای ملکیار بگویم رئیس تحقیق آقای میوندوال فاروق خان لوی درستیزنظام شاهی بود نه صمد اظهر.

از اقای ملگیار خواهش میشود که برود ییک کاری خیر دست بزند که فایده اش یه محروم پدرشان برسد. او میخواهد که پدر بزرگوارخویش را با موضوع میوند وال برائت دهید آفتاب به دوانگشت پت نمی شود داود خان برای مردم معلوم است کارکرد های آقای میوندوال در دوره صدراتش.
زیادتر روح آن مرحوم را نیازارید ارین قصه هاکدام فایده حاصل کردن نمیتوانید.
شما میتوانسستید یک مکتبی بنام پدرتان تاسیس میکردید که اولاد وطن از ان بهره مند میگردیدو دعای به ان مرحوم (که توسط کمونیستها آزاد شده بود) کرده و روحش را شاد میساخت . با احترام

محترم آقای غلام حضرت، حال مشاهده میکنید که آن پشتیبانی از کرامت والای انسانی، احترام به عفت قلم و مراعات مسائل شخصی و چندین وعدۀ دیگر که در بالای این دریچه ها در حال حرکت اند، نوشته ای بر روی یخ بوده و افغان جرمن هرگز احترامی برای آن قایل نمی باشد.
همیشه با عزت باشید،

درود های فراوان به قلم راسا و توانا استاد معظم اکادمیسسن اقای عظم سستانی، و داکتر صاحب بزرګوار استاد سید عبدالله کاظم!
نمی توانم بکدام زبان از شما و استاد محترم دوکتور سیدعبدالله کاظم اظهار سپاس نمایم.
شمایان واقعآ فرزندان صدیق و حقیقی افغانستان هستید، از برکت قلم توانا شما بزرګوارن است که ما امروز از تاریخ چندین دهه اخیر به شکل واقعی و حقیقی میاموزیم، شما روحدادهای چند دهه اخیر کشور را بیدون تعصب بشکل ریالستیک بخور مردم و تاریخ اموزان کشور میدهید.نسل های اینده کشور این زحمات شما را فراموش نخواهد کرد بلکه به ان ارج خواهد ګذاشت،
شمایان در تنویر اذهان ما و اینده ګان این کشور نقش مهم و ارزنده را بازی نمودید، موفقیت و سلامتی تانرا را از بارګاه ایزد متعال خواهانیم، قلم تان همیشه رسا باد.

به ارتباط مقالّۀ جناب استاد داکترمحمد ظریف امین یار
"" سقوط داو طلبانۀ مجاهدین""
این مقاله یک گزارش مستند و مستدل است از تپ وتلاش خاینین جهادی تحت رهبری ریش قلابی سیاف و یک عدۀ دیگر که خود را خودشان مجاهد میخوانند. امیدوارم بلکه احتراما سفارش میکنم خوانندگان این پورتال وزین، مقالۀ داکترصاحب امین یار رابخوانند، زیرا بسیار بموقغ حرض و آز مجاهدین نامنهاد را برای غصب قدرت افشا کرده است.
در هفتۀ گذشته من هم مقاله ای تحت عنوان "" مجاهد در افغانستان به معنی : فاسد - فاسق -شیطان" نوشته بودم- در آن مقاله نام بسم الله نا بسم الله هم درجملۀ فاسقین ذکر شده بود- یک دوست هم سن وسال من که در سنین 90 سالگی در ایالت فلوریا بسرمیبرند، آن مقاله را خوانده و یک ویدیو کاست از یک صحنۀ بچه باری بسم الله محمدی در پنجشیر رابرایم روان کرده اند- صحنۀ عجیبی است که بسم الله چه حرکاتی در مقابل بچۀ رقصندهادا کرده است.
آن دوست موسفید در یادداشتی که بضم ویدیو ارسال کرده، نوشته است که : "" وقتی بسم الله خودش بسن وسالِ همین بچۀ رقصنده بود، او را کسان دیگر می رقصاندند وبسم الله بحیث یک رقصندۀ بسیار مشهور درپتجشیر ازتصرف یک بچه بار دربدل عرضۀ پول نقد به تصرف دیگری قرارمیگرفت.اکنون او هم تخلص محمدی و هم لقب مجاهد کبیر را دارد..."" فاعتبروا یا اولی الابصار. - با عرض احترام - سیدخلیل الله هاشمیان

از اینکه همه ما افغان ها ولی در مجموع همه ای مردم قاضی ها میباشیم و هستند، « کارل ګوستاف یونګ » میګوید: « برای این که فکر کردن کار مشکل است لدا هر یک حکم صادر میکند » این یک مرض روانی است. در مورد روانشناس « یونګ » لطفا خود در لینک ذیل مطالعه فرمایید.

سلام به همه خوانندگان!

بازهم دروغ!

تنها، و تنها یک دروغ می تواند ثابت کند، که گوینده آن آدمی است که نمی شود به او اعتماد کرد. کسی که یک دروغ گفت، می تواند به سادگی هزار دروغ بگوید!
من اگر گفته ام هاشمیان چشم ملا عمر، این انسان بی فرهنگ، زن ستیز و دشمن آزادی، کسی که انگیزه اصلی کشتار هزار ها انسان در کشور ما شده است، مانند خلقی ها و پرچمی ها و رهبرانی که خود را مجاهد می خوانند، را بوسیده است، و تا امروز به نحوی از انحاء از این جریان متعصب، خونریز، ویرانگر و آلت دست پاکستان (منحوس ترین دشمن و بدخواه افغانان و افغانستان) پشتیبانی می کند و می خواهد میان اقوام مختلف کشور با نوشته های غرض آلود و تفرقه انداز خویش ـ شاید دستوری ـ ایجاد نفاق کند، مستمسک به نوشته های خودش چنین حرفی را میزنم. شما مقالات وی را بخوانید، از برخی مقالات وی چنان گند تعصب و شوونیزم به مشام تان خواهد رسید که دل تان را بهم خواهد زد.
بوسیدن چشم ملا عمر را گذشته از این که خبر آن را در پروگرام تلویزیونی خود نشر نموده بود، زمانی نه چندان دور خودش در همین دریچه اعتراف نموده است.
من اگر حرفی میزنم، آن را ثابت می کنم. ثابت می کنم که آنچه گفته ام دروغ نیست، اما هاشمیان چون دروغ می گوید، قادر به اثبات سخن خود نیست. می گوید: "آقای هاشم سدید، یک تن از مائویست های مربوط به جریان شعله جاوید... است " من از این شخص که می گوید دروغ نمی گویم، می خواهم این ادعایش را به اثبات برساند و در این خصوص سندی، حداقل برای داوری شما، ارائه کند. اگر شما، آقای فاریابی، در پی یافتن حقیقت هستید، از وی بپرسید که چه سند یا مدرکی در خصوص شعله ئی بودن من دارد؟
تنها نوشتن در یک وبسایت سند شعله ئی بودن یا پرچمی بودن یا ... کسی نمی شود. یا تنها دید و وادید با یک شعله ئی یا ... اگر این طور می بود، هاشمیان را باید، با دید و وادید هایش با پرچمی ها در هالند، هم یک پرچمی خواند! انتقادی که من از یکی از سخنان مائوتسه دون نموده ام، شاید در تاریخ کمتر افغانی آن انتقاد را نموده باشد. کدام شعله ئی به چنین کاری دست میزند؟ نوشته من و انتقادی که برخی از پیروان شعله از من نموده اند، هنوز هم در برخی از پایگاه های اینترنتی موجود است. یکی اعتراضات من به هاشمیان همین است که وقتی دعوای فضل و دانش و تحصیل داری، باید مانند یک انسان صاحب فضل و دانش و تحصیل سخن بزنی و با مدرک استدلال کنی، نه مانند یک "سرنی چی" فقط پف کنی!
هیچ کدام از ما ها خدا را ندیده ایم، ولی از قرائن هر یک می دانیم، به استثنای آنانی که اصلاً به وجود خدا باور ندارند، که باید خدائی وجود داشته باشد. من شخصاً نمی توانم با مدرک ثابت کنم که هاشمیان در آن زمان پورتال افغانستان آزاد ـ آزاد افغانستان را خوانده است یا نخوانده است، اما با شناختی که از وی دارم، و از آنجائیکه او هر روزه به وبسایت ها و پورتال های که می شناسد و گاهی به آن ها نوشته فرستاده است، دست کم یکبار سر می زند، می توانم بگویم که او این اعلامیه را خوانده است. در نوترین نظرش در دریچۀ ابراز نظریات پورتال افغان جرمن آنلاین از تازه ترین نوشتۀ من یاد می کند. باید به این نکته تعمق کرد که او از کجا فهمیده است که من در آن نوشته عنوانی شما و عنوانی خوش چیز هائی نوشته ام؟ مولوی، چه زیبا گفته است: "آفتاب آمد دلیل آفتاب/گر دلیلت باید از وی رو متاب. او در آن زمان هم مانند امروز، بدون کدام شک، هر روز بدان پورتال سر می زده است. عادت بد چیزی است. من خودم از روزی که اولین مقاله ام را در پورتال افغان جرمن آنلان گسیل داشتم، بعداً به گفتمان دموکراسی افغانستان و از آن بعد به پورتال افغانستان آزاد ـ آزاد افغانستان، تا امروز، روزی نیست که به این سه وبسایت سری نزنم. و اینک به پورتال آریانا افغانستان!
از همه بدتر! نوشته می کند: "من تا حال دوبار نوشته ام که اعلان آنها راندیده ام، زیرا در حدود پنجسال قبل، یعنی پیشتر از نشر اعلان آنها، بخاطر نشر مقالات ضداسلام و ضد وحدانیت درویبساست آنها، رسما وبا ارسال یک اعتراضیه با ویبسایت مذکور قطع مراوده کرده بودم..."
من از شما و از تمام خوانندگان این نظر وی صمیمانه خواهش می کنم که یکبار به پورتال افغانستان آزاد ـ آزاد افغانستان مراجعه کرده چوکات "آرشیف نویسندگان و موضوعات" را کلیک کنید و بعد از آن در ردیف "ه" نام هاشمیان را؛ و ببینید که یازده مقالۀ وی که در آنجا موجود است به کدام تاریخ ها نوشته شده است (مقالات قبلی وی را شاید برداشته اند). از پنجم ماه می همین سال عیسوی به بعد! هاشمیان می گوید که از پنج سال و به خاطری نشر مقالات ضد اسلام به این پورتال مراجعه نکرده است. اگر چنین است، این همه مقاله ــ یازده مقاله ــ به قلم وی چگونه در این پورتال رسیده و نشر شده است؟ بروید، لطفاً، و ببینید که آیا این شخص چگونه انسانی است و آنچه من در بارۀ وی می گویم، درست است یا نه! دروغ شاخ دارد یا دم؟؟ این استاد ادبیات فراموش کرده است، یا شاید هنوز نمی داند که:
دروغ آدمی را کند شرمسار/دروغ آدمی را کند بی وقـار/راستی موجـب رضای خـداست/ کس ندیدم که گم شود از راه راست!
ولی چون در خانۀ ذهن هاشمیان کس نیست، هزار حرف هم اگر بار بار گفته آید ، حتا اگر به سودش هم باشد، بس نیست!
نه تنها این که، خلاف سخنان امروزی اش، پورتال افغانستان آزاد ـ آزاد افغانستان را "پورتال وزین" نیز می خواند!! و به آقای معروفی نوشته می کند: "عمرت دراز باد دانشمند معروفی". این لقب را شاید کمتر از یک سال پیش به من هم داده بودند. در حالیکه من از سالیان درازی است که از خرافات دین و برخی مطالب و نظریات دیگر ادیان نقد می کنم.
اگر قطع رابطۀ وی با پورتال افغانستان آزاد ـ آزاد افغانستان حقیقتاً به خاطر آن مقالات و به شکل اعتراض بوده است، چرا بعد از گذشت کم و بیش چهار سال دو باره به این پورتال ــ که هیچ تغییری در سیاست نشراتی اش نداده است ــ بر گشته و بازهم مقاله نوشته است و اگر پورتال مذکور یک پورتال بااهمیت و گرانقدر و متین و گرانسنگ، یعنی "وزین" نیست، چرا آن را "وزین" خوانده است؟ و اگر معروفی و من انسان های احمقی هستیم، چرا در آن ایام ما را "دانشمند" می خواند؟ کلمه ای که من بار ها نوشته ام اصلاً نمی توان به انسان اطلاق کرد!!! زیرا دانش انسان در برابر عظمت هستی و خدای در حدی نیست که بتوان او را صاحب دانش خواند!!
در مورد استعمال کلمات ناشائست، شما مقالۀ او را که در وبسایت "تول افغانستان" نشر شده و در آرشیف این وبسایت موجود است بخوانید و مقالات مرا هم. بعد قضاوت کنید که کدام مقالات با کلمات مستهجن تر نوشته شده اند. من تنها در یک نوشته یک کلمه را که شائستۀ نوشتن نبود، نوشته بودم که فردای آن از نوشتن آن معذرت خواستم. بیشتر از این باعث زحمت و در سر نمی شوم.
چون چارچ لاپ تاب نزدیک به خلاصی بود. نوشته را بدون مرور ارسال داشتم. می ترسیدم که کارم دو باره نشود (یک بار چنین شده بود). بعداً وقتی کابل به برق وصل شد و نوشته را مرور کردم متوجه شدم که یک جمله ناتمام بود. آن را تکمیل نموده دو باره گسیل می دارم. امید به نشر برسد!

جناب محترم هیواد دوست! بعد از سلام.
هیچ کس از داشتنِ اوصافِ وطن دوستی سردارِ رنګین منکر نمیباشد، فرق است بین نقدِ منصفانه و نفی لجوجانۀ یک شخص در مورد یک شخصِ دیګر.
اینکه شما مخالفینِ نظر خود را نفرین می کنید به معنی این است که یا نفرین را نه می شناسید یا از خدا نه می ترسید و یک هموطن و برادر خویشرا به جرمِ ! اختلاف نظرِ سلیقه و نظر، نفرین می کنید و یا اینکه خورجین استدلال و منطقٍ تان سُراخ شده، بجای ارائۀ جواب معقول به نفرین پناه می برید، که من ، شما و همفکرانت را به خداوند وامی ګذارم.مطلب دیګر اینکه، به فرض اینکه ګپ های آقای داؤد ملکیار کُلاً غلط، چهل و دو سال پیش همۀ افغانها از طریق نشراتِ رسمی شنیدند و خواندند که میوندوال به جرم انجامِ کودتاه دستګیر و بعد از دستګیری و اعتراف به جرم خود، در زندان با نیکتائی، خود را حلق آویز نمود ( این چه زندانِ زیبا و آسوده و مُدرنِ بود که یک زندانی با نیکتائی میتوانست در آن بسر ببرد).سؤال اینست که آیا اِقدام به انجام کودتا جرم محسوب میشود؟
جناب هیواد دوست! هیواد دوستی و داؤد دوستی شما زمانِ ثابت خواهد شد که رفقای جفاکار داؤد و مزدوران کرملین همچو حسنکِ شرق ( که در افغان بودن و حتی آریائی بودنش شک و تردید وجود دارد) و سایر نا مردان را نیز مورد نوازش ( نفرین) قرار بدهید. اُمیدوارم که دیګر از غارِ تان بیرون نیائید و یا اګر بیرون می آئید مجهز به آلاتِ منطق و استدلال باشید نه مجهز به پوست و شاخ و خنجرِ سنګی.

مبارز خستگی ناپذیر، جناب استاد هاشمیان!

از توجه به عرایض این جانب در ارتباط با کتابخانهٔ سیار در ولایت بامیان اظهار سپاس می کنم.

فکر میکنم اگر متصدیان پورتال افغان-جرمن وظیفهٔ یافتن آدرس آقای حسینی را به عده گرفته و وسیلهٔ انتقال کمک به وی شوند، خدمت بزرگی را انجام خواهند داد. بنده، بنا بر علالت و ضعف جسمی، توانائی انجام چنین کار مهمی را ندارم ولی حاضرم به چنین پروژه ای تا حد توان کمک مالی و اخلاقی نمایم.

با احترام

نیستانی

به ارتباط مقالۀ جناب محترم آقای عبالحق فاریابی، تحت عنوان :
"چرابجای فحش وتحقیر از منطق وبرهان کارنگیریم؟" :
طبیعت بشر چنانست که از حقیقت و عدالت، ولوبضررخودش باشد، تمجید وتقدیر میکند. من نه جناب عبدالحق فاریابی را میشناسم ونه محترم مولوی صاحب مقیم ولایت نامدار فاریاب را، ونه محترم عبدالحی خان را - ولی مسرت دست داد وخوش شدم که افغانها در ولایات دورافتادۀ وطن عزیزما نشرات پورتال وزین افغان - جرمن آنلاین را میخوانند، بلکه چاپ وتکثیرمیکنند، و درحلقه های کوچک با دانشمندان می نشینند ومقالات را مورد تحلیل و ارزیابی قرارمیدهند. امیدوارم ازین روش مفید و اخلاقی در سرتاسر افغانستان تقلید شود. سلامها توام بااحترامات و تمنیات نیک خودرا بجناب مولوی صاحب و مریدان شان تقدیم میدارم.

آقای هاشم سدید، یکتن ازمائویست های مربوط به جریان (شعلۀ جاوید) بجواب آقای عبدالحق فاریابی درویبسایت مخصوص خودشان مقاله ای نوشته که مثل هر وقت دیگر ازنوک قلم پرنویس او بعنوان هاشمیان فحش و دشنام چکیده است که من به آن جواب نمیدهم و به مصداق ضرب المثل معروف از "خاموشی" کارمیگیرم.
اما در یک مورد تبصره رالازم میدانم که او تا حال چند بار تکرارکرده که چهار سال قبل در ویبسایت مخصوص خودشان اعلانی مبنی بر تقاضای همکاری برای تدوین یک قاموس زبان دری نشرکرده وهاشمیان در آن مورد به همکاری حاضر نشده است.
من تا حال دوبار نوشته ام که اعلان آنها راندیده ام، زیرا در حدود پنجسال قبل، یعنی پیشتر از نشر اعلان آنها، بخاطر نشر مقالات ضداسلام و ضد وحدانیت درویبساست آنها، رسما وبا ارسال یک اعتراضیه با ویبسایت مذکور قطع مراوده کرده بودم. ازجانب دیگر نشرات . اعلانات پورتال "شعله ای ها" را غیر از گروه خودشان کس دیگر نمیخواند- ایکاش آن اعلان در یک پورتال دیگر هم نشر میشدکه اگر من میدیدم، صرفنظر ازملحوظات ایدیالوژیکی، محض بخاطر همکاری در یک پروژۀ فرهنگی، داو طلب میشدم.

حالا هم دیرنشده و من از آقایان معروفی، سدید وموسوی وهمه افغانهای مربوط به گروه (شعله) دعوت میکنم در خدمت ملی (فرهنگ زبان دری)که یک بخش (قاموس کبیر افغانستان) است ،داوطلبانه سهیم شوند- از ردیف /ب / گرفته تا /ی/ هر ردیف را که خوش میکنند، بهر یک شان یک ردیف سپرده خواهد شد تا مطابق به (قاموس دری -انگلیسی ) مرحوم استادنگهت تکمیل کنند - هرنوع پیشنهادی که راجع به نام این پروژه یا مسایل مربوط به آن داشته باشند، مطرح سازند تا از طریق مشوره حل وفصل گردد.
ما حاضریم بالای اختلافات ذات البینی خود، بخاطر یک خدمت عام المنفعه، خاک بریزیم -درین پروژه منفعت و داد وگرفت مادی و مالی وجود ندارد- فداکاری محض، وطن دوستی وفرهنگ دوستی و کار عملی مطرح است - بهریک ازهمکاران این پروژه حیثیت واحترام مساوی قایل میباشیم.

اگرچهار سال قبل اعلان ویبسایت آقای سدید را من و کسان دیکر ندیدیم، و کسانی هم که دیده بودند حاضر به همکاری نشده بودند، اینک جهار سال بعد عین پروژه احیا شده؛ بیائید که دسته جنعی آنرا پیش ببریم. با عرض احترام - سیدخلیل الله هاشمیان

به ارتباط سوال محترم آقای محمد ولی نیسان :
:آیا میتوان کاری کرد ؟"
بلی، درحدود توان میتوان کاری کرد، مثلا:
1) اگر آدرس آقای صابر حسینی بدست آمده بتواند، میتوان یک تعداد کتابهای فالتو واضافی را که در کتابخانۀ هرافغان وجود دارد ، از طر یق پوستۀ زمینی به آدرس او ارسال کرد.
2) اگر آقای صابر حسینی یک حساب در یک بانک نزدیک بخانه اش افتتاح کند و نمبر حساب ونام آن بانک را به پورتال وزین افغان -جرمن آنلاین بفرستد، افغانهای مهاجر دراروپا و امریکا میتوانندیکمقدار پول در حدود توان به آن حساب انتقال دهند تا آقای صابر حسینی از پس انداز چند ماه یک موتر سایکل خریداری کند تازود تر بهمه قریه جات ومراکز تدریسی رسیده گی بتواند.
3) اگر ماافغانها پروژۀ "خدمات فرهنگی" آقای صابر حسینی را کمک کنیم تا سرپا بایستد، این نوع خدمات در ولایات دیگر نیز توسط جوانان با احساس تاسیس خواهد شد.
4) بنظرمن،کارخیر، کار مفید،کار اسلامی واخلاقی بهتر ازین نیست که برای سوادآموزی اطفال ومردم ولایات دورافتادۀ وطن خود به آقای صابر حسینی کمک کنیم.
5) من حاضرم هرماه یک پارسل کتاب وهم یکمقدار پول نقد به این پروژه کمک کنم- هکذا این موضوع را به توجه امریکایی های بشر دوست برسانم.
ابتکار ودلسوزی آقای محمد ولی نیسان که این خدمت بشری را بتوجه افغانها رساندند، قابل تقدیر میدانم، و امیدوارم برای پیداکردن آدرس پوستی آقای صابر حسینی دست بکار شده نتیجه را از طریق این پورتال باطلاع افغانها برسانند. با عرض احترام سیدخلیل الله هاشمیان -23دسامبر 2015

محترم محمد ایاز خان نوری صاحب
څو ورځی دمخه می ستاسی د مکتب د شمول داستان ولوست .
زه ستاسی په اجازه دهمدی داستان یو څو کرښی په لنډیز سره رانقلوم او خپله تبصره پری کوم . تاسی لیکلی دی : « زما پلار د ډګروال په دریمه رتبه د ملی دفاع وزارت د دیوان حرب د ریاست مرستیال وه . ..یوه ورځ ماته پلار وویل ایازه ! ته اوس اوه کلن شوی یی سبا دی مکتب کښ اچوم ..... په هغه ورځ ماته هرڅه عجیبه معلومیدل ، ما ځان سره ویل مکتب یعنی څه دپاره ؟ زه دلته ولی راغلی یم ؟ زه بیرته کور ته ځم ..... زموږ د قرآن کریم استاذ یعنی مولوی صاحب یو ظالم انسان وه .... د مکتب مرستیال هم ډیر ظالم وه ، که یو شاګرد به په لوی جنایت یعنی غیر حاضری نیولی شو احمد شاه خان د مکتب مستیال به داسی وهلو چی دهلک چیغی به اسمان ته جګیدی ... ما یو ځل دخپل پلار نه هیله وکړه چی کوم بل مکتب ته می تبدیل کړی خو هغه وویل خیر دی بچیه په همدی مکتب کښ درس ته دوام ورکړه . زموږ مکتب د ارګ په دری کیلو مترۍ کښ یعنی د پادشاه د ګیری لاندی واقع وه ، اصل د پو شتنی ځای ارګ وه
... زه پخپل آزاد منطق او قضاوت احمشاه خان هم نه ملامتو م هغه د کرغیړن او ظالم حاکم سیستم محصول وه ....یوه ورځ مظاهرو ته ولاړو یوه شاګرد په زوره ناری کړی : مرګ بر ظاهر کل ، مرګ بر ظاهر شاه .» محترمه وروره اوس زما عرایضو ته غوږ ونیسه :
دا چی ستاسی محترم پلار ډګروال او د دیوان حرب مرستیا ل وه څرګندیږی چی ډیر لایق او تعلیمیافته او با تجربه سړی وه ولی په ډ یر تأسف باید ووایم چی ستاسی محترم والد صاحب په ابتایی او د مکتب نه دخه په مقدماتی ښوونه او روزنه کښ چی باید د پنځه کلنی د عمر نه شروع کیږی د غفلت نه کار اخستی دی تر دی چی تاسی حتا د مکتب نوم هم نه وه اوریدلی . آیا د ظاهر شاه ګناه وه چه پدی برخه کښ خپل لایق او تعلیم یافته ډګروال نه وه تنویر کړی؟
ستا د قرآن شریف استاذ مولوی صاحب ظالم سړی وه، هغه ملا چی د خدای او ًقرآن معظم نه ډار ونلری او د قرآن په ارشاداتو عمل ونکړی نو پاد شاه چی د خدای بنده څنګه کولای شی چی هغه د خدای په لیاره روان کړی ؟ که پادشاه داسی ملایان په درو ووهی او مخ یی تور کړی بیانو د امان ا الله غوندی دکفر فتوی پری صادریږی .
دا چی ستاسی مکتب د ارګ په دری کیلومتری کښ وه د هغو مکتبونو سره چی په سل یا زر کیلومتری کښ وه، د پاد شاه د مسولیت په ارتباط ستاسی له نظره څه کیفی تفاوت لری ؟ او اصلأ د قانونی نظره د پادشاه رول او مسولیت په دی کښ څنګه مطرح کیدای شی؟
د یوه دولت په چوکات کښ وجایب او مسولیتونه د سلسله مراتب د لوایحو په په اساس تقسیمیږی او هر مامور په هره ساحه ، موقعیت او موقف کښ د خپلو وظایفو مسوول او خپل مافوق ته جوابده دی مثلا معلم سرمعلم ته، سرمعلم معاون ته ، معاون مدیر ته ، مدیر د ثانوی تدریساتو معاون ته ، د تدریساتو معاون رییس ته ، رییس دوهم معین ته ، دوهم معین لمړی معین ته ، لمړی معین وزیر ته ، وزیر د صدراعظم دوهم معاون ته، د صدراعظم دوهم معاون لمړی معاون ته او لمړی معاون صدراظم ته ًقانونا مسوول دی . متاسفانه تاسی د یوه کردکی منطق او ستاسی د مکتب د موقعیت په اساس ، ټول مسوولیت بادشاه ته راجع کړی او په مجرده او جزمی قضاوت مو ظاهر خان مسوول ښودلی دی .
تاسی د مکتب د وضعی نه خپل محترم پلار ته هم شکایت او د تبدیلی هیله څرګنده کړی وه ولی محترم ډګروال صاحب هم ستاسی ،نه عرض منلی او نه ستاسی دمکتب د اوضاع نه یی ریاست تدریسات ته شکایت کړی دی . آیا د خپل محترم پلار د بی غوری ګناه هم د ظاهر خان په غاړه اچوی ؟ دی ته تاسود خپل آزاد منطق او قضاوت نوم ږدی ؟
د ظاهر خان په دوره کښ به د چپیانو لخوا په مظارو کښ د ظاهر کل او ظاهرخان مردباد رذیلانه چیغی پورته کیدی آیا د سردار داؤد په صدارت او په اصطلاح جمهوری دوره کښ ممکنه وه چی څوک ووایی داؤد خان کل مرده باد ؟ خیال ا ست و محال است و جنون .تاسی دملی شخصیتونو جهنمی جزاګانو او اعدامولو ته د داود په په دوره کښ د کوم آزاد قضاوت په رڼا کښ ارزیابی کوۍ ؟
که څوک تله دانصاف په لای کښ ورکا
خپل ټټو او دبل آس په بابر کا

آقای راستگواحترامات برای تان تقدیم میکنم .

واقعآ یک افغان ،شهید داود خان را بنام های که بعضی ها،شما ذکر کردید آنرا یاد نمی کند کسیکه تمام زندگی خود را کار کرد تا سطع زندگی اکثریت مردم بلند برود و آخر مردانه وار مقابل ابر قدرت شوروی و نوکرانش استاده شد خود و فامیل هود را قربان وطن خویش کرد.
نفرین یه آن نوکران اجنبی و کند ذهن که ده بار نوشته شد که این مصاحبه های داود ملکیار اگر توجه شود یک مصاحبه ، مصاحبه دیگرش را رد میکند و غیر از ضیاع وقت کدام چیزی خواننده حاصل نمی کند .
بغیر از 2-3 نفر کند ذهن که توصیف و تمجید میکند.
موفقیت های تان را آقای راستگو از خداوند آرزو کرده موفق باشید با عرض احترامات .

محترم کلیوال صاحب، سلام!
تاسو ماته داسو لیکلي دي:
«په دی کی هیڅ مسلمان سره هیڅ شک نشته چی د کائناتو د ستر نظام په اسرارو یواځی د دی نظام خالق پوهیږی او د انسان پوهه ډیره کوچنۍ او نیمګړی ده، خو له بده مرغه په هغه څه چی پوهیږو هفه هم په سمه توګه سر ته نه رسوو او شاید همدا به د دی لامل وی چی ورځ تر بلی د نوو او سختو حالاتو سره مخا مخ کیږو .»

زه دلته ستاسو نظریې سره په بشپړه توکه موافق یم، چې هغه څه، چې زمونږ غلم پرې غالب دئ، د هغوی سره هم مسوولانه چلند نه کوو. د بیلګې په توګه د ډېر اولاد راوړل دې مشکلې دنیا ته!! زه قاصر همداء اوس درې اولاده لرم د هر اولاد تر منځ زما پر مسوولانه احساس پنځه پنځه کاله واټن ما عملي کړ، هر اولاد مې دوه کاله او دوه میاشتې خالصه د مور د ټي شودې ورودې او نوره ما او مور یې په کلک تصمیم دا دروازه د اولاد راوړلو پسې بنده کړله. اوس مې دا هر اولاد لکه د بزکشي آسونه...!! جوړ او سالم دي. یعنی خلقت دلته په یوه معین انداز کې انسان ته اختیار هم ورکړاي دئ. اما مونږ تاسو وینو، چې د هم دغه د ډېرو بی ضرورته اولادو د زېږولو د موضوع سره ډېر ډېر انسانان جاهلانه چلند کوي او بد او مشکل ژوند تیروي.

د محترم غلام حضرت صاحب عالمانه لیکنه ستاسو په پته ما ولوستله. بلې، انسان یو فاعل (عمل کوونکی) مختار دئ په معین چوکاټ کې، چې له دغه خپلو اختیاراتو نه سالمه استفاده وکړي، زمونږ د دغې مشکلې نړي ستونځې به تر ډېره راکمې شي.

په درنشت

قوماندان خالق داد پغمانی دیگران را مستعار نویس خطاب می نمائیدو می نویسد".... اينبار به جائی رسانيد که از ھمان زندان چرکين مستعار نويسی به نام" داد... خالق " تولد يافت" اینه چشم سفیدی.... بگفته عوام " بگیرش که نگیرید " و یا که چلو صاف به آب پاش می گوید: " در گور غار هایت..."
پیشنهاد من به قوماندان صاحب این است که اگر ثابت کردی که واقعاً به نام "خالق داد پغمانی" وجود فزیکی داری ودر مونشن بود و باش داری!!! من 100 مرتبه از خودت معذرت میخواهم، ولی همه می دانند که سر کله ات از کانادا بیرون می برآید....

درویش معروفی در نوشته خویش بودنه بازی و بجل بازی را آنطور تشریح نموده که تو گوئی از پدر, پدر بودنه باز و بجل باز بوده...

به جناب داکتر صاحب هاشمیان، احترامانه عرض می دارم که : هیچگاه کلمه « اباته» را برای خودنمایی مطرح نکرده ام و آن را دلیلی آورده ام بر اهمیت ابتکار « قاموس کبیر افغانستان» که حتی داکتر زبانشناس هم اشتباه می کند و شما هم که طهران، اطلس و بلوط را مثال آورده اید همه اسمای جامد اند. ایکاش از مشتقات نیز مثال می آوردید. اشتباه در مشتقات طوری که آن استاد محترم می دانند این است که غلطی به سایر کلمات مشتق شده از آن ساری و جاری می شود و به « تئوری های مخابره» ضربه می زند.
در مورد جملهء رکیک تان اختیار خود شماست. اما انصافا شما به حیث استاد و کلان یک خانواده جملهء نوشته شده تان را می توانید در جمع شاگردان تان یا خانوادهء تان با صدای بلند بخوانید. یک بار آن را بلند بخوانید، حتما رخسار مبارک تان از خجالت گلگون می شود که چگونه همچو عباراتی از قلم شما چکیده است.« زیرا از مناسبت و آشنا شدن عمر صمد با داکتر عبدالله و تحفۀگوشتی که او به ولینعمت خود عرضه کرده بود- آن نوع گوشت لذیذاکنون پیدانمیشود.این چوکی بلجیم خیرات همان گوشت است و قبول کردن چنین خیرات نیز جاغری مانند جاغر عمر صمد بکار دارد.»

محترم راستګو صاحب، شما بی حد کوتاه ولی پرمحتوا چند مساله را کاملا درست ارزیابی کرده اید. مسایل داوود خان، میوندوال،ملک خان و حتیا خان محمد خان و غیره آنقدر ساده و معمولی نیست که هر کسی آنرا از روی دسترخوان خویش ببیند و در مورد چیزی بنویسد. این مسایل ابعاد داخلی و مهم تر بین المللی دارد. نظر شما را کسانی میتوانند درک کنند که از درون خویش برایند و به آیینه ای جهان نظر اندازند. من مستند از توطه های ګروپ رشتیا، افراد دارالانشاء شاهی و دیګران خبر دارم که برعلیه داوود خان متواتر طرح میګردید و از موضوع، محترم حسن شرق هم خبر است. این موضوعات بسیار وسیع اند. اقلا در یک موضوع که بعدا باعث استعفای کابینه ای داوود خان ګردید، یک همصنفی من یعقوب پسر عمه ای جنرال مسغنی و خودم خواهر زاده ای غلام حیدر خان عدالت وزیر کابینه ای داوود خان قربانی و تحت محکمه ای سه ساله ای نطامی قرار ګرفتیم، بدون موجب و بی ګناه. این داستان ها خیلی طولانی اند. در اخیر داوود خان شهید را چنان تنها ساختند که فقط یک مثلث داوود، مستغنی و عدالت باقی ماند که باالاخره در سال ۴۲ استعفا نمود. در بعد بینالمللی آن کلیسا و سویس شریک اند. با تاسف که حوصله ای نوشتن را ندارم چه دو بار مسمومم کردندم و دو بار فلج ګردیدم، یقوب صنفی ام در اثر مسمومیت اول جان سپرد. مثلث نام ګرفته از موضوعات، البته بعد استعفای کابینه خبردار شد. در بازدیدم با داودخان به همراهی مامایم عدالت در سال ۱۹۶۶هردو به من ګفتند که تو و یعقوب قربانی یک سیاستی ناجوانمردانه و دنی علیه ما ګردیدید. آقای شرق که خبر کامل دارد، لطفا سکوت را بشکنانند. در اخیر هر چند در دوره ای داوودخان سه سال محکمه را ګذشتاندم و باعث تباهی حیاتم ګردید ولی هرکه بر شخصیت پاک و اعلی و وطنپرست و مردم دوست داوود خان یک حرف بدی مینویسد به همه انسانهای شریف جهان توهین مینماید.از اینکه این و آن صدمه دیده اند، کار توطه ګران بوده است تحت نام داوود خان و بس.
با حترام دوباره به شما

عبدالله شکاک
جای مسرت است که خودت به شخصیت و مبارزه ملی استاد هاشمیان احترام دارید که در این حساب خودت و من و هزاران افغان دیگر در یک صف قرار میگیریم. استاد هاشمیان خدمتگار پر افتخار افغانستان بوده و است . خداوند خودت و محترمه ملالی جان و دیگر دوستان محترم خود را در حفظ و پناه حلقه ای تان نگهدارد. اختلاف من با شما و حلقه شما به هیچ صورت شخصی نییست من نه شما را شخصاً میشناسم و نه محترمه ملالی موسی نظام را. اختلاف من با حلقه شما که با دعوی ها و شکایت های متداوم شما و حلقه ای تان در همین پورتال وزین افغان جرمن آنلاین به روشنی ثبت است، در مسائل ذیل است:
1. به نظر من سردار داود خان شهید یک قهرمان ملی بود و منحیث انسان خالی از اشتباه و کمبود نبود و وی باید از دیدگاه دوران خودش سنجیده شود نه با معلومات امروزی و نه با طرز دید شما و حلقه شما که افراطی ماب وی را دیکتاتور و دیوانه خطاب میکنید ( همانطوری که پاکستانی ها رسماً در مورد نشرات میکردند). شما وی را عامل بدبختی افغانستان حساب میکنید در حالیکه به نظر من وی کوشید جلو تجاوز شوروی را با انقلاب سفید بگیرد.
2. به نظر من شهید میوندوال یک افغان ملی بود و آرزو و قصد خدمت به افغانستان داشت و ظاهرشاه و دشمنان میوندوال خاصتاً مشاورین شاه سید قاسم رشتیا و صدیق فرهنگ وی را تخریب کردند و بعداً در دوران جمهوری داود خان او هم منحیث انسان شاید خواسته و ناخواسته در یک کودتا برابر شد، و زمینه برای شوروی ها و کمونیست ها مساعد شد. شوروی ها و کمونیست ها که از نزدیکی احتمالی میوندوال و همکاری احتمالی وی با داود خان در ترس بودند وی را کشتند. شما و حلقه شما به طرز افراطی عقیده دارید که میوندوال بی گناه بود و داود خان وی را کشت.
3. به نظر من مرحوم ملک خان یک افغان ملی و خدمتگار جدی بود که سردار داود خان شهید وی را شناخت و برایش موقع خدمت داد. ملک خان با یافتن اختلاس ها و سوء استفاده ها از طرف درباریان تخریب شد. مثلاً سید قاسم رشتیا خودش در کتاب خود از برخورد شدید با ملک خان در مورد اختلاس در انحصارات یاد میکند. بعداً غرور ملک خان از حد زیاد شد و با داود خان که حامی اصلی وی بود در تضاد شد. و امر برطرفی اش توسط ظاهر شاه داده شد. امروز کتاب ملک خان توسط عناصر مختلف برای توطئه برضد داود خان مورد استفاده قرار میگیرد و به نظر من هیچ سند اعتباری شمرده نمیشود. شما و حلقه شما از ملک خان شخصیت بی مثال تاریخی ساخته اید و کتاب وی را که اصل نوشته های وی نیست مأدخذ طلائی فکر میکنید.

به ارتباط بیانات آقای بیکمراد
من دریک مقاله "اعاشه و اباطه" نوشته بودم- آقای بیکمراد /باطه/را به /اباته/ تصحیح کرد - ومن از آقای بیکمراد تشکر کردم. اما آقای بیکمراد تاحال دوبار این موضوع را بقسم یک خودنمایی مطرح ساخته است. باردوم او مدعی شد که هاشمیان در مقالات سابق خود نیز /اباطه/ توشته واینک بار اول املای صحیح این کلمه را ار من(بیکمراد) آموخته است :
1) در صورتیکه او مقالات سابق مرا ندیده و سندی در زمینه ندارد، دست خالی چرا چنین ادعایی را به پیش انداخته است ؟
2) فرض کنیم که من درمقالات سابق خود هم /اباطه/ نوشته باشم، اینک از تصحیح شما تشکر کردم، بیشتر ازین چه توقع دارید؟
3) آقای بیکمراد یک آدم گنجوس( سخت و ممسک) و "چشم تنگ" بنطرمیرسد، چونکه املای یک کلمه راتصحیح کرده، به "تشکر" قناعت ندارد، گویاباید مناره ای بنام او ساخته شود!
4) زبان دری تحت نفوذ زبان عربی قرارگرفته دربعضی موارد دری زبانها بین /ت/ و/ط/ فرق نمیتوانند- بطور مثال تا دهۀ 60 میلادی ایرانی ها (تهران) را (طهران) مینوشتند- درین اواخر بارتباط (فرهنگ زبان دری) دو کلمۀ (اطلس) و (بلوط) مطرح قرارگرفت. اصولا هر کلمه ای که حرف /ط/ داشته باشد، باید عربی پنداشته شود- اما چرا /بلوط/ را به /ط/ مینویسند، درحالیکه چوب بلوط ازپیداوار خاص حنگلهای افغانستان و منطقۀ مااست - نمیدانم که درخت بلوط در عربستان هم میروید یا خیر، اما نهال درخت بلوط یقینا از عربستان به افغانستان نیامده، پس چرا بلوط را به /ط/ می نویسند ؟

کلمۀ /اطلس/ مثلا(اوقیانوش اطلس) و هم پارچۀ (اطلس) را چرا در افغانستان به /ط/ می نویسند؟ و کسانی هم هردو را به /ت/ می نویسند - مثالها زیاد است ومن بهمین سه مثال اکتفا میکنم- هدف من از مطرح ساختن این موضوع اینست که ما در زبان دری مشکل املا نداریم، مشکل املا درزبان دری به ارتباط کلمات وام گیری شذۀ عربی است که درنتیجۀ قدامت 1400 سال (مفرس) شده اند، یعنی تابع دستور زبان دری قرارگرفته اند. همین کلمۀ /اباته/ در فرهنگ حسن عمید درج نشده ، اما در فرهنگ محمدمعین درج شده است.
موضوع دومی که آقای بیکمراد برای سومین بار مطرح ساخته قضیۀ عمر صمد سفیر جدید افغانستان در بلژیک (مرکزناتو) است . خانم سابق عمرصمد بروز روشن دردفتر کار وزارت خارجه با وزیر خارجۀ وقت(داکتر عبدالله)زنا میکرده است- عمر صمد بدین خاطر به حیث سفیر در کانادا مقرر شده بود- شخصیکه ناموس خود را به چوکی فروخته باشد، چطور میتوان بالای او اعتماد کرد که در مرکز ناتو سفیر افغانستان باشد. آقای بیکمراد خانم مطلقۀ عمر صمد را دختر و همشیسرۀ خود قلمداد کرده است، اختیار خودشان است - من آن زن و هم شوهر او را نمیتوانم برائت بدهم- لهذا این رویداد را بار دیگر و بار دیگر درموقعش افشا خواهم کرد- اگر آقای بیکمراد خودش بوکالت داکتر عبدالله یا عمر صمد میخواهد از آن زن معذرت بخواهد، دروازۀ پورتال باز است. درین صورت سخن به اخلاق اسلامی و افغانی میکشد که در شعاع ارزشنهای هر دو اخلاق، عمر صمد وخانم سابقش و داکتر عبدالله را نمیتوان برائت داد. کسانیکه طرفدار حفظ و دوام اخلاق اسلامی و افغانی در افغانستان نمیباشند، گویا دروازۀ زنا و فحشا را باز میگذارند و من خود را از آنجمله نمی شمارم - بااحترام سیدخلیل الله هاشمیان

یادداشت : صوت یا حرف (همزه) در جملۀ اصوات زبان دری شامل نیست ومن درنوشته های خودم حرف همزه را چه در وسط کلمه باشد یا در آخر کلمه، رعایت نمیکنم. هاشمیان

ارجمند راتگو نام
نخست به مقتضای فطرتت ،تفتین مکن .
من به استاد هاشمیان در عالم غیاب به معیار پدر خود ، حرمت قایل هستم .استاد هاشمیان که بیشتر از بیست و پنج سال بهترین و طلایی ترین ایام عمر خود را از طریق نشریه مترقی و انقلابی آیینه افغانستان بحیث منادی منهاج حق و حقیقت مردم ووطن خود سپری نمود . استاد هاشمیان مانند داکتر رمضان بشردوست خدمتگار فی سبیل الله وطن و مردم خود است ، ولی ابراز حقایق فوق بدین معنی نیست که جناب شان بعضا در قضاوت و ابراز نظر مرتکب اشتباه نگردند ، فرستادگان خداوند نیز از این امر ، مستثناء نبودند چنانکه باری موسی مورد عتاب خداوند قرار گرفت .
ثانیا بخوان و بدان که مفهوم شعارت « دلم بایسکلم » به اطعمه هاضم غیر منهضم میماند .این شعار در محیط و ماحول و زمان و مکانی که در ان زندگانی داری ،در منافات کامل قرار دارد .زیرا
امروز تو در عصری و جهانی زندگانی داری که ادعاها و نظریات و تیوری ها و دکترین ها روی اصول و پرنسیپ و موازین علم ومنطق و اجتناب از تلوث قرار دارد ، خواه این منطق صوری است و یا دیالکتیکی اعم از « سوبژکتیف و آبژکتیف » .
شعبده بازان سیاسی هم وجود دارند که از روی خبث باطن و نیات پلید و وتحمیق اذهان مردم ، شعار های خود را روی پایه های موریانه جورده متلون سفسطه و مغالطه بنا میکنند ولی سفسطه ماهیتأ مغالطه و تفتین و تلوث است ،نه مناطقه و حجت و برهان .
متدسفانه چندین بار ملاحظه کرده ام که تو نوشته های وطن پرستانه یک خانم مبارز و حقگوی افغان یعنی ملالی نظام را مورد تمسخر و استهزاء قرارداده ، نیات وطن خواهانه اش را ، تفتین مآبانه به اقاربش ، رشتیا و فرهنگ مرتبط ساختی.
من خانم دومی را نمی شناسم که همپایه این زن شجاع درین ویب سایت بزرگ از نوامیس ملی وواقعیت های مسلم و انکار نا پذیر تاریخی ووطنی و مردمی خود دفاع کرده باشد .
چنین استنباط میگردد که ریموت کنترول شعار هایت در کدام رصد خانه دور از منزلت قرار دارد.
توصیه من بحیث یک مو سپید به تو این است که : بیندیش بینداز
خداوند ترا در تأمین آرزوی فوق یاوری نماید .

قدر من ورورجناب غ حضرت صاحب ! د سلامونو او نیکو هیلو تر رسولو وروسته ، عرض دی چی زه په دی هکله چی انسان ذاتأ او د انسانی خصلت له مخی د خیر د لاری پیرو او د همدی لاری لاروي دی هيڅ شک نه لرم او بلکل د تاسو سره هم نظر یم، خوله بده مرغه له دی نه هم انکار نه شی کیدای چی همدا انسان د خپل عمر په ټولو اوږدو کی تر دی حده د نفس اماره د تاثیر لاندی راغلی دی بی له کومی اړتیا یی د خپلو نفسی غوښتنو د پوره کیدو د پاره نورو ته ستر زیانونه او تاوانونه رسولی او د بی ځایه غرور له کبله یی دا ښکلی دنیا د نورو هم نوغان (انسانانو) د پاره دومر ه بدرنګه او بی خونده کړیده چی بی شمیر انسانان همدا اوس د ژوند نه بیزار او مرګ ته تر جیح ورکوی. تاسو هم د رحمان بابا او نورو شاعرانو د آثارو لوستل د شاعر کیدو د پاره ضروری بللی او زه هم تاسوسره هم عقیده یم . رحان بابا هم چی کله د ستم چلیدل وینی نو داسی فرمایی :
په سبب د ظالمانو حاکمانو ــ کور او ګور او پیښور دری واړه یو دی .داچی زما شعر مو لوستلی او نیک نظر مو راکړی یوه دنیا مننه . په ډیر درنښت

محترم محد داود مومند
از تبصره که به مساله "آيا محترم ميوندوال فکر کودتا داشت؟" تشکر میکنم.
ميرمحمد صديق فرهنگ در کتاب خاطرات خود مدعی شده است که محترم ميوندوال فکر کودتا داشت. تا جايکه من تاريخ خواندم بعد از جنگ دوم جهانی شماری از نظامی ها، رجل سياسی و حتا روشنفکران که تحول میخواستند، دست به کودتا زدند. در جهان از اسيا تا امريکای لاتين صدها کودتا رخ داده است. اينها میگفتند که راه ها بسته است و يگانه راه کودتا است. شماری مخالف کودتا بودند و آنها هم دليل و برهان دارند....
شما درست میگويد که کودتا تنها در انحصار محمد داود نبود. کودتا عليه محمد ظاهرشاه و يا محمد داود. پرسش من اينست آيا محترم ميوندوال فکر کودتا داشت. عليه کی بحث جداگانه است.

انجینر معروفی می نویسد:

"وبسایت ما ھمان قسمی، که در اھداف نشراتی و ايدآلھای خود ممتاز و بی رقيب است در بين تمام صفحات انترنتی و کلاسيک افغانھا در داخل و خارج افغانستان از نگاه ذوق و سليقه و املاء و انشاء نيز پيشقدم و راھنمای و راھگشای است. چهبسا تحليلگران در داخل و خارج که از تحليلھای سياسی و عالمانۀ پورتال بھره می برند و چه نخبگانی که بدون مطالعۀ مطالب پورتال لب به سخن نمی گشايند و سر ميز مدور نمی نشينند.
در برابر عظمت و جايگاهِ شامِخ اين وبسايت، ھيچ کسی که ذره ای از وجدان و انصاف دارد،
نمی تواند سر تعظيم خم نکند!!!!!!"

جواب: متل آلمانی است: خودصفتی بوی بد دارد... اما انجینر صاحب، از خود صفتی تیر شده، مبالغه، اغراق و غلو را عقب زده و از تب زیاد به هزیان گویی مبتلاء گشته که یگانه جواب معقول فقط "جرت" گفتن است و تمام....

درین روز ها کتاب بنام ( دوره طلایی پنجسال جمهوریت ) را به دسترس هموطنانی که در جستجوی حقیقت هستند به دسترس شان قرار دادم.

درآن موضوع پلان های 5 ساله و هفت ساله داود خان توسط آقای فروغ نوشته شده و همچنان فشرده مصاحبه داکتر رحیم شیرزوی در باره سفر داود خان به پاکستان، تسلیم دهی رهبران جهادی و..... و در باره 7 موضوع که از طرف احزاب افراطی چپ وراست و آنانیکه که با آمدن رژیم جمهوریت منافع خودرا از دست داده وبر ضد رژیم جمهوریت و داود خان در ین 40 سال تبلیغ نموده اند جواب ارائه گردیده است و کوشش میشود که از طریق این پورتال هم به زودی نشر شود . بااحترام

ښاغلی محترم سلطان جان کلیوال ته سلامونه او ښې هیلی وړاندی کوم.
غوښتل می ستاسی د وروستی شعری لیکنی په هکله درسره د زړه خواله وکړم، چه البته ښاغلی ایاز نوری وار له مخه او ستاسی د شعر په هکله ئې ښکلی لیکنه در ته وړاندی کړه.
ښاغلی کلیوال صاحب!موږ داسی اوریدلی دی چه انسان اشرف د مخلوقاتو دی. په عربی ژبه کی کله چه د صفت د صیغې سره د "الف" حرف یا توری یو ځای شی، یانی مخکی له صفت نه الف استعمال شی نو معمولی صفت په تفضیلی صفت اوړی، مثلاً کبیر- اکبر یا صغیر - اصغر.
شریف مانا نژدې او اشرف مانا ډېر نژدې.سؤال را منځته کیږی چه څه ته نژدې؟
خپل پاک فطرت ته نژدې ، یا شاید داسی هم تعبیر شی چه نژدې د شر غونډۍ ته او نژدې د خیر غونډۍ ته، که د خیر پر لیاره روان شو د خیر غونډۍ ته رسیږی او که د شر پر لیاره روان شو د شر غونډۍ ته به رسیږی، خو داسی ښکاری چه انسان فطرتاً د خیر د لیاری لاروی دی او د شر څخه کرکه او نفرت لری، د انسان فرق د حیوان سره په همدې کی دی چه حیوانان یو د بل څخه سخت ویریږی خو انسانان یو د بل څخه نه ویریږی، دا چه کله یو انسان په ځینو خاصو شرائطو کی د ځینو خاصو علتونو له کبله په ځینو خاصو غیر انسانی کارونو ګوتی پوری کوی دا به هیڅکله د انسانیت عمومی تعریف او موقف او موقعیت ته صدمه و نه رسوی، ځکه د ځینو انسانو جنایتکارانه اعمال د انسانبت پاک فورمول د جنجال سره نه شی مخامخ کولای او انسان په مجموع او تهداب او په نهاد کی د شر مخالف دی خو د شر خواته ورتګ ئې هم خپل د صلاحیت او ارادې محصول دی.بناً عرض می دادی چه موږ او تاسی باید د خپل انسانیت او پاک فطرت د ښکلی او ستر ماموریت څخه منکر نه شو او د شر د لیاری د څو کسو لارویانو په اعمالو و نه شرمېږو او دومره مأیوسه هم نه شو چه انسانیت او فطرت هغوی ته ور تسلیم کړو، بالآخره داسی ورځ راتلونکی ده چه هغوی ( د شر د لیاری پیروان) به انسانی فطرت ته تسلیم شی. یو بل وړوکی عرض می دادی چه د شعر ویل شاید ډېر لذت او خوند ولری او ددې مزې څکل د هر چا حق دی خو د لویو شاعرانو لکه عبدالرحمن بابا او مولوی او سعدی د اشعارو لوستل په حقیقت کی د شعر او د ټول انسانیت یو خوږ او معنوی او حتی علمی تفسیر دی او د هغوی د اشعارو په لوستلو او لږ غوندی عمل کولو، به موږ هر یو، یو بریالی شاعر ( د ژوند په مفهوم پوه) او یو بریالی انسان و اوسو. مننه.

محترم ورور ایاز نوری صاحب ! زما سلامونه هم ومنئ . داچی زما د شعر په رابطه کی مو د قرآن عظیم الشان د مبارک آیات ژباړه وړاندی کړی مننه کوم . په دی کی هیڅ مسلمان سره هیڅ شک نشته چی د کائناتو د ستر نظام په اسرارو یواځی د دی نظام خالق پوهیږی او د انسان پوهه ډیره کوچنۍ او نیمګړی ده، خو له بده مرغه په هغه څه چی پوهیږو هفه هم په سمه توګه سر ته نه رسوو او شاید همدا به د دی لامل وی چی ورځ تر بلی د نوو او سختو حالاتو سره مخا مخ کیږو . په دی هیله چی خپله نیمګړی پوهه په سمه توګه و کاروو .نوری صاحب که رښتیا درته و وایم د پښتو ژبی په ګرامر خصوصأ د «یا» ګانو په کارولو کی ډیری ستونزی لرم، زیار به و کاږم چی سمی یی استعمال کړم له دقت او پاملرنی نه مو ډیره مننه. په درنښت

خانم محترم و عالی قدر ملالی موسی نظام سلام بر شما،
فهمیدم نوشتن چند سطر از طرف من خوش تان نیامده و یک قسمت اعظم آن را به تاپه زدن همیشگی مثل(آنانیکه سخت از افشای اسم اصلی در هراس اند، به مشاهده می رسد. زمانیکه مستعار نویسان این قسمت های افغان جرمن، القابی به ارتباط حق بینی، راستکاری و امثال آنرا انتخاب می نمایند، خوانندگان، مخصوصاً که سبک شناس هم هستند، از خود می پرسند که آیا کتمان و دوری از هویت اصلی اشخاص کاملاً شناخته شده، انسان را از «حقیقت» دور نمی سازد؟ مخصوصاً که انتخاب اسم های مستعار والا مرتبت برای خود انسان، آدم را بیاد این گفتۀ نغز می اندازد که: مشک آن است که خود بوید، نه اینکه عطار گوید.)
طفره رفته اید. البته من از شما خفه و عصبی نیستم. زمانیکه جواب مقنع پیدا نشود این کلمات کلیشه شده دوای آرام بخش خوب اند، انسانها می توانند خود و حقاقیق را در آن پنهان کنند.
هموطن عزیز خانم موسی نظام، کسی به نام مستعار نوشته می کند هراس دارند که ترسِ، ضَرَری به خود شخص و فامیلش در میان باشد. یا نوشته های شان حمل کنندهٔ کلمات زشت و ناپسند جامعه باشد. شما خو نه مافیای مواد مخدر استید نه رئیس کدام کشور مستبد پس چی لوزمی دارد من خود را پنهان کنم. باز گیریم که شما درست بگوید این یک نام مستعار باشد.وقتی پیام تخریش کننده برای شما نداشته باشد چی عیبی دارد. بنده فکر می کنم که در آن نوشته خدانا خواسته توهین و حقارتی در کار نبود صرف شما را متوجه تخریب یک سایت ملی می ساخت.
محترمه ملال موسی نظام! شما از شخصی به نام نریمان از امریکا نوشته اید. من آنرا در گوگل سرچ کردم، با این معرفتی که شما از آن دارید نیافتم وقتی گوگل نیافت من او را چه طور بیابم این بدان معنی است که شما خواننده گان عزیز و من را پشت نخود سیاه فرستادید.
محترما! من از لابلائی نوشته ها میدانم که یک عده از نویسندگان مجرب، آگاه و توانمند ما جنگ نیابتی دو سردار فقید را (که خداوند از گناهان کرده و نا کردهٔ شان بگذرد) به پیش میبرند. حیف این همه انرژی، وخت که در این زمان اساس به آن مصرف میشود. (البته بنده هردوی آن ذوات محترم را احترام می گذارم) از قدیم ها گفته اند: «جنگ که در بگیرد تر و خشک می سوزد».تا جایکه این هیچ مدان تصور می کنم از لا بلای نوشته های شان میخوانم این جنگ برنده و بازندهٔ ندارد صرف ضیاع وخت خود و خوانندگان است.
البته یک نیمه بازنده دارد که پورتال افغان جرمن آنلاین میباشد.
شما در گذشته در حال حاضر و در آینده از یک نام نیک، شهرت خوب و پاک، مبارزهٔ خستگی ناپذیر حقوق ما زنان بر خوردار استیدکه بنده به آن افتخار می کنم.
با احترامات فایقه
پلوشه ( این بار از تخلصم صرف نظر کردم چون بد تان آمده بود.

محترم فریدون زاده
جناب شما نوشته اید : « بدون شک میوندوال شکنجه شده ، اما سوال این است آیا میوندوال کودتا میکرد و یا نه ؟
و بعدأ پاراگرافی را از کتاب فرهنگ به ارتباط ملاقاتش با شهید میوندوال و اینکه او با فکر تدسیس یک جمعیت سری میخواست از طریق کودتا سلطنت را سقوط بدهد نقل قول فرموده اید .
در پاراگراف فوق مطالب ذیل قابل تدمل است .
یک : صحت و ثقم گفتار فرهنگ که به سرحد دشمنی با شهید میوندوال مخالف بودچنانکه من در جریده وزین مساوات و اخبار روزگار شاهد این مخالفت ها بودم و سرانجام شهید میوندوال با منطق قوی و بی نظیر خود ، فرهنگ را بیچاره و زبون ساخت قابل سوال است .
دو : فرهنگ از فکر کودتای شهید میوندوال علیه رژیم سلطنتی صحبت میکند .
حالا اینگه جناب شما میفرمایید که آیا میوندوال کودتا میکرد و یا نه ؟
وضاحت ندارد که منظور جناب شما از کوتای میوندوال کدام کودتاست ؟
کودتا علیه رژیم سلطنتی که فرهنگ از آن صحبت میکند و یا کودتای نامنهاد علیه داؤد شاه که رژیم کودتایی دارد شاه مدعی آن است ؟
تمسک جتاب شما به ادعای فرهنگ چنین میرساند که منظور شما فکر کودتا علیه پادشاه سابق است ولی از تذکر شکنجه شما در مورد شهید میوندوال چنین استنباط میگردد که شما از اتهام کودتای نام نهاد میوندوال علیه داؤد شاه صحبت میکنید .
به هر صورت ، مرحوم میوندوال مانند مرحوم وزیر صاحب عبدالملک خان متهم به خیانت ملی کودتا گردید و مرحوم میوندوال و یک عده رجال بزرگ ملی نه تنها به شیوه رژم های فاشیستی و ستالینی شکنجه گردید بلکه نابود گردیدند .
جناب محترم فریدون خان ! به فرض محال برای یک لحظه قبول کنیم که میوندوال کودتا میکرد ، سوال اصلی و اساسی درین جا خواهد بود که اگر کودتا یک خیانت بزرگ ملی بود چرا لیونی سردار به معاونت ایادی کی جی بی بار اول سنگ تهداب کودتا یعنی این خیانت ملی را در کشور گذاشت و از راه نامشوع یعنی کودتا مانند داره ماران در نیمه شب به عصب قدرت توصل جست ؟
مگر در لوح محفوظ نوشته شده بود که کودتا کردن تنها حق خدایی لیونی سردار است ؟
باعض حرمت

هموطن محترم جناب آقای عباسی صاحب!

سلام این برادر تان را از زیر آسمان سیاه با ستاره گان الماسی آن که امید است فردا آبی و افتابی باشد بپذیرید.

فرموده تان کاملاٌ به نظر من منطقی است که انصافاً یافتن راه در پس کوچه های ترکیبات فارسی و عربی "غاور" بودن به هر دو زبان را ایجاب می نماید.

بنده "غاور" بودن شما را "غالب" تصور کردم چونکه در فرهنگ لغات آن را نیافتم که امید است همینطور باشد.

وگر بنده چابک نباشد بکار
عزیزش ندارد خداوندگار

محترم عبدالله شکاک
واقعیت مثل روز روشن است و دروغ پردازان که اصل موضوع را تغیر میدهند و برضد استاد هاشمیان دسیسه میکنند به هیچ جائی نمیرسند. غیر از محترم شکاک که دشمنی اش را با استاد هاشمیان بار ها ثابت کرده است هر هموطن بیطرف دیگر که این موضوع را ،بر اساس اصل گفته ها نه بر چرخش های دروغین شکاک و امثالهم، تحقیق کنند خواهند دید که اصل موضوع چیز دیگری است و اصلا محترم بیکمراد یا فهمیده و یا نفهمیده پای محترمه ملالی موسی نظام را دخیل کرده و توقع بیجای معذرت خواهی دارد.‌ کرونولوژی این واقعه چنین است:
1- استاد هاشمیان یک مضمون عالمانه و به موقع در مورد کنفرانس قلب آسیا نوشت و رئیس جمهور غنی را بنا بر دلایل ملی منافع افغانستان از رفتن بر حذر داشت.
2- محترم بیکمراد با لحن توهین آمیز بر استاد هاشمیان انتقاد کرد که توقع وی و حتی معلومات وی از مورد کنفرانس قلب آسیا ناقص است و بیجا نوشته است.
3- اینجانب نوشتم که استاد هاشمیان به محترم بیکمراد جواب ندهد چون ایشان از دوستان و همفکران سفیر جدید افغانستان به بلجیم عمر صمد است.
4- استاد هاشمیان با همان به رسم و شیوه وطنی از یک واقعه که بین عمر صمد و داکتر عبدالله در دوران وزیر خارجه بودن داکتر عبدالله شده بود و تمام وزارت خارجه و کابل افغانستان از آن باخبر اند بدون نام گرفتن اشاره کرد.
خواننده های محترم قضاوت کنند که در کجای این نام محترمه ملالی موسی نظام آمده است که حالا این محترمان فتنه انگیز از استاد محترم هاشمیان توقع بیجای معذرت دارند؟
محترمه ملالی موسی نظام خودش دوهفته قبل در چندین ویب سایت یک مقاله شدید نوشته و داکتر عبدالله و شیکپوشی و مصارف وی را نکوهش کرده است.
عبدالله شکاک با تاریخچه اش معاف است،

سلام جناب محترم غ. حضرت صاحب , حق به شما که احساسات نتنها ضعف استدلال یک فرد را انعکاس میکند بلکه ترس خصلت گرفتن دیکتاتوری نیز موجود شد میتواند إ اما یک خاطرة چشم دید را به شما عرض میکنم : بمن درسال ۲۰۰۳ یک ژورنالست اطریشی به افغانستان رفته بود واین ژورنالست در کابل وسمت های دیگری افغانستان دیدن کرد و در اخیر چنین نتیجه گیری کرد.
ژورنالست گفت که زیادتر منورین پله بین هستند ونظر به موقع موقف خودرا تغیر میدهند و دو رویه هستند و در بحث ها شف شف زیاد مروجهستند اما مردمی بی سواد در حرف های خود صادق هستند و من درک کردم که اگر اینها نمی بودند افغانستان ازبین رفتنی بود تاکه منورین این خصلت های منفی خودرا از خود دور نکنند افغانستان به پای خود استاده نمی شود و سابق اتحاد شوروی همین افغانهای شمارا به مرام های خود استعمال کردند و الان هم افغانهای شما چانس طلای خودرا زیری پای کرد إ ژورنالست اضافه کرد که من از شما نظری خوب نداشتم چرا دائيم الفاظ زشت استعمال میکردی و اینها را قاتلان , وطن فروش و فاسد تاکید میکردی و الان از شما دربارة نظرداشتن خراب معذورت میخواهم وشما حق به جانب هستید که از شف شف کار نمیگیرید و مستقیمآ این تخریبات را بنام میگیریدإ

بلی من اطلاعی کامل دارم که محترم ملکیار دردی زندانی شدن قبله گاه مرحوم اش مانند دیگران جنایت میبیند و تلاش دارد بوسیلة این دردی باحق را ضمیر های منورین را بیدار سازد و شخص پرستی و پله بینی را از خود دور کنند و به الفاظ روشن حق حق بگویند و جنایت و قتل را جنایت و قتل ودر مقابل اش عملی اقدام کنندإ

چند روز قبل یک ډرامی چاپلوسی دیگر ( سابق تبلیغات را به طالبان فروخته شده از بی بی سی میکرد) به حیث مشاور پیدا شده و خودرا ژورنالست مسلکی بی بی سی ( که دراین دستگاه با وایس اف امریکا اشخاصی وظیفه گرفته میتوانند که انها تبلیغات زهرناک ایشان را به ابتکارات خاص بدون چون و چرا پیاده کنند ) می نویسد که در افغانستان همه چیز خوب است و تنها ان جوانان افغانستان را ترک میکنند که انها سابق ترجمانان بودند و اموختگی به معاشاتی ډالری داشتند اما این پروپاگندچی بی بی سی فکر میکند افغانها احمق هستند و انها فراموش کرده که برای اکثریت ترجمانان ان وقت ویزه داده شده وافغانستان را به ویزه ترک کرده !!

تا هنوز معلوم نشد که متفکر اول وسوم جهان کیها هستند اما در کابل هر چیز ممکن است و این متفکری دوم کابینه و مشاورین نالایق , فاسد ودروغگوی استخدام کرده واین هم با هدایت مانند که رای ملت را زیری پای کرده و به عوض ان خودرا به امر جان کیری تسلیم و حکومت حلقة قاتلان , جنایتکاران و فاسد را اعلان کرد إ این است استعداد متفکری دوم جهان إإإإ

هم وطن محترم بیکمراد تاش
گلایه جناب شما از محترم استاد صاحب هاشمیان و تقاضای معذرت قابل درک است ولی جناب شما عامل اصلی بروزاین شر و فساد را که همانا شخصی است بنام عین الدین راستگو کاملا فراموش کرده اید .
این راستگو نام با رقم کردان اباطیل و اکاذیب مفتری و دور از واقعیت خود ، محترم استاد هاشمیان را تحریک نمود و استاد هاشمیان
صاحب مطلب خود را متکی بر معلومات دروغین راستگو نام متکی ساخت.
البته اگر استاد هاشمیان صاحب که یک خدمتگار صادق مردم ووطن ماست بمن اجازه بدهد من بحیث یک شاگرد غیر مستقیم شان از جناب شمامعذرت خواسته ، طلب بجشایش خواهم نمود. اما تاریخچه این دریچه ثابت میسازد که این راستگو نام که بیسواتر از نگارنده این سطور میباشد و به اصطلاح الف به جگر ندارد دایم خود را در حا لت طیران طیور مایعات و موقف فرمایشات و هدایات هوقی و ... توی قرارداده که نتیجه حاصله آن سرافگندگی است و بس .
این راتگو نام میگوید « دلم بایسکلم » این است منطق راستگو نام درین دنیای متمدن و دنیای عقل و منطق و معلومات و دانش ، متأسفانه نه بایسکل انتیک وی قابل مرمت میباشد و نه خودش لیاقت و اهلیت کنترول بایسکل خود را دارد.
به عقیده اینجانب چون راستگو نام منشاء اصلی مغالطه و شر و فساد است وی باید هم از جناب شما وهم از استاد هاشمیان شرافتمندانه نه تنها طلب پوزس نماید بلکه به رسم و شیوه وطنی خط بینی بکشد .
با عرض حرمت

محترم بیکمراد
دو سوال
۱- آیا شما اینجا برای حمله به هاشمیان تشریف آورده اید ?
۲- تبصره هاشمیان در مورد عمر صد و دکتر عبدالله بود
خواهر محترمه خودش یک مقاله اخیر خود داکتر عبدالله را خوب معرفی کرده است

عین الدین راستکو

امریکا

در رابطهبا نوشته جناب داود ملکيار. بدون شک ميوندوال شکنجه شده، اما سوال اينست آيا ميوندوال کودتا میکرد ويا نه؟ ميرمحد صديق فرهنگ که در دوران موسی شفيق وزير خارجه بود، در کتاب خاطرات خود که در همين نزديکیها چاپ شده است در صفحه 430 آن می نويسد:" ميوندوال به بلگراد آمد و از من ملاقات خواست. چون تنها شديم وی موضوع را چنين مطرح کرد که اوضاع در افغانستان برای انقلاب مساعد گرديده و به زودی سلطنت واژگون خواهد شد ..." در صفجه 434 همين کتاب مینويسد: "از گفتگويی که بين اينجانب (فرهنگ) و ميوندوال در بلگراد صورت گرفت چنين معلوم ميشد که مشاراليه در سال های اخير دوره شاهی به تاسيس يک جمعيت مخفی اقدام کرده بود که هدف آن سقوط دادن شاه و بدست گرفتن قدرت از طريق کودتا بود ..."

شاغلی لیکوال او شاعر سلطان جان کلیوال، سلام!

ستاسو په قلم مو وروستی ستاسو نظم « په ځان مې شک دئ » تر عنوان لاندې ولوست، چې ستاسو د یوه ژور زړه سوانده احساس نمایش ته راولي. ما اوس دلته د قران کتاب راخلاص کړ او د سوره بقره د (۳۰) آیت مستقیمه ژباړه لیکم:
« او یاد کړه اې محمده! هغه وخت، چې وویل پروردګار ستا پرښتو ته، چې بیشکه زه ګرځوونکی یم په ځمکه کې د یوه خلیفه، نو وویل پرښتو آیا ګرځوې ته په ځمکه کې هغه څوک، چې فساد به کوي په دې کې او تویوي به (په ناحقه) وینی، حال دا، چې مونږ تسبیح وایو سره د ثتا ستا او نسبت د پاکي کوو تاته، وویل الله بیشکه زه پوهېږم په هغه اسرارو، چې تاسو پرې نه پوهېږئ.»
اوس کلیوال صاحب، تاسو فکر وکړئ، چې د یوه هیواد یو باچا یا یو حکومتي مسوول د ورځې د یوه ژوندي نفس بر ناحقه قتل کوي او د شپې خپل کټ ته ځي او لکه یو بل نه مسوول کس آرام خپل خوب کوي...!؟ دا څنګه؟ پس دلته آیا یوه بله اراده هم موجوده ده؟، دا اوسنی وضعیت، چې زمونږ په دې نړی کې روان دئ، دا ورځني په مسلسل ډول د انسان وژل او ناحقه قتلونه؟؟... بلاخره زه خو اقرار کوم، چې زمونږ له پوهې نه لوړ مسایل دي.

یادونه: که تاسو محترم پخپلو لیکنو کې پشتو ګرامري قاعدو ته مثلأ د (ی) ګانو سم مراعات ته توجه وکړئ، بهتره به وي.
په درناوي

هموطن محترم جناب آقای نیک مراد!

مصروفیت های گوناگون اظهار سپاس و امتنان مرا خدمت شما به تأخیر انداخت که معذورم دارید . از تصحیح متنازع الفیه به « متنازع فیه » تشکر می کنم( من نوشته بودم) . چون در عربی معمولاً دو صفت و یا اسم و صفت را با علاوه نمودن الف و لام وصلت می بخشند مثلاً واجب الاحترام، زائد الوصف، جامع الکمالات و روح القدس . چون تنازع عربی و فیه هم عربی است تصور کردم تحت این قاعده می آید چون نوشتن آن به همین شیوه متداول است. انصافاً یافتن راه در پس کوچه های ترکیبات فارسی و عربی غاور بودن به هردو زبان را ایجاب می نماید.
شما اگر تا تدوین « قاموس کبیر افغانستان» منتظر نه مانده بحیث یک مصحح داوطلب به این خدمت ادامه دهید مسلماً بهر گیران زیادی خواهد داشت . دنیا مکتب آموزش است.

محترم هاشمیان صاحب بعد از سلام، سلامتی تان را خواهانم!

شما در مضمون "مجاهد درافغانستان به معنی: فاسد، فاسق، شیطان!" می نوسید:

" ما در افغانستان از جملۀ – 30 ملیون نفوس 25 ملیون فقیر، گرسنه و پای لچ داریم شما را چه -کرده که نمی توانید پولها و دارایی های غصب شدۀ خود ها را ازین مجاهدین ملیاردر تحصیل کنید ؟؟؟"

این 25 ملیون فقیر، گرسنه و پای لچ به یک تشکل و مقاومت معقول در سطح ملی و بین المللی توسط همین به فرموده شما پای لچ ها و پای پوت ها مانند ما ضرورت دارند.

باری یک برادر محترم بنام "نیستانی" از سیدنی یک مقالهً تحریر نموده بودند و در آن این جمله را نوشته بودند:

"آنچه مورد ضرورت است همانا تشکل یک اراد ه ملی قوی و فرا قومی و طرح یک برنامه مشترک ملی است. سوال این است که این اراد ه ملی و فرا قومی و این برنامه مشترک ملی را چگونه میتوان بوجود آورد. روشنگری و مناظره و تبادله افکار در این باب نخستین قدم در راه تشکل چنین اراده و طرحی خواهد بود".

یک مرد غیر از بنده چیزی ننوشت تا امکانات همچو یک تشکل را لا اقل بحث می کردیم.

با امکانات وسایل جمعی که دست بدست هم داده شود "مقاومت کبیر افغانستان" را هم در این مرحلهً سخن ممکن به پا آورد.

در افغانستان یک دیوانه نیمه مطلق و یک عاشق خودش شب و روز مردم را تاریک و از خود را روشن کرده اند.


فراموش نکنید که در عقب این فاسق ها و فاسد های ملی رفقای شیطان بین المللی هم است. یعنی یک دست دست دیگر را می شوید.

این صبح امیدی که طرب مایهً هستیست
بادی به قفس فرض کن آهی بجگر گیر

ب ، ی، د، ل

خواهر فاضلهء من میرمن ملالی موسی نظام را سلام و احترام تقدیم می کنم. لقب « فاضله» را برای نخستین بار شاید در کتاب قرائت فارسی صنف ششم ابتدائی در وصف بانوی بزرگ « گوهر شاد بیگم» خوانده بودم که اگر حافظه یاری کند ، آن کتاب گوهر شاد بیگم را به مثابه زن فاضله و کامله وصف می کرد، شما هم با نوشته های روشنی بخش تان مستحق آن صفت هستید.کمبودات مثل پیشنهادات هردو اشتباه است ، کلمات دری را نباید به (ات) عربی جمع بست.
و سلام و احترام به استاد محترم صالحه وهاب اصیل وباید عرض کنم من در حدی نیستم که رهنما قرار بگیرم و در مورد ادبیات دری معلومات اندک دارم اما بدون «شک وشبهه» سخت علاقمند هستم تا با داشتن قاموسی، مشکلات ما حل گردد و دست نگر غیر در مسایل فرهنگی خویش نباشیم و به همت فرزندان افغان این کار صورت بگیرد. من اگر توانستم کلمات ترکی دخیل در زبان پشتو و دری را جمع آوری می کنم و به خدمت شما می فرستم. و به محقق و مترجم عزیز آقای احمد فؤاد ارسلا سلام عرض می دارم و یادآور می شوم که دانشمند ادبیات دری متاسفانه نیستم و پالیدن در گوگل هم لیاقت کار ندارد ؛ اما با شما صد در صد همنوا هستم که طرفدار « قاموس کبیر افغانستان » هستم و می باشم ، این ابتکاری است مهم و سرنوشت ساز که افغان جرمن آنلاین آغاز کرده است ، دیگران باید آن را همکاری کنند. و حق استادی داکتر صاحب هاشمیان در جایش محفوظ ؛ به حیث یک ریش سفید او را باید احترام کرد؛ اما توهینش به یک بانوی افغان که من ّباموصوفه هیچ اشنایی و شناخت ندارم با خواندن آن جملات رکیک به حیث یک انسان رگ های وجود مرا لرزاند ؛ بلی داکتر صاحب هاشمیان چنین نوشته اند : « زیرا از مناسبت و آشنا شدن عمر صمد با داکتر عبدالله و تحفۀگوشتی که او به ولینعمت خود عرضه کرده بود- آن نوع گوشت لذیذاکنون پیدانمیشود.این چوکی بلجیم خیرات همان گوشت است و قبول کردن چنین خیرات نیز جاغری مانند جاغر عمر صمد بکار دارد.»
استاد هاشمیان باید از همه خوانندگان معذت می خواست و حتی باید رسما به پورتال افغان جرمن آنلاین می نگاشت تا آن نوشته اش همراه با معذرتخواهی از دریچهء «نظریات » حذف می گردید. این کار، بزرگی او را نشان می داد و حرمت نهادن به یک زن را که خواهر من است و دختر استاد هاشمیان. مگر شما هم در این مورد خاص با من همنظر نیستید؟؟!!

سلام و عرض ادب دارم خدمت برادران عزیزم هریک آقای هیواد دوست از امریکا و جناب داکتر صاحب غروال از اطریش.
منحیث یک هموطن بسیار بسیار کوچک تان خاضعانه عرض کنم که بررسی مسائل و موضوعات سیاسی و اجتماعی با عصبانیت و احساسات و در فضای افراط و تفریط، یک امر نا مناسب و غیر مدبرانه بنظر میرسد. این آقای ملکیار ( که بنده با خودش و افکارش آشنائی ندارم) با قربانیان متهم به انجام کودتای موهوم، پیوند خانوادګی و فامیلی دارد، و بنظر میرسد که این مسائل را از سالها به این سو مورد کاوش و تحقیق قرار داده، با وجود نزدیکی و پیوند، ایشان این مسائل را با روحیۀ بسیار مردانه و بدور از ابراز احساساتِ منفی با متانت و وقار و حوصله و حتی منطقی پیګیری نموده و می نماید، بخصوص نوشتۀ اخیرش که در دفاع از ادعای نزدیک به حقیقت، به رشتۀ تحریر در آمده، سخت قابل توجه و اعتنا میباشد.
جناب آقای هیواددوست! من اګر بجای پسر جنرال ملکیار یا میوندوال میبودم از این اظهارِ مظلومیت طبیعی یا تصنعی دست می کشیدم ولی به شرطیکه ظالمینِ در حقِ میوندوال و جنرال و مرستیال و سایرین آدم های فریب کار و مزدور و خود فروخته و رفقای کودتاچیان بعدی نه میبودند.این منصفانه نیست که با تظاهر به وطن پرستی، یک متهم به کودتا را سرکوب کنم و فردا با کودتاچیانِ مست و ملحدِ دیګری در یک سُفره بنشینم و شروع کنم به ګوشت خوردنِ مردم و تاریخ.بی پروا عرض کنم که یک شئ خوب، یک شخص خوب، یک حالتِ خوب، یک دورۀ خوب، تا زمانِ خوب است که صلابت و سلامتِ خویشرا تا آخر حفظ کند در غیر آن صفتِ آن حسنات سلب خواهد شد، نمونه های اینګونه واقعیت ها را در همین دوران خود، هر کدام ما مشاهده نموده ایم.

هموطن فاضل و محترم، جناب بیک مراد تاش، سلام بر شما، از همان آغاز تبصره های خردمندانۀ تان درین دریچه ها و نشر مضمونی از شما، این قلم که احترام و ارزشمندی زیادی به اشخاصی که با بیطرفی، منطق، استدلال، ارج گزاری به کرامت والای انسانی و مراعات عفت قلم و شایستگی در تحریر یکی از السنۀ ملی افغانستان عزیز، اقدام بورزند، قایل می باشم، از معلومات آفاقی و آموزنده در نوشته های تان مستفید گردیده ام. خداوند به شما خیر و برکت نصیب نماید.
در شرائطی که مملکت و مقدرات آن در انحصار و گروگان گیری جمعی بی اعتناء به منافع ملی مردم مظلوم آن سخت قرار دارد و آیندۀ روشنی را برای آن در افق تاریک فردا نمی توان جستجو نمود، مشاهده میگردد که جمعی هنوز هم که داستانی یا نوشته ای را از خاطرات و یا مشاهدات، غالباً برای سیاه کردن صفحات وبسایت ها و مطرح بودن، به هر قیمتی، بروز میدهند، از چند نفر هزاره، جمعی ازبک، تعدادی پشتون و یا گروپی از ترکمن ها درینجا و آنجا سفسطه سرایی مینمایند که چیزی جز انگیزۀ تفرقه و شقاق بین اقوام شریف وطن ویران چیز دیگری نمی تواند باشد. چرا باید در شرح رویدادی نگوییم که تعدادی از هموطنان افغان را در کجا دیدیم؟ حتی جسارت اینان تحت القاب داکتر و پروفیسر و امثالهم، تا حدودی پیش می رود که اصالت اسم هموطنان را مطرح مینمایند. یا الله! ملت افغانستان که از مجموع اقوام شریف آن متشکل است، دقیقاً همه به حکم قانون از حقوق و وجایب مساوی بر خوردارند، ولی همین طور که می بینیم، دست هایی که برای تخریب وحدت ملی به نحوی فعال اند، با نام و ارزش والای این اقوام بازی میکنند.
ضمناً، چونکه میزان دانشمندی شما در ادبیات در نوشته های تان آشکار است، لطف نموده این قلم را به دانستن معنی لغت جمع «کمبودات» که برای این شاگرد غیر آشنا و مجهول جلوه می نماید و تجسس در لغت نامه ها نتیجه ای نداد، رهنمایی نموده، بر ممنونیت من بیفزایید.
با تقدیم احترامات مجدد، با عزت باشید.

قدرمن ورور داود ملکیار صاحب ته د زړه له کومی سلامونه او احترامات وړاندی کوم !
تر ټولو د مخه باید و وایم چی کورمودان او ښه چاری، په رښتیا هم چی د قدرت لیونی انسانان او له عقدو ډک زمامداران نه یواځی په خپله کورنۍ کی په چا رحم نه شی کولای ، بلکی په ټول هیواد کی هم د خپل نظر او عمل مخالین نه یواځی داچی تحمل کولی نه شی ، هره شیبه په همدی فکر کی وی چی په څه ډول یی له خپلی مخی نه لری کړی او د خپل دګم د چلولو دپاره لاره همواره کړی . دا ډول انسانان په دی نه پوهیږی چی د نورو سره د مفاهمی او مشوری له لاری د خپل وطن او وطنوالو خدمت نسبت ظلم او تیری ته ډیره ګټورتیا لری ، نو همدا علت دی چی د بی ګناه انسانانو وژل او ربړول ورته د خپل قدرت د ساتنی یواځنی وسیله بریښی . زمونږ ټول تاریخ له همداسی زړه بوګنونکو پیښو نه ډک دی ، د قدرت د لاس ته راوړلو او ساتلو د پاره پلار په زوی او زوی په پلار بلوسیدلی ، ورور ورور وژلی او داسی نوری په سلګونو ترخی او له غم نه ډکی پیښي . و مو لیدل چی د هماغو شکنجه کونکو ډلی ټپلی د سردار صاحب سره څه وکړل ؟ بیا مو داهم ولیدل چی د دوی خپل منځی حالت څنګه شول او له بده مرغه تر دا ننه د دی وطن په مظلومانو باندی څه تیریږی؟ په لنډیز سره باید دا ومنو چی: تر څو پوری چی رښتیا ، رښتیا و نه ګڼو او تر څو پوری چی په پټو سترګو د مستبدینو له ملاتړ او طرفداری نه ځانونه آزاد نه کړو تر هغی به همدا ویر او همدا ماتم وی . یو ځل بیا تاسو ته د حقایقو په را سپړلو کی بری او حوصله غواړم . په درنښت

آخرین ملاقات من با جنرال صاحب خان محمد خان
مضمون بسیار جالب ، پر محتوی و مستند جناب ملکیار تحت عنوان « رد اتهامات و...» مرا به یاد ملاقاتی انداخت که یک هفته قبل از دستگیری شان با مرستیال صاحب بعمل آورده بودم .
مرحوم تورن جنرال خان محمد خان مانند وزیر صاحب عبدالملک خان و مرحوم جنرال صاحب مستغنی یکی از نهال های دست سردار داؤد خان بود. بدبختانه لیونی سردار « عنوانی که که از طرف مردم سمت مشرقی و سمت کندهار به وی اعطاء شده بود » ملک خان را به اتهام کودتا به زندان انداخت ، جنرال صاحب خان محمد خان را به شهادت رسانید و جنرال مستغنی را از صحنه دور ساخته و یک سردار خشره و چوکره یعنی حیدر رسولی رابر وی ترجیح داد . سالیان بسیار قبل شنیده بودم که مرستیال صاحب باری حیدر رسولی را تحت الحفظ به مرکز فرستاده بود .
شهید خان محمد خان که در اردو بنام مرستیال معروف بود ، بعد از دوره ولایت ننگرهار به تقاعد سوق داده شد . موصوف در دوره ولایت ننگرهار شخصیت خود را بحیث یک انسان دارای تفکر ملی و شخصیت جذاب مردمی و ولسی تبارز داد ، وی ارتباطات وسیعی با توده های مردم برقرار ساخت و زعماء افغان های ماوراء خط استعماری دیورند او را بحیث یک ناسیونالست و حامی بزرگ احقاق حقوق افغان های آنسوی خط استعماری دیورند میشناختند و با روابط و منا سبات نزدیک داشتند . بقول شاعر :
د خیبر دره خو لیار د تلو راتلو ده
په کابل او پیښور کښ افغان یو دی
بخاطر دارم که یک عده محصلین پوهنځی طب ننگرهار در تلاش بودند که یک حرکت سیاسی را تحت زعامت شهید مرستیال صاحب به راه اندازند .
من بار اول بعداز نشر یکی از مضامین تند انتقادی خود در یکی از جراید آزاد آنوقت که مورد توجه جنابشان واقع گردیده بود ، نظر به امر مرستیال صاحب خدمت شان شتافته و ملاقاتی در منزل شخصی شان با ایشان بعمل آوردم ، جاب شان مرا در مبارزه قلمی مورد تفقد و تشویق و تهییج قرار دادند .
آخرین باری که من به ملاقات مرستیال صاحب شهید مؤفق گردیدم همانا در دوره جمهوریت قلابی لیونی سردار و یک هفته قبل از دستگیری شان بود .
منزل مرستیال شهید در عقب شفاخانه زایشگاه در روی تپه شهرآراء واقع بود که سالیان قبل مکتب ابتداییه غازی ایوب خان در آنجا قرارداشت ومن فارغ التحصیل همان مکتب ابتاییه بودم .
در آن روز مرستیال صاحب با لطف فراوان از من پذیرایی نمودند .
جناب شان از زعامت داؤد خان کاملأ راضی به نظر میرسدندو فرمودند که ایت تغییر در حقیقت کاری است که داؤد خان را در مقام ثانی میرویس بابای ثانی قرار میدهند و این همان عبارتی بود که جنرال صاحب عبدالسلام خان و دیگران از زبان شهید مرستیال صاحب شنیده بودند .
یک هفته بعد در شکردره در منزل خسر خیل های خود بودم که از زندانی ساختن و اتهام کودتا و خیانت علیه شخصیت های بزرگ ووطن دوست کشور ما منجمله مرستیال صاحب که از سرمایه های معنوی ملت ما بود از طریق رادیو اطلاع یافتم در حالیکه *** سردار خودش به معاونت ایادی کی جی بی مانند بچه سقو از طریق دزدی سیاسی به غصب اقتدار پرداخت ، با این تفاوت که بچه سقو از طریق اغتشاش غصب اقتدار نمود و داؤد از طریق کودتای که ماهیتأسرخ بود .
جای تأسف است که یک عده کوردلان به این جنایت ***** سردار و به شهادت رساندن شخصیت های ملی با دیده بی تفاوتی نگاه میکنند .
کام یزید داده ای در کشتن حسین
بنگر کی را به قصد کی دلشاد کرده ای

افتخار به شخصیت محترم ملکیار صاحب که جنایت های ظالمانة تحت رهبری کودتاچی شهید سورخ محمد داود خان را بعد از تلاش های زیاد مستند افشا گیری میکند و این محترم توسط این ابتکار خصوصیات ملی خودرا نشان میدهد و به اثبات می رساند که همه افغانهای با سواد وطن فروش نیستند مثلیکی رژیم کمونستها , تنظیمها , طالبها و رژیم بعدی تا امروز ملت را به تباهی روبرو کرده ودر اختیاری ممالک اجنبی انداخته وافغانهای ملی هنوز وجود دارند که قتل ها و شکنجه ها از شخصیت های ملی توسط اسناد مستندافشاگیری کنند واینوع ابتکار دلیرینه به اثبات می رساند که تمامیت و استقلال افغانستان توسط اینوع خائينین هیچگاه از بین رفتنی نیست و قربانی ملت زیری پای شده نمی تواند إإإ

به ترتیبی که در افغان جرمن آنلاین چندین بار تذکر داده شده و به ما شاگردان معلوم است ، استاد گرانقدر و با دانش و مسلکی ، استاد هاشمیان ، با وجود سن بالاتر از هشتاد ، با وجود مریضی و با وجود نوشتن مقالات بسیار مهم و موشکافانه و به موقع در افغان جرمن آنلاین و دیگر مطبوعات افغانی ، هنوز هم با جدیت و زحمت در رهبری و هدایات و هم در تایپ لغات و تشریحات قاموس کبیر افغانستان با جدیت فغالیت دارند. امید است محترم بیکمراد که شخص دانشمند ادبیات دری و فعال لایق در پالیدن گوگل و طرفدار قاموس کبیر افغانستان به نظر می آیند در این پروژه افغانی سهم بگیرند و با یاری استاد هاشمیان ما شاگردان سهمگیر در این پروژه را کمک و رهنمائی کنند.

با احترام

مرمی پوچک !

آقای ملکیار طوریکه دیده میشود وقت خود را به گفته عوام سری مرمی پوچک وقف کرده است شما اگرتمام مصاحبه های وی را بشنوید ضدونقیض است یکی میگوید بچشمم دیدم ناخن های میوند وال صاحب کشیدن بعد خانمش در آن مصاحبه آنرا رد میکند یکی میگوید زیر لگدهای صمد اظهر جان داد دیگری میگوید، زیری مشت های غوث الدین فایق ،ودیکری میکوید به چشم سر دیدم داودخان همرای بوت های خود به دهانش میزد ،عیسی خان یکبار دوست آقای میوندوال، بعد محتاط که با عبدالالله و قدیر نورستانی دشمنی دارد عیسی نورستانی راهم جز شکنجه کران قلمداد میکند.

خلاصه داودخان هیچ کاری نداشت فقط برای میوندوال توطئه میساخت و آنهم کسی با زهر دادن رشتیا توان هیچ کاری را نداشت .

برای مزید اطلاعات آقای ملکیار بگویم رئیس تحقیق آقای میوندوال فاروق خان لوی درستیزنظام شاهی بود نه صمد اظهر.

از اقای ملگیار خواهش میشود که برود ییک کاری خیر دست بزند که فایده اش یه محروم پدرشان برسد. او میخواهد که پدر بزرگوارخویش را با موضوع میوند وال برائت دهید آفتاب به دوانگشت پت نمی شود داود خان برای مردم معلوم است کارکرد های آقای میوندوال در دوره صدراتش.
زیادتر روح آن مرحوم را نیازارید ارین قصه هاکدام فایده حاصل کردن نمیتوانید.

شما میتوانسستید یک مکتبی بنام پدرتان تاسیس میکردید که اولاد وطن از ان بهره مند میگردیدو دعای به ان مرحوم (که توسط کمونیستها آزاد شده بود) کرده و روحش را شاد میساخت . با احترام

دوست گرامی بیکمراد صاحب بزرگوار درود بر شما
تبصرۀ کوتاه اما قاطع و پُر مفهوم تان را در ارتباط با «اباطه» و «اباته» مطالعه نموده آموختم. در ضمن خوشحال شدم که شما به شکل غیر مستقیم حمایت و طرفداری تان را از ایجاد «قاموس کبیر افغانستان» نشان داده اید. هیچ جای شک و شبه نیست که ما همه انسانیم و انسان ها از اشتباه خالی نیستند. ما انسان ها نه تنها در مسائل ادبی و فرهنگی تکمیل نیستیم بلکه در هر عرصۀ دیگر زندگی کمبودات و خالیگاه های خود را داریم که از دیگران میتوانیم بیاموزیم. خوشا به حال آنانیکه اشتباه کسی را دیده با ژرفنگری، انتقاد سالم و آباد کننده، شخص اشتباه کننده را راهنمائی نماید که شما این هنر را خوب می شناسید، مهم اینست که هدف منتقد واقعاً اصلاح طرف مقابل باشد نه فضل فروشی.
تیم کاری «قاموس کبیر افغانستان» همچنان مردمان کم تجربه هستند و این اولین باریست که کار چنین پروژۀ وسیع و اهم را در پیش گرفته اند. از سالیان متمادی به این طرف همیشه به امید آن بوده ایم که بالاخره یک گروه متحد دانشمند و کارآگاه با دید عمیق مشکلات افغانان را درین ساحه درک کرده، اقدام به همچو کاری بکنند که صلاحیت آن را دارند. اما با صد آه و افسوس این آرزوی ما که تمام ملت افغانستان را در بر میگیرد، فراتر از اذهان ما رفته نتوانست. امروز که ما با همه کم تجربگی اما با عزم قوی و همت بالا به شکل آماتور به این کار آغاز کردیم، با تأسف خاصتاً در اوایل به جای تشویق و راهنمائی با یک سلسله ضدیت ها و مخالفت های ناجوانمردانۀ قلمبدستان روبرو شدیم که سبب تأثر نهایت ما گردید. گرجه امروز الحمدلله شخصیت های با درک و توانای را با خود داریم که از همکاری های شان بی حد سپاس گزاریم.
به هر حال تیم کاری «قاموس کبیر افغانستان» از آغاز تا انجام به راهنمائی های عالمانه و دانشمندانۀ هموطنان ذیصلاح و با تخصص ضرورت مبرم داشت، دارد و همیشه خواهد داشت. این اندوخته ادبی و فرهنگی مربوط به یک فرد و یا یک گروپ و یا یک شهر نه بلکه مربوط به همه ملت افغانستان است. هر کسی که حتی از یک کلمه گرفته تا حد توانش هرقدر که میتواند برای این قاموس مینویسد و همکاری میکند، گویا حق وجدانی اش را در برابر مادر وطنش اداء نموده است.

با تشکر مجدد

برادر نهایت محترم آغای بیکمراد تاش !

سلام جداگانه و مخصوص خود را با این جواب روشن و عالی تان در ارتباط نام تان تقدیم می دارم و دعا می کنم که خداوند پاک شما را از سر فامیل و ما کم نکند. انسان خوب به نظرم خوردید.

در ارتباط فاصله حرف "ت" و "ط" و دلیل استاد ما صحنه بسیار زیاد به اصطلاح کاوبایی شده. دیده شود که با باز شدن یک چشم ما چه وقت دود از دهن میله خارج می شود و خودت چپه.

گفتم چه سازم باربط هستی
آزاد طبعان گفتند بگسل

بحر سخن بیدل

برادر محترم آقای الله محمد را سلام و احترام صمیمانه تقدیم می دارم و می گویم اختیار نام را ما وشما نداریم ، بلکه از طرف والدین یا بزرگان محل برای ما گذاشته می شود و من به همین نام راضی هستم و تخلص را شخص خودش انتخاب می کند یا دوستان و استادان بر وی می گذارند. در سمت شمال کشور نام هایی که به مراد ختم شود بسیار است مثل : آق مراد ، تاشمراد، خال مراد، نیکمراد و حتی بابه مراد. مولانای بلخی مرید بود و شمس تبریزی مرادش. بیک هم لقب ترکی است و محمود طرزی نام خود را در سراج الاخبار در زمان امیر شهید، « محمود بیک طرزی» نوشته می کرد. تاش در ترکی سنگ را می گویند. آق تاش یعنی سنگ سفید ، خوب است که شما آن را هموزن آش گفته اید ؛ نه چیز دیگری.
اما نام مبارک شما را هروقت که می خوانم ثواب کمایی می کنم. الله جلت عظمته و محمد صلی الله علیه وسلم. که نام شما ، ما را به به یاد خدای بزرگ می اندازد و یاد فرستادهء برگزیده اش. اما اگر تجزیه و تحلیل گردد ، مثلی که از عبد الله و عبید الله و سیف الله و غیره ترکیب ها «اضافی و اسنادی» مفهوم هایی برداشت می گردد ؛ از آن بر داشت نمی شود؛ اما نامی مشهوری است در افغانستان . و سپاس و تشکر از داکتر صاحب هاشمیان به خاطر نادرست خواندن کلمه « اباطه» اما چه خوب بود برای اینکه این کلمه را به همه خوانندگان ذهن نشین می کردند ، می نوشتند که : من این کلمه را سال ها است به اشتباه می نویسم و چشم دردی را عذر نمی آوردند زیرا در کیبورد کمپیوتر حرف های (ت) و (ط) باهم در فاصله بسیار دور واقع شده اند و حرف راستی همین است که شماری زیادی از نویسندگان در افغانستان به شمول استادان بزرگ «اباته» را به غلط« اباطه» می نویسند. اگر باورتان نمی شود در گوگل « اعاشه و اباطه» بنویسید، می بینید که سایت های وزارت دفاع ، وزارت داخله ، تحصیلات عالی ، سفارت افغانستان در هالند، و ... همه « اباطه» می نویسند. به مجلات وکتاب های قبل از عصر کمپیوتر هم که بروید با همین « اباطه» بر می خورید. خوب بود که استاد می فرمودند که من این کلمه را تا امروز اشتباه می نوشتم، بعد از این آن را صحیح می نویسم و دیگران را هم می گویم که « اباته» بنویسد و همین است «صواب» مقابل «خطا».

خانم و یا آقای مستعار نویس، بنام پلوشه راستکار،
میدانید ازیکسال به اینطرف درین دریچه ها که فضل خدای بزرگ شما دقیقاً آنرا مطالعه هم می نمایید، نقاضت وسیعی در ادعا های بعضی از نویسندگان، مخصوصاً آنانیکه سخت از افشای اسم اصلی در هراس اند، به مشاهده می رسد. زمانیکه مستعار نویسان این قسمت های افغان جرمن، القابی به ارتباط حق بینی، راستکاری و امثال آنرا انتخاب می نمایند، خوانندگان، مخصوصاً که سبک شناس هم هستند، از خود می پرسند که آیا کتمان و دوری از هویت اصلی اشخاص کاملاً شناخته شده، انسان را از «حقیقت» دور نمی سازد؟ مخصوصاً که انتخاب اسم های مستعار والا مرتبت برای خود انسان، آدم را بیاد این گفتۀ نغز می اندازد که: مشک آن است که خود بوید، نه اینکه عطار گوید.
حال پلوشه جان محترم نهایت راستکار که طرز نوشتۀ تان نام خدا بسیار آشنا است و شاید خواهر و یا برادر سکۀ همـــان «نریمان از امریکا» باشید، کسی نگفته است چرا مضمون عالی و آموزندۀ هموطن دانشمند و گرامی، محمد معصوم هوتک در این ویبسایت اقبال نشر یافته است و هم چنان که یقیناً عملیۀ فروش رباط افغانی در مکۀ مکرمه چیزی جز یک «خیانت ملی آشکارا» نمی تواند باشد. ولی آیا مضمونی که یک و نیم دهه قبل با مطالعات و ابراز نظر دقیق و افشاگرانۀ دانشمندی چون محترم معصوم هوتک در همان زمان اقبال نشر یافته است، جایز است که بدون اینکه در تبصره ای بالای صفحه، مرقوم گردد که این «مشاهدات» در 14 سال قبل صورت گرفته است و نویسندۀ محترم اخیراً به زیارت خانۀ خدا تشریف فرما نگردیده اند، در حالیکه برداشت خواننده دقیقاً غیر آن بوده است؟
خانم و یا آقای محترم، اگر بدون دقیق شدن در محتویات و درک مطلب، مثل همین حالا، بخواهید بحث هایی را که ذهنیت خوانندگان را از حقایق به دور و منطق و استدلال را تیره و تار میسازد، ادامه دهید، وجود مبارک را خسته و و قت نهایت گرانبها را به هدر می دهید و هیچ قوتی برای ادامۀ کار های خانه باقی نمی ماند.
خداوند در ادامۀ انتخاب القاب مستعار متعدد عالی و ناب، شما را مثل همیشه یار و مددگار باشد.

کار کنان خوب افغان جرمن آنلاین،
من نه تنها این پورتال را زمانیکه از کار خانه بیکار شوم از نظر می گذرانم بلکه به سایت های ملی دیگر هم سر میزنم. بدینوسیله به معلومات خود کم و تم اضافه می کنم.
از قلم توانای محترمه ملالی موسی نظام زیاد آموختم، ولی در این روزها معلوم میشود که این خانم آگاه، نا آگاهانه دست به تخریب این پورتال میزند.
مثلاً به جناب محترم هوتک مینگارد« بعد از عرض احترام، مضمون نهایت افشاگرانۀ شما در زمینۀ فروش ملکیت تاریخی افغانی در خاک عربستان سعودی، یعنی رباط حاجی خانۀ افغانان در مکۀ مکرمه توسط عمال برهان الدین ربانی، البته که منحیث یک راپور برای هم وطنان از ارزش زمانی مهمی بر خوردار بوده است، ولی نشر مکرر آن بعد از مدت تقریباً 14سال، ذهنیت اکثر خوانندگان را چنین رهنمون گشته که گویا این ماجراء درین اواخر به وقوع پیوسته است.»
حالا اگر این نوشته مهم و افشاگرانه است و هنوز هم ارزش خبری را دارد تكرار احسن آن چه عیبی دارد؟
خانم نظام به مخاطب خود هوتک صاحب مینگارند:
(اعتقاد و باور برین است که جناب تان با گذاشتن تاریخ چند روز قبل که « دقیقا» تحریر مقاله را به زمان حال پیوند می دهد، سهمی نگرفته باشید، با آنهم چون این نوشته در صفحۀ برگزیده ها از جانب اولیای امور این وبسایت قرار گرفت، گمان همه گان برین شد که گویا شاید، موضوع در وقت حجاج این سال در چند ماه بوقوع پیوسته است.)
با فروش حاجی خانه یک خیانت ملی صورت گرفته باید مستمر در اخبار، جراید، صفحات انترنت، فیسبوک به طور وسیع نشر شود تا مردم خائینین ملی را به شناسند. حتی من خود از آن تا نشر مجدد خبر نداشتم شاید هزاران دیگر نیز.
بناءً من این تبصرهٔ محترمه ملالی موسی نظام را تخریش کننده یافتم، هرچه در بارهٔ منطق آن فکر کردم جواب قناعت بخشی برای آن نیافتم.
من زیاتر به این باور شدم که خانم ملالی از این نوشته ها هدف خاصی را دنبال می کنند.
در خاتمه آفرین به کارکنان این سایت که به مخربین خود هم بها میدهند و نظر شان را نشر می کنند.

برادر محترم بیکمراد تاش سلام های گرم بنده را بپزیرید!

گرچه باید در ارتباط مضامین نشر شده در این دریچه تبصره شود اما ما یگان فول میزنیم که امید است سردار آغا فول ما را نگیرد.

اسم مقبول شما را که با مضمون های دلچسب تان می خوانم همزمان این سوال برایم خلق می شود که ایا معنی اسم شما همان چیزی را که من فکر می کنم باشد. یعنی "بیک" آن به معنی "بزرگ" انگلیسی، "مراد" به معنی "آرزو" و "تاش" آن به وزن "آش" چه معنی دارد.

ای معانی شناس هفت کتاب
اصطلاحات معنوی دریاب

منحیث یک خواننده دایمی پورتال وزین افغان جرمن آنلاین و یکی از خواننده های دایمی مقالات مستند و تحقیقی استاد معصوم هوتک که مقالات و موضعگیری های با پرنسیپ و ملی وی برای همه افغان ها در جریان سال ها ثابت شده است عرض میدارم:
1. کار درستی کردند که اعترا ض خود را در مورد نشر مقاله خود با مسئولین پورتال در میان گذاشتند. و معلوم میشود که مسئولین پورتال هم به اعتراض آنها احترام کرده و اصلاح لازم را کرده اند. من با هوتک صاحب هم نظر هستم که محترم عزیزی کار نادرست کرده است.
2. اما محترم معصوم هوتک که از همکاران این پورتال خدمتگار واقعی افغانستان بوده اند باید در دام چال دشمنان این پورتال نیفتند.
3. یک تعداد اشخاص که سابقه مخالفت و جنگ و جدائی با این پورتال را دارند هر روز پیره میدهند و پلان و مجلس سکایپ میکنند و منتظر نشسته اند که چیزی بیابند تا پورتال را مورد حمله قرار بدهند.
4. یک روز با استناد به اسناد غیر مستند بر تحلیل منطقی استاد محترم سیستانی حمله میکنند. استاد گرانمایه و با درایت و عالم محترم سیستانی نوشته بود که اگر بر اساس معلومات موجود در مورد روز توقیف شدن ملک خان بحث شود این ادعا درست نیست. حال مدعیاتی با اتکا به اسنادی میشود که نه درست بودن آن ثابت است وحتی نشر خال خال آن برای تائید یک اجند قابل سوال است. و با اتکا بر این مدعیات بر استاد سیستانی حمله میشود.
5. روز دیگر جمعی دیگر که هیچ قدمی در همکاری با اقدام بی مثال و تاریخی افغان جرمن آنلاین در ایجاد قاموس کبیر افغانستان نه برداشته اند با استناد ساختگی به آن استاد محترم دیگر را مورد حمله قرار میدهند.
6. و روز دیگر استاد هوتک را بخاطر اشتباه که قبلاً در بین استاد هوتک و افغان جرمن آنلاین حل شده بود ، به دام می اندازند تا وی جملاتی در هجو افغان جرمن آنلاین بنویسد.
7. اگر انتقاد و تذکر صادقانه و از دل باشد همه باید بپذیریم به شمول افغان جرمن آنلاین، اما گر چال و نقشه باشد باید متوجه باشیم.

خواهر گرامی ملالی موسی نظام،
بعداز تقدیم سلام واحترام باید به عرض برسانم که مضمون رباط افغانی را من دوباره نشرننموده ام. هموطنی بنام (عزیزی) آنرا به افغان جرمن آنلاین فرستاده بود و عنوان مضمون را تغیر داده وعکسی نیز به آن افزوده بود.مسئولین ویبسایت بدون مشوره من آنرا نشرنمود،که این وضاحت را درپایان صفحه اول مضمون متذکره از طرف ایدیتور درج شده است. من بعد از خواندن آن به مسئولین ویبسایت تماس گرفتم وآنها لطف نموده، عنوان را اصلاح وعکس را پاک نمودند.من اراده نشر مجدد این مضمون را نداشتم و با نظر شما موافقم که نشر مجدد مضمون آنهم بدون تبصره ذهنها را مغشوش میسازد، ولی مطبوعات ما چنین کارهای (خپل په سر) میکنند و ماهم درحالت ناتوانی فرار داریم. این مضمون جندی فبل در ویبسالت دیگر نیز بدون خبرداشت بنده نشرگردیده بود وبعضی از خوانندگان چنین تصور کرده بودند که من درانسال باز بزیارت حرمین شریفین مشرف شده بودم. توقع من از مسئولین ویبسایت ها اینست که هنگام نشر مجدد مطالب نویسنده آنرا مطلع گرداند. بااحترام

برادر بسیار محترم آقای بیکمراد، بعد از عرض سلام تشکر میکنم که به ګفته شما از نزد من هم « ناصواب» توزیع به توضیع نوشته شده بود و شما آنرا با محبت و دوستي وطن دارانه اصلاح کردید. ممنون از لطف تان.

برادر نهایت گرامی محمد معصوم هوتک سلام بر شما،
بعد از عرض احترام، مضمون نهایت افشاگرانۀ شما در زمینۀ فروش ملکیت تاریخی افغانی در خاک عربستان سعودی، یعنی رباط حاجی خانۀ افغانان در مکۀ مکرمه توسط عمال برهان الدین ربانی، البته که منحیث یک راپور برای هم وطنان از ارزش زمانی مهمی بر خوردار بوده است، ولی نشر مکرر آن بعد از مدت تقریباً 14سال بدون کدام تذکری، ذهنیت اکثر خوانندگان را چنین رهنمون گشته که گویا این ماجراء درین اواخر به وقوع پیوسته است. البته محتویات مضمون ارزش خبری خود را دارد، ولی در هنگام نشر دوبارۀ هر نوشته ای، برای خوانندگان باید طی تبصرۀ مختصری با ارایۀ تاریخ قبلی، ذهن آنانرا وظیفتاً روشن ساخت.
گرچه نهایت درجه اعتقاد و باور برین است که جناب تان با گذاشتن تاریخ چند روز قبل که « دقیقا» تحریر مقاله را به زمان حال پیوند می دهد ، سهمی نگرفته باشید، با آنهم چون این نوشته در صفحۀ برگزیده ها از جانب اولیای امور این وبسایت قرار گرفت، گمان همه گان برین شد که گویا شاید، موضوع در وقت حجاج این سال در چند ماه بوقوع پیوسته است.
چند ماه قبل هم، مضمون 8 سال قبل هموطنی با «تاریخ جدید روز» و بدون کوچکترین توضیحی، کاملاً مانند یک نوشتۀ روز از طرف وی منتشر شد که خود نویسنده را متأثر، متعجب و نا راضی ساخت.
گرچه مشاهده میگردد که این وبسایت مضامینی که را که چند روز قبل در وبسایت دیگری منتشر شده باشد، لایق نشر نمی داند، ولی دیده شد که چنین قیدی را در مضامین سالها قبل در نظر ندارند.
ناگفته نماند که این حاجی خانه که در اواسط قرن 18میلادی به امر احمد شاه بابای درانی اعمار گردیده، از جانب تاریخ سازان شوقی، قدامت و قرون عمر طولانی خویش را هم از دست می دهد. یا الله!
همیشه با عزت باشید،

زما دېر ګران او دروند ورور ایاز جانه، تاسو ته په په دی لیک کښی سلامونه او ځولۍ ځولۍ ګلونه در استوم له مننی سره ګد چه زما لیک ته د الهام صاحب په هکله مو ژوره کتنه ګړې ده. د الهام صاحب کسې زیاتې دی، خو یو دا چه زهلیکونکی نه یم، زما مسلک انجنیری دی، کاش زه په هغه وقتونو کښی پوهېدلم لکه بیوګرافی لیکونکي د ده د ژوند خاصه برخه مې نظر لاندې نیووه، نو یو لوی کتاب به د ده دې زوند نه جوړېده، نه یواځې د ده، دغسې د ده دې ټولو دوستانو، له بدې مرغې چه زموږ په ملک کښې نه دا رواج وو او د چا زده هم نه وو، یواځنی شی چه رواج او د ټولو زده وو او لوی رواج یی درلوده چه تر اوسه هم دوام لری فقط د یو بل تخریبول او بد ویل ، کنځلې او یو بل ته په سپک نظر کتل. زه ستاسو نظر ته په درنه سترګه ګورم، کاش داسې وشی چه کم دوست او ورور د موږ له ډېرو لیکونو نه یو مشرح لیک جوړ کړی او نشر ته یی وسپاری. درنښت

محترم هاشمیان صاحب بعد از سلام!

کار کردن شما با یک چشم بسته مرا به یاد "جان واین" کاوبای فلم های کاوبای امریکای انداخت. زنده باشید اما چشم تان که خوب هم بود یگان کلمه را که به چشم من می خورد به عجله می نوشتید. به هر صورت صحت خوب برایتان خواهانم.

مرا مظهر بود چشم کتبها
ازو ظاهر شود پنهان و پیدا

عطار

جناب غ. حضرت صاحب از سویدن من هم متقابلا سلام و احترام عرض می کنم. من باور دارم که اگر کسی از اهل فرهنگ و آشنا به رموز شعر و شاعری وظیفه یابد تا از میان شاعران 50 سال اخیر افغانستان عزیز ، و از جمله همه ایشان ، ده شاعر بزرگ را معرفی کند، حتما او در جمله ، شاعر بزرگ سلیمان لایق را نام خواهد برد ؛ ولی اگر بخواهد که شاعر بزرگی که به فرمودهء شما به انفلونزای کمونیستی و کرملینی مبتلا است ، مشخص گردد، بازهم سلیمان لایق در صدر قرار خواهد گرفت و اما اگر خواسته شود شاعران بزرگی را نام برید که همیش پای به وضو اند، در آن وقت نام سلیمان لایق حذف می گردد و حیدری وجودی یا جلال فرهیخته و یا عبدالاحد تارشی صدرنشین می گردند. اما چه خوب که شاعر بزرگ را منحصر در هنر شاعری اش بدانیم و مصاب بودنش را به انفلونزای کمونیستی و امپبریالیستی و یا پای به وضو بودن را شرط نگذاریم. شاید هم اگر از شما انجمن شاعران سویدن بخواهد ده شاعر بزرگ افغانستان را دعوت کنید، گمان نکنم که شما نام سلیمان لایق را حذف کنید. اما اینکه در آن دروران فجایع بزرگ چرا مهر بزرگ بر لب زده بود؛ هر قدر فکر کردم کدام دلیلی نیافتم و خود را به همین قناعت دادم که در دوران فجایع بزرگ هجوم و کشتار طالبان ، امروز نویسندگانی اند دارای لقب بزرگ ، اما یک مقاله هم بر ضد طالب ننوشتند و نویسندهء بزرگ هم خوانده می شوند، بناء این نویسنده بزرگ که قلمش را در برابر جنایات طالب حرکت نداد، آن شاعر بزرگ هم شاید در وضعی مثل وضعی نویسندگان بزرگ معاصر وحشت طالبان گیر مانده بود. تشکر زیاد از شما که انتقاد مرا برای نوشتن صحیح کلمات «درست» گفته اید؛ از این چه پاداشی بالاتر و تشویقی والاتر. اما هدف اساسی من از ذکر آن نادرستی املایی کلمات ، صرف به این جهت بود که بعضی وطنداران عزیز ابتکار « قاموس کبیر افغانستان» را زیاد مهم نمی پنداشتند و من به خاطر اهمیت آن قاموس ، اشتباهات بزرگان را نشان دادم تا به اهمیت آن قاموس پی ببریم و بکوشیم که در قاموس هم اشتباه رخنه نکند!! از لطف شما تشکر دوباره که انتقاد مرا خواندید و مرا واداشتید تا در آنچه می نویسم کمی فکر کنم و متوجه باشم کدام کلمه را به چه مناسبت به کار برم.

مضمونی تحت عنوان « یک خاطره و چند تبصره» نوشتم که به تأریخ 11 ماه نومبر سال 2015 میلادی در پورتال افغان جرمن آنلاین افتخار نشر پیدا کرد.
خاطره مختصر من حاکی از مشاهدات من در دو عید حین گذر از مقابل منزل مرحوم عبدالملک عبدالرحیم زی بود. گرچه متیقن بودم که گذر اول من در عید رمضان و دومی به عید قربان بود اما سنه به حافظه ام نبود آن را تذکر دادم.
اما چنذی نگذشته بود که این خاطره وصرف یک تبصرۀ نوشته ام مورد عطف توجه مؤرخ محترم آقای سیستانی قرار گرفته چنین فرمودند که « واما در موردخاطره اقای عباسی باید عرض کنم که ملکخان در روز 16 رمضان سال 1336 زندانی شده است ‏وچهارده روز بعد که مصادف با عیدفطر بوده، صف کشیدن رجال دولتی در دروازه خانۀ ملکخان باقطار موترهای که ‏از دیپوی کارته چهار تا دارالمعلمین (بطول 2کیلومتر) دردوطرفه سرک پارک شده بودند، ممکن است مربوط به عید ‏فطر یک سال قبل یعنی سال 1335 بوده باشد،زیرادرعید فطر 1336 که ملکخان به اتهام کودتا دوهفته قبل زندانی شده ‏بود، فکر نمیکنم که کسی ازرجال ملکی یا نظامی ، اینقدر جرئت داشته باشد که رفتن به خانه یک متهم کودتا را به ‏قیمت زندانی شدن خود بخرد؟ درافغانستان بجز اهل خانوادۀ مصیبت دیده ،کسی دیگر از ترس حکومت و ضبط ‏احوالات جرئت نمیکرد تا حیات خود را به خطر اندازد و به دیدارملکخان(زندانی متهم) صف بکشند! ‏»
گرچه توضیحات لازم را در صفحۀ نظر سنجی به عرض رساندم ولی امروز در بخش هفتم کتاب «ارمغان زندان» خواندم که مرحوم عبدالملک خان می گوید « داود روی یک فرمان محتوی تهمت های ناحق که، تحت شماره 2478 مورخه 14 سرطان 1336، بساعت ده بجۀ شب (در شب عرفه و رخصتی عید قربان و هم چنان در غیر وقت رسمی) عنوانی من، محض بامضای خود) فرمان عزل و نصب وزرا بامضای شاه قانوناً صادر می شد)تحریر نموده و مرا از کار وزارت معزول نمود ،همان چیز را بطوریکه در فوق گفته شد از طریق رادیو و جراید نیز پخش و نشر کردید»
براساس این بیان توسط شخص عبدالملک خان عزل و حبس شان به تأریخ 14 سرطان سال 1336 هحری شمسی که مصادف به شب عرفه است(عید قربان) به ساعت ده بجۀ شب صورت گرفته نه 16 رمضان سال 1336 ( قرار اظهار آقای سیستانی). بنابرین خاطرۀ نوشته شده ای من از مقایسه مشاهدات من از گزارشات عید رمضان و عید قربان در مقابل آن منزل بوده و در آن اشتباهی بوقوع نه پیوسته ودر واقعیت ذهن مصحح مغشوش گردیده. تفاوت زمان میان عید فطر و عید اضحی کم و بیش دو ماه است. یعنی عبدالملک خان در عید رمضان آزاد و در عید قربان همان سال ( 1336) محبوس بوده .
قبل از قلم برداشتن و نفی نمودن سخن شخصی باید منقد مخصوصاً یک مؤرخ در مورد ارائۀ تأریخ ثقۀ یک واقعه توجه نماید.

انتقاد آقای بیکمراد راجع به املاء کلمۀ (اباته) که من انزا (اباطه) نوشته بودم درست و بجاست وعلتی هم دارد که چندان عذرموجه نمیباشد- من بتاریخ 11 دسامبر عملیات چشم داشتم که همکاران محترم ادارۀ این پورتال از آن خبر دارند - چشم راست من امروز 15دسامبر هنور بسته است . من آن مقالۀ (حاجیخانه مکه ) راکه تاریخ ان شاهد است درحالت یکچشمه نوشته بودم و در دوصفحه یک اشتباه املایی واقع شده بود- از تصحیح آقای بیکمراد خان متشکرم. با احترام سیدخلیل الله هاشمیان

محترم افغان مظلوم شخصیت او لیکوال زمری کاسي صاحب، سلام!

ستاسو په قلم مو د خدای بخشلي پوهاند عبذالرحیم الهام په باب په زړه پورې لیکنه ولوستله. زه فکر کوم، داسی مسایل او د سترګو لیدلای حال دا پخپل ماهیت کې د اهمیت وړ دي. تاسو پخپله لیکنه کې که څه هم په لنډون، لیکن لوستونکي ته مو یو شه انځور د الهام صاحب د شخصیت په هکله تقدیم کړئ دئ. هغه د الهام صاحب سفر او د شیبر په غاښي کې د هغه معامله د هغه د یوه هیواد وال سره، چې د هغه د رواني تسلیت لپاره د سګرټو د کاغذ نه ورته د سرغوږي د علاج ګولی جوړول او ورکول!! که یو اړخ ته یې خندا وګڼو، لیکن بل اړخ د موضوع د مرحوم الهام صاحب یوه ژور انسان دوسته کرکټر هم نمایش ته راځي. د پوهاند صاحب د مرحومې خانمې د وفات صورت حال او د هغه له نوښته چلند او د زړه قوت یې ...یعنی د داسی نه عادي پېښې پټ ساتل د وخت د حساس والي له کبله، دا زه یوه ځانګړیتیا ګڼم د الهام د شخصیت لپاره. دغه څو نظمونه یې، چې تاسو پخپله لیکنه کې راوړي، ښیي، چې په نظم جوړولو کې هم شه برلاسی کس وه.
که تاسو ما سره موفق یاست، نو که وخت مو لاره یا ته یا محترم بهاتد صاحب د مرحوم الهام بشپړ «ژوند لیک» په دغه درانه پورتال کې نشر ته ورکړئ، سره د عکسونو یې، د هغه مرحوم روح به نور هم خوشحاله شي.
په افغاني مینه

جناب آغای بیکمراد! سلام عرض می کنم.
انتقاد شما در رابطه با درست نه نوشتن ها درست، و امید تان به اصلاحِ املاء و انشای ما با چاپ قاموس کبیر درست، امّا لقب دادنِ "شاعر بزرګ" تان به کسیکه در قبال فجایع بزرګ، مُهر بزرګ بر زبانِ شاعرانۀ خود زده بوده، یک قضاوت نا درست بنظر میرسد.ثناګویانِ هفت ثور و شش جدی به هیچ صورتِ حق ادعای شاعر بودن را نمیتواند داشته باشد، البته این حقِ هر کسی میباشد که مثلاً در حمام با خود یک ترانه را زمزمه کند و از آن لذت ببرد ولی حق ندارد با این حنجرۀ ذُکامی اش به یک ستودیوی عمومی و رسمی جهت ثبتِ صدای خود، مراجعه کند، جای تعجب و تأسف است که آدمک هائیکه با ویروسِ انفلاوزای کرملینی و کمونستی! مبتلاء اند باز هم می کوشند که در جمعِ آدم های سالم، جائی پایِ برای خود ایجاد و با تنفسِ آلودۀ خود فضای عمومی تاریخ را آلوده تر نماید.

هر روزی که سری به شبکه های مجازی ، سایت ها و پورتال های نشراتی افغان ها می زنم، بیشتر به اهمیت یک فرهنگ یا قاموس دیجیتالی پی می برم و ارزش ابتکار « قاموس کبیر افغانستان» توسط پورتال افغان جرمن آنلاین ، برایم برجسته تر می شود و می بینم که حتی بزرگان و زبان شناسان ما هم در استعمال کلمات اشتباه می کنند. از جمله امروز با غلط مشهوری در مقالهء « پیرامون حاجیخانه در مکه مکرمه» برخوردم که « اباته» را که دارای مشتقات « بیتوته» و « مبیت- خوابگاه» است به غلط «اباطه» نوشته است که هیچ اساسی در زبان فارسی و عربی ندارد. بناء آنلاین شدن قاموس کبیر افغانستان مانع بزرگی در سد راه این غلط نویسی ها خواهد شد. چندی قبل یک دیپلومات سابق افغان در همین پورتال در عنوان مقاله اش عوض « بالمثل» بل المثل» نوشته بود و یک نویسندهء محترم دیگر « متنازع فیه» را « متنازع الفیه» نوشته بود یعنی الف و لام تعریف را بالای حرف «فی» جا داده بود که به گفته شاعر بزرگ سلیمان لایق در جمله « لایجوز» می آید. چون از شاعر ذکر خیر شد، شاعر بزرگ دیگری هم در همین پورتال نوشته بودند « المعنی فی البطن الشاعر» که باید (فی بطن الشاعر) می نوشت . برخی گمان می برند که با آوردن الف ولام تعریف هر کلمه عربی می شود، در حالی که الف و لام تعریف کلمه را از عربی بودن می کشد. به هرترتیب این اصلاحات برای این است تا به خوانندگان محترم یاد آوری گردد که افغان ها چقدر به یک فرهنگ دیجیتالی مدرن نیاز اشد دارند تا به یک «کلک» طرز نگارش صحیح کلمه و معنای آن را بدانند و منت کش همسایه ها نباشند. این کار پر افتخار را « قاموس کبیر افغانستان» بر عهده گرفته است ؛ ولی مهم این است که در آن دقت فراوان شود تا خدا بخواهد خالی از هر اشتباه باشد.

برادر محترم جناب نیستانی صاحب سلام!

مطلب اینکه به ایجاز بگویم اگر کرزی فکر درست می داشت روزگار افغانستان به این روز نمی رسید.

بهر صفت که تاًمل کنی گرفتاریست
تو خواه محو خرد باش و خواه در زنجیر

مرحوم بیدل

هموطن گرامی آقای الله محمد!

از توجه شما به عرایض این جانب سپاسگذارم. مع هذا، بنا بر ایجاز کلام شما، به اصل مطلب آن عزیز پی برده نتوانستم تا پاسخی خدمت به عرض رسانم.

با احترام

نیستانی

لطفاٌ اگر نشر شد این شود که در قبل آینه با می کند یکجا شده

بعد از عرض سلام و احترامات!

در مقالهً "آمادگی ها برای ضربه کاری نهائی؟؟؟" آمده:

" نبیل، مانند کرزی، فکر می کند که ناکامی پی در پی سیاست مسالمت آمیز در قبال پاکستان در سال های متمادی، باید
ثابت ساخته باشد که اسلام آباد از افغانستان خواهان امتیازات جزئی سیاسی نه، بلکه خواستار امتیازاتی است که در نهایت امر، سلب استقلال (خاصه آزادی سیاست خارجی) افغانستان و اتکای کامل کابل به اسلام آباد را متقاضی می باشد."

مفهوم سیاست خارجی که شامل مجموعهً تمام اقدامات، اهداف و اعلامیه های یک دولت در برابر کشور های دیگر و کنفدراسیون ها بوده و در علوم سیاسی اساساً تحت تاًثیر رهبر و رهبری یک کشور بوده، غیر ممکن به نظر می خورد که سران پاکستان خیال کرزی و نبیل را به سر بپروانند. مخصوصاً با در نظر داشت روابط نزدیک افغانستان با امریکا و غرب و همه کشور های دیگر جهان.

اگر سیاست افغانستان در مقابل پاکستان مسالمت آمیز نمی بود باید قهر آمیز می بود یعنی افغانستان در مقابل پاکستان قوای نظامی به کار می برد تا اهداف خود را بر آورده کند به این معنی که چون افغانستان خودش قوای مثلاٌ هوایی نداشت باید از ناتو کمک می خواست که با پاکستان قهر آمیز بر خورد کند، فلهذا کرزی و نبیل فکر می کنند که پاکستان به فکر سلب استقلال (خاصه آزادی سیاست خارجی) افغانستان است.

رقم این فکر به متفکرین درجه یکصدو نودو چهار جهان که همین قدر کشور وجود دارد می ماند.

سواد نسخهً ما سخت افتاده است
خیال حیرت آینه میکند تحریر

داکتر صاحب نبی مصداق! مقاله و تحلیل عالمانه ای نوشته اید؛ اما بهتر بود ؛بلکه صحیح همین بود تا « توزیع» می نگاتشتید. نه «توضیع» ؛ برخی نویسندگان گاهی میان توزیع و توضیح و توضیع ، خلط می کنندو هر کدام از کلمات یاد شده ، جای استعمال خود را دارد. در عین حال یقین کامل دارم که شما با نوشتن صد ها مقاله فرق آن ها را می دانید؛ بلکه به خاطری این تذکر را نوشتم که مبتدیان گمان نبرند که « توضیع» صحیح است و دیگر اینکه هر انسان جایز الخطا است و من هم گاهی کلمات را ناصواب می نویسم و در کلماتی که با شک دچار گردم ، حتما به قاموس مراجعه می کنم. خدا کند به زودی « قاموس کبیر افغانستان» آنلاین گردد و به بهره برداری سپرده شود ، تا از این اشتباهات کوچک با یک « کلک کردن» همه نجات یابیم.

دانشمند گرامی وهنردوست محترم آقای غلام حضرت صاحب سلام و احترام تقدیم میدارم ! ازلطف ومهربانی شایان شما فوق العاده ممنون ومتشکرم. مسرورم ازاینکه هموطنی بتاریخ، هنر وادب وطن مالوف ارج میگزارد، جای بسا افتخار است .نظربفرمودۀ شما کاش حالا درهمان سن وسالی میبودم که بتازگی قدم بحیات فامیلی میگذاشتم، لاکن حیات فامیلی را سالهای دراز پشت سرگذاشته، اولادهای مان رابلطف پروردگار بثمر رسانیدیم وخود تحصیلات عالی رادراروپا به اکمال رسانیدم ودرهمه احوال از خالق بزرگ شکر گزاریم .تاریخ چراغ آیندۀ بشراست ، هرچیزی ممکن از اذهان ناپدید گردداما حافظۀ تاریخ است که هیچ چیزرا به باد فراموشی نمی سپارد . باردیگراز قدردانی خالصانۀ محترم تشکر مینماییم . به آرزوی صحت وسلامتی شما . بااحترام

راجع به مسله فروش رباط افغانی!
از برادر محترم و عزیز القدر اقای محمد معصوم هوتک جهان سپاس که به مسله فروش اقامتګاه زاهدان حج افغان تماس ګرفت،اقای معصوم هوتک که موضوع فروش رباط افغانی در مکه مکرمه که توسط یک عده وطن فروشان معلوم الحال به نشر سپرده از صمیم قلب تشکری و کور ودانی میګویم.
کسانیکه وطن را بفروشد، توپ و تانک اردو ملی که حیثیت ناموس دارد بفروشد، اسلام عزیز را بفروشد، طیاره اریانا را به قیمت ناچیز بفروشد به انها روباط فروختن هیچ ارزش ندارد.
اقای محترم معصوم هوتک.
من شاهد زنده استم که یکی از روزها حاجی صاحب خدا پرست و دین دوست حاجی صاحب ( عبدالحق ) تاجر مشهور لیلامی فروش که از امریکا لباسهای لیلامی و بوتهای لیلامی امریکا به افغانستان تجارت میکرد، نزد پدر مرحومم امد و از ترمیم رباط به پدرم ګفت ، پدرم هم همین موضوع را به مرحوم سردار محمد داوودخان ګفت، سردار داوودخان از پشنهاد اقای تاجر عبدالحق خان به خوشی استقبال کرد و دو مرتبه وی را در قصر ریاست جمهوری بحضور پزیرفت، مرحوم داوودخان به تاجر عبدالحق ( مشهور به حاجی ملا ) وعده سپرد هر انچه که از دست ما شده میتواند دولت جمهوری حاظر است بشما کمک نماید و وعده هر نوعه همکاری داد. من قاسم باز چند بار به همرای پدرم بخانه تاجر ملا عبدالحق که منزل شان در سرای غزنی کابل و دوست صمیمی پدرم و برادرانم بود رفتیم من شحصآ وی را از نزدیک میشناسم ، وی واقعآ یک افغان خیر اندیش بود. اګر زنده است خداوند عمر دراز نصیبش کند و اګر فوت نموده جنت نعیم جایش باد.

جناب محترم و دوست عزیزم آقای عزیزاللّه کهګدای هنر دوست!عرض سلام و ادب و ارادت دارم.نوشتۀ چند هفته پیش تان در رابطه با خطاطی و خطاطان ، برای ما یا من بسیار جالب و آموزنده بود، ازین خاطر از جناب عالی تقاضا نمودم که اګر ممکن باشد بنده را از رؤیت بعضی یا بسیاری از این خطاطی ها مستفیض و مستفید فرمائید، ولی انتظار بنده طولانی ګردید، حدس زدم که استاد کهګدای بتازګی داماد یا پدر شده و فرصتِ دیدن و خواندنِ نوشتۀ این حقیر را نیافته اند و با توجه به هنر دوستی و طینتِ پاکِ استاد، بعید بنظر میرسد که تقاضای یک هموطن فقیر خود را مورد بی اعتنائی قرار داده باشد، تا اینکه حدسم درست و بجا ثابت ګردید البته با کمی تفاوت، که اُمید وارم سفرِ خوشِ داشته بوده اید. قسمت دوم نوشتۀ شما که مکمل نوشتۀ اولی تان میباشد بسیار مورد توجه و استفادۀ بنده و شاید همه خوانندګان عزیز قرار ګرفتند. کمپیوتر و تکنالوژی بیست سال آینده هم نخواهد توانست همچو آثار لذت بخش و دلپذیر خلق نماید.
از توجه و غریب نوازی شما یک دنیا متشکرم. همیشه مؤفق و شادکام باشید.

آقای محترم و گرامی جناب غلام حضرت صاحب باعرض سلام و ارادت !
ازلطف ومهربانی و تقدیرشما درمورد مضمون خطاطان و خوشنویسان یک جهان سپاس .مدتی درسفروتهیۀ نمونه های خط خطاطان وخوشنویسان سپری شد وامیدوارم به بزرگواری خویش معذورم دارید اینک نمونه ها را تکمیل و جهت نشر ارسال نمودم. درمورد آدرس انترنیتی جایگاه این خطاطان را که خواسته بودید . مأسفانه چنین چیزی درانترنت نیامده است ، اگرباشد بکمال افتخار خدمت تقدیم میکردم . عم بزرگوارم حافظ نور محمد کهگدای مورخ کشور طی سالهای متمادی بیش از ٧٠سال یادداشتهای تاریخی خود را در١٠ کتابچه ضخیم تحریر داشته که بمرورزمان وشرایط ناگوارکشور پوسیده شده واکثراً بمشکل خوانده میشود.من آنرا ازپسرشان بدست آورده و مسلسل تایپ و به پورتال وزین افغان جرمن آنلاین جهت مطالعۀ هموطنان گرامی بنشر فرستاده ام و هنوزهم ادامه دارد . باعرض حرمت

اظهار امتنان و شکران از بزرگان و فرهیختگان صاحب قلم و صائب نظر!
ایشان هر یک : جناب بزرگوار زمری کاسی ، جناب بزرگوار ایاز خان نوری ،جناب بزرگوار استاد داکتر سید خلیل الله هاشمیان ، جناب بزرگوار بیگمراد تاش ، خانم فرهیخته استاد شیما غفوری و جناب انجنیرقیس کبیر که با دید وسیع، منصفانه از نوشتۀ بنده یاد آوری نموده اند اظهار امتنان دارم .
قلم ایشان را مثل همیشه توانا و پـُر بار، ازبارگاه خداوند بزرگ (ج ) تمنا دارم.

حسب تصادف به شعر فلسفی مرحوم رازق فانی به عنوان "گلۀ آ د م ا ز د ا ر و ین" بر خوردم که در سه مقطع بسیار روان فلسفه خلقت را به سویه بسیار عالی و بالا تفسیر نموده و در آخیر نشان می دهد که در اصل حیوانات اشرف مخلوقات است نه انسان ها که خود شان خود را اشرف مخلوقات ساخته اند.

داروین چون رخت زین عالم کشید
روح او را حضرت آ د م بدید

در مقطع دوم داروین به حضرت آدم دلیل می آورد که یک شادی را دیدم که مشابعت زیاد دارد به انسان فلهذا نظریه انکشاف تدریجی خود را اساس گذاشتم.

شادی از موضوع خبر شد و به داروین چنین گفت:

د ا د د شنا می بنام آ د می
گفت: ا ی فرزند خام آ د می

درحق بوزینه بهتان کرده ای
نسبتش با نسل انسان کرده ای

هیچ بوزینه کتب سوزی نکرد
مامنی از دست بوزینه نسوخت

خرمن بوزینه از کینه نسوخت
تیرباران، هم نژاد خود نکرد

بسکه آن بوزینه برمن طعنه زد
ازخجالت آب گشتم در لحد

چون عفت قلم اجازه نمی دهد در آخر هم شادی خشم خود را بالای قبر داروین خالی می کند.

خداوند مرحوم رازق فانی را بیامرزد که در عالم نا شناسی با وی اشنا شدم.

ډیرګران او محترم شخصیت او شه لیکوال جناب نوری صیب له ډیری شی تبصری نه مننه کوم او د دوی نظریاتو ته د قدر په سترګه ګورم او ورسره مؤفق یم خدای دی ژوندی لره او بریالی اوسی
خدای دی مل شه
په درناوی
افغان

بما چه که؟ ملا محمدعمر بمیرد ویا ملا اختر محمد منصور زخمی شود
هموطنان عزیز اگر ما قبول میکنیم که جهاد،شکست اتحاد جماهیر شوروی وقت، وارد نمودن جنگسالاران نابکار، ایجاد پدیده سیاۀ طالب و طالبیزم در پاکستان تحت رهبری عربستان سعودی و اسامه بن لادن و بالاخره تجاوز م در مادروطن عزیز ما افغانستان و حال وارد شدن پدیده سیاه و ۲۰۰۱ آکتوبر ۷ بیشرمانه امریکا و بریتانیا بتاریخ م یک دسیسه برای رسیدن اهداف ۱۸۷۸ وحشی دیگری در کشورعزیز ما بنام داعش ازآغاز کودتای ننگین هفت ثور شوم امریکا به منابع نفتی آسیائی مرکزی بعد از شکست اتحاد جماهیر میباشد، مذاکرات صلح بنام طالبان و ارتباط دادن آن با مرگ ملا محمد عمر و حال زخمی شدن ملا اختر محمد منصور نیز دسائیس محیلانه و شیطانی امریکا،عربستان سعودی و پاکستان میباشند که برای اغفال ملت مظلوم و درد دیده افغان که به جز از پوست و استخوان چیزی در وجود شان نمانده و هر روز منتظر مرگ اند و یا رخت سفر از دیارعزیزخود بسته اند چیزی بار به پاکستان سفر کرد و با ۲۱ دیگری نیست ما شاهد بودیم که جناب حامد کرزی در دوره سیزده ساله خود شوردادن دم روبای مکار با آستینهای خالی چپنش به مادروطن خود باز گشت و جناب داکتر اشرف غنی بعد از تقررش توسط آقای جانکری وزیر خارجه امریکا بحیث رئیس جمهور دولت افتراق ملی با آغوش باز به پاکستان سفر و چون سلفش با جوال پر از دروغهای پاکستان بوطن بازگشت و امروز شاهد میباشیم که در نقاط مختلف مادروطن عزیز ما بیرقهای سفید طالبان به بیرقهای سیاۀ داعش تبدیل میگردد درس نمیگیریم و نمی فهمیم که چرا کانفرانس اخیر ناتو به سردمداری امریکا در عوض همکاری در نظارت از سرحدات که تروریسها را از آن وارد افغانستان میسازند بنازم این فیصله و تعهد همکاری را، آیا این خود بیانګر بازی دیگری در ،تعهد میسپارند که از سرکها نظارت میکنند تطبیق پلان محیلانه و شیطانی شان در امر غافل نگهداشتن رهبران دولت افتراق ملی و ملت مظلوم افغان از گسترش فعالیتهای توسعگرانه داعش تحت نام مذاکرات صلح با طالبان نمیباشد؟
دغه پورته څو جملې، اما یو کتاب معنی په کې پرته...!!
محترم ورور لیکوال او وطنپال شخصیت فضل احمد افغان، سلام!
ستاسو دغه لیکنه حقیقتأ، چې د قدر وړ ده، نړیوال استعمار رشتیا، چې مونږ د افغانستان ملت سخت ګیر کړي یو. د پاکستان دولت اصلأ د شیطان انګلیس یو «نوکریوال» د هندوستان او افغانستان د شریفو خلکو د ټکولو لپاره یوه متروکه ده او بس!!
نړیوال استعمار خپل ژور اقتصادي پلانونه په سیمه کې تعقیب کوي. د طالبانو تحریک لکه پرون، چې استعمال شو، نن هم د استعمار له خواء په مهارت سره د افغان ملي ضد ګټو لپاره استعمالیږي. بلی ستاسو د فرمایش پر تایید د افغانستان حاک باید له ماضي نه پوره زده کړه وکړي، خپل ملي وحدت ته په عمل کې نور هم متوجه شي، سوله ایزې مظاهرو ته مخه کړي او د ملي ضد دسیسو مخه ونیسي.
قلم نور اوچت غواړم.

محترم افغان حساس شاعر او لیکوال مسعود فاراني صاحب، سلام!

د ګرانو افغان شخصیتونو جناب زمری کاسي صاحب او جناب استاذ هاشمیان صاخب د شکلو تبصرو په تایید، ستاسو وروستی لیکنه مو د « جزئیات زبانی » تر عنوان لاندې ولوستله. واقعأ، چې لیکوالي هم یو حساس هنر ده. ستاسو په درانه فرمایش زه اعتراف کوم، چې په نثر لیکلو کې غلطی را څخه شوي دي. ستاسو د توضیح پر بنسټ د بیلګې په توګه همداء د ( ان شاء الله ) کلمه ما تل یو ځای ( انشاء الله ) لیکلې ده، جې الله پاک دې د هغې ناسمې معنی نه راته معافي وکړي. هیله ده، تاسو جناب دغه خپلې عالمانه او په ضمن کې ضروري موضوع یعنی سم لیکلو ته دوام ورکړئ او افغانان به ورنه مستفید شي.
قلم مو بریال غواړم.

سلام و احترام تقدیم تمام اعضای این صفحه

در نوشته محترم بیکمراد تاش از جوزجان یک مشکل بزرگ موجود است ایشان مرکز ثقل تروریزم پاکستان را با کشور های مقایسه کرده اند که نه به ما هزاران تروریست و انتحاری صادر میکنند و نه مقاصد شوم دیگر در قبال کشور ما دارند. در ضمن آنها قالین و سنگ مرمر ما، انار و انگور ما، جلغوزه و پسته ما، مالته و نارنج ما، پکول و قره قل ما را به نام خود صادر نکرده اند.

با در نظرداشت این حقایق تدویر کنفرانس قلب آسیا در چنین یک کشور که هر حرکت آن متوجه ویرانی کشور ماست تلاش شیطانی دیگر به خاطر سرقت این لقب تاریخی از ماست و اشتراک رئیس جمهور افغان در چنین یک کنفرانس یعنی لبیک گفتن به این تلاش و در عین حال بی تفاوتی در مقابل صدور تروریزم به افغانستان به شمار خواهد رفت.

سروران بیدار و خواب آرام و سالم باشید!

ساعت سه بچه ای شب از خواب که بیدار شدم که البته دو باره می خواستم در بستر بروم که ناخود اگاه نوشته آغای داود ملکیار که سر شب از مطالعه ام گذشته بود پیش چشمم امد نمیدانم چرا اما به یک قسمی در فکرم امد که همین آغای میوندوال هم زیر شکنجه جهان فانی را وداع کرده.

انا لله و انا اله راجعون

هر چند زند موج سخا بحر شهود
مشتاق عطای غیب می باید بود

سر تا پای صدف ز بس تشنه لبی
شد خشک و دهن به آب دریا نگشود

آسمان هنر فلسفه و عرفان بیدل

نظری برنشرات دیروز و امروز :
مقالۀ دانشمند محترم آقای جلیل غنی تحت عنوان "مذاکرات بین افغانستان وپاکستان درکنفرانس قلب آسیا" اموزنده وواقعبینانه است، من چندپاراگراف آنرا درینجا اقتباس میکنم:
" هرزمانی که طالبان درمیدان نبرد شکست می خورند و یا دست آوردی مطابق میل پاکستان ندارند، پاکستان راه مذاکره با طالبان وهمکاری درین زمینه را پیشکش میکند، مخصوصا بعدازمرگ ملا عمر وپارچه شدن طالبان به گروه های رقیب ومتخاصم..."
نکات مندرج در پاراگراف بالا کاملا واقعبینانه ومطابق عینیات است - پاکستان ازین چال سیاسی خود به اصطلاح عامیانه " از جیل جواری" خود کارمیگیرد و هرگاه خواسته باشدسیاست مداران گرسنۀ افغانستان را مانند مرغ های گرسنه به میز مذاکرات حاضر میسازد.
درمقالۀآقای جلیل غنی تاریخچۀ مناسبات افغانستان وپاکستان قبل از طلوع طالبان و بعد از غروب طالبان گزارش یافته و من فقط دومورد مطالبات پاکستتان را ذیلا اقتباس میکنم :
" خواست نخصت پاکستان از دولت افغانستان به رسمیت شناختن خط دیورند بحیث سرحد رسمی بین دو کشور است. "
"پاکستان میخواهد ادارۀ حد اقل پنج ولایت هم سرحد با افغانستان در دست گماشتگان این کشور(طالبان) باشد تا پایگاه ممده برای مقابله با پشتونهای آزادیخواه دراطراف خط دیورند و وسیلۀ اعمال نفوذ برای جلوگیری از نفوذ هند درافغانستان داشته باشد..."
بلی دومطالبۀ فوق مهمترین مطالبات پاکستان است، درغیر آن ملت افغان را قتل عام و کشورافغانستان را تحت تسلط خود در می آورند- حکومتهای گذشته و حکومت دوقطبۀ فعلی بخاطر منافع جیب شان به مطالبات پاکستان گردن می نهند.

مقالۀ دیگر از محترم آقای حمیدانوری تحت عنوان " من رئیس جمهور افغانستان هستم" بشکل طنز روایتی نوشته شده، بسیار جذاب و دلنشین است.

مقالۀ دیگر از استاد مسیدمسعود فارانی راجع به سلیقۀ نگارش، خواندنی و آموزنده میباشد - من خودم از جملۀ جُق نویسها میباشم و کوشش میکنم بعدازین کلمات ر جدا بنویسم. با عرض احترام - سیدخلیل الله هاشمیان

بعد از خواندن « جزءیات زبانی » به قلم محترم م. فارانی، تشکرات قلبی خویش را به دانشمند محترم آقای مسعود فارانی تقدیم می نمایم، از سالها به این طرف انتظار داشتم تا شخص وارد و مسلکی، این موضوع را چنان بنویسد که محترم فارانی صاحب آن را روی دست ګرفته اند، در واقعیت طوریکه فارانی صاحب تشریح نموده اند بی حصر حایز اهمیت است و نه تنها برای آیندګان بلکه برای من که ۳۷ سال از لسان خود دور میباشم ضروری است. در انتظار نوشته های آموزنده ای تان در مورد، یک بار دیګر، شما محترم فارانی صاحب سپاس مرا بپذیرید

بیکمراد تاش - جوزجان

کنفرانس "قلب آسیا» و پاسخ به داکتر سید خلیل الله خان هاشمیان

کسانی که این نوشته را می خواهند مطالعه کنند، تقاضا می کنم تا نوشته های داکتر صاحب سید خلیل الله خان هاشمیان را تحت عنوان « کنفرانس :"قلب آسیا" در پاکستان» نشر شده به تاریخ 27 نوامبر 2015 و مقالهء « ارتباط بیکمراد خان با کنفرانس " قلب آسیا" نشر شده به تاریخ 2 دسمبر 2015 در پورتال فخیم افغان جرمن آنلاین را که به دست نشر سپرده شده است ، مطالعه فرمایند تا عبارات این نوشته و نقل قول ها واشاراتش برای شان گنگ نباشد. اینک می پردازم به پاسخ داکتر سید خلیل الله خان هاشمیان:
1

مقاله جناب اقای جامد حجازی خواندم که درباره صلح در کشور عزیز ماعنوانی داشته اسن واقع همین طور است که گفتن که ما مهوطنان هیچ وقت با هم جنگ نداریم ونه میکنیم این دست بیگانگان بود وهست که دامن می زنند به تفرقه بین اقوام واقوام برادر وبرابر به جنگ می اندازد وما با نگذاریم که عدهای که وطن فروش که بخاطر پول وطن خاک وناموس خود را می فروشند جلوگیری کنیم واین از هر طریقه باشد که با زبان وچه با نوشتن مقاله آقای حجازی مردم را آگاهی دهند به امید همچنین نظریات وطن ما که جناب حجازی صاحب میدهندوهزار ها کسانی مثل آقای حجازی نظر دارند مردم از آن استقبال میکنند چون این ها صدای مردم هستند با دورد فراوان سید حامد پارسا

هموطن گرامی جناب عین الدینخان راستگو
خوش شدم مرا به این راز آشنا ساختید که بیکمراد صاحب ارهمکیشان آقای عمر صمد میباشند- - بنظرمن، آقای عمر صمد را باید نمایندۀ شخص داکتر عبدالله بخوانیم تا نمایندۀ افغانستان، زیرا از مناسبت و آشنا شدن عمر صمد با داکتر عبدالله و تحفۀگوشتی که او به ولینعمت خود عرضه کرده بود- آن نوع گوشت لذیذاکنون پیدانمیشود.این چوکی بلجیم خیرات همان گوشت است و قبول کردن چنین خیرات نیز جاغری مانند جاغر عمر صمد بکار دارد. عمرصمد نه تنها درامریکا یک کمپنی وبیزنس کلان دارد، بلکه به مقامات بسیار حساس امریکا نیز مشوره میدهد - عمر صمد درموقف جدید خودنمایندۀ سه جانبه است : عبدالله - ربانی - واشنگتن. فاعتبروا یا اولی الابصار. سیدخ خلیل الله هاشمیان

شاعران دوران ما : عزیزی صاحب و پیمان صاحب

دوقصیدۀ عالی وزیبا ازطبع محترمان آقایان محمدعزیزعزیزی و سیدفضل احمد پیمان در نشرات امروز این پورتال خواندم. باجناب عزیزی صاحب از طریق مقالات شان آشنا بودم، اما نمیدانستم طبع شعر دارند وچه عالی شعر میسرایند، هکذا با شخصیت محترم و شاعرعالی مقام جناب سید فضل احمد پیمان صاحب بار اول امروز آشنا شدم- عزیزی صاحب خیر ببینند که جناب پیمان صاحب را بما معرفی ساختند.
ما افغانهای مهاجر بسیارکم در بارۀ شاعران معاصر کشور خود معلومات داریم - ازجناب محترم عزیزی صاحب تقاضا میدارم یک صفحۀ خاص بنام "شاعران دوران ما" در ین پورتال افتتاح کنند و در هرهرچند روز یک یا چند شاعر را با نمونۀ شعر ومحل سکونت شان معرفی کنند. بدین ترتیب افغانهای مهاجر با شاعران معاصر کشور خود آشنا میشوند.
هردوقصیده ازعزیزی صاحب و پیمان صاحب که امروز نشر شده، جذاب، آموزنده، مملو ازنکات ومعانی بدیع وعاری از نواقس عروضی میباشند. به امید خواندن اشعار بیشتر این دوشاعر کرانمایه. با عرض احترام - سیدخلیل الله هاشمیان

درانه او د قلم او پوهی خاوندانو، هریو محترم ایاز نوری او محترم انجنیر کلیوال، زما سلامونه او نیکی هیلی ومنی!‏

ستاسو دعالی احساساتو نه مننه کوم، او ویاړم چی زما ګرانو عزیزانو د دی وخت پیدا کړی چی زما لیکنی ولولی او ‏خپل برداشت او فکر د ښوکلماتو او جملاتو په ترڅ د نور لوستونکو سره هم شریکه کړی. ‏
ماته معلومه سوه،چی زما دغه ورستنی لیکنه د ښاغلی کلیوال صاحب دومره خوښ سوی ده، چی آن خپل حسن نظر زما ‏په حقله دیو بیت(شعر) په وسیله راته ځرګنده کړی، زه ستا سو دواړو دوستانو څخه مننه او دستاسی دلا بری دپاره دعا ‏کوم.‏
دلته د محترم نوری صاحب د پښتنی دځوابونو دپاره ځان اړین بولم چی دغه څوابونه په دری ژبه ولیکم، ځکه په دری ‏ژبه لیکنه زما دپاره آسانه ده ،او تاسو هم ښه په پوهیږی:‏

اقای نوری در یاد داشت خود دو سوال را مطرح کرده اند:اول - آیا شاعری از نویسندگی برتر است؟ دوم- پیشنهاد روز ‏شاعر به زبان انگلیسی تهیه و به دفترنمایندگی سازمان ملل متحد فرستاده شود.‏
جواب اول:‏
به نظرمن شاعران مردمان حساستر وبا عاطفه تر از دیگر اقشار جامعه اند،من این حساسیت وعاطفه را از شاعران هموطن خود یکروز بعد از پخش خبر گلوبریدن دخترک 9 ساله بنام شکریه و سنگسار رخشانه در غور وقتل فجیع فرخنده درکابل ، زودتر از نویسندگان از روی اشعار شان غم انگیز شان درک کردم.

به نظراهل هنر،شعر و موسیقی و رقص،رضیع یک پستان و شاگردان یک دبستان اند. البته نقاشی، مجسمه سازی ‏وصنایع مستظرفه دستی وسایر هنرهای نمایشی(سینما وتیاتر) وتصویری(کارتون) نیز از جمله بخش های مهم هنر اند. ‏ما شاهدیم که صاحبان این هنرها براساس مهارت های که در بخش هنرخود کسب کرده اند،هنر شان را از طرق مختلفی ‏به نمایش میگذارند و چی بسا که یک نقاش با فروش یک تابلوی هنری ، پول گزافی بدست اورد که مصارف چندین سال ‏زندگی او را تکافو نماید، وهمچنان یک هنرمند موسیقی ویا سینما وتیاتر نیز ممکن است در بدل کارهنری خود،مزد ‏قابل توجهی بدست آورد، اما شاعر،از شعرش چی بدست می آورد؟ متاسفانه باید گفت هیچ!‏

‏ امروز ،دیگرآن روزگاری نیست که صدها شاعر در دربار سلاطین حضور می یافتند و با خواندن شعرخود هنرنمائی ‏میکردند ومورد التفات در باریان قرار میگرفتند واز این مدرک عزت میدیدند و نان میخوردند، امروز اگرشاعر، بجای ‏یک شعر، ده شعرهم بسراید، مزدی بدست نمی آورد. کلانترین دستمزدشاعر،از خواندن شعرش دریک محفل، یک کف ‏زدن خالی ویک آفرین خشک خواهد بود. شاعر امروز، در بهترین حالتش به این دل خوش میکند که ممکن است روزی ‏یک شخص هنردوست پیدا شود ومصرف چاپ یک مجموعه ازاشعارش را قبول کند.‏

‏ حال اگر در سطح ملی یا بین المللی روزی بنام شاعر مسما گردد و هرسال از مقام معنوی شاعران تقدیر وتجلیل به ‏عمل اید، ممکن است به همین مناسبت چند مجموعه شعر(از 10 تا 20) شاعرچاپ شوند . افزون برآن، این امکان نیز ‏وجود دارد تا به بهترین مجموعه های شعری جایزه بدهند و برخی شاعران که لیاقت وظرفیت گرفتن جایزه را دارند، ‏ثمرۀ مادی نیزنصیب شوند. این کار بدون شک سبب تشویق شاعران خواهد گردید تا با شور وهیجان بیشتر استعداد ‏وخلاقیت خود را بکار اندازند وشعرهای ماندگار برای همه مردم وهمه دورانها بسرایند.‏

جواب دوم:‏
درمورد، تهیه پیشنهاد به زبان انگلیسی ، می بایست خود شاعران تصمیم بگیرند، بدون شک در تمام کشورهای متمدن ‏جهان ، انجمن های شاعران وهنرمندان وجود دارد، می بایستی یکی یا چند تا ازاین انجمن ها پیشگام شوند و با دلایل ‏ومنطق قوی تر خواست خود را از مجاری مناسب وموثربه سازمان ملل متحد بسپارند. البته این انجمن های قبل از همه ‏باید از دولت متبوع خود بخواهند تا یک روز را بنام روز شاعر در سطح ملی برسمیت بشناسند. وسپس راه ها ‏ومیکانیزم طرح چنین خواستی را در سطح بین المللی به مراجع بالاتر انتقال بدهند.‏
این بود آنچه عجالتاً به ذهنم میرسید .‏

محترم استاد هاشمیان

ارتباط بیکمراد خان با قلب آسیا در این است که وی یکی از دوستان سفیر جدید مقرر شده ای دولت افغانستان در بلجیم است. سفیر صاحب جدید محترم عمر صمد، مشاور داکتر عبدالله در امور خارجی است و از دوستان نزدیک صاحب تلیزیون طلوع میباشد. محترم عمر صمد در وقت بیکاری ؟! یک کمپنی دارد بنام راه ابریشم که در افغانستان آسیای مرکزی و البته پاکستان بزنس میکنند. محترم عمر صمد ده ها بار در واشنگتن از همکاری مشترک با پاکستان صحبت کرده اند با آنها در مجالس ظاهر شده و یکبار هم در مقابل آنها موضعگیری نکرده اند.

ستر پوه اکادمیسن سیستانی صاحب !
ښه روغتیا او اوږد عمر دی په برخه شه ! آمین
تر دعاګانو وروسته ! کوم څه چی تاسو د شاعر په هکله لیکلی دی دومره ژور او له ستر توبه ډک دی چی که له «خیامه» رانیولی تر «بهاره» او له «خوشاله» رانیولی بیا تر «غنی خانه» پوری، او له «هوګو» نه رانیولی بیا تر «ټاګوره» پوری دزمانی شاعران ټول را ژوندی شی، نو هم به د ځان او خپل شعر په هکله دومره ژور فکر ونه شی کړلی ، ځکه شاعر ته خویوڅه په خیال کښی ور وګرځی او بیا د کلماتو په یوځای کیدو سره یو تصویر تری جوړ کړی، داچی څه ډول تصویر یی جوړ کړی هغه خوارکی هم پری نه پوهیږی. خوکله چی ستاسو په څیر د کاملو بینا سترګو او تیز نظر خاوندان دا تصویر و وینی نو د هغه نه څه داسی ښکلاوي را وکاږی چی د تصویر جوړونکي (شاعر) شاید په دی هکله فکر هم نه وی کړی. زه بیا بیا تاسو ته له خوښیو ډک اوږد عمر غواړم او خپلی خبری په دی دوه بیتونو پای ته رسوم:
له یوه څاڅکی ســمــــــند ر جوړوی ــــــ له یوی زخی نه لوی غر جوړوی
د «سیستانی» «اعظم» په څیر عالمان ـــــ له توری شپی نه هم سحر جوړوی
په درنښت

محترم بزرګوار استاذ سیستاني صاحب!

ما ستاسو وروستی لیکنې ( آیا شاعران، دراک تر از انسانهای دیګر اند؟)، ما په مینه ولوستلې. واقعا د ویاړ ځای دئ، چې مونږ افغانان د نورو ارجمندو لیکوالانو تر څنګ تاسو غوندې یو زیارکښ او د لوړ انساني احساس یو افغان شخصیت لرو. زه دلته ستاسو څخه په درنشت سره دا معلومات غواړم تر لاسه کړم:

- تاسو د یوه مسلکي لیکوال په حیث، ستاسو په نظر د یوه شاعراو لیکوال فرق په څه کئ دئ؟
- ستاسو په نظر آیا د یوه شاعر پوهه او معنوي مرتبه لوړه ده او که د یوه لیکوال؟

دا، چې تاسو د شاعر د ورځې لمانځل د ملګرو ملتونو له خوا، وړاندې کړي، دا یو غوره وړاندیز دئ، زما په نظر که تاسو په دری او انکریزي ژبه د یوه افغان مشهور لیکوال او د تاریخ د څېړونکي په توګه کتبا د ملکرو ملتونو د فرهنګي څانګې مسوول کس یا کسانو ته لیکلی مکتوب ورولېږئ، کیدای شي، قبول او منظور شي. ستاسو د شه صحت او خوشحالي په هیله
ستاسو کشر ورور، ایاز نوري

احسنت بر شما شاعری که به ستایش از زن پرداخته اید !

از شاعرۀ نازک خیال وپراحساس داکتر رحیمه احراری که شعر زیبا ولطف انگیزی بنام «زن شاهکار خلقت» را ‏سروده اند ودرحقیقت استادانه زیبائی زندگی را با حضور زن تصویرکرده اند :‏

‏ نباشد مهر و اُلفت، زیب و زینت گر نباشد زن‏
شود این زندگى شام سیاه و صبح دلگیرى
زمین نازد زمان نازد به تو هفت آسمان نازد‏
كشیدم از مقام شامخت با شعر تصویرى

درودها وشادباش های خود را تقدیم میکنم. می باید از قریحۀ لطیف یک زن آگاه ، یک چنین شعر پر اجساس را انتظار داشت.‏
به امید سرفرازی ورهائی زنان از دست نامردان زن ستیز

اظهار سپاس
بد ینوسیله مراتب امتنان وتشکرات خود را به خواهر گرامی خانم یلداقمر کرزی واستادسخن شناس جناب داکترصاحب هاشمیان، ومحترم آقای الله محمد،وجناب کاسی صاحب ، بخاطر تبصره های دلنشین وارجناک شان ازمقالت اخیرم(آیا شاعران ،دراک ‏ترازانسانهای دیگر اند؟) تقدیم میکنم .
‏
این تبصره های تائید کننده، بدون تردید حکایتگر جهان بینی روشنفکرانه و فهم ودریافت عالمانه شان از احساسات ‏وعواطف انسانی یک گروه اجتماعی قابل حرمت بنام شاعران میباشد.‏

شاعران ، با احساس پاک خود، همواره قبل از دیگران، درد و رنج مردم مظلوم را فریاد کشیده اند و برضد استبداد و ‏تعصب و اوهام و خرافات اجتماعی ومذهبی، صدای اعتراض خود را بلند کرده اند، به همین خاطر، شاعران به عنوان ‏مشعلداران معرفت انسانی برگردن تمام ما حق دارند تا هریک از ما به سهم خودف ازایشان قدر دانی وقدرشناسی کنیم ‏بخصوص از شاعرانی که بخاطر ابرازدادخواهی وبیان حقیقت، سالها رنج زندان وشکنجه ومرگ را به نقد جان عزیز ‏خود خریده اند.‏
گرامی بادا نام و شوکت شاعران مردم دوست وحق گوی در سراسر جهان!‏

با عرض احتراماتبه شما بزګواران استاد سیستانی صاحب و استاد هاشمیان صاحب به شما و علما و دانشمندان واقعی که شما نمونه ای آنانید عمر طولانی و صحتمندی آرزو میکنم، هر روز از شما چیزی می آموزم، واقعا در مورد شعرا درست و آموزنده فرموده اید بسیار به جا خواهد بود که یک اصطلاح را به حضور شما چنین تقدیم کنم و با این ترتیب که یکی از شما بزرګان دانشمند ګل ګفتید و دیګری از شما دانشمندان در سفتید، ممنون شما

استادسیستانی صاحب الهی تا اخیر این قرن زنده باشی تاگشن درخت
ادب را مانند دومقالۀ اخیرت همیشه شاداب سازی. آمین.
روح همه شاعران ازخیام گرفته تاخافظ، سعدی، سنایی، عارف، عطار، مولانای بلخ، جامی،ایرج میرزا، بهار،نزیهی،ویکتورهوگو، شیلر،رودکی،مسعود سعدسلمان،منوچهری،فردوسی ،فریدون مشیری ، بیدل، فرخی، عنصری،انوری ابیوردی به تو درودمیفرستند که نام واندیشۀ شانرا به حافظۀ مردم این عصر زنده ساختی .
این کم سواادب راتصور مرحوم ملک الشعرا بهارپسند آید که :"شاعر آنست که دروقت تولد شاعرباشد، به زورعلم وتتبع نمیتوان شعرگفت...کسی که هیجان وحس رقیق وعاطفۀ تکان دهنده دارد، آن کس میتواند شاعر باشد..."
ویا آنچه سیستانی گوید که :"شاعران نسبت به دیگرافراد درک خاصی از محیط اجتماعی وطبیعی ماحول خوددارند که انسان های عادی فاقد آن درک اند...شاعر درهربربرگ گل ودرهرشگوفه وهر شاخۀ درخت و هرمنظرۀ طبیعت، میتواند بهشت را از آسمان به زمین به تصور بکشد..."
جا دارد وخدا کند "روز شاعر" بسویۀ جهانی شناخته و تجلیل گردد- باور دارم " مفهوم آدمیت" که روز تا روز ضعیف شده میرود، از آن روز بهره مندمیگردد- فریدون مشیری چه خوب گفته است:
ازهمان روزی که یوسف را به چاه انداختند،
از همان روزیکه با شلاق وخون دیوار چین را ساختند،
آدمیت مرده بود،
گرچه آدم زنده بود.
قرن ما روزگار مرگ انسانیت است،
سینۀ دنیا زخوبی ها تهی است ... (اقتباسی ازمقالۀ سیستانی).
من این مختصر رابیاد اوضاع وطنِ سیستانی وهاشمیان با یک فردانوری ابیوردی خاتمه میدهم که میگوید:
بر بزرگان زمانه شده دونان سالار
برکریمان جهان گشته ندیمان مهتر
تا محمودی دوباره از غزنه آید و وزیری مانندحسنک برکابل
بگمارد. سیستانی زنده باشی. باتقدیم بوسه ها - سیدخلیل الله هاشمیان

جناب استاد محترم و سید بزرګوار هاشمیان صاحب! دست های مهربان و پُرکار شما دانشمند ګرامی و سایر اساتید بزرګوار از امریکا تا کانادا و از فرانسه تا جرمنی و سوئیس و هالند و انګلیس و سویدن و کابل و سراسر دنیا را صمیمانه و مخلصانه می بوسم. از دانش هر کدام تان حد اقل یک جمله را یاد ګرفته ام یا یاد ګرفته ایم، با صرف نظر از وجود اختلاف احتمالی سلیقه ای بین خود تان، برای چوچه ها همچو بنده، حق احترام ګذاشتن و پاس داشتنِ خدماتِ فرهنګی و ادبی و علمی هر کدام تان محفوظ و حتی واجب می باشد.

استاد ګرامی! شما با تحسین و تشویق پدرانۀ خود نسبت به نوشتۀ بنده باعث نزولِ بارانِ عرقِ خجالت و شرمندګی بر بدنِ نحیف بنده ګردیدید قلمِ لاغر بنده که مصروفِ تمرین کردن و ګرم کردن خود برای یک نوشتۀ ناچیزِ دیګری بود، بر اثر مشاهدۀ این عرقِ خجالت، دچارِ اختلالِ تنفس ګردید، بناً این حق من است که به نشانۀ انتقامِ نرم از بابت این ضربۀ ناګهانی ( تحسین بزرګتر از خودم) از شما تشکر نکنم ولی به بزرګی خودت از این حق خود می ګذرم و این اعترافم را تکرار می کنم که تواضع مردانۀ شما لطافت و بلندی روح تانرا صد برابر نموده است.امید واریم ما غُربت زدګان غرب نشین استعدادِ حفظِ قدر و منزلت همۀ شما بزرګواران را در خود پرورانده باشیم و یا بپرورانیم.از اینکه نوشتۀ بنده مورد پسند شما قرار ګرفته باعث افتخارم میباشد ولی به سیادت و بزرګی ات قسم می خورم که در حضور عزیزان دیګر از شنیدن توصیف قلم خود، راضی نه می باشم، به فرمودۀ خواهر ګرامی و شریفم شیما غفوری، ما می سرائیم و می نویسیم نه برای اینکه قضاوت های دیګران را میزان کنیم. بشمول همۀ هوطنان عزیزم همیشه مؤفق و سربلند باشید.

استاد فرهیخته و دانشمند محترم اکادمیسن اعظم سیستانی ،
نوشٔته ای زیبا و پر معلومات تازۀ شمارا تحت عنوان (آیا شاعران دراک تر از دیگران اند)که درک شاعر دراک و بااحساس در مقابل حساسیت ها ناملأیماتی جامعه وزندگی است دقیق مطالعه کردم درود بر شما بااین طرز دید و تحلیل که باچه وضاحت وبلاغت کلام و باجرآت اخلاقی، بدون تصرف خیال و بیان شاعر، آنرا به تحلیل گرفته اید و چه پسندیده است .
هربیان شما چون لعل کانی، زمرد های سبزین در قلب کوه های عظیم، مرواریدی درته ای اعماق ابحار بیگران و پر تلاطم و یاالماس نایاب در دل کوه های سیاه و تاریک پربها ٔاست.
استعداد خارق العاده و درک شما از شعر، موسیقی، رسامی، نقاشی در کـُل هنر شگفت انگیزاست.
عطر گلها، موج شگوفه ها، برگریزان پأییزی، برفهای نقره فام، سرخی افتاب برآمد،و غروب طلایی ، غرش هیبتناک رود های خروشان درنوشته هاوانتخاب شما جاداشته و هزاران فرهنگ دوست به استعداد وخلاقیت شما تحسین و آفرین میفرستند.
صاحب ذوق سرشاراستید.
بامید صحت وسلامتی شما .
خواهرشما یلدا

دانشمند محترم پوهاند صاحب داکتر کاظم!

از رهنمایی تان تشکر.

یک دو کلمه به ارتباط نوشته ذیل تان:"

"خوشحالم که سلسله مقالات من پیرامون مسائل تاریخ معاصر کشور ..... بیدار ساخته و برآن واداشته تا قلم بردارند ......، بنویسند. این نوشته ها میتوانند زوایای مختلف مسائل را روشن سازند و غنیمت است برای یک محقق تاریخ تا از ورای این نظریات بتواند به حقایق ناگفته دست یابد".

واقعاٌ که همینطور است و من از بحثهای شما برادران و خواهران زیاد اموختم.

به فرموده داکتر صاحب اسد همه ما باید حوصله را در بحث از دست ندهیم و نباید اشتباهات دیگران باعث رنجش مایان گردد.

فکر می کنم سقراط گفته که از بحث چیزی های نو می توان اموخت. باری در همان باغی که فیلو سوفان یونان مانند سقراط و افلاطون بحث می کردند رفته بودم

اگر یکی از همین دوستانیکه در بحث تاریخ معاصر کشور در همین دریچه پای خود را بیرون بکشد مزه همین دریچه از بین می رود.

در بحث که مخالف و طرفدار نباشد مزه و آموزش نیست که این نباید هر دوستی که باشد در صورت کمبود منطق در قعطی نصوارش از قعطی سگرتش کلمات رکیک را بکشد.

منظورم شما نیستند بلکه عمومی این را نوشته ام و امید وار هستم که قادر به بخشیدن یکی دیگر خود باشیم اگر خطایی و یا اشتبایی صورت می گیرد.

این است قدرت.

خوش نباشد مشورت کردن با عقل پیش عشق
قبله تا خورشید باشد اختری را دین مکن

سنایی

برادر محترم جناب الله محمد خان پس از سلام
یکی از قاموس هائیکه در زمینه میتواند برای دریافت معانی کلمات عامیانه کمک کند، همانا کتاب "لغات عامیانه فارسی افغانستان: تألیف عبدالله افغانی نویس است که اخیراً به وسیلۀ مؤسسه تحقیقات و انتشارات بلخ تجدید طبع گردیده است. در صفحه 79 آن میتوان به مفهوم "پرجیره" در زبان عالمیانه پی برد که شاید آنرا در هیچیک قاموس دیگر زبان فارسی پیدا کرده نتوانید. این کتاب در 592 صفحه به چاپ رسیده است و همین حالا روی این موضوع در "قاموس کبیر" بیشتر کار میشود. با ارادت

استاد فرهیخته، مبارز دیرین و توانا، جناب هاشمیان!

از تشویق مشفقانهٔ شما سپاسگذارم. صحت و سلامت آن جناب را آرزو میکنم.

دروازه ای را که به آن اشاره میکنید در زمان مجاهدین در سال ۱۳۷۳ در جملهٔ هزاران آرزو و تن و عزت و روان مردم کشور(به بهانهٔ سردی هوای زمستان) از جا برکنده و طعمهٔ حریق ساختند.

در سرزمینی که سرنوشتش خود تداعی طنز می کند، جای آن بزرگ مرد و امثال شان خالی است.

با احترام

فقیر فقیر

قابل توجه محترم قیس کبیر مدیر مسئول افغان جرمن آنلاین،
1- بعد از سلام، به شما معلوم است که تعداد زیادی از خوانندگان و نویسنده گان ضمن تقدیر و استقبال از مفکورۀ درج قسمتی از پالیسی این وبسایت در بالای دریچه های نظریات و تبصره ها که حفظ و مراعات کرامت انسانی و عفت قلم و عفت کلام را از همان آغاز تعیین این دریچه ها، اکیداً وعده داده و تصریح می نماید که در غیر مراعات چنین یک پالیسی، این وبسایت هیچ نوشته ای را به نشر نمی سپارد، متأسفانه اغماض در مراعات چنین یک پالیسی از جانب اولیای امور، شاکی و متأثر میباشند. به مشاهده رسیده است، آنچه را قلم بدستانی که شیوۀ کار شان به عوض استدلال و استناد محترمانه در مسایل افغانستان عزیز، با زور گویی، اهانت به هموطنان و نفی کرامت انسانی، توهین و افتراء علیه اخلاق والای انسانی و افغانی است، با عدم توجه اولیای امور به محتویات، بصورت وسیع به نشر میرسد.
با مطالعات همیشگی هموطنان ما درین دریچه ها که ظاهراً حکم آزادی بیان«؟!» در نشرمحتویات آن گویا تاپه میخورد و به سویۀ قلم بدستان ظاهراً «والا قدر»، در استعمال دور از اخلاق و عفت کلام، چشم و فکر خوانندگان را به جملات سخیف و استعمال لغات سخیف تر می آلایند، باید یقین نمود که آنچه را افغان جرمن در ارایۀ پالیسی آتی که دایم در حال حرکت بالای این صفحات است، خود ارزش و احترامی حتی برای ثبات این نشریۀ جهانی قایل نمی باشد. خوانندگان خود با مقایسۀ بعضی نوشته های این دریچه ها و مطالعۀ پالیسی نشراتی، البته قضاوت بی طرف و آفاقی خویش را دایم داشته اند. اینک متن پالیسی ای که باید حامی احترام به کرامت والای نویسندگان درین وبسایت باشد:
((قابل توجه: پورتال افغان جرمن آنلاین ضمن انکشاف مزید این امکان را در اختیار می گذارد تا در قسمت مضامین خاص و تنقیدی تبادل افکار صورت گرفته بتواند. درین فرصت اکیدآً به توجه رسانیده می شود که: مطالب مندرج اظهار نظر نباید حاوی عبارات غیرقانونی، تخریش کننده، افترا آمیز، توهین آمیز، تهدید کننده، مخرب، مستهجن، خلاف دین و مذهب، مسایل جنسی، تبعیض طلبی و یا بصورت کل خارج چوکات کرامت انسانی، عفت قلم و عفت کلام باشد، ور نه به هیچ و جه به نشر رسیده نمی تواند. نویسندۀ که مطلب خود را به نظر خواهی می گذارد بهتر است خود هم در تبا دل افکارسهم فعالانه بگیرد. هموطنان ما که برای شان ممکن نباشد به دری ویا به پشتو بنویسند، می توانند نظرشان را به انگلیسی نیز بنگارند)).
2- در سطر آخر پالیسی فوق میخوانیم که هموطنانی که آشنایی و دسترسی به السنۀ پشتو و دری نداشته باشند میتوانند از لسان «بین ا لمللی- ازین قلم» انگلیسی استفاده ببرند. اینبار لطف نموده و به اعلامیۀ منع تحریر به لسان انگلیسی را در قسمت هموطن ما محترم «حلیم حکیمی»، مطالعه نمایید. اگر دلیل چنین تبعیضی را شما هم وطنان درک نمودید، لطف نموده ماراهم مستحضر فرمایید. اینکه بیان شده است که با داشتن اسم ایمیل آقای «حلیم حکیمی»، افغان جرمن مردد است که ویرا برادر بخواند یا خواهر؟ باید گفت که :یا الله! کاش قیود ی را هم بر چادری پوشان قلم – آشنای مستعار نویس هم وضع نمایند که ترس وحشت شناخت آنان مع الخیر ذایل گردد و آزادانه در مطبوعات انترنتی جرأت تبارز حاصل نمایند. البته که کمک بزرگی به آنان صورت می گیرد.



((جناب محترم حکیمی که اسم تان حلیم است و ایمیل تان به نام شبنم، ازین سبب نمب توانیم شما را برادر و یا خواهر خطاب کنیم. به هر صورت ما قبلاً هم برای تان نوشتیم که نظرات تان را که به انگلیسی مینویسید چون همه خوانندگان ما انگلیسی نمی دانند و یا بسیار خوب بلد نیستند، خواهش نموده اند که دیگر آنلاین نکنیم . و شما لطف نموده ازین به بعد به دری نوسته برای ما بفرستید اما می بینیم که باز هم به انگلیسی به ما میرسد. بازهم از نام تیم از شما این خواهش را بار دوم و سوم میکنیم اگر دفعات بعدی باز هم نوشته های تان به انگلیسی برسد مجبوریم نشر نکنیم یعنی که از نشر باز خواهد ماند و ما قبلاً از شما معذرت میخواهیم.
تیم کاری افغان جرمن آنلاین))
3- در پایان باید عرض مختصر دیگری را تقدیم نمایم: مدت هاست که ایمیل های این افغان هموطن
«اینقلم» در غربت را آمر این وبسایت به انگلیسی جواب میدهد که با تمام عرض و داد خدمت ایشان، علت هنوز برایم نا مکشوف است. عجبا که اخیراً ایمیل دیگری از یکی از اولیای این وبسایت که نام خدا مقام شامخی در ادبیات دری هم دارند، خدمت یکی از نویسندگان سابقه دار که نشر نوشتۀ وی بدون ارایۀ علتی، رد شده، به همین لسان انگلیسی مواصلت نموده است. خدایا خیر را پیش نماید، نکند به ارتباط نفیه نوشته های آقای حکیمی، قانون یک بام و دو هوا مری الاجراء می باشد..... ما وابستگان مطبوعاتی منبعد به انگلیسی می نویسیم، ولی شما با اینکه رسماً مجاز هستید، حق این کارندارید.
امید میرود در چنین مواردی این وبسایت جهانی توجه و پابندی بیشتری مبذول دارد.

باتقدیم احترامات مخلصانه،

در آخر: اگر شما گردانندگان افغان جرمن آنلاین براستی مردانگی و شهامت فرهنگی دارید، این نظر بنده را اول پخش کنید و بعد هر نقدیکه دل تان باشد برای رو سیاهی من ابراز نمائید

آقای حقبین از کوچه منطق کل، اول شما خود را به ما معرفی کنید، بعداَ نظرات تان در صورتی که حاوی دشنام نباشد، آنلاین خواهند شد...

ادارۀ نشراتی

از باب تشویق :
عرض تبریک به دو نویسندۀ توانا:
آقایان غلام حضرت از سویدن و محمد فقیزفقیز ازباغ علیمردان کابل
اگرچه قبلا یکعده اشخاص حسود و کمظرف بخاطرتصدیق وتقدیر از اشعار ناب دوشاعرۀ نامدار افغان مراتحت "سنگ سار" کردند، ولی من این جرات وصلاحیت را همیش برای خود محفوظ میدارم که از یک نظم یا نثرعالی وبرجسته تقدیر واستقبال نمایم.
درچند روز گذشته مقالۀ جناب آقای غلام حضرت از سویدن، بعنوان "ازکابل جان تا جانِ کابل" درین پورتال نشر شده، مسرت دارم که فرصت دست داد آنرا بخوانم- آقای غلام حضرت که زبان مادری اش پشتو میباشد، وازقندهار چندبار بدیدن شهر کابل آمده، بزبان دری مانند یک دری زبان تحصیلیافتۀ ادبیات وهم بالای قلم مسلط میباشد- نثراو اگرچه نثرمسجع نیست، اماازرموز علم بدیع آنقدر سیراب است که مانند نثرمسجع خواندن آنرا جذاب ودلنشین میسازد- این پارچۀ ادبی که او برای شهر کابل نوشته،علاوه براحساس وطندوستی، یک شاهکار ادبی و درخور تنجید وتقدیر میباشد- امیدوارم همکاران افغان -جرمن آنلاین این پارچۀ ادبی را بخوانند واستعداد وقدرت نگارش ابتکاری این نویسنده را برایش تبریک بگویند.
مقالۀ دیگر طنز ادبی است بقلم جناب آقای محمدفقیرفقیر که تازه با نوشته هایشان آشنا میشوم- طنز یک شعبۀ مطلوب ادب دری است و سابقۀ طولانی دارد- درقدیم که مردم از آزادی بیان برخوردار نبودند، مدعیات وانتقادات خود رابزبان حشرات وحیوانات بیان میکردند که "کلیله ودمنه" یک مثال آنست. هدف طنزفکاهی خنداندن وازطنزاجتماعی
اصلاح امور،اندرز وتادیب است. طنرنوشتن کار آسان نیست، بلکه اززبان پدیده ساختن است - "طنز بی تاویل" که بقلم آقای فقیر درین پورتال نشر شده یک طنز اجتماعی و یک شاهکار ادبی است. جولان تفکر، صحنه سازی و خلاقیت درین طنز بحد اعلی تبارز کرده، خواننده را جذب وازیک صحنه بصحنۀ دیکر تا آخر میکشاند. این استعدادعالی وابتکاری را به آقای فقیر تبریک عرض میدارم.
هموطنان محترم ! اگر نویسنده گان تشویق و تقدیر نشوند، نویسنده گی، خصوصا درعالم مهاجرت، سقوط میکند. نوشته ها را بخوانید وبرازنده ها را تقدیرکنید. با عرض احترام - سیدخلیل الله هاشمیان - 29 نوامبر 2015

یادداشت : من درباغ علیمردان کلان شده ام- خانۀ ماسرسرک مقابل حمام نمره بود- حدود پنجاه قدم دورتربجانب مندوی خربوزۀ سابق، یک دروازۀ کلان آهنی درسرک نصب بود که چوکات کلان آن جابجا اما پله های آن وجودنداشت - ما از طریق همین دروازه وکوجه های تنگ وکج وپیچ و درآخر مسقف آن به (پل یک پیسه گی) می رسیدیم و از آن طریق بمکتب استقلال میرفتیم- به پلهوی همین دروازه یک دکان بود، بنام (دکان بابه گک) که صبحانه از آن کشمش/نخود میخردیدم -
محترم فقیرجان !آیا همان دروازه هنورهم باقیست یاخیر؟
(ببخشید که شما را بحیث کوچه گی خود مخاطب قراردادم) -
بااحترام- هاشمیان

بعد از عرض سلام به پوهاند صاحب داکتر کاظم و دیگر عزیزان!

از نوشته مودبانه تان مستفید شدم.

لطفاٌ برایم اسمی از یکی از همان قاموس های غیر معمول را تحریر دارید تا انرا تهیه کنم تا در آینده این مشکل هم حل گردد هر گاه حسب تصادف با هم روبرو شدیم.

غرض معلومات تان به عرض برسانم که بنده لغت نامه بنام "فرهنگ صبا" فارسی را در صورت ضرورت استفاده می کنم که در صفحه اول آن نوشته شده است که:

"شامل لغات و اصطلاحات گوناگون زبان فارسی با شواهدی از اشعار و لغات و اصطلاحات عربی، ترکی و لغات پذیرفته اروپایی".

لغتنامه 1199 صفحه دارد و در اخیر آن نامهای شاعرانی که از اشعار شان بعنوان شاهد مثال در این فرهنگ فارسی آمده ذکر رفته که در حدود 150 انسان یعنی شاعر هستند مانند:

آذری طوسی، ابراهیم ادهم، ابو شکور بلخی، انوری، بابا طاهر عریان همدانی، ملک الشعرا بهار، جامی، حافظ، خاقانی، خیام، دقیقی، زراتشت بهرام شاعر زردشتی، سعدی، سنایی، شاه قاسم انوار، عطار، علی شطرنجی، فردوسی، کلیم کاشانی، مسعود سعد، مولانا بلخی، ملا طغرا، نظامی، و غیره و غیره

هر عصایی نه اژدها گردد
هر گیایی نه کمیا گردد

از کتاب کلیله و دمنه

محترم سیستانی صاحب بعد از عرض سلام!

بدین ترتیب از لذت که مضمون تان در ارتباط شاعران برایم داد از زحمتان تشکر می کنم.

این قافله عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد

به طور مثال این جمله هم "جنگ ناخنک" را افاده می کند:
"اما اگر این کلمه در مورد انسانی اطلاق می گردد از آن یک معنی استنباط می گردد و آن اهانت بوده و تشبیه انسان به عملی است که حیوان انجام می دهد..."

دوستان محترمی که برای دریافت معانی کلمات به بعضی قاموس ها رجوع میدارند، میدانند که بسا کلمات با ترکیب دیگر کلمات معانی خاص را افاده میکنند که شاید در هر لغتنامه یا قاموس لغات درج نباشد، ولی در زبان مردم معمول و مروج میباشند. طور مثال "پره جیره" و یا "جنگ ناخنک" این نوع اصطلاحات در قاموس های معمول یافت نمیشوند، ولی معانی "استفهامی" دارند یعنی مطلبی را به دیگران به نحوی خاص تفهیم میکند.

د افغان جرمن آنلاین اداری څخه ډیره مننه کوم چی د لومړنی جمهوریت د طلایی دوری یا 1355 کال اساسی قانون یی خپور کړ، همدارنګه د ټولو څیړونکو څخه په ډیر درنښت هیله کوم چی د څیړنی په وخت کی یو ټکی له یاده ونه باسی؛

هغه دا چی د شهید سردار محمد داود خان د جمهوریت دوره په افغانستان کښی د جمهوریت لومړنی تجربه وه.

په درنښت

بعد از سلام کلام!

چند موضوع کوچک که ممکن از نظر بعضی بزرگ به عرض می رسانم.

1-در بالای این دریچه تحریر است:"هموطنان ما که برای شان ممکن نباشد به دری ویا به پشتو بنویسند، می توانند نظرشان را به انگلیسی نیز بنگارند."

پس لطفاٌ آغای حکیمی را مقصر نکشید بلکه تحریریه بالایی را اول پس کنید تاحق کس پایمال نشود.

2-من اساسات علم زبان را که فعلاٌ به آن تحریر می کنم به صورت علمی در مکتب خوانده ام و بار ها در باره این اساسات کتب مطالعه نموده ام و ممکن تا کنون ملیون ها صفحه را با این زبان مطالعه کرده باشم و ملیارد ها بار انرا شنیده و خودم تکلم کرده باشم فلهذا بدون اینکه در این رشته داکتری داشته باشم تبصره نمبر سوم خود را می کنم.

3- چون موضوع به ارتباط بحث داکتر کاظم و خانم نظام است که به ترتیب از بالا به پاهین محترمین عباسی صاحب، داکتر هاشمیان صاحب،راستگو صاحب، داکتر اسد صاحب، شکاک صاحب و ممکن دیگران به آن تماس گرفته که غیر از داکتر اسد یا این طرف این و یا ان طرف را پشتبایی و یا طرف تایید قرار داده اند.

4-به اطلاع همه خواننده گان می رسانم که تبصره ذیل بنده در ارتباط موضوع نماینده گی از فکر آزادم می کند هر گاه تچ به نفع این طرف و یا آن طرف بود من مقصر نیستم بلکه آزادی بیان مقصر است.


5- داکتر صاحب کاظم می نویسد:"اکثر کلمات در جوار معانی لغوی و ریشه ای درعین زمان معانی استعاری و استهفامی نیز دارند".

در فرهنگ لغاتی که نزد من است "استعاری" نوشته نکرده اند بلکه "استعاره" نوشته شده که معنی انرا در علم بدیع عبارت از استعمال کلمه ای در غیر معنی حقیقی خودش یعنی یک نوع تشبه است.

کلمه "استهفامی" را که داکتر صاحب نوشته اند در فرهنگ لغات پیدا نتوانستم که فکر می کنم از نزد داکتر صاحب کاظم اشتباه تایپی شده باشد و در اصل "استفهامی" که مانند کلمه استعاری کلمه عربی می باشد و به مفهوم طلب فهم کردن، پرسیدن چیزی برای آگاه شدن و فهمیدن. کلمه استفهام یا ادوات استفهام کلماتی را می گویند که سوال و پرسش را برساند که بعداٌ نوشته شده ادوات معروف استفهام عبارت است از : آیا. چه. چرا. چند. که. گو. کدام. کجا؟

4-"اما متأسفانه هستند کسانیکه در حالت نیمه خواب و حتی نیمه اغماء دست بقلم می برند و چنان می نویسند که سر وپای نوشته شانرا نه خود شان و نه دیگران می فهمند و یک مطلب را به تکرار و تکرار بیان میدارند که نشانه ای از کم اطلاعاتی شان است."

اگر منظور داکتر صاحب دیگران بالایی نوشته شان خوانندگان این صفحه باشد باید به عرض برسانم که بنده نوشته همه کسانیکه در این دریچه پورتال می نویسند می فهمم. هر کس به ضم و توان خود می نویسد.

5- شما می نویسید:"این را می گویند: کور خود، بینای مردم."

6-" من به این خانم دوستانه توصیه میکنم که از کمیت بگذرد و به کیفیت نوشته های خود بیفزاید و بجای چرندیات در ستون نظرسنجی ها، لطفاً وقت خود را صرف مطالعه و تحقیق کند و اثری را به وجود آورد که از ایشان بیادگار ماند، نه آنکه مثل سوزن گرامافون های کهنه در یک نقطه سرگردان بماند".

به اساس گفتار فوق تان گفتار ذیل داکتر اسد اساس ندارد:

" خواهر بسیار عزیز ومحترم و نویسنده توانا میرمن ملالی نظام و
برادر بسیار عزیز ودانشمند داکتر عبدلله کاظم بعد از تقدیم سلام زیاد : خداند عز و اجل را نهایت شکر گذارم که هر دوعالیقدر و چشم و چراغ افغانستان عزیز و ماتم زده را دانش، فهم کفایت وتوانائی تحقیق ونویسندگی اعطا نموده است، تا از معلومات، فهم ودانش شما هموطنان عزیز در داخل وخارج افغانستان مستفید گردند."

7- " میترسم که اینکار او را (خدای ناخواسته)دچار مشکلات روانی سازد که در آنصورت مایۀ تأسف عمیق من خواهد بود، زیرا عصبیت از طرز نوشته شان کاملاً آشکار میشود."


8-"بسیار حوصله کردم تا از گفتن این حقایق دوری جویم، ولی لاطایلات مکرر ایشان مرا مجبور به نوشتن این چند سطر ساخت، ورنه این کمترین را عادت بر سخت نویسی نیست و آنهم در برابر یک خانم."

از گفتار شماره های 5، 6، 7، 8 شما به وضاعت برای من معلوم می شود که بالای خانم نظام چه بر حق چه نا حق خشمناک شده اید و قلم برداشته دریچه را باز و انرا اظهار نموده اید.

و اینکه می نوسید "تا کی زیر سایه دیگران راه رفتن و از نوشته های دیگران نشخوار کردن؟ با اساس خشمی که از نوشته تان برای من معلوم دار می شود به وضاعت نما یانگر آن است که چه هدف از "نشخوار کردن؟" داشته اید. داکتر صاحب ما افغان هستیم به حیث خواننده در کالای ما پر نزنید.

9-اینکه چند روز بعد می نویسید" دراینجا معنی لغوی نشخوار در ارتباط به نوشته مطرح میشود و یک شکل استفهامی را به خود میگیرد". ایا نمی توانستید عوض "نشخوار" تکرار را که بارها استعمال شده استعمال نمایید. اکر جمله "کور خود، بینای مردم" را نمی نوشتید ممکن بود "نشخوار" را قبول می کردیم که به ارتباط "نوشته" یعنی استعاری نوشته شده. یا فکر می کنند خواننده به اصطلاح به حرف "خ" که من به آن از انسان کرده زیادتر احترام دارم شروع می شود، است.

در جمله بالایی تان شماره 9 حتماٌ منظور شما شکل تفهیم و یا تفهم بوده نه استفهام که در بالا به اساس فرهنگ لغات که نزد من است به مفهوم طلب فهم کردن، پرسیدن چیزی برای آگاه شدن و فهمیدن.

بزمها از رشته شمعیست لبریز فروغ
اینقدر بالیدنم پهلوی لاغر داشتست

دل مصفا کن جهان تسخیری آنمقدار نبست
آینه صیقل زدن ملک سکندر داشتست

(بیدل) از خورشید عالمتاب باید وارسید
یکدل روشن چراغ هفت کشور داشتست

گردانندگان محترم افغان جرمن آنلاین!
من درست نه فهمیدم که مقالۀ آقای وحید مژده به نام"آیا حزب تحریر یک خطر است؟" به چه تمایل و مفیدیتی در برگزیده ها گذاشته شده است؟ زیرا این مقاله صریحاً به حمایت از یک جریان افراطی که از دین اسلام یک روش سیاسی درست کرده است، نوشته شده است که فکر میکنم سایت افغان جرمن چنین روشی را مناسب نشرات خود نه داند.
اگر به این سبب به نشر گذاشته شده باشد که یک غلطی و اشتباه عبدالله عبدالله را برملا ساخته است که این غلطی کوچک عبدالله اولین و نیز آخرین غلطی مذکور نخواهد بود موصوف در هر سخنرانی ده ها غلطی و دروغ را نثار مردم میکند. اما نیرنگی و هوشیاری وحید مژده قابل شگفت است که از احساسات شما گردانندگان برای تبیلغ حزب تحریرش بهره می برد
و اگر به این خاطر به نشر گذاشته شده باشد که آقای مژده ژورنالیست نام و نشانداری است باید روشن ساخت که موصوف از عزیزان پاکستانی هاست و در این مورد به سوابق اش مراجعه کنید
به نظر من برای حفظ اعتبار تان به موضوعات داخل مقالات اگر نگاهی بکنید خوب خواهد بود
بااحترام س، نعیم

جناب محترم حکیمی که اسم تان حلیم است و ایمیل تان به نام شبنم، ازین سبب نمب توانیم شما را برادر و یا خواهر خطاب کنیم. به هر صورت ما قبلاً هم برای تان نوشتیم که نظرات تان را که به انگلیسی مینویسید چون همه خوانندگان ما انگلیسی نمی دانند و یا بسیار خوب بلد نیستند، خواهش نموده اند که دیگر آنلاین نکنیم . و شما لطف نموده ازین به بعد به دری نوسته برای ما بفرستید اما می بینیم که باز هم به انگلیسی به ما میرسد. بازهم از نام تیم از شما این خواهش را بار دوم و سوم میکنیم اگر دفعات بعدی باز هم نوشته های تان به انگلیسی برسد مجبوریم نشر نکنیم یعنی که از نشر باز خواهد ماند و ما قبلاً از شما معذرت میخواهیم.
تیم کاری افغان جرمن آنلاین

تشکر از تبصره های پرلطف دوستان محترم و گرامی .
طوریکه عرض کردم :این کمترین عادت به سخت نویسی ندارد، تا مجبور نشود. ولی توصیه پرمحبت شما را روی دو چشم می پذیرم و به آن ارج میگذارم.
با استفاده از فرصت میخواهم به این نکته اشاره کنم که اکثر کلمات در جوار معانی لغوی و ریشه ای درعین زمان معانی استعاری و استهفامی نیز دارند که در زبان عامیانه بیشتر مروج میباشند و حتی این مفاهیم در ادبیات نیز راه خود را باز کرده اند، بخصوص وقتی در ارتباط با یک کلمه دیگر بیان میشوند؛ مثالهای زیاد در زمینه وجود دارند، طور نمونه "ترور شخصیت" که در اینجا ترور با کلمه شخصیت پیوند پیدا کرده و معنی لغوی "ترور" تغییر میکند. همچنان وقتی گفته میشود"نشخوار از نوشته های دیگران"، دراینجا معنی لغوی نشخوار در ارتباط به نوشته مطرح میشود و یک شکل استفهامی را به خود میگیرد. همچنان مفاهیم اصطلاحی و "نشخوار" همانطوریکه استاد هاشمیان فرموده اند، در زبان عامیانه هرکدام مفهوم خاص را مجزا از معنی لغوی آن بیان میکند.

جناب محترم داکتر سید خلیل الله هاشمیان!

اظهار شکران و سپاس از الطاف و نعمات بیکران ایزد متعال وظیفۀ روزمرۀ هر مسلمان است« به هر نفسی دو شکری واجب » این که در امریکا بنابر دلائل تأریخی روزی را به نام اظهار شکران یا Thanks giving تجلیل می نمایند ما هم در این شکر گزاری سهم داریم.

و اما در بابت کلمۀ « نشخوار» آن چه معنی دارد و در بین عوام مستعمل است عبارت از یک عملیۀ جهاز هاضمۀ یک گروه خاص حیوانات است که آن چه را بلعیده اند و خوب جویده نشده از راه معری دوباره بدهان برگردانده به فراغ خاطر آهسته آهسته به تأنی می جوند و عملیۀ هاضمه تکمیل می گردد . اما اگر این کلمه در مورد انسانی اطلاق می گردد از آن یک معنی استنباط می گردد و آن اهانت بوده و تشبیه انسان به عملی است که حیوان انجام می دهد.
متأسفانه معانی تعریف شدۀ شما «اغماض»« نشه بودن» و «قرت کردن» بکلی بکر بوده در هیچ قاموسی وجود ندارد و تا حال شنیده نه شده و در بین عوام الناس هم بدین معانی مستعمل نیست .
با عرض معذرت .

مقاله ء پوهاند صاحب هاشمیان را در مورد کنفرانس «قلب آسیا» مطالعه کردم و تاسف خوردم که دانشمندی چون استاد هاشمیان چرا اینقدر رکیک می نویسد و این گونه قلم می زند.« آب را نا دیده موزه کشیدن» همین را می گویند.
نمی دانم این چندمین کنفرانسی است که به نام «قلب آیسا» برگذار می گردد، شاید چهارم یا پنجم باشد و تلویزیون های کابل بار ها در مورد فواید این کنفرانس ها، سخن گفته اند . روزنامه های مرکز وولایت مقالات زیادی در این چند سال راجع به آن نوشته اند ؛ اما استاد هاشمیان به حیث یک ژورنالیست شاید از آن خبر ندارد و یک پروسه ملی و افغانی را چرا تخریب می کند و در برابر رهبران مردم کلمات رکیک به کار می برد . برای معلومات مقدماتی شان چند سطر زیر را که در سال 2010 در روزنامه 8 صبح نشر شده است برای شان تقدیم میدارم تا بدانند که کنفرانس قلب آسیا چه معنی دارد؟ اما یک خواهش دارم که تصمیم بگیرند چند ماه برای هیچ انسان روی زمین الفاظ بد را به کار نبرند. ستانکزی که در سنگر دشمن قرار دارد و به امر او هزاران شیربچه افغان هر روز کشته میشود و به خاطر تخریب کاری های باند طالبان افغانستان سالانه چند ملیار دالر خساره می بیند ، با سپاس داکتر صاحب استقبال می گردد، اما داکتر اشرف غنی که هنوز عرقش از برگشت از کندز خشک نشده ؛با بی مهری اخطار داده می شود. برای معلومات داکتر صاحب هاشمیان از روزنامه چند سال پیش 8 صبح ، چاپ کابل:
«کشورهای قلب آسیا عبارتند از: جمهوری اسلامی افغانستان، جمهوری آذربایجان، جمهوری خلق چین، جمهوری هند، جمهوری اسلامی ایران، جمهوری قزاقستان، جمهوری قرغزستان، جمهوری اسلامی پاکستان، فدراسیون روسیه، کشور شاهی عربستان سعودی، جمهوری تاجیکستان، جمهوری ترکیه، ترکمنستان، امارات متحده عربی و جمهوری ازبکستان.

چند کشور و سازمان منطقه‌ای و بین‌المللی عمده دنیا نیز به‌عنوان کشورهای حامی این پروسه در این کنفرانس شرکت خواهند داشت که عبارتند از: استرالیا، کانادا، کشور شاهی دنمارک، جمهوری عربی مصر، جمهوری فنلند، جمهوری فرانسه، جمهوری فدرال آلمان، جمهوری ایتالیا، جاپان، کشور شاهی ناروی، اسپانیا، سویدن، بریتانیا و ایالات متحده امریکا و نیز ملل متحد، سازمان همکاری‌های اسلامی، سازمان همکاری‌های اقتصادی ایکو، سازمان همکاری‌های امنیتی و اقتصادی اروپا، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا ناتو، سازمان همکاری‌های شانگهای، مجمع همکاری‌های منطقه‌ای جنوب آسیا یا سارک، اتحادیه اروپا و کنفرانس تعامل و اعتمادسازی در آسیا.»

استاد والا مقام و بزرګوار، دانشمند و مهم تر از همه کاکای محترمم داکتر صاحب هاشمیان.
بخدا باور کن که به خواندن نوشته تان که امروز در دریچه نظر سنجی انتشار یافت. از چشمانم اشک جاری نمودید.
استادِ کاکا صفت من، ګویند ( از خردها لخشیدن از بزرگان بخشیدن )
کاکا محترم و بزرګوار، احترام و مقام تان مثل همیش نزدم پا برجا است و خواهد بود، انطوریکه پدرم مرحوم و شهیدم به فامیل محترم تان ارادت داشت باور نماید، این ارادت فامیلی ما برای همیش فروزان و تا اخرین رمق حیاتم جاویدان خواهد بود، من بحیث یک برادرزاده ګنهګار تان اعتراف مینمایم و میدانم که یک وقت شمارا در مسایل وطنی ناراحت ساختم به بزرګواری و مقام والای ساداتی تان این کمینه را بخشید، و روح پدر بزرګوارم را خوش سازید. به امید دیدار و دست بوسی شما. مخلص تان . ( قاسم باز)

برادرمحترم پروفیسرداکتر سیدعبدالله کاظم
درکلکین نظریابی نظریات مختلف نشر میشوند چونکه هر افغان به اساس جهانبینی خود اظهار نظر میکند- در مورد کلمۀ "نشخوار" این کلمه در زبان دری از نظر معنی به یک اصطلاح تبدیل شده که به معانی مختلف استعمال میشود:
1) چند بار از او پرسیدم که جواب بدهد، اما نشخوار کرد-- درین قرینه معنی "اغماض" دارد.
2) احمد بسیار کلنگگ میکنه، اما پیش مه یک "نشخوار" است -- درین قرینه "بی اهمیت " معنی دارد.
3) ای مردکه ره هرچه شور دادم، گپ نزد، مثلیکه "نشخوار" کده باشه -- در ین قرینه "« نشه باشد" معنی میدهد.
4) اگه دیگه زبانته شور بتی، "نشخوارت" میکنم -- درین قرینه " قُرتِت میکنم، میکُـشُـمِـت و..." معنی دارد.
درقرینه ای که شما "نشخوار" را استعمال کرده اید، معنی پنجم آن میباشد و در هیچیک از پنج معنی فوق الذکر "نشخوار" معنی بلعیدین علوفه توسط حیوانات را در بر ندارد. تلقی هر شخص از کلمات به اساس جهانبینی اش صورت میگیرد.
داکتر صاحب محترم! شخصیت، سوابق زنذگی وکار شما وصلاحیت علمی و آثار شما و سعی وتلاش شما برای روشن ساختن گوشه های تاریخ افغانستان بهمگان معلوم است - من پیشنهاد شاغلی محترم قاسم باز را تائیا میکنم که به اراجیف هیج جواب ندهید.
درینجا که نام شاغلی قاسم باز یاد شد، خاطره ای تداعی شد که قبل از تولد شاغلی قاسم خان صورت گرفته و شاید او اززبان پدرمرحوم خود در آنباره چیزهایی شنیده باشد. این خاطره به مرحوم باز محمد خان پدر محمد قاسم باز تعلق دارد نه بخوداو.
وقتی پدرم وکاکایم سیدجلال پاچا حاکم کلان کنرها وپسرکاکایم سیدامیرخان لوامشر قوماندان امنیۀ ولایت مشرقی به ارتباط بغاوت محمد افضل خان ومحمدعلم خان، دوبرادرمعروف وخانهای مقتدر شینوار در رابطه به جنگ صافی محبوس شدند- پدروکاکایم مدتی در صدارت نظربند بودند و بعدا به زندان ارگ انتقال یافتند، امامرحوم سیدامیرخان به زندان ده مزنگ انتقال یافت- مرحوم بازمحمدخان ازقدیم بخاندان ما ارادت واخلاص داشت وبخانۀ ما می آمد وپدرم اورا (بازلالا) میخواند- مرحوم بازمحمدخان یک شخص خیرخواه وخیررسان بود ودردوران اقتدارخود به بسیار مردم خیرونیکی رسانده است- نیکی او بخانوادۀ ما این بود که پدر وکاکایم ر اززندان ارگ بضمانت مرحوم بازمحمدخان ویکنفر از مشاهیر سادات کنر از زندان ارگ رها شدند- دو سه سال بعد از آن زمینۀ ملاقات پدرم با اعلحضرت محمدظاهر شاه نیز بوساطت مرحوم بازمحمد خان صورت گرفت - مرحوم (بازلالا) درهرچند ماه یکبار ودراعیادبخانۀ ما می آمد و همیشه باهودمیوه جات ازقبیل سیب وناک یا انگور می آورد- و در زمستان نارنج، نیشکر وگلپی روان میکرد- من در ایام صباوت چندبار دست هایشان را بوسیده ام- این قصه کشال است وجنبه های دیگر هم دارد، اما درینجا و درین روز که دراامریکا (روز شکرگزاری - تنکس گیفنگ) اصت، خواستم از نیکی های پدر شاغلی قاسم باز بخانوادۀ ما از پسرش شگرگزاری کنم- اگرچه دوسه بار درمسایل وطنی بالای شاغلی قاسم باز شوریده ام، امااختلافات ضمنی معنی آنرا نداردکه نیکی های پدرمرحوم شانرا بخانوادۀ خودفراموش کرده باشم. با عرض احترام - سیدخلیل الله هاشمیان

استاد بزرګوار و نهایت محترم دانشمند اقای داکتر صاحب کاظم!
شخصیت تان،دانش و فهم تان الحمدالله به هموطنان تان مثل افتاب روشن است، شما کسی بودید که بخاطر حس وطن پرستی تان از طرف کودتاچیان حزب دیموکراتیک خلق بخاطر مفکوره ازادمنشانه تان در باستیل زندان پلچرخی بجرم وطن پرستی مثل دیګر فرزندان صدیق وطن زندانی شدید، من شخصآ شاهد زنده زندانی شدن شما در محبس پلچرخی هستم .
استاد ګرامی، امروز یک عده افراد در این پورتال وجود دارد، که اغضای فامیل شان در ان وقت مشاوران اقتصادی حزب دیموکراتیک خلق بودند، زمانیکه ما و شما زندانی بودیم انها در بیرون در شهر و کوچه های شهر کابل نعرهای حورا میسرایدند، بګذار امروز این مشاورین نماها مقرر شده کی جی بی در سفارت شوروی کابل هر چی که خواسته باشد بنویسد، مطمین باش امروز نقاب از چهره این نویسندههای عقدی طالب العلم برداشته شده و چهره اصلی شان هر روز از روز دیګر افشاتر میګردد، خواهش من از شما استاد بزرګوار اینست که لطفآ بګذارید هر انچه که مینویسد بنویسد،امروز مردم چیز فهم افغان موقف و منزلت شما و ان قلم را خوب میدانند، لطفآ مقام و منزلت ملی و علمی تان را پاین نیاورید، جواب شما باید خاموشی باشد.
یک عالم بزرګوار علوم اجتماعی میګوید.
انسانها به سه دلیل پشت سر تان حرف میزند.
۱- وقتی نمیتواند در حد شما باشد.
۲- وقتی چیزیکه شما دارید وی نداشته باشد.
۳- وقتی میخواهد از سبک زندګی شما تقلید کنند، اما نمی توانند.

خدمت خواهر محترمه ملالی نظام
اگر یک لست از مقالات و دریچه نظر خواهی درست شود زیاده تر از صد بار شما محترمه زن بودن خود را به میدان کشیده اید. یا حظر محترمه مینویسید که بخاطر زن بودن مورد بی حرمتی بیش از اندازه قرار میگیرید، یا میخواهید بخاطر زن بودن به شما امتیاز زیاده تر داده شود و معاف شوید وغیره. اینکه در میتینگ های سکایپ و گروپ سازی های محترمانه خود بر ضد پورتال وزین افغان جرمن آنلاین تا چه حد از این فکتور استفاده کرده اید به شما و گروپ تان معلوم است. اگر غیر شما محترمه در این دور و پیش زنان محترم دیگررمهم میبود ، چرا شما یک کلمه در تبریکی دو زن استاد محترمه استاد شیما غفوری و محترمه استاد صالحه وهاب واصل که منحیث استادان شعر و ادب دری انتخاب شدند یک جمله ننوشتید؟ آنها هم زنان قابل افتخار ما هستند که بدون عقده شخصی برای افغانستان کار میکنند. مشکل شما ماما های شما سید قاسم رشتیا و صدیق فرهنگ و دشمنی دیرینه ای آنها با شهید افغانستان داود خان مرحوم است. استاد ملی ، عالم و محقق بی نظیر افغانستان سید عبدالله کاظم صرف یک کار کرده اند که دشمنی شما را برانگیخته اند ؛ خوب شهید داود خان را خوب و بد وی را بد گفته اند، چیزی که در کتاب دشمنی یکه جانبه نگری شما قابل قبول نیست. خدا خیر استاد سوما را پیش بیاورد که با صداقت نظر مرحوم داکتر یوسف خان را در مورد رشتیا در همین پورتال وزین افغان جرمن آنلاین نشر کرده اند. بهتر است در اساسنامه ویب سایت درست کرده توسط سکایپ ها و میتینگ های گروپ خود در کنار دفاع از حریم فامیلی ، امتیاز خاص استثنا بودن برای زن بودن را هم داخل بسازید.

جناب محترم حکیمی که اسم تان حلیم است و ایمیل تان به نام شبنم، ازین سبب نمب توانیم شما را برادر و یا خواهر خطاب کنیم. به هر صورت ما قبلاً هم برای تان نوشتیم که نظرات تان را که به انگلیسی مینویسید چون همه خوانندگان ما انگلیسی نمی دانند و یا بسیار خوب بلد نیستند، خواهش نموده اند که دیگر آنلاین نکنیم . و شما لطف نموده ازین به بعد به دری نوسته برای ما بفرستید اما می بینیم که باز هم به انگلیسی به ما میرسد. بازهم از نام تیم از شما این خواهش را بار دوم و سوم میکنیم اگر دفعات بعدی باز هم نوشته های تان به انگلیسی برسد مجبوریم نشر نکنیم یعنی که از نشر باز خواهد ماند و ما قبلاً از شما معذرت میخواهیم.
تیم کاری افغان جرمن آنلاین


" Nishkhaar " is a " Nishkhaar " regardless of how one try to cover it with a golden blanket. But when one repeatedly used to being considering self as self service holy, excuses come naturally.

خواهر بسیار عزیز ومحترم و نویسنده توانا میرمن ملالی نظام و
برادر بسیار عزیز ودانشمند داکتر عبدلله کاظم
بعد از تقدیم سلام زیاد : خداند عز و اجل را نهایت شکر گذارم که هر دوعالیقدر و چشم و چراغ افغانستان عزیز و ماتم زده را دانش، فهم کفایت وتوانائی تحقیق ونویسندگی اعطا نموده است، تا از معلومات، فهم ودانش شما هموطنان عزیز در داخل وخارج افغانستان مستفید گردند. همه چشم به زحمات علمی و تحقیقی شما و امثال شما دوخته اند . هر راه وطرق عملی که شما برای رفع این آلام ورنجها که از طرف دوست و دشمن بالای آنها تمحیل می شود، باعث می گردد تا یک روزنه امید ایجاد شود. معلومات مفید و عملی برای از بین بردن مصیبت هائی موجوده، هموطنان رنج کشیده مارا مطمئین می سازد که دانشمندان و علمای خارج از افغانستان آنها را فراموش نکرده و بفکر شان هستند. اختلافاتی روزافرونی که از چندی به این طرف بین خواهر و برادر عزیزما بوجود آمده است، باعث تأثر و تأسف هموطنانی گردیده که مانند آن ذوات در فکر افغانستان بوده وبه نحوی از انحا آماده خدمت گذاری صادقانه به افغانستان می باشند.
به حیث یک استاد مسن و سابقه دار احترامانه خواهشمندم که اختلافات خویش را کنار گذاشته و مانند همیش همه ما را با نوشتن مقالات پُر محتوا ومبسوط خویش مستفید سازید.
خاصتاً از همیشره پُرکار، مستعد و مهربان خود خواهش میکنم تا بالای این جمله ئی خویش مکث نمایند.«...بلی برای من بورس آلمان داده نشد که بعد از رد در یکسال، برخلاف تعامل، وسیله ای برای چانس دیگردست و پا نموده و از اطریش مدرکی به دست آرم». به حیث شاهد عینی می توانم اطمینان دهم که معلومات شما در این قسمت ناقص است.
همچنان از برادر خود جناب داکتر کاظم خواهشمند تا در باره کلماتی که باعث جریحه دار شدن احساسات خواهر عزیز ما شده است، مکث و دقت لازم نمایند.

دانشمند گرامی و عزیز داکتر سید عبدالله کاظم، سلام علیکم
از مُکلَمه ئی پُرمحتوی و پُرمعلومات دقیقی که در باره تاریخچه پوهنځی اقتصاد پوهنتون کابل تحریر نموده اید،یک جهان سپاس. به این تحریر خویش مرا به اشتباهم در قسمت فراموشی اسمای بعضی استادان آن پوهنځی متوجه ساختید: خاصتاَ از مرحوم دکتور محمد نعیم اشرفی که مدتی به حیث معاون پوهنځی اقتصاد و معاون اداری ریاست پوهنتون کابل صادقانه و پاک اجرای وظیفه نمود و دکتور اسلام الدین ساویز که با تأسیس پوهنځی اقتصاد به حیث اولین معاون این پوهنځی و بعد از ختم تحصیلات عالی بحیث استاد صادقانه و باخلوص نیت فعالیت کرده است.

محترم جناب عبدالله شکاک پس از سلام
تشکر از لطف شما و شیوۀ نگارش محترمانه شما در مورد اینجانب. با آنکه زنگه های مندرج دو تبصره اخیر شما (با وجود متن بسیار عالی) سؤالهایی را نزدم خلق میکند، ولی میخواهم با کمال احترام دربارۀ یک قسمت متن تبصره شما یک توضیح مختصر خدمت بعرض برسانم. شما نوشته اید: «شیوه برخورد و استعمال کلماتی چون « نشخوار کردن » از قلم جناب شما برایم بحیث یک دانشمند جید و سید با فضل فضیلت شعار تا اندازه باور نکردنی بود .»

محترما! متأسف هستم که یا شما دقیقاً متوجه متن نوشته من نشده اید و یا عمداً به معنی لغوی "نشخوار" یعنی "باز جویدن خوراکه حیوان" خواسته اید به اصطلاح باده را به یاد مستان دهید!

دقت بفرمائید به متن نوشته من :«متإسفانه همین خانم از شخصی دیگر میخواهد که قانون اساسی 1355 را برای شان به نشر بسپارد! آیا خود شان آنرا در اختیار ندارند و اگر میخواهند دیگران از آن آگاهی یابند، میتوانند خود شان آنرا با تحلیل های خود به نشر برسانند. تا کی زیر سایه دیگران راه رفتن و از نوشته های دیگران نشخوار کردن؟ »

ازجمله اخیر متن فوق یعنی«از نوشته دیگران نشخوار کردن» به وضاحت معلوم میشود که "نشخوار کردن یک نوشته" مطرح است، نه مفهوم "باز جویدن خوراک یک حیوان".
اینکه توجیه شمابه مستی قلم یک نویسنده سطحی نگر افزوده، برایم مهم نیست، ولی خواستم شما را نیز متوجه باریکی مطلب سازم تا توجه خویش را دقیقاً به مفهوم موضوع معطوف دارید. با احترام

درنو افغانانو، پس له سلام نه!

در باره اختلاف خانم محترم ملالی نظام با استاذ محترم داکتر عبدالله کاظم صاحب، عرض میکنم:
انسان منحیث یک پدیده زنده در سیر زمان در حال تغیر و تکامل و به سمت تکمیل شدن فکری به پیش میرود و بیشتر می آموزد. هنګام وقوع کودتا هفت ثور من متعلم صنف ۱۱ مکتب بودم، اګر اعضاء حزب حاکم خلق یک بار مرحوم داود خان را «سردار داود شاه...» یاد میکردند، من پنج دفعه داود شاه!! میګفتم. به یاد دارم سال ۱۳۶۰ ش که محصل پوهنتون بودم، روزی یک هم صنفی دوست داشتنی ام دو بدو راجع به اوضاع کشور بحث داشتیم، او از هجوم قواء شوروی به غانستان ما به نفرت و انزجار یاد کرد و ګفت: ولا ایازه، داود خان زمونږ یو غنیمت رهبر وه، زه چې ګورم د هیواد وضعیت به نور هم خرایږي!! من این نظر او را تحمل نکرده و رد کردم ...!!
لیکن با مرور زمان وقتی رسید که من در باره محمد داود خان، موقعیت بسیار مشکل جفرافیايي کشور ما و دیګر مسایل سیاسی و تاریخی نظرم تغیر میخورد و امروز با کمال استقلال شخصی ام به جای سردار داود شاه، او را یک زعیم با مشروعیت مردمی و ملی میشناسم که از روز کشتن ایشان تا امروز در کشورم جنګ و مصیبت ملی بدون وقفه جریان دارد.
خانم نظام به تاکید همین تغیر نظر را به استاذ کاظم محکم میګیرد.
اکر استاذ کاظم صاحب فرضا بنویسد که در فلان سال من چنین نوشته بوودم و حالا چنین نظر دارم، در احترام و ارادت من نګارنده یه ایشان هیچ تغیری وارد نمیشود. یک محقق روزمره می آموزد، اسناد جدید پیدا میکند و به تحقیق خود دوام میدهد.
په درنشت سره

یادونه: ګران ټولګی وال اشرف جانه!افغان-جرمن سایت کورې اوږده موده دې احوال نلرم، د پورتال محترم مسول ته ایمل ولېږه، زما ایمل به ځینې واخلې.

استاد بزرګوار نهایت محترم داکتر صاحب هاشمیان!
باور نماید تا حال یک عده زیاد هموطنان من بمن چی از طریق تلیفون و چی از طریق ایمیل از بنده خواهش نموده تا اګر این کست اعترافات را افغان جرمن انلاین در کلکین ویدیوها و مصاحبه ها بګذارد تا انهایکه علاقه به شونیدن ان دارد بیدون کدام مشکل بشنود، چون ګذاشتن ان در کلکین مصاحبهای کار اولیا امور است من به ان کاری ندارم، بهرصورت
استاد مغزر و محترم. باور نماید که من کدام کود محصوص ندارم که بشما ارسال نمایم. داکتر صاحب محترم . اګر شما در کمپیوتر تان FLASH PLAYER.و یا
JAVa را اینستال یا ډونلوډ نماید فکر میکنم که این مشکل رفع خواهد شد.
دستهای مبارک تانرا را میبوسم. با عرض ادب و احترام.

شاغلی محترمقاسم خان باز
از ایمیلی که بمن اراسال کردید، تشکرات مرابپذیرید. از یک هفته به این طرف هرقدر میزنم که "کود"های آن ایمیل را بازکنم، موفق نشده ام- تصویر شما و عنوان "بیانات میوندوال" دیده میشود وبس - ایمیل و "پاس وورد" مراتقاضا کردند، آنها را دادم ، اما هیچ چیزی برویم باز نشد. البته من به نابلدی خود به رموز کامپیوتر اعدراف میکنم.
ممنون میشوم اگر کود ها را خودتان حل کرده ویک ایمیل ساده (سمپل) برایم بفرستید که بیانات را خوانده بتوانم- با احترام -هاشمیان

دانشمند و محقق گرانقدر و محترم داکتر صاحب کاظم
امروز مطالبی را که به عنوان پاسخ ، به یکی از منتقدان خود نگاشته اید مطالعه نمودم.
شیوه برخورد و استعمال کلماتی چون « نشخوار کردن » از قلم جناب شما برایم بحیث یک دانشمند جید و سید با فضل فضیلت شعار تا اندازه باور نکردنی بود .
جناب شما که در رأس ابواب سه گانه علم ، تجربه و رشد و کمال طبیعی سن یعنی درجه عالی دوکتورا ، مقام منیع و شامخ استادی پوهنتون و نضج و پختگی سن بالاتر از هفتاد سال قرار دارید ، نباید از انتقاد کسانیکه با جناب شما اختلاف نظر شدید دارند ولو این انتقادات تکراری و مکرر و محتملا متضمن ملاحظات شخصی هم باشد ، چنان آزرده شوید که عنان حوصله ، بردباری ، شکیبایی ، تحمل ، صبر و برخورد علمی که از سجایای پسندیده شخصیت و کرکتر شماست از دست داده و برخوردی نمایید که با فضیلت و علم و دانش و تجربه شما در منافات قرار داشته باشد . مخصوصا که جناب شما افتخار و سعادت شاگردی یکی از بزرگوار ترین شخصیت های تاریخ معاصرمعارف کشور یعنی استاد مین را نیز داشته اید .
باور دارم جناب شما نه تنها از علم و دانش آن نورالله و مرقده ، بلکه کرکتر و شخصیت وی که به تحقیق میتوان آن را « صلح کل » خواند نیز بهره مند شده اید ، خوشا به حال تان .
هستند کسانیکه درین ویب سایت از روی ظلالت و تاریکی زجاج دل ، شعور ووجدان ، از هتک و توهین و بستن افترا به دیگران احساس تلذذ و غرور و افتخار میکنند که همانا نه قابل اندیشه است و نه قابل گلایه .
اما در مقام مقایسه ، مقام شما در ردیف شاهین بلند پرواز و موقف آنان در ردیف جغد و کرگسانی قرار دارد که از فضله تغذی ذهنی میکنند و از اراجیف شان نحوست فضله استشمام میگردد .
التجا مینمایم عرایض فوقالذکر به عنوان گستاخی تلقی نگردد .
با عرض حرمت

جناب محترم دوکتور صاحب کاظم و خوانندگان گران قدر را اسلام علیکم عرض داشته مختصرآ حضور دوکتور صاحب کاظم بعرض می رسانم چناچه محترم عین الدین راستگو فرموده اند ,, محترمه موسی نظام در دشمنی ... ،، .
این به همه واضح است که کسی از دشمن انتظار دوستی را نداشته و نمی داشته باشد و دشمن هم واقعیت که به نفع دشمنش باشد را نمی گوید .
افتخار بشما دانشمند کشورست که از همچو یک خانم مقالات شما نقد شده و می شود همه اش اثبات حقیقت وواقعیت هاییست که شما نوشته اید با عرض ادب

استاد محترم داکتر صاحب کاظم
به بسیار وضاحت دیده میشود که محترمه موسی نظام در دشمنی با شهید داود خان که از ماما هایش سید قاسم رشتیا و صدیق فرهنگ به ارث گرفته است از هر وسیله در نکوهش شهید داود خان و نکوهش هر کسی که یک جمله غیر از بدگوئی از داود خان بنویسد استفاده میکند. میرمن نصیبه حیدری هدف جدید است. محترمه موسی نظام خودش به صراحت در همین دریچه نظریات نوشته است که میتینگ های سکایپ ترتیب میدهد و از همه مهمتر به تاریخ 23 همین ماه در همین دریچه به محترم داود ملکیار تبریکی میدهد که با همت وی خاطرات عبدالملک عبدالرحیمزی نشر شده است یعنی یک کمپین مشترک است به یک مقصد خاص. برخلاف این گروپ سکایپ و میتینگ و کمپین ، شما محترم داکتر کاظم یک محقق ملی هستید و در مورد مسائل مختلف افغانستان ، منجمله داود خان شهید منحیث یک استاد مسلکی با در نظرداشت خوب و بد نوشته اید و مینویسید. بناءٍ حیف مقام شما که درگیر جواب ب این نوع فعالیت های گروپی-سکایپی -میتینگی عقده ای میشوید. این کمپین با وضاحت مستند با دستبازی در کتاب خاطرات عبدالملک عبدالرحیمزی ( که خاطرات مرحوم ملک خان را برضد داود خان و متمایل به میوندوال بسازند) آن کتاب را( به ترتیبی که در پورتال وزین افغان جرمن آنلاین نشر شده است- اصل شاید طوری دیگری باشد) پر از تناقضات تحلیلی، طرز نوشته( ایرانی و دری) ، استفاده از لغات (ایرانی و دری) ، در ملک خان در یکجا ظاهرشاه و داود خان هر دو را ملامت میکند و در جای دیگر که معلوم است دست زده شده است صرفاٍ داود خان و نعیم خان را محکوم میکند. خدا خیر جنرال کتوازی و خاندان وی را پیش کند که سکایپ ها و میتینگ های گروپ ضد داود خان حتماٍ خواهند کوشی که آنها را هم مثل فرزندان ملک خان در راه هدف والای ضد داود خان استعمال نمایند.

خوشحالم که سلسله مقالات من پیرامون مسائل تاریخ معاصر کشور مغزهای خفته را از خواب طولانی بیدار ساخته و برآن واداشته تا قلم بردارند و آنچه در فکر و دماغ شان میرسد، بنویسند. این نوشته ها میتوانند زوایای مختلف مسائل را روشن سازند و غنیمت است برای یک محقق تاریخ تا از ورای این نظریات بتواند به حقایق ناگفته دست یابد. اما متأسفانه هستند کسانیکه در حالت نیمه خواب و حتی نیمه اغماء دست بقلم می برند و چنان می نویسند که سر وپای نوشته شانرا نه خود شان و نه دیگران می فهمند و یک مطلب را به تکرار و تکرار بیان میدارند که نشانه ای از کم اطلاعاتی شان است.
چنانچه یک خانم پرحرف در آخرین نوشته خود در ستون نظر سنجی ندانسته است که خان محمد خان قوماندان هوائی نبوده و می نویسد: « بلی وی هم مانند جنرال خان محمد خان قوماندان هوایی و دافع هوا[مدافعه هوائی]، درد و رنج بیشمار شکنجه های غیر انسانی را در محبس عصر جمهوریت متحمل گردید.»
متإسفانه همین خانم از شخصی دیگر میخواهد که قانون اساسی 1355 را برای شان به نشر بسپارد! آیا خود شان آنرا در اختیار ندارند و اگر میخواهند دیگران از آن آگاهی یابند، میتوانند خود شان آنرا با تحلیل های خود به نشر برسانند. تا کی زیر سایه دیگران راه رفتن و از نوشته های دیگران نشخوار کردن؟ همین خانم قلم بدست که تا حال یک اثر تحلیلی و تحقیقاتی از ایشان دیده نشده است و فقط با نشر مطالب تکراری و حمله براین و ان خود را نویسنده می شمارد و به هرسو دهن باز میکند و همیشه داد از رعایت عفت قلم و زبان می زند، باید کمی سر در یخه خود فرو برد و ببیند که خود شان با چه الفاظ دیگران را یاد میکند. این را می گویند: کور خود، بینای مردم.
این خانم پرحرف که خود را حقوقدان میداند، چرا قلم بر نمیدارد و یک مقالۀ تحلیلی و مقایسوی بین دو قانون اساسی نوشته نمیکند و به بررسی نواقص و مزایای آن دو قانون نمی پردازد که همیشه در این زمینه به نوشته اینجانب در کتاب زنان افغان ... تمسک می جوید. من این شهامت را داشتم که عیب آن قسمت قانون را نه تنها در کتاب خود، بلکه در قبل از تدویر لویه جرگه و تصویب قانون اساسی 1355 ابراز کردم و از کسی ترس نداشتم. انتقاد من فقط در همان موضوع خاص بود که اگر لازم افتد متن انتقاد خود را از کتاب زنان افغان بطور مکمل برگرفته و به حیث یک مقاله به نشر خواهم رسانید.
این خانم ادعای نشر چندصد مقاله خود را در این پورتال دارد که با رجوع به این مقالات میتواند به محتوای تکراری اینها به خوبی پی برد. من به این خانم دوستانه توصیه میکنم که از کمیت بگذرد و به کیفیت نوشته های خود بیفزاید و بجای چرندیات در ستون نظرسنجی ها، لطفاً وقت خود را صرف مطالعه و تحقیق کند و اثری را به وجود آورد که از ایشان بیادگار ماند، نه آنکه مثل سوزن گرامافون های کهنه در یک نقطه سرگردان بماند و یک مطلب را تکرار و تکرار کند. میترسم که اینکار او را (خدای ناخواسته)دچار مشکلات روانی سازد که در آنصورت مایۀ تأسف عمیق من خواهد بود، زیرا عصبیت از طرز نوشته شان کاملاً آشکار میشود.
بسیار حوصله کردم تا از گفتن این حقایق دوری جویم، ولی لاطایلات مکرر ایشان مرا مجبور به نوشتن این چند سطر ساخت، ورنه این کمترین را عادت بر سخت نویسی نیست و آنهم در برابر یک خانم. بااحترام

جناب محترم مایار صاحب بعد از سلام!

تبصرۀ اخیر تان بر حکایت محترم بهاول ملک عبدالرحیمزی، بسار جالب و خواندنی بود ولی عبارت اخیر در نوشتۀ تان که گفته اید:

"پامالی حیثیت یک انسان با عفت و مسلمان، قلم را می شرماند"، آنقدر با معنی و پر قدرت است که بنظرم باید با حروف درشت، به حیث یک لوحه در یکی از دیوار های این پورتال نصب گردد تا هر روز آنرا ببینیم و بخوانیم.

برادر نهایت قدرمند، آقای احسان مایار سلام بر شما،
درخشش اسناد و مدارکی که هر روز حقایق رویداد های وطن را بیشتر هویدا میسازد، در حقیقت نه تنها اوراق تاریخ را برای نسل های افغانستان عزیز ارزش و باورمندی میبخشد، بلکه آنچه را طرف گیری های مجازی، ادعا های یک جانبۀ بی اساس و ذهنیت های خبر ساز برای تخدیر ذهنیت هموطنان بیرون میدهد را هم بی ارزش، مردود و تاریک می سازد.
از روزیکه به همت محترم داود ملکیار، صفحات دردناک خاطرات زندان یکی از خدمتگاران لایق، صدیق و وطن پرست کشور، یعنی مرحوم «عبدالملک عبدالرحیم زی» که قربانی عقده مندی ها و مظالم دو شخصیت صاحب اقتدار وقت گردید، ذریعۀ فرزند برومند وی محترم « بهاول عبدالرحیمزی» در دسترس هموطنان قرار گرفته است، دقیقاً پرده های زیادی را که سفسطه سرایان تاریخ ساز و قهرمان ساز جلو چشم هموطنان قرار داده بودند، کنار رفت.
یقین بدانید که راستی هرگز راه خود را گم نمیکند و حقایق زیادی از حیات همۀ آن هموطنانی که به تهمت های نا روا و یا داشتن افکار مترقی و مشروطه خواهی، عمرعزیز را در گوشه های زندان استبداد و عدم بازخواست قانونی سپری نمودند، به تدریج برملا میگردد. جای دارد که گفته شود که یقیناً «سیه روی شود هرکه درو غش باشد». واقعاً که مرحوم «ملک خان» ستم دیده گناهی جز وطنپرستی و آرزو های بزرگ عمران و آبادی کشور فکر دیگری در سر نداشت که ابتکار بنیاد گذاری دقیق پلان پنج سالۀ اول اقتصادی، خود افتخار و اثبات بی چون و چرای این ادعا می باشد.
از شهید جنرال عبدالحکیم کتوازی، شخصیت ممتاز عصر شاهی که با ناکامی وی و قوای متعلق به او، برای رسیدن به کابل برای حفظ پایتخت، دردا که کودتای سرطان به کمک عمال پرچم وابسته به مسکو، مؤفق گردید، هم یادی نموده اید. روح پر فتوح این خدمتگار صادق وطن همیشه قرین آرامش باد. بلی وی هم مانند جنرال خان محمد خان قوماندان هوایی و دافع هوا، درد و رنج بیشمار شکنجه های غیر انسانی را در محبس عصر جمهوریت متحمل گردید. انشا الله به کمک فامیل و برادران محترم وی، گوشه های تاریک حیات او هم مانند دیگر مظلومین وطن که قربان دسیسه ها و خود پرستی های ظالمانه گردیدند، روزی روشن میگردد. روان پاک همۀ آن قربانیان استبداد، شاد باشد.

د مرحوم عبدالرحیمزی په هکله یو یاد او یوه یادونه
ډیره موده کیږی چی د افغان جرمن په درانه پورتال کی د مرحوم عبدا لملک خان عبدا لرحیمزی دزندانی کیدو په هکله د نظر ورکولو په کړکۍ کی د هیواد د پیاوړو لیکوالو او څیړونکو له لوری ډول ډول نظرونه لولم. ځنی ښاغلی د هغه د بندی کیدو او زندانی کیدو مسؤل اعلیحضرت ظاهر شاه او د هغه زوم او د کاکا زوی جنرال سردار عبدالولی بولی او ځنی بیا صدراعظم سردار داود خان او د هغه ورور د بهرنیو چارو وزیر سردار نعیم خان ګرم بولی. څوک د مرحوم ملک خان په لاس د لیکل شوی کتاب ( ارمغان زندان ) په لیکنو اتکا کوی او سردار داود خان د هغه د بی ګناه زندانی کیدو مسؤل ګڼی او نور بیا په نورو اسنادو او په دی برخه کی د پاچا په بی امضا فرمان اتکا کوی او د هغه بندی کیده په شخص پاچا پوری ورتړی . د دی دوه ډلو تر منځ استدلال په څینو برخو کی د لیکلو له حدودو نه هم خارجیږی او څه بل ډول بڼه غوره کوی . په هر صورت زه غواړم هغه څه چی د نن نه اته دیرش کاله پخوا می د ملک خان د زندانی کیدو په هکله اوریدلی له تاسو درونو لوستونکوسره شریک کړم : زه په ۱۳۵۶ کال کی د مس عینک په کان کی د انجنیر په توګه د نورو همکارانو سره د کان په اکتشافی چارو بوخت وم ، زمونږ په ګروپ کی د کل نور خان په نوم یو فنی مامور هم کار کاوه او هغه هم عبدالرحیمزی و ، مونږ څو تنه ملګری ( انجنیر غلام علی غرمل زمونږ د ګروپ آمر چی اوس د کانادا په مونتریال کی ژوند کوی ، انجنیر عیسی خان نیازی چی او س هم د کانو او جیالوجی په اداره کی خدمت کوی ، انجنیر محمدالله خان چی همدا اوس د کانو او جیالوجی د اداری برحال مرستیال دی او څوتنه نور) د اوړی په موسم کی د هغه په کور کی چی د محمد آغی د ولسوالی د زید آباد په سیمه کی و، میلمانه شو ، د مڼو او نورو میوه لرونکو ونو ښکلی لوی باغ و په یوی ښکلی چوتره باندی کښیناسو ، یوه لنډه شیبه وروسته د ګل نورخان والد صاحب چی متقاعد ښونکی و ، راغی د ستړی مشی او روغبړ نه وروسته یی زمونږ د آمرسره د معدن په هکله چی : کارڅنګه روان دی ؟ کله په د خیره ګټه تری پورته کیږی ؟ نه یواځی زمونږ د سیمی د پاره بلکی د ټول ملک د پاره به ګوندی دا کان ډیره کټه ورسوی او .......نور او نور.خبری کولی، د خبرو په جریان کی د ملک خان نوم هم رایاد شو ، ما چی څه ناڅه د هغه کیسه اوریدلی وه پوښتنه می تری او کړه چی استا‌ذه ! د جناب عبدالرحیمزی صاحب د زندانی کیدو په هکله تاسو ته څه پته شته چی دا پيښه څنګه را منځ ته شویده؟ استاد له یو ساړه اوسیلی وروسته راته و ویل « کوم تور چی په ده پوری شوی یعنی کودتا ، هیڅ حقیقت نه لری ، حقیقت بل شی دی او هغه داسی دی چی وزیر صاحب د بندی کیدو نه د مخه امریکا ته یو سفر درلود ، په دی سفر کی د امریکا دولت د ده نه د درانده هرکلی سره جوخت د افغانستان سره د ډیرو پروژو لاس لیکونه وکړه او د افغان دولت سره یی د میلونونو ډالرو د مرستی ژمنی وکړی چی په بیلا بیلو برخو کی به تری ګټه پورته شوی وای . خو کله چی دی بیرته وطن ته راستون شو دوه دری ورځی وروسته د شوروی اتحاد سفیر له وزیر صاحب نه د ملاقات او لیدو غوښتنه وکړه، وزیر صاحب هم د هغه غوښتنه ومنله او د لیدو نیټه او وخت یی ورته وټاکه. د تصادف له مخی په هماغه ورځ نژدی په هماغه ساعت کی د امریکا د سفارت یو مامور چی د وزیر صاحب سره د امریکا په سفر کی هم ملګری و ، بی له کومی پخوانۍ اطلاع څخه د ده دفتر ته راځی او د وزیر صاحب سره په دفتر کی د څه په اړه خبری کوی ، یو څو دقیقی وروسته د شوروی سفیر هم راځی سکرتر یی وزیر صاحب ته د شوروی د سفیر د راتلو خبر ورکوی ، وزیر صاحب ورته وایی چی سفیر صاحب ته و وایه چی زه (وزیر) لږ مصروف یم یو څوشیبی انتظار وباسه، سکرتر چی سفیر ته د انتظار خبره کوی په هغه ښه نه لګیږی او بیرته سفارت له ځی . دوه دری ورځی وروسته سردار صاحب داود خان (صدراعظم) له وزیر صاحب سره په ټیلفون کی د سفیر سره د نه لیدو خبره یادوی ، وزیر صاحب ورته وایی حی زه په همغفه شیبه کی لږمصروف وم او ده (سفیر) انتظار ونه شو کړای نو ځکه می ورسره ملاقات ونه شو. صدراعظم صاحب ورته په تیلفونه کی وایی چی (کارخوب نه نکردی تومیدانی که عاقبت این چه خواهد بود؟) وزیر صاحب ځواب ورکوی چی : سردار صاحب مونږ خو څه د شوروی نوکران نه یو چی دومره ویره تری ولرو ، د دی خبری سره سردار صاحب د ټیلفون اړیکه بندوی . د دی پیښی نه ډیر کم وخت وروسته وزیر صاحب زندانی کیږی او دادی تر ننه پوری په زندان کی دی ، چی دلته حتمأ د کاسی لاندی نیم کاسه وجود لری»
دا هغه څه و چی د نن نه اته دیرش کاله مخکی مونږ څوتنو په شریکه د یوه متقاعد ښونکی له خولی نه اوریدلی و . زه په دی نه پوهیږم چی د مرحوم عبدالرحیزی صاحب په کتاب کی به په دی هکله څه لیکل شوی وی کنه؟ خو زما په اند که زمونږ درانه څیړونکی د ظاهرخان او داودخان له ناندریو تیر شی او د دی پيښي خارجی اړخ را وڅیړی ممکن خپلو ټولو پوښتنو او سوالونه ته ځواب تر لاسه کړی او د لویو قدرتونو د ساړه جنګ هغه نا دودی چی د خپل لاس بری د پاره یی د افغانستان په څیر د ټولی دنیا په اړو او نادارو هیوادونو څه لوبی کړیدی او لا هم څه کوی ؟ شاید ډیر ګټور معلومات لاس ته راوړی او په اتفاق سره دا ومنی چی د نادارو هیوادونو سرنوشت او په دی هیوادونو کی د اشخاصو د برخ لیک ټاکنه د همدوی کار دی او په ټول قوت سره په همدی کار لګیاوو او لا هم لګیا دی.
یوه کوچنی یاد ونه می دا کوله چی د الفاظو سم او ناسم استعمال ډیر لوی طاقت لری که الفاظ سم و کارول شی نو د دی توان لری چی د کلونو کرکه او ویره له منځه یوسی اوکه الفاظ او کلمات په ناسمه توګه و کارول شی نو بیا دا توان هم پیدا کولی شی چی دایمی کرکه ، ویره ، زړه بداوی او حتی وینی تویونه هم را منځ ته کړی . بیانو نه پښيمانی څه ګټه لری او نه بخښنه . پای

محترم استاد کاظم شرافتمندانه و با عزت در افغانستان تحصیل کرد درس داد ، خدمت کرد، و توسط کمونیست ها و شوروی ها بخاطر شخصیت ملی و دانش که داشت ، بخاطر آزادمنشی که داشت زندانی شد. و در دنیای مهاجرت همان راه ملی خودش را شرافتمندانه تعقیب کرده است و بر ضد نفاق و خیانت ملی صدها مقاله و مصاحبه و کتاب نوشته است که قابل افتخار تمام افغان های ملی است. آنهائی که بر شخصیت ملی وی انتقاد میکنند عقده های شخصی خود را نمایش میدهند. هموطنان مقالات و کتاب های وی را مقایسه کنند با کتاب نویسانی مثل صدیق فرهنگ و سید قاسم رشتیا که در وقت کمونیست ها نه زندانی شدند بلکه به مقام های بالا مقرر شدند و طول زندگی شان برخلاف راه استاد کاظم بوده است.

محترمه نصیبه جان حیدری اکرم،
امید به سلامت باشید، چون سلسلۀ نشر بیانات رهبر کودتای سرطان و راپور و احصایه های متفرقه با ارقام و اعداد عصر جمهوریت سردار محمد داود خان از جانب شما متوقف گردید، پریشان گردیدم که انشاالله خیریت باشد، خوشحالم که این مدت طولانی بیخبری از شما را فقط مشکل کمپیوتری سبب گردیده بود. بهر حال، چون همانطوریکه که عرض گردید، علاقۀ شما نام خدا به تهیه و نشر راپور های بیانات و نطق های رهبر کودتای سرطان در میدیا و مطبوعات انترنتی افغانی روز افزون میباشد، خوب است در چنین زمینه ای مهمترین ارمغان آن عصر را که همانا متن قانون اساسی آن دوره باشد و از جانب رهبر کودتای 26 سرطان در همان بیانیۀ دوم، یعنی سنبلۀ همان سال «اکیداً» وعدۀ ترتیب و تهیۀ هرچه زودتر آنرا برای برقراری « قانونیت» در مملکت، ذریعۀ اشخاص خبره و حقوق دانان توانمند، داده شد، ولی البته همانطور که میدانید بعد از تأخیر سه سال و هشت ماه تنظیم گردید، بدسترس هموطنان تان گذاشته و نهایت لطف نمایید.
معلوم است شما که مدارکی مانند بیانیه ها و احصایه های سرک، پل و بند و انهار و ارقام مختلفۀ آن عصر را هم نام خدا در آرشیف دارید، چنین یک اثر قانونی مهم را که بدون شک همه اصول اداری قانونی و قضایی هر کشوری بر متون و اساسات آن، در مجموع استوار و مری الاجرا میباشد، در اختیار داشته و یقیناً به محتویات کامل آن از نگاه عملی در یک چنان جامعه ای قلباً اعتماد و اعتبار هم دارید. پس پسندیده خواهد بود که خوانندگان هم با مطالعه و کاپی و انتشار آن، از مزایا و امتیازات متمایز آن نسبت به قانون اساسی دورۀ دیموکراسی «معذرت میخواهم- دیموکراسی قلابی»، همانطور که رهبر کودتای سرطان، برای تشکیل یک جامعۀ مرفۀ دیموکرات و آزادی های فردی، وعده نموده و اطمینان داده بود، معلومات حاصل نموده و سود ببرند.
به آرزوی سلامتی و عزتمندی تان،

محترم شخصیت استاذ کاظم صاحب، سلام!

شما روی یک احساس دلسوزي و ملی مسله صلح و قطع جنګ را در کشور به خون افتیده مایان را در طی مقاله تان « ایا میتوان از تجارب دیګران در آوردن صلح با طالبان استفاده کرد؟، ۲۱ نومبر» را در پورتال به مردم افغانستان تقدیم کرده اید، من قبل از درج نظر خود به مسول پورتالجناب قیس کبیر پیشنهاد مینمایم، با در نظر داشت اهمیت موضوع صلح یک دریچه مستقل در صفحه اول سایت به این مقاله باز شود که نظریات جمع آوری شده و نظر اکثریت به انګلیسی ترجمه و توسط استاذ کاظم صاحب به ریس جمهور ایالات متحده ارسال شود، اګر هر افغان در آرودن صلح یک قدم موثر هم بردارد در ذات خود یک کار بسا نیک است.
جناب استاذ کاظم!
من با مطالعه مقاله متذکره عرض میکنم، که اوضاع و احوال هر کشور فرق میکند. من درین جا از نظریات متخصیصین درین راستا از مقاله شما اظهارات خانم ذهبیه یوسف را می آورم، که میګوید:
ذهبیه یوسف میگوید: «وقتی گروهها چندین دهه از خشونت استفاده کردهاند، متقاعد کردن آنها به این که مصالحه به نفع آنها است کار آسانی نیست. هدایت و رهبری خواستههای متضاد کار یک میانجی خوب است.»
در کشور ما افغانستان (میانجی خوب) به نظر من تا حال غایب است. تا حال این ذهنیت از طرف دولت فعلی و حامیان خارجی اش وجود دارد و به مردم هم طوری تفهیم میشود که مقاومت مسلح ضد دولت یک «ګروه؟» است که فقط میکشند و تخریب میکنند و باید وجود فزیکی این ګروه به زور اسلحه محو شود، در حالیکه خصوصا ۱۲ سال اخیر این ګروه نشان داد که مقاومت مسلح طالبان را نمیتوان از طریق اسلحه به سرحد نابودی رساند. تحریک طالبان که مدت ۶ سال از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱م در افغانستان حکومت کردند، فعلا در مقابل یک حکومتی جنګ میکنند که بر مردم افغانستان تحمیل شده است، بالخصوص حکومت یا دولت غریبه فعلي متشکل از دو ریس جمهور؟؟ در مسله صلح افغانستان ما واقعا به نبود میانجی خوب مواجه هستیم. ریس شوراء صلح با تحریک طالبان بطور مسلسل از کسانی تعیین میشود که با طالبان مسلحانه جنګیده اند و میانجی خوب اصلا شده نمیتواند.
از بین بردن دفتر سیاسی قطر طالبان از طرف دولت افغانستان در راس حامد کرزی به بهانه بلند کردن بیرق این تحریک!! یک سبوتاژ ملی بوده میتواند. به نظر اینجانب میانجي خوب ایجاد یک حکومت موقت در افغانستان که متشکل از شخصیت های خوشنام و با وجدان سالم که خصوصا درین کشمکش های ۵۰ سال اخیر سهم نداشته اند.
فعلا همین قدر
با احترام

فکر کردم افغانی برای داد خواهی از مظالم حکام پرچم و خلق در ارگ ریاست جمهوری خو درا آتش زده و رئیس جمهور بعد از شندین عرض حالش والی را برطرف و هیأتی برای تحقیق توظیف نموده اند . البته بعد از خواندن دوباره دانستم که در تصورم اشتباه نموده ام.

قدرمن ورور انجینیر صاحب کلیوال!

ستاسو د ښی نظریاتو څخه او دا چی تاسو مهربان ورور د دی حقیر لیکنه په غور سره مو لوستلی دی ډیره مننه.
ستاسو لخوا د طرح شوی موضوع په اړوند باید عرض وکړم چی په دی کښی شک نسته چی در ډیورند در کرښې کړکیچنی مسأله د افغان ولس لپاره یوه حیاتی او اساسی مسأله ده. زمونږ د راتلونکو نسلونو ژوند په دی کرښه کښی تړلی ده. اما د خواشینی سره باید ووایو چی همدی مسأله د پاکستان لخوا هم د یوه حیاتی استراتیجیکی مسأله په حیث بلل کیږی. لکه چی تاسو ته حتماْ معلومه ده، په پخوانی وختنونو کی دغسی منازعی او موضوعګانی د جګړی له لیاری حل کیده او هغه هیواد چی د زیاتری ملی قواوی (اقتصاد، اردو، استخبارات، او دیپلوماسی) خاوند وو، مسأله د خپلی په ګټی پای ته ورسولی.

د نړي په اوسنیو شرایطو کښی، او د افغانانو د داخلی کړکیچنو او د ملی قواوی د نشتوال په لحاظ، زمونږ هیواد نن ورځ دا توان نلری چی دغه داعیه په مؤثره توګه د جګړی یا دیپلوماسی په ډګر کښی پر مخ بیایي. د دولت له چوکاټ نه بهر او د غیررسمی په توګه د افغانانو په خپل منځی بحث او مشوره البته د تحلیلی مخو له لحاظ او د ذهنیتونو د روښانولو لپاره حتماْ به ګټوره وی، خو د قضیی د عملی حل لپاره کوم اقدام نشی کولای. د قضیی د حل لپاره لازمه ده چی د افغان دولت، د دوه اړخیزو و څواړخیزو مذاکراتو له لیاری، پاکستان سره موافقی ته ورسیږی. د نړی په تاریخ کښی داسی سوابق او مثالونه وجود لری چی دواړو هیوادونو کولای سی د دوی څخه د قضیی د حل لپاره ګټه واخلی.
په آخر کښی باید دا هم عرض وکړم چی زما معلومات د بین المللی حقوقو په موضوعګانو باندی محدود او سطحی دی. خدای وکړی چی هغه هیوادوال چی په دی برخه کښی تخصص لری، خپل علمی نظریات د دی پورتال له لیاری تاسو او نورو دوستانو ته وړاندی کړی.

په درناوی

م. و. نیستانی

احترام بمقام مادر و خواهر!
هر زن مادر نیست و هر مادر زن باویقار نیست، وقار داد خدای است که الله پاک به بندګان خود عطا نموده، عمومآ محیط ، ماحول زیست، پرورش و تربیه فامیلی در سرش اعمال و کردار افراد جامعه نقش و رول مهم را بازی میکند، به این معنی، اګر یک طفل را در جنګل همرای حیوانات پروش یابد حتمآ بیدون چون و چرا اعمال حیوانی را از دیګر حیوانات اکتساب میکند، پس ګفته می توانیم که محیط و ماحول نقش برازنده در تربیت این کودک دارد. ولی برعکس طفلیکه در محیط و ماحول صادق پرورش میابد حتمآ صادق، راست ګو، با وقار و باعزت به بار میاید،ضربالمثل است « بما نشینی ما شوی با دیګ نشینی سیاه شوی»

من در هیچ نوشته خود هیچ وقت از حزب دیموکراتیک پشتبانی نکردیم و نخواهم کرد، همچنان کوشش میکنم که در نوشتهای خود علیه حزب دیموکراتیک حلق زیاد اعراق هم نخواهم کرد، ان هم بخاطر اینکه اګر بخاطر مسایل شخصی زیاد اعراق نمایم خوانندګان محترم شاید قضاوت نماید که من بخاطر شهادت پدرم و سه برادران عزیزم و در زندان انداختن خودم و برادر دیګر من، پا را فراتر از حد و حدود خود ګذاشته باشم،
اګر حزب پرچم یک حزب بد نام بود چرا آقای فرهنگ مشاور این حزب بود؟ چرا رهبر این حزب به آقای فرهنگ را استاد حطاب میکرد، چرا وی در سفارت شوروی در کابل از طرف کی.جی.بی به حیث مشاور اقتصادی ببرک کارمل تقرر یافت؟ علت زهر دادن به مرحوم محمد هاشم میوندوال به دستور کی؟ صورت ګرفته؟

حکایت دوم برادر محترم بهلول ملک عبدالرحیم زی در پورتال افغان جرمن آنلاین نماد برجسته ای از مبارزه برای دوام زندگی است.
حکایت این محترم را می توان در زمرهٔ اسناد قابل اعتبار و واقعی در صفحهٔ روزگار ثبت کرد. جناب بهلول ملک، شما بدون شبهه و به حق می توانید که به کاردانی ، شخصیت و صداقت پدر محترم تان افتخار کنید.
از قضا در همان زمانیکه جناب عبدالرحیم زی ازآن صحبت میکند، بنده نیز در محبس دهمزنگ رفت و آمد داشتم.
شوهر خاله ام مرحوم غلام سرور ناشر، سابق رئیس سپین زر قندز، یکی از خدمتگاران صادق افغان نیز به اتهام سفله ای که گویا وی گدام پخته سپین زر را سوختانده به حبس محکوم گردیده بود و وی نیز در قلعهٔ جدید دهمزنگ محبوس بود.
علاوه بر مرحوم ناشر، دوست بی نهایت عزیزم شهید جنرال عبدالحکیم خان کتوازی نیز در همانجا محبوس و در بین وی و ناشر اطاق دیگر فاصله داشت.
بار اول که بمعیت مرحوم زرغون ناشر، پسر ارشد مرحوم غلام سرور خان به احوال پرسی وی رفتم پس از داخل شدن دروازهٔ بزرگ عمومی یکی از منسوبین محبس بعد از ثبت نام وغیره مهر کلانی به دستم زده داخل دروازه کوچکتری شدیم. داخل آن یک حویلی و اطرف آن چند اطاق به نظر میخورد و ازآنجا از دروازهٔ بعدی گذشته یک خیابان طولانی، احتمالاً دو و یا سه صد متر، که در کنار راست آن یک جویچه با آب کثیف روان بود، گذشته که در ختم این خیابان قلعهٔ جدید قرار داشت.
تقریباً در نصف خیابان طرف چپ مدخل محبس عمومی بود که در کنار راست مدخل یک اطاق نوساز به نظر میخورد. زرغون برایم گفت که این اطاق جنت خان غروال، سابق رئیس پشتنی بانک، است که به مصرف خود اعمار نموده است.
دست راست خیابان دروازهٔ دیگریست که مربوط به شعبهٔ صناعتی محبس است که در آنجا فرش قالین، گلیم و سنگ تراسو توسط محبوسین ورزیده در کار ساخته می شود.
بعد از پیمودن متباقی فاصله دروازه کوچکی است که به قلعهٔ جدید منتهی می شود و در داخل شدن اولین ساختمانیکه به نظر می خورد یک تعداد، احتمال دارد 10- 15 اطاق باشد، مربوط به کوته قلفی ها است.
بعد از گذشتن از قطار کوته قلفی ها طرف چپ بالای بلندی یک قطار اطاقهای یک منزله اعمار شده که مربوط به محبوسین سیاسی است. تصادفاً در روز اول بازدیدم در میدان مقابل قطار اطاقها که عمیقتر از سطح اطاقها قرار دارد، دوست پدرم آقای جمشید شعله از چاه یاب تخار ، با قد بلند و سیمای متینش با چند نفر منجمله عبدالرسول سیاف والیبال بازی می کردند. بعد از صحبت مختصر با آقای شعله داخل یک دهلیز کوچک شدم که در طرف راست آن اطاق خواب مرحوم ناشر و دست چپ آن اطاق نشیمن وی که با بوریا فرش بود و چند چوکی فرسوده در قطار بود تا ختم وقت معین در حضور چند نفر از دوستانش، تا جائیکه به یاد دارم آقای اسود یک شاعر خوش صحبت مردم شمال، از هر طرف صحبت کردیم. قبل از ختم آن دیدار جنرال کتوازی نیز میسر شد و این دیدوادید ها تا ختم نظام جمهوری اول دوام داشت.
یکی از صحنه های فجیع و رقت آور که تا امروز از خاطرم دور نمی شود روزی بود که نوبت عایله محبوسین به دیدن شوهرهای شان بود.
وقتیکه داخل خیابان یاد شده- رسیدم در هر کنج و کنار پهلوی هم روی این خیابان کوچک پرده ها و خیمه گگ ها بر افراشته بود که در در داخل و سطر این پرده ها شوهر و همسر با هم صحبت می کردند و یا اینکه در حال مقاربت بودند. اطفال کوچک شان در اطراف خیمه به انتظار صدای پدر و یا مادر استاده و یا نشسته بودند. بیشتر ازاین درباره ایجاب بحث و نوشتن را نمی کند، زیرا پامالی حیثیت یک انسان با عفت و مسلمان افغان قلم را می شرماند.

محترم آقای ولی آریا احترامات تقدیم است،
مضامین تحلیلی و نهایت منطقی تانرا به ارتباط به رویداد ها، نتایج و مقایسۀ موجودیت شرائط استبداد و دیموکراسی که در افغانستان نیمۀ دوم قرن بیستم سرنوشت ساز بوده است، با مباحث دیگری در چنین زمینه ای، منجمله خاطرات افشاگرانۀ زندان مرحوم «عبدالملک عبدالرحیم زی» با ملحقات آن که وی ۲۱ سال حیات گرانمایه را در پشت میله های زندان سپری نمود مطالعه نموده، با مدارک مستدل هموطنان دیگر منجمله تعدادی از آثار پر بار جنرالان اردوی افغانستان که امروز ادعا های پوچ محقق نماهای قهرمان ساز را ضرب در صفر نموده است، مورد غور و مداقۀ عمیق با استفاده از ارتباطات تیلفونی، ایمیل ها، سکیپ و البته مجالس دوستان، قرار میدهیم.
جای مسرت است که مباحثی به ارتباط مقایسه وروشنی اندازی ها بر تجارب استبداد و دیموکراسی که موجودیت ته بنای آن آزادی های فردی و قانونیت برای ملت افغان، یک قرن قبل در عصر باشکوه امانی هم خود اثبات قدم های متین و تاریخ سازی برای آغاز و انتشار این پدیدۀ والای بشری و حق ملت مظلوم افغانستان می باشد، مورد پشتی بانی عمیق نویسندگان، محققین ملی و افغانستان دوستان حقیقت بین سرزمین جنگ زدۀ ویران ما، قرار میگیرد. روزی نیست که ادعای پوچی که اکثراً اختراع ذهینیت های خود ساختۀ معدودی از قلم بدستان قهرمان ساز است، با درخشش سندی، اثری، شهادتی و چشم دیدی به تاریکی مطلق می گراید.
بلی هموطن محترم، استناد متعددی موجود است که این قلم بار ها از اثر هفت سال قبل یکی از قهرمان سازان از عقیده برگشته، یعنی آقای «سید عبدالله کاظم» کاپی و منتشر نموده ام که خود واقعیت ها را نوشته و در پورتال افغان جرمن نشر نموده است که: (اگر پرچم به «هدایت شوروی»، بعد از پلان شاه و موسی شفیق برای دوری از شوروی، با داود خان کودتای ۲۶ سرتان را سربراه نمی نمود، خود آن حزب هرگز چنین تصمیمی را خودسرانه و بدون هدایت مسکو، نمیتوانست اتخاذ نماید). این هموطن قهرمان ساز، امروز با چرخ عمیقترین، بمن مینویسد که: (گرچه «این قلم»کودتای سرطان را منحیث دوران گزرایی، مقدمۀ کودتای منحوس ثور میداند، وی برعکس، دقیقاً آنرا برای حفاظت مملکت و مردم آن توسط «سردارداود خان» از وقوع کودتای ۷ ثور تصور می کند. یاالله! پس چه شد؟ آن حفظ و حمایه مگر صورت گرفت؟ آن چه را ملت رنجور و تباه شدۀ افغان درین ۴۲ سال متحمل میگردد، آیا نتیجۀ همان«حفظ و حمایت» است؟ اگر جواب مثبت باشد، پس ادعای نامبرده در مورد«دکتورین برژنیف» چه میباشد؟ بلی داود خان نیک میدانست که جایی که شوروی پا می گذارد، همیشگی است، همین، ولی بازهم همگام و همراه پرچمیان خاین گردید!
ایشان همچنان استناد مینمایند که: ( قانون اساسی جمهوریت بعد از سه سال و هشت ماه بدست یک کمیتۀ غیر مسلکی سپرده شد و مواد آن ورق پاره های مجازی به استثناء قسمتی که از قانون اساسی ۱۳۴۳«بگفتۀ رهبر- قلابی» تقلید شده بود، بقیه کاملاً ضد و نقیض و غیر عملی بوده است) که دقیقاً همینطور هم هست. پسندیده است که به کمک محترمه «نصیبه جان حیدری» که بار بار بیانیه های«رهبر» را منتشر مینمایند و آقای «سید عبدالله کاظم» که دقیقاً جریانانات اداری، قانونی و قضایی عصر جمهوریت را بر عکس ادعاهای سابق و منتشرۀ خویش کاملاً «تکیه بر قانونیت»، ادعا دارند، قانون اساسی جمهوریت در وبسایت های افغانی بصورت وسیع منتشر گردد، تا قضاوت بر «قانونیت در عصر جمهوریت» ثابت گردد.
آقای کاظم در بیان حکمروایی «سردار داود خان» در عصر جمهوریت نوشته است که: (نه تنها مدت سه سال و هشت ماه از قانون اساسی اثری موجود نبود، بلکه «داود خان» خود به یک آمر مطلق العنان تبدیل گشت که قدرت بی نهایت وی بالاتر از شاه و رئیس جمهور و قانون بود و هیچ کس بالای حرف وی چیزی جرأت نداشت بگوید). ولی امروزبا چرخش عقیدوی«؟!» فوق العاده ای «محمد داود خان» را بانی، محافظ و مجری «قانونیت» ادعا مینمایند، شاید نحوۀ حبس، شکنجه ها و کشتار های جنرالان اردو و غیر نظامیان، بدون اثبات جرم، منجمله قتل شهید محمد هاشم میوندوال را «قانونیت» میشمارند. هیچ شکی نیست.
با عزت باشید.
به درخواست استناد بر عقاید آقای «سید عبدالله کاظم»، البته اصل تحریرات ایشان از آثار شان نقل و پیشکش خواهد گردید، تا ثابت شود که استعمال اسلحۀ اصطلاحات « حب و بغض و احساساتی و عقده مند بودن ها» به مقابل محققین و نویسندگان برای خاموش ساختن آنان، چقدر میتواند به ترمیم عقاید قدیم و جدید ایشان و رد تحقیقات، مؤثر واقع گردد.

مشاورین دیروز و امروز
با دیدن اخبار تعداد مشاورین در دوره کرزی وغنی و بحث مشاورین که گاه و بیگاه زیاد و کم میشود، و بحث های دهه طلائی دیموکراسی ، با نبودن معلومات دقیق از امروز ، در مورد گذشته فکر کردم. بعد از مرور صفحاتی از تاریخ و مباحث من به نتیجه گیری رسیده ام که ظاهر شاه با مشوره های مشاورین مثل سید قاسم رشتیا ، صدیق فرهنگ و سردار ولی نه خود کاری برای افغانستان کرد و نه صدراعظمان خود را به کار ماند. قانون اساسی 1964 که قسمت صلاحیت های پادشاه توسط صدیق فرهنگ تهیه شده بود صدراعظم ها را صرف یک وسیله ساخته و پادشاه را همه کاره پشت پرده مطلق. صدیق فرهنگ که هیچ نوع تحصیل و درجه علمی در حقوق و وضع قوانین و مطالعه سیستم های شاهی نداشت ، با هدف عمده خودش و برادرش سید قاسم رشتیا و ولی نعمتشان سردار ولی زیادترین کوشش را در قطع ید و محدودیت سردار داود شهید کرده بودند تا وضع قانون اساسی به ترتیبی که در تمام دنیا معمول بود. ظاهرشاه اگر میخواست کار پیش میرفت اگر نمیخواست کار پیش نمیرفت ، صدراعظم ها صرف وسیله و گوسفند های قربانی بودند.

به فرزندان محترم عبدالملک خان عبدالرحیمزی رحمه الله بعد از تقدیم سلام و احترام عرض شود، که ایشان حق دارند به چنین پدری افتخار نمایند. الله بزرگ بندگان زحمتکش، راستکار و متوکل بذات خود را دوست داشته، نه خود ایشان و نه اولاده ای ایشانرا ضایع خواهد ساخت. والسلام

محترم اقای عزیز ستانکزی دیروز در صفحه فیسبوک خود از کابل این مطلب را نگاشته اند که خواستم آنرا اقتباس کرده و تقدیم کسانی کنم که مفهوم تطبیق جدی قانون را با دیکتاتوری به اشتباه گرفته اند.
Aziz Stanekzai
Yesterday at 8:19pm ·
چشم ديد كوتاهى از دوران زعامت شهيد سردار محمد داود مؤسس جمهوريت در افغانستان :
ديروز با مردى يكصدوپنج ساله ى برخوردم. نامبرده در عصر صدارت محمد داود خان مامور وزارت داخله بود.
وى چنين گفت.
سيد عبدالله خان وزير داخله و محمد دا ود خان بر علاوه اينكه پست صدارت را پيش ميبرد كفيل وزارت عدليه و داخله نيز بود.
يكى از روز ها شخصى در صحن وزارت داخله خود را آتش زد. خوشبختانه نجات يافت. وقتى سردار از موضوع خبر شد شخص مذكورا نزد خود خواست تا مسئله آتش زدن را از وى بپرسد. در مقابل مرد متضرر براى صدراعظم گفت كه در ولايت بلخ دوسيه ى دارم كه جايدادم توسط فلانى باى بزور گرفته شده و مقامات باز خواستم را نميكنند. صدراعظم وقت با شنيدن حرفهايش براى وى گفت اگر حرف ات درست نبود منتظر جزا باشد.
سردار بدون تاخير والى بلخ را بمركز خواست و در ضمن هيتى را جهت بررسى موضوع تعين نمود. ظرف سه روز گزارش تكميل و به برطرفى والى خاتمه پيدا نمود.
اين حكايت از جمله ده ها مورد دلجوى مردم از طرف حكماى وقت بود.
ولى حال به سطح ولايات خانم هاى جوان از طرف چند نفر از افراد يله گرد يا به ضرب شلاق و يا هم توسط سنگها بيرحمانه به قتل ميرسند. در حاليكه رئيس جمهور و رئيس اجراييه مصروف زد و بند هاى درونى خود اند. و كسانى را در راس امور تعين و مقرر نموده و مينمايند كه از پيشبرد امور محوله عاجز اند. به گمان بنده مسيری كه نظام فعلى آنرا طى مينمايد به تركستان ميرود.
عزيز ستانكزى.

به نسبت یک سلسله گرفتاری ها در کارهای رسمی و رضاکارانه با پناهجویان نو وارد مدتی است که از دوستان قلم بدست در انترنت به دور مانده ام. امروز خواستم نظری به نوشته های ارزشمند پورتال افغان جرمن نیز باندازم. با علاقمندی شعرپشتو از محترم فارانی صاحب در مورد دختر عزیزولی نامراد وطن (شکریه) جان را مطالعه کردم. از لحاظ محتوا و تصاویر شعری آنچنان زیبا و جذاب بود که با وجود غم بزرگی که در آن سنگینی مینمود، آن شعر را دو مرتبه خواندم. غم مشترک ملت واحد افغانستان در قرن جدید خونین خیلی شاعرانه و واقعبینانه چون مرواریدی در تار کلام اقبال نظم پیدا نموده است. این موفقیت را به ایشان از صمیم قلب تبریک عرض مینمایم و روح پاک شکریه نازنین را در آرامش جاودان میخواهم. روح وی دامن جنایتکاران را رها نخواهد نمود و عدالت را بر ظلم پیروز خواهد کرد.
با حرمت و ارادت
شیما غفوری

جناب عارف عباسی صاحب!

مقاله شما تحت عنوان « حقایق نباید قربانی سلیقه ها و روابط ګردد، ۲۱ نومبر» را مطالعه نمودم. شما در موضوع مرحوم ملک خان عبدالرحیم زی تمام مسولیت برطرفی و زندانی شدن موصوف را متوجه صدراعظم وقت داود خان و برادرایشان نعیم خان کرده اید و شاه را درین زمینه بی ګناه معرفی میکنید. من منحیث یک افغان با حفظ آزادی فردی ام بدون غرض و مرض عرض میدارم:
در یک رژیم یا دولت شاهی مطلقه در راس (المتوکل الله ټولواک (کل اختیار) محمد ظاهرشاه، بر اساس قانون چطور ؛؛فیصله نهایی؛؛ در همچو یک مسله مهم ؛؛برطرفی وزیر مالیه دولت بعدا متهم کردن او به کودتا و تحویل کردن او به زندان مخوف دهمزنګ؛؛ در دست صدراعظم و برادرش شده میتواند...؟!.
من میګویم که نظر به شکایت ملک خان اګر (صدراعظم محمد داود خان و برادر ایشان) و داماد شاه جنرال ولی در موضوع دخیل هستند، لیکن در پیشګاه قانون و میز قاضی جوابده اصلی شاه مملکت اعلیحضرت ظاهرشاه میباشند. از طرف دیګر اګر من ادعا شما «تحمیل مسله را بالای شاه» را قبول کنم، شما خود منحیث یک طرفدار شاه وقت ثابت میکنید که اعلیحضرت به کدام اندازه یک پادشاه بیغم باش، غافل و بی تفاوت و همچنان بی سنجش و نا عافبت اندیش در یک مقام والا «پادشاه کل اختیار یک مملکت تاریخی» بوده است. من میګویم که اګر مجازات ملک خان بالای شاه تحمیل شده بود، ټولواک باید در فردای همان تاریخ استعفاء محمد داود خان ملک خان را طی فرمان شاهی از محبس دهمزنک آزاد میکرد، و حقیقت موضوع را به سمع ملت شریف افغانستان میرساند، که نکرد؟؟افسوس به حال این ملت
په درنشت

چی الله یی په خپل فضل ګومنځ نکړی
ښه ښه ګیری به شی سپکی لکه درب.
خوانندګان محترم،
ایا اعضای حزب مساوات که در افغانستان به انها مساواتی میګوفتند واقعا طرفدران سلطنت انوقت بودند؟
اګر بودند. سوال پیدا میشود. وقتیکه آنان از قدرت باز ماندند. چرا انها در پوهنتون ، کوچه وبازار و در پارک زرنګار علیه ولی نعمت خود شعار میدادند.
ایا میوندوال و ګروپ چند نفری محدود شان طرفدار سیستم دیموکراسی بودند؟ و یا اینکه اصلآ انها از نام و کلمۀ دیموکراسی برای کسب اعمال خود سوءِ استفاده میکردند؟ اګر فرض مثال بګویم که محمد هاشم خان میوندوال طرفدار سیستم دیموکراسی بود. پس سوال پیدا میشود که ایشان مخالف روش کودتا، در دو سال دوران صدارت خود بکدام حزب و یا احزاب سیاسی اجازه فعالیت داده بود؟.
خوانندګان ګرامی باید ملتفت بود که هیچ وقت طرفدارن حزب مساوات؟ طرفداران اعلیحضرت ظاهرشاه نبوده، نیستندو نمی شود. امروز تنها چند نفر در پورتال افغان جرمن انلاین که با یک بدیګر هیچ از نظر مفکوری نزدیکی ندارند، نااګاهانه با هم دست داده. و علیه وطنپرستان تبلیغات سوء مینماید، کسانیکه دیروز اسناد کودتا میوندوال را مطلبید، وقتیکه امروز اسناد موثق برایش ارایه ګردید. حالا انرا بنام اعترافات به زور و شکنجه وانمود میسازد. ولی اینها غافل از انند که که هیچ کسی هیچگاهی به جرم خود اعتراف نمیکند،
در تمام جهان سرکردهای کودتاهای ناکام همیشه به اشد مجازات محکوم میشوند. وقتیکه کس بداند که بعد از ګرفتاری و افشای توطعۀ شان حتمآ مجازات میګردد. اینکه اقرار کند یا نکند در مورد مجازات میګردند بهتر است مردانه وار مرګ را قبول نماید یعنی هم اقرار و هم اشد مجازات.

بجواب کسیکه فرق بین دیکتاتوری و جدیت در تطبیق قانون را کرده نتواند، ارائه جواب برای قناعت دادنش بی ثمر است، خاصتاً وقتی انسان دچار واهیات شود و از واقعیت ها به گونه ای فاصله گیرد و نوشتارش بطور بسیار واضح و عیان بیانگر عقده مندی ها باشد. والسلام

محترم افغان شخصیت نصیبه اکرم حیدري صاحب، سلام!

ستاسو له خواء پورتال ته رالیږل شوې مقاله مو « بیانیه اولین سالګرد جمهوریت، قسمت دوم» تر عنوان لاندې ولوستله. ستاسو د شکلې او علمي سریزې سره زه کاملا موافق یم او دغه لاندې پاراکراف مو دلته بیا درج کوم، چې تاسو د خپل ملي وطنپال احساس له مخې لیکلي دي:

«در پورتال افغان جرمن آنلاين تبصره ھای زيادی در باره آخرين ملاقات شھيد محمد داود خان با برژنف در سالھای اخير نگاشته شده، و وقتی به پيام جضرت حسين) رض (دقيق ميشويم، جواب ھمه ما حاصل خواھد شد و آن اينکه روس ھا پلان ھای زيادی از اوايل قرن] ٩١[ به اينسو برای منطقه داشتند و سال ھای طولانی بدينسو با استفاده از موضوعات قومی و زبانی و حتی تخلص ھای قومی در بين ملت رخنه کرده بودند و نتايج آن مطلق موازی به عواقب کربلا بود .مليون ھا انسان به شھادت رسيدند که در بين آن بھترين فرزندان وطن، نخبه ترين روشنفکران ما، طفل بيگناه و مظلوم ما زن و مال و جان و ناموس وطن قربانی ھای اين حادثه گرديدند. آخرش را ھم ديديم که يکی سقوط سلطنت امويان و ديگرش سرنگونی اتحاد جماھير اشتراکی شوروی بود.»
زه او هر افغان کله، چې دغه د مرحوم محمد داود خان بیانیه لولي، په محتواء او مضمون کې یې فقط اقتصاد، اقتصاد او اقتصاد ته ګوته نیول شوې ده، دا رسوي، چې محمد داود خان داسی یو ملي زعیم وه، چې توانیدلای وه، لومړی بشپړ فزیکي امن په ټول هیواد افغانستان کې تامین کړي او ورسره موازي قانون په ټولنه کې حاکم وساتي. زه د دې بیانیې په لوستلو یو ځل بیا متعیقن شوم، چې داود خان هغه افغان دولتي مشر وه، چې د هغه روح، دماغ او فکر بدون د وقفې د افغان محروم او وږي ساتل شوي انسان ته د عملي خدمت په اجراء کې بوخت وه. رشتیا، چې د ثور د کودتا په راتلو د افغانستان ملت یو مهم وطن دوست زعیم له لاسه ورکړ، چې ثبوت د موضوع د هم هغه ۱۳۵۷ل کال نه تر نن پورې د جګړې او بربادي دوام زمونږ په تاریخي افغانستان کې دئ.
ستاسو د نورو بریاوو په هیله.

بعد از عرض سلام و احترام.
من مثل یک میرزای وارخطا و یخ خورده بعضی اوقات انګشتانم چشم سفیدی می کنند، من بجای یک مقالۀ جدید، مقالۀ پیشین و به نشر سپرده را به عزیزان مسئول ارسال نمودم، بدینوسیله معذرت خواهی می کنم، در صورت تشخیص دانستن، نوشتۀ ارسالی جدیدم را خدمت هموطنان ګرامی ام تقدیم میدارم. تشکر

قابل توضیح میدانم که من در نوشتۀ « یک خاطره و چند تبصره »
در شروع عرض کردم که سنه و سال یادم نیست. ولی من چنین ازدحام را در یک عید رمضان در برابر آن منزل دیدم.و صحنۀ واقعی را نوشتم.
این که مردم بنابر هراس تعقیب و مؤاخذه به فامیل محبوس سیاسی رفته نمی توانستند دلیل روشن دارد و آن موجودیت حکومت استبدادی و استخباراتی با ارعاب میان مردم بوده.
اما من در خلال محبوس بودن و بعد از آزادی مرحوم عبدالرحمن محمودی به منزل شان رفته ام چه پسر شان سیف الرحمن هم صنف من بود.
همچنان بعد از رهایی مرحوم سید اسمعیل آقای بلخی که پسرشان میر علی آقا دوست صمیمی من بود چند بار به منزل شان رفته ام.
میر علی آقا توسط کمونستان به شهادت رسید. شیوۀ تعقیب مردم و دانستن ارتباطات شان با مخالفین نظام در دوران کمونست ها با تمام جدیت و اسلوب ترس و دهشت ادامه داشت.

با عرض سلام به خوانندگان محترم دریچۀ نظرات!

لازم میبینم از بزرگی ودید ملی جناب محترم زلمی خان کرزی که در مورد قطعه شعری بنام ( ای کمکۍ "شکریه" خوری !) از قلم بنده تحسین به عمل آورده اند،اظهار امتنان وشکران بی پایان ابراز کنم.
بدین وسیله فرصت را غنیمت شمرده از دو اثر گرانبای ایشان که بدستم رسیده و کتابخانه کوچک مرا غنا بخشیده وهم مزین ساخته است بسیار خشنود هستم.
بقلم نیرومند شان تبریکات صمیمانه خود را ابراز میدارم.
این دو اثر ارزنده یکی عنوان شده ( په افغانستان کي دمشروطیت غورځنګ) بقلم ملی جناب ایشان ودومی ترجمۀ توانا وشیوا از اثر ارزندۀ جناب اکادمیسن اعظم سیستانی تحت عنوان ( په هندوستان کی د پښتنو پاچاهی ) که به زبان زیبا وروان پښتو با زحمات زیاد تدوین وترجمه شده است منحیث دو اثر بسیار ارزنده برای فرهنگیان ملی و وطندوست افغانستان خبر بسیار نیک و مبارک است. این دوکتاب نشر شده ای مرغوب درقطع وصحافت بسیارزیبا سامان یافته ارزش قابل توجه را دارا می باشد.
این دواثر تاریخ مستند و مأخذ معتبری است برای محقیقین و پژوهشگرانیکه در زمینه تاریخ، کار تحقیق در دست دارند . علاوه بر آن برای جوانان گرامیکه به زبان پشتو آشنایی دارند و علاقمند تاریخ کشور میباشند این گنجینه عالی برای آنها خواهد بود.
در پایان بار دیگر از جناب محترم زلمی خان کرزی بخاطر زحمات ارزشمند ایشان که در راه تاریخ کشور متقبل شده اند صمیمانه سپاسگزارم . بقلم توانای ایشان برکات بیشتر تمنا دارم. وسلام

There is a good welcome sign that Dr. Saeed Abdullah Kazim re-entering to participate in political discussion, after announcing his research work relating exclusively to Afghanistan historical facts.

Welcome back and your political views are an asset.

In regard to his historical research, one wonder if Dr.Kazim can kindly put some input relating to extra ordinary successes of a unique but very small Afghan group of Arab descent.

What are the secrete for their political and economical achievements that no other group have reached ?

Why such success are overtly visible in Afghanistan for all to see, but lacking in the larger Arab world ?

Thank you in advance

دوست گرامی جناب ایازنوری صاحب به آرزوی صحت وموفقیت های بیشتر تان !‏

ازاینکه با علاقمندی مندی ، سخنان جملات مرحوم ملکخان وتبصره های مرا با حوصله مندی مطالعه کرده ونظر ‏بیطرفانه خود را در ملکخان وبرداشت های من ابراز نموده اید، از شما تشکر وامتنان میکنم. واقعاً مقاله مفصل بود ‏ومن نظر به اهمیت سخنان نویسندۀ آن یعنی مرحوم ملکخان، سعی نمودم با نقل قول های متعدد ،افکار واندیشه ها ‏وکرکتر وسلوک او را به خوانندگان نشان بدهم ،پس مجبور بودم تا نظر به بار معنائی جملات او،هرنقل قول را با رنگ ‏خاصی نشانی نمایم تا توجه خواننده را برای دقت بیشتر مقاله جلب کنم. وشما دوست عزیز نخستین کسی میباشید که این ‏زحمت را برخود قبول کرده وآنرا سرا پا خوانده اید وموضوع را نیز بدرستی درک کرده اید.خدا شاهد است که من با ‏ملکخان درافغانستان هیچگونه شناخت قبلی وذهنیت بدی نداشته ام، تا اینکه چدماه قبل مقالۀ داکتر صاحب کاظم در باره ‏اش به نشر رسید وآنرا خواندم وسپس خاطرات ملکخان بنام «ارمغان زندان» توسط پسرش بهاول عبدالرحیمزی، در ‏افغان جرمن آنلاین به نشر رسید وآنرا نیز از نظرگذشتاندم، با مرور خاطرات ملکخان میخواستم علت زندانی شدن وی ‏را ، از زبان خودش،سوای اتهام کودتا بدانم، اما بعد از مرور آن خاطرات برایم معلوم شد که او قربانی تندرویها ‏وغروروتکبربیجای خود شده است، واتهام کودتا،علیه اودر واقع حوالۀ مشت محکمی بردهنش بود،از سوی دستگاه ‏سلطنت تا درس عبرتی برای دیگر پرورش یافتگان رژیم باشد. ‏

واما در موردخاطره اقای عباسی باید عرض کنم که ملکخان در روز 16 رمضان سال 1336 زندانی شده است ‏وچهارده روز بعد که مصادف با عیدفطر بوده، صف کشیدن رجال دولتی در دروازه خانۀ ملکخان باقطار موترهای که ‏از دیپوی کارته چهار تا دارالمعلمین (بطول 2کیلومتر) دردوطرفه سرک پارک شده بودند، ممکن است مربوط به عید ‏فطر یک سال قبل یعنی سال 1335 بوده باشد،زیرادرعید فطر 1336 که ملکخان به اتهام کودتا دوهفته قبل زندانی شده ‏بود، فکر نمیکنم که کسی ازرجال ملکی یا نظامی ، اینقدر جرئت داشته باشد که رفتن به خانه یک متهم کودتا را به ‏قیمت زندانی شدن خود بخرد؟ درافغانستان بجز اهل خانوادۀ مصیبت دیده ،کسی دیگر از ترس حکومت و ضبط ‏احوالات جرئت نمیکرد تا حیات خود را به خطر اندازد و به دیدارملکخان(زندانی متهم) صف بکشند! ‏

مرحوم آصف آهنگ درمصاحبه ای با داکترسیاه سنگ گفته بود: وقتیکه پدرم (مهدیخان سرمنشی امان الله خان) به جرم ‏هواداری از امان الله خان؛ به امر نادرخان اعدام شد، حتی پدرکلان ما از ترس به خانه ما نمی آمد، زیرا میترسید که ‏مبادا او را هم شریک جرم پدرم دانسته بندی نمایند، اکنون همان مردم در قضیۀ کودتای ملک خان که تازه ازطرف ‏حکومت دستگیرشده بود، چگونه نمیدانستند که ابراز همدردی با ملک خان وخانواده اش، به معنی همدستی درکودتای ‏ملکخان به حساب آمده فوراً دستگیرخواهند شد؟ من فکرمیکنم که خاطرۀ جناب عباسی مربوط به زمانی باشد که ‏ملکخان هنوز برچوکی قدرت تکیه داشته است.‏

واما قابل تذکر میدانم که تعداد متخصصانی که ملکخان با خود به مجلس وزراء برده بود، 40 نفربودند وعدد 21 از نزد ‏من اشتباه شده ومن انرا درمقاله تصحیح نمودم.‏
با تشکر از همه دوستانی که این مقاله را با علاقمندی خوانده و با ایمیل ویا تلیفون به من ابراز محبت کرده اند.‏

سلامونه او نیکي چاري
یو شمیر د لوي ګندهار، لوي پکتیا او لوي ننګرهار یادونه کوي
دا څه مانا لري؟
دا دښمن کار دي.

محترم استاذ سیستاني صاحب!
ستاسو تفصیلي لیکنه مو، چې عنوان یې (زبان تند سر آدمی دهد برباد،۱۶ نومبر ) ستاسو د تبصرو سره ولوست. زه ستاسو د لیکنې څخه دا نظر ستاسو ذلته راخلم:
.به برداشت من: «عملکرد های ناشیانه وخود سرانه و تکبر وغروربيجا وبرخورد تند او با اراکين دولت از وزير تا صدراعظم و وابستگان دربار، وی را از سرير اقتداراعطا شده بزيرکشيد و درکنج زندان انداخت تا درس عبرتی به ديگر دست پروردگان رژيم سلطنت باشد.»
بلی مرحوم ملک خان د اور سره لوبې کړې دي. په دولتي سیستم کې آمر او مادون مطرح دي، لیکن ملک خان فکر کوم، د خپل مقام «د مالیې وزیر» نه شکته کسانو پوره اطاعت غوشتوونکی وه او بیا کله، چې د هغه څخه پورته مقامات ول، د هغوی په مقابل کې متمرد پاتې کیده...؟!. له بلې خواء لکه څنګه، چې د خاطراتو نه یې جوتیږي، دئ د کوم ولسي یا خانداني قوت په ذریعه نه، بلکې د شخص صدراعظم محمد داود خان په حسن نظر دغه لوړ مقام د حکومت ته ټاکل شوی وّه. لکه تاسو، چې لیکلي دي، ملک خان د کوم خاصې سیاسي لارې شخصیت هم نه معلومیږي، یعنی هغه لکه یو فرد د هغه وخت د شاهي مطلقه دولت په تایید کې هلته همکار شوی دئ. زه فکر کوم ترکومه وخته پورې چې دئ د لوړ مقام خاوند وه، شاهي خاندان تر محمد نعیم خان پورې ټول د هغه خوښ دي او کله چې برطرف کیږي، بیا د رژیم نه خپله کرکه څرګندوي، ینی دئ دلته ماته د یو خاص فکري مکتب لاروی نه معلومیږي. که د ملک خان دغه ۴ بخشه د زندان لیکنې او ستاسو او استاذ کاظم صاحب لیکنی د هغه په باب او زما د مرحوم پلار خبره چې ویل یې مالک خان تکړه دلاور کس وه، زه داسی فکر کوم، چې کومه ډېره بی باکه او له معمول نه وتلې کومه شه توده لفظي ششخړه (بګو مګو) د هغه او داود خان او نعیم خان او بلاخره د اعلیحضرت تر منځ پیښه شوې ده، چې په پای کې حاکم خاندان ملک خان ته د اشد مجازات فیصله کړې ده. څه، چې دلته واضح دي او خپله ملک خان هم پرط متعرف دئ، هغه مثلا د اقتصادي پلان نشر کول په راډیو کې بدون د اجازه د صدراعظم داود خان...!! دا زما په نظر لوی تمرد او بی باکي او د خپل ژوند سره لوبې کول دي.
څو کاله پخواء، چې زه لیکونکی ډېر فعال وم، زما دوه وارې تیلیفوني خبرې د مرحوم ملک خان د یو زوی شاغلي عبدالرازق خان سره، چط امریکا کې میشت وه، تر سره شولې. دا محترم ما بی اندازه یو احساساتي، سخت له عقدو ډک او یو ډول بی ځایه مغرور کس تشخیص کړ، د هغه د یو عمل له کبله ما یو توهین او تشویش هم پر خان تحمل کړ، چې تفصیل یې دلته خبره اوږدوي.
ما په ۲۰۰۶ ز کال کې کله چې د یوه افغاني کنفرانس ته د هالند په هیواد کې ورغلم، هلته د مرحوم ملک خان بل زوی شاغلي بهاول عبدالرحیم زي سره مې ولیدل او ورسره معرفي شوم او د خپل مرحوم پلار او ملک خان له پیږندګلوي مې هغه ته یادونه وکړله. شاغلی بهاول یو آرام او سنګین او صمیمي کس ماته معلوم شو.
په هر حال، په پای کې زه دا عرض کوم، چې زه باور نلرم، چې ملک خان د شاهي دولت پر ضد د کودتا کولو ته لاس اچولای وي. د حاکم شاهي دولت او حکومت دغه درایت نه وه، چې یو چاته د هغه د تمرد په بدل کې لومړی د کودتا تهمت او بیا یو عمر ۲۲ کاله په زندان کې یې پاتی کیدل، تجویز کړي. په دې نقطه کې زما پر نزد د پخواني وزیر مالیه عبدالملک خان مظلوم توب یعنی (جزا نه مطابق د جرم) حفظ دئ.
په افغاني مینه

لطفاٌ این نشر شود اگر شود که اشتباٌ در قبلی کعبه را خانه نوشته ام


متفکرین افغانستان سلام!

کجا هستید شور بخورید محترم آغای دوکتور نیستانی از همه ما و شما یا بهتر بگویم وطن و مردم آن ضرورت به چگونه گی سوال زیر را تقاضا دارند.

نظر بدهید مجلس را گرم کنید که ما نظریات دیگر خود را تقدم کنیم و این شیر مرد را از داخل افغانستان پیدا کنیم.

"آنچه مورد ضرورت است همانا تشکل یک اراد ه ملی قوی و فرا قومی و طرح یک برنامه مشترک ملی است. سوال این است که این اراد ه ملی و فرا قومی و این برنامه مشترک ملی را چگونه میتوان بوجود آورد. روشنگری و مناظره و تبادله افکار در این باب نخستین قدم در راه تشکل چنین اراده و طرحی خواهد بود".

بدیر وکعبه کارت چیست (بیدل)
اگر فهمیده یی دل خانه کیست

دفرهنگپال ، ادیب اوشاعرشاغلی فارانی شعرمی د(ای کمکئ شکریی) خوری ترسرلیک لاندی په ژراندو سترگو ولوست .په رشتیا دشاعرویراو د زر گی سوزاو گدازدی ،دشایستی شکریی بیرحمانه اووحشیانه وژنه انسانی عواطف مراوی اوژوبل کوی ،زرونه په لرزه راولی ،افکارپریشانه کوی ، شاعرپه شایستو الفاظو خپل دزره کوکاری اوعاطفی احساس اولورینه دشکلی نجلئ شکریی دظالمانه وژلوله کبله شکاره کری دی.
دشاعردغه رنگین اوخوژمن احساس اودزره براس دستاینی وربولم .
په درناوی زلمی کرزی

محترم آغای دوکتور نیستانی صاحب بعد از سلام!

زحمت تان بالای مضمون حقیقت بین تان قابل قدر است و تا جای که حوصله ام اجازه بدهد و ظیفتاٌ بالای آن یک تبصره می کنم.

1- شما بعد از ترسیم واقعیت های موجوده می نویسید":

در باب سوال دوم باید گفت که اولاٌ راه آینده شاخه ئی، غیرخطی و غیرمستقیم به نظر میرسد؛ و ثانیاٌ امر رسیدن افغانستان به نظم و سر و سامان در آینده در گرو رفتاری است که نیروهای جوان و قشر به اصطلاح روشنفکر آن در پیش خواهد گرفت." و بعدآ شروع می کنید به اینکه اگر این نیروها جرأت، شجاعت و کفایت اتحاد در محور یک اجندای معقول و واقعبینانه ای ملی را کسب کنند، اگر این نیروها بتوانند برنامه روشنی را برای حیات باهمی و آبرومند همه اقوام و تطبیق اجندای ملی طرحریزی کنند، و اگر های زیاد معقول دیگر.

به نظر بنده هرگاه ما بتوانیم و یا بهتر بگویم همین قشر جوان خود را با جرأت وارد صحنه به کمک مردم به فغان رسیده کند راه
از حالت غیر مستقیم به مستقیم بدل می شود. در یک تبادله نظر با آغای ایاز نوری نوشته ام که بالای این معموله باید کار شود.


2- "قبل از پایان این مقدمه، باید گفته آید آنانی که با معضله های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، که تعداد شان امروز در افغانستان بس معدود و انگشت شمار به نظر میرسد، به نیکی میدانند که سفر احیای افغانستان به حیث یک کشور مستقل و آزاده در جهان و قابل زندگی برای همه شهروندان آن، سفری طولانی و بس پرپیچ و خم و مستلزم رنج و قربانیهای فراوان خواهد بود".

به نظر بنده هر گاه ما بتوانیم با استفاده از تخنالوژی ارتباطات نیروی ذکر شده بالایی را هنرمندانه شکل بده ایم که در افغانستان بی اندازه قوی است رنج مزه دار است. اما بنده مخالف قربانی جسمی افراد هستم که همین هنر کار را باید بسازد مثلاٌ در انتخابات آینده.



3- شما:" به عبارت دیگر، آیا مردم افغانستان علاقه، اراده، و استعداد مادی و معنوی سرمایه گذاری در راه آیند ه خود
و فرزندان خود را دارند؟ آیا مردم افغانستان، مخصوصاٌ نسل جوان امروز، دل شیر دارند تا سر در کف، راهی سفر عشق
ملت ساختن و ملت بودن شوند؟ آیا مردم افغانستان توانائی و استعداد اینرا دارند که سرنوشت خود را از حلقوم اژدهای
هژمونیزم جهانی و قدرت های ارتجاعی منطقه ئی بیرون کشیده و خود بدست گیرد؟ در اینجا است که فکر و قلم نویسنده در
اندیشه فرو رفته و از کار باز می ماند؛ بنأ ناچار، مسئولیت رائه پاسخ به این سوال اساسی و حیاتی به خوانند ه متفکر و
صاحبنظر حواله میشود".

به نظر من صد فیصد دارند باز هم هنر کار در شکل دادن فقره 1 و 2 می باشد.

افغانستان در طول تاریخ معاصر خود به فقدان یک زعیم واقعی با شناخت واقعی جهان مواجه بود و است.

این تخم را وقتش است که بده ایم از همین قشر جوان شما که مردم هم در عقبش استاد می شوند و متفکرین ملی پایه های این جوانمرد تاریخ کشور و جهان شوند.


4-"معنی عملی این نکات این است که مبارزه علیه دشمنان داخلی و خارجی باید بر اهداف، منابع و زرو بازوی خود ملت استوار باشد تا به پیروزی بانجامد".

فرموده بالای تان را نمبر 3 به نمبر 1 تبدیل می کند.

5-بسیار عالی می فرمایید که:"به حیث اصلی غیرقابل تغییر باید گفته آید که مبارزات آزادی و پیشرفت ملتها توسط خود ملتها و با استفاد ه اعظمی از پوتانسیال های خود آنها به پیش برده شده و به سرمنزل مقصود رسانیده میشوند نه به زور آتش توپخانه و نیروی بازو و فکر مشاورین بیگانه! اتکا به خارجیان در امر مبارزه در راه استقلال، برخاستن از زیر باران و نشستن زیر ناوه را تداعی میکند".

6- نوشته شده که:" با درک واقعیت های تلخ فوق، و با توجه به تاریخ پردرد افغانستان، یافتن پاسخ به این سوال که کشور در چه جهتی روان است و بالاخره کار این سرزمین و ساکنین آن به کجا خواهد کشید، مطلبی است که اذهان عد ه زیاد افغانهای داخل و خارج کشور و محققین و دولتمردان خارجی را بخود مشغول میسازد."

محققین و دولتمردان خارجی را فراموش کنید از دست همین ها افغانستان به همین روز افتاده چونکه افغان ها و افغانستان را نمی شناسند.

اذهان افغان ها به اتفاق با هم باید مشغول شود مسله افغانستان هم حل می شود.



7-"و یا اینکه مردم افغانستان استعداد سیاسی و روانی ایجاد چنین میثاقی را فاقد اند؟".

بر عکس فوق العاده هم است چیزی که نیست یک رهبر و رهبری واقعی است.

8-شما بعد از زحمات زیاد فکری می رسید به اینکه": و در نهایت، سرنوشت نظام بیمار و در حال نزع کنونی چه خواهد بود؟ ارائه پاسخ های قطعی بدین سوالات و بسی سوالات دیگر دربار ه آیندهء افغانستان امری است مشکل و غیرمطمئن و منوط به شکل گیری ده ها عامل داخلی و خارجی ای که بر حیات و سایکولوژی مردم منطقه و افغانستان اثرگذار اند ."

انسان فکر رفتن به ماه کرد انجا رفت. فکر ساختن تلویزیون کرد ساخت. فکر آزادی هندوستان را کرد شد و غیره و غیره

ارداه باشد هیچ چیز مشکل نیست و معار کردن ده ها مشکل هم از دست یک رهبر و تیم پخته ساخته است.

امریکا و اروپا سایکولوژی چند دانه افغان پای لچ را شناخته که به این روز افتاده ایم ما باید به اینها سایکولوژی درست منطقه را نشان بده ایم تا بدانند که طور دیگر از منطقه بدون جنجال نفع بهتر برده می توانند.


"آنچه مورد ضرورت است همانا تشکل یک اراد ه ملی قوی و فرا قومی و طرح یک برنام ه مشترک ملی است. سوال این است که این اراد ه ملی و فرا قومی و این برنام ه مشترک ملی را چگونه میتوان بوجود آورد. روشنگری و مناظره و تبادل ه افکار در این باب نخستین قدم در راه تشکل چنین اراده و طرحی خواهد بود".

از حرف بالایی تان خوشم امده چونکه دقیقاٌ من هم این طور فکر می کنم.


آمدم طرح بهار تازه یی انشا کنم
یکدو گلشن بشگفم چشمی به رویت وا کنم

روح الله بیدل

ډیر محترم او قدرمن ډاکتر صاحب «نیستانی»! د سلام او احترام نه وروسته تاسو قدرمن ورور ته د ښی روغتیا او سلامتیا سره یوځای د اوږده عمر دعا کوم . محترم ډاکتر صاحب تاسو چی د «پس ازقندز» ترعنوان لاندی کومه پراخه او هر اړخیزه تحلیلی لیکنه کړیده ، په یقین سره چی د افغان ولس د څلویښت کلن ناورین او غمیزی یو مکمل انځور مو پکی په ډیره ښه وجه تمثیل کړیدی، بیا هم تاسو ته کورودانی وایم او د نورو ګټورو لیکنو د پاره تاسو ته پوره پوره بری او حوصله غواړم. محترم داکټر صاحب! لکه څنګه چی می و ویل د افغانستان د پرونی ، نننی او راتلونکی په هکله ستاسو د ټولو د لایلو سره هر اړخیزه موافقه لرم ، خو په دی لیکنه کی می د افغان مسلی د حل دپاره یو نقطه تر سترګو نه شوه چی « ممکن د ځینو ملحوظاتو له وجهی به وی » خو زما په نظر تر ټولو مهمه او اساسی ده او هغه د افغانستان او پاکستان تر منځ د « ډیورند » تحمیلی کرښه ده، له هغه وخته چی دا کرښه جوړه شوی بیا د پاکستان تر جوړیدو پوری او د پاکستان تر جوړیدو را وروسته بیا تر ننه پوری د افغانستان هیڅ رژیم او هیڅ زعیم د پاکستان دلاس وهنو ، تیریو او تجاوزونو نه په آمان کی نه دی پاتی شوی او حتی د نړی د لویو طاقتونو دریځونه هم د افغانستان په هکله د همدی هیواد پاکستان له لوری ټاکل شوی او ټا کل کیږی. زه نه پوهیږم چی د افغانسان خلک به تر کومه پوری د دی کرښی په هکله خپل سکوت ته ادامه ورکوی او هره ورځ به د پاکستان د لاسه د نوو ناخوالو سره د مخامخ کیدوحوصله ولری؟
محترم ډاکتر صاحب ! زه فکر کوم چی چاړه تر هډوکی رسیدلی ده او اوس د دی وخت دی چی که افغانان غواړی چی د یو آزاد ملت په توګه په خپله جغرافیه کی ژوند وکړی د پاکستان سره باید د ډیورنډ د کرښی په مسله د معتبرو نړیوالو موسسو لکه ملګری ملتونه او نورو له لاری حقوقی خبری اتری پیل کړی، خو د خبرو نه د مخه افغان ولس ته په کارده چی په دی هکله یوه قاطع پریکړی ته ورسیږی. د دی د پاره چی دا پریکړه معلومه او ترلاسه شی ستاسو په څیر دآزادو پوهانو په ګډون په افغانستان کی دننه د ټولو سیاسی ګوندونو( چی شمیر یی تر لسګونو هم اوړی) ، سازمانونو، کړیو او قومی مخورو او روحانیونو په عمومی ناستو کی پری بحث او هر اړخیزی خبری وشی او د ګډونکونکو د اکثریت په خوښه د پاکستان سره د خبرو اجندا او د بحث وړ موضوعات په ګوته شی. جناب ډاکټر صاحب ! پوهیږو چی دا کار به اسان نه وی خو په دی هم پوهیږو چی یو څوک باید یوه ورځ دی مسلی ته د حل لاره پیداکړی او دا اوس یی ښه او ضروری وخت ځکه دی چی د افغانسان د بود او نبود سوال طرحه دی. افغان موجود لیډر شیپ او تر دی وروسته بل اوبل راتلونکی لیډرشیپ یو هم زما په نظر نه د دی توان لری او نه به دا جرئت ورسره پیداشی چی دا بحث را بر سیره کړی او تر څوچی دا مسله حل نه شی تر هغی د دی امید نشته چی له مونږ نه ملت جوړ شی او یا د نورو ګزارونو ته په واحده بڼه ځواب ورکړلی شو. زما عرض دادی چی ستاسو په څیر ټول پوهان سره را یو ځای شی هم په افغان دولت دا فشار راولی او هم د نړیوالو (خصوصآ سترو طاقتونو) توجه دی مهم اصل ته را وګرځول شی چی د دی غمیزی د پای ټکی یواځی همدا د ډیرنډ لاین دی او بس. ځکه د دی معضلی په حل سره افغانستان یو واحد ملت جوړیږی او کله چی وحدت را منځ ته شو بیا نو د سمت، ژبی ، مذهب ، قوم او دی ته ورته د نورو ناوړو اغیزو اهمیت ضرور له منځه تلونکی دی. بیا نو افغانان په سړه سینه او پوره دقت سره کولی شی چی د ملی ګټو د تامین ، ټولنیز پرمختګ او په خپل هیواد کی د یو کاملأ انسانی ژوند د جوړیو د پاره فکر او کار وکړی.
په ډیر درنښت.

تشکر برادر عزیز مایار
اگر همین توضیح را در اول میکردید و برادران ریچی وغیره را مطرح نمیکردید مشکلی نمیبود.

از تهمت و افتراء بستن نفرت دارم

ښاغلی قاسم باز منګل ! یوی خبری ته ستا پام را اړوم چی د شهید ماما د کورنی هیڅ غړی زما په شمول په هیڅ وخت کی د مرحوم بازمنګل کورنۍ ته یواځی داچی سپکاوی نه دی کړی ، تل یی درنه یاده کړی او په درنه سترګه یی ورته کتلی دی ، له بده مرغه دا ته وی چی په شخص شهید ماما او د هغه په کورنۍ و لګیدی . مونږ په دی حقیقت پوهیدلی چی ولی او چا په مجموع کی د شهید میوندوال د تش په نامه د کودتا تر ټولو سختی او شدیدی جزاګانی د لوی ننګرهار(مشرقی) خلکو او په خاصه توګه شینواری قوم ته ورکړی ؟ پاتی شوه د دروغو او ریښتیاو خبره ، دا د یواځنی زوی په سر په قسم خوړلو نه څرګندیږی ، زوی دی د الله(ج) په آمان کی اوسه، خو ته ځان ته لږ زحمت ورکړه شینوارو ته لاړ شه او د آچین په ولسوالۍ کی له حاجی ملک شین ګل خان نه پو ښتنه وکړه ، هغه د کهی په بازار کی یو سرای لری او هرڅوک یی پیژنی ، که څه هم بوډا شوی خو شکر تر اوسه ژوندی دی او دا کیسه ورته ځکه ښه معلومه ده چی ماشومان او تورسری د همغه په کور کی ساتل شویدی هغه به درته و وایی چی دا ماشومان او تورسری څوک وو ؟ پاتی شوه د شینواری قوم د عزت خبره ، هغه خوتاسو په خپله هغه بی فکره او بی سنجشه لیکنه کی چی همدا څو ورځی د مخه د همدی پورتال د محترمو چلونکو له خوا له پاڼی نه و ویستل شوه په ګوته کړی او دادی څرګنده کړیده چی تاته څومره د شخص څه چی د یوه ستر او باعزته قوم سپکاوی هم اسان کار دی؟؟؟؟
قاسم جان باز ! زه نه له تاسره کومه دښمنی لرم او نه کومه بدبینی ، نه د میوندوال د کودتا په څیړنه کی دتاسره څه کار لرم او نه دی مخه نیسم چی هر څومره اسناد وړاندی کوی وړاندی کړه دا په خلکو اړه لری چی په دی هکله څه قضاوت کوی، خو تاته بیا هم زما وروستی او آخری خبره داده چی د وطن درانه شخصیتونه او درنی کورنۍ په سپکه مه یادوه ، مه د چا دقوم بی عزتی کوه او مه دی ته زمینه برابروه چی نور هم مجبور شی چی هسی څه و وایی چی ته پی ودردیږی . خو که تاته هرڅه بی تفاوته وی ادامه ورکړه زه به نور هیڅکله تاته څه ونه لیکم او په هغه ډله کی به دی شامل وګڼم چی الله(ج) د هغوی په هکله فرمایلی دی :
« اذا خاطبهم ا لجا هلون قالو سلأما !
اویا داچی : د جاهل سره چی مخ شوی په مجلس کی ــ په سلام ویلو ختم کړه مجــلس.
و یا هم : باسفله ګان طریقة سلام حکمت است ـــ ګر پیش آیدت در پستی خمیده رو.

بعد از عرض سلام به مایار صاحب محترم!

جمله ذیل تان :"در این زمان خوش بودن خود یک مولود کمیابی است که کمتر به دست می اید." جگرم را خون کرد.

ما مردمان خوش مشربی بودیم مهاجرت با تماماٌ خصایل آن ما را غم درون کرده.

از بارگاه متعال برای تان عمر طویل و صحتمندی آرزومندم.

ای در میان جانم و جان از تو بی خبر
از تو جهان پر است و جهان از تو بی خبر

شاغلی احسان مایار!
تاسو د شاغلي عبدالله جبارخیل نیوکو ته مورخ ۱۱-۱۱-۱۵ ته مکمل ځوابونه نه دي ورکړي، جبارخیل صاحب تاسو لیکلي دي:

. ۴«اگر به حساب فرضیه های تخیلی تحلیل شود ، شما محترم احسان مایار را میشود متهم کرد که خواسته و ناخواسته برای پلان های ایران آخوندی کار کرده اید. کتاب تاریخ صدیق فرهنگ تایپ شده توسط قوی کوشان اخبار امید را شما در ایران چاپ کردید. کتاب تاریخ صدیق فرهنگ عمده ترین آغاز گر انداختن نفاق قومی و زبانی در افغانستان بود و از همان روز تا امروز مورد استفاده طرفداران ایران و عناصر ضد وحدت ملی قرار گرفته و میگیرد. شما محترم مایار از شرکت کننده ها ی کنفرانس قبرس بودید ، کنفرانسی که توسط رژیم آخوندی ایران برپا و اداره شد. شما محترم مایار هنوزهم نظریه های افراطی توطئه " ضد امپریالیزم" رژیم آخوندی ایران را رسمیت میدهید؛ نظریه های که آنها صرف برای نمایش و منافع خود استفاده میکنند و ووقتی بخواهند رفیق امپریالیزم هستند. »
تاسو مایار صاحب ورته ۱۳ -۱۱-۱۵ لیکلي دي: «کتاب مرحوم میر محمد صدیق را در پشاور چاپ نموده ام نه در ایران». لیکن د قومي او ژبني نفاق نیوکې ته تاسو کوم ځواب وایاست؟
تاسو مایار صاحب صرف لیکی: «در اجلاس قبرس که مصارف آن از طرف ایران پرداخته میشد در جمله کارګردانان او سهم داشتم و اداره و بر پا شدن از طرف ما می شد نه از طرف ایران . »
زما نوري پوشتنه تاسو محترم نه دا ده، چې تاسو د یوه ملي افغان شخصیت په توګه د ثور د کودتا پس د ایران د دولت د ښکاره او پټو افغان ملي ضد اعمالو په باره کې بیا تر نن پورې کومې مقالې د افغانستان مظلوم ملت ته تقدیم کړي دي؟

په درناوي

مایار صاحب محترم
اگر قصد پنهان شدن در گرد و خاک الله محمد را دارید باید خدمت تان عرض بدارم که فرار کرده نمیتوانید. من از خاندان جبارخیل قومندان شهید عبدالحق هستم و اگر شما رسماً از اتهامات بیجای خود معذرت نخواهید آمادگی دفاع در محکمه مدنی رابگیرید و در آنجا ثابت کنید که عبدالحق نفر سی آی ای بود. در کجا نوشته است که برادران ریچی سی آی ای بوده اند. لطفاً بروید تحقیق کنید. من با شما کدام شوخی ندارم و فکر نمیکنم این ویب سایت هم جای مزاق است که شما مضمون بنام موضوع جدی مینویسید و بعد که مورد سوال قرار میگیرید فرار میکنید. خودشما با این جمله خود توجه کنید. از یکطرف بر یک نوشته تیوری توطئه استناد کرده نوشته بودید که این برژنسکی بوده است که در زیاده تر از نیم قرن انقلاب صادر میکرده است و بعد که مورد سوال قرار میگیرید بدون جواب سوال، خود سوال میکنید که آیا وی از تجمع قوای شوروی در سرحدات افغانستان خبر بود یا نبود؟ این چه نوع منطق است؟

عبدالله جان شکاک
خداوند حافظه شما را قوی تر بسازد . عبدالله جان شکاک دلم بایسکلم. آیا در این دریچه کدام قانون است که این خواننده حق دارد در این موضوع حرف بزند و این خواننده حق ندارد؟ جان گپ در این است که در حافظه من و بر استناد همین دریچه جناب شما همیشه بر داکتر صاحب کاظم و استاد سیستانی انتقاد و یا سوال ها محیلانه کرده اید و برخلاف و در تضاد با شما من نظریات و شخصیت و عظمت آنها را درست ، قابل احترام و با ارزش یافته ام. در نتیجه چه بخواهی چه نخواهی من در این مورد حق نظر دارم و طبیعتاً با شما در تضاد قرار میگیرم. اگر خودت به خود حق میدهی که در مورد موضوع میوندوال بالای داکتر کاظم فشار بیاوری من هم حق دارم در داخل چوکات ادب و مقررات این دریچه در مورد طرز نوشته و فشار شما بالای استاد محترم ، که حتی یک طفل هم میداند مقصد شما چیست نظر خود را بدهم.
با وجود این همه موضوعات و نویسندگان در این افغان جرمن آنلاین چرا عبدالله جان شکاک صرف در این یک موضوع و در مقابل اشخاص مشخص صدایش بلند میشود؟ اگر تو حق داری من هم حق دارم آغا جان!

"در این دریچه که این حال است در کابل چی حال است".
برادر محترم الله محمد از آلمان: به قلم و ذهن رسای تان برکت.
دیشب قبل از استراحت دریچهٔ نظرسنجی را باز نمودم و تبصرهٔ محترم عبدالله جبارخیل را روی نوشتهٔ این کمینه از نظر گذشتاندم.
امروز صبح قبل از نوشتن چند سطر توضیحات در قبال نوشتهٔ محترم جبارخیل، تبصره برادر محترم الله محمد را که بر مبنای حقایق و واقعیت ها قید صفحهٔ روزگار شده است، مطالعه کردم برعلاوه ازاینکه خوشم آمد در ذهنم احساس خوشی کرده وتبسمی در لبانم پدیدار گردید. در این زمان خوش بودن خود یک مولود کمیابی است که کمتر به دست می اید.
بر می گردم به موضوع نیمه جِدی که خدمت محترم عبدالله جبارخیل عرض کنم.
- کلیپ.ت.موپین را مانندیکه شما ازوی شناخت دارید، نمی شناسم لیک بنده مطالبیکه در راپور خود نسبت به مجاهدین نوشته آنرا رد نموده ام که در مقالم درباره واضح نوشته شده است.
- از تیوری توطئه و نظریات هوائی کم و بیش اطلاع دارم و می دانم که پیروانی دارند که شاید در طول تأریخ روزی حقایق در پهلوی یکی از آنها قرار بگیرد.
لطفاً وضع لیبیا و عراق را ازنظر بگذرانید، نمی دانم که شما اینرا چی می نامید؟
- امید است که شما با این کمینه موافق باشید که بريژینسکی از تجمع قوای شوروی در سرحدات افغانستان اطلاع مؤثق داشت و زمانیکه در خاک افغانستان داخل شدند به کارتر رئیس جمهور تبریک کنان نوشت: ویتنام شوروی را به دست شان دادیم.
- در مورد شهید عبدالحق لطفاً روابط وی را با برادران ریچی مطالعه کنید. شما می نویسید که سی آی ای و آی اس آی باعث شهادت وی شدند. تعجب است که سی آی ای در شهادت او دست دارد و مشاور امنیتی قصر سفید در نجات وی اقدام می کند.
- شما فکر نمی کنید که به شهادت رسانیدن مرحوم عبدالحق در پشاور توسط آی اس آی ساده و بی درد سر نبود؟ طور مثال ترور دوستان بی نهایت عزیزم، سید بهاوالدین مجروح، جنرال عبدالحکیم کتوازی، عبدالرحیم چینزائی، وکیل وزیرمحمدخان جدران در پشاور و حومهٔ آن صورت گرفت نه در داخل افغانستان.
- کتاب مرحوم میرمحمدصدیق را در پشاور چاپ نموده ام ونه در ایران.
- در اجلاس قبرس که مصارف آن از طرف ایران پرداخته می شد در جمله کارگردانان او سهم داشتم و اداره و برپاشدن از طرف ما می شد نه از طرف ایران.
- بر می گردم به نوشته برادر محترم الله محمد که باید سطری درباره نوشت. واقعیت همین است می بینیم که نوشتن در مورد اشخاص اختلافات و بدبینی های عظیمی را بین طرفداران و غیرآن خلق نموده که همه روابط انسانی را از بین برده است و این کمینه بهیچ صورت آرزو ندارم که در تشدید برهم زدن روابط انسانی سهم داشته باشم. با احترام مایار

بعد از سلام به شما همه عزیزان مخصوصاٌ آغای غلام حضرت!

می گویند که شاید اکثریت انرا بدانند که یکی از پادشاهان سابق افغانستان یک نفر را گفت برو هتو یک توپی به اصطلاح امروز راکتی بساز که لندن را تکه تکه کند.

روزیکه توپ را در حضور پادشاه آماده فیر طرف لندن در یک تپه خاکی کردند بعد از فیر انقدر خاک در اطراف بالا شد که یکی دیگر خود را حاضرین دیده نمی توانستن و روی های شان پر از خاک شده بود.

نفریکه توپ را ساخته بود با روی خاک پر طرف پادشاه رفت و گفت:" صاحب ایجه که هتو حال است فکر کنید که لندن چی حال است"

یعنی اگر جمله بالا را طور دیگر بنویسیم می شود:

"در این دریچه که این حال است در کابل چی حال است".

محرمان غنچه باغ ادب اند
چشم وا کردن ما ترک حیا است

هیچکس کام امید از اهل دنیا بر نداشت
طالع ما هم بوضع این عزیزان آشنا است

روح الله بیدل

اقای والا مقام ، پیرخانه بشهامت ، استاد توانا جناب داکتر صاحب خلیل الله هاشمان!
هموطن بسیار عزیر ګرامی و نویسنده ریالستیک اقای داکتر صاحب ولی ( نیستانی )از تشویق و لطف تان که در باره یاداشتهای پدرم بازمحمد خان را که به قسم یک کتاب چاپ نمایم جهان سپاس از شما بزرګواران و محترمان.
بزرګان و سروران ګرامی
چهار ما قبل نویسنده شهیر افغان، تاریخ نویس مجرب. ادیب و شاعر توانا اقای ( شهسوار سنګروال نیازی ) که مقالات شان در همین پورتال نیز به نشر میرسد. بخود زحمت داد و بالای شانهای ما احسان ګذاشت. وی یاداشت های پدرم را که تا حال فقط و فقط ان عده افراد که در ماجراهای ان زمان در ان ذیدحل بودند میدانست، نه دیګران، انرا بشکل یک کتاب بنام « دسترګو لیدلی یاداښتونه » ( له بلی د ارګ تر ماڼی ) در شهر کابل که افتخار ګوشایش ان کتاب به دستهای مبارک خانم اندیا دختر پادشاه بی بدیل غازی امان الله خان، و به پیغام جناب داکتر محمد اشرف غنی احمدزی ریس جمهور فعلی،که توسط جناب وزیر سرحدات اقای اکرم خپلواک فرستاده شده بود در ګشایش محفل کتاب توسط اقای وزیر سرحدات خوانده شد، همچنان در محفل ګشایش یاداشتهای پدرم هر یک اقایان، قیوم کوچی، سردار محمد نادر نعیم. جناب محترم سنګروال نیازی، جناب ګلاب منګل وزیر فعلی سرحدات، جناب خدایداد هزاره وزیر مواد مخدره، جناب فاروق وردګ وزیر معارف. جناب پشتونمل. سناتور. جناب محترم اسماعیل یون،و عبدالولی باز افتخار ګشایش ان یاداشتهای پدر مرحوم و نمک حلال من را به دستهای شان ګشایش یافت. در ګشایش ان محفل اعضای فامیل های دوستان پدرم از قبیل ماما زرغون شاه شینواری، عارف شینواری ( مشهور به عارف رکهشاه ) فامیل حاجی اقبال جان جاجی، اشتراک نموده بودند.
در این کتاب یا این یاداشتها به مسایل ذیل تماس ګرفته شده.
۱- امدن پدر کلانم که در ان وقت یکی از کلانهای قوم منګل بود. در زمان امیر حبیب الله خان یا امیر شهید به مشرقی و دادن صد جریب زمین از طرف شاه حبیب الله خان به پدر کلانم در لغمان و بعد از انجا در خوګیانی ننګرهار. و اعطای صد صد جریب در خوګیانی با هریک پدر محمد ګل مومند، عبدالرزاق خان پدر محترم اقای صمد حامد و به پدر کلانم کامران منګل. در ولسوالی خوګیانی ننګرهار.
۲- اشتراک پدرم و کاکا یم در جنګ و معرکه استقلال! ارتباط بین جبهه و محاذ جنوبی به سرکردګی جنرال نادرخان و مخاذ مشرقی به سرکردګی صالح محمد خان.و رسانیدن پیغام نادرخان به صالح محمد خان و دوباره ګرفتن جواب از صالح محمدخان به نادر خان و تعین روز حمله همزمان، بالای قوت های انګلیس بود. بعد از این تاریخ ارتباطات فامیلی ما به خاندان شاهی شروع میشود
۳- همکاری پدرم در جنګ بنام سقاوی همرای محمدهاشم خان صدراعظم در مشرقی و بعد کشیدن هاشم خان از خوګیانی بطرف جاجی که نادرخان در انجا بود. ولی از قضا و قدر کاکا و پدرم با هاشم خان تنها بودند انها در ان شب راه را غلط میکند بجای اینکه بطرف جاجی برود، بطرف پاره چینار میرود، در انجا که چی مشکلات بالای این سه نفر امده ،که نوشتن ان ماجرا از حوصله این نوشته بیرون است.
۴- امدن نادرخان بکابل و تقرر کاکایم بحیث نفر مخصوص محمد هاشم خان که خالا یاور میګوید، بعد از فوت کاکایم به پدرم داده شد.
۵- در این یاداشتها و یا این کتاب انځور حقیقی تحول شب ۲۶ سرطان، بشکل حقیقی و واقعی ترسیم شده ان هم بخاطریکه یګانه شخص که در پهلوی داودخان در مدت دو شب و دو روز در پهلوی سردار محمد داودخان یعنی از ساعت ۹ بجه صبح تاریخ ۲۵ سرطان تا ساعت پنج بجه دیګر روز ۲۷ سرطان ۱۳۵۲ از پهلوی داودخان یک ساعت هم دور نبود.
۶- نظر بندی اقای پیر ګیلانی و نقش پدرم در رهایی نظر بندی پیر صاحب.
۷- نقش پدر مرحومم در رهایی اقای محمد موسی شفیق.
۸- حقایق در باره کودتا محمد هاشم میوندوال
۹- نقش پدرم در رهایی حاجی اقبال جاجی وکیل جاجی پکتیا و شمولیت وی در کودتا محمد هاشم میوندوال.
۱۰- نقش پدرم در سپردن معیت عارف شینواری به جرګه قومی مردم افریدی، شینوار. مومند و یوسف زی انطرف خط نام نهاد دیورند.
۱۱- نقش پدرم در رهایی پدر ګلبدین حکمتیار از محبس دهمزنګ.
۱۲- چند دسته ګی در کابینه محمد داودخان.
۱۳- در ګرفتاری اعضای حزب دیموکراتیک چرا هدایت اصلی داودخان عملی نشد.
۱۴- غفلت و سهل انګاری والی ولایت کابل و قوماندان امنیه کابل اقای میرګل و عدم اطاعت انها یا سرپیچی از اوامر مقام ریاست جمهوری و مقام وزیر داخله.
۱۵- نقش منفی یکعده صاحب منصبان ګارد ریاست جمهوری به شمول صاحب جان خان در پیروزی کودتا هفت ثور۱۳۵۷
و ده ها مسایل دیګر.
داکتر صاحب والامقام من اقای هاشمیان. انشاالله در فرصت نزدیک یک جلد این کتاب را بشما به ادرس ایینه افغانستان ارسال خواهم نمود، مقام و منزلتت همیشه نزدم است و خواهد بود.
داکتر صاحبان محترم.
توجو شما را به این چار لینک ذیل که معرفی کتاب و یاداشتهای پدرم است، جلب مینمایم. https://www.youtube.com/watch?v=q0wBJIset3Y
https://www.youtube.com/watch?v=Kw3ggDIhtn4
https://www.youtube.com/watch?v=dpvX2LqXgr4
https://www.youtube.com/watch?v=fROSKCuBPhY
اقای محترم داکتر صاحب نیستانی. کوشش میکنم هر چی زودتر بشما یک جلد کتاب که یاداشتهای پدرم است بشما به سدنی بدست یک دوست نازنین من اقای داکتر رحمن شینواری که وی و خانم محترمه شان هر دو شان داکتران طب هستند و در شهر سدنی یک کلینک صحی دارد، انها از جمله دوستان مایان بوده و میباشد به ادرس وی برای شما ارسال خواهم نمود،
یک موضوع که میخواهم خدمت سلطانجان کلیوال عرض کنم ان اینست،
سلطانجان کلیوال، بهر چی که باور دارم و بسر یک پسرم قسم میخورم که هیچګاه و هیچ وقت بلخصوص در زمان ولسوالی برادرم حسن باز، هیچ یک از افراد طبقه اناث از قبیل مادر، خواهر، خانم برادرانم و برادرزادهایم نتنها ولسوالی اچین شینوار را ندیده بلکه در تمام ساحه لوی ولسوالی شینوار پای خود را نمانده، شاید پدر زرغونشاه بخاطر زنان و یا دختران فامیل شان که در انجا یا اطراف چونی زندګی کرده باشد امده باشد و فامیل خود را برده باشد در انصورت من چیزی ګفته نمی توانم. شما واقعآ یک دروغګوی بی نظیر هستید، ای کاش خود را پشتون و شینواری خطاب نمیکردید. شما به این دروغهای شاخدار قوم شینوار را می شرمانید.

وطندار راستگو
بخاطر دارم چند ماه قبل به ارتباط معروضه ام خدمت استاد سیستانی و طلب توضیحاتی در مورد یک نوشته شان ، خودت بدون ضورت، بمداخله بی لزوم پرداختی و اباطیلی را بهم پیوند دادی .
اکنون که طلب تنویر از یک دانشمند دیگر یعنی محترم داکتر صاحب کاظم دارم ، باز هم سر و کله ات از دریچه نمایان شد و گپ های ضد و نقیض را بهم آمیختی و خود را در مقام داوری که نه لیاقت آن را داری و نه سواد آن را ، قرار دادی . در ظرف همین چند روز تو در موردمحترم داکتر کاظم مواقف متمایز و جداگانه اختیار نمودی .
یک بار نوشتی که محترم داکتر کاظم را نمی شناسی ، در جای دیگر به ایشان اخطار داده اید از خودت وکالت نکنند و اینبار هم موقف متضاد با مواقف قبلی خود اختیار نموده اید .
هم چنان مرا به ارتباط طلب تنویر از نظریات داکتر صاحب ،متهم به تخریب کاری نموده ای که کار شرافتمندانه ای نیست . به هرصورت من از آفت گفتار تو ،به ارشاد پروردگار عالم پناه میبرم و میگویم سلام من بتوباشد آقای راستگو .

خوانندگان محترم پورتال وزین افغان -جرمن آنلاین
ضرب المثلی در مورد محدودیت ها وجودداردکه "زمین سخت و آسمان دور" که ازنظرمعنی مشکل مرامیرساندکه "چشمان ضعیف و کلکین ضییق" - لهذا اگر درنوشتۀ من نقطه ها خطا میروند ویا دوتا میشوند، معذرت مرا بپذیریذ، و اما بعد:
به ارتباط مقالۀ امروزین آقای داود ملکیار، شناخت شخص خودم را از شهید میوندوال بیان میدارم:
1) من با شهید میوندوال شناخت مستقیم وغیر مستقیم داشته ام- باآن مرحوم سه باردیدار وصحبت داشته ام و بارآخر صحبت طولانی ما در طیارۀ اریانابود که اوبرای تداوی ومن بدعوت پسرخاله ام مرحوم پاینده محمدکوشانی (سکرتراول درسفارت افغانستان) بماسکو میرفتیم - نمیدانم تصادفی بود یا قصدی، اما درچوکی که میوندوال نشسته بود تنها خود اوبود- بعدازمصافحۀ عادی در بین طیاره همینکه نیم ساعت از پرواز گذشت، مرحوم میوندوال توسط اشارۀ دست ازمن تقاضا کردن به پهلوی او قرارگیرم ودرمتباقی شش ساعت پرواز طیاره، فرصتی بمن میسرشده بود که هرچه در ذهنم میگشت سوال میکردم و آن مرحوم متواضعانه جواب میداد- درینوقت او یک صدراعظم مستعفی و من بحیث مامور
دولت استاد پوهنحی ادبیات بودم.
2) شناخت غیرمستقیم من ازمرحوم میوندوال توسط پسرخاله ام مرحوم پاینده محمدکوشانی میسرشده که او درمدت سفارت میوندوال درکراچی مدت دو سال سکرتر مقرب بود- مقرب بخاطریکه درآنوقت کوشانی یگانه عضو سفارت بودکه فاکولتۀ حقوق را خوانده بود- من وکوشانی مرحوم در یک محیط کلان شده ومثل دوبرادربوده ایم- ازصحبتهای کوشانی بخاطردارم که میگفت : میوندوال فعالترین سفیرما بوده، او تقریبا هرشب با یک سفیر یا یک دعوت دپلوماتیک مصروف میبود و روزبعد راپورخودرا بمرکر یا توسط شفر یا توسط پوسته سیاسی روان میکرد- کوشانی میگفت که او "راپورنویسی سیاسی" را از میوندوال یادگرفته ودرهمه مواردمیوندوال با او صحبت میکرده و دوسیۀ راپورهای سیاسی هم نزد کوشانی میبوده است. کوشانی میگفت درانوقت حساس ایجاب میکرد مرکز کابل ازسیاست و طرزتفکر حکومت پاکستان در مورد افغانستان مطلع نگه داشته میشد ومیوندوال این وظیفه رابسیارعاملانه، خبیرانه ودلسوزانه ایفاء میکرد -کوشانی میگفت که میوندوال درتمام راپورهای خود نیات سوء ودشمنانۀ پاکستان را بحکومت اطلاع میداد وبالای یک مقدار خوش بینی هائیکه توسط سفیرقبلی (مارشال شاه ولی خان) بکابل مخابره شده بود، هوشدارمیداد و سفارش میکرد که کابل نباید به وعده های دروغین اولیای پاکستان باور کند- درمدت دو سال دولت پاکستان ارمیوندوال بحیث سفیرافغانستان دل خوش نداشته- بقول کوشانی میوندوال دریک راپورخودبکابل نوشته بودکه وزیرخارجۀ پاکستان از اواظهارگله مندی کرده بودکه بحیث سفیر دربهبودمناسبات دومملکت موفق نبوده است - میوندوال به وزیرخارجه گفته بود "من بحیث سفیرونمایندۀ دولت خودمکلف میباشم حقایق را بدولت متبوع خود برسانم، ومتاسفانه پالیسی دولت شما طوری بوده که حقایق را بامن درمیان نگذاشته اید، پس من نمیتوانستم دولت خود را درتاریکی بگذارم...ب" بالاخره سخن بجایی کشید که دولت پاکستان بداخل نزاکت دپلوماتیک تقاضاکرده بود تا سفراء هردوکشور تبدیل شوند، همان بود که میوندوال به واشنگتن تبدیل شد و بعوض او مرحوم داکتر ظاهر بکراجی آمد ویکسال بیشتر نمانده بود که مناسبات بسیار تیره شد، داکتر ظاهر به امرمرکز سفارت راترک داد وکوشانی بحیث شارزدافربرای مدت هفت ماه تا بسته شدن سفارت افغانستان درکراجی باقی ماند وبعداز آن بحیث جنرال قونسل بمبئی مقررگردید.
3) بقرارمعلومات من مرحوم میوندوال هیچوقت با پاکستان مناسبات دوستانه و خوش بینانه نداشته است - اینکه سفیرامریکا درارپور خود از "ذهنیت" (یعنی اخبار سرچوک) سخن رانده، هرسفیرمجبور بوده اخبار سرچوک را بحکومت خود گزارش بدهد - من آثار وافکار میوندوال راهم خوانده ام- آن مرحوم طرفدار عدالت اجتماعی بود وبه سردار زاده هایی که در وزارت خارجه صف بسته بودند، خوش بین نبود ودر دورۀ کوتاه صدارت خود به آن سردارزاده ها چندان موقع نداد- سردارزاده ها بطورعموم با میوندوال مخالف بودندو یکتعداد آنها، بشمول وحیدعبدالله، که ازمقربین معلومدار سرداردادوخان بود، بسفارت امریکا و سایر سفارتخانه ها دردعوتها میرفتند ونظریات و عقاید شخصی خود را تبلیغ میکردند وهمین عقاید شخصی "ذهنیت" میساخت-
4) درکتاب خاطرات انجنیر میرامان الدین امین که در دورۀ صدارت کشتمند معاون صدارت در امور اقتصادی بود(و اکنون درسویس خیات دارد) یک صحنه از مذاکرات وحید عبدالله در سفارت پولیند درج شده است - انجنیرامین میگوید آقای وحیدعبدالله بحیث معین وزارتخارجه مرا هم باخود بسفارت پولیند برد، زیرا با سفیرجدید پولیند پیرامون مسایل اقتصادی مربوط به پروژه های دولت پولیندنیز صحبت میشد. درجریان صحبتها سفیرپولیند نظروحید عبئدالله را در بارۀ مناسبات افغانستان با پاکستان و شخص ذوالفقار علی بوتو پرسید. وحید عیدالله ضمن تشریج معضلۀ پشتونستان وسیاست دشمنانۀ پاکستان درمعرفی صدراعظم پاکسان گفت که " مادر ذوالفقار علی بوتو در لاهور یک فاحشه بوده است..." این کتاب نزدمن موجود است واگرکسی خواسته باشد کاپی همان صحفه را ایمیل میکنم.
مختصر سخن اینکه سفارتهای خارجی خصوصا، روسیه، امریکا، انگلیس، پاکستان وغیره دروزارت خارجه و مطبوعات کابل دوستانی داشتند وازطریق آنها "ذهنیت" میساختند.
5) به ارتباط "ذهنیت سازی"، درمدت 30 سالیکه مجلۀ آئینه افغانستان در امریکا چاپ وبهمه مراکز مهاجرین افغان در پنج قاره توزیع میشد،بالای قضیۀ کودتا و شهادت میوند وال شاید بیشتر از دوصد افغان اظهار نظرکرده باشند، اما تا امروز که اسناد بیشتربدسترس مردم قرارگرفته این "ادعا" که میوندوال خیال کودتا راداشته و یااین "ادعا" که او خود را توسط نکتایی خود غرغره کرده باشد بحیث "ذهنیت" قبول نشده است-
6) مرحوم عبدالرزاق خان سابق قوماندان عمومی هوایی که دوست فامیلی وهم دوست شخصی من بودند، زیرا درکابل درخانۀ خودشان و یا دوستان دیگر ماه یکبار یا دوماه درمیان (بازی برج) میکردیم- وقتی به ویرجینیا آمدند سه بار بدیدن شام رفتم و دو به دو نشسته ساعتها صحبت داشتیم- پرسیدم چه شد وچرا؟؟؟ گفت : "خلیل جان تو مرا میشناسی، حالا که همه چیز گذشته، اگر چیزی میبود بخدا قسم که بتو میگفتم - امابا تمام ارادتیکه بخ سردارداودخان داشتم ومرامامور ساخته بودند تا تشکیل قول اردوی جدید هوایی را ترتیب کنم- من نه با میوندوال تماس داشتم و نه از کودتا خبرداشتم- مرا بردند وبسیار رنج دادند . بی آب کردند وهیچ حیثی بمن نماندند- حتی درمورد اولادهایم تهدید میشدم وپریشان بودم - فکرکردم اگر اقرار کنم مرااعدام میکنند، در آنصررت اولادهایم زنده میمانند- لهذامطابق هدایت آنها اعتراف نوشتم- آنمرحوم علاوه میکرد که شکنجه و زجر ازطاقت انسان بسیار بالاتر بود...
این بود بسیارخلص بیانات آن مرحوم که شخص خیلی شریف ونجیب بود - الغیب و عندالله - گردن من(هاشمیان) بسته باشد اگر مبالغه کرده باشم. با عرض احترام - سیدخلیل الله هاشمیان -12 نوامبر 2015

عین الدین جان راستگو ! بخوان و بدان
در طول ماهای متمادی ، تو مانند ریکارد شکسته بار بار افسانه قاتل دارد خان را با آواز و صدای نا هنجارت علیه من ، ترنم میکنی .
من در گذشته ترا در برابر لاطایلاتت کاملأ خاموش و مسکوت ساختم ولی تو با شناعت تکرار گفتار های خود عادت کرده ای و بر تفاله ادعاهای خود بار دیگر مشق جویدن میکنی .
قاتل داؤد خان ، ملعون جنایتکاری است بنام امام الدین بی خدا که اکنون در یکی از کشور های اروپایی و به اصطلاح ترمینالوژی خود شان « امپریالستی » زندگانی آرام و بی دغدغه دارد .
این ملعون طوریکه یک وطندار ما در همین پورتال وزین اطلاع داد بکابل رفت ولی حکومت مزدور حامد کرزی نخواست او را به ارتباط جنایاتش محاکمه نماید .
حامیان نمک حرام و لافوک سردار مرحوم نیز که بکار بزنس و تجارت و اندوختن زر و سیم مشغولند ، حتا شهامت ووجدان ملی محترمه نصیبه جان حیدری را ندارند که محتاط ملعون را از طرق تعقیب قانونی ، از کشور آسترالیا مجبور به فرار به هندوستان ساخت .
بدان که فقه اسلامی در مورد جنایتکاران و قاتلان به اصل « قصاص » مبتنی بوده و به تعمیل آن حکم میکند .
بدان که این فتوای شریعت غرای محمدی است . ولی اگر تو به فقه اسلامی و تطبیق اوامر و عدالت خداوندی ، اعتقاد نداری ، خداوند بدادت برسد .
در حقوق حالتی وجود دارد که آن را بنام عدیم الاهلیت یاد میکنند ، یعنی کسیکه از نظر ذهنی فاقد صلاحیت ایفاء حقوق و وجایب خود باشد ، درین صورت صلاحیت ایفاء وضایف مذکور به شخصی که آن را در حقوق وصی گویند محول میگردد .
بار بار ملاحظه شده که تو در موارد مختلف خود را در مقام وکیل مدافع اماتور، شخصیت های دانشمندی قرار داده که بد بختانه تو حتا لیاقت و ظرفیت و اهلیت شاگردی ایشان را هم نداری و این نه تنها اهانت بزر گ به فضیلت و مدارج علمی ایشان بلکه یک نوع دیده درایی و فضل فروشی شمرده میشود .
هم چنان سوء تعبیر ، تحریف ، افترا و مقلوب ساختن مطالب و حقایق در صورت تعمد ، راستگویی نه بلکه تقلب و انحراف معنوی است .
دفاع تو حتی از محترم عبدالله خان از کلیفورناو مداخله در دیالوگ دوستانه ما ، نیز بی ضرورت و بی مورد است ، چی رسد به اساتیذ سخن و دانش ، زیرا عبدالله خان نسبت به تو به مراتب آدم معقولتر ، مهذب تر و با سواد تر است . لذا خود را در موقف هوقی و ..... توی قراردادن در حقیقت خود را مسخره کردن است و بس . بار دیگر در حقت دعا میکنم که خداوند بدادت برسد . آمین یا رب العالمین .

نننی لاریون یوه ملي حماسه ده، تر عنوان لاندی مقاله،
د کابل د لاریون تر شا د ایران د قدس لاس وو، څنګه کیدای شی دا شمیر خلک د افغانستان د نورو برخو څخه راټول کړاي شي؟ دا هر څه مالی امکانات غواړي،
لاریون خود جوشه نه وو، بلکه د ایرانیانو له لوري سازماندهی شوي وو،
مرګ پر ارګ دا هغه څخه دي چي ایران او پاکستان يي غواړي، ارګ د غنی او عبدالله ارګ نه دي، زمونږ خام روښنفکران احساساتي لیکني کوي، داکتر غنی د لاریونوالو د استازو سره د کتلو په وخت کښي د ایران څخه یادونه وکړ، او وویل د مرګ پر ارګ شعار د افغانانو د دښمنانو شعار دي.

قابل توجه آقایان قاسم باز و داکتر نیستانی
اقای داکترمحمدولی نیستانی یک مقالۀ تخقیقی خود رابمن ایمیل کرده بودند که آنرا خواندم ومفید و آموزنده یافتم- تصویری که آقای دکتور از وضع حکومت دوقطبی کابل در صفحات 10-12 و پیش بینی شان از احتمالات آینده (صفحۀ 14) قابل فهم وهم قابل اندیشه است - زحمتیکه آقای نیستانی بحیث یک خدمت بوطن در تهیۀ این اثرتحقیقی متحمل شده، قابل قدر است - امیدوارم متصدیان محترم پورتال وزین افغان -جرمن آنلاین مقالۀ خواندنی داکتر نیستانی را برای مطالعۀ سایر هموطنان منتشرسازند.

پیشنهاد داکتر نیستانی را بعتوان آقای قاسم باز تائید میکنم و امیدوارم آقای بازبتوانند آن همه اسناد وگزارشات را دریک کتاب چاپ کنند که خواننده وخریدار خواهد داشت.
یک مشکل شخصی خود را به جناب آقای بازگزارش میدهم که درمسایل کامپویتر چندان دسترس ندارم و هرقدرکوشش کردم اقرارهای متهمین کودتای موردبحث را از ایمیل ومقالۀ اقای باز، باز ومطالعه کنم موفق نشدم- هرباز کلیک میکنم، با سوالاتی برمیخورم که اگرچه آنها را جواب داده ام، امادوسیه به روی من بازنشده است - ممنون میشوم اگر آقای باز یا هردوست دیگری آن دوسیه را به ایمیل من انتقال بدهند- با احترام - سیدخلیل الله هاشمیان
ایمیل من : afghanmirror3@yahoo.com

با عرض سلام به گردانندگان محترم پورتال افغان جرمن آنلاین.
امروز اعلامیه ای از طرف افغان ملی غورځنګ به نشر رسیده. این نام قرار معلوم حزب سردار داود بود و بعد از کشته شدن موصوف، این بار اول است که اینجانب نام آنرا در صحنهٔ سیاسی می بینم.
اگر لطف کرده یک کمی بیشتر در مورد رهبر، هویت و جزئیات بیشتر این حزب یا گروپ یا تنظیم یا جمعیت... معلومات ارائه نمایید. قبلاً تشکر می کنم.

برادر محترم آقای عبدالله شکاک با تقدیم سلام و احترام
از همه اولتر از لطف شما که به تحلیل های این کمترین ارج میگذارید و از من خواسته اید تا در مورد کودتای مسمی به شهید میوندوال نظر خود را ابراز دارم، بسیار ممنونم. دراین ارتباط میخواهم با یک مثال ساده مشکل کار را خدمت شما محترم توضیح نمایم: در محفلی که یک هنرمند مشهور آواز میخواند، یکی از علاقمندان کاغذی روان کرد و تقاضای یک آهنگ کرد ولی هنر مند به سلسلۀ خواندن های خود ادامه داد؛ بار دیگر این علاقمند کاغذ جدی تر نوشت که گویا به درخواست اولی او هنرمند بی اعتنائی کرده است. وقتی هنر مند این یادداشت دومی را خواند، مجبور شد که دلیل عدم اجرای فرمایش را بطور علنی بگوید و چنین بیان کرد: «دوست گرامی! هر آهنگ برای خود کرچ خاص دارد، تبدیل فوری کرچ برای نوازندگان و خواننده هردو یک آمادگی مقدماتی را ایجاب میکند. لذا شما انتظار بکشید تا من به سلسله وقتی به همان کرچ آمدم، اولین کاری که کنم آهنگ فرمایشی شما را اجرا خواهم کرد.»

برادر محترم ! مسائل تحقیقاتی در موضوعات تاریخی و آنهم با این پیچیدگی های آن که تاهنوز بسا مسائل زیر پرده ابهام قرار دارد و هر روز سند و یا اسناد جدید مطرح میشوند، کار آسان نیست، مخصوصاً که در آن حساسیت های از هر قبیل موجود باشد و حرف از زبان نابرآمده، دست و دستهائی به فرموده ای یکی از دوستان"گریبانگیر!!" شخص گردد. باید در همچو موارد به احتیاط قضاوت کرد. صادر کردن حکم قاطع در یک قضیه با چنان پیچیدگی آن کار عاقلانه نیست.

به شما اطمینان میدهم که به سلسلۀ بررسی های خود در مسائل تاریخ معاصر کشور در این مورد نیز به ابراز نظر خود خواهم پرداخت و عجله دراینکار ندارم و منتظر می مانم که اسناد بیشتر برای نتیجه گیری در اختیار داشته باشم. اینکه شما ترجمه یک سند اخیر از منابع امریکائی را «زهر آلود و گمراه کننده» وانمود کرده اید، معلوم میشود که جناب شما قبلاً در زمینه صاحب یک قضاوت بوده اید که خوش میشدم از نظر شما آگاهی می یافتم تا با مطالعۀ آن بر معلومات خود می افزودم و به این ترتیب از نحوۀ استدلال شما به حیث یک صاحبنظر مطلع می شدم.امید است این علاقمند را از چگونگی نظر خود مستفیض دارید و بگوئید که چرا متن منتشره را «زهرآلود و گمراه کننده» توجیه فرموده اید؟
یار زنده و صحبت باقی. باردیگر از لطف شما و درعین زمان از مرحمت جناب آقای راستگو سپاسگذارم. باارادت عبدالله کاظم

Aimal Khan Faizi wrote:

"Pakistan needs not worry about the enhancement of military cooperation between Kabul and New Delhi.

As Alyssa Ayres, a former state department deputy assistant secretary for South Asia and now senior fellow at the Council on Foreign Relations (CFR) puts it: "India has been an extremely helpful development, trade, training, and investment partner for Afghanistan and its role should be encouraged."

Really!

Let's be real and accept that India and Pakistan based on the virtue of their rebirth are involved in permanent conflict with that have already dueled in the form of battlefield several hot pursuit. Therefore any military to military contact between Afghanistan and India would be other than "no worry" but definitely result in alarming concern and reaction for Pakistan. Afghanistan interest will be better served subsiding two Indian cousins rivalries in it's territory.

Alyssa Ayers re-stating present status quo only encouraging Indian role in the field of " development, trade, training, and investment " but not even a hint of Afghan-Indian military to military contact which is presently in possession of last word on Afghanistan.

محترم شکاک

چرا شما خودتان برضد ترجمه زهر آلود و گمراه کننده چیزی نمینویسید؟ تا حال شش سطر به قصد آشکار تخریبی نوشته اید. لطفاً به عوض کوشش عیان و ساده بینانه قصد استعمال داکتر کاظم ، شش سطر خودتان بینویسید که منابع امریکائی چه زهرآگینی کرده اند؟ به نظر بیطرفانه بنده داکتر کاظم نه در گذشته بر ضد کسی نوشته بود و آشکاراً سوء نیت نداشته و نه امروز مجبور است داخل این بازی های سطح پائین شود.

محترم احسان مایار
مقالات محترم داکتر کاظم که شما در آغاز مقاله خود بر آن تبصره کرده اید زمین تا آسمان با تحلیل شما تفاوت دارد. نظریات شما با نویسنده کمونیست افراطی امریکائی که نقل کرده اید مطابقت دارد. آیا شما میدانید که کیلب .ت. موپین Caleb T.Maupin یکی از افراطی ترین امریکائی های چپی است که نظریاتش صرف در تلویزیون رژیم دشمن افغانستن ایران آخوندی بنام پرس تی وی Press TV ، و تلویزیون پوتین روسی بنام رشین تی وی Russian TV(RT) خریدار دارد؟ لطفاً همانطوری که خود جناب شما نوشته اید بروید و در انترنت تحقیق کنید و ببینید. وی یک عضو حزب جهانی کارگران است و نظریات افراطی دست چپی بدون پشتوانه وی صرف در بین یک چنان گروپ ها ی افراطی و آخوند های افراطی در هیچ جای معقول دیگر قابل قبول نیست. شما محترم مداوم از تیوری توطئه conspiracy theory پیروی میکنید و نشان داده اید که به آن معتقد هستید، اما در دنیای امروز اینگونه نظریات هوائی بنام Delusional thinking تعبیر میگردد. شما خود دوباره فکر کنید :
1. چطور امکان دارد که برژنسکی دیموکرات مشاور کارتر نزدیک به سی سال است که سیاست های جمهوریخواهان و دیموکراتان مثل ریگن و بوش اول و کلنتون و بوش دوم و اوباما را رهبری کرده باشد؟ کدام انقلاب را وی صادر کرده و میکند؟ مقصد شما و کیلب انقلاب امپریالیزم است؟
2. به اساس نظر شما جنرالان اردوی امریکا قصداً توطئه قندوز را به راه انداختند چون میخواستند در افغانستان بمانند. آیا یک چنین چیزی امکان دارد؟ آیا غیر از قصه های فلمی و بعضی مغز ها ، و شعار های کمونیستی و چپی و افراطی درکدام مطالعه تاریخی و واقعی چنین چیزی امکان میداشته باشد؟
3. شما مجاهد شهیدعبدالحق را نفر سی آی ای خطاب کرده اید، بروید یکی دو کتاب و خبر دقیق را بخوانید ببینید که سی آی ای و آی اس آی باعث شهادت وی شدند ، بخاطری که افغانیت و ملی بودن وی برای پاکستان قابل قبول نبود. کوشش رابرت مک فارلان مشاور امنیتی قصر سفید سی آی ای را مجبور به یک کوشش دیر و ناکام برای نجات وی کرد و بس.
4. اگر به حساب فرضیه های تخیلی تحلیل شود ، شما محترم احسان مایار را میشود متهم کرد که خواسته و ناخواسته برای پلان های ایران آخوندی کار کرده اید. کتاب تاریخ صدیق فرهنگ تایپ شده توسط قوی کوشان اخبار امید را شما در ایران چاپ کردید. کتاب تاریخ صدیق فرهنگ عمده ترین آغاز گر انداختن نفاق قومی و زبانی در افغانستان بود و از همان روز تا امروز مورد استفاده طرفداران ایران و عناصر ضد وحدت ملی قرار گرفته و میگیرد. شما محترم مایار از شرکت کننده ها ی کنفرانس قبرس بودید ، کنفرانسی که توسط رژیم آخوندی ایران برپا و اداره شد. شما محترم مایار هنوزهم نظریه های افراطی توطئه " ضد امپریالیزم" رژیم آخوندی ایران را رسمیت میدهید؛ نظریه های که آنها صرف برای نمایش و منافع خود استفاده میکنند و ووقتی بخواهند رفیق امپریالیزم هستند.

جناب محترم آقای قاسم باز!

از معلومات تاریخی شما نهایت سپاس. کاش میشد آنچه را از قبله گاه محترم شنیده و خود دیده اید در کتابی تألیف نموده و در اختیار هموطنان محترم قرار دهید. با رویکار شدن نظام های ضدمردمی در افغانستان، بخش زیاد تاریخ نویسی متأسفانه بدست کسانی افتاد که تحت تأثیر اغراض و کینه های شخصی و گروهی، از واقعیت ها چشم میپوشند و افتخارات گذشتهٔ کشور را کتمان مینمایند و یا وارونه جلوه میدهند. اگر خاطرات خود را در کتابی تألیف نمائید ممکن است این خلا تا حدی پر گردد.

با احترام

محمد ولی نیستانی

التجای خاضعانه مجدد ملای غریب خدمت داکتر صاحب کاظم
چند روز قبل از طریق همین دریچه بحضور تان معروض داشتم که بحیث یک محقق توانا وواقیت پسند ، تحقیق همه جانبه و متکی بر حقایق خود را در مورد کوتای نام نهاد شهید میوندوال و هم چنان ترجمه زهر آلود و گمراه کننده منابع امریکایی در زمینه ، بمنظور تنویر اذهان و زدودن مغشوشیت مولود همچو نشرات ، بحیث یک شخصیت ملی گراء و به حکم وجدان شریف ملی تان به رشته تحریر در آورید .
از اینکه تا کنون افتخار و سعادت جواب لبیک جنابتان را دستیاب نکرده ام ، قسمأ موجب مایوسی من گردیده زیرا آن را دور از بزرگواری و فضیلت علمی جنابتان تلقی مینمایم ، امیدوارم کسالت صحی ، منتج به مایوسی ای جانب نشده باشد .
ولی به هر حال ف با عرض التجای مجدد در زمینه ، ایدوارم توفیق ترتیب اث به معروضه ام میسر گردد .
با تقدیم احترامات مجدد و مزید

ګران او محترم حلیمی صاحب

سلامونه او ښی چاری!

لومړی به تاسو ته ووایم چی زه ډیر په انګلیسي ژبه نه پوهیږم ما صرف د کتابونو په لوستلو زده کړی ده او تاسو خو شکر دی هره ورځ د انګلیسی ژبی تمرین کوی او زما سویه دومره نه ده چی په هره جمله پوه شم. او ستاسو په جواب کی ما مخکی درته وویل چی په یو څو ساده ټکو تاسو قناعت بخښونکې جواب غیرممکن دی او یو اوږد تفصیل غواړی. او دا چی خلق پرچم یا اخوانيان رامنځ ته شول د محترم باز صاحب د یوی لیکنی دا جمله درته لیکم:

...این ما بودیم به هر کشوریکه بخاطر تحصیلات رفتیم تحت تاثر ان کشورها ګردیدیم. اګر روسیه شوروی رفتیم طرفدار روس و طرفدار فلسفه مارکسیزم ګشتیم اګر الازهر مصر رفتیم ما اخوانی و طرفدار نظریات حسن البنا و سیدقطب شدیم، اګر ایران رفتیم تحت نظریات اخوندی ایرانی ګشتیم. حکومت ان وقت به هیچ محصل نه ګفته بود که روسیه رفتی کمونست شو. مصر رفتی اخوانی شو و ایران رفتی ایرانی شو.

او تاسو د مرحوم ظاهر شاه یادونه کړیده درته وبه لیکم چی خدای شاهد دی او تاسو خپله (ایا د دموکراسي د لسیزی په اوږدو افغانستان تر مخکی ډیر و روسیی ته ور نږدی نه شو؟ چی وروسته لس کاله بعد شاه مبارک د موسی شفیق سره په دی اړه توافق وکړ.) ښاغلي حلیمی صاحب ایا دا د یو مسول کس د بی کفایتی ثبوت نه دی چی د نن کار لس کاله بعد ته پریږدی. په احترام ورور جانه

هیله ده چی ځواب راته په ملی ژبو ولیکی که د ټایپنک ستونزه وی پروا نه لری، دری یا پښتو په انګلیسی حروفو ولیکی

قاتلان هفت تن از هموطنان مظلوم هزاره ما در حقیقت کسانی هستند که با ایشان همدردی بیش از حد را به نمایش میگذارند:
30 تن از هموطنان هزاره ما که از ایران به جاغوری میرفتند، در ماه حوت سال 1393 هجری در شاهراه کابل کندهار در منطقه زابل توسط طالبان گروگان گرفته شد... این گروگان گیری خیلی ساده بود، این ها کاریگرانی ساده یی بودند که طالبان هیچ توقع امتیاز گیری در بدل آنها را نداشتند ولی این اسیران بخت برگشته بالاخره برای گروگان گیران به توته های الماس و کلید نجات بندیان القاعده و طالب تبدیل شدند.
یک منبع خیلی معتبر این داستان را چنین بیان میکند، قوماندان امنیه جاغوری که از جمله برادران هزاره ما بود، یک موتری از طالبان را ضبط مکند، قوماندان سرتمبه یی طالبان چندین بار برایش پیام روان میکند که موتر را رها کن، این قوماندان هزاره سرتمبه تر عمل میکند و با وجود رسیدن پیام های پی در پی و اخطار های مکرر، به طالبان جواب مثبت نمیدهد...
قوماندان سرتمبه یی طالبان در پی راه های دیگر می شود، وی در منطقه یی از زابل یک 303 را توقف میدهد و تمام باشنده های جاغوری را که شامل 31 تن میشد گروگان میگیرد. هنوز هم موضوع تنها همان موتر است، باز هم به قوماندان هزاره در جاغوری پیام می فرستد که موتر را رها کن در غیر این گروگانان را میکشم، این قوماندان هزاره باز هم به اخطار های طالبان اعتنا نمیکند و موتر را رها نمیکند...
عبدالخالق ایوبی ولسوال شاه جوی بتاریخ 6 حوت 1393 گفت: گروگان گیران به بزرگان قومی گفته اند که در بدل رهایی این افراد باید یک عراده موتر آنان که در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی ناپدید شده است، دوباره در دسترس شان قرار گیرد.
دفعتا همه چیز تغییر میکند، برادران هزاره ما خبر می شوند، اول در سطح غزنی غوغا برپا می شود، بعدآ با اتفاق بیش حد که مختص این قوم است موضوع به پایتخت کابل میرسد، تما هزاره ها رهبران شان و حکومت را تحث فشار میگیرند که باید هرچه عاجلتر اقدام نماید و این گروگانان رها کنند، در شهر کابل غوغا برپا می شود، خیمه های تحصن برپا می شود، جامعه مدنی که همیشه منتظر همین طور یک حادثه یی است تا نشان دهند که فعالیت میکنند هم در تمام افغانستان با هزاره های معترض همدردی نشان میدهند، همه اقوام زمانیکه وضعیت را می بینند بخاطر نشان دادن همدردی با برادران هزاره خود، صدای شان را بلند میکنند، در پارلمان هم غوغا برپای میشود که باید حکومت؟؟؟ گروگانان را رها کند. حکومت مجبور به اقدام می شود... این جاست که مرغ طالبان تخم طلایی میکند، طالبان متوجه می شوند که این گروگان ها کاریگران ساده نیستند که از ایران امده است، اینها حالی قیمت فوق العاده دارند... طالبان دیگر حاضر نیست اینها را در بدل یک موتر رها کند.
قوماندان رازق از کندهار مجبور به حرکت بطرف زابل و غزنی می شود تا گروگانان را با استفاده از زور رها کند... همه کوشش های توسل به زور ناکام میماند... فشار ها بر دولت روز بروز بیشتر میشود..
اشرف غنی اعلان کرد که تا حال 6 ملیون دالر به مصرف رسیده باز هم نتوانستیم این گروگانان را رها کنیم، بالاخره طالبان تقاضای رهای 11 تن از فرزندان اعضای القاعده ازبکستان را که نزد دولت قید بودند، میکنند، حکومت به ناچاری و به اثر فشار و غوغای برادران هزاره ما این محبوسین را تبادله کرده و کاریگران را رها میکند...
اگرچه این پیروزی را برادران هزاره ما و رهبران شان و در مجموع جامعه مدنی بحیث یک دستآورد بزرگ جشن میگیرند، بی خبر از آنکه چه ظلمی را اول به حق همین اسیران که میتوانست بسیار به ساده گی یا در بدل همان موتر چکره، یا بدون آن رها شود، چند تای ازین ها به قتل هم رسید، چون میخواستند حکومت را به دادن امتیاز بزرگتر مجبور بسازد، ثانیا، این رسم که در بدل گروگانان هزاره میتوان امتیازات مادی بزرگی از حکومت بدست آورد، و میتوان محبوسین خود را هم رها کرد. دیگر برای طالبان رهایی بندیان شان از محبس های افغانستان آسان شده بود، دست به گروگان گیری های متعدی زدند، مگر از اقوام پشتون، ولی حکومت هیچ اعتنایی در مورد این گروگانان نکرد، طالبان بعد چند روز مجبور شدند آنها را ها کند... ولی باز متوجه شدند که حکومت افغانستان در مقابل گروگانان اقوام دیگر به دادن هیچ امتیازی حاضر نیست و حتی در مورد آن به مذاکره هم حاضر نیست...
باز یک گروه 7 نفری بخت برگشته جاغوری به چنگ شان می افتد، چهار ماه نزد شان میماند، به شکل متکرر از حکومت تقاضای رهایی طالبان زندانی که در جنگ کندز و جا های دیگر بدست دولت افتاده بودند، میکنند.
امرالله صالح در صفحه فیسبوکش امروز تاریخ 10 نوامبر 2015: هفت تن از انسان های مظلوم و بی دفاع از ولسوالی جاغوری را طالبان به گروگان گرفتند و در نهایت سر بریدند. همه معلومات هایی که من دارم این است که طالبان در بدل رهایی این زنان و کودکان میخواستند شماری از افراد خویش را که در کندز و جا های دیگر گرفتار گردیده اند از بند رها سازد .
...حکومت این بار اعتنا نمیکند آنها چون توقع بیش از حد داشتند، عقده گرفته و همه را سر می برند...
انا الله و اناالیه راجعون.

محترم جناب آقای محمد داؤد ملکیار پس از سلام
اینکه لطف کرده و در توضیح خود چنین نوشتید: «چون حدس و گمان مرا که روی بعضی شواهد استوار بود، با نوشتن عبارت: "وجداناً به شما اطمینان میدهم"، رد نمودید، قبول و باور مینمایم، ولی در مورد تماس تان با تلویزیون، سعی مینمایم تا شما را با آن منبع خبر، بزودی داخل تماس سازم.»

محترما! خدمت شما باید یاد آور شوم که شما آنچه را ادعا کرده اید به «حدس و گمان» نبوده، بلکه از متن بیان شما قاطعیت بر می آید، نه حدس و گمان، چنانکه نوشتید: «آقایان هیواد دوست و عین الدین راستگو یا آقایان کاظم و سیستانی!» و دیگر اینکه: «این کست صوتی را که آقای کاظم چند هفته قبل برای نشر آن به تلویزیون های افغانی تماس گرفته بودند،...»

اکنون هروقت انسان با قاطعیت یک ادعا رامطرح میکند، بایدآنرا ثبوت نماید. تقاضای من از شما ثبوت ادعای تان بوده است، نه اینکه با اعتراف من قناعت کنید و از ادعای خود بگذرید.

همچنان در مورد تماس من با تلویزیون های افغانی جهت نشر کست صوتی، کافی نیست که شما مرا با یک منبع خبر بزودی به تماس سازید، بلکه شما باید حرف خود را ثابت کنید. اینکه کی به شما این موضوع را گفته است، وقتی برایم مهم می بود که شما در ادعای خود اقلاً ذکر میکردید که "قرار مسموع" و اکنون که شخص را می شناسید، باید نامش را واضح سازید و او نیز ثابت کند که ادعایش درست است.
شما الحمدلله یک شخص آگاه از مسائل حقوقی مطلع هستید و میدانید که همچو ابراز نظرها در مورد یک شخص و اتهامی را وارد کردن بر او کار آسان نیست و اگر موضوع تا اخیر دنبال شود در نهایت کسیکه از قول اقای مسکینیار روایت کرده است، باید بداند که ثبوت موضوع متوجه او نیز است واگر آن شخص بگوید که من اینطور شنیده ام، بازهم مشکل بدوش کسی می افتد که آن حرف را باور کرده وشنیدگی او را قاطعانه قبول و به ابراز ادعا پرداخته است. دراینحال باید به موضوع حقوقی اعاده حیثیت طرف مقابل دقت کرد!
من به احترامیکه به حیث یک افغان برای هر هموطن خود دارم وپیگرد حقوقی موضوع را دور از تعامل افغانی می شمارم، فقط خواستم شما برادر گرامی را متوجه این معضله سازم تا در طرز بیان ادعای های خود کمی دقت کنید و با ساده نگری خود را در یک مشکل گرفتار نسازید. امید است این توصیه دوستانه مرا عین ارادت یک برادر افغان خود بدانید و اما جداً انتظار معرفی منبع ادعای تانرا در این ستون دارم تا همه علاقمندان از آن آگاه شوند.
من با شما شخصاً کدام رقابت و یا خصومتی ندارم، اما بدانید که یک تعداد اشخاص مفسد و شرانداز میخواهند با رسانیدان اطلاعات غلط شر اندازی کنند. چهره کثیف این اشخاص باید شناسائی شوند که اکثراً با دو چهره و دو زبان فعالیت دارند.

اینکه نوشته اید: «در مورد نشر کست و "اسناد"، به شما اطمینان میدهم که هیچگونه مشکلی در آن نمی بینم، و بزودی نظر و تحلیلم را در آن مورد، خواهید خواند»، باید خاطر نشان سازم که من از جناب شما توضیح در زمینه نخواسته ام و اگر لطف کنید نظر خود را برای همه بنویسید، به یقیین که هر خوانندۀ علاقمند از آن مستفید خواهد شد. درپایان انتظار ثبوت ادعای شما را محض برای روشن ساختن قضیه دارم با احترام

Greetings to Mr. Baraak,

Relating to your variety of browsers applied to Mobile and Desktop, Afghan German Online principles may be well aware than anyone else and the issue might be operating cost. In the next few years desktop computers may become obsolete and we all may need hand held operating devises to function in a virtual world.

In regards to late President Daud Khan maxim of " cigarette and match " even if you are correct, the burden still remain on his shoulder. It was him opening channels of policy change communication via King of Iran, Libyan leader, Egyptian's leadership and directly with both Washington and Moscow within time span of a few season. He should have known that such pendulum like political movements have consequences.

At that era both of the two super powers as it related to " third world " nations and in order to avoid direct confrontation, following policy of dual containment. The last Afghan king was smart enough to balance Afghanistan position as a buffer-state applying Western aid to southern and Soviets were mostly involved in northern provinces.

When late Daud Khan had altered such workable policy, the Afghan proxies - Khalq/Parcham and Ekhwanis - were mobilized and the bleeding never stopped since.

Other than that President Daud Khan was an Afghan nationalist and in the absence of deeds to back it up, look like he was operating in the vacuum.

سلطان جان وروره

تاسی خپل لیک کی زما دپلار یادونه کلی ده ( شهید جنرال عبدلمنان خان شینوارئ ).

که امکن وی زما سره تماس ونیسی.

منهنه

d.azimi@gmx.de

ښاغلی حکیمی صاحب!
سلامونه او احترامات می قبول کړه.
که څه هم ستا نظر د بنده د ليکنی په اړه په انګریزی ژبه دی او باید چی په انګریزی ژبه جواب درکړم خو پوهیږم چی ستاسو پښتو او دری ژبي هم زده دی نو په پښتو ځواب درکوم او هيره دی نشی چی ما مخکی هم د افغان جرمن آنلاين محترمی اداری ته دا ویلی و چی دا سايټ چی یو بهترین سايټ دی لږ تخنيکي کار ته ضرورت لری تاسو به هم لوستلي وی زما پيشنهاد.په هغه پيشنهاد کی ما ویلی و چی "دا ویبسایټ یوازی د desktop UA په شکل دی" زما مطلب دا و چی یعنی د mobile UA نه لری نو په موبایلونو کښی هم د کمپیوټر په رنګه شکل لری. تاسو به نور سايټونه لیدلی و چی کله یی په موبايل کی پرانيزي browsing بیل شکل لری او په کمپیوټر کی بیل او د موبايل لپاره عموما لږ سپک او ساده شکل لری چی فیسبوک ويبسایت یی ښه مثال دی. نو ما لومړی ستاسو لپاره ځواب په ماته ګوډه انګریزی ژبه ولیکی خو د استولو په وخت کی د send پرځای د delete بټن را نه ووهل شول. خیر رابه سم اصلی ټکی ته
یر خوښ شوم چی زما ناچیزی لیکنی ته مو دومره اهمیت ورکړ.
لومړی به وایم چی د آمریکایی سګرټ او روسی اورلګیت ... جمله هیڅ کله محمد داود خان شهید نه ده ویلی بلکه دا د یوی ورځپاڼې عنوان و چی د محمد داود خان سياست یی په همدی عنوان نومولی و او د هغه وخت نه استعمالیږی.

ستاسو د انتقاد مربوط باید ووایم چی دی انتقاد ته ځواب یو اوږد تفصیل غواړی په څو لنډو ټکو کی تاسو ته قناعت نه شم درکولای چی ان شاء الله دا موضوع به د هغه چا لخوا روښانه شی چی ددی وړتیا لری لکه ښاغلی استاد کاظم صاحب ښاغلي استاد سیستانی صاحب.... چی زه یی هره مقاله او رساله په ډیره مینه لولم او او د فیسبوک له لاری یی د نورو هیوادوالو سره شریکوم

خو بیا هم دا ویلی شم چی د همدی سیاست څخه په ګټه اخیستنی محمد داود خان وتوانید چی دا هیواد د یو شاته پاته هیواد څخه د پرمختګ په لور روان هیواد بدل کړی. دده مرحوم دزعامت له کبله موږ ته ډير څه راورسيدل چی تر تیاریدو وروسته به د هغه مرحوم خدمات له هیوادوالو سره شریک کړم.
د اوس لپاره دی ډیر وخت نه نیسم خو دا یوه خبره له خپل مرحوم نیکه له خولی تاسو ته وایم

زما نیکه به ډیری وخت د داود خان په اړه ږغیده یوه خبره چی زما تر ژونده به می یاد وی هغه دا وه چی وایی داود خان به ویل زه به تر هغو پر قراره نه کښینم چی تر څو می د ملت هر فرد د یوه عصری کور او یوه موټر خاوند نشی. دا به شاید د مرحوم داود خان د خولی خبره نه وی ولی خو زه پوهیږم چی نیکه می د مرحوم داود خان کارونو ته په کتلو دا ویل.
او
لطفاً څه جفاوی چی د نورو لخوا وشولی ددی هیواد سره هغه مرحوم داود خان ته مه اطلاقوی ځکه اساسی قانون لا امر کوی چی جرم یو شخصی عمل دی بل چاته یی نسبت نه کیږی

په احترام

جناب محترم آقای سدید سلام
جواب شما را عنوانی جناب قیس کبیر مطالعه نمودم که در صورت لزوم ایشان جواب خواهد داد. در میان از بنده هم تذکر رفته بود که گویا من در مقابل خ. پغمانی سکوت اختیار نموده ام.

چنانچه در اولین جواب تذکر رفته بود، من به جواب کسانی می پردازم که برایشان ارزش قائل گردم، اینکه به نظر شما طفره رفتم ارتباط میگیرد به خود شما.

دوماً آن نشانی که جناب گفته اند، دروغ است. من هرگز در پیش آن قصر که عکس آنرا هم نشر کرده است، نبودم.
دروغ دوم در مورد قندوز، من در زندگی به قندوز نرفتم.
واقعاً برای ایشان اگر وجود فزیکی هم دارد، شرم است که با معلومات غلط و تهمت چشم سفیدی می نماید.
چون ادرس ایمیل شما را نداشت،م از این طریق ارسال نمودم. امید که دریافت نماید.
با عرض حرمت
نبیل عزیزی

محترم ملکیار صاحب !

امید است که جواب واسناد دست داشته را هر په زودتر ارائه نمائید. زیرا آقای عباسی صاحب در باره رهبری کودتای هفت ثور ، توسط آقای حسن شرق از جاپان صورت میگرفت وعده کردند که به زودی اسناد و مدارک ارائه مینمایند تقریبآ یکسال شد از آن خبری نشد .

آقای میوندوال شخصیت شناخته شده جامعه ما بوده ارتباط موصوف را با پاکستان ، برای براه اندازی کودتا یک صفحه تاریک دیگر تاریخ کشور خواهد بود امیداست که واقیعت ها راروشن ساخته و موفقیت تان را در زمینه آرزو دارم .

محترم داود مومند
شما که چندی قبل فتوی قتل قاتل داود خان شهید را در همینجا صادر کردید و ده ها تبصره و بحث در مورد صورت گرفت، امروز تبصره عبدالله خان را تغیر ندهید که گناه دارد. سوانح خود شما چندی قبل در همینجا نشر شد که امروز ما همه از شما شناخت خوبتر پیدا کرده ایم.
محترم ملکیار و محترم کاظم
من هیچکدام شما را نمی شناسم و وقتاً فوقتاً در اینجا تبصره کوتاه میکنم، لطفاً در مورد من و به نمایندگی من تبصره نکنید. من به هیچ دسته وابسته نیستم. داود خان به نظر من یک شهید ملت افغانستان است، میوندوال در بازی پاکستان و شوروی شهید شد. من مطمئن هستم که هر دوی شما به شمول داود مومند فتوی صادر کننده بامن هم عقیده نیستید، مگراظها نظر آزاد است.

"قدرمنو لوستونکو ته به یا په یاد وی او یا به یی اوریدلی وی چی په ۱۹۷۰میلادی کال کی چی د ۱۳۴۹ هـ ـ ش کال سره برابر دی د نوراحمد اعتمادی د دویمی دوری د صدارت په وخت کی د کابل د پلخشتی په جومات کی د هیواد له بیلا بیلو برخو نه ملایان را ټول شول او د حکومت په ضد یی تبلیغات پیل کړل او په هیواد کی یی د اسلامی شریعت د پلی کیدو غوښتنه کوله"،


Here is an actual memory related to above quotation that might be interesting:

One of my late uncle - Mama - which possessed the title of Mowlawi was one of the participant in that uprising gathered then in Pul Khishti Mosque in Kabul. When I and a couple of our cousins went to the subject mosque to pay a visit, he was hiding from us to the point of running away. He simple didn't want to be seen with his young male family members that don't cover their heads. In the 1970's students in schools and Kabul University seldom covered their heads.

I and a few other cousins of mine accompanied our Mowlawi uncle to visit " Hazrat Sahib " mansion in the suburb of Kabul. We and others were greeted in a very large hall and offered sweetened water drink. Hundreds of drinks were served from a faucet in a very small container attached to the wall. Some people considered a miracle to serve that many drinks from such a small pot, but I think the larger container were hiding behind the wall.

One of our brightest cousins and first in his school class then accepted an assignment from " Hazrat Sahib " in the form of repetition of a verse to be repeated by him at all time. After a few additional visit while reporting then his progress , he abandoned school and become a disciple among many others and devoted his life to serve " Hazrat Sahib" in Qalai Jawaad Kabul.

The last time I visited home, he still repeating decades old assignment constantly, unaware of his surrounding and a burden to others for every need.

Needless to say that my late uncle was heading then a half a dozen mosque and the proceeds were divided 50/50 between him and " Hazrat Sahib".

محترم آقای عبدالله کاظم بعد از سلام!

چون حدس و گمان مرا که روی بعضی شواهد استوار بود، با نوشتن عبارت: "وجداناً به شما اطمینان میدهم"، رد نمودید، قبول و باور مینمایم، ولی در مورد تماس تان با تلویزیون، سعی مینمایم تا شما را با آن منبع خبر، بزودی داخل تماس سازم.
و اما در مورد نشر کست و "اسناد"، به شما اطمینان میدهم که هیچگونه مشکلی در آن نمی بینم، و بزودی نظر و تحلیلم را در آن مورد، خواهید خواند. ولی تأسفم در سؤ تعبیرات و سؤ نیات است، آنهم از طرف "محقق" و "مورخ" "آفاقی"؟؟؟، که در آن مورد نیز بزودی توضیحاتی خوام داشت.

محترم آقای مومند صاحب

در مورد آقای میوندوال و محترم شفیق آن چه که نوشته شده بود در جواب ادعای بعضی کسانی بود ،که کودتای موصوف را دسیسه کا جی بی میدانستند.

با در نظر داشت نوشته شما :"به نظر من در مورد شهید میوندوال و شهید شفیق این است که این هردو از ستاره های درخشان و بی نظیر علم و معرفت و عرفان اسلامی کشور ما بوده و هردو مسلمان متقی ، متدین و متعهد بودند ." لذا آقای شفیق هم باید درین دسیسه کا جی بی شامل میشد ، جوانتر با انرژی تر، مبتکر و دانش اسلامی شان زیادتر از محترم میوندوال بود . چه فکر میکنید با این جملات ، به آن توافق دارید یا خیر؟

برادر گران قدر و محترم عبدالله خان
بعد از عرض مراتب احترام
جناب شما با صراحت کامل در دریچه ادعا نمودید که : « آقای شفیق مسلمانتر از میوندوال بود .»
سوالی که من بحضور شما راجع ساختم این بود که : روی کدام معیار تحقیقات اسلامی تان ،به این فیصله و نتیجه رسیده و فتوی صادر نمودید که مرحوم شفیق نسبت به میوندوال مسلمانتر بود ؟
یعنی به اساس ادعای فوق الذکر شما حتما کمی و کاستی و خللی در اسلامیت شهید میوندوال وجود داشت که اسلامیت وی به اساس معیار تحقیق اسلامی شا ضعیف تر از اسلامیت شهید شفیق بود .
متأسفانه جناب شما بحیث یک آدم نکته شناس از ارایه جواب کاملأ فاصله گرفته و به یک مطلب غیر مرتبط به تفصیل ذیل چنین پناه برده اید : « از اینکه آقای شفیق در یک پوهنتون بزرگ اسلامی در مصرموضوعات اسلامی را آموخته و بدرجه عالی فارغ شده اند آیا آن سند خوب برای شما شده نمیتواند ؟ و یا اگر شما فکر میکنید دانش اسلامی آقای میوندوال زیاد تر از موصوف است تشریح نمایید تا از معلومات شما مستفید شویم . »
نمیدانم بکدام الفاظ و کلمات بحضور شما به عرض برسانم که سوال در مورد ارجحیت دانش اسلامی و سند پوهنتون ازهر مرحوم شفیق بر میوندوال نبود و شما ننوشته اید که دانش اسلامی شفیق بالاتر از میوندوال بود ، بلکه شما مانند یک مفتی اعظم ، فتوی صادر کرده اید که شفیق مسلمانتر از میوندوال بود . شما باید بهتر از هر شخص دیگر ، صلاحیت درک آنچه را که از قلم گهر بار شما تراوش میکند داشته باشید . لذا از جناب شما یک بار دیگر تمنا مینمایم که این جانب رادر زمینه فتوای اسلامی تان تنویر نمایید.
اینکه از من در مورد اعتبارو اهمیت سند علمی پوهنتون ازهر درشقوق اسلامی سوال میکنید باید خدمت تان به عرض برسانم که بحران الدین و صبغت الله مجددی بدرجه بسیار علی از پوهنتون ازهر فارغ شده اند ، ولی هردوی ایشان ایمان اسلامی ووجدان افغانی خود در برابد پول و اقتدار فرختند ، چنانه بحران الدین ملعون حقوق یک ونیم شهید مارا به بادار خود پوتین بخشید . صبغتالله چلوس در پیشور منکر غازی بودن امانالله کبیر شد، ولی این مسلمان چلوس که به امر حکومت فاسد پنجاب در کابل منصوب گردید ، رشید دوستم جنایتکار را با یکی از سپه سالاران بزرگ اسلام یعنی خالد ابن ولید متوازن ساخت .
نظر من در مورد شهید میوندوال و شهید شفیق این است که این هردو از ستاره های درخشان و بی نظیر علم و معرفت و عرفان اسلامی کشور ما بوده و هردو مسلمان متقی ، متدین و متعهد بودند .
پروردگار عالم میفرماید : ان اکرمکم عندالله اتقکم
مطابق نص فوق الذکر ، درک بالاتر از آن در حیطه درک پروردگارعالم است و بس .
با عرض حرمت

قاسم باز ته یوه یادونه !
ما تاته مخکی لیکلی و چی تر دی وروسته که ته هر څه ولیکی زه به ځواب نه درکوم، خو دامی هم لیکلی و چی که اړتیا وه نو یو څه حقایق به د ګرانو لوستونکو سره شریک کړم. داچی زه شاعر یا لیکوال یم که نه، او که څه لیکم څنګه یی لیکم په دی باندی هغه څوک پوهیږی چی سواد ولری نه بی سوادان. دا خبره چی تاسو د شهید ما ما د خولی په ثبت شوی کست کی اوریدلی نورو هم او ریدلی، داچی څوک یی د حالاتو په نظر کی نیولو له کبله څنګه تعبیروی او تاسو د خپلی پوهی له مخی هغه څنګه تعبیر او تعریف کړیده زه یی بیا هم اوریدونکو ته پریدم چی هر څوک خپل قضاوت پری وکړی. داهم تاسو لیکلی دی چی د دی کلیمی معنی داده.......«او په امریکا کی خلک دی ته بزنس وای» او هم مو په ویاړ سره لیکلی دی زه څومره کلنی عاید لرم او نور خلک دلته د پیسو د ګټلو د پاره راځی نو دا پریکړه به هم ګران لو ستونکی وکړی چی غرب ته راغلو افغانانو ته د پيسو د ګټلو توهین له داسی لاری نه چاکړی ، ما که تا؟ د یادولو وړیی بولم چی د شهید ماما درنه کورنۍ همدا اوس هم د الله (ج) په فضل او مهربانۍ د پلار او نیکه دیره او حجره بیرته ساتلی او که چا جلال آباد ته سفر کړی وی او یا هلته استوګنه لری نو د شهید ماما د اولادی د همیشه خواره دسترخوان پته به ورته لګیدلی وی، همدارنګه زمونږ په ژوند ، زمونږ د اولادونو په تحصیلاتو، کار ، وظیفو او ټولنیز سلوک باندی دلته په کاناډا کی هم ټول اوسیدونکی افغانان پوره پوره خبر دی، د زیاتو ویلو او لیکلو اړتیا یی نه وینم.
داچی تاسو لیکلی چی د باز کورنۍ د ماما د کورنۍ سره څومره احسانونه کړی او دا کورنۍ څومره ناشکره ده غواړم ګرانو لوستونکو سره د دی دوه کورنیو د پیژندګلوی او کومکونو په هکله یو څو لنډی خبری ولرم .
د افغان جرمن د درانه پورتال قدرمنو لوستونکو د سلام او احترام نه وروسته هیله ده چی د ا څو کرښي په غور سره ولولی، د پیژندګلوی د منځ ته راتلو کیسه داسی ده : د شهید ماما مرحوم پلار حاجی فتح شاه نومیده چی د شینوارو د قوم یو منلی او باعزته مشرو ، هغه د سردار داودخان سره له هغه وخته راهیسی د یوه باعزته قومی مشر په توګه پیژندل چی سردار داود د مشرقی په ولایت کی د تنظیمه رئیس په توګه دنده در لوده. مرحوم بازمحمد منګل هم هماغه وخت په جلال آباد کی د سردار داود سره و او ددواړو تر منځ دپیژندګلوی پیل له هماغه وخته شویدی، چی وروسته یی پراختیا و میندله. قدرمنو لوستونکو ته به یا په یاد وی او یا به یی اوریدلی وی چی په ۱۹۷۰میلادی کال کی چی د ۱۳۴۹ هـ ـ ش کال سره برابر دی د نوراحمد اعتمادی د دویمی دوری د صدارت په وخت کی د کابل د پلخشتی په جومات کی د هیواد له بیلا بیلو برخو نه ملایان را ټول شول او د حکومت په ضد یی تبلیغات پیل کړل او په هیواد کی یی د اسلامی شریعت د پلی کیدو غوښتنه کوله، بلاخره نتیجه داشوه چی د شپی له خوا تر ۴۳ وروځو وروسته د وخت حکومت ور بادی حمله وکړه او ملایان یی په لاریو موټرو کی واچول او خپلو سیمو ته یی یوړل، خو خبره همدلته پای ته ونه رسیده ، د همدی کال په اوږدو کی د شینوارو د اچین په ولسوالی باندی بیا ملایان سره را ټول شول او د آچین په ولسوالی یی د حملی فیصله وکړه ، په دی وخت کی د بازمحمد منګل مشر زوی حسن باز چی د قاسم باز مشر ورور دی د آچین ولسوال و، د ده سره دده کورنۍ (ماشومان او تور سری )هم هلته اوسیدله، حسن باز په حکومتي چاوڼی (ولسوالۍ) باندی د حملی په وخت کی په ولسوالۍ کی نه و، د شمید ماما والد حاجی بابا چی د ملایانو د دی پریکړی نه خبر شو نو د هغوی د حملی نه د مخه د ولسوال باز د کورنی( تورسرو او ماشومانو) د ساتنی او حمایت په منظور لاس په کار شو او د خپل قومی نفوذ نه په ګټی او چتونی سره یی ، په ډیری چټکی د ولسوال ( باز ) د کورنی ماشومان او تور سری په ډیر عزت او قدر سره یوه مصؤن ځای ته انتقال کړل. د ولسوالۍ تر وهلو او نیولو وروسته بیا شهید ماما او شهید عبدا لمنان چی دواړه د شینواری قوم باعزته مشران و د معضلی د حل د پاره د وخت د چارواکو له خوا ور ولیږل شوو او مسئله یی همواره کړه چی اوږده کیسه لری . د یوی یوی نیمی اونۍ وروسته حاجی بابا د ښاغلی باز کورنۍ په پوره عزت سره هغوی ته وسپارله، که چیری د قاسم باز هغه ولسوال ورور ژووندی وی نو د ځان د خبر تیا د پاره له هغه نه پوښنته کولی شی. تردی واقعی وروسته بازمحمد منګل د ما ما د کورنۍ سره ښی اړیکی درلودی، نو همغه و کله چی د سردار داود له خوا ماما د یو شمیر نورو کسانو سره د میوندوال د تش په نامه د کودتا په تور زندانی شو نو مرحوم حاجی بابا د شهید ماما والد چی کابل ته راغی نو و یی غوښتل چی د بازمحمد منګل سره وګوری او که ممکنه وی چی داودخان سره د لیدلو زمینه ورته برابره شی. په همدی ملحوظ زه د مرحوم بابا سره د بازمنګل کورته چی هغه وخت په شهرارا سیمه کی اوسیده ورغلو، باز صاحب د حاجی بابا سره ولیدل، هغه زیار و ویست چی د خپل زوی مجید باز له طریقه چی هغه وخت د داود یاور و بابا ته د داودخان سره د کتنی وخت واخلی خو و یی نه شو کولی چی دا کار وکړی. تر هغی را ورو سته بیا تر نن ورځی پورنی د ماما د کورنۍ له خوا هیڅکله او په هيڅ ځای کی نه د باز د کورنۍ سپکاوی شوی او نه مونږ دا تصور کړیدی چی د میوندوال د کودتا په جرم نیول شویو اشخاصو کی به باز هم لاس ولری، مونږ هغه وخت هم په دی باور وو او اوس هم یو چی د میوندوال تش په نامه کودتا د وخت د شوروی اتحاد د ( کی،جی،بی) د جاسوسۍ د دستګاه یو پلان و چی د څو نتو بی مغزو او کوتاه نظرو له خوا د یو شمیر ملی شخصیتونو په وژلو سره تطبیق شو او بیایی دوی هم له مخی لری کړل ، دی کار ته یی تر هغی دوام ورکړ ترڅو یی خپلی نیغی مداخلی ته لاره پرانسته او افغا نستان یی په مطلقه تو ګه اشغال کړ.
درونو لوستونکو ! داؤ د شهید ماما او باز منګل د کورنیو تر منځ د مرستو او کومکونو جریان چی تاسو ته وړاندی شو او اوس هم ګوری چی ښاغل قاسم باز د هماغه ماما کورنۍ په څومره درنښت سره یادوی چا چی د هغه د کورنۍ په سر د پت او عزت څادر ور خور کړیدی او د هغه عزت یی د ځان عزت ګڼلی . تاسو قضاوت وکړی، اوقاسم باز چی ماته یوڅه غیر نورمال او ناپوه انسان ښکاری او تقریبأ معاف دی پریدی چی په دی ډول لیکنو سره نور هم د خپل پلار او خپلی کورنی درناوی په ټولنه کی زیات کړی. د پښتو یو شعر دی چی وایی :
د نا اهل زوی له لاسه پلار برباد شی ــ خدای دی نه کاندی اولاد د چا نا اهل.

هموطن محترم آقای شهسوار سنگروال،
بعد از عرض سلام،مضمون تحلیلی تانرا با معرفی آقای احمد فواد ارسلا و معلوماتی در زمینۀ مسافرت تان به استانبول مطالعه نمودم و ازین که بدیدار آثار تاریخی و اسلامی آنسرزمین علاقمند گردیده اید، کار پسندیده ای نموده اید، مخصوصاً که نام مقدس افغانستان«اوغانستان» را در نقشه مشاهده نموده و قدامت تاریخی آنرا به اطلاع خوانندگان رسانیده اید. در قسمت معرفی منطقه ای که موزیم و آثار تاریخی عصر عثمانی در آن قرار گرفته اند، عرایض مختصری دارم که تقدیم میگردد:
آبدۀ تاریخی ای را که شما به اسم«حرم» فرموده اید که موزیم در آن قرار گرفته است و عکس آنهم در مضمون دیده میشود، گمان می نمایم که قصر با شکوه و مشهور «توپکاپی سرای» است که با داشتن عمارات مجزا و یا بهم چسپیده به شمول قسمت «حرم»، مجموعاً یکی از مشهور ترین بناهای امپراتوری شاهان عثمانی را تشکیل میدهد. آغاز تعمیرات این قصر بعد از فتح پایتخت روم شرقی یا قسطنطنیه- استانبول فعلی، بدست «سلطان محمد دوم- فاتح» بعد از سال
۱۴۵۳، گفته میشود. این قصر باشکوه بالای پیشرفتگی بین دو پیکر آب، بالای «باسفورس» بنا گردیده است و در بین دروازه های مختلفۀ آن، همینیکه در عکس دیده میشود بنام« باب همایون» شهرت دارد که درب دخول سیاحین بیشمار از همین جا صورت میگیرد. موزیمی که شما از آن یاد آوری نموده اید، مقابل این در به فاصلۀ دور از آن قرار دارد، در حالیکه «حرم» در دست چپ واقع گردیده و در حقیقت حرمسرای شاهان عثمانی بوده و چون «سُلطان سلیمان کبیر- سلیمان قانونی» مدت ۴۶ سال سلطنت خویش را درین عمارت باشکوه و متعلقات آن با داشتن حرمسرای بزرگی سپری نمود« ۱۵۲۰-۱۵۶۶» و از همین محل به جنگ ها و کشور کشایی ها رفت، بیشترین آثار موزیم، مخصوصاً جواهرات مردانه و زنانه به شمول سلاح سرد مطلای مزین به احجار کریمه در موزیم، بیشتر به عصر وی متعلق می باشد.
همانطور که بیان گردید عمارت «حرم» سلاطین عثمانی، الحاقیۀ دیگری است در سمت چپ آن باغ بزرگ که تشکیلات داخلی آن با شکوه بوده و اطاق های پذیرش وزرا یا دیوان، برای جلسات شاهی در آنجا هم موجود است و البته تعداد زیادی اطاق هم برای اهل حرم با در نظرداشت مقام و منزلت مختلفۀ آنان تزئین و ترتیب گردیده است. هنر کاشی کاری آنعصر ممالک شرقی که با تنوع و مهارت بینظری درین قسمت بکار رفته است، از عجایب زیبایی های دستان هنرمندان آن امپراتوری با شکوه و «قرن محتشم» را تمثیل مینماید.
با عزت باشید.

محترم آقای داؤد ملکیار سلام
دو ادعای بی اساس شما یکی اینکه نوشته اید: «آقایان هیواددوست و عین الدین راستگو یا آقایان کاظم و سیستانی!» و دیگر اینکه: «این کست صوتی را که آقای کاظم چند هفته قبل برای نشر آن به تلویزیون های افغانی تماس گرفته بودند،...» مرا واداشت تا به این گمان بیشتر باور کنم که هر آنچه جناب شما می فرمائید، ناشی از تصور بی بنیاد شما است که واقعیت ندارد و یک افترأ محض است.
وجداناً به شما اطمینان میدهم که هیچگاه من زیر نام "هیواد دوست" و یا "عین الدین راستگو" چیزی نوشته نکرده ام و اگر بنویسم، از کسی ترس ندارم، چون تاجائیکه نوشته های این دو شخصیت محترم را که با هیچیک شان شناخت ندارم، تاحال خوانده ام، در کمال ادب و عفت کلام و استدلال موزون نوشته اند که خدا خیر شان دهد.
موضوع دوم که گویا من چند هفته قبل با تلویزیونهای افغانی تماس گرفته و تقاضای نشر نوار مورد نظر شما را کرده باشم، باز هم حقیقت ندارد و اگر شما به این ادعای خود صادق هستید، لطفاً نام آن تلویزیون را بنویسید و با شخصیکه من با او به تماس شده ام. یکی از دوستان شما شفاهی این ادعا را کرده و گفته است که من با آقای نبیل مسکینیار به تماس شده و از ایشان خواهش نشر انرا نموده ام که از ایشان نیز ثبوت ادعای شانرا تقاضا میدارم.

فرضاً من به چنین اقدامی مبادرت ورزم، نخست به کسی مربوط نیست و نیز اگر چنین کاری صورت گیرد، غرض روشن شدن حقایق کار خوب است. طوریکه خود گفته اید، این نوار را شنیده و از ان اطلاع دارید، پس مشکل درکجاست و چرا درباره نشر آن احساس ناراحتی میکنید/ بگذارید مردم از قضایا باخبر شوند تا بتوانند در پرتو آگاهی های لازم در زمینه قضاوت کنند. آیا اینکه شما تا حال هرچه در دست داشته و به نشر سپرده اید، کسی شما را مورد استنطاق قرار داده است؟ به دیگران نیز این حق را بدهید که اسناد نشر شده را جهت تداعی خاطر باز نشر کنند، و اما اتهام نبندید و این پورتال وزین را شما و دوستان تان با همچوادعا های بی اساس به یک میدان جدال و بگو مگو های هدفمندانه بیش از این مبدل نسازید.

آقای داود ملکيار جالب است که کست اعترافات شاملین کودتا ميوندوال را برخلاف معمول کار روز مره شما (کست ساختن از دروغ های شاخدار) کست ساختګی خطاب نه نمودی.

خبر یاست ګرانو لوستونکو چی د شهید سردار محمد داود خان لومړنی فرمان د مرکزی کميټی په لومړنی غونډه کی د خپلو شخصي ځمکو څخه سل جریبه ځمکه مستحقو کسانو ته ورکول و.*
او
د جمهوری دولت لومړنی کار د مجنون شاه د مسجد ډبری ایښودل و.**



* خاطرات سیاسی جنرال قادر در ګفتګو با پرویز آرزو.

** د افغانستان کالنۍ ۱۳۵۲

دوست گرامی محترم عبدالله از کلیفورنیا درود بر شما
مطلب شما را در ارتباط با محترم عبد الرحمن پژواک که در نظر سنجی درج نموده بودید، حذف کردیم زیرا امکانات نشر مطالب چندین صفحه یی در نظرسنجی ممکن نیست. شما میتوانید مطلب تان را در فورم یک مقاله برای ما بفرستید، ان شاء الله بدون مشکل به نشر میرسد. خواستم به اطلاع شما برسانم تا عدم نشر مطلب سبب خطور سؤال در ذهن مبارک شما نگردد.


با حرمت

بنام حضرت پرورگار عالمیان
نمی دانم دانش ، فهم و علمیت دو شخصیت محترم در امور دینی چه وقت و در کجا مطرح بحث بوده. دلیل بالا ساختن این مطالب چیست ؟ آیا نوشتن آن حتمیست؟.
ای کاش ممتحنی به سویۀ این صاحب کلام می بود که از هردو امتحان امور دینی می گرفت.
در مطبوعات آزاد آن دوره حتی در نشرات دولتی اشعار بس پخته تر، سوزناکتر و پر محتوی تر انتقادی سروده می شد. حالا از فرط واماندگی شعر را سند می خوانند و از نقل کنندۀ آن شعر توصیف می گردد یاللعجب!. بیانات ببرک و اناهیتا و دیگر چپی ها و خبرگان دیگر در شورای ملی بمراتب تندتر برهنه تر و شدید تر از این شعر بود اما محیط تبارز آن میسر بود .
این که شهید محمد موسی شفیق خوب عالم دین بود و یا شهید میوند وال چه به درد حاضران و آیندگان می خورد مگر این که زندگی نامۀ شان نوشته شود.

احترامات به مومند صاحب !

محترما ! ازینکه آقای شفیق در یک پوهنتون برزگ اسلامی در مصر موضوعات اسلامی را آموخته وبه درجه عالی فارغ شده اند. آیا آن سند خوب برای شما شده نمیتواند ؟ ویا اگر شما فکر میکنید دانش اسلامی آقای میوندوال زیادتر از موصوف است تشریح نمائید تا از معلومات شما مستفیدشویم .

در مورد آن شعر که چند ماه قبل ازین دریچه نشر شده بود اگر <<درست >> آنرا خوانده باشید ، نوشتم در مظاهرات دهه دیموکراسی آن شعر را در <<آنزمان>> میخواندند.
وبه اصطلاح < مدروز> شده بود .امیداست قناعت تان حاصل گردیده باشد.

این ملک یک انقلاب میخواهد
خون ریزی بی حساب میخواهد

Relating to Waris Ahmad Baraak writings:

Regardless of how pro late President Daud Khan personalities and historians dice, slice or cut his great qualities into bits and pieces, but the fact still remain the same that it was him that allowed Afghanistan landscape to become battle ground for the then two opposing superpower rivalries.

It was his self created flaw political guideline based on his laughable maxim of " lighting my American cigarette with Russian match " that squeezed a weak between the two giants.

Simply, Daud Khan had abandoned Afghanistans' traditional long standing foreign policy and replaced with bouncing back and forth in a very short length of time as if following a personal mood relating to big power politics.

Self centered personalities in power seldom build.

برادر والاتبار محترم عبدالله خان از کلیفورنیا
جناب شما در درهمین دریچه ادعا فرموده اید که مرحوم موسی شفیق نسبت به مرحوم میوندوال مسلمان تر بود، من بمنظور تنویر از تنور تان محترمانه تمنا مینمایم تا در موارد ذیل روشنی بیندازید :
شما در کدام رشته علوم اسلامی طور مثال الهیات ، حدیث ، تفسیر ،فقه و یا قواعد فقهی مانند اجماع ،قیاس ، قواعد مرسله و غیره تحصیلات سیستماتیک و یا مطالعات تحقیقی و تبحر دارید ؟
امیدوارم به تأسی از تحصیلات و یا تحقیقات در یکی از شعب ، علوم اسلامی فوق الذکر توضیح نمایید که روی کدام معیار ها و پرنسیپ های شعب مذکور قضاوت خود را در مورد درجه اسلامیت دو شخصیت بزرگ معاصر کشور مبتنی ساخته اید ؟
سوال دوم من هم به ارتباط یک بیتی است که از قلم جناب شما در همین دریچه خوانده ام .شما نوشته اید :
این ملک یک انقلاب میخواهد
خون ریزی بی حساب میخواهد
امیدوارم مرا روشن فرمایید که منظور تان در تضمین فرد فوق الذکر از چگونه انقلاب است و نام این انقلاب چیست ؟
آیا مردم و کشور ما در طول سالیان متمادی کم کشته داده که جناب شما هنوز هم شعار و تجویز کشتار بی حساب را مبذرانه نثار قدوم مردم ، هر دم شهید و بینوای خود میکنید ؟
آیا نسخه مسیحایی جناب شما برای نجات کشور و مردم افغانستان همین انقلاب نا معلوم و خون ریزی بی حساب است ؟
از مرحمت تنویر تان متشکر خواهم بود .

شهید سردار محمد داود خان ولی نعمت محترم قاسم باز نبود، بلکه یک رهبر وطنپرست و زعیم ملی افغانستان بود، شعار آن مرحوم خدمت کردن به مردم و جامعه بود، اینکه در این راه نیک و وطنپرست(حب الوطن من الایمان) تا حدی بسیار بالاتر کامیاب بود، از این لحاظ است که قاسم باز حق ولی نعمت تمام افغانستان را ادا میکند

باید علاوه نمایم که در آیندۀ قریب، تحلیل واقعبینانه، با استناد به منابع متعدد، به ارتباط کست ارائه شده و راپور های ترجمه شده، برای مطالعۀ خواننگان بی تعصب و گرانقدر، تقدیم خواهد شد.

آقایان هیواددوست و عین الدین راستگو یا آقایان کاظم و سیستانی!

انتظار نداشته باشید که مانند چند نفر سراسیمه، با عجله به آنچه شما به حیث "اسناد" معتبر معرفی میکنید، عکس العمل نشان بدهم.

این کست صوتی را که آقای کاظم چند هفته قبل برای نشر آن به تلویزیون های افغانی تماس گرفته بودند، در همان زمان نشر آن یعنی چهل و دو سال قبل، از رادیو کابل، و بخاطر ارتباط آن با حیات خانواده ام، با دقت و توجه به هر کلمۀ آن شنیده بودم و به خاطر دارم.

باید بگویم که نسبت مصروفیت های زیاد، به جواب عاجل نپرداختم. ولی در آیندۀ نزدیک "اسناد" ارائه شده را با سؤ نیت ناشران پشت پردۀ آن معرفی و در محضر قضاوت خوانندۀ بی طرف قرار خواهم داد. داؤد ملکیار

خدمت اداره افغان جرمن آنلاین
یک مؤسسه نشراتی در هر جای دنیا حق دارد پالیسی نشراتی خود را داشته باشد و با پیروی از قوانین مطبوعات و دیگر قوانین در داخل چوکات اخلاق مطبوعاتی، حق دارند به هر شکل و هر وسیله که قانوناً اجازه دارند ، نشریات خود را عرضه کنند. محترم داود ملکیار و محترمه ملالی جان حق ندارند نظریات و خواهش های خود را به شما بقبولانند و خواستار معرفی این و آن باشند؛ این ها وکیل و نماینده خوانندگان نیستند. نمیدانم چرا اینها و همگروپان شان به عوض بحث بر موضوعات مداوم دعوی در اسم مستعار و پالیسی نشراتی دارند. اگر کسی با هر اسم و رسمی که باشد بدون توهین و فحش وغیره طرز نوشتن های خارج از چوکات ، در این کیلکینچه نظر بدهد ، چه فرق میکند که اسمش الله محمد، غلام حضرت ، هیواد دوست ، ملالی موسی نظام ، احسان مایار، ویا غزنوی غلزی باشد؟ اگر من هر روز حرکات نامناسب در یک نشریه ببینم ، دیگر آن نشریه را خریداری نمیکنم یا نمیبینم، یا چینل تلویزیون را تغیر میدهم ؛ اما به خود حق نمیدهم که بخاطر سلیقه و شک وتردید من نشریه را تغیر بدهم.

منتظر جواب های قناعت بخش !

درین چند روز باید نوشته ها باید در مورد کودتای آقای میوندوال ، که با نشر کست و مکتوب سفارت امریکا در باره نقش پاکستان درین کودتا باید متمرکز شود، متاسفانه انتفادات بر سر چند کلمه است .

زیرا هیچ امکان نداشته که رهبری یک حکومت برای کسی دسیسه بسازد بعدآ بسیاری شان را عوض سزای اعدام ،به حبس های چند ساله اکتقا گردد. و هم چنان مستنطیق باید از بین برده میشد و یا پاداش زیادتر میگرفت که همیشه سکوت اختیار میکردند. اما کسانیکه صمد اظهر را به حیث قاتل میوندوال قلمداد میکردند آنهم از طرف حکومت از کار سبک دوش گردید .

آقای حامد کرزی و اشرف غنی که بعضی کسان را از خود دور کرده نمیتوانستند و نمیتوانند ، بخاطریست که د ر بعضی معاملات پشت پرده همکارشان بوده و به اصطلاح عام << دهن پراو >> هستند .

خوشبختانه آقای میوندوال طرفدارانی هم موصوف داشته که درین پورتال داستان نویسی میکنند اما اکنون سکوت کرده اند . امید وارهستیم جواب های قناعت بخش (؟) درین مورد ارائه نمایند. با عرض حرمت

كليوال شاعر او ليكوالان ? ته.
لیکوالان په دوه ډوله دی یو ریالستیک لیکوالان چي هميشه حقيقي مستندي او په واقعياتونو ولاري ليكني كوي. دوهمه ډله د كلو باندو او كوخو د کاغذ مخ تورونکی چی اوتی بوتی لیکي. زه همیشه د الله څخه غواړم چی ما ددی دوهم ګروپ د لیکوالانو د شر څخه و ساته ځکه چی یو څوک په اوتو بوتو کی څلویښت کاله دروغینی لیکنی او دروغین کتابونه? لیکی د هغوی د شر نه ځان په امان غواړم
دا چی یو تعداد دی لیکوالانو ته چی ادعا د لیکوالی او شاعری هم کوی د دووس ( دیوث) د کلیمی استعمال د ډګروال ماما زغونشاه لخوا خان محمد خان مرستیال ته یوه عادي او اصطلاحي جمله شكاري دا که دا اصطلاح ددوی په ماحول ځای کی کومه بده اصطلاح نه بریښی دا ده دوي كلچر او كار دي ولی ددي كليمي استعمال نتنها د افغانستان په نورو ولایتو کی حتی د نړی په ګوډ ګوډ کی دی منحوسی کلیمی ته په بد نظر كتل كيژي او ددی کلیمی ویونکی او استعمال کونکی رټی او ویونکی يي البته خپل ځان سپکوی
ما ځکه لیکلی وه کله چي ما دا کلیمه د ډګروال زرغون شاه له خولی چی اواز یی په کست کی ثبت دی واوریده واقعآ متعجب شوم هغه هم په دی خاطر یو څوک چی ځانته ډګروال و وایی او بیا خپل بادار او سرکرده ته داسی خطاب وکی ایا دا د پښتونولی او افغانیت معیار دی ?
یو تعداد چی ځان ته اوس لیکوال هم وایی بیا د خپل کتاب یا بهتره ووایم د خپلی تهمت نامی چی نه غوارم د کتاب خطاب وكم او يا د كتاب نوم وركم خكه داسي نويشتي ته د كتاب نوم ورکول لویه جفا د كتاب د نوم سره ده د محمد هاشم میوندال د کودتا د شامیلیونو د اعترافاتو د كسيت په اوریدو سره ددي تهمت نامی محتویات درنو لوستونکو ته بربڼډ شول دوی مجبور دی چی اوس د اصلی موضوع چی د کودتاچیانو او ( ای ایس ای ) اړیکی دی پریږدی او د خلکو ذهنیت د ( تو بګو او ما بګو ) خوا ته و ګرځوی ددی کست په نشر کیدو د دی دروغګو لیکوالانو ماهیت افشاه او کتاب یی اوس دو توت ارزش هم نلری
دومره چی زما کورنی پلار او ورونو د زرغون شاه ډګروال د فامیل سره احسان وکی یو خدای او د زرغونشاه اولاد پوهیږی ولی د دی ناشکر کورنی یو غړی چی خانته کلیوال لقب یا تحلص ورکړی په څومره کلیوالی او کوڅه ډبی دول ټول هاغه افغان مهاجر چی امریکا ته هجرت کړی د ماما ژزعون شاه ډګروال په قسم د ....انو خطاب کوی
دی ته وایی لیکوال او شاعر

دانی که بر نگین سلیمان چه نقش بود؟
بر زر نوشته بود كه: اين هم ميگذرد.

كابل بانك و قرار داد اخير حكومت با دزد از زندان و عمل خلاف تمام موازين قانوني و شرعي و سكوت و طفره رفتن بخش از فرهنگیان و قلم بدستان حاكم از كنار ان حيرت انگیز است.
برای شان خواندن مطلب ذيل را شفارش ميكنم:

يك دوست فيسبوكي شريك در حاكميت قبلي از انتقاد گلایه دارند و تهديد ميكنند كه چنین یا چنان خواهند كرد اگر اعتراض و انتقاد عليه شان ادامه پیدا کند.
ميخواهم توجه شان را به خواندن مطلب ذيل جلب كنم و بنويسم كه:

سلام
چند مطلب قابل دقت.
ما خوش داريم ديموكرات!؟ ازاد انديش!؟ روشنفكر !؟ و منور !؟ گفته و ناميده شويم اما ذهن و فكر ما مسموم و صرف به :
حق بگو خو به طرف من.
باور داريم.
انچه در حاكميت گذشته و من جز حاكميت بودم و حد اقل برای ان کف زده ام از نتايج ان مسولم.
اما مسوليت اخلاقي، وجداني، ديني، سياسي و جزايي است.
مردم حق دارند بگویند و میگویند که فرصت داشتي كه داشتي چه كردي؟ محاسبه و حساب حق شان است و بايد قبول كرد.
توضيح و تلاش برای توضيح و قناعت دادن خوب اما توضيح و دفاع از خود بايد منطق درست داشته باشداينكه:
اين را توانستم و انرا نتوانستم درين موضوع چوکی نگه كردم و امتياز گرفتم اما ساکت ماندم تاکرسی ام از دستم نه رود و دران باز كمی فعال بودم و ... تلاش رهايي از مسوليت و قناعت خود دادن ممكن اما بايد ديگران و منطق سخن را نبايد كم گرفت.
به چند مطلب ذيل دقت كن و برای زندگی حال و اینده درك ان لازم است:
الساكت عن الحق شيطان اخرس: حديث
سكوت كننده از گفتن حق به شيطان گنگ میماند و شیطان گنگ است.
حال تو و خدايت كه در چند مورد مهم حق را دانسته سكوت كردي، طفره رفتي و كنار امدي و طفره رفتي ؟
دانستي و ميداني كه به نام وطن و ملت ات و افتخارت و تاريخ افتخارات ات توهين و نفيه ميشوند امابخاطر اينكه از لبه تيز دشمن و فتنه هايش در امان باشي طفره رفتي و اصلا سكوت كردي. جرم را ديدی چون زور مند بود، سکوت کردی و کنار امدی و به من چه گفتی و گذاشتي كدام ديوانه!؟ ديگر با او مواجه شود. ھمچنان با فتنه و فاسد مواجه شدي و ديدي اما هيچ نه كردی و حق نه گفتی و حتی حق گوی رس مساعدت ممکن هم نه كردی. درپیش چشمانت دسیسه و فريب عليه حق و حق گو جریان دارد اما عزت فريبنده دنيا حفظ كردی با ظلم و ناحق خود را مواجه نه كردي تاتكليف نه بيني وادعای مسلمان بودن و رسالتمند بودن هم داري؟ عجب اسلام و عجب رسالتمند بودن؟ ای وای بر حالت .
دوم: در قانون نه كردن كاری که بايد شود و كردن كاری که بايد نه شود جرم است و حال در مورد خود خود قاضي شو. و تواصوا امر است.
سوم: مسوليت جزايي در جايش اما حد اقل در چند مورد مسولیت اخلاقي، وجداني، اسلام و سياسي داشتيد؟ خود قاضي.
لذا مردم در انچه گذشت و فرصت های طلایی غير قابل تكرار عصر از دست رفت و در نتيجه اقلا اين مهاجرت ها و غرق اطفال و از دين اسلام به مسيحيت و تقويت فتنه و فساد كه از مارها ازدهارها ساخته شد و كابل بانك چور شد این ھمه و همه نقش حاكميت قبلي و فعلي كه شما يك مهره ار مهره های ان بودید منطق و قوت خود را دارد كه مردم دست انتقاد ميگیرند. نتيجه: پس دست از ھمه چیز کشید و كنار رفت و كار و رسالت ادا نه و ترميم نه كرد و سهم در انچه خود بخش از خرابي بودم كاری نه كرد؟
جواب: نه بايد سه چندان فعال، نقد و سھم خويش را قبول و ادای رسالت کرد.
از تهديد و تكليف كم كنند و يا تكليف كم ميكنم كار به جای نمی رسد و درست هم نیست. مفاهيم ديموكرات و ازاد انديش ودر همه حالات عادل را با خود قاضي شدن عادل بايد بلاخره ياد گرفت و ادای رسالت کرد.

الظالم و المظلوم كليهما فی النار
ظالم و مظلوم هردو در اتش اند. ظالم بخاطر ظلمش و مظلوم بخاطر عدم قيام در مقابل ظالم و ظلم.تشكر

د افغان جرمن آنلاین محترمی اداری ته!
ستاسو څخه ډیر منندوی یم کوم خدمات چی تاسو موږ ته برابر کړی فکر کوم د صرف د مننی په ویلو به یی بی احترامی وشی . ددی لپاره چی ستاسو خدمات نور هم ښکلی رنګ ومومی غواړم ستاسو د وزین پورتال په اړه خپل نظر ولیکم

زما په نظر

1- ستاسو د پورتال هره لیکنه آنلاین نه لوستل کیږی د pdf په شکل کی دی.
دا سیستم ددی مسبب شوی دی چی ستاسو پورتال ته ډیری کسان مراجعه ونه کړی ځکه pdf فایل خلاصول بیل پروکرام ته ضرورت لری .....
په همدی اړه زه غوښتنه کوم ستاسو څخه چی که چیری همدا سیستم تبدیل شی وه دی ته چی هره لیکنه ساده آنلاین پرانستل شی وروسته لاندی تر لیکنی اپشن ور زیات شی لومړی د pdf په شکل دانلود کول او دوهم هم د آفیس ورډ .doc یا .docx په شکل ډانلوډ کول همدا سیستم د انسایکلوپیډیا ویکیپیډیا ویب سایټ ته ته متناظر یا ورته شکل لری تاسو کولای شی له هغه استفاده وکړی.
pdf شکل ددی لپاره چی که څوک غواړی لیکنه آپلاین مطالعه کړی
او
doc
شکل ددی لپاره چی که کوم څوک وغواړی همدا لیکنه بل ځای ته نقل کړی لکه په فیسبوک کی خپرول او هم ددی لپاره چی ځینی لیکوالان غواړی په خپلو لیکنو کی د نورو لیکنو څخه د ماخذ په توکه کار واخلی نو یوازی د پی ډی ایف شکل دوی مجبوره کوی چی دوهم ځل هغه برخه ټایپ کړی ځکه د پی ډی ایف څخه حروف په عادی پروګرام نشی کاپی کیدلی (یوازینی پروګرام مایکروسافت ایج دی چی همدا کار کولی سی او مایکروسافت ایج براوزر فعلا یوازی په وینډوز10 موبایل لپاره دی ) چی فکر کوم لیکوالانو ته به لویه ستونزه به وی.

2) ستاسو ویبسایټ یوازی د desktop UA په شکل دی

ښاغلى محترم​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ ګران ورور باز صاحب

سلامونه درته وړاندی کوم هیله ده چی جوړ او روغ به یاست

ګران قاسم جان باز

ستاسو پر شخصیت باندی د ځینو لیکوالانو لخوا انتقاد دا ثبوتوی چی هغوی نور کوم مستند دلیل د مرحوم میوندوال او مرستیال د کودتا د قضیی مربوط نه لری چی د کودتا شاملینو ته برأت ورکړی ځکه چی تاسو یو داسی قوی ثبوت په همدی ارتباط ارائه کړ چی فکر کوم ټول تاریخ لیکونکی به په خپلو چاپ شوو کتابونو تجدید نظروکړی او مربوطه واقعه به څنګه چی حقیقت ده ولیکی.

مننه ورور جانه اباد اوسی

تاسو واقعی یو حقیقت پرسته او حقیقت ته تسلیم یاست.

زما په نظر ستاسو مخالف اشخاص باید ددی پرځای چی ستاسو د شخصیت په اړه لیکنی وکړی همدا به ښه وی چی د قضیی مربوط کوم څه ولیکی

په احترام

ګران او محترم استاد ښاغلى هاشميان صاحب!
سلامونه او نىکى هيلې مى ومنى!
ګران هاشميان صاحب
ستاسې معلومات چى ماته مو ليکلى وه واقعي ډير ښکلې وه زه ستاسي څخه ډىره مننه کوم تاسو واقعى هم يو استاد ياست

مننه

په احترام

بعد از سلام و احترامات،
گرچه بیان معذرت از «نشر» نوشته ای با پامال عفت قلم و دقیقاً نا دیده گرفتن اصول و باور نشراتی افغان جرمن آنلاین، طوریکه از سالهاست بالای دریچه های نظر دهی و تبصره ها نصب گردیده است، عنوانی محترم م. داود ملکیار میباشد، ولی چون بالاخره دیده میشود که این وبسایت به آنچه خود مقرر و تعین نموده است، ترتیب اثر میدهد که روزنۀ امیدی را برای حفظ حیثیت نویسندگان و خود سایت باز مینماید، خواستم عرض نمایم که «ضرر را از هرجا بگیریم، منفعت خواهد بود».
در سالی که داریم، متأسفانه پامال وعدۀ این پورتال و احترام به آنچه اولیای آن صلاح دانستند که باید درین دریچه ها برای حفظ حیثیت خود آن هم، اکیداً مراعات گردد، مشکلات و نومیدی فراوانی را در حلقه های خوانندگان و نویسندگان بار آورد که نتایج آن اظهر من الشمس است.
از انصاف دور نمیرویم که از یکماه به این طرف گویا بالاخره، تیم کاری این وبسایت اقداماتی مبنی بر آنچه در پالیسی تحریر درین صفحات ارائه نموده اند، با کنترول نوشته های رسیده تا حدی متوجه حفظ حیثیت سایت و نویسندگان و خوانندگان گردیدند، ولی بازهم به تدریج استعمال لغات غیر مجاز و سخیف و طعنه آمیز ازین سو و آنسو پدیدار گردید. اگر با هموطنی توافق نظر در مسائل نداریم، مگر «دروغگو» خطاب نمودن و با هتک حرمت و استعمال الفاظ دور از ادب، باید حرف ما به کرسی نشیند یا اینکه با داشتن دسترسی به اسناد و شواهد پا پیش گزاریم تا دیگران هم با چنین استدلالی از ما بیاموزند؟
باید تصریح نمود که افغان جرمن و مسئول آن یکی دو هفته قبل، خود در انتشار مضمونی نهایت توهین آمیز به تعدادی از نویسندگانی که اصلاً مطرح هم نبوده اند و با نشر تیپی از لحاظ قانونی غیر مجاز، با مظاهر کلی پامال حقوق بشر و مظالمی که درنبود عدالت و قانونیت، قسمتی از احوال استبداد را در وطن برملا میساخت، سهم مستقیم و علنی دارد. درین مضمون عده ای از نویسندگان و همکاران سابقه دار با استعمال الفاظ غیر مجاز در مطبوعات، رسماً «روغگو» خطاب گردیده اند. پس میبینیم که در اعلام مراعات پالیسی نشراتی، نباید که در آینده هم چندان دلبست.
حال میرویم به معذرت خواهی به آقای «داود ملکیار» که در حقیقت حکم «عذر بد تر از گناه» را دارد؛ میفرمایید که چون تعدادی از مسؤولین این صفحات در حال رخصتی بودند، کار گویا به اهل کار سپرده نشد و آن شخص که البته جزئی از تیم کاری سیت هم بوده، بدون مطالعه«؟!» نوشته ای را حوالۀ نشر این صفحاتی که در بالای آن شرایط نشر «هر نوشته ای»، از سالها موجود بوده، کرده است؟ فقط همین آقای کبیر؟
شما برای حمایه از همکار سایت با وجود مقرره و قاعده شکنی و مسؤولیت ناپذیری علنی وی، نام خدا مانند یک دیموکرات ذبده به حفظ حرمت و « پریوسی اکت» استدلال مینمایید، در حالیکه باید توجه و اعتقاد شما مدت ها قبل بیشتر به حفظ حرمت هموطنان مطرح در وبسایت شما میبود که وظیفۀ حتمی و فرض خدمتگزاری برای آنان تلقی میگردد.
حال میرویم بر نوشته ای مهم در همین دریچه، به کمک همین مفکورۀ حفظ حرمت«؟!» از جانب شما منحیث مسؤول درجه اول درین دستگاه، تعداد استعمال اسم های مستعار از جانب آنانی که در عین داشتن فعالیت های عام و تام و البته شناخت سبک و شیوۀ نگارش سالهای آنان، عندالموقع چادر بسر کشیده و به مستعار نویسی که علامت ترس و جبن است، پناه میبرند. البته که در چنین حالتی بعضاً خود تحت اسم های«وطن پرستانه» به تیر اندازی از ساحل غربی امریکا و حتی از ماورای ابحار میپردازند و گاهی با حمایه از آن بیچارگانی که صرف شهرت انترنیتی رویای اصلی شان است، نوشته های پایین سویۀ بی استناد آنان را به منزلۀ یک شبه ره صد ساله رفتن، به مدارج عالی ارتقاء املایی و انشایی مزین می سازند. اینهم یکی از آنانکه در پهلوی انکار از ابتذال نویسی و بی احترامی در سایت و اتهام بر اینقلم که خود سبب معرفی جناب شان درین وبسایت شده ام، بعد از بیشتر از یک دهه همکاری صادقانه و بیزاری از مستعار نویسی، درخواست عدم همکاری با افغان جرمن را «امر» فرموده است. آیا جناب شما، آقای قیس کبیر این مستعار نویس آشنا را که اسم مستعار یکی از همان شهرت طلبان همیشه وارخطا را که اسمی از املا و انشاء نشنیده است، بعضاً به عاریه میگیرد، چنین هدایتی داده اید؟ البته شناخت و سبک تحریر وی اظهر من الشمس استکه همه آثارش را زینت میدهد، منجمله از همین دریچه با ابتیاع اسم جدیدی بنام«محبوب کاتب» و استعمال اصطلاحات خاص و معمولۀ آثار خود، همگان کاملاً به هویت وی پی برده اند؛ ولی عجالاتاً با وی کاری ندارم. جواب تان البته برای من جدی بوده مورد غور و مداقۀ دقیق قرار خواهد گرفت.

هیواد دوست محل سکونت: امریکا تاریخ: 04.11.2015

به خانم محترم ملالی نظام
خواهرعزیز، شما در هر تبصره ونظرخویش دردریچۀ نظرسنجی،ازسیاست نشراتی سایت افغان جرمن ‏آنلاین، شکایت وانتقاد میکنید واظهار میدارید که نشرانتقادات ناسالم ،اتهام ودشنام سخنان مستهجن روش نشراتی این سایت است، در همین نوشتۀ اخیرتان به جواب اقای فواد ارسلا خواندم که نوشته اید(متأسفانه شما که در میدیای وسیع انترنتی افغانی قدم گذارده اید، گاهی با سوؤ تفاهمات متوجه نمیگردید که انتقاد سالم، ولی نه دشنام و اتهام به دروغگویی هموطنان بصورت مستهجن، طوریکه درین وبسایت اجازۀ نشر دارد )
نمیدانم که چرا شما از قدم گذاشتن یک هموطن خود در دنیای مطبوعات وانترنت متاسف استید؟ایابه نظرشما خوب بود که او در این دنیای دانش قدم نمیگذاشت؟ ثانیا شما برای ما نشان بدهید که کدامیک ازنویسندگان این سایت جملۀ مستهجن تراز جمله شما در نوشته خود بکار برده است که شما خود را نادیده میگیرید وانگشت ملامتی را بسوی دیگران دراز کرده و روش نشراتی افغان جرمن را زیر انتقاد میگیرید، منهم میگویم که مسئول این سایت باید نمیگذاشت تا چنین کلمات درنوشته شما به نشرمیرسید ولی به نظرمیرسد که مسئول یا مسئولین این بخش آنقدر غرق کارهای دیگراست که فرصت خواندن نوشته تان را نداشته است .
جالب این است که شما ملامتی چنین کلمات را به دیگران حواله میدهیدومیگوئید این دیگران اند که درمقالات خویش «عفت قلم» ‏یا«عفت کلام» را راعایت نمیکنند. وازاین شکایت های شما بر می اید که تنها کسی که نوشته هایش با عطردل انگیز «عفت قلم»، بدون «مدعا وغرض» برشتۀ تحریر در می اید شما میباشید وبعد از ‏شما چند تن دوستان همفکر تان،اگر واقعاً آنچه را مدعی استید ومینویسید وبه آن ایمان وباوردارید، پس ‏چرا با این پورتال همکاری دارید وهر روز ویا هرهفته مقاله ویا نظریات خود را در آن به نشر ‏میرسانید واز دیدن آن احساس افتخارمیکنید، ایا بهتر نیست تا مطابق میل وآرزوی خود کدام سایتی پیدا ‏کنید ومنبعد مقالات خود را در آنجا به نشر برسانید تا هم شما ازاین عذاب کمبود عفت کلام،نجات یافته ‏باشید وهم پورتال افغان جرمن از شکوه وشکایت های پیهم شما خلاص شود واحساس راحتی بکند!‏

خدمت اقتصاد دان و محقق عالیقدر و محترم جناب داکتر صاحب کاظم
ترجمه مطالب زهر آلودی از منابع خارجی در مورد کودتای نام نهادشهید میوندوال درین ویب سایت بدست نشر رسید و به سرعت تأثیر سمی خود را در ذهن بعضی خوانندگان محترم بعمل آورد .
برای نسل جوان که شاهد عینی صحنه سازی های واقعات سیاسی دوره زندگانی ما و شما نبوده اندو درک حقانیت آن واقعات برای شان مشکل میباشد ، به نظر این ارادتمند شما ، نشر همچو مطالب و قبول آن بحیث یک سند واقعی ، گمراه کننده خواهد بود ، چنانکه حتا ذهن یک هم وطن مارا که دیگر به نسل جوان هم تعلق ندارد مغشوش ساخته و فورأ فتوای خود را مبتنی بر همین راپور صادر نموده چنانکه میویسد : « نظر به نشر کست ها و راپور سفارت امریکا حقایق را نشان میدهد که میوندوال با هم کاری پاکستان این عمل را میخواست انجام دهد که آن یک خیانت ملی شمرده میشود»
ملتجی ام جناب شما به حیث یک شخصیت خبیر و بصیر تحقیق خود را به شکل کامل و همه جانبه در مورد کوتای نام نهاد میوندال و حقانیت این راپور در بخش تحلیل ها « نه دریچه » تحریر فرمایید تا نسل و مردم خالی ذهن و زود باور در ظلالت و گمراهی باقی نماند .
با عرض حرمت