Skip to main content

تحليل ها و پيام ها

Go Search
صفحه نخست
خبرونه
تحليل ها و پيام ها
آثار علمی و تحقیقی (حبیبه)
مرکز دیجیتال سازی کتب
مدیریت تحلیل ها و اخبار
قاموس کبیر افغانستان
  
افغان جرمن آنلاین > تحليل ها و پيام ها  

نظریات شما درمورد مطلب آتی:
  د دیورند کرښه یوه مهمه او تاریخی مسئله ده    نویسنده:  سلام خان

 
اسم: شهسوار سنګروال   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 03.12.2012

د ښاغلی عید محمد عزیز پور د لیکنې په اړه:
په دې وروستیو کې د ډیورند د کرښې په اړه ډیرې لیکنې په ډله ایزو رسنیو کې خپرې شوي دي او خپریږې. ما چې کومی لیکنې لوستلې دي ډیرې یې سیاسي رنګ لري او له بده مرغه چې رښتینوالی په کې تت دی، او تاریخي ارزښت ته یې پام نه دی شوی.
د ساري په ډول د ښاغلي عید محمد عزیز پور لیکنې ته تم کیږو چې د یوې اوږدې مقالې په ترڅ کې یې کښلی دي:
"...شناختن خط مرزی دیورند که سرحد بین المللی دو کشور را تشکیل میدهد یک امری ضروری منطبق با منافع علیای کشور و صلح و امنیت در منطقه است. "
نوموړي د "سرحد بین المللی"، "منافع علیای کشور"، او "صلح و امنیت" ټکو ته اشاره کړې ده خو ده دا نه دي ویلي چې د کومو دلایلو له مخې دا یوه نړیواله کرښه ده او که د افغانستان حکومت دا په رسمیت وپیژنې نو پرته له "چون و چرا" به په افغانستان کې سراسري سوله څنګه ټینګېږي!؟
لومړی خو دا د خواشینۍ خبره ده چې زمونږ یو شمیر لیکوالان لا تر اوسه هم نه پوهیږي چې د پاکستان نړیوال دریځ له څه ډول ستونځو سره مخ دی.

پاملرنه:
د دی په زړه پړری مضمون بشپړ متن د افغان جرمن آنلاین د تحلیلاتو په څانګه کی کولای شی ولولی. او یا هم لاندی لینک کاپی کړی او خپل په براوزر کی یی نصب کړی او لیکنه ولولی.
http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/sangarwal_sh_de_durand_pohawi.pdf


اسم: سرلوڅ مرادزی   محل سکونت: سویدن    تاریخ: 02.12.2012

سرلوڅ مرادزی ۰۲ / ۱۲ / ۲۰۱۲
ډیورنډ کرښه، څپڅپاند دریځونه او پنځم ستون
روستۍ برخه:

اصلې ستونزه دا ده چې د ډیورڼډ کرښې د تاریخي اوحقوقي شالید، د کوزو افغانانو د راتلونکي برخلیک او د افغانستان د ختیځ سرحد په تړاو، په تیرو ۱۱۹ کلونو کې، بیلا بیل تاویلونه راغلي او د یوه واحد دریځ پرځای مختلفې طرحې او تګلارې وړاندې شوي دي . په تېرمهال کې افغان دولت او بلخوا د افغاني ټولنې مختازو او مخورو کسانو لکه څنګه چې پکار وه، خپل نظریاتي اوعملي فعالیتونه، ددې ملي داعيي په ریښتیني حل کې نه دي همغږي کړي او غوڅ دریځ او واحده ستراتیژي نه ده رامنځته شوې اوپلې شوي!
له بده مرغه نن هم موږ ددې ملي داعيي د مونډیز حل لپاره د دولت په کچه، واحده ستراتیژي نه وینو چې د هغې تدوین او پلیتوب ته ریښتیني اړتیا لیدل کیږي . دا راز یو شمیرافغان مختازي هم دې ملي مسلې ته د یوې څانګیزې ستونزې په سترګه ګوري، په دې برخه کې هغه څه چې خپله يي ترسره کړي او هم د هغې پلیتابه ته افغان دولت وهڅوي او تر فشار لاندې يي ونیسي، پاملرنه نه کیږي. بل پلو یو شمیر افغانان ددې او حتی د نورو ملي ستونزه ډېره برخه د بهرنیو پر اوږو وراچوي اوهڅه کوي د خپلې برخې مسولیت څخه په دې او هغه پلمه، ځان ته تیر کړي. بهرنیان ، سیمه یز او نړیوال مخالفین او دوښمنان به هر څه غواړي خو دا موږ خپله افغانان یوو چې په بیخبره او یا باخبره توګه ، ځان ته د ستونزو په رامنځته کیدو کې د هغوی د لاس اله ګرځو.

پاملرنه:
د دی په زړه پړری مضمون بشپړ متن د افغان جرمن آنلاین د تحلیلاتو په څانګه کی کولای شی ولولی. او یا هم لاندی لینک کاپی کړی او خپل په براوزر کی یی نصب کړی او لیکنه ولولی.
http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/moradzai_s_diorand_karkha_sapsapand_rostaiB.pdf


اسم: عبدالرشید قدوسی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 02.12.2012

غلط فهمی تاریخی به گمراهی می انجامد!
]
یکی از وقایع مهم تاریخی در حیات سیاسی«دولتی» افغانستان «نوین»، پس از گذشت ۲۶۵ سال، موضوع از دست رفتن برخی از «قلمرو های» زمان «امپراتوری درانی»، بخصوص در سمت شرق کشور شمرده می شود، که توسط خط نام نهاد « دیورند»، از پیکر قبلی، اقلاً بر روی کاغذ و با علامه گذاری های «پراگنده»، قطع شده است. وقتی نوشته های مختلف کنونی را، از نویسندگان افغانی مرور می کنیم، بدون شک، طرح ها و توضیحات احساساتی، قسماً «تخیلی» و بعضی هم «ذهنی»، بشمول موقف و آرزوی شخصی و یا گروپی، بمشاهده می رسد. چنین برداشت ها، به واقعیت ها، در مناسبات افغانستان با کشور مورد نظر، تغییر کیفی بخشیده نمی تواند. چه بسی مطالبی نیست که در رابطه با اهداف قدرت های بزرگ علیه منافع وطن ما افغانستان نخوانده باشیم. «بازی بزرگ» یکی از نمونه های آنست. اما اگر کشورما را بحیث «دولت» درین قاره در نظر می گیریم، توصیه آمیز خواهد بود، تا موقف آنرا در مناسبات بین المللی، در تابعیت زمان و حاکمیت های هر مرحله طوری در نظر داشته باشیم، تا ما را از چوکات مناسبات سیاسی و صلح آمیز بین المللی تجرید نسازد.

بدین معنی که گذشته را بطور دقیق در نظر بگیریم، افسانه های . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/qodusy_ar_ghalatfahmi_tarikhi_gomrahkon_ast.pdf




اسم: سیدهاشم سدید   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 02.12.2012

همه حرفها درست، اما نتیجه چه شد؟!

پیش از آنکه به نقد نوشته و شرح نسبتاً کشاف آقای شرق پیرامون اقدامات دولت مورد نظر شان در ارتباط با مسئلۀ خط نام نهاد دیورند و سرنوشت افغانان آنطرف مرز یاد شده بپردازم، خوشتر خواهد بود که سخن را با ذکر خیری از یک یک آن بزرگوارانی که در آن ایام با درک مسئولیت ملی و با شور و شوق ـ بجا یا بیجا ـ به این موضوع مهم پرداختند، آغاز کنم. یاد شان گرامی و روح شان شاد باد!
این وجیبه وقتی بیشتر التزام پیدا میکند، که انسان مختصر درنگی به سیاه کاری های سیاستمداران سی و چند سال اخیر، بخصوص نگاهی به کارنامه های ننگین رهبران و فعالین ملکی ـ نظامی به اصطلاح تنظیم های جهادی بیفگند.
اما، و باوجود این یاد نیک، به نظر نگارندۀ این سطور. . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/sadid_s_h_hama_harfha_dorost_ama_natija_tshi_shod.pdf


اسم: سرلوڅ مرادزی   محل سکونت: کابل    تاریخ: 30.11.2012


ډیورڼد کرښه، څپڅپاند دریځونه او پنځم ستون
دوهمه برخه :

د ډیورنډ کرښې په اړه یوه بله ډله سره له دې چې په خبرو، لیکنو او نظر کې ډیورنډ یوه تپلې او استعماري کرښه بولي او په حقوقي او تاریخي دلایلوهغه په څلورمذهبه ناروا بولي او ردوي يي، خو په عملي ډګر کې بیا د خپلو دلایلو سرچپه پریکړه کوي او وايي که افغانان دا کرښه ومني، پاکستان به راضي شي او په افغانستان کې به خپله لاسوهنه او تیری بند کړي.

ځیني خو لا د ډیورڼد کرښه د زهرو د جام ګوټ سره تشبیه کوي چې باید یو دم پر سر واړول شي او له ستونې په تیریدو سره به هغه، د افغانستان په خیټه کې په صحي درملو بدله شي او د لروبرو افغانانو د اوږدو وختونو رنځ به پرې، په یوه وار درمل شي !

داسې کسان که څه هم . . . . . .

متن مکمل این مقاله را در دو بخش میتوانید با استفاده از لینک های ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک ها را جدا جدا کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/moradzai_s_de_diorandkarkha_sapasapand_darizoona_part_2.pdf

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/moradzai_s_de_diorandkarkha_sapasapand_darizoona.pdf


اسم: Dr. Sal Sayedi   محل سکونت: UK    تاریخ: 28.11.2012

بردارد محترم انجینیر فضل احمد افغان و خوانندهء معزز سلام به شما
درین آواخر خاصتا مطالب را که کشور، مردم من و منطقه وصلح جهانی را به خطر مواجه ساخته واین مسایل قرار تمام شواهد معتبر به بازي های دوګانهء پاکستان در رابطه و به اثر عامل عمده یعنی دیورندلاین ارتباط دارد توجه خاص من و هموطنان را را جلب کرده. بلی در کنجکاوی اساسي ما را به این میرساند که پاکستان بنابر عوامل متعدد و از جمله به صورت عمده به خاطر اینکه درسرزمین غیر بوجود آورده است و میداند که مناطق شرق به اصطلاح خط دیورند مربوط به افغانستان است لذا به صورت دوامدار ازهمان آغاز وتا حال و درآینده سیاسیت دشمنانه به افغانستان دارد و خواهد داشت. دیګر نمی شود. صرف درک آن لازم است. نرم شدن اخیر پاکستان درقبال افغانستان و صحبت ها اخیر حکومت افغانستان به مسؤولین پاکستاني و سفر جناب صلاح الدین ربانی به پاکستان و سفر آقای اشفاق کیاني به افغانستان و تعهدات ظاهری همکاری به امر صلح اصلا درنهاد پاکستان این صداقت وجود ندارد و نه خواهد داشت این است اعتقاد و برداشت من از پاکستان که قربانی آن مردم بیګناه خود پاکستان شده اند و این پروسه ادامه دارد. فریب خوردن به آن خطا است. زمان ثابت خواهد ساخت. ستون پنجم نیز کمین نشست و فرصت میطلبد. از ایران از هند نیز پول میګیرد و به کشته شدن رهبران خویش توسط عمال پاکستانی نیز توقع نه دارد اما به فکر به قدرت رسیدن ویا درقدرت ماندن درافغانستان اند. ملت بیدار است به هر حرکت و عمل شان جداً متوجه بوده و زمان تجرید شدن کامل شان ازملت رسیدنی است. واپس به نوشتهء جناب انجینیر احمد افغان که میخواهم مطالب را با جناب شان شریک ساخته ویا به نحوی دیګر انکشاف دهم.
دقیقا بجا ګفته اند و تذکر و ملاحظهء بجا است که سیاسیت امریکا درقبال خط دیورند ویا دیورند لاین کدام چیزی جدید نیست بلکی تأکید به همان نظر اول شان است. درین راستا کدام تغییر نه آمده و برای ما هم این اظهارات اخیر ګروسمن و وزارت خارجهء شان که به محاسبات سیاسي به اساس مطالبهء پاکستان بوده که ازین ناحیه بر امریکا فشار اورده که این را نهایی کند کدام مطلب جدید نیست. آنچه برماست تا بدانیم که هدف پاکستان هدف توسعه طلبی و حاکمیت بر افغانستان است واین باید باید به دقت درک کرد. برماست تا به جهان ثابت سازیم که خط دیورند غیر مشروع و غیر شرعی و از لحاظ حقوقی و واقعیت قابل اعتبار نیست. باید ثابت کرد و اسناد زیاد است که ملیارد ها دالر مصرف جهان درافغانستان و ریختن تنها بیش از ۴۰۰۰ خون انسان جامعهء بین المللی و کشته شدن هراز ها هزار افغان بی ګناه درین ګیر دودار به خاطر هم ناکام شد که پاکستان بازي فتنه ګر و کثیف دوګانه کرد. این است که تراژیدي ملت و مردم افغان و جامعهء جهانی را دوامدار ساخت و میسازد. این است که باید جانب افغانی وتمام انسانهای خیر خواه به جامعهء جهانی درپهلوی سایر حقایق تلخ موجود درین رابطه به جهانیان بفهماند.
مطمیناهدف برادر انجینیر فضل احمد افغان همین دیورندلاین است که به صورت تحمیلی و غیر مشروع بین امیر عبدالرحمن خان و سرتیمار دیورند وزیرخارجهء هند برتانوی است که به تاریخ ۱۲ نوامبر ۱۸۹۳ م دربین این دوشخص به تفاهم رسیده که به ګمان اغلب غلطي قلمی آنرا بتاریخ ۱۲ اکتوبر ۱۸۹۳ میخوانند.
برادر معظم شما درین نوشتهء خویش پرده از روابط تاریخی دسایس علیه افغانستان منطق سخن را درین راستا به خواننده روشن ساخته اید که واقعا قابل تقدیر است و از آن به صورت مشخص اموختم.
آن. واقعا مشاهده میشود که استعمار وقت چګونه از سیاسیت تطمیع و تهدید استفاده از تمام وسایل مشروع و نامشروع برای حفظ منافع اقتصادی و سیاسی خویش استفاده کرده ومیکند. درین راستا از از دین ومذهب و قوم و ملیت همه استفاده برده که منافع خویش را حفظ کنند و عدهء ساده لوحانه قربانی این دسایس دشه ومیشوند. تصادفی نیست که ملت ما درین چند دههء اخیرنیز از خدمات و قربانی های ملت خویش استفاده لازم کرده نتوانست. قربانی را این ملت داد و ثمرهء آنرا دیګران چیدن واین پروسه ادامه دارد. برماست تا بیدارشده و برای اهداف اساسی شکر رنجی های کنار ګذاشته ودست به دست هم بدهیم و به عمق و بُعد دسایس دشمن متوجه شویم. وعملا درین راه با اتحادو اتفاق دست به کار شده خدمتګاران خویش را شناخته با انها دست دوست و همکاری داده به صورت مستقیم و غیر مستقیم و از هم امکان با وسعت نظر خدمتګاران را مساعدت نموده و متخلفین ، کجروان، از جمله معذوران و مزدوران را افشاء و برای خدمت به وطن و مردم و امر صلح و اعتقادات خیر امادهء خدمت عملی شویم.
درمورد تأتیر ملا و دین دراذهان مردم من کدام تشویش ندارم. ای کاش ما از دین واقعی اسلام که رحمت و وسیلهء نجات هردوعالم اګاهی داشته باشیم و موافق به هدایات ملا به مفهوم واقعی کلمه آګاهی داشته باشیم. درین راستا تشویش از دین و ملای اصلی ندارم. تشویش من از تاجران دین و اعمال و ګفتار به نام دین ازبا تجارت به دین اسلام است. دین اسلام را باید فهم عمیق پیدا کرد و آنچه به نام دین میشنویم با محک قرآن وحدیت پیامبر اسلام درخدمت بشریت قرار داد و درین راستا ادای رسالت کرد. این است راه ما وشما که باید فهم خویش را دین اسلام درست ساخت. انتحاری که سبب کشتن انسان بی ګناه شود حرام است و باید این را توضیح و عام فهم ساخت. اما کار ملا خوب کشتن و خوب بستن و خوب به دار آویختن هم نیست....
واپس به بحث که شما باز کرده اید:
همه میدانیم که درجهان مردم افغانستان نیرو های مختلف با اهداف مختلف اشتراک و مساعدت میکردند. مساعدت پاکستان بخاطر اهداف شوم بود. امریکا اهداف ضدشوروي و کمونیزم و انتقام ویتنام را درپیش داشت، ایران به مشکل کشاندن غرب درافغانستان و اهداف معیین درمراحل مختلف، هند اهداف ضد پاکستاني و چین اهداف ضد روسي و ..... اما ازهمه کرده خطرناک برای ما اهداف پاکستاني بود وهست. روس ها تحت تأثیر عقاید کمونسیتی وقت اهداف خطرناک را داشتند اما این مکتب دیګر به ګودال تاریخ افتاد و دیګر مورد توجه نیست. لذا خطرناکترین مرکز و فرد و جانب که برای افغانستان باقی مانده همانا پاکستان است که با امکانات وسیع مالی، کدری و فهمی از مسایل کشور کشور و مردم ما را به خاک و خون نشانده واین پروسه ادامه دارد. این حقایق را باید عام ساخت و درین راستا به تنویر بیشتر پرداخت. برماست تا با انهای که منافع ما با منافع شان تطابقت کرده میتواند برای اهداف خویش مشترک کار کرد. فکر میکنم مردم ما قربانی زیادی دادند و از برکت شان اروپای شرقی آزاد شد و کشوره ای مختلف متعلق به شوروی وقت به آزادی رسید. حتمی نیست باز هم جنګ ها و سلاح های دیګران را به شانه کرده و به فکر خویش نه شویم. برماست تا برای ختم برادر کشی کار مشترک کنیم و تاجائیکه من از شما شناخت دارم با تمام قوت برای این اهداف کار میکنید که باید این حلقه را وسیع و وسیعتر ساخت.
در رابطه به تروریزم و افراطیت: درین جای شک نیست که به خاطر مبارزه به کمونیزیم از هر وسیلهء مشروع و نامشروع استفاده شد. درین شک نیست که پاکستان به جهان غرب استدلال میکند که شما باز خواهید ګشت وما این افراد افراطی را برای مبارزه به ضد روس خطرناک، به ضد ایران شیعه به ضد چین خارج شده از چوکات و .... ضرورت داریم و درخدمت شما قرار خواهیم داد. اما میدانیم که پاکستان اهداف ضد افغانی و ضد هندي ، توسعه طلبی منطقوی و پُر کردن جیب های جنرالان را ادامه میدهد. درین جا برماست تا به جهان فهماند که عصر جدید را با نسخه های کهنه نمی توان ساخت. باید توضیح کردکه این سیاسیت پاکستان باید خاتمه پیداکند باید امکانات نظامی پاکستان به نحوی خاتمه داده شود که اردو از سیاسیت پاکستان خارج و صلاحیت به حکومت ملی ومردم و دیموکراسی واقعی انتقال پیدا کند درغیر آن قربانی بیشتر و بیشتر خواهند پرداخت و تراژیدی های وسیع را انتظار خواهند کشید. اګر میخواهند مشکل خویش را حل کنند باید مشکل افغانستان وپاکستتان که خط غیر مشروع دیورند لاین است نیز حل شود. این به معنای جزیه دادن به پاکستان و خلاف اسناد تاریخی نباید باشد که به پاکستانی های خوآمند شود. به یاد داشته باشند همان قسمیکه در سال ۱۹۳۹ چمبرلین با هدیه دادن قسمت از اروپا نتوانست رضایت خاطر وی را جلب کند و جنګ با هیتلر حتمی بود این مسأله هم بدون جرئت و عدالت ممکن نیست. این حقایق را باید به جهانیان وانګلیس به یاد اورد که از آن بیاموزند. پاکستان کما کان به فتنه و دورویه بودن ادامه خواهد داد ومردم جهان و قبل از همه منطقه و افغانستان قربانی خواهند و جهانیان نیز آرام نه خواهند نشست. این حقایق را باید همګانی ساخت و جناب انجینیر صاحب افغان درین راستا خدمت کرده اند. برماست درین راستا با وجود تفاوت های سلیقوی دست به دست هم داده و فشرده تر کار مشترک نمود. حسبنا الله نعم المولی ونعم الوکیل



اسم: حميد عبيدي   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 27.11.2012

تبصره ی اخیر آقای دکتور محمد اکبر یوسفی در پورتال افغان-جرمن اونلاین ، در مورد بخشی از خاطرات استاد عبدالرحمان پژواک به ارتباط «داعیه ی پشتونستان» ، سبب شد تا من در مورد برخی حدس و گمان های مندرج در تبصره ی مذکور چند نکته را به گونه ی کوتاه بنویسم.
نکته ی روشن این است که دیپلمات ها سیاست و موضع رسمی دولت متحابه ی شان را ابراز میکنند و حتا در اظهارات خصوصی شان نیز چیزی نه میگویند که خلاف این اصل باشد، مگر این که از سوی مقام ذیصلاح کشور شان در این زمینه رهنمودی غیر از این داشته باشند. به همین سبب نیز طوری که میدانیم، مرحوم استاد عبدالرحمان پژواک در هنگام ایفای وظایف دیپلوماتیک همیشه موضع رسمی دولت افغانستان را در مورد «داعیه ی پشتونستان» ابراز داشته اند. البته کسانی که استاد پژواک را میشناسند، میدانند که ایشان با رهبران دولتی و حکومتی وقت در افغانستان روی یک سلسله مسایل مهم - عمدتن مساله ی تحقق حقوق بشر و دیموکراسی در افغانستان- اختلاف نظرهایی نیز داشتند متن کامل زير اين لينک در افغان - جرمن اونلاين

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/obaidi_ha_chand_nokta_yaddasht_yosufi.pdf


اسم: سیدخلیل الله هاشمیان   محل سکونت: کلفورنیا    تاریخ: 25.11.2012

به اثر تقاضای مکرر برادران محترم سعیدی صاحب و سادات صاحب از لندن برای آخرین بار عرض میکنم مناقشات بین الافغانی این معنی را دربرنداردکه ما افغانها ازحقوق طبیعی و خاک وزمین آبایی خود منصرف شده باشیم. خط تحمیلی دیورند خنجریست در قلب هر افغان ، ماهرگز آنراقبول نداریم وبرسمیت نمی شناسیم، نیاکان ما نشناخته و اولاد ما هم نخواهد شناخت . با عرض این موقف، اکنون باید راه ها و چاره ها برای تحقق دادن این داعیه جستجوکنیم . بسیار
ئفتیم ونوشتیم اما درعمل کاری انجام داده نتوانستیم . در اردو میگویند:
"" سامانه بهوت بهوت، لیکن روتی کچ نهی .""
توقع ما از برادران مقیم صوبه سرحد اینست که آنها نیز با ما یکدست شوند تا اول خاک خود وزمین خود راتصاحب کنیم، بعد ازآن دوبرادر از( لراو بر) پهلوی هم نشسته بگفتهء سعیدی صاحب بین هم فیصله کنند که کی کجا بنشیند. چنین است موقف همیشگی من. و من الله التوفیق - هاشمیان


اسم: ســــــــادات   محل سکونت: لــــــــــــــندن    تاریخ: 25.11.2012

ډاکتر سادات لیکنه ۲۴/۱۱/۲۰۱۲

(( د ډیورند کرښې غندل یا د پاکستان سره دښمنی))
تقبیح خط فرضی و تحمیلي ډیورند یا دشمني با پاکستان

لکه ونه مستقیم پخپل مکان یم - که خزان راباندې راشي که بهار

ډیرو معززو پتمنو او په تاریخی او واحد افغانستان او ملی وحدت مینو اصیلو افغانانو السلام وعلیکم !
په دې هیله چې په هر ځي کې چې یاست خپلو کورنیوسره روغ رمټ اوسئ، او خدای (ج) مو تل سرلوړې او کامیاب لره.

محترمو لوستونکو،خویندو او وروڼو ،
لکه څنګه چې خبر یاست پس له ۱۹۹۳ م کال په اصطلاح د « ډیورند لاین» د تپل شوي او منحوسی فرضی او خیالي کرښې چې نه پر ځمکې او نه هم په هوا کې شتون لري، نو په دې هکله په تیرو څو کلونو کې د نړې په بیلابیلو برخو کې د مختلفو سیاسی ګوندونو، کلتوري ټولنې، بعضی ملي قامي مشران او څوک هم په یواځې د خپل قلم په زور د مقالاتو په لیکلو دغندنی غونډې او کنفرانسونه د یو شمیر با درک، با درد، په تاریخی افغانستان مینو او د هیواد ریښتینې صادقو بچو په مټه دا تاریخی کشاله غندل شوې او د افغانانو د حق غوښتنې او یووالي غږونه په چیغو چیغو پورته کړاې شوي ، هان تر هغې پورې چې د انګلستان په پلازمینه لندن ښار کې هم د لمړي ځل لپاره پس له ۱۱۷ کالونو د ډاکتر سادات او د جرګګې د نورو معززو مشرانو په زیاراو مشرې د یوې جرګګې بنسټ کیښودل شو، او د همدی کال ۲۰۱۰ اپریل د میاشتې په ۲۳ یوه تاریخي او نړیوال کنفرانس راوبلل شو او په پایله کې د انګلستان د پارلمان موخې ته د تظاهراتو په بڼه د افغانانو دحق غوښتنې غږونه پورته کړاې شو، چې په پایله کي یوه پریکړه لیک چې په تاریخي اسناد او شواهدو استواروو د انګلستان پارلمان، او د نړې سفارت خانو او سپینې ماڼې ته هم په انګلیسی ژبې ولیګدول شو.

خو په عین حال کې چې د ډیر شمیر بادرکو افغانانو له خوا تأید او تمجید یې هم وشوه خو په بل اړخ کی مونږد یو شمیر مخالفتونو سره هم مخ شوو چې لا تر اوسه هم ورسره لاس او ګریوان یو. . . .!!!

چې څوک یې د صداقت په پلمه د پنجاب ګټو ته په وفاداری اود تعهداتوپه لرلو دې ملي داعیه ته خنډونه جوړول غواړي، څوک يې هم خپل د ګوند یا سازمان میراث بولي، څو لاس پوڅي یې په ښکاره مخالفت او دښمني کوي، او یو شمیر هم د خپل د بعضی مخصوصو پخوانیو تعهداتو د لرلو پر اساس چې د ګاوڼد شیطاني ملکونو په وسیله رهبري کیږي نو بیا نوي ، نوي نومونه ورکوي، اویو څو خو لا د حسادت او بخیلیو پر بنیاد چې نه پخپله یې د ټاریځ په اوږدو کې څه کړي او نه یې اوس څه د لاسه راځي او یا داچې په تیرو درې نیمو لسیزو کې خامخا په انسان وژنواو ملی جنایتونو تورن او بدنامه دي نو نوي پلمو ته په لاس اچولو چې ګواکی داسی ویل کیږي چې دا یې وخت نه دې او یا په بل عباره داسې انګازی هم اچوي چې ګواکي دا به د کوم مخصوص ملک یا سازمان په دسایسو جوړه شوې وي، په مستقیم او غیر مستقیم توګه ددې ملی خوزښت مخې ته دیوالونه او خنډونه جوړول کې ملوس دي.

اوس دا ټول قضاوت به خپل بیطرفه او په تاریخي افغانستان مینو او وفادارو اولسونه ته ور وسپارو چې څه کول پکار دي ؟؟؟ ...

آیا ددې تنویری او ترویجی تاریخی فعالیتونو نقصان به په څه شي کې وي ؟؟؟ ...
په داسي حا ل کې چې دا غږ د حق غږ دې او که مونږ یې وغواړو یا ونه غواړ د نړې شیطاني ملکونه خپل د سیاسی ګټو په پام کې نیولو سره په ډیره بی شرمې او سپین سترګې سره لکه د ګروسمن په خوله د دې تاریخي کشالې را پورته کول او په افغانستان کې د امرکې د سفیر په تأیدولو کې ټوله لاره هوارول (زمینه سازۍ ) ته تاسې په کومه سترګه ګورې او زمونږ تاسې دریځ د یو واحد او یو موټي اولس په آستازيتوب باید څه شې واې ؟؟؟ . . .

زما دا سوالونه هیڅ چاته هم پر شخصی عناد تړاو نه لري او په لر او بر اصیلو افغانانو یوځل بیا غږ کوو چې په یوه چیغه او تر یوې افغاني بیرغ تر لاندې د لیا ښه انسجام په خاطر سره لاسونه ورکړې ، ملا مو په کلکه وتړې د مشر بابا ګټلې ځمکه او کورسره یوځاې کړې د دراني زمري لوې احمدشاه بابا سکني بچي شې او د میرویس خان نیکه او ستر خوشحال خان تاریخ په نړې کې را ژوندې کړې او خپل دې ناسور زخم ته مرحم او پتې کیږدې او خپل پلارني ټاټوبې د خپل خواږه ځانونو په بیه خپل کړې . بی له شکه چې دا لاره مالي او ځاني قرباني غواړي او دا خو ښکاره متل دې چې حق اخستا کیږي خو په خیرات غوښتنو نه تر لاس ته کیږي ‎‎‎ لکه څنګه چې مونږ تاسی باالخصوص په دې تیرو دوه لسیزو کې د دې شاهدان یو چې په ډیر خواشینی او تأسف سره د نړې زور واکه هیوادونه ، په اصطلاح د بشری حقونو د سازمان ( ملل متحد ) اوحتی د نړیوال ائتلاف ځواکونه چې د افغانستان د حکومت سره د دوستی او ملګرتوب په نامه زمونږ د ارضي تمامیت زمه واري هم لری او د ترهګرې سره د جګړې په نامه پخپله په سیمه کې موجود دي ، او د پاکستان د پوځي حکومت لخوا په زرهاو راکټونه او میزایل د کنړ او خوست ولایتونو باندې وورول شول او دې په اصطلاح نړیوال ائیتلاف یې هم سیل کاوه او بیا په پایله کې یې خپله بی خبري اعلانول ، نو بیا هم زمونږ تاسی مسؤلیت د یو فعال ملی سیاسی او بادرک افغان په حیث به څه وي ؟؟؟ . . .

خو له بده مرغه چې نه یې سترګې ویني او نه یې غوږونه اوري او نه هم زمونږ د اولس د خیر او نیکی خبره مني ، او د هرې ورځې په تیریدو سره زمونږ د یو موټي اولس او خاورې سره د دوستې په نامه د بیلښت او جدائي د ډول په غږولو بوخت دي تر څو نوي دسایس په کار واچوي او په مختلفو ټوټو یا زونونو د ویشل تور او شوم شیطانی پلانونه طرحی ته لاری هواروي چې له بده مرغه په هیواد کی دننه هم یو څه لاسپوڅي او د اولس او هیواد د ملی تمامیت دښمنان هم ورسره مل شوي چې هیواد وال یې په ډیرپه ښه توګه پیږني !

اوس نو قضاوت تاسی ته پریږدم او ستاسی د مثبتو او پر ملي ګټو ولاړ نظریاتو په تمه !!!

هموطنان غیور،صدیق، راستین و متعهدین به داعیه ملي کشور عزیزم افغانستان واحد،
اجازه دهید با استفاده از فرصت باشما وبا خواننده ګان معزز یک مطلب را درمیان میګذارم و قضاوت را با شما میګذارم و ازشما اظهار نظر میخواهم:

هستند عده ای از اشخاص که پیشتاز جامعه افغانی کنوني محسوب هم میشوند؟!...که میګویند:
میخواهند در مسایل سیاسي افغانستان نقش مهم بازی کنند. به نهوې تجویز میکنند و میګویند که این نقش بازی کردن بدون نزدیکی با پاکستان یعنی آی اس ای ممکن نیست !!!.

لذا باید با مخالفین مسلح حاکمیت نظام فعلی افغانستان نزدیک شدواین نزدیکی بدون جور آمد با پاکستان (دشمن قسم خورده و تاریخی افغانستان) ممکن نیست. لذا مسأله «خط دیورند» را به طورې حل کردن میخواهند که مصالح و منافع پاکستان باید درآن نظر ګرفته شود.

به نظر قاصر بنده که چنین تفکر دراساس و مبدأ خطا و همان مطلب میشود که:

قارغه د زرکې قــدم وهله – خو خپل لاره يې هم هیر شو.

به نظر یک افغان متعهد باین داعیه ملي و منافع ملي کشور تصور آنرا کرده نمیتوانم که مسأله «دیورند لاین» در توافق با منافع و مصالح پاکستان حل شده بتواند. نظر شما درین راستا چیست؟

وحال که قصد من ازین بحث صرف و صرف کار تنویري و ترویجی است و میخواهم خود را قناعت بدهم و برای دیګران انچه در افکارم دارم جهت انتخاب تقدیم بدارم. میخواهم نظر شما را درموارد ذیل نیز داشته باشم:

نشت اعتراضیه و تقبیحیه و سیمنیار علمی به مناسب ۱۱۹ سالګرد سیاه «دیورند لاین» در لندن (۱۱/۱۱/۲۰۱۲) به محاسبات دقیق به اساس علت فوق، تحریک مغرضین و دلیل ذیل توسط یک شخصیت برجستهء مبارز کشور مقاطعه شد. علت چنین بود و هست که که مسأله «دیورند لاین» مسأله ملی و مربوط به کدام قوم، حزب، سازمان سیاسي، منطقهء مشخص افغانستان نیست. این داعیهء ملي و مربوط تمام افغانان خیر خواه و ملي ګرا و انسانان عدالت پرور جهان است.

این حالت و این واقعیت ایجاب میکند که تمام حرکات سیاسي، شخصی، انفرادی و دسته جمعی این خصوصیت مسألهء «دیورند لاین» را درنظر ګرفته و با تمام آنهای درین راستا دست وحدت و اتفاق اقلا درین راستا یعنی در مسأله «دیورند لاین» دراز نموده و مشترکا کار صورت بګیرد.

اما عدهء این را در زبان میګویند اما عمل نمی کنند و درآن نشست لندن (۱۱/۱۱/۲۰۱۲) که افراد، شخصیت ها ونماینده های سازمان های مختلف سیاسي از طیف های مختلف کشور حضور به هم رسانیده بودند و پیام محترم دوکتور سید خلیل الله هاشمیان، پیام پروفیسور محترم دوکتور محمد حسن کاکړ و ده ها پیام های شخصیت و احزاب و سازمان های دیګر نیز دران قرائت شد، با برداشت که ګویا با حزب و سازمان و حرکت سیاسي فلان شخص حاضر د ر نشست موافق نیست، لذا به این نشست تحقیقاتی و کنفرانس اعتراضیه در 119 سالگرد سیاه دیورندلاین - درلندن اشتراک نکردند....

نظر شما و سایر هموطنان درین مورد چیست؟
باوجود اینکه با نظریات یکتعداد افراد نخبه سیاسی و ملی کشورم افغانستان سربلند و همیشه آزاد تقریبا اشنا هستیم امابګذار دیګر خوانندګان نیز درجریان قرار ګیرند تا بتوانند حق را از باطل تفکیک نمایند.
با اظهار سپاس و امتنان بیکران از هر خواهر و برادری که بادرک مسؤولیت و فرض مادر وطن وقت شانرا در این نوع جهاد با ما شریک میکنند. با احترام سید ذاکرشاه(سادات)


اسم: مسعود فارانی    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 25.11.2012

آلمان مسعود فارانی ۲۰۱۲/۱۱/۲۵

برسمیت شناختن خط دیورند
بمثابۀ
قطع شاهرگ حیاتی افغانستان است

در شرایط جنگ که افغانستان غرق درخون بود واست، قصابان غربی و قصابان همسایه با تبانی همراه قصابان افغانی در غم چربو بودند و هستند. آنانیکه در چنین حالت حساس جنگ های قومی زبانی و مذهبی و...و... را تحت عناوین مختلف براه انداخته اند آشکارا در خدمت بیگانگان بوده، بر منافع مردم و جامعه افغانستان پا گذاشته اند.
زمان نشان داد که سایت ها و عناصری معلوم الحال، به کمک اجانب چگونه در تفرقه اندازی فعال بودند وهستند. اینها در پی سود اند که با پیاده کردن خواسته های دشمنان، میخواهند صاحب ثروت وقدرت بیشتر شوند. چیزیست که درین چهار دهۀ اخیرآشکار شد و مردم بچشم سر دیدند.

ولی آنچه که امید وار کننده است اینست که اکثریت جامعۀ پاک افغان با نجابت در پی نجات غرقی می باشند تا کشتی افغانستان را ازین بحران طوفانی بسلامت برهانند. این روند هنوز پایان نیافته و در جریان است که خوشبختانه وطنخواهان بیشماری در برابر اقلیت سودجویان، برای زدودن تفرقه و ایجاد وحدت دوباره، بین مردم و اقوام افغانستان تلاش دارند. این تلاشها بوسیلۀ هنر آواز خوانی، هنر شعر، داستان، هنرنمایشنامه ها، فلم نامه ها و یا در سخنرانی ها و یا مقالات متعدد تلاش کردند تا روند نامیمون ایجاد شدۀ نفاق افگنی را با توانایی دفع نمایند. این وطنخواهان مثل نیاکان شان باز در مقطع حساس تأریخ ادای وجیبه نموده برای وحدت عمومی در یک وحدت نامریی و نامتشکل فقط استوار بر آرمان وطنخواهی خدمتگزاری دارند.

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.
http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/farani_mas_khate_durand_shahrage_afgh.pdf


اسم: Dr. Sal Sayedi   محل سکونت: UK    تاریخ: 24.11.2012

برادر محترم مسعود فارانی سلام به شما
خوانندهء معزز سلام به شما
نوشتهء شما واقعا به حیث یک افغان ووطن خواه ادای رسالت است و ازافاده ها جملات شما درد عمیق وطن و مردم هویدا است.
با نیتجه ګیری اخیر شما داشتن وکسب راه تجارت را طرح خوب نمی دانم. درطول تاریخ این طرح صورت ګرفته و ای اس ای پاکستان آنرا ګرفته و به صورت وسیع دربین پشتون و بلوچ تبلیغ کرد و ګفت که این است قیمت شما درنزد برادران افغانی آنطرف خط دیورندلاین. این طرح ازلحاظ سیاسي جدا مضر و خطرناک است و ضرورت به طرح آن نیست. همان مطالبهء اصلی و پا برجاء اساس سخن است. مسایل بعدی متنازع فیه اند که بعدا دروقت مناسب طرح وزمان بعدی میطلبد. درین مرحله همه تمرکز به اساس سخن. ایجاد ویا دقیق احیای افغانستان تاریخي وکامل. خلط مزج کردن با مطالبات پنج ده و ... آب به آسیاب دشمن ریختن و افغانستان را با کشور های دیګر مواجه کردن است وبیان درست نیست. چنانچه شما هم به تفصیل درزمینه توضیحاتی دارید. یکبار دیګر به خود اجازه میدهم از مضمون بس عالی و وطنی، مستند برواقعیت های کشور و تاریخ ما منحیت یک افغان از شما اظهار امتنان کنم. به قلم شما برکت، باید با هم نزدیک شد ونیرو های را متحد ساخت، دوست و دشمن را شناخت و واقعیت ها با عام کرد ومنطق آنرا با یکدیګر درمیان ګذاشت و زمینه سازی وسیع برای تحقق این داعیهء ملی کرد. اقلا این را کرده میتوانیم. بقیه - حسبناالله ونعم المولی و نعم الوکیل.


اسم: د. ص سعیدی   محل سکونت: UK    تاریخ: 24.11.2012

دقدر وړ او معزز داکتر مرادزی او درنو لوستونکو سلامونه
ستاسې توضیح دقیقه اوستاسې نظر سره موافق یم. زما خبره سره له دې چې ګویا ګمان کیږي بل ډول غوندې وی په حقیقت کې صرف داویل دي چې دبرلین دیورا فزیکی وجود لرو او دیورندلاین فزیکی وجود نه لرو. زه خپله هم ډیرځلي لیکم چې دبرلین خط ونړول شو نو ولې د دیورن لاین نه؟ سره له دې چې د حقوقي لحاظه او د مشروعیت لحاظه او فزیکی موجودیت او عدم موجودیت مسایل مطرح دي. مننه تاسې سره کاملا موافق یم. مننه


اسم: Dr. Sal Sayedi   محل سکونت: UK    تاریخ: 24.11.2012

دانشمند معظم افتخار کشور دوکتور سید خلیل هاشمیان سلام به شما
نوشته و یادداشت های شما برای ما رهنمود و راهنما وآنرا با دقت و حرف به حرف میخوانم و به هر کلمهء آن تعمق میکنم. شما که تاریخ زندهء کشور هستید برای ما درموارد زیاد رهنماهستید واز شما میاموزیم. درموارد که ازشما اموخته ام و موافقم زیاد اند و به آن تمرکز ندارم. بردوسه مطلب کې که میخواهم با شما نظر خویش را شریک سازم ذیلا با شما و خوانندهء معزز که خود نظر و استدلال قضاوت را مسلما دارند با شما درمیان میګذارم:
درمورد بند چهارم تبصره مؤرخ ۲۳ /۱۱/۲۰۱۲ شما که درهمین صفحه درج است باید بګویم که ما درین مرحله تمرکز اساسي بر این داریم که و به نظر من از لحاظ سیاسي درست هم باشد که اولا ما مسألهء «ډیورنډلاین» را با قناعت دادن جهان یکطرفه کنیم. بعدا مسایل دیګر از جمله طریق نظام و طریق حاکمیت و اینکه کي با کي میخواهد یکجازندګي میکند و یا جدا بحث های بعدي است. ما فعلا درین مورد بحث اساسي درین مورد نمیخواهیم که آقای اسفندیار ولي تحث تأثیر تارګیت کیلنګ چې نظر دارد؟ و باید حالت آنها را نیز درک کنیم. واقعیت چنین است که همین حالا پاکستان و درچنددهه اخیر به کمک دادن راپور ها به بمباردمان طیارات کور وکر درون هرحرکت ملی و مترقی را که پاکستان خواسته باشد نابود و برباد میکند و هزارها انسان خیر خواه را در داخل و خارج با صدها مشکل و اتهامات تروریست و افراطیت به لست های سیاه شامل ساخته ، زندانی کرده و کشته و نابود کرده و این پروسه ادامه دارد. درین شرایط که هزاران رهبر و انسانان صادق پشتون و بلوچ به اشاره و عمل مستقیم و غیر مستقیم پاکستان نابود و سر به نیست میشوند نظر خواستن از مردم پښتون و بلوچ چه خواهدبود؟ برماست این حقایق تلخ را درک کنیم. واینکه نظر یک شخص ویا شخص دیګر چنین است ویا چنان باید ګفت که درین مرحله ما به استناد به اسناد تاریخي وقانونی که شما خود میدانید مسأله اول را که فسخ عملی خط یورند لاین است یکطرفه وبعدا به مسایل دیګر پرداخت.
من فکر میکنم که درین راستا اګر این حساسیت های و مجبوریت های را درنظر نه ګیریم خطا خواهیم کرد. اما این درنظر ګرفتن ملحوظات مارنباید به تخطی و عبور از خط ها سرخ که قابل عبور نیست وادارد.
چنانچه شماخود تأکید دارید نام اساس نیست مسأله ء اساسی همانا اسناد تاریخی و واقعیت های تاریخی است که افغانستان واحد وکامل شامل مناطق آنطرف خط دیورندلاین بوده ومیباشد.
درمورد مادهء هفتم اظهارات شما که افغانها نباید بصورت یکجانبه برآنها بقبولانند بجا است و باید درنظر ګرفته شود. چنانچه ګفته ام این مال و متاع نیست که کسې آنرا برداشته و به میل خویش به کسې دیګر ویا جای دیګر انتقال دهد وتصرف کند. این مناطق و سرزمین محل سکونت واختیار داری آن با کسانې است که درداخل افغانستان درآن مناطق زندګي میکنند و سرنوشت خویش را میخواهند رقم بزنند. اما اګر قرار باشد که مادر وطن تقسیم شود ویا کدام تدبیر دیګر درنظر باشد این بحث بعدی است و طرق مختلف مردمی وجود دارد که در همچومسایل تصمیم ګرفته شود. درین جامسألهء تحمیل مطرح نیست. خانه مشترک است و دو برادر از ده برادر میخواهد آنرا تقسیم کند که میشود مطرح شود. اما درمسأله میراث درمحاکم وثایق که من چندې زمانې کار کرده ام چنین که اول حصروراثت ساخته میشود که چند نفر ورثه است و چه قرابت دارند. دوم مال تثبیت میشود و سوم به توافق میرسند که این مال را چه نوع تقسیم کنند و کي چې را داشته باشد. هریک از ورثه مالک هرجز ازملک است واین مالکیت مالکیت جز لایتجزا است. به این معنا کې هریک از ورثه درهریک بخش وذرهء مال به صورت مساوی ومطابق به قانون وراثت مالک میباشند. لذا ماقبل ازینکه ملکیت از غاصب واپس ګرفته ملکیت را تثبت کنیم و قبالهء که داریم آنرا به جهانیان قابل قبول سازیم درمرحلهء سوم بحث داریم که این تقسیم باید چګونه باشد. نه من با آقای اسفندیار ولی درمورد قباله وحق خویش مانند مال مشترک کدام بحث ندارم و این حق من است اگر کس قبول ندارد بالای وی دعوی میکنم و حق من که براساس اسناد استوار است ثابت میسازم درین مورد تشویق و پُرس وپال را مجاز نمی دانم ویا تردید درمورد مالکیت مشترک را قبول نمی کنم. بلې اول باید به تثبت ملکیت و کشیدن آن ازدست غاصب مشترک و همه به صورت شریک پرداخت. بعد ما دربین خود به تفاهم خواهیم رسیدو قواهد تفاهم وعدالت هم روشن اند.
جناب دانشمند محترم دوکتور هاشمیان شما تجارب زیادی دارید و همه میدانیم که مشکل ما با پاکستان به این اسانی حل نمی شود. توانایی های خود ودیګران را میدانیم و قوت حق و ناحق را نیز میدانیم. بلې این مشکل طولانی اما برحق است. درین راستا زمان کاری تنویری وترویجي ، خود فهماندن و دیګران را با منطق برحق بودن خویش با هم بسیج کردن است و زمانی هم ضرورت به اقدامات عملی دیګر است. بلی درین راستا کار دولت ها وکار مردم و توده ها و پیشګامان جامعه را باید دانست و هر بخش و هر کس به اندازهء توان کار میکند و ادای رسالت میکند. من طریق سعی می آرم بجا....
درین مرحله توان ما همین عام کردن فهم ومنطق سخن واین داعیهء برحق ملی است که همګان تلاش داریم. ادای رسالت مند وکار قاطع شما درین بخش آنقدر عظیم است که نمی توان به کلمات آنرا ادا کرد. زندګي وکار شما در راه خدمت به مردم ، وطن و عدالت افتخار عظیم است. اما هریک از ما هم به اندازهء توان ادای رسالت میکنیم اقلا قصد آنرا داریم و بالاتر ازاین مسؤول نیستیم. خوشا اګر به دست آریم آنچه حق است وتمنا هم داریم. اما نشد هم ادای رسالت باید کرد وبه این قصد وکمر بسته ایم. زمانی هم سخن و ادای اظهارات معیین هم کار است و مانند آغاز کار به این راه رفتن میخواهیم و ادای رسالت خواهیم کرد. اینکه زود نتیجه میدهد ویا دیر این بالاتر از توان ماست. نباید و شما بهتر میدانید که نباید درین راه تسامح کرد وشما اصلا با کار عملی خویش با تسامح موافق نیستید. مبارزات شما نشان دهندهء این حالت است.

با استفاده از فرصت باشما وبا خوانندهء معزز یک مطلب را درمیان میګذارم و قضاوت را با شما میګذارم و ازشما اظهار نظر میخواهم:
هستند عدهء از اشخاص پیشتاز؟! کشور که میګویند:
میخواهند در مسایل سیاسي افغانستان نقش بازی کنند. تجویز میکنند ومیګویند که این نقش بازی کردن بدون نزدیکی با پاکستان یعنی آی اس ای ممکن نیست.
لذا باید با مخالفین مسلح حاکمیت کرزی نزدیک شدواین نزدیکی بدون جور آمد با پاکستان ممکن نیست. لذا مسأله «خط دیورند» را به طور حل کردن میخواهند که مصالح و منافع پاکستان باید درآن نظر ګرفته شود.
من فکر میکنم که چنین تفکر دراساس خطا و همان مطلب میشود که: قارغه د زرکې قدم وهه – خپل يې هیر شو.
من تصور آنرا کرده نمیتوانم که مسأله «دیورند لاین» درتوافق با منافع ومصالح پاکستان حل شده بتواند. نظر شما درین راستا چیست؟

وحال که قصد من ازین بحث صرف وصرف کار تنویري و ترویجی است و میخواهم خود را بفهانم و برای دیګران انچه درچانته دارم جهت انتخاب تقدیم بدارم. میخواهم نظر شما درمورد ذیل نیز داشته باشم:
نشت اعتراضیه وتقبیحیه و سیمنیار علمی به مناسب ۱۱۹ سالګرد سیاه«دیورند لاین» درلندن(۱۱/۱۱/۲۰۱۲) به محاسبات دقیق به اساس علت فوق، تحریک مغرضین و دلیل ذیل توسط یک شخصیت برجستهء مبارز کشور مقاطعه شد. علت چنین بود و هست که که مسأله «دیورند لاین» مسأله ملی و مربوط به کدام قوم، حزب، سازمان سیاسي، منطقهء مشخص افغانستان نیست. این داعیهء ملي و مربوط تمام افغانان خیر خواه و ملي ګرا و انسانان عدالت پرور جهان است.
این حالت و این واقعیت ایجاب میکند که تمام حرکات سیاسي، شخصی ، انفرادی و دسته جمعی این خصوصیت مسألهء «دیورند لاین» را درنظر ګرفته و با تمام آنهای درین راستا دست وحدت و اتفاق اقلا درین راستا یعنی در مسأله «دیورند لاین» دراز نموده و مشترکا کارصورت بګیرد.
اما عدهء این را درزبان میګویند اما عمل نمی کنند و درآن نشست لندن (۱۱/۱۱/۲۰۱۲) که افراد، شخصیت ها ونماینده های سازمان های مختلف سیاسي از طیف های مختلف کشور حضور به هم رسانیده بودند و پیام شما دوکتور سید خلیل الله هاشمیان، پیام پروفیسور دوکتور حسن کاکړ و دهها پیام های شخصیت و احزاب و سازمان های دیګر نیز دران قرائت شد، با برداشت که ګویا با حزب وسازمان وحرکت سیاسي فلان شخص حاضر درنشست موافق نیست، لذا به این نشست اعتراضیه بر 119 سالگرد سیاه دیورندلاین - درلندن اشتراک نه کرد.
نظر شما وسایر هموطنان درین مورد چیست؟
باوجود اینکه با نظریات شما تقریبا اشنا هستم امابګذار دیګر خوانندګان نیز درجریان قرار ګیرند.
تشکر از وقت پُربهای شما. د. سعیدی. لندن ۲۴/۱۱/۲۰۱۲



اسم: قاسم باز   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 23.11.2012

ښاغلی قاسم باز
مونږ تاسو نه نه په دیر درنښت هیله کوو چی په راتلونکی کی خپلو لیکنو ته پام ساتی او له احساساتی لیکونو نه مخ نیوی کوی.
د نظر پوښتنی په څانگه کی صرف او مستقیماً د موضوع په اړه خپل نظر وراندی کړی.
هیله ده چی پورتنیو ټکو ته ډیر پام وساتی!
په درنښت
د افغان جرمن آنلاین اداره


ښاغلی سر لوڅ مرادزی !

تاسی په خپله لیکنه کی ډیر یو عالی مطلب ته مو اشاره کړی ده چی هغه عبارت د سیدقاسم ریشتیا سیاسی افکار او نظریات دی. سید قاسم ریشتیا او فرهنګ دواړه هاغه *** انسانان وه چی ددوی د لاسه افغانستان دی مرحلی ته را ورسیده دا دوی دواړه وه چی د ظاهر شاه او مرحوم داود خان په منځ کښی نزاکتونه پیدا کړه دوی دواړو خپل نامریی سیاسی اهداف درلوده چی تر یوه زیاته خده موفق هم شول دی ابن الوقتو په نوم ځانته افغان وایه ولی په عمل کی دوی اصلا د افغان د کلیمی ځخه نفرت درلود دا دواړه د کارمل ګوډاګیان وه دوی اصل کی د ایران نوکران وه دوی هیڅ وخت نه عوښتل چی پشتونستان خلک دی د افغانستان سره مدغم شی.

مرحوم داودخان له داسی وطن *** ځخه زیات بد راتلل ولی کله چی هغه مرحوم استعفی کوی زمینه دوی ته مساعده کیږی دوی په کابینه کی ښه پوستونه اشعال کوی او هر چه یی چی زړه غواړی هم هغسی کوی.

وایی پر هاغه ورځ چی هندوستان پر پاکستان حمله شروع کړه مرحوم داودخان خانه نشین وه یعنی کومه رسمی وظیفه یی نه در لوده. مرحوم داودخان پر هماغه ورځ چا ته ویلی وه چی ( نفر وی وخت نه وی چی وخت وی نفر نه وی)


اسم: سیدخلیل الله هاشمیان    محل سکونت: کلفورنیا    تاریخ: 23.11.2012

تبصره های محترمان مرادزی صاحب، سعیدی صاحب و سادات صاحب را خواندم. مختصر بعرض میرسانم که درخط مشی (تگ لار) ملی باآنها و هم با پوهاند صاحب کاکر کاملا موافقم. اما از واقعیت ها نباید انکار کرد بلکه با درنظرداشت واقعیت ها باید، خط مشی خودرا تعقیب نمود. واقعیت ها ازینقرار اند:
1) امیرعبدالرحمن خان قراردادو نقشه ساخت انگلیس راامضا وهم آن نقشه راکورکورانه تطبیق کرده در حالیکه خود او درتمام عمرش حتی یکبار درآن مناطق سرحدی نرفته و پای نگذاشته است .
2) ملت افغان ازین قرارداد خبر نداشته و آنرا نه درزمان حیات امیرعبدالرحمن و نه بعد از آن تاامروز تصویب وتصدیق نکرده و آنرا قطعا برسمیت نمی شناسد.
3) ملاحظات پوهاند صاحب کاکر که این خط فرضی حدبخشی سرحد بین دولت هند برتانوی وافغانستان نبوده و نیست، بلکه نشانه هائیست نمودار ساحهء نفوذ دو دولت، کاملا صحیح وقابل قبول همه است .
4) تاجائیکه من از برادران پشتون صوبه سرحد شنیده ام، آنها نام (پشتونستان) را خوش دارند وقبول کرده اند، اما پاکستان این نام رابخاطریکه درافغانستان طرح شده و درقاموس اصطلاحات جغرافیایی دنیا شامل شده، نپذیرفت، لهذا برادران مقیم صوبه نام (پشتونخوا]) راانتخاب کردند. ولی مرادزی صاحب درست میفرمایند که نام مهم نیست، خاک ما بود ازما به تهدید وتزویر گرفته شده ، وما نه سلطهء انگلیس را پذیرفته بودیم ونه سلطهء پاکستان را می پذیریم.
5)آلمان شرق در تصرف شوروی بود، اما ارادهء خداوند برین رفت که شوروی وکمونیزم از هم بپاشد که درنتیجهء این بهم پاشی المان شرق دوباره بخاک مادرپیوست.
6)خاک ما، صوبه سرحد، بطورغیرقانونی درتصرف پاکستان است، حالا برای بدست آوردن خاک خود دو راه داریم: یا خداوند عادل خودش پاکستنان غاصب را مانند شوری از هم بپاشد ، یا اینکه ما خود مردشویم وحق خود رابگیریم ، لهذا عوض مقاله نوشتن بیائید راه عملی و راه تحقق دادن این آرمان ملی را بسنجیم وپیداکنیم.
7) نکتهء اخیراینکه : از جدایی ما بابرادران ما درصوبه سرحد 119 سال گذشته وافغانها نیمتوانند وهم نباید بطور یکجانبه آرزوی خود را بالای آنها تحمیل کنند. درصوبه سرحد نفوس وهم مردم تحصیلیافته به تناسب افغانستان بسیاربیشتر است . ما باید اولتر از آنها بپرسیم که آنها چه میخواهند؟ در غیر آن مشتی بتاریکی زده راهی هستیم . با عرض حرمت سیدخلیل االله هاشمیان - 31 نوامبر


اسم: سرلوڅ مرادزی   محل سکونت: سویډن    تاریخ: 22.11.2012

محترم سعیدي صیب سلامونه او درناوۍ !
ستاسو له تبصرې څخه یوه نړۍ مننه او په ټوله کې مو نظر سره یو دی.
خو ماد برلین دیوال خبره نه ده کړې. لویدیځ برلین په ختیځ جرمني کې یوه ځانګړې او دریمګړې ټوټه وه چې د لویدیځ جرمني له لوري نه بلکې د لویدیځ د ځینو هیوادو له لوري اداره کیده او هغه بیخي بل بحث دی چې دلته پرې څیړنه لازمه نه بولم، بلکې ویلې مې دي چې ختیځ او لویدیځ دواړه جرمني سره بیرته یوځای شول،خکه یوه خاوره وه او بیلول يي ناشوني وو . دغسې بر خپلواک افغانستان او د ډیورنډ د تپلې کرښې کوز، تر اباسین پورې محکوم افغانستان دواړه یوه واحده خاوره او واحد ملت دی.ددې دواړو برخو او ولسونو بیلول سره ناشوني دي او بیرته باید سره یوځای شي لکه دواړه جرمني برخې چې سره یوځای شول .دلته ما د جرمني د دواړو ټوټو د یوځای کیدو خبره کړي او هغه مې د افغانستان د دواړو برخو له یوځی کیدو سره مثال ورکړی ، نه دا چې د دواړو بیلا بیلو هیوادونو شالید، د بیلتون او بیرته یووالي ټول شرایط مې سره یوشان ګڼلي او پر دې بنسټ مې د بیا یووالي حکم کړی وي!
مثال یوازې په یوه برخه نیمه کې د تشابهه په لامل هم ورکول کیدای شي ، حتمي نه ده چې دواړه برخې دې سل په سلو کې سره ورته وي !
په درنښت


اسم: Helloko khan   محل سکونت: london    تاریخ: 22.11.2012

To Afghan German online readers
It is my humble opinion that we deal with the issue of national unity before we deal with the all most important issue of Durand line. I have been browsing through quite a few of afghan websites recently and i could not honestly say that i liked what i found there.It was very disappointing and unpleasant to read
IF i could name and shame one or two of them , they will be Kabul press which i prefer to call Hazara press , and the reason for that is that they will only allow hazara writer or those writer that faver their twisted hazara cause, and the other one will be khawaran which is dedicated to spreading hatred among afghan. .


اسم: Dr. Sal Sayedi   محل سکونت: UK    تاریخ: 22.11.2012

درنو لوستونکو او معزز داکتر مرادزی زماسلامونه ومنئ
دوه خبرې سره سره شریکول غواړم. د برلین او دیورندلاین ترمنځ یو څو فرقونه او تفاوتونه شته. د ډیورندلاین به غیرشرعي ډول په اساسي تیروتنو او تهدید او مجهول شي امضا صورت میندلې او ضمایم چې نقشه وی هوایی او فرضی وه د برلین دیوار عینی موجودیت لرو او نورې پروسیجري او محتوایی خطا ګانې يې نه لرلې او شاید راتیفکیشن شوای هم وي. اما دیورند لاین له سره د اصله خطا او بیا که اصل یې ومنل شي او تهدید او مجهول جوانب و پروسیجري خطاوی چې باطل والی موجب دي هم له نظره واچول شي بیا په اومه شورا کې فسخه او ختمه خبر ده د حقوقي لحاظه. اما بیا هم چا يې غمه و نه خوړه او د زور او نا زور او مجبوریتونو او حالاتو خبر مطرح کیږي.
عجبه خو داده چې افغان دښمنه مأمور او مزدور عناصر به یوې خوا د ملي والی په جامه کې د پښتونولي دعوی هم کوي او وایي چې داخبره له سره داوس لپاره مناسبه نه ده چې یاده شي. چې ووایې چې ښه دولت به يې نه یادوي خو ملت باید دامشال ژوندې وساتي. وايي هو خو ځان تیرول پکار دي. که وایې اوس دغه ده یاده شوه او حتې امریکې هم یاده کړه نو اوس د اعتراض آواز پورته نه کړئ نو ببا په داخل او بهر کې نوکر کسان او افغان دښمن کسان وايي چې هیچا اعتراض ونکړه راضئ چې اعتراض وکړو اوس خو یاده شوه. وايي ښه ده خو بیا بهانې کوي او اعتراض ته نه حاضریږي او بیا وایي چې داخلک چې دا آواز يې پورته کړای مناسب خلک نه دي او غیر متین او غیر صدیق دي. چې ووايی ښه وایې خو ته یې آواز پورته کړه او رسالت اداء کرده چې غیر متین او غیر صدیق افرادو لاس لنډشي. وايي داسې ده چې ... اوتې بوتې. د تأسف خبر ده چې دسرې يې به ایمان او خبرې شک راشي او داسې ښکاري چې کوم بل تعهد لري او مستقیم د ای اس ای نه دستور اخلي. خلک لیوني او کم عقله نه دي. دا عصر د پوهې عصر دې او یو خبره پیل کړي هغه بل يې په آخر دخبرې پوهیږي. نصحیت کوي چې نو نه يې ته کوه او نه يې زه کوم او همداسې به يې پریږدو. د تأسف خبر خو داده چې په نورو د ای اس اي ټاپې وهي خو خپله د آی اس آي عملي خدمتګار په دې دې چې نه خپله په دې لار کې کار کول غواړي او نه بل کار ته پريږدي او هسې داسې بهانې کوي.
بله داچې زمونږ بحث او خبر په دې پړاو کې ددې خط مشروع والی او عدم مشروع والی دی او په نورو موضوعاتو تمرکز د انشقاق او دجدایی خبر او دوقت نه د مخه خبرده. یوه خبره قیچي او بیا بله خبره پیل. دا مسأله را سره سپینه کړه چې دا خط دډیورندلاین مشروع دی که یه؟ زه خودرته استاد او حقوقي او انساني او .... اسناد درکوم او درته ښودلای شم چې دا خط دیفکتو او دییوره غیر شرعي دی. بیا چې مو دا خبر سپینه کړه او عملا مو دا خبره یو طرفه کړه بیا به نظام دنوعیت او حاکمیت او ددې او هغو خبرې کوو. دا زمکه کوم ددکان مال او متاع نه ده چې څوک يې په شا واړوي او بل چیرې یې یوسي. وطن دهمغو دې چې هلته په کې اوسي او هغوی دې چې د افغانستان په چوکاټ کې پرې تصمیم نیسي. که خبره دلته ورسیده چې دا کور تقسیموو بیا به په هماغه وخت کې پرې خبرې وي. نه اوس د اوس لپاره متحده او متفق د رسالت په اول پراو کارکول په کاردي او ټول ځواکونه باید دیو ملي داعیی په توګه یواځې او يواځې په همدې تمرکژ وکړي هره بله لار راته جوته او د سیاسي پوخوالي او قوت ، درایت او هوښیاری خبره نه ښکاري او راته مردوده ده. خبرې ډیرې په همدې کفایت کوم. د جناب داکتر مرادزي د ۲۲/۱۱/۲۰۱۲ د لیکنې په کلي او غوڅ توګه تأېید کوم. مننه


اسم: سرلوڅ مرادزی   محل سکونت: سویډن    تاریخ: 22.11.2012

د محترم هاشمیان د څرګندونې په اړه
ټوله خبره یوازې په دې نه راڅرخي او هغه دا چې د ډیورند د تپلې او استعماري کرښې کوزه غاړه ( اوسیدونکي او ځمکه ) چې د افغانستان له وجوده بېلې شوي صوبه سرحد ، پښتونستان ، افغانیه او یا پښتونخوا ونوموو. لویه تېروتنه هم له دې ځایه اوبه خوري چې خبره ټوله یوازې ددې سیمې په نوم راڅرخېدلې او ددې ملي مسلې اصلي ماهیت ته توجه نه ده شوې او اوس هم زموږ ځینې سیاستوال او لیکوال په دې اخته دي ، چې ددې بېلې شوې ټوټې او د هغو د اوسیدونکو نوم به دا یا هغه وي !
که ددې خاورې او د هغې د اوسیدونکو نوم چې د افغانستان له وجوده بېله شوي ، هر څه کیږدو او هغه د پاکستان په چوکاټ کې وي او په سیمه کې په ټوله کې د پاکستان د شرګډو سیاستونو پر محور راڅرخي، په حقیقت کې موږ ددې ملي داعيي په حل کې کوم مهم ګام نه دی پورته کړی !
نن خو ددې سیمې نوم پښتونخوا دی، که ټوله خبره په نوم وي بیا خو نن ستونزه حل شوې ده !
موږ ددې بېلې شوې ټوټې په نوم نه یو نښتي، بلکې زموږ غوښتنه دا ده چې دا بېله شوې ټوته د افغانستان خاوره ده او موږ په ټوله کې افغانستان سره ددې جلاشوې خاورې او د هغې د اوسیدونکو د بیرته یوځای کیدو غوښتنه کوو . د ډیورنډ کرښې نه منل، تر اباسین پورې یوازې ددې کرښې د کوزې غاړې د سیمې په نوم پورې نه خلاصه کیږي بلکې د خپل وجود افغانستان سره دهغې بیرته الحاق ددې ټولې ستونزې بنیادي حل ګڼل کیدای شي.
کټ مټ لکه ختیځ او لویدیځ جرمني چې بیرته یوځای شول!هلته چا ریفرانډم او په اصطلاح لویه جرګه هم و نه کړه او نه پخپله خاوره د بیرته یوځای کیدو لپاره،داسې ټولپوښتنې او جرګو ته اړتیا شته.
همدانګه هلته لویدیځ جرمی، د ختیځ جرمني په نوم پورې نه وو نښتی بلکې د هغه په بیرته یووالي پورې نښتي وو. له دې کبله که موخه ( هدف ) روښانه نه وي او هغه د محبوبې په قلا کې راایسارکړو او ددې یا هغه سیاستوال ، لیکوال په اند توګې او تر ټوله عجیبه د شاعر، په تشبیه او استعارې پورې يي وتړو، بیا نو موخې ته رسیدل ګران دي او هغې ته نه رسیږو .
د ډیورنډ کرښې په اړوند زموږ لویه ستونزه هم دا ده، چې موږ موخه او وسایل سره ګډوو او بیا کله کله په کوچنیو خبرو پسې ګرځو او اصلې موخه راڅخه پاتې وي . زه دا نه وایم چې پردې ستونزې او غوټې به د پښتونستان نوم چا ایښی وي، خو له ډېر پخوا څخه ددې ټولې سیمې نوم پښتوخوا راغلی دی خو دلته زه یوازې په نوم پورې نه نښلم ، بلکې غواړم د اصلې ستونزې په اړه سره وغیږو او د هغې بنیادي حل ته ورسیږو ! بنیادي حل همغه دی چې افغانستان خپل پخواني طبیعي سرحد اباسین ته ورسیږي او داسیمه او خلک بیرته په یو موټي او لوی افغانستان کې سره راټول شي. د خپلې خاورې د یوځاکیدو لپاره ټولپوښتنې او لويي جرګې ته هم اړتیا نشته .
په درنښت


اسم: سیدخلیل الله هاشمیان   محل سکونت: کلفورنیابارتبا    تاریخ: 22.11.2012

بارتباط تبصره محترم داکتر صاحب یوسفی بالای مقاله محترم پوهاندصاحب حسن کاکر که پوهاندصاحب نه امضاءامیرعبدالرحمن رادر " موافقتنامه دیورند" برسمیت میشناسند، نه امضاء و تطبیق نقشهءسرحدی را توسط امیر برسمیت میشناسند وجلددوم وهم جلدسوم سراج التواریخ را "جعلی" میدانند، بعرض میرسانم که من کتابی تحت عنوان ""تحقیقی پیرامون سوابق تاریخی وموقف حقوقی قراردا وخط دیورند"" ررسال 2011 تالیف کردم و از جلد سوم سراج التواریخ تمام اسنادرابقلم فیض محمد کاتب که زیرنظر وبامر امیرنوشته شده، عینااقتباس کردم که بموجب این اسناد شخص امیر هم قرارداد"موافقت نامه" را امضآ کرده، هم نقشه را امضاء کرده و هم نقشه را توسط حکام و جنرالان خود تطبیق نموده است . عرض میکنم که من زبانشاس هستم و سبک نگارش مرحوم فیض محمدکاتب را درجلد سوم سراج التوئاریخ صدفیصد تصدیق وتائید میکنم که اگر جلدسوم بخط وکتابت فیض محمد شناخته وتصدیق نشود، در آنصورت جلد اول و دوم سراج التواریخ نیز باید جعلی باشند، درحالیکه محترم پوهاند صاحب کاکر ازجلد اول و دوم سراج التواریخ در آثار خود اقتباساتی دارند و چند اثر شان متضمن این اقتباسات نزد من موجود میباشد.
واقعیت امر اینست که امیرعبدالرحمن خان درتحت تهدیدات نظامی وسیاسی انگلیس مجبور به انعقاد این قرارداد شده( ودرزبان دری ازلحاظ معانی تفاوتی بین کلمهء "قرارداد" و "موافقتنمامه" وجود ندارد)- تهدید نظامی هماناموجودیت جنرال متجاوز معروف انگلیس با لشکر ده هزارنفری مجهز وآمادهء حمله بالای افغانستان در پشاوربود - تهدید سیاسی همانا وضع داخلی افغانستان بود که بعد از ده سال امارت امیر زندانها پر از محبوسین و هزاران دیگر کشته شده وامیر را کشورهای همسایه ""پادشاه آهنین"" لقب داده بودند، عامه مردم افغانستان از امیر ناراض بودند و امیر می فهمید که اگر جنرال انگلیس حمله کندلشکر خودامیر توان دفاع ومقابله راندارد ومردم وقبایل از او حمایت ودفاع نخواهندکرد، بلکه حملهء انگلیس یکجا با تحریکات سیاسی دربین مردم شروع میشود و توطئه انگلیس امیر را توسط مردم خودش خنثی خواهد کرد. امیرعبدالرحمن خان بخاطرحفظ سلپنت وقدرت خود شرایط انگلیس وقرارداددیورند راامضاء و تقشهء تحدید سرحدات را نیز بمذاق انگلیس تپبیق کرده، اسناد تطبیق هرقسمت سرحد مطابق بنقشه انگلیس بقلم فیض محمدکاتب درجلد سوم سراج التواریخ موجوداست که انکار آن از جانب یک شخصیت دانشمند ومبارز افغان، همکار سابق و دوست محترم من پوهاند صاحب کاکر، با درنظرداشت آثاریکه خودشان درسابق تالیف ونشر کرده اند، سوالات نامپلوبی را ایجاد میکند.
قبلا نوشتم که آقای نوری اثر مرادارند ووقت آن رسیده که آنرا بطور اسکن شده نشر کنند تا افغانها ببینند که مورخ مشهور وطن ما مرحوم فیض محمد کاتب آیا واقعا دروغ گفته؟ و اگر دروغ نوشته چرا ؟ اگر جناب داکتر صاحب یوسفی ایمیل خود رابرایم بفرستند، یکجلد این اثر رابرایشان ارسال میکنم. با عرض حرمت بهمه. هاشمیان - آدرس ایمیل من :afghanmirror3@yahoo.com


اسم: سیدخلیل الله هاشمیان   محل سکونت: کلفورنیا    تاریخ: 22.11.2012


به تأئید مدعیات محترم دوست محمد خان از بدخشان و در ردادعای محترم مرادزی صاحب عرض می کنم که وقتی حدود 55 سال قبل داعیه و نام (پشتونستان) در افغانستان بالا شد مرحوم سید قاسم رشتیا رئیس مستقل مطبوعات بود و نه تنها باراول نام پشتونستان در عهدۀ ریاست او از مطبوعات در نشرات رسمی نشر شده، بلکه من که در آنوقت مامور دولت بودم، این شایعه را شنیده بودم که نام (پشتونستان} را نیز مرحوم رشتیا بمجلس وزرا پیشنهاد کرده بود، زیرا در آنوقت آن منطقه در مطبوعات افغانستان بنام (صوبه سرحد) نشر می شد. با عرض احترام - هاشمیان


اسم: ســــــــادات   محل سکونت: لــــــــــــــندن    تاریخ: 21.11.2012

په کال ۱۹۴۷ کې دبرتانوي استعمار د ختمیدو سره سم افغانستان د برتانوي معاهدو څخه ازاد شو، پکار خو داوه چې د افغانستان واکدارانو یو کوټلی او عملي ګام پورته کړی وائی او د پښتون دا ټوټې ټوټې شوي وجود بیرته یو ځای شوی وائی، خو له بده مرغه داسې ونه شوه.
د ډیودنډ کرښې تاریخي او حقوقي اړخ ته ځغلنده کتنه:
۱ ـ لکه څنګه چې ټولوته جوته ده د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته پښتون قام پروت دی او ددغه قام وجود په ۱۲ نوامبر ۱۸۹۳ ع کال کې د انګریزانو له خواد یوې جبري لوظنامې(توافق لیک) تر مخه په منځ نیم شو، یانې د امو نه تر ډیورنډ کرښې پوري علاقي د امیر عبدالرحمن خان په واکمنۍکې داخلي شوي او بیا کوزه پښتونخوا په نورو دریوو برخو وویشل شوه. د ډیورنډ کرښي لاندي قبائیل د پیرنګي د سیاسي استازي (پولټیکل) د انتظام لاندي شول،د بلوچستان پښتني سیمي د برټش بلوچستان په نوم د برتانوي ریزیډنټ او د پښتونخوا علاقي د تاج برتانیه لاندي شوي.
پښتانه چې نه يوازي ګډ تاریخ ، ګډه ژبه او ګډ کولتور لري، بلکې جغرافيائي وحدت هم دی دا کرغیړنه کرښه په عمل کې نه ده منلې ،انګریزانو هم د ډیورنډ کرښه په حقیقت کې نړیوال (بین المللي ) سرحد نه ، بلکه یوه انتظامي کرښه منله اوددی کرښي دواړو غاړو پرتو پښتنو/افغانانو ته پرته د پاسپورت او کاغذاتو نه د تګ راتګ اجازت ؤ.
۲ - څه وخت چې د ډیورنډ کرښه رامنځ ته کیدله ،هغه وخت کې افغانستان نیم غلام او محکوم ؤ،کورنۍ (داخلي) ازادي امیر عبدالرحمن خان لرله مګر باندینی واک د انګریزانو سره ؤ، Sir Mortimer Durand پدی وخت کې د برتانوي هندد بهرنیو چارو سیکرټري اوهم د افغانستان د خارجه چارو مشر ؤ چې دغه نمونه لوبه د نړۍ په تاریخ کې نه شته چې یو سړی په یو وخت کې د دوه هیوادونودبهرنیو چارو واکمن وي، نو د نړیوال قانون (International Law) له مخي دغه لوظنامه هیڅ حقوقي حیثیت نه لري.
۳ ـ کله چې په ۱۸۹۴ ع کال کې برتانوي جنرال بروس Bruce د کرښې د تیرولو لپاره د ډیره جات نه د لوئې پوځ سره دګوملي دري په لاره واڼه (وانا) په لور روان ؤ، نو ددير د جندول عمراخان یوسفزي او د مسیدو(محسودو)ملا او مشهور مشر ملا پیونده خبردارې Warning ورکړ چې مونږ د ډیورنډ کرښه نه منو او مه راځه ، که راغلي نو ستا ویني به په کرښه توی شي . مغرور پیرنګي ورته ځواب کې وویل چې دا واک د برتانیه او امیر عبدالرحمن خان سره دی. نو ملا صیب بې له ځنډه کابل ته لاړ او د امیر عبدالرحمن خان سره ئی اړیکه (رابطه) ونیوله، مګر امیر صیب یو پرې کړی قدم پورته نه کړاود خپلو ګټو(مفاداتو) له امله ئې د ملا صیب سره د ملاقات نه انکار وکړو، ملا صیب تش لاس له کابل نه بیرته وزیرستان ته راستون شو، اوس پیرنګی ډاډه ؤ چې ملا صیب تش لاس راغلي دی نو د انګریزانو پوځ واڼه ته راغي. په ۲ نوامبر ۱۸۹۴ ع کال کې د محسودو (مسیدو) ، وزیر اوخروټو سلیمان خیلو غازیان د ملا پیونده په مشرۍ د ګهیځ د لمانځه نه پس دپیرنګي پوځ کیمپ ته ورننوتل ، لاس په لاس جګړه پیل شوه، ډیر غازیان شهیدان شول، پیرنګي پوځ باندی ناتار ګډ شو او ماتې ئې وخوړه ،ټوپکي، کارتوس ،راشن ډیپو ګان، اسپي ،کچري او اوښان د غاز یانو په لاس ورغلل او انګریزان ئې وځغلول.
انګریزانو په دغه جنګ کې دومره ډیره سخته ماته وخوړه چې دې جنګ ته ئې دلوي غمجنې پيښې (ګریټ ډیزیاسټر The great Disaster )او پنجابي او هندي پوځیانو ورته د ٬٬قتل ګړ٬٬ نوم ورکړ.
د همدې قامي پاڅون نتیجه وه چې جنرال بروس Genera Bruce بیرته زړه ماتی ډیره جات ته ستون شو او د ډیورنډ کرښه تر نن ورځي پوری پر ځمکه کش نه کړې شوه.
دپښتنو مشهور مشر حاجي میرزاعلی خان (ایپي فقیر) به ویل چې د ډیورنډ کرښه ۶۰ ګزه ده،چې ۳۵ ګزه تورخم او ۲۵ ګزه سپین بولدک دی او نوره کرښه نه شته.

برتانویانو او امیر عبدالرحمن خان ملا صیب پیونده ته دسیسي جوړي کړي ، د د ویېم پیرنګي او افغان جنګ اتل جنرال محمد جان خان وردګ ، عمراخان یوسفزي او ځني نور غازیان د پیرنګیانو او قزلباشانو په سازش د امیر صیب په حکم شهیدان کړی شول. هغه وخت هم د امیر صیب دربار د Anti Pashtoon قزلباشانو نه ډک ؤ،لکه نن چې د حامد کرزي صیب دربار د Anti Pashtoons نه ډک دی.
۴ ـ څه وخت چې پیرنګی د هند څخه وتلو نو د خپلو ګټو (مفاداتو) په بنسټ ئې هند د مذهب په نوم تقسیم کړ او پاکستان د اسلام په نوم جوړ شو. پاکستان به ویل چې لاندې پښتانه سوچه مسلمانان دي نو دا به خامخا د پاکستان برخه جوړیږي. خدائي خدمتګارانو ته وویل شول چې تاسي هند کې پاتې کیږۍ او که پاکستان غواړۍ . خدائي خدمتګارانو د ۱۹۴۷ ع کال د جون د میاشتي د بنو قراداد مطابق دریم اپشن یانې د پښتنو د خپلواک حکومت مطالبه (غوښتنه) وکړه، چې انګریزانو او پاکستان دواړو رد کړه ،نو پدغه وخت کې باچاخان د ٬هندپاکستان٬ ټولپوښتني کې برخه ونه اخسته او د ریفرنډوم نه بایکاټ وکړ.
په اګست ۱۹۴۷کې پاکستان د هذهب په نوم جوړ شو او دوه ولایته (سوبي) مغربي او مشرقي پاکستان په نامه لرلي . په ۱۹۷۱ ع کال د ډسمبر په شپاړسمه نیټه په اقتصادي بنسټ له پاکستان نه لویه برخه بیله شوه ځان ته ئې د خپل ملت په نوم بنګله دیش (بنګالیانو) هیواد جوړ کړ . بنګالي مسلمانان د پنجابي مسلمانانو نه بیل شواو دائی ثابته کړه چې د هندوستان تقسیم د مذهب په نوم غلط ؤ. قوم او اقتصاد کامیاب شو.او هغه تیورې هم غلطه شوه کوم ته چې دوۍ Two Nation Theory ویله. نو اوس خو د انګریزانو له خوا جوړ شوی پاکستان د سره نه شته اود ډیورنډ کرښه د افغانستان او پاکستان تر منځ نه، بلکه د پښتنو دخپل ټاټوبي لرې او برې پښتونخوا تر منځ ده.
دغه کرښه د De fecto په بڼه (شکل) شته، مګر د De Jure حیثیت نه لري مطلب داچې کرښه شته خو قانوني حیثیت نه لري . دپاکستان حکومت دا خیال کوي چې کرښه خو دDe fecto په شکل کې شته دی که De Jure شي نو ښه ده او که نه شي نو دغه د De fecto شکل ئې هم ئې په ګټه دی. دا کرښه پښتون/ افغان ولس او افغان حکومت هم غیر قانوني اعلان کړي او د De Jure شکل ئې نه مني .
په افغانستان کې پښتانه د ۷۵ ٪ سلنې نه زیات او ستر اکثریت دی خو له بده مرغه د احمد شاه بابا نه وروسته واک تل د اقلیت او غیر پښتنو سره پاتې شوي دي . محمدزیان نسبي پښتانه ؤخو کولتوري او ژبني پارسیوانان شوی ؤه او خپله ژبه او کولتور ئې بیخي له لاسه ورکړی ؤ پښتوبه ئی تش په نامه ملي او رسمي ژبه بلله ، مګر سرکاري او حکومتي چارې په پارسي چلیدې . پښتانه /افغانان پخپل هیواد( افغانستان) کې نه یوازې داچې بې واکه ؤ، بلکې د نورو قومونو په پرتله د زیات فشار لاندې و. دافغانستان دغه واکدارانو د پښتنو د یووالي او د ډیورنډ کرښې د De fecto د بڼي د بدلولو لپاره هیڅ کوټلی ګام ندی اخستی ،چې کله به ئې تخت ته خطره پیښه شوه نو د پښتنو د تیر ایستلو لپاره به ئې پښتو ډنګوله .
کله چې احمدشاه بابا کندهار کې واک تر لاسه کړ نو د مغلو والي (ګورنر) ناصر خان کابل او بیا پیښور ته راغی غوښتل ئې چې د احمد شا بابا پر خلاف پښتانه منظم کړی، کوز پښتانه چې خبر شول چې کندهار کې واک او حکومت د پښتنو دی نو د مغلو ګورنر ناصر خان تری په تیښته ډیلي ته لاړ. د میرویس خان نیکه او احمد شاه بابا د واکمنۍ په وخت کې د پښتنو په خاوره هیچا دعوه نه شوه کولی ، ځکه چې واک د پښتون سره ؤ.
په افغانستان کی دمحمد زیانو د شخصي نظام د ړنګیدو ورسته دخلق ډیموکراټیک ګوند دواک په وخت کې پښتو ژبې او کولتور د لږ وخت لپاره دربار ته سر دننه کړ،خوخلقیانو په روسانو باور وکړ او په دې پوهـ نه شول چې د روسانو اصلي ملګري پرچمیان دي . څه وخت چې نورمحمد تره کي او حفیظ الله امین د یو بل سره تشدد وکړ خپل ملګري پښتانه او خپل ګوند ئې تباه کړ، روسیانو پري ببرک کارمل د سور پوځ سره یو ځاي راوست، څه روښانفکره پښتانه ئې د امین د بانډ په نامه ځني ئې په نورو نومونوووژل او څه ئې وشړل شول. که خلقیانو په خپل منځ کې تشدد نه وائی کړي نو تر نن ورځې پورې به ددوۍ حکومت ؤ.
بله موقع پاس پښتنو ته د طالبانو په بڼه کې لاس ته ورغله، دوۍ ځان او جهان نه پیژانده، نړیوال (بین الاقواميInternational ) سیاست نه خبر نه ؤ،په پنجابي آئی ایس آئی ، سعودیانو او عربانو باندي ئې باور وکړ ،پنجابیانو د خپل مقصد لپاره استعمال کړل او د امریکي مخه ئې افغانستان اړخ ته راوګرځوله پښتانه ئې تباه او برباد کړل ، ډالر آئی ایس آئی واخستل او وهل طالبانو وخوړل چې دغه ټولي دوکې د سپیڅلي دین اسلام په نوم آئی ایس آئی له طالبانو سره وکړي،چې په نتیجه کې حکومت ، واک او هر څه تري لاړل . پاکستان او س امریکایانو ته وائی چې طالبان به مونږ روغي جوړي ته راضي کړو .
تاجک،ازبک،هزاره او پنجابیان امریکایانو ته وائې چې جنګ درسره پښتون کوي نو ډالر دوۍ راټولوي ، هره ورځ په لسګونو پښتانه په لره او بره پښتونخوا کې په بیلابیلو نومونو بې ګناه وژل کیږي. دغه لوبي په مونږ ځکه کیږي چې مونږ تشدد ړانده کړي یو، د دوست او دښمن فرق ورک دی،دتعلیم خلاف تخریب یوازي د پښتنو په سیمه کې روان دی،د غیر پښتنو لوڼي او ځامن چې ښونځي (سکول) ته ځي نو اسلام ته خطره نه شته،مګر که پښتانه خپل اولاد ښونځي ته لیږي نو اسلام ته خطره ده،روزنیز مرکزونه یوازي د پښتنو په علاقوکې ورانیږي، ښوونځي ئی په بمونو الوزول کیږي، لنډه داچي پښتانه په خپل کور کې د بې علمۍ، لوږي ، تندي، اوډیر بد حالت سره مخامخ دي.
مونږ د باچاخان د عدم تشدد د خدائي خدمتګارانودغورځنګ دلاري لارویان یو او غواړو چې د عدم تشدد په لار ه لر او بر افغان ولس اوخپل ځوان کول په حقيقت پوهـ او خپلو کمزوریانو ته متوجه کړو. ځکه چې عدم تشدد مینه ده، ورورولي ده، او د پیغمبرانو لاره ده. تشدد کرکه، بربادي ، نفرت او بدبختي زیږوی. که مونږ پښتانه تشدد پر ځاي عدم تشدد ته مخه کړو نو زمونږ ډیري ربړي حل کیدای شي.
مونږ پدې عقیده یو چې د پښتنو د پوهنیزې (علمي) ، ادبي،اقتصادي او ټولنیزي بیرته پاتي والي (پسماندګۍ) اصلی وجه د اد ډیورنډ غیر فطري او غیر طبیعي کرغیړنه کرښه ده. چې پښتانه ئی په څلور ټوټو ویشلې دي. ترڅوپوري چې دغه کرښه وی، تر هغي به د پښتون/افغان وجود نه وینه بهیږي، دا پرهر رغول غواړي، که هر څو د ا کار ګران بریښي ولي که پښتون /افغان ولس دمیرویس نیکه، خوشال بابا، احمدشاه بابا، پیر روښان، باچاخان،صمدخان اڅکزي او نورو قامي (ملي) مشرانو اومبارزینو په قدم قدم کیږدی، منظم شي نو ټول پښتانه به په ګډه سره دې ستونزي ته د پای ټکی کیږدی..
پښتانه په سيمه کې يوسوله خوښونکی امن دوسته ستر ځواک دى !!!


اسم: میرعنایت الله آشفته   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 21.11.2012

خط دیورند باعث ایجاد پشتونستان، بلوچستان وتجزیه پاکستان
خواهد گردید !

برنامه های از قبل تدارک دیده شدۀ قوای ائتلاف در رأس امریکا و برتانیه، برای سال 2014 و سال های بعد اش مرحله به مرحله در ظاهر امر نا مؤفقانه، اما سنجیده شده، محقق می گردد. تحولات و حوادث بوجود آورده شده در کشور ما و همسایگان بخود گرفتار طماع و نا عاقبت اندیش، هوشدار تغییر جغرافیه؛ در منطقه را می دهد.

نتایج بازی قدرت، بین شرق وغرب در افغانستان پس از قریب 35 سال بگونه ای تغییر نموده که: دیگر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالستی و پیمان نظامی وارسا وجود ندارد. هندوستان دوست سنتی شوروی سابق، حالا از دوستان نزدیک با روابط قوی سیاسی - اقتصادی امریکا مبدل گردیده است.

نقش برجسته سیاسی - اقتصادی چین در منطقه، و روابطش با امریکا، در تغییرِ توازن قوا، نقش خود را دارد. نفس تازه نمودن پوتین و روسیه، پاکستان را در تلاش و جای پا پیدا نمودن. . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/Aashofta_m_e_khat_dewrand_wa_tadjziyae_pakistan.pdf


اسم: داکتر حسن شرق   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 21.11.2012

سفربری دیروز و بی سفری امروز
یا "عقاب دیروز" و "زاغ امروز"

در سال 1334هـ ش دولتهای ترکیه، عراق، ایران، پاکستان و اضلاع متحدۀ امریکا پیمان نظامی مشترک. یا (پکت بغداد) را تشکیل میدهند و درهمین سال از حکومت افغانستان میخواهند تا عضویت پکت مذکور را بپذیرد.
از آنجائیکه پیوستن به پکتهای نظامی از یکطرف بیطرفی عنعنوی افغانستان را خدشه دار میکرد و از جانب دیگر همبستگی نظامی با پاکستان حکومت افغانستان را وامیداشت تا به ادعای افغان های ماورای خط دیورند برای آزادی شان خط بطلان کشیده و خلاف ارادۀ مردم افغانستان، خط منحوس دیورند را به رسمیت بشناسد، بناءً سردار محمد داوود صدراعظم افغانستان از چنین همکاری ننگین سرباز می زند و مقابلتاً دولت پاکستان درهمین سال با حمایت هم پیمانان خویش مناطق پشتون ها و بلوچ ها را که تا آنوقت دارای خود مختاری داخلی بودند، مدغم به حکومت مرکزی پاکستان ساخته رسماً اعلان می کند.

ناگفته نماند که . . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/sharq_m_h_oqaab_diroz_zaagh_emroz.pdf


اسم: سرلوڅ مرادزی   محل سکونت: سویډن    تاریخ: 21.11.2012

سید قاسم ریښتیا پخپل کتاب « خاطرات سیاسي سید قاسم رشتیا ،۱۳۱۱ ( ۱۹۳۲ ) تا ۱۳۷۱ ( ۱۹۹۲ ) » کې لیکي :
« هنوز یک هفته از بازګشت ما از شوروی نګذشته بود که جنګ عظیمی بین پاکستان وهند اغاز ګردید که دنیا را تکان داد . اما برای افغانستان ازهمه بیشتر تشویش انګیز بود زیرا از یک طرف عناصر رادیکال و هوا خوا پشتونستان این پیشامد را به حیث یک شانس تاریخی جهت عملی کردن پلان تاسیس افغانستان بزرګ تلقی میکردند و ازطرف دیګر عقل سلیم و مقتضیات سیاست بین المللی و از هم ګذشته انګیزه های اسلامی و افغانی حکم می کرد که افغانستان از چنین موقع درګیری واختناق پاکستان برای مقاصد سیاسی استفاده نکرده وبه اصطلاح از پشت سر به حریف خنجر حواله نکند . صفحه ۳۴۳ »
د نوموړی لیکوال په پورته پراګراف کې څو خبرې د زیاتې پاملرنې وړ دي : لومړی دا چې د پښتونستان په اړه رادیکال او هواخوا عناصر له دغه تاریخي چانسه ګټه وا نخلي او خپله داغوښتنه چې لوی افغانستان دې جوړ شي، پلی نه کړي او بله دا پاکستان چې د جګړې په سختو شرایطو کې ښکیل دی د افغانستان لخوا د پورته هدف د لاسته راوړلو لپاره ، تر ګواښ لاندې را نه شي. بلخوا دلته کله چې وايي « اما برای افغانستان » په حقیقت کې خپله خبره کوي او خپله غوښتنه عملي کول غواړي، که نه هغه رادیکال کسان هم افغانان دي .او دی حق نه لري د افغانستان تر نوم لاندې او یا د افغانستان په استازیتوب یوازې خپله خپلې خبرې او غوښتنې په نورو ومني !
د همدې پورته اندیښنو له کبله سید قاسم ریښتیا زیاتوي :
« از همه ګذشته نباید فراموش کرد که پاکستان یک کشور مسلمان وحریف ان هندوستان است و افغانستان با این عمل خود نه تنها عنعنات ملي و باستاني خود را زیر پا میګذارد ، عنعناتی که هیچګاه حمله از پشت سررا بر حریف مجاز نمیداند، بلکه برعلاوه با درګیری یک کشور مسلمان با یک کشور غیر مسلمان در حقیقت به کشور غیر مسلمان اعانت مینماید که چنین عمل بی سابقه هیچاه از طرف کشورها وملت های اسلامی بخشیده نخواهد شد ، ودر صورتیکه این اقدام موجب غلبه کشور غیر اسلامی ګردد .
این لکه خدای نخواسته همیشه به دامن کشور وزمامداران امروزه ان باقی خواهد ماند . روی این حقایق می خواهم توجه رفقا را به این نکته جلب نمایم که در اتخاذ تصمیم دراین مرحله تاریخی از نهایت احتیاط و واقع بینی کار ګرفته زیر تاثیر احساساتی که همه در ان شریک میباشیم قرار نګیرند. بالمقابل پیشنهاد من اینست که با استفاده از این فرصت به جای تهدید ، از حسن نیت وهمدردی خود به حکومت پاکستان اطمینان داده و ضمنآ تفاهم ان هارا در قضیه پشتونستان وحل مسالمت امیز این یګانه اختلاف بین دو کشور مسلمان به مقصد نزدیکی و همکاری همه جانبه اینده تقاضا نمایم وهر وعده که دراین فرصت در زمینه از طرف انها ابراز شود مارا یک قدم بسوی مقصد نزدیکتر خواهد ساخت ویقین دارم که ملت پاکستان هم ازین ژست بزرګ منشانه ما در اینده تقدیر خواهد نمود . صفحه ۳۴۳ و۳۴۴ »
په هغه شرایطو کې د ډیورڼد د تپلې کرښې د ماتولو او د لوی افغانستان د بیا احیا د مخنیوي لپاره او د پنجاب په ګټه ، په افغان دولت کې پنځم ستون، د همدغسې کسانو او همدغسو طرحو په وجود کې کار کاوه . داسې کسانو افغان دولت ته چې په دې غوښتنه کې خپله هم لټ او سست وو، داسې سلا او مشوره ورکوله، چې که وخوځیږي او حرکت وکړي ، د ګټې پرځای به ګوندې لویه تباهي رامنځته شي او د خپله ډارنو او یا سیاسي ځانګړو ملحوظاتو له مخې چې له چا پټ نه دي، په داسې مشورو يي ددې ملي داعيي د پلیتابه مخه نیوله . په دې اړه به په راتلونکې کې زه په تفصیل خبرې کوم ، خو اوس همدومره د یوې یادونې پتوګه کښیکاږم .
نن هم په دولت کې پنځم ستون، د جمعیت او نظارشورا او د پنجاب د نورو ګوډاګیانو په وجود کې ، نه یوازې ددې ملي غوښتنې بلکې د افغانانو د نورو ملي ګټو او غوښتنو په وړاندې لوی خنډ او له پنجابي اصلي دوښمن څخه کم خطرناک او مضر نه دی ! د دوست محمد ورور د اندیښنې په اړه باید ووایم ، چې د افغانانو خبره، په افغانانو کې د یو څو غلو او لنډه غرو له خبرې څخه بیله ده . موږ به د ملي ګټو لپاره افغانان سره یو موټي کوو او په دې کې ټول افغانان سره هم نظر یوو، نه په افغانانو کې یو څوتنه لنډه غر چې هرچاته مالوم دي او دلته يي ښودلو او پيژندلو ته اړتیا نه وینم .په درنښت


اسم: دوکتور محمد اکبر یوسفی    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 21.11.2012


دوکتور محمد اکبر یوسفی 20/11/2012

مکثی بر«مکثی کوتاهی در مورد خط دیورند»

محترم «پوهاند محمد حسن کاکر» تحت عنوان: « مکثی کوتاهی در مورد خط دیورند»، متنی را در پورتال «افغان جرمن آنلاین» بدست نشر سپرده اند: « در این روزها دربارۀ خط دیورند نوشته های زیاد بنظر می رسد. ولی بهتر است این نوشته ها بر اساس اسناد رسمی آن وقت بخصوص متن خود موافقنانه باشد که بین امیر عبدالرحمن خان و مارتمر دیورند، وزیر امور خارجۀ هند برتانوی بتاریخ 12 نومبر سال 1893 در کابل به امضاء رسیده است. امضای امیر عبدالرحمن خان به نظر من مشکوک است.....»

متأسف ام ازینکه سالهاست که، یک جلد کتاب محترم کاکر را که خود، بحیث مؤلف تحت عنوان: «افغانستان- مطالعۀ از انکشافات سیاست داخلی، 1880 – 1896 »،بزبان انگلیسی، معرفی است، از یک دوستم بطور تحفه دریافتم و از یک کشور، بکشور دیگر با خود حمل نموده ام، حال از مؤلف بی اعتبار بودن همه منابع و بخصوص این سند را می خوانم. پوهاند صاحب نگفته اند، که پس «اسناد کجاست؟». اصل بودن اسناد 119 سال قبل را چگونه تشخیص می توانند. ایشان بحیث تاریخدان و قرار سماعی در لندن آثار نوشته اند. درین نوشتۀ خود قریب همه منابع را جعلی می داند. در ادامه باز تأکید می نماید: « بآنکه متن انگلیسی آن در نظر من قابل اعتبار نیست...» اما در کتاب یاد شده، سال 1971 در کابل (چاپ در پاکستان، مطبعۀ تعلیمی پنجاب)، در صفحۀ 286-288، متن انگلیسی همان «سند» را در تحت عنوان:«APPENDIX X»، را بزبان انگلیسی بامجموعۀ از اسناد دیگر، در کتاب ضمیمه ساخته است، بدون اینکه در مورد بی «اعتبار» بودن «سند» در همان صفحات تذکری بدهد. در وقت طبع کتاب 58 سال از زمان «امضای قرار داد» سپری گردیده بود. این مقالۀ ایشان 119 سال بعد تحریر می گردد. تعجب آور است که از تمام محتوای متن این محترم، بصراحت نمی توان دید، که هدف اصلی ایشان چیست؟ وقتی خود در قطار کمترین افرادی است، که در رشتۀ تاریخ، طوریکه شنیده می شود، در لندن تحصیلات را بپایان رسانیده و ممکن تدریس هم نموده، حتماً روی «اسناد بی اعتبار» هم به شاگردان خود صحبت کرده اندد. ممکن است، هدف اعلان فروش کتب خود را هم، در چنین مقالۀ مشکوک در نظر داشته بوده باشند. درین کتاب از ایشان بحیث «معاون رئیس دیپارتمنت تاریخ در پوهنتون کابل یاد شده است.»

پای


اسم: پوهاند محمد حسن کاکړ   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 20.11.2012

پوهاند محمد حسن کاکړ ۲۰۱۲/۱۱/۲۰

مکثی کوتاهی در مورد خط دیورند

در این روزها دربارۀ خط دیورند نوشته های زیاد بنظر می رسد. ولی بهتر است این نوع نوشته ها براساس اسناد رسمی آن وقت بخصوص متن خود موافقنانه باشد که بین امیرعبدالرحمن خان و مارتمر دیورند، وزیر امور خارجۀ هند برتانوی بتاریخ ۱۲ نومبر سال ۱۸۹۳ در کابل به امضاء رسیده است. امضای امیر عبدالرحمن خان بنظر من مشکوک است. باید گفت که جلد دوهم تاج التواریخ منسوب به امیر عبدالرحمن خان که در بارۀ این موافقتنامه به تأئید موقف هند برتانوی مطالبی در بر دارد جعلی بوده و در جعلی بودن آن هیچ شک و شبهه نیست علاوه بر آن خود متن موافقتنامه هم بنظر من مشکوک می باشد. بآنکه متن انگلیسی آن در نظر من قابل اعتبار نیست و من این موضوع را در نوشته های خود بخصوص در اثر خود بنام تأریخ سیاسی و دیپلوماسی افغانستان بین سالهای ۱۸۶۳ و ۱۹۰۱ شرح نموده ام، دراین نوشته مختصر چند نکته مهم و انکشافات بعدی این مسله بصورت کوتاه ذکر می شود. اول اینکه خط "دیورند" در نتیجه قرار دادی بنام «موافقتنامۀ دیورند و یا کانوینشن کابل ۱۸۹۳نشانی شده، نه بنام میثاق یا معاهده و اصطلاحات موافقتنامه و معاهده معانی متفاوت از همدیگر دارند. بنابر آن استعمال اصطلاح معاهده عوض موافقتنامه مخالف واقعیت است. دوم اینکه مناطق هر دو طرف خط دیورند که تا سال ۱۸۹۷ بوسیلۀ سه کمیسیون مختلط با مشکلات زیاد نشانی شد. در متن موافقتنامه «مناطق نفوذی» خوانده شده است. خود دیورند در راپور رسمی به حکومت خود و هم در بیانیه های خود معنی آنرا چنین تعریف نموده است: « تا آنجاییکه مردم منطقه نفوذ ما را می پذیرد و یا ما نفوذ خود را بالای آنها می قبولانیم.» در عمل این بدین معنی بود که این مناطق جز هند برتانوی نبود، و مامورینش آنرا اداره نمی کردند و تا آخر آن را منطقه سرحدی می خواندند. شاید ګفته شود که این حکم در مورد مناطق غرب آن هم باید صدق کند ولی باید ګفت که مردم این مناطق و همچنین مردم آنطرف آن تابع افغانستان بودند- در واقع مناطق شرق خط دیورند تا دریای سند هستۀ افغانستان را تشکیل می داد و بعد از امضای موافقتنامۀ دیورند مردم آن جرگه ها به کابل می فرستادند، و تابعیت خود را به افغانستان اعلام می نمودند و اقوام این منطقه همینکه بعد از نشانی شدن خط دیورند فهمیدند در منطقه نفوذ حکومت هند خوانده شده اند به قیام سرتاسری بر ضد آن پرداختند و حکومت هند برتانوی با اردوی منظم بین شصت و هفتاد هزار آنرا منکوب نمود، مگر آنها تا خروج انگلیس ها از نیم قارۀ هند همچنان مخالف حکومت شان بودند و آنها تقریباً هر سال در این مناطق به عملیات نظامی می پرداختند.. . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/kakar_m_hasan_maksi_dar_mawrede_durand.pdf


اسم: Dost Mohammad   محل سکونت: Badakhshan    تاریخ: 19.11.2012

سلام به مسئولان پورتال افغان جرمن آنلاین و خوانندگان محترم!

در نوشتۀ جدید ښاغلی مرادزی (د یورند کرشه او دریځونه) از شادروان سید قاسم رشتیا نام برده شده و اسمش در ردیف کسانی برده شده است که گویا در گذشته قصد داشته است که پشتونستان را به پنجابی ها ببخشد.
به نظر من این اخلاق انسانی و افغانی و پشتونولی نیست که کسی که سر در نقاب خواب کشیده است و نمی تواند از خود دفاع کند، همچو اتهام بزرگ بر او برچسپ زده شود، زنده ها می توانند اگر لازم دانند اتهام را پبذیرند، یا تصحیح کنند و یا از خود دفاع کنند. اما حرف مشخص من در مورد نقش شادروان سید قاسم رشتیا در مورد مسالۀ پشتونستان است.

سید قاسم رشتیا نخستین کسی است که بعد از تجزیه شبه قارۀ هند، نام پشتونستان را پیشنهاد می کند و همه این نام را می پیذیرند و مناسب می شمارند و این نام عوض یاغستان، آزاد قبایل، افغانیه، ایجنسی های آزاد و حتی پشتوانخواه، بعد از پیشنهاد شادروان سید قاسم رشتیا، در ادبیات سیاسی افغانستان و منطقه و جهان با اصطلاح ایرانی ها جا می افتد.

اگر این ادعای من صحیح نیست بناءً آقای مرادزی بگوید که نام پشتونستان از چه زمان وارد ادبیات سیاسی ما، منطقه و جهان گردیده است؟

هم میهن ما شاعر بزرگ پارسی گوی مولانای پر افتخار بلخ قرن ها قبل سروده است: « مااز برای وصل کردن آمده ایم...» بناءً شاغلی مرادزی بداند که در جبهۀ وسیع مبارزه با پنجابی ها به همه مردم میهن نیاز است و اگر انصاف داشته باشیم باید اعتراف کنیم که پوزۀ پنجابی را در تاریخ معاصر افغانستان، دلاور مردان افغانستان برخاک ذلت مالیده است که تا هنوز دل پرویز مشرف داغدار است.

خدا می گوید: «ولایجرمنکم شنآن قوم علی الاتعدلوا» دشمنی با هیچ قومی شمارا وا ندارد که انصاف و عدالت را از دست دهید.

تا به کی خود بزررگ بینی و عدم درک دیگران. افغانستان این سرزمین سرمدی؛ خانۀ همۀ اقوام و مردم افغانستان است. اقوامی که مستحیل است آنان را به اقوام دیگر تبدیل نمود. ممکن است خلقی، طالب شود یا جمعیتی حزبی و یا طالب مجاهد یا شیعه سنی و سنی شیعه یا مسلمان، زردشتی و یا مسیحی یا برعکس. اما ناممکن است هزاره پشتون شود و یا ازبک تاجک و یا بر عکس. بناءً این محدودیت هارا باید در نظر داشت و بدون حب و بغض همه را باشندگان این سرزمین سرمدی دانست، که در اینجا افغان اصیل و غیر اصیل گنجایش ندارد همه افغان اصیل اند و همه ددی هیواد رشتینی بچیان. شادباد روان سید قاسم رشتیا و خانوادۀ خدمتگزار او به افغانستان عزیز.


اسم: د ص سعیدی    محل سکونت: ان‍ګلستان     تاریخ: 19.11.2012

سلام به شمادوستان وهموطنان معزز
برداشت من از موضوع:
پاکستان درطول موجودیت خویش و خاصتا در بیشتر از سه دهه و خاصتا دریازده سال قبل به کمک نیرو های جهانی توانست و استادانه توانست هرنیرو وشخص را که درین راستا مخالفت کردویا میتوانست خط غیر مشروع و ناجایز و تحمیل شده را ممانعت ومخالفت کند و یا کرده میتوانست، کشت، بست,اعدام و تهدید و تطمیع و ..... کرد. این پروسه ادامه دارد.
حال از یک طرف می‍ګوید این کتاب بسته شده و نهایی است اما مولانا فضل الرحمن نطاق؟! ای اس ای مساله‌ لویه جرګهء فرمایشي را پیشنهاد میکند. این خواست ونوکران این طرف و انطرف خط دیورند لاین و ستون پنجم درداخل افغانستان و آنهای که درسطح جهانی به پاکستان محتاج شده اندو پاکستان توانسته به اثر سیاسیت های دو‍ګانهء خویش هم به میخ بزدند و هم به نال و جیب پُرکردن و به خون و اشک مردم خود و مردم افغانستان تجارت کردند، توانستند به اهداف خویش به اساس محاسبات خویش روز تا روز برسند. لویه جر‍ګه هاو یا همه پرسي ها کاملا درمطابقت به برنامه های پاکستاني خواهد بود و عدهء این خیانت تاریخي را مرتکب خواهند شد. همان‍ګونه که درتأسیس پاکستان چنین فریف با ګداشتن صندوق بُت وقرآن کریم عدهء زیادی انرا بایکوت و عدهء فریب خوردند، عین سناریو روی دست است و قدم به قدم به همان طرف کار جریان دارد. برماست مردم و ملت را آ‍ګاهی داده و فریب این فتنه را نه خوریم.
مسأله باید به اساس اسنادومستندات حقوقی و دربین متخصصین و با درمیان ګداشتن ان دروقت مناسب درپیشګاه جهان حل شود. ا‍‍ګر این راپاکستان درین شرایط دشوار کشور ما مطرح میکند که کرد هم باز درآن صورت باید از شف شف ‍ګفتن ګدشت و مسأله را به تمام رویاروی مطرح کرد. زور ما نمی رسد بلی چنین است اما راه حل تسلیمی هم نیست. خیانت به مادر وطن هم نیست. ملت باید این صدا را هرچه رسا مطرح وبه تنویر و منطق سخن و موجه بودن آن به صورت دوامدار بپردازد اما حکومت های ملي افغاني امکانات خویش را خواهند دید. اما اګر قصد شاه شجاع شدن را کسې داشته باشد باز سرنوشت اش معلوم خواهد بود.
په دنیا دنن‍ګیالو دي دا دوه کاره
یا به وخوري ککری یا به کامران شي
دقیقا همان شرایط بوجود اماده وساخته میشود که مجبوریت های زمان امیر عبدالرحمن خان تکرار شود. باید رسالت خویش را اداء کرد و نه ګداشت این فریب باز برمردم و کشورما تحمیل شود.این ملت بخاطر این مسأله زیاد قرباني داد و پاکستان نمی ‍ګدارد افغانستان به پای خویش استاده شود. هرګونه تسلیمی به ‍ګمان اینکه پاکستان قناعت خواهد کرد غلط و نادرست است.
ا‍‍ګر قرار باشد که مسألهء مجبوریت و فروش مطرح باشد باز چرا به کالدار ؟ چرا نه به دالر و پوند؟ اګر قرار باشد که خیانت شود و به آنهم به مادر وطن خیانت ویا چنانکه روسیه الیاسکا را دروقت خویش فروخت وبعد افسوس میکرد و این استدلال مجبوریت است قوت می‍ګیرد درین صورت حداقل فروش با بدست آوردن مقابل خوب. اما نباید دست به چنین خیانت زد. طرح های ریفراندوم و جرګه و یا طریق اداره و حاکمیت و .... مطالب ومسایل اند که بعد از فسخ عملی خط دیورندلاین مطرح شده میتوانند این حق ملت را کسې نفیه کرده نمی توان اما آن کار خود افغانها خواهد بود و هست. تا زمانیکه این قدم عملی فسخ عملی خط دیورند که از لحاظ حقوقي درموارد اصلا وجودندارد وخود امیر درموارد انرا نفیه کرده، برداشته و عملی نه شده تمرکز و بجث برمسایل دی‍ګر اشتباه وخطای محض و نادرست است.
چنین است فهم من از مسأله که باشما شریک ساختم. تشکر


اسم: سر لوڅ مرادزی   محل سکونت: سویدن    تاریخ: 18.11.2012

سرلوڅ مرادزی ۱۸ / ۱۱ / ۲۰۱۲
ډیورنډ کرښه او څرګند دریځونه
ملي دولتونه او د ټولنې مختاز روڼ اندې چې د ملت او هیواد ملي ګټو او ارزښتونو ته ژمن وي، هڅه کوي چې د ملي موخو په پيژند او هغو ته په لاسرسي کې خپلو ولسونو ته تل ریښتیا ووايي، پرتې ستونزې له ولس پټې نه کړي او د عمومي ویښتیا په مټ او د ولس په ملاتړ د هغو په حل کې رامخته شي. د ملي موخو په وخت او په ځای نه وړاندې کول، له ملي چارو څنګځن تیریدل او د هغو لپاره د ولسونو نه سمبالول، نه یوازې دا چې د ولسونو، دولت او روڼ اندو ترمنځ د واټن لامل ګرځي بلکې ټولنه، داسې موخو ته له رسیدو، راستنوي!
که دولتوال، سیاستوال او د ټولنې په څه پوه کسان، د ملي ګټو په وړاندې روښانه دریځ ونه لري او ولس ته په شف شف، نیمګړې او تړتړۍ ژبه لګیا وي او یا ډارن او پریوتی دریځ ولري، داسې حالت بې له دې چې د ملي ګټو د مخالفینو او د دوښمنانو په ژرنده اوبه ورسمې کړي، په ملي کچه نه شي کولای کومه بریا او لاس ته راوړنه ولري.
د ډیورنډ تپلې کرښه او په تیرو ۱۱۹ کلونو کې د هغې پر محور پرتې ناحله ستونزې، که څوک غواړي یا نه، نن مهال د ملي اجندا په غیږګړه کې رامخته شوي او له مزمن حالت څخه په ورځنۍ توده موضوع بدلې شویدي!
همداراز په دې اړه د امریکايي لوړپوړو چارواکو او د پاکستان د بهرنیو چارو وزارت روستیو څرګندونو او د هغو په وړاندې د افغان دولت او د لرو پښتنو د مشرانو دریځ چې د رسنیو په مټ، ټول پرې خبر یوو، د ډیورنډ د تپلې کرښې لانجه ، د ملي مسایلو په سر کې ځای پرځای کړې ده.
بلخوا د لروبرو افغانانو بیلا بیلو اندپالوهم په دې تړاو خپل دریځونه څرګند کړي او دغبرګونونو لړۍ لا دوام لري.

پاملرنه:
د دی په زړه پړری مضمون بشپړ متن د افغان جرمن آنلاین د تحلیلاتو په څانګه کی کولای شی ولولی. او یا هم لاندی لینک کاپی کړی او خپل په براوزر کی یی نصب کړی او لیکنه ولولی.
http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/moradzai_s_de_diorand_karkha_aw_sargand.pdf


اسم: پروین پژواک   محل سکونت: پراگ    تاریخ: 17.11.2012

پروین پژواک ۱۷/۱۱/۲۰۱۲

از خاطرات عبدالرحمن پژواک سیاسمتدار نخبۀ افغانستان
پیرامون خط دیورند

در این روزها که بحث پشتونستان در افغانستان داغ است خواستم بخشی از یاداشت های استاد پژواک را در مورد احیای دعـوای حـقـانـۀ استـرداد خاک های افغانستان که برتانیه آن را سلب کرده بـود، برای دوستان به نـشر بـرسانـم.

این یاداشت ها بخشی از " خلاصه فصلی از سرگذشت یک افغان مهاجر " به قـلـم عـبدالـرحمن پژواک است:
در زمانی که سهروردی صدراعظم پاکستان بود، سردار محمد داوود خان به پاکستان سفر کرد. من در آن وقت در ملل متحد موظف بودم و برای شرکت در این سفر رسمی به مرکز احضار شده بودم.
در این سفر سردار محمد داوود خان مهمترین منظوری که داشت مذاکره و در صورت امکان، البته امکان بعید، مفاهمه با پاکستان روی قضیۀ پشتونستان بود. موقف حکومت افغانستان که در حقیقت موقف سردار محمد نعیم خان و در اثر تلقین و اصرار او موقف سردار محمد داود خان بود، تأمین حق تعیین سرنوشت بود تا مردم پشتونستان ارادۀ خود را آزادانه در بارۀ سرنوشت و مقدرات خویش اظهار نمایند که آیا استقلال می خواهند و یا خود را با افغانستان سرزمین پدری شان پیوند می کنند.
این عـیناً موقفی بـود که پاکستان در مـوضوع کشمیـر قـایـم کـرده بود اما در مورد پشتونستان با موقف نقیض Double Standard)) )) اقامۀ دلیل و ادعا می کرد. به این معنی که دعوای افغانستان راAfghan Slant)) )) می خواند و دعوای خود را در مورد کشمیر درست می دانست. حال آنکه دولت استعماری برتانیه کشمیر را در اثر ترتیبات سیاسی خود با گذاشتن فیصله به اختیار مهاراجۀ کشمیر (که هندو بود) منوط دانسته و همچنین پشتونستان را به پاکستان بخشیده بود.

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/pajwak_pa_khaterate_rahman_pajwak.pdf


اسم: عبدالمنان کریم    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 16.11.2012

باز هم نکاتی چند در بارۀ «خط دیورند»!

درین روز ها وقتی به نوشته ها و مطالب ارائه شدۀ هموطنان ما نظر می اندازیم، در هر کنج و کنار «دیگ های بخار احساسات» حرارت گرفته، در محصولات هنر تحریر متون تخیلی و ذهنی هم بمشاهده می رسد، که در روند انکشافات جامعۀ ما اثر مثبت نخواهد داشت. از متون برخی ها، چنین انتباه حاصل می گردد، که گویا در تلاش کشف و اختراع پدیده های نو در تاریخ گذشتۀ کشور ما هستند. گاهی حتی از «خط فرضی» حرف زده می شود. نمی توان درست درک کرد که هدف آنها در تعریف «فرضی بودن» خط مذکورچیست؟ با این افاده بکدام هدف دیگر می رسند؟ آیا با فرضیه و تاریخ نویسی تخیلی داستان مانند، دور از واقعیت، می توان پدیدۀ زنده و واقعی ایجاد کرد؟ نمی دانم که چنین محترم ها، برای کلمه «فرضیه» یا «فرضی» در زبان دری، چند «مترادف های» ممکن را نزد خود، ذخیره نموده اند. بازی با کلمات بی ربط مفیدیت ببار نخواهد آورد.

آنچه روشن است، برای هیچ یک از افغانان وطندوست، سالیان آغاز «فروپاشی» امپراتوری درانی، که تحت رهبری احمد شاه بابا، ایجاد گردیده بود، خوش آیند نیست و ملت ما، تا هنوز . . . .


متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/karim_am_baz_ham_nokatey_dar_barae_dewrand.pdf


اسم: اعظم سیستانی   محل سکونت: سویدن    تاریخ: 16.11.2012

برو قوی شواگرحق خویش می طلبی !

توجه:
این مضمون جالب و مهم را در دریچه کتابخانه آثار علمی و تحقیقی (حبیبه) افغان جرمن آنلاین مطالعه فرمائید.
و یا هم لینک آتی را کاپی نموده در براوزر اکسپلورر تان نصب کرده و اصل مقاله را مطالعه نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/a_sistani_harke_paakaj_migozarad_.pdf


اسم: ســــــــادات   محل سکونت: لــــــــــــــندن    تاریخ: 14.11.2012

د انګلستان په پلازمینه لندن کې د«ډیورنډلاین» د۱۱۹تورتلین دغندنې د ناستې اود نړیوال کنفرانس اوسیمینار راپــور
Report of Condemnation Meeting of 119th years of the «Durand Line» and international conference and Academic Seminar
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
د انگلستان په پلازمینه لندن کې زمونږ ځانګړی استازي د «ډیورنډلاین» د ۱۱۹ تورتلین د غندنې د نړیوال کنفرانس اوعلمي سیمینار د جوړې شوې ناستې، په هکله خبر راکوي.
نن د یکشنبې ورځ د ۱۳۹۱ هــ ش کال د لړم په ۲۱ نیټه چې د ۲۰۱۲ زیږدیـز کال دنوامبر د ۱۱ نیټې سره برابره ده ، د انګلستان په پلازمینه لندن کې د یو شمیر مخکښو افغانانو په نوښت او همت یو ستر، نړیوال کنفرانس او علمي سیمیناررابلل شوې او دایر شو.
دادې د۲۰۱۲ زیږدیز کال د نوامبر د ۱۲ نیټه څخه د «ډیورنډلاین» د تخیلي او تحمیلي کرښې څخه چې د افغان ملت يې په ناروا توګه په دوه برخو ویشلی، ۱۱۹ کاله تیریږي.
په لندن کې په دې مناسبت غونډه چې د سهار په یوولسم نیمو بجو پیل او د ماښام تر شپږو بجو پورې يي ادامه درلوده، دوه برخې لري.
لمړۍ برخه:
په دې برخې کې مخکښو پوهانو، ملې او وطنپالو شخصیتونو او د سیاسي او ټولنیزو جوړښتونو او بنسټونو استازو او ددې ملي داعیی یو شمیر مخکښانو خبرې وکړې.
د ګډون کوونکو په ویناوو کې تأکید وشو چې «ډیورنډلاین» هغه وخت د یو فاصل خط په توګه (ډیمارکیشن لاین) په موقته توګه فاصله خط وه چې د هغه وخت د افغان امیر عبدالرحمن خان او د برتانوي هند د خارجه چارو وزیر سر مارتیمر ډیورنډ ترمنځ تفاهم شوی او په ډیرو موارد کې روښانه نه وه. دا خط په واقعیت کې یوه هڅه وه چې دداوړو هیوادو ترمینځ د نفوذ ساحې تریوه حده روښانه کړي.
ګډون کوونکو تأکید وکړ چې د «ډیورنډلاین» ختیځه غاړه د تاریخ په اوږدو کې هیڅ کله ،حتی د برتانوي استعمار په مهال هم ، دبرتانوي هند خاوره نه وه ګڼل شوې .
برخه والو تأکید وکړ چې په دې پړاو کې که حکومتونو خپلو امکاناتو او شرایطو ته په کتو لازم او مقتضي تدابیر نیسي او اقدامات کوي خو ملت د «ډیورنډلاین» نه منلی او نه به يې ومني. افغان ملت به داملي داعیه تل ژوندی ساتي او په دې پړاو کې تنویري او توضیحي عام او وسیع کار، حتمي او ضروري ګڼي.
تأکید وشو چې دا یو ملي داعیه ده او په ټاکلي قوم، محل، معین شخص، سیاسي ګوند اوسازمان پورې منحصره نه ده او نشي پاتې کیدلای.
داعیه د لر او برو افغانانو یو ملي مطالبه او غوښتنه ده چې په تاریخی، علمی، حقوقي او نړیوالو اصولو ولاړه ده.
د ددې غندنغونډې په پای کې دیارلس فقریزه پریکړه لیک فیصله او د هغه دتطبیق لپاره ممکن تدابیر ونیول شول.
د ناستې په دوېیمه برخه کې د لراوبر افغانانو یو شمیر مخکښو استازو د سیمینار په توګه، ددې ملي داعیی تاریخي، ملي، علمی، او حقوقي اړخونه بیان او د حاضرینو پوښتنو ته يي په اکادمیکه او علمی فضا کې په پوره حوصله مندې توضیحات و ځوابونه وویل.


اسم: دوکتور محمد اکبر یوسفی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 14.11.2012

باز هم در بارۀ «خط دیورند» و نقش تاریخی امیر عبدالرحمن خان!

ضرب المثل معروفی در بین مردم عوام کشورما افغانستان وجود دارد که می گویند: « دروازۀ شهر را می توان بست، اما دهن مردم و یا جلو سخن مردم را نمی توان گرفت.» قضاوت درست و قابل قبول برای همه در بارۀ یک پادشاه و یا زمامدار، آنهم در شرایط دشوار تاریخی، اولاً به توان هرکس نیست، دوم اینکه هر محقق و یا گروپی از محققان باید با نقش فعل و انفعالات عوامل دخیل در پروسه، وارد باشند و مبرا از تمایلات و وابستگی شخصی، بر مبنای معیارها و قواعد و قوانین لازم ارزیابی و تحلیل بتوانند.

در تاریخ تمام جوامع لحظاتی ثبت گردیده است که از انواع وقوع بحران ها و شرایط خاصی حکایت می نماید، که با تناسب متفاوت بغرنجیت وقایع و نیرومندی و نفوذ جوانب درگیر در رویدادها، تا حدی مغشوشیت از خود بجا گذاشته اند. طبیعی است که بعضاً، بنابر عادت راحت طلبی انسان و بخاطر ساده ساختن، همه وقایع آن عصر و زمان را، بار شانه یک شخصیت می سازند. برداشت ها و قضاوت ها، در جوامع مختلف همچنان عاری از طرز تفکر و خصوصیات انسانهای آن جوامع بوده نمی تواند. ماهیت و کیفیت قضاوت ها می تواند طوری تشخیص و ارزیابی گردند، که آیا محققین و تحلیلگران بر قانونمندی ها و ضابطه ها تکیۀ بیشتر دارند و یا بر رابطه های . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/yousufi_ma_dewrand_wa_amir_abdulrahman_kahn.pdf


اسم: غنی   محل سکونت: هالند    تاریخ: 12.11.2012

سلام خدمت همه دست اندر کاران وقلمبدستانی گرامی که درین سایت همکار قلمی هستند میخواستم من نیز با استفاده از فرصت نظر خودرا در زمینه ابراز نمایم.این همه مقالات وکتبی متعددی که تا کنون از طرف نویسنده هایی ما در مقطع زمانهایی مختلف در ارتباط به خط تحمیلی دیورند نوشته شده وبه چاپ رسیده غیر ازان همه در جریان هستیم که چه مصارفی گزافی را که بعد از تشکیل حکومت پاکستان از طرف حکوماتی وقت خاصتا دوره صدارت وبعدا ریاست جمهوری داود خان به قبایل آنطرف خط انجام دادند ولی متاسفانه یک ازان تیر ها که به هدف نخورد هیچیک آن مصارف هیچ نوع اثری به مردمانی آنطرف خط سرحد نکرد جز انکه به ریش دولت هایی ما ومردم ما خندیدند.

اینجا آمدند ودر بهترین مهمانخانه ها رحل اقامت افگندند پولهایی این ملک غریب وبیچاره را حیف ومیل کردند وهی نوع دستاوردی در قبال آزادی پشتونستان از خود نشان داده نتوانستند.بر خلاف حساسیت هایی دولت پاکستان بر علیه دولت ما ومردم ما تا امروز ادامه پیدا کرد وبه عناوین مختلف طوریکه همه اگاهی دارید بی ثباتی قتل وقتال تا امروز ادامه دارد.سوالم از دوستانی گرامی اینست آیا جویایی نظریاتی مردمانی آنطرف مرز هم شده اید که آنها چه میخواهند با پشتونهایی این طرف میخواهند یکجا شوند خودشان مستقلا میخواهند مانند بنگله دیش استقلال هود را از پیش مقاماتی پاکستان بگیرند میخواهند در تحت لوای پاکستان باقی بمانند و به زنده گی خود ادامه بدهند اصلا به ما چه ربطی دارد؟ما خود ما با هزاران مشل گریبانگیر هستیم واضع بگویم پشتونهایی آنطرف مرز اصلا به دهن ما وشما پیاز هم پوست نمی کنند.

تا جایی که من به پشتونهایی پاکستان نشسه وبر خاست دارم آنها از موجودیت کشور پاکستان بسیار راضی هستند.به آن دولت وفادار واز صدق دل در هر عرصه به نفع دولت پاکستان کار میکنندپس ما وشما چه کاره هستیم که درین مورد نظر بدهیم ودر خارج از ان مرز وبوم جرگه دایر کنیم چه فایده ای به حال واحوالی مردمانی انجا می کند؟همین افغانستانی فعلی را با همین حدود واربعه اش تا به حال سر پا ایستاده نتوانستیم.40 کشور به تمامی قوه خود تا به حال درین جا حضور داشتند ودارند میروند چرا دولت ما نتوانست ونخواست این مشکل را حل کند؟بااین امکاناتی بزرگی که داشت قادر به حل این معضله شده نتوانست فکر می کنم هرگز قادر به بازپس گیری سرزمین هایی ازدست رفته نخواهد شد حداقل دولت نا کاره ما درین مدت میتوانست در بدل سرزمینهایی از دست رفته به کمک جامعه جهانی یک امتیاز بحری برای خود میگرفت. این با ثمر تر وعملی تر به نظر میرسد.نسبت به باز گرداندن سرزمینهایی بدست آمدنی نیست ومردمانی که از ما شدنی نیست.


اسم: غفور لیوال   محل سکونت: کابل    تاریخ: 12.11.2012

عبدالغفورلیوال

(دیورند) زخم کهنه ، نمک نو


درسال ۱۸۹۳ سرمارتمر دیورند منشی امور خارجه هند برتانوی موافقتنامه ی را برای امیر عبدالرحمان خان ( پادشاه افغانستان) پیشکش کرد ،که براساس آن بخشی ازخاکهای افغانستان بحیث ساحه تحت نفوذ هندبرتانوی قرار میگرفت ، خط فاصلی که ازآن به بعد حدود تحت نفوذ پادشاه افغانستان و هند برتانوی، ازشمال شرق به شرق وجنوبغرب افغانستان شمرده شد وبا تقسیم نیمه قاره هند ( به دوکشور هند وپاکستان) کشور نوتاسیس پاکستان آنرا منحیث مناطق خودمختار قبایل نشین همجوار با افغانستان به ارث برد. اما این خط فاصل هر گز ، درافغانستان و هم دربین قبایل آنطرف خط به حیث سرحد رسمی شناخته نشد چنانچه اززمان ایجاد تا به امروز هرگزآمدورفت مردم برآن ( بدون گذرنامه وویزا) به طور کامل، قطع نگردید. از آن به بعد حکومت های متفاوت وحتی مخالف یکدیگر درافغانستان تقریباٌ موقف مشابه درمورد این خط داشته اند وآن اصل نپذیرفتن این خط بحیث سرحد بین المللی باپاکستان بوده است .
مردم ، درافغانستان ، همیشه درمورد این پدیده حساس بوده اندازاینرو هرچندگاهی مخالفت باخط دیورند(منحیث سرحد ) وسیله مشروعیت حکومت ها ویا هم حکومتداران گردیده است . درزمان پادشاهی محمدظاهرشاه ( آخرین پادشاه افغانستان) همچنان درزمان حکومت محمدداود ( نخستین ریس جمهور) نهضت پشتونستان باتمام قوت آن گرم بود، همه ساله نهم سنبله بحیث روز همبستگی با پشتونها وبلوچها تجلیل میگردید ، برنامه های رادیویی ونشراتی فراوان دراین زمینه وجود داشت ، حمایت همه جانبه حکومت های افغان از قبایل آنطرف خط دیورندواحزاب ملیگرای پشتون همیشه مایه نگرانی پاکستان بود، که گاهگاهی به ایجاد تشنج حتی هراس درگیری بین هردوکشور می انجامید.

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/lewal_gh_duran_zakhme_kohna.pdf


اسم: سراج الحق ببرک زی ځدراڼ    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 10.11.2012

دپښتون ولس او افغان ملي دولتونو ترمنځ
د ډیورنډ استعماري سره کرښه
(څلورمه برخه)
۱۲ . دطالبانوسختدریځه اسلامي غورځنګ او د انګریزانو استعماري کرښه

د ډیورنډ کرښې په دواړو خواو کې پښتانه د لرغونو زمانو څخه د دولتي، تاریخي، سیاسي، مذهبي، ژبني کلتور ي ویښ ګډ ژوند لري او هیڅوک نه شي کولي دوی د کر ښې دخوا او هاخوا پښتانه په نوم سره بیل کړي. د افغان ولس د ورستیو درې دیرش کلني جګړې په بهیرکې دلومړۍ ځل لپاره د ډیورنډ کرښې په دواړوغاړو کې د لر او برو پښتنو څخه له هراته تر سواته یو وسله وال غورځنګ دطالبانو اسلامي تحریک په نامه رامنځ ته شوي دی. داسي ښکاري چې ډیورنډاستعماري کرښې ددوسله والو طالبانو د جګړیزو خوځښتونو مخه نده ډب کړي. افغان طالبانو د خپلي واکمني پرمهال او نه هم اوس په لوی افغانستان کې د ډیورنډ استعماري کرښې خیال ندی ساتلي.
پاکستان پوځې رژیمونواو د آی. اس. آی استخبارتي شبکو په اتیایمه لسیزه کې لومړۍ له مجاهدینو او ورسته له طالبانو سره مرستي کړي.
په افغانستان کې د پاکستان استخبارتي شبکې آی. اس. آی دناوړو دومخي پښتون ضد سیاستونو او پاکستان د خپلي ستراتیجکې ژوري دعملي کولو په بهیر کې پوځې جنرالانو داسي . . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/zadran_babrak_de_pakhtoon_wolos.pdf


اسم: ډاکټر لمر افغان   محل سکونت: کانادا    تاریخ: 10.11.2012

د ديورند کرښه او که د پاڼو پرخه

ليا ماشوم وم، چې د دوبي په رخصتيو کې کابل ته له خپلې کورنۍ سره تللی وم. د نوبهار بس د ميوند جادې په پای کې حضوري چمن ته نيژدې ودرېدلو. دغه ورځ د سنبلې نهمه وه، چې د نادر پښتون کوڅه له ګڼوګوڼو ډکه وه او زموږ موټر د پښتونستان له څلورلارې واوښت، چې د فوارو اوبو سر آسمان ته کړی وو او په حوضونو کې يې رڼې اوبه بهېدې، چې د څاڅکو له لوېدلو سره يې خپلې ګردې ګردې څپې جوړولې. سيمه داسې ښکارېدله، چې د يو لوی جشن تياري نيول شوي وي، خو يو پلو ته ګڼشمېر خلک درېدلي ول، چې «زنده باد پښتونستان» نارې يې وهلې او ځينو يې خپل پګړي پورته اچول او خوشالي يې کوله او تر غوږو مې د راديو غږ شو «دا پښتونستان زموږ! دا افغانستان زموږ!»، مګر موږ له دغه څلورلارې نه ورو ورو تېر شولو.
په موټر کې مې له خپل ماما نه وپوښتل، چې موږ. . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.



http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/afghan_lemar_durand_karkha.pdf


اسم: عبدالحکیم سامع    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 10.11.2012

تحریف حقایق و شعارهای تحریک آمیزبهدف نمی رساند!

آقای سرلوڅ مرادزی در قست دوم مقالۀ خویش تحت عنوان « ډیورنډ کرښه او روستۍ پراختیاوې»، متصل با «شعار ها» و ادعاهای قبلی، چنان احکامی را در لابلای کلمات و تخیلات و «احساس» طوری رد هم قرار داده است که ازنگاه علمی، سطحی و دور از حقیقت، شناخته می شود. دربارۀ یک مرحلۀ تاریخی، آنچه بزبان آورده است، که بوی عدم دقت و عدم توجه بر وقایع تاریخی، در کشور، منطقه و جهان بمشام می رسد. معیار های سنجش علمی و ارزیابی بیش از صد سال، تاریخ مناسبات بین المللی، به این «تخیل» و تصورکه احتمالاً ناشی از«خواب غفلت» ایشان خواهد بود، راه قبول را برای واقعیت بینان، باز نخواهد نمود.

محترم نویسنده، در نوشتۀ قبلی خود، تحت این عنوان، نگفته بودند، که سلسلۀ نوشتۀ ایشان «ادامه» خواهد داشت. اما در آن نوشته ونوشته های دیگر ایشان، یکنوع تمایل، که بیشتربر مناطق . . . .


متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/sami_a_h_tahrif_haqaeq.pdf


اسم: محمد نعیم بارز   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 09.11.2012

آقای عزیزی بسیار محترم آرزومندم صحت تان خوب وشاد وخرم باشید!

تشکر ازشما که با دقت و با دید انتقادی نوشته مرا در ارتباط به خط دیورند از نظر گذرانده اید. معترفم که نوشته ام مبرا از اشتباه نیست، البته یک علتش ناشی از بی دقتی منست و دوم عدم دسترسی به اسناد کافی و موثق میباشد.
نوشته ای من در رابطه به خط دیورند یک اثر تحقیقی همه جانبه نیست. در نوشته فقط خواسته ام به آنهای که خط دیورند را کاملاً خیالی و موهوم فکر میکنند برسانم که نه آنطور هم نیست، اسنادی در زمینه وجود دارد اما اینکه آیا در این شرایط دارای ارزش و اعتبار است یا خیر تحقیق وبحث تخصصی فراوانی را می طلبد.
هدف دیگر من از آن نوشته این بوده تا برداشت خود را ازسخنان آقای کرزی بیان دارم و نشان دهم که به زعم آقای کرزی در شرایط موجود مذاکره رسمی روی خط دیورند به نفع افغانستان نمی باشد، زیرا نه اراده مردم آنطرف خط به نفع افغانستان است و نه نظر جامعه ملل .
یعنی در شرایط حاضر توازن قدرت به نفع پاکستان بوده و شما میدانید که حقوق بین دول هم مثل تار جولا است که فقط یگان پشه ضعیف در آن گیر می افتد اما زنبور و گاو زنبور جال را بازور خود می دردو از آن میگذرد.
.پس قبل از هر چیز ایجاب میکند که ما مردم افغانستان بکوشیم که زورمند شویم بعداً اگراینگونه دعوای حقوقی و تاریخی را به راه اندازیم شاید به نتیجه دلخواه برسیم.
در باره کلماتی چون « پژوهش وغیره که یک مبحث مهم دیگریست در اینجا پرداختن به آن گنجایش ندارد امید است بمن فرصت دهید ت در یک موقع دیگر این بحث را باهم دنبال نمائیم. تشکر


اسم: Dost Mohammad   محل سکونت: Badakhshan    تاریخ: 08.11.2012

دانشمند محترم، داکتر صاحب هاشمیان ! السلام علیکم

تشکر و سپاس از اینکه از نظرات عالمانۀ خویش ما را بهره ور ساختید و تشکر از اینکه اثر سودمند خویش را طور مجانی برایم می فرستید. اما چون من در اروپا زندگی نمی کنم، از لطف شما محروم می شوم و فرستادن کتاب با هزینۀ پستی آن به ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت بدخشان، ( روزنامهء بدخشان) هزینۀ سنگین دارد که من طرفدار آن نیستم؛ انتظار می کشم تا جناب استاد نوری آن کتاب 160 صفحه ای را اسکن نموده جهت مطالعه در بخش مربوط آثار قبلاً چاپ شدۀ پورتال افغان جرمن آنلاین بگذارند تا هزاران تن مانند من آنرا مطالعه کنند و از آن بهره برند و بر معلومات خویش بیفزایند. اگر تشریح مخففات یا آن القاب استعماری در آن کتاب آمده باشد، زهی خوشبختی و اگر نیامده باشد می شود جناب استاد هاشمیان یا داکتر صاحب کاکر و یا هموطنی که با آن القاب آشنایی بیشتر داشته باشد، همه را شرح دهند، ان شاء الله خالی از خیر نخواهد بود.
از لطف آن دانشمند محترم یک بار دیگر تشکر می کنم. با احترام زیاد و یک بدخشان تشکر.
(با تقلید از عبارت یک جهان تشکر)


اسم: عارف عباسی   محل سکونت: اضلاع متحده    تاریخ: 07.11.2012

سخنی چند پیرامون مضمون شاغلی عتیق پاڅون

چون نوشتۀ پاڅون صاحب به پښتو است بنا بر عجزی که در نوشتن پشتو دارم با عرض معذرت نکات نظر خویش را به دری می نگارم که البته هر دو زبان های ملی ما است.
جناب پاڅون صاحب طی مضمون مبسوطی که بتاریخ اول نومبر زیر عنوان «افغانستان د پاکستان په سیاسی، اقتصادی او ستراتیژیکه کلا بندی او د افغانستان وړاندی د امریکی متحدو ایالاتو دوه مخی سیاست» نوشته اند و در پورتال وزین و معتبر افغان جرمن آنلاین به نشر رسیده، موضوع سیاست های استعماری بعد از جنگ اول و دوم جهانی را به بحث مفصل گرفته اند و از رقابت های استعماری زمان بر پایه های منافع اقتصادی و سیاسی تحلیل هایی دارند.
بهر حال من با تحلیل شان و کنار هم گذاشتن وقایع و حوادث که زحمت زیاد را متقبل گردیده اند کاری ندارم اما در نوشتۀ شان در بین سطور تذکراتی صورت گرفته که برای اکثریت افغان های غیر وابسته و آگاه به وقایع و جریانات سی و چند سال گذشته جداً قابل سؤال بوده و خموشی در برابر آن شرکت در گناه پنداشته می شود. اما قبل از تقدیم عرایضم باید بگویم که. . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/abasi_a_sokhane_tshand_darbarae_mazmun_atiq_pasun.pdf


اسم: عبد المنان کریم    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 07.11.2012

محترم داکتر صاحب هاشمیان!

از توجه شما در مورد مطلب مطلوب که تحت عنوان «مبهمات در ترجمۀ قرارداد دیورند» تحریر نموده اید، تشکر.
از آقای دوست محمد نمایندگی کرده نمی توانم، زیرا ما یکدیگر را نمی شناسیم. نوشته های ایشان را گاه گاه مطالعه نموده ام. اینجانب مانند شما داکتر نیستم. در آلمان فدرال اخیراً یک «سُفت ویر» فعال شده است، که داکتران جعلی را شناسائی می کنند، اگر جعلی باشد، امتیاز را از ایشان می گیرند. در افغانستان امروزی ما «داکتران» حیوانی، بنابر قلت «داکتران مجرب سابق انسانی»، برای معالجۀ انسانها، در عصر «مارکتینگ» مُدرن، قرارداد حاصل می نمایند. من از مخففات سؤال کرده بودم. جواب شما، مرا از دانستن آن منصرف ساخت. خوانندگان محترم قضاوت خواهندکرد

پای


اسم: داکتر سیدخلیل الله هاشمیان   محل سکونت: لاس انجلس    تاریخ: 07.11.2012


مبهما ت درترجمۀ قرارداد دیورند

قابل توجه آقایان عبدالمنان کریم و دوست محمد خان

در مقالات هموطنان محترم آقایان عبدالمنان کریم و دوست محمد خان از بدخشان متوجه شدم که آنها در دو مورد مغشوش شده اند:
1) در مورد حروف انگلیسی که در اخیر نام امیر عبدالرحمن خان و مارتیمر دیورند مشاهده کرده اند. این حروف هر کدام مخفف یک لقب خاص انگلیسی است که انگلیس ها در دورۀ استعمارهندوستان و ممالک دیگر به مأمورین و منصبداران عالی رتبۀ انگلیس و هم به پادشاهان و شهزادگان و مهاراجه های تحت استعمار خود در بدل خدمات خاص می دادند.
در وقت و زمان خود هرکدام این القاب امتیازات خاص در امپراتوری برتانیه داشت. انگلیس ها امیرعبدالرحمن خان را تا آخر به لقب (والاحضرت) می خواندند، نه (اعلحضرت). بعد از قرارداد دیورند یک لقب اعزازی خاص دیگر به «مارتیمر دیورند» و هم به امیر عبدالرحمن خان داده شد که مخفف آن سه حرف انگلیسی (سی. اس. آی) است که این سه حرف در اخیر نام امیرعبدالرحمن خان و «مارتیمر دیورند» یکسان دیده می شوند. لهذا این حروف که مخفف القاب انگلیسی (یا به عبارت دیگر القاب استعماری انگلیس) می باشند، نباید هموطنان را مغشوش بسازد.
داکتر محمد حسن کاکر تیزس دکتورای خود را در لندن به زبان انگلیسی نوشته و مطابق به عنعنات انگلستان که درمورد نام ها و القاب، حتی در موارد اکادمیک نیز رعایت آن ضروری می باشد، مجبور به حفظ القاب اشخاص بوده است.
بعضی از القاب افتخاری انگلیس ها از این قرار است: «دیوک آف ایدنبوره» - «آرل آف اسکاتلیند» – «لارد آف لندن» و امثالهم.
2) بعضی عبارات یا نام اماکن و غیره . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/hadhemiyan_s_k_mobhamat_dar_qarardad_dewrand.pdf


اسم: سرلوڅ مرادزی    محل سکونت: المان    تاریخ: 07.11.2012

ډیورنډ کرښه او روستۍ پراختیاوې
دوهمه برخه

د سړې جګړې د مهال پشان، نن هم ډیورند کرښه د سیمې او نړیوالو سترو پیښو په برخلیک او پایله کې وتلی ځای لري.
د شلمې پیړۍ په روستیو کې، د پخواني شوروي په مشرۍ د دولتي سوسیالیزم او د معاصرکاپيټالیزم برخلیک، په یوې یا بلې بڼې له دې کرښې رنګ واخیست. یوخوا، د ډیورنډ کرښې په کوزه غاړه د پنجاب پر مرکزیت، مذهبي توندلارو او ترهګرو او په عربي نړۍ کې لویديځ پلوه هیوادو اوپانګوالې نړۍ، پرکابل د تیري لپاره سنګر ونیو او بلخوا ددې کرښې پر بره غاړه کابل اړ وو، د ځان د دفاع لپاره د پخواني شوروي او ځینو نورو هیوادو په ملاتړ ډده ولګوي. په دغه ټوله موده کې د نړیوالو مخالفو او متضادو ځواکونو شخړه او ټکر د ډیورنډ کرښې پر محور راڅرخیده او د کرښې دواړه غاړو ته پراته ولسونه بې له دې چې د دوی ملي ګټې پکې وي، ددې نړیوال ټکر او غوبل قرباني وو!
نن هم د تیر پشان، د شلمې پيړي د پای او د یوویشتمې پیړۍ نوی ټوکیدلی مذهبي ترهګري او سخت دریځي او بلخوا د نړیوال تمدن لاسته راوړنې او راتلونکي بیله دې چې هلته د حکومتونو څرنګوالی ته زیات ارزښت ورکړل شي، تر ډېره ځایه ددې کرښې پرمحور راڅرخي!
دا چې ډیورند یوه خیالي کرښه او په عمل کې شتون نه لري، دې حالت . . . . .

پاملرنه:
د دی په زړه پړری مضمون بشپړ متن د افغان جرمن آنلاین د تحلیلاتو په څانګه کی کولای شی ولولی. او یا هم لاندی لینک کاپی کړی او د خپل په براوزر کی یی نصب کړی او لیکنه ولولی.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/moradzai_s_diorand_karkha_02.pdf



اسم: عزیزی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 07.11.2012

چند روز قبل مقاله دلچسپی را پیرامون معضله خط دیورند از قلم محترم بارز تحت عنوان "آقای کرزی و معضله خط دیورند در شرایط موجود" مطالعه نمودم، آموزنده بود.
اما از دانشمند همچون محترم بارز انتظار نداشتم که تفاوت میان معاهده ننگین گندمک که در 26 می 1879م منعقد گردیده و سند دیورند را که سال 1893 به بوقوع پیوسته نتوانند تفکیک نمایند. ایشان هر دو این حوادث را یکی! میدانند. (به پاراگراف اول نوشته محترم بارز مراجعه شود. یکصد و نوزده سال از خط مرزی بنام دیورند یا گندمک میگذرد )

در عین حال تا جائیکه من میتوانم قضاوت کنم، تا کنون نه حکومت و نه هم هیچیک از دانشمندان ملی گرا و شخصیت های ملی که افغانستان ارزش های آنرا دوست دارند در مورد خط غیر عادلانه " دیورند" از کلمه مرز یا سرحد کار نگرفته، در حالیکه محترم بارز این خط فاجعه بار را در نوشته خویش عملاً "مرز" نامیده اند که متاسفانه این کار صرف به نفع دشمنان تأریخی وطن ما میتواند تلقی گردد و به جز ریختن آب به آسیاب دشمنان افغانها چیزی دیگری نیست.
با در نظر داشت ملاحظات فوق الذکر بی صبرانه انتظار کسب وضاحت را از محترم بارز خواهم داشت.
با احترام
ن. عزیزی

نوت: اگر کلمات مانند پژوهشگر یا دانشگا به دری نوشته میشد بهتر بود.


اسم: عبدالرشید قدوسی    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 07.11.2012

مکثی بر«مقایسۀ شرایط سیاسی- نظامی زمان امضای معاهدۀ دیورند...»

محترم نویسنده عنوان طولانی تر انتخاب نموده اند، که درین سطرجهت تمرکز فکری بهتربطور مکمل نقل می گردد: « مقایسۀ شرایط سیاسی - نظامی زمان امضای معاهدۀ دیورند با شرایط سیاسی- نظامی کنونی کشور در رابطه با خط دیورند!»
درین نوشته محترم نویسنده مقطع زمانی 120 یا 122 سال را مرور نموده اند، معلومات جمع آوری شده ایشان جالب است. ولی آنچه میتواند مایۀ ایجاد بی توجهی گردد، اینست که اگر یک محقق و تاریخدان، بدون تحلیل دقیق، از مراحل در یک مقاله به حجم کمی کمتر از 5 صفحۀ «سایت»، تنها جهات «مثب» و یا «جهات منفی» و یا طبق دلخواه، از هر «جهت» آنچه بخواهد انتخاب نماید، ممکن است، متنی بوجود آید که نه انگیزۀ «تأئید» و نه انگیزۀ «رد» را ببار آورد. در عین زمان مؤرخین مسلکی، عمدتاً تا حد ممکن در خدمت بشریت متونی را روی کاغذ یا «میدیا ها» می آورند، که نه بر اساس تمایلات فردی، بلکه محصول، نتایج تحقیقاتی، نزدیک به واقعیت ها، باشد. تذکر پراگنده ازهمچو مرحلۀ طولانی، حتماً راه روشن را دربرابر آیندۀ کشور نشان نخواهد داد و بیشتر بمثابۀ متون «کلیشه یی» یا (Stereotype)، شناخته خواهد شد. یعنی بجای آنکه نتیجۀ آن ما را مطابق شرایط کنونی، در راه رسیدن به صلح و ثبات سیاسی و اعمار مجدد نزدیک سازد، برخلاف بر مغشوشیت بیشتر خواهد افزود.

افغانستان امروز، بحیث یک دولت «پادشاهی» در شرایط و زمانی تأسیس یافت، که با وجود سابقۀ خیلی دیرینۀ تاریخی حیات انسان درین نقطۀ از کرۀ خاکی ما، پایه های اجتماعی، اقتصادی و سطح و نحوۀ تولید «نعم مادی»، درک عامه از مفهوم سیاست در مقایسه با رژیم های «سلطنتی» دیگر در جهان، بخصوص در اروپا، در مطابقت کامل قرار نداشته است. اینرا هم باید از یاد نبرد، که چه در دوره های قبل از میلاد مسیح، چه در دوران مسیحیت قبل از اسلام و بعد از اسلام، این سرزمین و ماحول آن، در مراحل مختلف تاریخ، تمدن هایی داشته است که ویران هم گردیده اند. ممکن حوادث بعدی هم اثرات مثبت زیادی را، همچنان برای همیش نابود ساخته باشد. داشتن چنین معلومات در بارۀ گذشته، از نگاه علمی و تاریخی مهم است، اما انتظار اینکه حتماً در شرایط کنونی جز مشی روز خواهد بود، نیازمند، توجه عمیقتر می باشد.

درین هم شک نیست که. . . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/qodusy_ar_makse_bar_sharayet_zaman_mahaedae_dewrand.pdf


اسم: غفور لیوال   محل سکونت: کابل    تاریخ: 07.11.2012

غفور لیوال
دیورند، نمک تازه بر زخم کهنه

درسال ۱۸۹۳ میلادی هنری مورتمر دیورند، دبیر امور خارجه هند بریتانیایی موافقتنامه ی را برای عبدالرحمن خان پادشاه افغانستان فرستاد که براساس آن بخشی ازخاک افغانستان به عنوان منطقه تحت نفوذ هند بریتانیایی قرار می‌گرفت. با تقسیم نیمه قاره هند، به دو کشور مستقل هند و پاکستان، کشور نوتاسیس پاکستان مناطق آن سوی خط دیورند را به عنوان مناطق خودمختار قبایلی به ارث برد.
اما خط دیورند هر گز در افغانستان و هم در بین قبایل آن طرف خط، به عنوان مرز رسمی افغانستان و پاکستان شناخته نشد. چنانچه از زمان ایجاد این خط تا به امروز، هرگز آمد و رفت مردم دو سوی خط دیورند قطع نشده و این تردد همیشه بدون ویزا انجام شده است.
بعد از عبدالرحمن هر حکومتی که در افغانستان برسرکار آمده، با آنکه ماهیت مختلف و حتی متضاد داشته اند، اما در مورد خط دیورند، تقریبا موقف مشابه داشته اند و خط دیورند را به عنوان مرز رسمی به رسمیت نشناخته اند.
مردم، در افغانستان، همیشه درمورد این پدیده حساس بوده اند از این رو، مخالفت با خط دیورند وسیله مشروعیت حکومت ها شده است.

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/lewal_gh_duran_zakhme_kohna.pdf





اسم: ودان محمودی   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 07.11.2012

Mirvais Wadan Mahmoudi
در مورد پشتون ها باید عرض کنم که سالهاست آنها صفوف شانرا از طالبان جدا ساخته اند زیرا تعداد جنگجویان طالب بهر دو طرف خط تحمیلی دیورند بیشتر از پنجاه هزار نیست و اما نفوس پشتون ها در هر دو طرف خط تحمیلی دیورند بیشتر از ۶۰ ملیون نفر می باشد. اگر این تعداد کثیر با طالبان میبودند هیچ قدرت مادی در جهان هستی نمی توانست که خون فرزندان پشتون را در زادگاة اجدادی شان اینطور بیرحمانه و بشیوۀ غیر انسانی بریزانند!

امروز پشتون ها هم از طرف کشور های ایران و پاکستان و هم توسط بمباردمان های استعمار - بمب های کنار جادۀ حزب اسلامی و حملات نظامی و انتحاری طالبان ملعون به شهادت می رسند. پشتونها از چهار طرف محاصره اند و استعمار می داند که پشتون ها تا پای جان بخاطر آزادی میهن شان می رزمند بناءٌ از انواع دسیسه ها برای نابودی این نسل با ناموس و وطنپرست کار می گیرند!

طالبان و حزب اسلامی تنها نمایندگان مشتی از اخوانی های xxxxxxx اند که نه به مردم افغان و نه برای کشور افغانستان دلبستگی و احترام دارند بلکه آنها برای اخوانیت و وهابیت و رسیدن به ۷۲ تن باکره و ۷۲ تن غلمان مبارزه می کنند و بس!

اگر مردم رنجدیده و انقلابی پشتون بگرد یک گردان انقلابی و رهبریت انقلابی صفوف شانرا منجسم و متحد گردانند باور کن که افغانستان ازین حالت زار و پریشان رهاهی خواهد یافت.

اگر پشتون ها متحد شوند پاکستان را از نقشه سیاره زمین حذف خواهند کرد و ایران را درس عبرت خواهند داد!

اگر پشتون ها متحد شوند دیگر از غلام - چنکیز - گلم جم و. . . . . . خبری نخواهد بود


اسم: حبيب الله غمخور   محل سکونت: سویدن    تاریخ: 05.11.2012

د ډيورنډ د کرښې د برخليک په اړوند ژور فکر او د نړيوالو عادلانه مرستې ته اړتيا سته

درنو لوستونکو! ما دا لينکه په ۲۰۱۱ کال کښي د لندن په ښار کي د افغانانو لخوا د ډيورنډ کرښي د برخليک په اړوند کنفرانس ته ليکلې وه . پدې ليکلې وه پدې کنفرانس کښي ما گډون درلود او ددې ليکنې لنډيز مي د وخت د کموالي له امله په ځغاسته ووايه خوله بده مرغه هغه لنډيزهم د نشر وخت ونه موند. اوس چي ددې لعنتی او تپل سوی کرښې په اړوند د امريکايي چارواکو د بې مسئوليته څرگندونو پر بنياد د افغان ولس احساسات راپارېدلي غواړم دا ليکنه ستاسو سره د څو ټکو په زيات والي شرېکه کړم .البته د امريکایي چارواکو د څرگندونو په اړه به يوه جلا ليکنه ولرم.
له بده مرغه زموږ د هيواد ورځنۍ چاري له دومره کړاونو سره لاس په گرېوان دي او په ډيره بېړه د سياسي او ټوليز تغيیراتو او ناخوالو سره مخامخ کيږي چي څوک ئي په جواب ورکولو او څېړلو پسې نه رسېږي. سرله دې وياړم چي زموږ افغان زلمی د نورو غښتلو قلموالو په څنگ کښي د هرچا خبره اوری، هر حرکت ته جدی پام لري او د هغه په وړاندي د ملي گټو پر بنياد خپل غبرگون څرگندوی.
البته د ډيورنډ د کرښي په هکله د امريکايي چارواکو د څرگندونو په وړاندي تر ليکنې مخ کښي . . . .


متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/ghamkhor_hab_pa_london_ke_de_durand.pdf


اسم: فيصل شريفي   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 05.11.2012

خط ديورند وعمق استراتيژي پاكستان!

در اين اواخر سخني از به رسميت شناختن خط ديورند به سر زبان هاست در حاليكه هيچ خطي بنام ديورند در شرايط فعلي وجود ندارد به دليل اينكه حدود 20 سال قبل زمان واپس سپردن آن مناطق به افغانستان و همان مناطق سرحدي كه بنام خط ديورند مسمي مي گردد، مربوط افغانستان مي باشد در گذشته از جانب زمامداران افغانستان براي مدت يكصد سال با هند برتانيايي قرارداد شده بود و حالا بيشتر از يك قرن گذشته هنوزهم پاكستاني ها در صدد به رسميت شناختن آن مناطق مي باشد. بنابر اين كشور همسايه (پاكستان) تلاش مي ورزد تا به شكلي از اشكال مسئلۀ خط ديورند را در ميان گذاشته تا خط ديورند منحیث سرحد افغانستان و پاکستان به رسميت شناخته شود. اين در حالي است كه مناطق مربوط آنجا فقط به افغانستان تعلق دارد.

در اين مورد «مارگ گروسمن» نماينده خاص اضلاع متحدۀ امريكا در امور افغانستان و پاکستان اظهار نظر نموده كه گويا امريكا خط ديورند را به عنوان سرحد بين المللي ميان افغانستان و پاكستان به رسميت مي شناسد. اما به نظرما به رسميت شناختن خط ديورند از صلاحيت هيچ كشوري نيست به جز از ملت افغانستان. این ملت افغانستان است که مي توانند دربارۀ خط ديورند تصميم بگيرند كه متأسفانه كشور پاكستان بخصوص سازمان استخباراتي آن كشور كه از گذشته ها بدين سو سعي و تلاش ورزيده تا همچو مشكلات و نا باساماني ها را در كشور ما ايجاد نمايد حالا نيز به فكر امتياز طلبي بوده تا چند كيلو متر خاك ما را بنام خط ديورند تحت تصرف خود قرار دهد و آن را مربوط خود قلمداد نمايد.

به هرحال مردم افغانستان نخواهند گذاشت كه كشورحامي تروريزم به ناحق اراضي كشور ما را از آن خود نمايد. پس معلوم مي شود كه پاكستان مي خواهد حالا از طريق خط ديورند مشكلات و درد سری را براي مردم و دولت افغانستان به منصه اجرا قرار دهد. اين موضوع براي جامعۀ جهاني و ملت افغانستان واضح و آفتابي شده است كه پاكستاني ها به هيچ عنوان طرف دار صلح، ثبات، آرامش، پيشرفت، ترقي و انكشاف كشور ما نبوده، با وجودي كه همواره در محضر جهانيان داد از حسن همجواري، برادري و دوستي زده اما هيچگاه به تعهدات خويش صادق نبوده و پشت پا زدن به تعهدات بين المللي كار تازۀ آن كشور نيست؛ طوريكه بيشتر از يك دهه بدينطرف ميليارد ها دالر از اضلاع متحدۀ امريكا به منظور مبارزه عليه تروريزم دريافت نموده اما برعكس در عوض مبارزه عليه تروريستان در تجهيز و تمويل آنها پرداخته حتي كه براي رهبران گروه هاي دهشت افگن پناهگاه هاي امن را در خاك خويش مهيا و از آنها بصورت كامل حمايت نموده و مي نمايد و در مدارس آن كشور توسط حلقات نظامي و استخباراتي تحت تعليمات دهشت افگني و انتحاري قرار داده مي شوند و به كمك آنها به منظور به خاك و خون كشانيدن افراد ملكي و بيگناه به نقاط مختلف افغانستان اعزام مي گردند.

در اخير قابل ياد آوري است كه مردم افغانستان از اعمال زشت و غير انساني حكام پاكستان در قبال ملت رنجديده ما انجام داده ديگر خسته شده و هيچگاه موافق به رسميت شناختن خط ديورند نمي باشند. همچنان خواست ما از كشور هاي خارجي نيز اين است تا در مورد قضاياي داخلي افغانستان مداخله ننمايند بلكه برعكس واقعيت را در نظر گرفته اظهار نظر نمايند.
با احترام


اسم: انجنیر نجیب الله داوری    محل سکونت: تورنتو - کانادا    تاریخ: 05.11.2012

انجنیر نجیب الله داوری

بازهم مسألۀ خط فرضی دیورند

بدنبال اظهارات مارک گروسمن نماینده خاص اضلاع متحدۀ امریکادر امور افغانستان و پاکستان، روی مسایل مربوط به خط دیورند و اینکه اضلاع متحدۀ امریکا خط مذکور را سرحد رسمی میان دو کشور به رسمیت می شناسد. بعد هم عکس العمل سخنگوی وزارت امور خارجۀ افغانستان، که بدون شک به مشوره و دستور ریاست جمهوری افغانستان و شخص حامد کرزی صورت گرفته است؛ یکبار دیگر باعث شد که موضوع و مسئلۀ خط دیورند، بحث روز و روی زبان ها قرار گیرد.

تدابیر و پیش گیری برای دفاع از سرزمین پنهاور و زرخیز هند توسط استعمارگران انگلیسی در مقابل قدرت استعماری دیگر وقت یعنی دولت ترازی روس، توجه دولت مردان هند برتانوی را به خطوط دفاعی طبعیی سلسله کوه های هندوکوه (هندوکش؟)، خیبر و سلیمان در داخل افغانستان جلب کرد. دو بار لشکرکشی دولت هند برتانوی بداخل خاک افغانستان جهت بدست آوردن بلندی ها و نقاط ستراتیژیک سلسله جبال هندوکوه، با دفاع قهرمانۀ ملت افغان مواجه و انگلیس ها ناچار به داخل قرارگاه های شان در داخل هندوستان باز گشتند. ولی بعدها انگلیس ها ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﻴﺮﻧﮓ، ﻓﺮﻳﺐ و ﺗﻄﻤﻴﻊ ﺗﻌﺪادﯼ از ﺣﺎﮐﻤﺎن اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن، ﻣﻌﺎهدات ﮔﻨﺪﻣﮏ و دﻳﻮرﻧﺪ را ﺑﺮ اﻓﻐﺎن ها ﺗﺤﻤﻴﻞ و با دست یافتن ﺑﺮ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺧﺎﮎ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﮐﻨﺘﺮول ﺑﺨﺸﯽ از نقاط حاکم و ستراتیژیک ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺳﻠﻴﻤﺎن و ﺧﺒﻴﺮ را در داﺧﻞ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن در دﺳﺖ ﮔﻴﺮﻧﺪ. بریدن قسمت های عظیمی از بدنۀ کشور . . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/dawari_n_baz_ham_masalae_khat_dewrand.pdf


اسم: محمد اعظم سیستانی   محل سکونت: سویدن    تاریخ: 04.11.2012

مقایسۀ شرایط سیاسی - نظامی زمان امضای معاهدۀ دیورند...
مقارنه ومقایسه اوضاع واحوال دو مرحلۀ مهم تاریخی کشور، در خصوص خط دیورند، شاید یکی ازجالب ترین موضوعات سیاسی – تاریخی باشد. فاصلۀ زمانی میان این دو برهۀ تاریخی120 سال یا 122 سال است. از آن زمان تا کنون افغانستان هم از لحاظ رشد سواد وتعمیم معارف و کسب آگاهی های حقوقی ، وهم از جهت داشتن کدر های متخصص در عرصه های مختلف علوم طبیعی واجتماعی، سیاسی واقتصادی و نیز از لحاظ نظام سازی ونظام بازی نیز دچار دگرگونی های فراوان شده است. یعنی آنچه را دولت امروزی افغانستان با استفاده ازکمک های جامعۀ جهانی، در عرصه های نظامی وسیاسی ودموکراسی تجربه کرده است، بدون تردید در عهد امیر عبدالرحمن خان سراغ نمیشد ووجود نداشت. جامعه آنروزی را قشری از زمینداران فیودال ورؤسای قبایل وروحانیون متنفذ ومرفه الحال با توده عظیم دهقانان بی زمین وفقیرتشکیل میداد که مردم از سطح سواد وآگاهی اندکی برخوردار بودند وهرخان وملک وفیودال در محل خود،برای خود کسی شمرده میشد و دم از خود مختاری واستقلال میزد و زیردستان خود را برده وار استثمار میکرد. درعهد امیرعبدالرحمن خان، نه ازقانون اساسی وآزادی مطبوعات، وانتخابات وپارلمان واحزاب سیاسی خبری بود،و نه ازوسایل ارتباط جمعی، و امکانات مسافرت توسط طیاره و تیز رفتار وبس های راحت میان شهرها وکشورها ونه از برق واستفاده ازوسایل برقی خبری بود. اما باوجود همه این کاستیها، آنچه برای حیات انسان بسیار اهمیت دارد، امنیت جان ومال مردم است که در عهد امیر عبدالرحمن خان وجود داشت ودر سرتاسر کشور در یک سال بیش از پنج فقرۀ قتل ودزدی رخ نمیداد، ولی متاسفانه امروز درکشور ما بعلت مداخلات همسایه های بدخواه ونیزمصلحت گرائی های حکومت کرزی و عدم تطبیق قانون وعدالت اجتماعی یا انتقالی ، امینت جانی ومالی وجود ندارد و روزانه براثرحملات انتحاری یا انفجار بمب های کنار جاده ویا حملات مخالفین دولت برنیروهای امنیتی از50-80 نفر کشته در افغانستان رخ میدهد. دزدی و تجاوز واختطاف وآدم ربائی واختلاس ورشوت خوری وقاچاق مواد مخدر وغصب ملکیت های دولتی وخصوصی از سوی زورمندان ومقامات دولتی ، بیداد میکند.
برای خواندن متن مکمل مضمون فوف الذکر به لینک آتی مراجعه شود:
http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/a_sistani_sharayete_siasi_nezami_emzae_khate_durand.pdf


اسم: عبد المنان کریم   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 04.11.2012

عبد المنان کریم 04.11.2012

دوست و هموطن گرامی دوست محمد از بدخشان!

سلام و احترامات عرض می کنم.

من اظهارات و معلومات مفصل شما را در بارۀ «ترجمۀ» مورد نظر و سایر موضوعات مطالعه نمودم. وسعت و عمق آگاهی شما قابل قدر است. من بر حسب تصادف کتابی را تحت عنوان («افغانستان: یک مطالعه از انکشافات سیاست داخلی، 1880 – 1896، حسن کاکر، کابل 1971، محمد حسن کاکر، «B.A.»(Kab.)، M. Phil.(London) »))، در اختیار دارم که زمانی از کدام دوست، تحفه داده شده است. کتاب بزبان انگلیسی است. سند مورد نظر در صفحۀ 286 الی 288 بنظر می رسد. احتمالاً «ترجمه» ازین «منبع» تهیه شده باشد. برای مقایسه با ترجمه وقت نداشتم. لیکن چنین اسناد، در اخیر کتاب، تحت عناوین «Appendix» شماره وار، ضممه ساخته شده است. در ترجمه این کلمۀ فوقانی، تذکر داده نشده است. از جانب دیگر درعنوان بزبان انگلیسی، بدین صورت دیده می شود:
«
Appendix X
Agreement between Amir Abdur Rahman Khan, G.C.S.I.,
And Sir Henry Mortimer Durand, K. C. I. E., C.S.I. »
در کتاب هر قدر پالیدم، نتوانستم دریابم که این «مخففات»، چه خواهد بود و با چه مفاهیم و کلمات مطابقت خواهد داشت. این کمبودی مرا به تعجب غرق ساخت، که آقای کاکر چرا، این مخففات را با اینکه ایشان احتمالاً ضمیمه را ترجمه کرده باشند، یاد نکرده اند. اینرا هم نمی دانم.

دوست گرامی توصیه های دیگری دارند، که :« در کتاب مرحوم غبار از صفحه 681-699 تحت عنوان مناسبات با دولت انگلیس بموضوع دیورند و پیامد های آن پرداخته شده است که هر افغان علاقمند باید یک بار دیگر آنرا عمیق بخواند.»

دوست گرامی!
با حفظ احترام به کرامت هر انسان، برین عقیده ام که سرنوشت و «حیثیت و کرامت» «ملت افغان» متشکل از تمام اتباع مسکون در کشور ما مقدم بر مقام هر «زمامدار با قدرت»، «سید و میر» و سایر پیروان «تصوف» وغیره، شناخته میشود. اینجانب، «کتب و یا رساله ها» را بنابر فرضیه های مقدماتی ترجیح نمیدهم، که کدام نویسدۀ «معروف» و یا با قدرت نوشته باشد، بلکه از روی محتوا می بینم، که آیا برام قابل قبول است و یا «خیر». به هر انسان، بعنوان فرستندۀ قدرت آسمانی» نمی نگرم. کتاب آقای غبار با «دری» خوب نوشته شده است. اما ازینکه به تناسب «حجم» منابع کافی ندارد، بناءً اعتبار علمی و دقیق بودن، «حقایق» بنابر معمول های «یونورستی ها» و سایر مراکز علمی جهان، اعتبار خود را نزد خودم که تا بحال آزاد فکر میکنم، از دست میدهد.

معقولتر آن خواهد بود، تا همۀ ما میان «تحقیقات علمی» و «اسناد تحصیلی» و «اسناد عقد شده بین دولت ها» فرق قایل شویم. چنین اسناد، بتعداد، جوانب سهیم، برای هریک بحیث «سند اولی» و بزبانملیر جانب تهیه میگردد، که در هر زبان اعتبار اصل را داراست. و دولتها، در حفظ آن مسئولیت دارند. بناءً برایم «متون تحریر شده» در کتب، در قدم اول مطرح نبوده، بلکه «اصل بودن» مطرح است. در عمل «جعل» و احتمال «شهرت طلبی» هر یک میتواند، تحت شک باشد.

پای


اسم: Dost Mohammad   محل سکونت: Badakhshan    تاریخ: 03.11.2012

سه روز قبل که ترجمهء پشتوی معاهدهء دیورند را که توسط پوهاند داکتر صاحب کاکر ترجمه شده است مطالعه می کردم و به دیگران هم توصیه کردم که آن را بخوانند، اما به یادم آمد که من متن فارسی آن را در کتاب ارزشمند «افغانستان در مسیر تاریخ» قبلا مطالعه نموده بودم، بایست به سراغ آن کتاب مهم بروم و در مورد خط دیورند مطالعه بیشتر کنم. در کتاب مرحوم غبار از صفحه 681-699 تحت عنوان مناسبات با دولت انگلیس به موضوع دیورند و پیامد های آن پرداخته شده است که هر افغان علاقمند باید یک بار دیگر آن را عمیق بخواند. مسالهء جالب در این معاهده، مقدمهء آن بود که استاد کاکر آن را ترجمه ننموده اند و مقدمه هر معاهده در جمله اجزای سه گانه آن بسیار مهم است وآن این که : «معاهده مابین جناب امیر عبد الرحمن خان جی،سی، اس ،ائی امیر افغانستان و حدود متعلقه آن در یک طرف و سر هنری مارتیمر دیورند کی،سی،ائی،ای ، سی ای فارن سکرتری دولت عالیه هند و نایب و وکیل از جانب دولت عالیه طرف دیگر»
این مقدمه که از قید قلم پوهاند صاحب کاکر مانده است، در هر معاهده ضروری است و بایست جهت معرفی طرفین معاهده،درج باشد. از ترجمه پوهاند صاحب کاکر و مقایسه آن بامتن اصلی فارسی درج شده در کتاب شادروان غبار به این نتیجه رسیدم که پوهاند صاحب از متن انگلیسی یا کدام زبان دیگر ، معاهده را ترجمه نموده اند ، از همینرو در ترجمه شان چند اشتباه عمده خصوصا در نام های مناطق و اماکن رونما گردیده است.
1- در ترجمه پوهاند صاحب عبارت « د دغو متحدو حکومتونو» آمده است . در حالی که اینجا مسالهء اتحاد و متحد مطرح نیست بلکه هدف از دو دولت «هم عهد و هم پیمان» است که در ترمینولوژی معاهدات که بیشتر از من پوهاند صاحب آن را خوانده اند عبارت « دولتین عالیین متعاهدین یا متعاقدین» است نه « متحدو حکومتونو !»
2- در ترجمه پوهاند صاحب « د پارس تر پولی» آمده است و در متن فارسی غبار صاحب «از واخان « تا سرحد ایرانی» من می دانم که پوهاند صاحب «پرشیا» انگریزی را دقیقا پارس ترجمه کرده اند و درست است . اما اینجا من به همین بهانه موضوعی را که در نوشته های هموطنان ارجمند بار بار تذکر رفته است می خواهم تصحیح کنم. برخی از نویسندگان صاحب نام وقلم می نویسند که نام ایران بعد از سال 1935 م بر قلمرو فارس گذاشته شد و از اعتراض برخی ناموران وطن نیز نام برده می شود ، این حرف با وجود صحت یک ظرافت هم دارد و بدون آگاهی از آن موضوع نامکمل می ماند. اول اینکه در سال 1893 م در معاهده دیورند در کابل سرحد ایرانی آمده است نه «فارس» خود می رساند که ایران نیز به حیث نام رسمی آن کشور معمول بوده است و اسناد دیگر هم است که نام ایران بر همین جغرافیای کنونی آن، قبل از 1935 م هم در اسناد رسمی معمول بوده است ، اما در غرب، ایران را فارس یا پرشیا می گفتند ، رضا شاه از خارجی ها خواسته است که عوض فارس و پرشیا ، رسما کشورش را ایران بگویند ، اما در داخل ایران و در کشور ما، ایران را ایران می گفتند نه فارس. همسالان من همه به خاطر دارند که در تاریخ صنف پنج خوانده بودیم که شاه محمود هوتکی به نام شهنشاه ایران و افغانستان در اصفهان اعلان پادشاهی کرد( اگرچه نام افغانستان در آن زمان هنوز رسما برکشور ما گذاشته نشده بود زیرا این زمان، قبل از 1747 م است)
3- پوهاند صاحب منطقه های چنگ( به فتح چ و ن)وادی آرنوی،چاگی، خواجه عمران،تهانه غواشه را بالترتیب : چاناک ، ارنوایی دری ، چاغی ، خوجه امران ، غوشه پوسته درج کرده اند که صحیح نیست ؛ اما چون از انگلیسی ترجمه کرده اند ( یا زبان دیگری) و به متن فارسی مراجعه نکرده اند، همچو اشتباهات به وجود آمده است.
4- امر پذیرفته شده این است که اعلام نبایست ترجمه شوند. در متن فارسی آمده است که « و چشمه شیر اوبه را به افغانستان می گذارد» در ترجمه پوهاند صاحب « او د شربو چینه به افغانستان ته پاتی کیژی» در حالی نام آن «چشمه شیر اوبه» است که باید به همان شکل حفظ گردد و به افغانستان می گذارد باید به « افغانستان ته پریژدی» ترجمه می شد ، این دو عبارت در معاهدات با هم فرق دارند، اگر متون عادی باشد ، آن قدر مهم نیست.
5- در متن پشتو آمده است: « ...دغه لیکه به بیا د ریل وی ستیشن او دهغی پوشتی تر منح چی د میان بلاک په نامه یادیژی ، تر نیمایی پوری رسیژی....» غبار صاحب در متن فارسی می نویسد: «..این خط حد عدل مابین ریلوی ستیشن و کوهچه بمیان بلاک می رود..» میان این دو متن جمع کردن دشوار است! استاد کاکر می گوید میان ایستگاه ریل و پشته یا در متن فارسی «کوهچه»که «میان بلاک» یاد می شود . استاد کاکر شاید به متن اصلی مراجعه کند، این تناقض را رفع نماید و شاید هم حروف چین کتاب غبار صاحب در مطبعهء دولتی کابل اشتباه کرده باشد و کدام کلمه از نزدش فراموش شده باشد. مثلا استاد کاکر می نویسد«..د میان بلاک په نامه یاد دیژی» و این عبارت در متن فارسی نیست و از قلم مرحوم غبار افتاده است . من گمان می کنم که این منطقه « میان بولدک» نام دارد، نه «میان بلاک» ، کسانی که در کویته و قندهار زندگی نموده باشند با این پشته یا تپه و یا کوهچهء « میان بولدک» آشنا هستند . شاید کدام خواننده و یا استاد کاکر در مورد نظر دهد.
6- مهمترین تناقض میان دو متن مساله شش لک اضافه بر دوازده لک وجه عطیه سالانه برای امیر عبد الرحمن خان از طرف انگلیس است که استاد کاکر آن را « هر کال د مالیی مرستی په دول» ترجمه کرده اند. زیرا عطیه یک چیز است و مالیه چیز دیگر و اگر واقعا در متن انگلیسی این معاهده واژهء « مالیه » آمده باشد، ما افغان ها می توانیم در دعوای خود این دلیل را نیز بیفزاییم کنند که انگلیس در برابر استفاده از آن طرف خط دیورند برای پادشاه ما مالیه می داد؛ ا ما عطیه چیزی دیگری است که همه می دانند و از همینرو اعلیحضرت شاه امان الله این عطیه 18 لک کلداری را که پدر و پدر کلانش از انگریز اخذ می کرد ، از گرفتن آن ابا ورزید و اگر مالیه می بود ، آن شاه انقلابی حتما مالیه اراضی کشورش را از امپریالیزم انگلیس اخذ می کرد.
خوانندگان ارجمند میان دیورند و امیر عبد الرحمن خان دو معاهده در کابل امضا شده است که می توانند آن دو معاهده درا در صفحات یاد شده افغانستان در مسیر تاریخ مطالعه کنند.


اسم: م، نعیم بارز    محل سکونت: فرانسه    تاریخ: 03.11.2012


آقای کرزی در شرایط موجود هوشیارانه تصمیم روی معضلۀ خط دیورند را از صلاحیت مردم دانست!

یکصد ونوزده سال از خط مرزی بنام دیورند یا گند مک میگذرد اما هنوز یک دیدگاه روشن ویک راه حل که مورد رضایت و توافق مردمان دو طرف خط واقع شده بتواند به میان نیامده است، تا چه رسد به اسنادی که به نفع افغانستان طرف اقناع حکومت پاکستان وجامعه ملل واقع گردد.
چند روز قبل آقای گروسمن نماینده دولت امریکا در امور افغانستان و پاکستان از برسمیت شناختن خط دیورند سخن گفت و رئیس جمهور کرزی مذاکره وتصمیم درآن مورد را از صلاحیت حکومت نه بلکه از صلاحیت مردم افغانستان دانست و این مساله در رسانه های گروهی داخلی وخارجی افغان بیک موضوع داغ مبدل گردید، بنااً خواستم آنچه مدرک و استدلالی که دراین ارتباط دارم پیش کش خوانند گان محترم نمایم.

در آغاز با نگاهی به گذشته تاریخی خط سرحدی بنام دیورند نکات چندی از یک نوشته زیر عنوان «معضله خط دیورند و آیندۀ روابط افغانستان – پاکستان» از آقای احمد شایق قاسم «پژوهشگر در دانشگاه ملی آسترالیا» را با همه جانب دارانه بودنش به نفع دولت بریتانیای آنزمان و در حال به نفع حاکمیت پاکستان در اینجا می آورم ولی بعد موضوع را مختصراً مورد تحلیل و بررسی قرار میدهم.

نویسنده محترم نتیجه کارتحقیقی خود را در قید هفده صفحه آورده و در صفحه شانزده و هفده اسنادی را که از نظر گذرانده بصورت علامه و اشاره نیز توضیح نموده است.
گفته میشود« موافقتنامه دیورند از سوی کمیسیون های مشترک تعیین و علامه گذاری سرحد بریتانیا – افغانستان در سال 1896 به امضای sir Henry Mormoftimer Durand و امیر عبدالرحمن خان در برابر . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/n_barez_tasmim_hoshuaranae_karzai_dar_sharayet_maojud.pdf



اسم: عبد الحکیم سامع   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 03.11.2012

د «ډیورنډ کرښه او روستۍ پراختیاوې» پر لیکنی څو یادونی!

د محترم « سر لوڅ مرادزی» په لیکنه کښی، چه د «افغان جرمن آنلاین پورتال» کښی، په ۳۱/۱۰/ ۲۰۱۲نیټه خپره سوی، ځینی «ټکی» می تر سترګو لاندی سوی٬ چه زه یی دی ته وهڅولم٬ تر څو لنډی یادونی وکړم. تر هر څه د مخه غواړم یوه فرعی موضوع ته هم اشاره وکړم چه د دوی په لیکنو کښی هم داسی یو «سبک» وینم، چه ممکن لکه یو شمیر نورو وطنوالو غوندی، خپله خاصه «ژبه» ولری. خدای دی وکړی چه «غلط فهمی» و نسی. ما پښتو لیکنه نږدی ۵۰ کاله پخوا، چه فکر کوم٬ په هغه زمانه کی لا یو «ډول» «ستندرده» ژبه به مروجه وه، زده کړی. خو اوس لیدل کیږی، چه ځینی «محلی» او یا نور«نوی بدلون» راوړل لاره موندلی. دا د دوی پوره حق دی. خو که اجازه را کړی٬ د دوی لیکل سوی کلمه: «روستی»، چه په سرلیک کښی راغلی ده، په خپللیک کی، د «وروستی» په ډول ولیکم او ماته په دری ژبه «اخیر» یا «آخری» معنی لری. که می اشتباه کړی وی٬ تر هر څه د مخه «بخښنه» غواړم. د مثال په توګه، زمونږ د وطن «ګندنه»، چه په «پاکستان» او یا په «پیښاور» کی، ورباندی دهغه «محل پښتنو»٬ زما د معلومات پر بنسټ، د «مهاجرو سابه» نوم ایښی ، نه غواړم چه زه هم دا کلمه په ژبه راوړم.

له بلی خوا څخه د محترم لیکوال توجه دی ته را . . . .

متن مکمل این مقاله را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/sameh_ah_de_dewrand_karsha_ao_wrustanay_parakhtia.pdf


اسم: داکتر سیدخلیل الله هاشمیان   محل سکونت: اضلاع متحده    تاریخ: 03.11.2012

ترجم
خط دیورند، چلبازی وچالاکی و اهانت انگلیس
به تمامیت ارضی افغانستان دوباره شروع میشود
بقلم بروس ریچاردسن، ژورنالیست معروف امریکایی
مخط دیورند که اساسا ً بحیث جدا ساختن وعلامه گذاری "ساحه های تحت نفوذ" بین هند برتانوی و روسیۀ تزاری در قرن 19 ایجاد شده بود، به تدریج به حیث سرحد بین المللی و آذوقۀ متداوم برای مباحثۀ خشنوت آمیز انکشاف کرده است.
ازین اهانت دورۀ استعمار به حیث وسیله ای به منظور تجزیه و تضعیف افغانستان و بنا بران کنترول وتغییرشکل دادن نفوس اکثریت افغانستان، یعنی قرار دادن قوم پشتون در تحت نفوذ استعمار و منافع هند برتانوی، کار گرفته شده است.
این خط که در سال 1893 طرح شده، موقف افغانستان و اکثریت دانشمندان جهان درین باره ازین قرار است که پاکستان حق تصرف قانونی یا میراث خوری در ساحۀ ارضی هند برتانوی را ندارد. این موقف از دیر زمانی است که توسط اکثر حقوق دان ها و دانشمندان معروف جهان اتخاذ شده است. واضحا ً برای دپلومات ها و پالیسی سازان بی معلومات امریکایی بی تفاوت است، در حالیکه. . . .

متن مکمل نرجمۀ جناب داکتر هاشمیان را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/hashemian_s_k_khat_dewrand_b_rishardson.pdf



اسم: د افغانانو د یو والي کمېسیون   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 02.11.2012

د ډیورنډ په منحوسې کرښې باندې د امریکایي چارواکو څرګندونې او پر وړاندې یې دافغان محصل ټولنې غبرګون
۱۱-۸-۱۳۹۱
کابل ـ افغانستان
نن پنجشنبه په کابل کې د افغان محصل ټولنې په نوښت یاده غونډه جوړه شوې وه، چې په دې ستره غونډه کې یوشمېر سیاسي ګوندونو، مدني ټولنو، علمي او اکاډمیکو شخصیتونو
او قومي مشرانو برخه اخستې وه.
د یادې غونډې ګډونوالو د امریکایې چارواکو وروستۍ څرګندونې په کلکه وغندلې اودا کرښه یې یوه استبدادي ، د افغانستان او پاکستان د شخړې دزیاتېدو لامل وګڼله دیادې کرښې په نه منلو یې خپلې رایې او نظرونه سره شریک کړل.
د غونډې ګډونوالو د افغانانو دیو والي کمېسیون تر نامه لاندې یوه کاري اجرائیه ډله جوړه کړه، تر څو د ډیورنډ کرښې په اړه د افغانانو غبرګون په عملي توګه پلی کړي او بلاخره دیوه ملي خوځښت بڼه ورکړي.
د غونډې برخه والو دغه راز څرګنده کړه، چې افغان مسلمان ولس په خپلو ملي مسایلو کې په یوه خوله دي سره، ټولو کورنیو او نړیوالو خاینونوته به غاښ ماتونکی ځواب ورکوي.
او همدارنګه یې دراتلونکو د لازیاتوخوځښتونو خبر هم ورکړ
په درنښت
د افغانانو د یو والي کمېسیون


اسم: عتیق پاڅون   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 02.11.2012

افغانستان د پاکستان په سیاسي، اقتصادي او ستراتیژیکه کلابندۍ کې آو د افغانستان په وړاندې د امریکې د متحده ایالاتو دوه مخی سیاست
د سترو استعماري قوتونو مخصوصاً انګریز د استعماري او پراختیا غوښتونکي سیاست په نتیجه کې زمونږ ګران هیواد افغانستان په یوه واړه، غرني، له آزادو اوبو او سمندر نه محروم هیواد تبدیل شو چه خپل عنعنوی او ښه ګاونډیان ئې له لاسه ور کړل او بالآخره د انګریز د یوې سترې استعماري توطئې په نتیجه کې په خپله خاوره کې د یوه نوي جوړ شوي ډیر بد مرغه ګاونډي (پاکستان) په غم اخته شو.

د دې نوي هیواد د جوړولو انګیزې او هغه پروبلمونه چه دې بد بوټي نړیوالو او په خاصه توګه خپلو دوو ګاونډیانو افغانستان او هند ته ور پیښ کړي دي
له لُمړي او دوهم نړیوال جنګ (۱۹۱۴-۱۹۱۸او ۱۹۳۹- ۱۹۴۵) وروسته د نویو پراختیا غوښتونکو رقابتونو او رقیبانو او د نړۍ د نوي اقتصادي او سیاسي نظم د را منځ ته کیدو په نتیجه کې هر ستر قدرت کوښښ و کړ چه په پخوانی تعریف ډیرې مستعمرې اما په نوي تعریف د سیاسی نفوذ ډیرې سیمې تر لاسه کړي څو له یوې خوا خپل صنعتي تولیدات او وسله په ډیره ګرانه بیه هلته و پلوري او له بلې خوا له دې هیوادونو او سیمو څخه د خپلو صنایعو د پاره په وړیا ډول او یا په ډیره ارزانه بیه اومه مواد او د کار انرژي تر لاسه کړي. همدا رنګه به دوی د خپل تر نفوذ لاندې ساحو او هیوادونو په سیاسي چارو کې آزاد لاس او د کلکې مداخلې امکانات هم در لودل.

د انګریز استعمار د دې کوښښونو په لړ کې . . . .

پاملرنه:
د دی په زړه پړری مضمون بشپړ متن د افغان جرمن آنلاین د تحلیلاتو په څانګه کی کولای شی ولولی. او یا هم لاندی لینک کاپی کړی او د خپل په براوزر کی یی نصب کړی او لیکنه ولولی.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/pazoon_at_afghanistan_de_pakistan.pdf



اسم: حفیظ ملیار   محل سکونت: اطریش    تاریخ: 02.11.2012

لوی افغانستانه


زما د ژوندارمانه يا دوم به دې

لوی افغانستانه يادوم به دې

ځط د ډيورنډ د ظلم کرښه ده

امونه تر بولانه يا دوم به دې

تن نه که جلايي قلب جلا نه دی


زما پښتونستانه يادوم به دې

زه لکه حافظ در پسې ړوند يمه

زما د درد درمانه يادوم به دې

جار له ميړنو حفيظ مليار شمه

خوشحال او ملنګ جانه يادوم به دې


اسم: ایمل خان فیضی   محل سکونت: کابل افغانستان    تاریخ: 02.11.2012

روزنامۀ اندین اکسپرس هند:
هدف از خط دیورند در امتداد دریای اندس
مرز بندی نه بل تفکیک ساحات تحت نفوذ کلکته و کابل بود
روزنامۀ اندین اکسپرس هند: هدف از خط دیورند در امتداد دریای اندس مرز بندی نه بل تفکیک ساحات تحت نفوذ کلکته و کابل بود.

نشریۀ اندین اکسپرس در مقاله ای تحت عنوان (خط دیورند) که بتاریخ ۳۱ اکتوبر سال جاری منتشر گردیده است، نوشته است: اگر چه لندن و واشنگتن همواره از ادعاهای پاکستان مبنی بر خط دیورند حمایت کرده اند، اما برخی صاحب نظران غربی انگیزۀ این حمایت را برخاسته از منطقی می دانند که هدف آن جلب حمایت پاکستان در جنگ سرد بود.

به نقل از این روزنامۀ هندی، کتابخانه مجلس عوام بریتانیا یک گزارشی را در ماه جون 2010 به نشر رساند که در بخشی از آن چنین آمده است:

"ماهیت و چگونگی حقوقی خط دیورند هیچگاهی به گونه قطعی حل نشده است."

روزنامۀ "اندین اکسپرس" در ادامه می نویسد . . . .

متن مکمل مقالۀ جناب ایمل خان فیضی را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/faizi_e_k_hadaf_az_khat_dewrand.pdf


اسم: سرلوڅ مرادزی   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 01.11.2012

ډیورنډ کرښه او روستۍ پراختیاوې

پاملرنه:
د دی په زړه پړری مضمون بشپړ متن د افغان جرمن آنلاین د تحلیلاتو په څانګه کی کولای شی ولولی. او یا هم لاندی لینک کاپی کړی او د خپل په براوزر کی یی نصب کړی او لیکنه ولولی.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/moradzai_s_dediorand_karkha_aw_worosti.pdf


اسم: Dr. Sal Sayedi   محل سکونت: UK    تاریخ: 01.11.2012

درنولوستونکو او محترم اودقدر وړورور جناب داکتر صیب مرادزی زما احترامات او سلامونه ومنئ
څوخبرې ستاسې شریکول غواړم:
د ایساف ویاند وایی چې د لمړي فرمایشي بن په کنفرانس کې دایساف وظایف دډیورندلاین نه هغه خواته د عملیات مندات او وظیفه نه ده وړکړل شوې او په دې د افغانستان او پاکستان د حکومت او مقاماتو سره کار روان دې. خو هماغسې چې تاسې پوهیږئ دوی که وغواړه هماغه کوي. دپاکستان خوشامند او هغه بل شي په تللو يې لاس پورې کړای. هماغسې دانګلستان د وخت د صدراعظمچمبرلین په ۱۹۳۹م کال هیتلر په غوړه مالی خوشخاله نه شو کړای او ټکر حتمی او یواځنی لار وه دلته هم همدا حالت راغلی د دپاکستان د دوه مخه سیاسیت نه یواځنی لار مستقیم مسایل مطرح کول او حلول دي. داسې حلول چې دبل خیانت او دافغان ولس اوملت په حق د تاریخی شواهد او اسنادو مخالف معامله وشي مشکل به نور هم کړکیچن کړي. دا سې عادلانه حل په کار دې چې مشکل په درست او واقعی شکل حل کړي او خلکو او زمونږ ملت سره جفا ونشي.
ډیورندلاین غیر مشروع او ناروا تحمیلی کرښه ده او باید له عملا له منځه لاړه شي. بل بحث دمعاملې د هیچ چا سره په دې مرحله کې نه شته. تاریخی اسناد، حقوقی اسناد او نورمونه ښکاره دي. موخه ښکاره او هدف ښکاره.
دمناسب او عدم مناسب وخت خبری چې دلته او هلته کیږي داسوال را پیدا کوي چې دا مناسب وخت به کله راځي؟
داچه مونږ ددې خبری د را پاریدو عامل په اوس کې نه شو هم ضعیف استدلال او دمسؤولیت نه فرار دی. ملت داحق لری دا مسأله ژوندی وساتی. هو که حکومتونه دخلکو دارادی مظهر دي چې باید وي نو حکومتونه مسؤولیت لري د لازم موضوعات او دملت ارزو د تاریخ شواهداو عدالت پر بنا په مناسب وخت کې مطرح کړي. او که بل څوک يي مطرح کوی نو بای سپین او ښکاره دریځ پکار دې او شف شف ویل له سره ردوو.
په دې برخه کې چې د احمد او د محمود، لالا او ماما و خان او ملک سره دې مصاحبه وشي. هغه ډول چې یو وطنوال تأکید کوي. زه غواړم ووایم د څه دپاره؟
د ټولو ته جوته ده چې پاکستان تقریبا ټول هغه شخصیتونه چې ښکاره او رسا نظر او دریځ يې لرو یا تبعید کړي، یا وژلي او یادلسهاو دسایسو سره مواجه کړي او تارګیت کیلنګ خو لا جاري دی. په غربی نړۍ کې په تورو پټو او برالا لستو کې داخلول خو دپاکستان تالي څټو ته ډیر آسان کار دی. نو په په داسي شرایطو که د څه لپاره عام پوښتنه او یا ریفراندم. ددې لباره چې زمکه خرڅوو او یا لیلام او معامه او خیانت قصد دی. نه له سره نه او دا صلاحیت په هیڅ سازمان او شخص او شخصیت کې نه شته او نه وینم. هو د بهرني زبر ځواک دوتلو وروسته او ددې پړاو د وظیفی او موخې د حاصلولو وروسته بیا د ملت حق او انتخاب او نظر هیڅ څوک نه شي ردولای او قایمقام نه لري.
د اوس هدف او موخه مالومه ده مصاحبې او دهغه او دغه موضع او نظر او ریفراندم د څه لپاره؟ احزاب او مشران او سیاسي ګوندنه په دې برخه کې چې زمونږ به زړه کې چاړه تیرشوی، غیر مشروع و غیر قانونی دی د کوم بحث ګنجایش نه لري. دډیورندلاین غیر مشروع دی.
دیادولو وړ ده چې پاکستان به دامریکې او نړیوالې ټولنې په مجبوریتو، په داخل کې دخپلو اجنتانو او پنځمې ستنې په موجودیت او خاینو او وطن دښمنه عناصر په خیانت او د افغانستان په داخل کې په حاکمیت کې دبرلاسی موجودیت او دمجبورو سیاسي مخالفو ګوندونو موجودیت باندې حساب کوي. خو د افغان ملت اراده، تاریخي شواهد او دحق زور د هرڅه نه زور ځواک دې او ډیورند لاین به ختمیږي- انشاء الله تعالی. شواهد ښکاره کوي چې غولیدلي او مجبورعناصر به خپلو خطاو ته متوجه کیږي او د خرڅ شوو افراد هویت به برملا کیږي او حق به کامیابیږي انشاء الله تعالی.


اسم: عبدالرشید قدوسی    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 31.10.2012

نویسندۀ محترم موضوعات مختلف «نو و کهنه» را پی هم قرار داده است که در رابطه با مطالب ایشان، متمایل به تبصره نیستم. زیرا مخالفت و هم خوشبینی یک انسان نسبت بیک سیستم سیاسی و مسئولین آن، بر واقعیت های عینی اثری از خود، بجای مانده نمی تواند. در مقام ونقش «پاکستان»، در رابطه با وقایع کشورما و منطقه، در طول تاریخ موجودیت آن، این چنین احکام نویسنده را نمی توان کاملاً «دقیق» دانست. بعنوان مثال جملۀ ذیل را از نظر می گذرانیم: «... این پاکستان است که جنگ ۳۳ ساله را در کشور ما شعله ور ساخته است...».
در بین موقف در جنگ سهیم بودن و موقف پیش بردن منفردانۀ جنگ، باید فرق قایل شد. بدون اینکه جزئی ترین گذشت در برابر اعمال تجاوزگرانه و اهداف خصمانۀ پاکستان، در برابر خاک ما صورت گیرد، باید در هر لحظه و موقف « واقعبینی » را از دست ندهیم.

بخصوص از آنجهت که پاکستان، ازهمان آغاز تأسیس آن، تا اکنون به آن مرحلۀ از «ثبات» اجتماعی – سیاسی و نظام قانونی مورد اعتماد برای تمام افراد جامعه نرسیده است، که به تنهایی، چنین جنگ هایی را به پیش برده بتواند. بهر صورت اینکه «خط دیورند» در مناسبات بین دو کشور، بطور خاص چه اثری در آینده هم خواهد داشت، پاکستان با نفوس بیش از ۱۸۰ میلیون، کشور همجوار افغانستان است، که طولانی ترین سرحد مشترک را با این کشور نشان می دهد. راه همزیستی باید، بجای مقابله جست و جو گردد، بخصوص که پیوند های عمیق تاریخی، مردم ما و باشندګان آنطرف «سرحد» موجود است.

دولت پاکستان از آغاز تأسیس آن در سال ۱۹۴۷م توسط «برتانیۀ» استعماری در تحت شرایط کاملاً نوین بین المللی، در عقب همان «خط دیورند»، بمثابۀ ساخت دست و مغز، قدرت بزرگ استعماری انگلیس تشکیل گردید. چنانچه متصل به آن، در تحت شرایط جدید «توازن» قوای بین المللی، شمول آن، در «پکت های نظامی غربی» انجام یافت، که در «موجودیت» آن بحیث یک دولت جدید و مستقل، نقش تضمین کننده داشته است. . . . .

متن مکمل مقالۀ جناب عبدالرشید قدوسی را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.



http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/qodusy_ar_moshkel_pakistan-ba_afg_bar_sar_tsjist.pdf


اسم: دوست محمد   محل سکونت: بدخشان    تاریخ: 31.10.2012

به مسئولان افغان جرمن آنلاین ! السلام علیکم. سپاس از این همه روشنگری های تان. تا جایی که مقالات پورتال وزین شما را مطالعه می کنم، نوشته های آقای سلام خان اغلب شرح اخبار است و تحلیلی هم نیست،و تکرار حرف های گفته شده دیگران؛ شیوهء ایشان چنین است، ایکاش شما یک نوشته عمیق و تحلیلی در مورد خط دیورند را،از میان ده ها نبشته پورتال خویش در این رابطه، به نظر خواهی می گذاشتید. اگر شما میان نبشته شاغلی سلام خان و نوشته های دیگران مقایسه کنید می بینید که نوشته های دیگران از عمق و تحلیل و روشنگری بیشتر برخوردار است. اگر به همین بهانه مقاله علمی ، تحلیلی و به دور از احساسات استاد محمد اعظم سیستانی را که در 19 دسمبر 2007 تحت عنوان « برای نجات از بحران ، چاره ی جز ....»نوشته اند و در بخش رویداد های تاریخی پورتال آمده است، به نظر سنجی بگذارید، هم برای خوانندگان مفید است وهم قابل بحث و کاوش بیشتر.نشر مجدد معاهده دیورند به زبان اصلی و ترجمه آن به زبان پشتو توسط استاد کاکر، نیز مفید است تا خوانندگان بدانند که واقعا در آن موافقتنامه چه آمده است؟ باز هم شما مصلحت های دنیای آگاهی بخشی را بیشتر می دانید.
---------------------------------------

آرزومندم نظر دیگرم را در مورد نوشته آقای عبد المنان کریم نیز درج بفرمایید. با احترام


اسم: Dost Mohammad   محل سکونت: Badakhshan    تاریخ: 31.10.2012

حرف های داکتر صلاح الدین سعیدی ، ساکن لندن، حرف های منطقی در مورد مساله ء ملی خط دیورند است، ما نبایست در مورد یک مساله ملی، حرف های نفاق آمیز بزنیم. شادروان طاهر بدخشی در زمان شاه ایامی که مظاهرات اجازه بود، در 9 سنبله روز ملی پشتونستان دوش به دوش خان عبد الغفار خان در پشتونستان وات حضور به هم رسانده بود که فوتوی های آن صحنه ها در کتاب یاد نامه بدخشی مرحوم آمده است.
افغان جرمن آنلاین با امکانات وسیعی که دارد با افرادی از آن طرف خط دیورند مثل اسفندیار ولی، افراسیاب ختک،اچکزی، افضل لالا و دیگران مصاحبه کند، ببیند که آن ها در مورد چه می گویند؟


اسم: امان الله عمر    محل سکونت: اضلاع متحده    تاریخ: 31.10.2012

د ښاعلی روستار تره کی د پام وړ،

تاسو په خپله مقاله کی د دیورند د کرښی په هکله د پاکستان په اړه مو لیکلی چی ګواکی پاکستان د افغانانو دوست هیواد دی، افغانان نه پوهیږی چی د پاکستان دوستی د افغانستان سره په کومه مرحله کی قایم پاتی شوی دی که په دی اړه معلومات راکړی ښه به وی.

بله دا چی یادونه مو کړی چی ګواکی ناتو د لر او بر پښتنو سره په خونړی جګړه اخته ده!
داسی انګیرنه د پښتنو په نامه د پښتنو سره دښمنی دی، ځکه پښتانه د ناتو دښمنانان نه دی او دا جګړه د پښتنو سره نه دی او په لر او بر کی طالبانو د پښتنو استازی نه دی په دی جګړه پنجابان، عربان او د سیمی ځینو وګړو ګډون لری او دا د پاکستان جګړه دی نه د پښتنو، تاسو ته نه ښایی داسی لیکنی وکړی چی پښتنو په نامه پښتون اولس سره دښمنی وی.

تاسو د دیورند کرښه د جنجال، ستونره او معضله په نامه یاد کړی په داسی حال چی د دیورند موضوع او ملی داعیه دی.

په درنښت


اسم: Mina   محل سکونت: USA    تاریخ: 31.10.2012

It’s laughable to see someone who proclaims himself as an educated, religious and productive member of community, and yet making irresponsible comments about the so called “Durand line”. While his real motive is suspicious, his argument is trifling and his polemic point of views are ignominious. I feel especially sorry for a person with a PhD who cannot write few sentences with proper grammar, punctuation and spelling. I can see that his position on the so called “Durand line” is as weak as his writing skills
PLEASE DISREGARD MY PREVIOUS POSTING SINCE "DURAND"WAS MISSPELLED.


اسم: Dr. Sal Sayedi   محل سکونت: UK    تاریخ: 30.10.2012

سلام به شما
بحث (دیورندلاین) و سرزمین افغانستان کامل را به قوم و تقسیمات قومی خلاصه کردن و به محاسبات اقلیت و اکثریت بردن بسیار یک بحث ضعیف، به نفع دشمن و به نحوی خاینانه است. این بحث را به جانب اقلیت و اکثریت قومی بردن هم قسماً دشمنانه و نادرست است.

من به این باورم که مشروعیت رهبری در یک جامعه در ګذشته هرچه بوده باشد اما درین عصر نباید باساس قوم و دین و منطقه باشد. معیار اصلی همان انتخاب مردم است. مسألۀ قومی و دینی و زبانی در بخش زعامت و ایجاد آن قوت میګیرد که این زعامت های صادرات و یا براصول زور و تفنګ و تفنګ سالاری باشد. در غیر آن ملت را آزاد بګذار و ملت خود انتخاب مناسب را باید به اساس شایستګی و کاردانی خواهد داشت و فتنه های قومی را درین راستا دامن زدن به نفع افغانستان نیست و به ذات خود نادرست است.

له بلې خوا په بحث کې منطق وړاندې کول په کار دي نه کنځلې.
همدارنګه په دې مرحله کې داسې مطرح کول چې دا د ملت کار دې هم دقیقه خبر نه ده او ظاهر فریبنده خبر ده. مونږ څه د تصمیم نیولو لپاره نه لرو. خبر ښکاره ده: دیورند کرښه غیر مشروع ده و السلام.
نور نو په دې کې جرګه او ټول پوښتنه و اویا ریفراندم څه مانا لري؟ دقیقاً چط په دې مرحله کې بحث او جریات دمعاملې بربرې کړي او دمنلو وړ نه ده.


اسم: اختر قسیم یار   محل سکونت: اضلاع متحده    تاریخ: 30.10.2012

د زیاتو سلامونو وروسته د ډیورنډ د مسآلی په مورد فقط ددی یوه حقیقت یادول ضرور دی چه نه د امریکایی استعمار د نماینده سره او نه د بیکلتوره سیتمیانو سره دا حق شته چه د ډیورند په مسآله خبری وه کړی، ځکه چه ډیورنډ یوه ملی مسآله ده چه د افغانستان په ټولو (۳۰) ملیونو خلقو پوری اړه لری.
کله چه امریکایی استعمار او د استعمار مزدورو سیتمیانو د افغانستان د خلقو څخه د ازادۍ دا روان جنګ وه ګاټه، نو په هغه وخت کی هم ګروسمن او هم د حامد ناموس فروشه سیتمی حکومت او مزدور سیتمیان دا حق لری چه د ډیورنډ په مسأله خبری وه کړی. لیکن دا عسی معلومیږی چه امریکایی استعمار هم د افغانستان په نیولو کی د پخوانی شوروی اتحاد په شان مطلق ناکامه شه او حتی د افغانستان په ۹٪ خاوره هم کنترول نه لری. د استعمار سیتمی جګ منصبدراران او مامورین د خپلو کورونو او د فترو څخه بیرون نه شی وتلای. نو په دا سبب د ډیورنډ د موضوع یادول هم د ګروسمن لپاره او هم د حامد د کمزوری، غلام بچه سیتمی حکومت لپاره بی وخته او بی مورده خبری دی.
بل داچه ګرچه امریکایی استعمار او د استعمار سیتمی مزدوران په بی اساسه پروپاګندو کوشش کوی چه د افغانستان پښتانه چه د نفوس په لحاظ د افغانستان تقریبا ۵۵٪ تشکیلوی په ډیره بی وجدانه درواغو ۴۲٪ لیکی. لیکن دا احمق سیتمیان باید په دی حقیقت پوه شی چه اکثریت اکثریت دۍ او تبعیضی احصایی هیڅ کوم تاثیر نه لری.
د افغانستان دوهم لوی قوم تاجک دی چه شمیر یی نسبتا د هزاره او ازبکو وروڼو څخه ډیر دئ. تاجک د افغانستان تقریبا ۲۱٪نفوس تشکیلوی، چه د افغانستان د ۳۴ ولایتونو څخه فقط په دریو والیتونو یعنی پروان ، تخار او بدخشان کی اکثریت لری. په تاریخی لحاظ اکثره تاجک افغانان په ۱۹۱۷ کال د بلشویک د روسی انقلاب په وخت کی د ازبکو او ترکمنو افغانانو په شان افغانستان ته د تاجکستان د کوچنی هیواد څخه مهاجر شول. تاجکستان د افغانستان په شمال کی یو وړوکۍ هیواد دۍ چه تقریبا (۵) پنځه ملیونه نفوس لری. د تاجکستان ددی پنځو ملیونو نفوس حتی زیاته برخه ازبکان تشکیلوی چه کله کله د قومی تبعیض په وجه په تاجکستان کی د ازبکو او تاجکو ترمنځ جنګونه او ډیری بدی پیښی کیږی چه د یادولو وړ نه دی.
ستاسو د معلوماتو لپاره د ډیورنډ د خط په واسیطه جدا پښتانه تقریبا (۴۰) ملیون نفوس لری چه د افغانستان او تاجکستان د دواړو ملکونو څخه د نفوس په لحاظ ډیر خلق دی. تشکر. ډاکتر قاسمیار.

Dear Editor: Ambassador Marc Grossman is right (New York Times, October 29, 2012), and he did not make a mistake. Not all people of Afghanistan agree with the Durand Line. The reason this is an issue because Pashtuns (42%) according to World Fact Book, has been ruled Afghanistan since 1747 when Afghanistan emerged a new state in the region. As a matter of fact all leaders of Afghanistan who were also Pashtuns compromised the Durand line, but to not hurt the Pashtuns' feeling they kept it live without substance or legal stand. Non-Pashtuns (58%) do not care abut the Durand line. The reason Pashtuns want to keep up with the lost territory is because they are assuming if Pashtuns of the other side join Afghanistan witch they will never do, they will comprise a majority. With the current political affairs and democratic pluralism, the Pashtuns lost political power in Afghanistan and in essence they are a minority group against non-pashtuns. Remember Afghanistan lost Panjdeh to the Russians in the 19th century. Why don't they ask the return of Panjdeh?
Farid Younos
Lecturer
California State University-East Bay
925-458-6366


اسم: حیران   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 30.10.2012

د عبدالکبیر مومند په ځواب کې باید ووایم، کله چې نوموړی خپله وايي « دډیورند کرښه کومه قانونی اعتبار نلري او تر اټکه او جېلمه پوری دلوی افغانستان خاوره ده.» نو بیا په هر حال کې، په ورځ او شپه کې، په ویښه او خوب کې، پرون، نن او سبا کې باید ددې ِغوښتنې لپاره، لاس په کار واوسو. ناټو یوازې نه، که د ځمکې پر سر هر هیواد او ملت افغانستان سره مرسته وکړي چې موږ دغه ملي حق تر ګوتو کړو، باید موږ افغانان ورته لبیک او ښه راغلاست ووایو !
افغانستان شکر دی اوس هم خپلواک دی او غواړو تر اباسین پورې افغاني خاوره چې د پنجاب تر واک لاندې ده، له پنجابي ښکېلاک څخه ازاده کړو. که په دې داعیه کې هر هیواد موږ سره مرسته وکړي، د سر په سترګو يي مننه کوو! په نیک کار او د هیواد او ملت د ملي ګټو لپاره د پردیو په مرسته کې عیب نشته، عیب د پنجاب، یانې د غلام په غلامۍ کې دي!!!


اسم: عبدالکبیر مهمند   محل سکونت: اضلاع متحده    تاریخ: 30.10.2012

ګرانو وطنوا لو سلام وعلیکم :

دډیورند کرښه کومه قانونی اعتبار نلري او تر اټکه او جېلمه پوری دلوی افغانستان خاوره ده. خو پدغه شرایطو کی چی افغانستان بهرنیو یرغلګرو اشغال کړی دی یو قوي مرکزی او ملی دولت نلرو او بی شمیره نورو ستونزو سره هم مخ یو. د ډیو رنډ په باره کی ږغ پورته کول د یو کوچني شمیر تجزیه طلبانو له خوا چی د بهرنیو په اشارو یی دا کار پیل کړی دی موږخپله اند یښنه د افغانستان باتور ملت سره شریکوو.
۱. یرغلګر غواړي چی دافغانستان د خلکو داحساساتو څخه استفاده وکړي او داشغال څخه د خلکو پام د پښتونستان مسآلی ته راواړوي چی دوي خپلي پښي ټینګي کړي او خپلو مقاصدو ته ورسیږي
۲ – پښتا نه پخپل منځ کی واچوي چي داشغال پر ځاي دوي خپلو منځو کي جګړه پیل کړي او مقاومت د دوي په مقابل کې لږشی او یا دمنځه ولاړ شی.
۳ – کله چي پښتا نه خپل منځ کي واچول شي دشمال د ایتلاف هغه کړۍ چي د افغانستان ټو ټه کیدل غواړي به خپل ناپاکه پلان په آسانی سره د ایران، روسیې، تاجکستان او نورو بهرنیو دښمنانو په مرسته مخ ته بوزي... .
۴ – ناټو غواړي چي پاکستان تر فشار لاندي ونیسي څو د طالبانو پرضد خپل نظامي عملیات ګړندی ګړي او د هغوي مخ نیوی وکړي .
۵ – هغه وطن پلورونکي چي په دغه نامناسبه شرایطو کي د ډیورند غږ پورته کوي غواړي چي آزاد پښتا نه قبایل چی تر اوسه یی آزاد ژوند کړی دی په بهرنیو خرڅ کړي او د اشغال لمنه تر اټکه پوري ورسوي.
د ډیو رنډ دجرګي ځینی غړو د تلویزیون له لاري د ناټو څخه غوښتنه وکړه چی د پښتونستان په آزادولو کي مرسته وکړي یعني پښتونستان هم اشغال کړي ... .

مونږ د خپل بیدار ملت څخه غوښتنه کوو چي لومړی بايد خپلواکي وګټو او خپل ملي حکومت ولرو. د دښمنانو توطیی شنډي کړو او پري نږدو چي زمونږ ګران افغانستان بیا ټو ټه شي.
موږ د مسلمانو روڼ اندو افغانانو څخه يو موټي کېده او د ژغورني دجرګې د اهدافو سره يو ځای کېده غواړو.

و من الله تو فیق


اسم: سید خلیل الله هاشمیان   محل سکونت: لاس انجلس    تاریخ: 30.10.2012

From: "FARIDYOUNOS" <faridyounos@comcast.net>
Toghancoal@aol.com
Cc: shoibmojaddadi@yahoo.com, zohrayd@gmail.com, sajiakam5@hotmail.com, mojaddedinaim@yahoo.com, <mubin.mujaddide@gmail.com>, "Qawi Koshan" <mkqawi471@gmail.com
Sent: Monday, October 29, 2012 9:58:23 AM
Subject: Durand Line
Dear Editor: Ambassador Marc Grossman is right (New York Times, October 29, 2012), and he did not make a mistake. Not all people of Afghanistan agree with the Durand Line. The reason this is an issue because Pashtuns (42%) according to World Fact Book, has been ruled Afghanistan since 1747 when Afghanistan emerged a new state in the region. As a matter of fact all leaders of Afghanistan who were also Pashtuns compromised the Durand line, but to not hurt the Pashtuns' feeling they kept it live without substance or legal stand. Non-Pashtuns (58%) do not care abut the Durand line. The reason Pashtuns want to keep up with the lost territory is because they are assuming if Pashtuns of the other side join Afghanistan witch they will never do, they will comprise a majority. With the current political affairs and democratic pluralism, the Pashtuns lost political power in Afghanistan and in essence they are a minority group against non-pashtuns. Remember Afghanistan lost Panjdeh to the Russians in the 19th century. Why don't they ask the return of Panjdeh?
Farid Younos

سید خلیل الله هاشمیان 30/10/2012
هموطنان محترم و مردم شریف افغانستان،
متن انگلیسی پیام فرید یونس ، این فروخته شده و دشمن افغانستان وقوم پشتون را که امروز به نیویارک تایمز فرستاده و کاپی آنرا به رفقای شورای نظارخود ارسال کرده ، در بالا مطالعه میکنید و ترجمه دری آنرا ذیلا بخدمت شما تقدیم میکنم:

عزیزم مدیر مسئول: سفیر کبیر "مارک گروسمن" آنچه در نیویارک تایمز مورخ بیست و نهم اکتوبر 2012 نوشته شده است کاملا درست گفته و او اشتباه نکرده است.
همه مردم افغانستان با خط دیورند موافق نیستند. دلیل آن اینست که این موضوع نزد پشتونها که باساس کتاب (حقایق جهانی) (42 فیصد) نفوس افغانستان را تشکیل می دهند، این قوم در افغانستان از سال 1747 که افغانستان به حیث یک کشور جدید در منطقه ایجاد شد، حکمرانی کرده اند. در حقیقت تمام زعمای افغانستان که پشتون بوده اند، خط دیورند را قبول کرده اند، و این وضع احساسات پشتون ها را جریجه دار نساخته و آن را بدون یک موقف قانونی حفظ کرده اند.

نفوس غیر پشتون که (58 فیصد) میباشد به خط دیورند اهمیتی قایل نمی باشند. دلیل اینکه پشتون ها قصۀ اراضی از دست رفته را بالا میکنند این است که آنها تصور میکنند اگر پشتون های آنطرف خط با افغانستان ملحق شوند، که آنها هرگز چنین کاری را نمی خواهند، پشتون ها در افغانستان اکثریت را تشکیل می دهند. در شرایط سیاسی کنونی و پلیورالیزم دیموکراتیک، پشتون ها قدرت سیاسی را در افغانستان از دست داده و باخته اند و آنها در حقیقت یک اقلیت در برابر غیر پشتون ها می باشند.

به خاطر باید داشت که افغانستان در قرن نزد، پنجده را هم به روسیه باخت. چرا آنها تقاضای استرداد پنجده را نمی کنند.

فرید یونس
لکچر دهنده در پوهنتون کلفورنیا
29/10/2012
*****

تبصرۀ هاشمیان :
این نوشته فردا در نیویارک تایمز نشر می شود – افغان ها می دانند که مقامات پاکستانی برای چنین نوشته ای از جانب یک شخص دشمن افغانستان که شاید آنرا پاکستانی ها خود شان دیکته کرده باشند، خدا می داند چقدر پول پرداخته خواهند بود ؟
کسانیکه زبان انگلیسی را می دانند باید عکس العمل خود را به نیویارک تایمز ارسال کنند.


اسم: Dr. Sal Sayedi   محل سکونت: UK    تاریخ: 30.10.2012

برادر معزز یوسف پتنګ و خوانندۀ عزیز سلام،

عده ای باین باور اند که طرح این مسأله درین شرایط سخت کشور ما وقت مناسب نیست و باید به یک وقت مناسب ګداشته شود.
من باین باورم که طرح این مسأله بحیث دولت و امکانات محدود و زیردست بودن آن تا حدی این منطق را دارد اما بحیث داعیۀ ملی و مردمي باید همیشه زنده نګه داشته شود و بصورت پیګیری کار تنویری، توضیحی و حقایق ګفته شود.
اعتراض باید بلند باشد. ما باین باوریم که پاکستان نخواهد ګذاشت ما افغانها روز خوبرا ببنیم و همیشه مارا سرکوب خواهد کرد. دیګر کرده نمی تواند. دیګر کردن یعنی افغانستان به پای خویش استادن است و پاکستان میداند که در سرزمین بیګانه بصورت غیر مشروع ایجاد شده به عوض تقسیم هند به پاکستان و هند افغانستان را تقسیم کردند. مناطق شرقي خط تصوری دیورند لاین هیچ ګاه شامل هند برتانوی نبود که آنرا تقسیم میکردند.
اما علت نوشتۀ من چیز دیګر است. بلی بخاطر اینکه عده ای پای خود را باصطلاح دلایل پس میکشند و ګویا استدلال میکنند که وقت مناسب نیست و بهانه را باید به پاکستان نداد و ... اما پاکستان صدها بهانۀ دیګر دارد که این موضع را مطرح کند و میکند و با پاپس کشیدن زمینه به افراد خاین و معامله ګر، شهرت طلب و ګماشته مهیا میشود که باین داعیۀ مقدس تجارت سیاسی کنند و مشکل بدنام کننده و به آسیاب دشمن آب بریزند. چنانچه با رفتن خود در نشست ډیورند جرګه در امریکا داشتید این تصور منفی برای شما پیدا شد. ما به قلب های آګاهی نداریم و ما ظاهر امر را می بینیم. هرکه در تقبیح و نکوهش و منسوخ بودن خط دیورند خط استعماری و نامشروع آواز بلند میکند ګپ خوب و خیر است اما هیچ کس حق ندارد که خود را مالک و مؤسس این صدا بداند و با خوردی خاص به خودش به دیګران هدایت دهد که چه کنند و چه نه کنند. چنین خصوصیت در رهبری (شخص منفرد) آنجا دیده میشود که خدا هدایتش کند.
لذا باید با تمام جدیت سهم و تلاش بیشتر کرد و مشعل این داعیۀ ملی را همه بقوت بدست بګیریم تا ساحۀ فتنه ګری و شهرت طلبی و یا خیانت و معامله ګری تنګ و افراد منحرف و دارای قصد بد که ما از دلهای آنها خبر نداریم خود محدود شوند. بصیرت وجود دارد و مردم درک میکنند که کي چقدر توان خدمت دارد و کي برای شهرت و فتنه کاری را در پیش ګرفته باید دو چندان هوشیار و مدبر عمل کرد. ازیک جانب نباید در بین خود به جدال متمرکز شد از جانب دیګر نباید فرصت به فتنه ګری داد.
به فهم من حال که بحث دیورند لاین است باید به صراحت بګویم که ما چیزې برای معامله و همه پررسی و ریفراندم و لویه جرګه و ... درین مرحله نداریم. موضوع معلوم است و درین راستا معامله و طرف معامله که قصد خیانت کند نه حکومت افغانستان و نه هم کدام لویه جرګه است. مسأله روشن است و آن خط دیورند غیر مشروع و غیر قانونی و غیر شرعی و منسوب است و شورای هفتم ما آخرین میخ بر تابوت این ننګ تاریخ زده باید این را توضیح و به جهان فهماند و اینرا عملا فسخ کرد بعدا مردم و ملت در مورد سرنوشت خویش بعد از خروج فزیکی عساکر و نیروهای خارجی درین طرف و آنطرف خط دیورند لاین خود تصمیمی خواهند ګرفت و سرنوشت خویش را تعیین خواهند کرد. هرګونه برخورد دیګر مبنی بر ریفراندوم و جرګه و رأی ملت درین راستا مطابق به برنامه های پاکستانی و در جهت خیانت به ملت و مادر وطن است و ما باید در مخالفت بآن قرار ګیریم. ما پلبست ایجاد پاکستان را در۱۹۴۷ بخاطر داریم. دریک طرف و دریک صندوق قرآن کریم و در صندوق دیګر عکس بُت و ملت را به صندوق رأی بردن خواستند اکثریت آګاه ملت این رفتن به صندوق های پلبسیت و ریفراندوم را رد کرد و در نهایت با فتنه و فریب اعلان کردند که مردم به ایجاد پاکستان رأی دادند. مانباید فریب بخوریم. از ایجاد پاکستان تا حال خاصتا در ده سال اخیر تحت نام مبارزه علیه تروریزم با فتنه و فریب بهر وطنخواه و انسان با عزت و شرف درآنطرف خط دیورند حاکمیت پاکستان نام تروریست ګذاشت به راپورهای نادرست افراد خیر خواه را در لست های علنی و سري مراجع استخباراتی غربی بحیث انسان نامطلوب و خاین داخل کرد و ... و درین شرایط تمام احزاب و شخصیت هایی که در نهایت امر به اهداف پاکستاني به نحوی موافق نبودند ترور و یا منفجر و یا تارګیت کیلنګ کرد و برایشان حتی زمینۀ نفس کشیدن را محدود کرد با هزار ها مشکل مواجه کرد و این پروسه ادامه دارد. افراد وطن فروش را به ملت مسلط ساخت و ... و درین شرایط حال بنام دیموکراسی و ملت ګرایی سخن مراجعه به ملت را مطرح می کنند. درحالیکه هم بر صندوق و هم بر جرګه مسلط اند سخن از مراجع به رأی مردم میزنند این یک برنامۀ خیانت دیګر است که باید هوشیار بود و آنرا کاملا درین مرحله رد کرد.
اولا تمرکز به غیر مشروع بودن خط دیورند لاین است و بعد از خروج این منابع اجیر و ستون پنجم شان این حق ملت به جای خویش باقی است و مطرح شده میتواند و باید خود در مورد ساختار نظام و اداره و کار تصمیم بګیرد.
و حال بحث بر اینست حتی طرح بدست آوردن بندر ګاه به بحر برای افغانستان درین مرحله درست نیست. این طرح در تاریخ کشور ماصورت ګرفته بود و پاکستان آنرا با وسعت تمام در مناطق پشتون و بلوچ و پاکستان توذیع و پروپاگند کرد که افغانها بر شما تجارت قصد دارند و سرنوشت شما برای شان اصلا اهمیت ندارد و این اشتباه را نباید بازهم تکرار کرد. ګفتنی ها زیاد است به همین اکتفا میکنم تشکر
این است بخش از افکار که باشما شریک ساختن میخواستم و به همین روحیه قصد کار و خدمت داریم. و من الله التوفیق


اسم: یوسف پتنګ   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 29.10.2012

در مورد دیورند جرګه.
چندی قبل در ایالت ویرجینیا امریکا در یک محفلی که بنام دیورند جرګه ترتیب یافته بوداشتراک نمودم. بخدا باور نمائید من به چی علاقه بحیث یک پشتون در ان محفل اشتراک نمودم وقتیکه داخل سالون این ګردهمای شدم دیدم که تمام اشتراک کننده ګان بشمول اعضای ګردانندۀ این محفل همه آنهایی بودند که در طول سالهای ګذشته همیشه باین عقیده بودند که دولت افغانستان باید این خط را قبول نمابد و آنرا بحیث یک سرحد قانونی بین افغانستان و پاکستان قبول کند. ګردانندۀ این جرکه شحصی بود که وی خودش سر سحت ترین طرفدار ګروپ شمال تلواله بوده آنها در این چند سال ګذشته امتحان خود را داده اند آنها نه تنها طرفدار یکجا شدن پشتنونهای آن طرف سرحد دیورند نیستند بلکه آنها میخواهند که پشتونهای این طرف خط دیورند را به حکومت پاکستان یک تخفه عظیم که برهان الدین ربانی و ګووپ وی داشت دو دسته با ای. اس. ای. پاکستان تقدیم نمایند من از طریق پورتال افغان جرمن انلاین به تمام مموطنان خود بلخصوص پشتونهای عزیز خاطر نشان میسازیم که دیګر به سخنان پوچ و بیهوده و میان خالی این مردم مخرب که تنها هدف شان اندوختن سرمایه به این و آن نام است بازی نخورند.


اسم: حميد عبيدي    محل سکونت: آلمان    تاریخ: 29.10.2012

چند نکته در مورد دیورند
این تصور که با به رسمیت شناختن بدون قید و شرط  و فوری خط دیورند توسط افغانستان، کشور ما از شر توطیه های پاکستانی رهایی خواهد یافت، در نرم ترین بیان یک تصور به دور از واقعیت است. با اوضاع و احوال کنونی افغان ها و افغانستان، درياي چمچه مست را هم  اگر به حيث مرز قبول کنيم ، باز نه ميتوان مطمين بود که نظاميان پاکستاني از  سیاست «عمق ستراتیژیک»، دست خواهند کشید.متن کامل
 
http://www.afghanasamai.com/Dscutions-poleticalcullture/Afghanasamai-2012/suchan-e-Roz-10.htm


اسم: سید خلیل الله هاشمیان   محل سکونت: اضلاع متحده    تاریخ: 29.10.2012

به برادر عزیزم آقای عارف عباسی عید اضحی را تبریک میگویم: در مضمون جوابیه شان دو نکته قابل تصریح میباش:
اول - اینکه آقای عباسی میگوید : "" هیج هموطنی نگفته که اظهارت گروسمن تصادفی بوده "" ثبوت بیخبری شان است. هم در مصاحبات تلویزیون های کابل و هم در پورتال افغان جرمن انلاین ضمن تبصره ها چاپ شده که اظهارات گروسمن تصادفی بوده چندان اهمیتی ندارد.
دوم - اینکه آقای عباسی میگوید: ""فکر میکنم توقع فراخواندن گروسمن و سفیر یک توقع بیجا است، زیرا هرد و فقط موقف و طرز دید حکومت خود را بیان کرده است..."" یک فکر بیجا و دور از تعامل دپلوماسی میباشد. اگر وزارتخارجه افغانستان بیانات گروسمن و سفیرامریکا را رد نمیکرد، موقف نمایندگان امریکا یک شکل قبول شده را پیدا میکرد. اما رد شدن بیانات مذکور واضحا چنین معنی دارد که نمایندگان امریکا بار اول در ملای عام خلاف منافع افغانستان موقف گرفته اند. درین صورت تعامل دپلوماسی ایجاب میکند که حکومت افغانستان تقاضای تبدیل کردن این دونفر رابکند، و این تقاضا معنی قطع مناسبات را ندارد، بلکه معنی یک چندک سیاسی را دارد و در مناسبات بین المللی هر حکومت حق دارد سفیر یک کشور را نامطلوب خوانده تقاضای تبدیلی او را بنماید. درعالم دپلوماسی سفیر یک کشور هیچوقت برخلاف سیاست و منافغ کشور متوقف فیها در ملای عام صحبت نمیکند، بلکه حق دارد نظر دولت خود را از طریق دپلوماسی بوزارت خارحه کشور متوقف فیها برساند. رد کردن بیانات و اظهارات یک نماینده یا سفیر از طرف یک دولت معنی نامطلوب بودن آن نماینده و سفیر می باشد.
بنظر من برای حکومت افغانستان آبرو باقی نمی ماند اگر این تقاضا را نکند، مگر اینکه دو نفر نمایندۀ مذکور بیانات خود را ترمیم یا تکذیب کنند. شاید بعد از انتخابات امریکا چنین تقاضا از طرف حکومت کابل صورت بگیرد.

شایعاتی هم شنیده میشود که امریکا بعد از سال 2014 پاکستان را مرگز ثقل عملیات سیاسی و نظامی خود قرارمیدهد ، یعنی پاکستان همباق خواستنخواه درمقابل افغانستان قرارمیگیرد. اظهارات گروسمن ثبوت این مدعا است.
با احترام سید خلیل الله هاشمیان


اسم: داکتر ګل مرجان منګل   محل سکونت: هالند    تاریخ: 28.10.2012

ډاکټر ګل مر جان منګل
د ډیورنډ لیکه که د غاښ څریکه؟
وایی چی د کوم چا کور ته غل ورغلی وو او لټول یی چی یو څه پیدا کړی او له ځانه سره یی یوسی ، خو په کور کی یی نور هیڅ پیدا نه کړل یوازی د کټ لاندی د تخم غنم پراته دی. نو کله چی غله ور لاس کړ چی را ویی باسی د کور خاوند چی ځان یی په خوب اچولی وو( ځان یی ویده ښود)، په غله غږ کړ او ورته یی وویل چی پدی به سره خپه کړو.
روښتیا هم چی پښتونستان د ډیری پښتنو لپاره د تخمه د غنو څخه ډیر اهمیت لری، او ټول پښتانه که هغه خوا دی او که دغه خوا ځانونه یو وجود بولی ، د یو بل په غم غمیږی او په خوشحالۍ یی خوشاله کیږی. زه هم په خپل وارسره تر کومه چی زما ساده فکر پری کار کوی په یاده شوی موضغ لږ شان ته رڼا اچول غواړم .او غواړم چی لاندیو پوښتنو ته نسبی ځوابونه پیدا کړم.


پاملرنه:
د دی په زړه پړری مضمون بشپړ متن د افغان جرمن آنلاین د تحلیلاتو په څانګه کی کولای شی ولولی. او یا هم لاندی لینک کاپی کړی او خپل په براوزر کی یی نصب کړی او لیکنه ولولی.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/mangal_gm_de_durand_karkha.pdf


اسم: د « ډیورنډ لاین » جرگه   محل سکونت: لندن    تاریخ: 28.10.2012

بسم الله الرحمن الرحیم

Condemnation Meeting of 119th years of Durand Line
په لندن کې د«ډیورنډلاین» د ۱۱۹ تور تلین د غندنې اودعلمي
سیمینارد ناستې خبرتیا
خبر تدویر ګردهمآیی نکوهشی ۱۱۹ سالګرد سیاه «ډیورنډلاین» و سیمینارعلمی
-----------------------------------------------------------
هموطنان گرامی، افغانان وطندوست، خواهران وبرادران عزیز السلام علیکم
يکبار دیګرقرار است بتاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۲ سومین ګردهمآيی تقبیحیه و نکوهشی وسمینار علمی بمناسبت ۱۱۹ سالروز سیاه خط نام نهاد و تحمیلی «ډیورنډلاین» به همت یکتعداد افغانان ملی و وطندوست در لندن تدویر یابد.

جهت اشتراک درین نشست بآدرس ذیل جهت محدود بودن محل ګردهمآیی هرچه زودتر تماس حاصل نموده، نام، تخلص، تیلفون، ایمیل و آدرس پستي خویش را برایما ارسال فرمائيد، تا خدمت شما دعوتنامه ارسال ګردد.
ما باین باورایم که درین راستا درین شرایط به کار وسیع تنویری و توضیحی جداً ضرورت است و ما باید رسالت خویش را ادا کنیم. تشکر

درنو وطنوالو، په ګران افغانستان مینوافغانانو، خویندو، میندو او ورونو السلام علیکم
یو ځل بیا په نظر کې لرو چې د دریم ځل لپاره د یو شمیرملی او په ګران او واحد افغانستان مین افغانانو په مټ د۱۱ نوامبر ۲۰۱۲ په لندن کې په اصطلاح د «ډیورنډلاین» د تپل شوي کرښې چې هیڅ نوع فزیکي شتون هم نه لري، د۱۱۹ تور تلین دغندنې اونکوهش په هکله ناسته او علمي سیمینار جوړه شي. لدې کبله چې دناستې ځای محـــــدود دی نو لطفأ د ګډون لپاره هرڅه ژر خپل نوم، تخلص، تیلفون، دبریښنا لیک پته او پستي پته مونږ ته راولیږئ او په تماس کې شئ.
مونږ په کلکه دې باور یو چې دایوه ملي داعیه ده او په هیڅ شخص، سیاسي ګروپ اوکوم قوم پورې په ځانګړي توګه نشي خلاصه کیدای او په دې لار کې د اوس لپاره تنویري او توضیحی کار دهر څه زیاد مهم او ضرورت او اړتیا شته او خپل رسالت باید ادا کړو. مننه

به نماینده ګې از:
د«ډیورنډلاین» دلانجې دعالي شورا نشراتي بورد او اجرائیه کمیته
بورد نشراتی و کمیتـﮥ اجرائیه شورایعالی حل معضلـﮥ «ډیورنډلاین»
تیلفون:
ایمیل/ بریښنا لیک
durandjerga@gmail.com
h.a.c.durandjerga@gmail.com
Tel: 0044-7858333396, 0044-7886474638



اسم: روستار تره کی   محل سکونت: فرانسه    تاریخ: 28.10.2012

د دیورند کرښه د سیمی په ستراتژیکو معادلاتو کی


پاملرنه:
د دی په زړه پړری مضمون بشپړ متن د افغان جرمن آنلاین د تحلیلاتو په څانګه کی کولای شی ولولی. او یا هم لاندی لینک کاپی کړی او د خپل په براوزر کی یی نصب کړی او لیکنه ولولی.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/taraki_osma_dediorandkarkha_desime.pdf


اسم: دوکتور محمداکبر یوسفی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 28.10.2012

افغانستان در منازعات منطقوی!

از قریب یازده سال بدینسو، افغانستان بار دیگر به مرکز توجه قدرت های جهان و منطقه قرار گرفته است. «جنگ علیه تروریزم بین المللی» با موج و ابعاد دیگری به پیش برده می شود. حال وقتی، حرف بر سر «خروج » قوای خارجی در سال ۲۰۱۴م، شنیده می شود، صاحبنظران و محافل معین از «ابعاد منطقوی منازعۀ افغانستان» حرف بزبان می آورند، هریک تا حدی نگرانی خود را ابراز می نمایند. وقوع حوادث روز، «حملات انتحاری»، بر شدت و دامنۀ شایعات می افزاید. در پهلوی اینکه با خروج «نیروی های خارجی»، در سال ۲۰۱۴م، با تسلط فساد در دستگاه اداری «دولت» و «اردوی ضعیف»، «غیر مجهز» و «بدون روحیۀ» لازم، آنچه از سال ۲۰۰۱م، بنیاد گذاری شده است، «از هم خواهد» پاشید، گویا «جنگ داخلی با دامنه و شدت بیشتراز پیش»، شعله خواهد کشید.

«کریستیان واگنر» (Christian Wagner)، در یک کتاب تحت عنوان «ده سال آلمان در افغانستان» (کتابچۀ خاص شماره ۳، سال ۲۰۱۱، نشریۀ سیات خارجی و امنیت، صفحه ۱۳۱ - ۱۴۱) می نویسد که: «... دلچسپی های مختلف ستراتیژک کشور های همسایه، خطری را می پوشاند، که افغانستان بعد از بیرون شدن قوای خارجی، به صحنۀ نمایش منازعات یا ستیز منطقوی مبدل خواهد گردید. در مرکز آن نقش پاکستان قرار دارد که از دهۀ هشتاد به اینطرف، منافع و علاقمندی های خود را در افغانستان، با اختلافات و منازعات با هند مرتبط ساخته است.». . . .

متن مکمل مقالۀ جناب داکتر محمد اکبر سیفی را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.



http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/a_yusufi_afghanistan_dar_monazeat_mantetqawi.pdf


اسم: عارف عباسی   محل سکونت: سانتا باربارا، کلیفورنیا    تاریخ: 28.10.2012

استاد محترم هاشمیان صاحب!
مضمون مرحوم سیذ قاسم رشتیا بیشتر بر واقعیت ها روشنی می اندازد، تشکر از نشر دوبارۀ آن دریک موقع مفید و مناسب. اما تاحال هیچ هموطنی نگفته که اظهارات گروسمن تصادفی بوده که شما آنرا « ماست مالی بیخردانه خوانده اید » .
شما بحیث یک صاحب نظر مجرب فکر نمی کنید که تقاضای فراخواندن یا تبدیلی گروسمن و سفیر از افغانستان مطابق پروتوکول های دپلوماتیک یک توقع بیمورد و غیر موجه است چه هردو فقط موقف و طرز دید حکومت خودرا درین مورد خاص بیان نموده اند و خلاف آن چیزی نگفته اند که مورد نکوهش جکومت خود قرار گیرند . البته نزاکت های سیاسی و حساس بودن وقت ایجاب چنین اظهارات را نمیکرد ، واقعیت امر اینست که پاکستان با همین سرحدات و حدود اربعه از بدو تأسیس خود توسط امریکا و انگلستان برسمیت شناخته شده و مورد حمایه شان بوده.


اسم: سیدخلیل الله هاشمیان   محل سکونت: اضلاع متحده امریکا    تاریخ: 28.10.2012

حقایقی چند در بارۀ خط دیورند
مقدمه
اینکه گفته می شود نمایندۀ خاص امریکا (آقای گروسمن) بطور تصادفی در مورد خط تحمیلی دیورند ابراز نظر کرده، یکنوع ماست مالی نا بخردانه است. گروسمن یک دیپلومات بسیار ورزیده است، و اگر بیانات او قصدی و پلان شده نمی بود، می توانست بجواب سوال کننده بگوید که: من درین مورد با حکومت خود مشوره می کنم و بعد از آن نظر حکومت خود را بیان می دارم، همینطورهم سفیر امریکا.
حالا حکومت افغانستان راه دیگر ندارد جز اینکه تقاضای تبدیلی گروسمن و سفیر امریکا را بکند، و اگر این گار را نمی کند، گویا همین دو نفر را با نظریات شان قبول دارد – یعنی این موقف امریکا قبلا ً بالای حکومت افغانستان قبولانده شده که باید خط دیورند را به رسمیت بشناسد. من نظر خود را دو روز پیش در ستون نظر سنجی پورتال افغان جرمن آنلاین نشر و سفارش کرده ام که حکومت افغانستان عوض شف شف باید شفتالو بگوید.
در این جا یک مقالۀ مرحوم مغفور سید قاسم رشتیا را که 20 سال قبل در صفحات 46 – 47 ، شماره 34 مورخ نوامبر 1993 مجله آئینۀ افغانستان تحت عنوان (حقایقی چند در بارۀ خط دیورند) وهمزمان در مجله (کلتور) در اروپا، نشر شده بود، غرض معلومات هموطنان محترم تقدیم می نمایم:


سید قاسم رشتیا نوامبر 1993

حقایقی چند در بارۀ خط دیورند
از امضاء معاهدۀ دیورند در ماه نوامبر، امسال درست یکصد سال می گذرد و درین مدت یک قرن در اطراف این عهد نامه تبصره ها و حکمفرمایی های زیادی از طرف سیاستمداران و مؤرخان و محققین بعمل آمده است که سلسلۀ آن تا امروز قطع نگردیده و ازهمین جهت خصوصاً از اثر ابراز عقاید و نظریات مختلف و متناقض ماهیت اصلی معاهده در پردۀ ابهام باقی مانده است.
افغان ها باالعموم این معاهده را تحمیلی و نمونۀ بارز زورگویی استعمار کهن می دانند و آنرا بنام . . . .

متن مکمل مقالۀ جناب سید خلیل الله هاشمیان را میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتر خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/hadhemiyan_s_k_haqayeqe_darbarae_khat_dewrand.pdf


اسم: رحمت ربی زیرکیار   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 28.10.2012

Dr. Rahmat Rabi Zirakyar 02/04/2011

The colonial Durand Treaty (1893)
along with its imaginary Durand Line is immoral, invalid and illegal.


INTRODUCTION

This analysis will present a well argued case that the history of British Empire has been rather callous to the fate of Pashtuns and Balochs. I hope my expose will contribute to a constructive discussion in political and intellectual arena about the future of unfortunate Balochs and Pashtuns, who are ready to be part of the vision of a fair and rule-based world order but regrettably excluded from international visibility and progress.
A dangerous potential for conflicts is continually arising in those developing countries whose borders and administrative nations were determined by the force of colonialist nations. While African borders were determined on the basis of particular longitudes and latitudes, the exit strategy from British-governed India was shaped by religious divisions. The post-colonial development in the Afghan-Indian subcontinent provides a perfect example of such a potential for conflicts. Here the British colonialism left behind a series of permanent sources of conflict: Kashmir, the creation of an entirely new state Pakistan that has no other state to inherit from, the separation of Bangladesh from Pakistan in 1971, and now the Pashtunkhwa and Balochistan problem. The last also contains the stuff of political conflict because the area is in the sensitive zone of geopolitics.

متن مکمل مقالۀ تحلیلی جناب زیرکیار را که با موضوع کنونی ارتباط مستقیم دارد، میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتذ خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.



http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/r_zirakyar_the_colonial_durand_treaty_1893.pdf


اسم: سیستانی   محل سکونت: سویدن    تاریخ: 27.10.2012

دقت در گزارش های رسانه های ملی و بین المللی و توجه به نوشته ها و تبصره های تحلیلگران و صاحب نظران افغان در رابطه به اوضاع رقت انگیز سیاسی- نظامی کشور و بحرانات ناشی از مداخلات کشورهای همسایه در عرصه های امنیتی،اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی ، حکایتگر این وضعیت است که کشور ما در آستانۀ یک تجاوز دیگر از سوی یکی از همسایه های غدار وبد نیت قرار دارد. درک این وضعیت خطیر ایجاب میکند تا همه روشنفکران وهمه وطن پرستان وهمه صاحب نظران و کسانی که به سلامت وصیانت وطن می اندیشند تمام هم وغم و تمام عقل و خرد و درایت سیاسی خود را در جهت جلوگیری از این تجاوز بکار اندازند و به هیچ کس وهیچ حرکتی .....

متن مکمل مقالۀ جناب سیستانی را که در صفحۀ تحلیلات پورتال افغان جرمن آنلاین همین امروز نشر شده است و با موضوع کنونی ارتباط مستقیم دارد، میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتذ خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/sistani_moshkele_afg_ba_pak_chist.pdf


اسم: عارف عباسی   محل سکونت: لاس انجلس    تاریخ: 27.10.2012

قرار داد دیورند
ما نباید به اظهارات بی اثر یک دپلومات سطحی نگر و بی ملاحظۀ امریکایی یخن بدریم و بر افروخته و عصبانی شویم. این اشخاص می آیند و می روند و احتمالا ً با تغییر حکومت ناپدید می شوند، تا جایی که مربوط حکومت امریکا است از بدو ایجاد پاکستان این کشور را با سرحدات فعلی آن به رسمیت شناخته و اشغال افغانستان تغییری در پالیسی اش نمی آورد. بخاطر دارید که چندی قبل یک تعداد از اعضای ماجراجوی کانگرس امریکا در جرمنی طرح تجزیۀ افغانستان را می ریختند، همچو اظهارات غیر مسؤولانه را باد فراموشی زمان با خود می برد.

امریکا درین مرحلۀ حساس که در فکر باربندی و کوچ کشی است برای جلب همکاری پاکستان در خروج نسبی آبرومندانه اش و آوردن جریانات ملا عمری و حقانی دور میز مذاکره شدیداً به همکاری متحد قدیمش ضرورت دارد و از هر وسیلۀ ممکنه برای خوشنودی خاطر پاکستان و جلب این همکاری ها استفاده می نماید. گفتار «مارک گروسن» را فیصلۀ یک محکمۀ عدلی بین المللی نپندارید و نباید چنین اظهارات غیر مسؤولانه مؤجد دلهرۀ باشد.

خط تحمیلی دیورند و حتی ایجاد پاکستان در . . . .

متن مکمل مقالۀ جناب محمد عارف عباسی نویسندۀ آگاه و همکار قلمی ما را که در صفحۀ تحلیلات پورتال افغان جرمن آنلاین همین امروز نشر شده است و با موضوع کنونی ارتباط مستقیم دارد، میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتذ خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/abasi_a_qarardad_dewrand.pdf


اسم: عبدالحکیم سامع   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 26.10.2012

مروری بر اظهارات «دیپلوماتهای» امریکایی
در بارۀ «خط دیورند»!

در اولین لحظات، وقتی از دید یک افغان به این موضوع نظر انداخته می شود، که گفته اند، «دیپلوماتان» امریکایی، «خط دیورند را برسمیت می شناسند. . . »، می تواند باعث غلط فهمی هم گردد. هرگاه کمی از گذشته را بیاد آوریم، امیر شیرعلی خان که با «ویسرای» وقت در خصومت درگیر شد، به تقاضاهای استعمار انگلیس جواب مثبت نداد، کابل را بقصد شمال ترک کرد. به نسبت مریضی، حین «فرار» بسمت شمال وفات نمود، پسرش امیر محمد یعقوب خان، با امضای قرارداد «گندمک»، در قید وابستگی های انگلیس استعماری درگیر گردید، آن قدرت غارتگر علاوه بر شرایط اسارتبار دیگر، صلاحیت آزادی های سیاسی را در عرصۀ مناسبات خارجی، از کشور ما افغانستان غصب نموده بود. امیر عبدالرحمن خان، که در گذشته با کاکایش امیر شیرعلی خان در جنگ بر سر قدرت شکست خورده، به «بخارا و سمرقند» رفته بود، در تبعید بسر می برد.
از دید هر خارجی بر حسب، اطلاعات نشراتی، چنین خط، . . . .

متن مکمل مقالۀ جناب عبدالحکیم سامع را که در صفحۀ تحلیلات پورتال افغان جرمن آنلاین چاپ شده است و با موضوع کنونی ارتباط دارد، میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتذ خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/sameh_ah_dewrand_wa_ezharat_diplomathay_us.pdf


اسم: امان الله عمر   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 26.10.2012

ديـورند و کـنـد مگ
معاهـدات غـير حقـوقی بوده ؛ معامله در کار نیست

پرنسيپ های حقوق دول که زادۀ مناسبات بين المللی و مناسبات فی مابين دولت ها است، در قرن بيست يکم بيشتر از گذشته مورد اعتبار قرار می گيرد.
در سال ١٩۴٨ کميسيون حقوق بين الدول تأسيس شد که مادۀ ٣٨ محکمۀ بين المللی هاگ دولت ها و ملل جهان را به حترام پرنيسپ ها، لوايح و قوانين نافذۀ حقوق بين المللی توصيه میکند که در زمرۀ پرنيسپ ها و قوانين حقوق بين المللی يکی هم (حقوق معاهدات) است.
صحبت ما گندمگ و ديورند است و اين معاهدات تحميلی را میخواهیم در روشنی حقوق معاهدات بين المللی ذيلا غرض معلومات هرچه بيشتر هموطنان غيور خود شرح نمائيم.

در قرن ١٩ زمانی که برتانيۀ وقت کار تسخير قارۀ هند را تکميل کرد و به سرحد و کنار های خاک های افغان رسيد، روی اجندا و ستراتيژی ایکه داشتند و می خواستند به سرحدات روسيه تزاری نزديک شوند، بدين ملحوظ بنای آنرا گذاشت تا از فرصت خانه جنگی های داخلی افغانستان استفاده ناجايز نموده، و در اين گير و دار است که انگليس ها در امور داخلی ما بناحق مداخله نموده و حکومت های افغانستان را با زور، تهديد و دسايس مختلف بعضاً به امضای معاهدات تحميلی با حکمرانان ما می پردازند. از جملۀ اين معاهدات ننگين و غير قابل قبول دو معاهدۀ گندمگ و ديورند که اولی در فبروری ١٨٧٩ و دومی۱٨٩٣ به امضا رسيده، بيشتر قلب و روح ملت را جريحه دار ساخته و بيش از يک قرن است که منتج به خونريزی شده و ملت ما را هميشه نتايج آن ناقرار داشته است. در جملۀ مواد کنوانسيونی که توسط حقوق دان معروف و بزرگ آن وقت انگليس پروفيسر لاتاپاخت ترتيب يافته دو مادۀ آن قابل غور و توجه است. . . . . .

متن مکمل مقالۀ جناب امان الله عمر را که در صفحۀ تحلیلات پورتال افغان جرمن آنلاین چاپ شده است و با موضوع کنونی ارتباط دارد، میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتذ خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/omar_abdullah_dewrand_wa_gandomak.pdf



اسم: ويښ افغان   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 26.10.2012

د ډيورنډ د کرښې په اړه د وروستيو څرګندونو په اړه د ويښ افغان ټولنيز اصلاحي تحريک اعلاميه

په دې وروستيو کې امريکايي چارواکو په ټينګار سره ويلي چې د ډيورنډ کرښه د افغانستان او پاکستان تر منځ قانوني کرښه ده او دوی يې د نړيوالې پولې په توګه پېژني. د امريکې د حکومت له خوا په اوسنيو شرايطو کې د دې خبرې مطرح کول، يوه غير عادي خبره ده. د دې تر څنګ په دې وروستيو کې له يو شمېر کورنيو او بهرنيو رسنيو څخه هم داسې ګونګسې هم اورېدل کېږي، چې ګواکې د حامد کرزي حکومت په پام کې لري دا مسأله له پاکستان سره حل کړي او حتی په دې اړه لويه جرګه راوغواړي. دا چې دا خبرې به څومره رښتيا وي بېله خبره ده، خو يوه خبره څرګنده ده او هغه دا چې که چېرې امريکا اړ شي له محسوس برياليتوب پرته افغانستان خوشې کړي، نو بيا به خامخا د افغانستان د ملي ګټو پر بيه له پاکستان او نورو سيمه ييزو ځواکونو سره معامله کوي. څرنګه چې له بده مرغه د حامد کرزي حکومت په يولسو کلو کې ونه توانېد داسې يو نظام رامنځته کړي چې پر خپلو پښو ولاړ وي او د هېواد له ګټو په خپلواکه توګه دفاع وکړي، نو که چېرې د امريکې او نورو استعماري ځواکونو ګټې يې ايجاب کړي، دوی به نه د افغانستان په وېش صرفه وکړي او نه هم په خرڅلاو.
ويښ افغان په زغرده وايي چې که افغان ولس د ډيورنډ تر کرښې لر پروت دی او يا بر، يو ولس دی او يو وجود دی او د تاريخي تجربو په ګواهي به دا ولس يوه ورځ خامخا سره يو کېږي. د ديورنډ کرښه د يوه ناسور په توګه زموږ د سيمې د ډېرو بدمرغيو او غميزو لامل دی او تر هغو چې د دې ناسور علاج نه وي شوی، په سيمه او نړۍ کې ډاډمنه سوله او ثبات نه شي راتلای.
موږ پر زبر ځواکونو او سيمه ييزو ځواکونو غږ کوو، د دې پرځای چې د ډيورنډ کرښې ته د مشروعيت ورکولو هڅه کوي، دا به د ټولې نړۍ په ګټه وي چې له ډيورنډ څخه د رازېږدلې ستونزې د اواري لپاره د نړيوالو قوانينو په رڼا کې د حل پر لاره فکر وکړي. وروستيو پنځه دېرشو کلو ثابته کړه، چې د افغانستان ناکراري نه يوازې د اسيا نا کراري ده، بلکې د نړيوالتوب په دې نوي پېر کې د ټولې نړۍ ناکراري هم ده.
موږ د پاکستان پر حکومت غږ کوو، چې که په دې فکر وي چې افغانستان به له پښو وغورځوي او ځانونه به بې غمه کړي، په دې خبره دې ډاډه اوسي چې افغان ملت ډېر پوخ بنسټ لري او د تاريخ له ډېرو لويو تاړاکونو او يرغلونو سرلوړی راوتلی دی. غوره به دا وي چې پاکستان د افغانستان پر وړاندې له دسيسو او دښمنۍ لاس واخلي او پر ځای يې د سيمې له سولې او ثبات سره مرسته وکړي او د سيمې په کچه د همکارۍ له سازمانونو سره صادقانه همکاري وکړي. راځئ د دې پر ځای چې د ولسونو تر منځ د بېلتون کرښې وباسو، شته دېوالونه هم له منځه يوسو او د سيمې په کچه د هېوادونو تر منځ د تګ راتګ، کلتوري راکړې ورکړې او اقتصادي همکاريو اسانتياوې رامنځته کړو.
موږ د افغانستان پر اوسني حکومت غږ کوو، چې نور د ګاونډيانو پر وړاندې له تدبيره ډکه پاليسي غوره کړي او د هغوی د استخباراتي او فرهنګي يرغلونو پر وړاندې په ځانګړې توګه ويښ اوسي. د ډيورنډ مسأله د افغان ولس حياتي مسأله ده، په دې برخه کې هر ډول جوړ جاړی د ملي خيانت مانا لري. په اوسني مهال کې چې افغانستان سختې ورځې تېروي او د خپلو ملي مسايلو پوره واک نه لري، د ډيورنډ د کرښې پر سر هېڅ ډول معامله، لويه جرګه او حتی رېفرنډم مشروعيت نه لري، بلکې يوازې تور داغ به يې اوسنيو واکمنانو ته پاتې وي.
موږ پر افغان مېړني ولس غږ کوو، چې د مېړانې، ايثار او قربانۍ کمی په موږ کې نشته، خو له بده مرغه چې اتفاق مو ورک کړی دی. که سره يو نه شو، نو د اوسنيو پولو تر منځ چې کوم افغانستان راپاتې دی خدای (ج) مه کړه دا به هم راپاتې نه شي. نن سبا افغانستان د خپل تاريخ په ډېر حساس پړاو کې دی او په مخکې پرتو ننګونو ته په ځانځانۍ سره ځواب نه شو ويلی، بلکې موږ د افغانستان د ملي ګټو پر محور يوه لوی اتحاد ته اړتيا لرو.
موږ د افغانستان پر ټولو قومونو غږ کوو، چې د ډيورنډ د کرښې په رسميت پېژندل به هېڅکله د افغانستان ستونزه حل نه کړي، بلکې دښمن به لا زوړو شي او د دې هېواد د غلامولو فکرونه به يې نور هم په سر کې پياوړي شي. د پښتون کمزورتيا د افغانستان د هېڅ قوم په ګټه نه ده، بلکې د يوه لوی اکثريت په توګه د پښتون پياوړتيا به د افغانستان د ثبات او پرمختګ ضامن وي.


اسم: سیدخلیل الله هاشمیان    محل سکونت: امریکا    تاریخ: 26.10.2012

انچه اززبان مقامات امریکایی شنیده شده عمدی وپلان شده بوده زیرا گروسمن بعد ازاقامت ومذاکرات درپاکستان بکابل رفته بود. اما جواب وزارتخارجه گابل قابل تقدیر وحمایت میباشد. حالاباید بالای جنبه های عملی این موضوع بیندیشیم:
1) اگردولت افغانستان بالای جوابیکه وزارتخارجه آن داده استوارایستاده است، بایداز دولت امریکا تقاضا کند تا نمایندهء خاص خودگروسمن وهم سفیرکابل خودراتبدیل کند، بلکه بعدازین با این دونفر نبیند.
2) تا حال دولت افغانستان در مسئله خط تحمیلی دیورند حتی ""شف شف "" هم نگفته، اما حالا که این موضوع از جانب امریکا بتحریک پاکستان بالا شده، اکنون باید حتما " شفتالو" بگوید - اگر حاضر باین کارباشد ، یعنی داعیه ملی دیورند را باساس تصویب قبلی لویه جرگه افغانستان که تقاضای حق خودارادیت را برای مردم صوبه سرحد کرده بود، بایدرسما تکرار نماید، تقاضای حق خودارادیت جزء منشور ملل متحدویک تقاضای قانونی و بشری است و تاامروز موقف رسمی ملت افغانستان بوده ومیباشد.
3) اگردولت افغانستان قدرت و جرات و طاقت تکرار موقف رسمی ملت خودراندارد، وچنانکه آقای وحیدمژده میگوید، باز هم قرخواهد گفت، درآنصورت بالای آقای (سپنتا) که قرارمسموع منبع اصلی قرگفتن است، یک چادر گاچ بیندازید تا صنم وار خط دیورند رابرسمیت بشناسد، تا این ملت که تحت اشغال اجنبی واسیریک حکومت "قرگو" میباشد، خودش مکلفیت خودراتعیین نماید. حالاکه کارد باستخوان رسیده "شف شف گفتن" فایده ندارد.
4)درگذشته اززبان آقای سپنتا شنیده شده که در بدل یک سلسله امتیازات، از قبیل بندر بحری و امتیازات بهتر ترانزیتی، شایددولت افغانستان خط تحمیلی دیورند رابرسمیت بشناسد. این بیانات را دولت زیرک و موقع شناس پاکستان شنیده و صدای گروسمن را طوری بموقع بالا کرده تاافغانستان جرات تقاضاهای قبلی رانداشته باشد، بلکه هدف ومقصد سیاسی پاکستان بدون هیچگونه امتیازی از طرف جامعه بین المللی بالای حکومتیکه از مشروعیت آن یکنیم سال مانده قبولانده شود. درچنین وضعی طرح تقاضاهای تخیلی سابق بنفع حکومت کابل نیست، بلکه پشتونها را در"لر او بر" بمقابل این حکومت میشوراند و به تاپهء اپورچونستی و رشوتخوری مواجه میسازد.
5)اگر پاکستان درمقابل اعلان موقف ملی ورسمی شما مشکلات ترانزیتی ایجاد کند که حتما میکند، شما هم ترانزیت پاکستان را بکشور های شمال آمور بسته کنید و برای خودازجانب کشورهای شمال آموراه های و طریه ها نو ترانزیتی ایجاد نمائید -
واگر پاکستان حملات سرحدی خودراتشدیدکندکه حتما میکند، شما هم مانندمرحوم سردار داودخان سفربری ملی اعلان کنید، یعنی بقدرت ملت خوداتگاء نمائید، این سفربری یک روحیهء اتحادملی ودفاع ملی را خلق میکند، من بسن 5 8 سالگی قبلا خودراکاندیدمیکنم، یقین دارم یک لک افغان از خارج بوطن برمیگردد، یقین دارم اگرسیاست درست بازی شود، طالبان نیز درسفربری بمقابل پاکستان شامل میشوند. مردم درننگرهارو کنر مرامیشناسند، میتوانم یک ملیشهء قومی سه صدنفری تهیه کنم که درتحت هدایت قوای مسلح برمواضع سرحدی پاکستان حملات منتقابل راشروع کنند، درآنصورت از طریق ارتباطات قومی و پشتونولی میتوانیم درصوبه سرحد وبلوچستان خلق تنگیهای جدی برای حریف ایجادکنیم که انشاءاالله مانند واقعه مغلگی معذرت خواهند خواست . جان سخن درینجاست که چندنفردرکابل حاضر است چوکیهای یازده سالهرابنفع اتحادملی و دفاع ملی واگذارشود ؟
عید سعید اضحی را بهمه هموطنان محترم تبریک عرض میکنم. پاینده باد افغانستان .
والسلام علی من التبع الهدی - سید خلیل الله هاشمیان - 26 اکتوبر


اسم: وحید مژده   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 26.10.2012

بعد از حل مسأله دیورند، بحث تقسیم افغانستان به هشت زون مطرح است. پاکستان با حل مسأله دیورند از سیطرۀ پشتون ها درکابل، مانند گذشته حمایت نخواهد کرد

اظهارات مارک گروسمن نمایندۀ خاص امریکا برای افغانستان و پاکستان در مورد خط دیورند، عکس العمل های زیادی را درافغانستان بمیان آورد. گروسمن روز یکشنبه 21 اکتوبر در مصاحبه با تلویزیون خصوصی (1) در کابل بصراحت اظهار داشت که امریکا خط دیورند را بعنوان سرحد میان افغانستان و پاکستان به رسمیت می شناسد.

گروسمن گفت که این یک سرحد بین المللی است و من فکر می کنم که زمان آن فرارسیده تا دیدگاه های همه جوانب را در این زمینه درنظر بگیریم. اظهارات مشابهی هم از جانب سفیر امریکا در کابل هم شنیده شده است.

در کشوری که می خواهد رهبری جهان را در اختیار داشته باشد شخصیت های نخبه ای وجود دارند که در مضمون جغرافیه حتی به اندازۀ یک متعلم صنف ششم مکتبی مثلا در بامیان افغانستان اطلاع ندارند. یک مثال آن همین آقای میت رامنی کاندید حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری امریکاست که در مناظرۀ تلویزیونی جلو چشم صدها ملیون بیننده چنین اظهار فضل فرمودند که ایران از طریق سوریه به بحر راه دارد!

به نظر نمی رسد که مارک گروسمن مانند رامنی از مسایل تاریخی و جغرافیای این منطقه بی اطلاع باشد. او بعنوان نمایندۀ خاص امریکا برای افغانستان و پاکستان بدون تردید در مورد سابقۀ دیورند مطلع است و این سخن وی را نباید ناشی از اشتباه دانست. قبل از وی سفیر انگلستان در افغانستان هم گفته بود که مشکل مرزی میان افغانستان و پاکستان را می توان به آسانی حل کرد. پس مشخص است در این رابطه مسایلی در عقب پرده جریان دارد.

تا آنجا که قضیه به پاکستان رابطه می گیرد، این کشور در گذشته اصلا مسئلۀ دیورند را یک قضیۀ مختومه می دانست که میان عبدالرحمان خان و انگلیس ها امضا شده و دیگر حرفی برای گفتن در این مورد باقی نمانده است اما اینکه در این اواخر و همزمان با اعلام خروج نیروهای خارجی از افغانستان، بار دیگر این مسئله مطرح می شود و پاکستان هم خاموشانه از آن استقبال می کند، خبر از برنامه های پشت پرده ای میدهد که خارجی ها در تبانی با پاکستان در مورد افغانستان دارند.

در گذشته پاکستان تجزیۀ افغانستان را خطری بزرگ برای خود می دانست و در ظاهر از حقوق پشتون های افغانستان دفاع می کرد. دفاع از حقوق پشتون ها با این استدلال صورت می گرفت که در صورتی که پشتون ها از دولت افغانستان ناراض گردند، شاید تمایل به تجزیه طلبی در آنها قوت گیرد و این کار موجب تجزیۀ بخشی از پاکستان نیز گردد اما به نظر می رسد که اکنون دولتمردان پاکستانی از این سیاست دست برداشته اند. آنها هرچند هنوز هم از تجزیۀ افغانستان حمایت نمی کنند اما بمیان آمدن چند زون قدرت در افغانستان بشکل حکومت های خودمختار به ضرر پاکستان نیست. بخصوص که پاکستان اکنون بخوبی دریافته است در افغانستان هیچ پشتوانه ای برای نفوذ ندارد.

برنامۀ امریکا و انگلیس برای تقسیم افغانستان به هشت زون، پاکستان را وادار ساخته است تا از همین اکنون به فکر حل این مشکل بیافتد ومشکل سرحد و مهمتر از آن موضوع تقسیم آب رودخانه هائی را که از افغانستان به پاکستان می ریزد، با حکومت آقای کرزی به نفع خود حل نماید. کرزی نشان داده که زیر فشار امریکائی ها حاضر است تا برای هرکاری صحنه بیاراید و با تدویر لویه جرگه، عده ای از عناصر گماشته شده را گردهم آورد و این مسئله را بعنوان موضوعی که از جانب مردم تائید شده است، اعلام نماید.

در شورای مشورتی برای امضای قرارداد استراتژیک با امریکا، نماینده گان در دهها مورد، خطوط قرمز را برای کرزی مشخص ساختند اما زمان امضای قرارداد، هیچ کدام رعایت نشد و ولسی جرگه هم این قرارداد را با چشم بسته تائید نمود. بعد از امضای قرارداد، وقتی مرزهای شرقی افغانستان مورد حملۀ پاکستان قرار گرفت، اعضای پارلمان که خود مقصر بودند، از وزرای دفاع و داخله سلب صلاحیت کردند! اکنون پاکستان امیدوار است تا بار دیگر امریکا بر کرزی فشار وارد سازد تا با تدویر چنان جرگه ای، مسئلۀ دیورند را هم به همان شکل حل نماید. حق آبه ای برای پاکستان تعیین گردد و بعد از اگر حکومت های ایالتی هم بمیان آیند، به همین قرارداد پابند باقی بمانند.

شکی نیست که مسئلۀ سرحد با پاکستان یکی از مسایل مهم میان افغانها هم می باشد. در گذشته رژیم های حاکم بر افغانستان ادعای ارضی نسبت به مناطق ماورای دیورند نداشته اند و در بعضی از مواقع فقط از «حق خود ارادیت برای برادران پشتون و بلوچ» سخن گفته اند. با توجه به تحولات اخیر در جهان، این موقف مبهم دیگر قابل توجیه نیست و باید این مشکل راه حلی بیابد اما در شرایطی که نیروهای خارجی در کشور حضور دارد و دولت افغانستان تحت تاثیر همین نیروهاست، هیچ قراردادی در این خصوص نمی تواند مشروعیت لازم را داشته باشد. این کار زمانی ممکن است که صلح و ثبات به کشور بازگردد و مردم افغانستان آزادانه و بدور از فشار اجنبی در این مورد تصمیم بگیرند.


اسم: نورالدین سیدال ناصری   محل سکونت: لندن    تاریخ: 26.10.2012

نورالدین سیدال ناصری

آیا واقعاً تمام مشکلات بر سر خط دیورند است؟
با شدت گرفتن حملات راکتی در ولایات کنر و نورستان و اطلاعات در زمینۀ استقرار پوسته های نظامی پاکستان در داخل آن ولایات باز هم سر و صدا هایی در مورد معضلۀ خط دیورند بلند شده است. لوی درستیز قوای مسلح افغانستان ستر جنرال شیر محمد کریمی هم در جریان صحبت های شان در مشرانو جرگه به این موضوع تماس گرفته و گفته است که هدف از حملات راکتی بر ولایات کشور آن است که گویا پاکستانی ها می خواهند افغان ها را مجبور به رسمیت شناختن خط دیورند سازند.
اما آنچه مرا وادار به نوشتن این سطور نموده صحبت های انجنیر محمد یونس فکور تحلیلگر مسایل سیاسی در پروگرام «تودی خبری» ذز تلویزیون «لمر» بود. ایشان ضمن انتقاد از رئیس جمهور کشور و حکومت او نسبت نداشتن سیاست شفاف و روشن در برابر حملات قوای پاکستان بر ولایات متذکره خواستار به رسمیت شناختن این خط تحمیلی گردیده و می گوید که دولت افغانستان به این ترتیب می تواند راه های ترانزیتی کاملاً تحت حاکمیت افغان ها را از طریق بندر کراچی بدست آورده و بر ربج، خونریزی و کشتار هموطنان ما پایان دهد. او یک قدم پیشتر رفته حنی حملات راکتی نظامیان پنجابی را . . . . .

متن مکمل مقالۀ جناب سیدال ناصری را که در پورتال افغان جرمن آنلاین چاپ شده است و با این موضوع کنونی ارتباط دارد، میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتذ خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/nasery_ns_aya_wqean_moshkelat.pdf


اسم: داکتر عثمان تره کی   محل سکونت: فرانسه    تاریخ: 25.10.2012

عثمان تره کی
د دیورند د موافقه لیک حقوقی ارزونه
سریزه
د موافقه لیک د حقوقی اړخ لنډ تاریخ:
د نړی د نقشی پرمخ د افغانستان د اوسنیو پولو د تثبیت څخه نږدی یوه پیړی تیریږی. د افغانستان د پولو په ټاکنه کی روسانو او انګریزانو د خپلو استعماری غرضونو د تحقق په خاطر په کافی اندازه لاس درلود...

پاملرنه:
د دی په زړه پوری مضمون بشپړ متن لپاره لاندی لینک کاپی کړی او خپل براوزر کی یی نصب کړی او ویی لولی.
http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/rostar_taraki_de_durand_hoqooqi_arzawona.pdf


اسم: د. ســــــــــــــــــــــادات   محل سکونت: لــــــــــــــندن    تاریخ: 25.10.2012

دوستان محترم، خوانندګان ګرامی، افغانان غیور و هموطنان عزیز سلام!
ما نظر به مسؤلیت خویش درین مرحلۀ تاریخ به این باور هستیم که در رابطه به خط تحمیلی و نام نهاد دیورند نه تنها که از صلاحیت حکومت کنونی افغانستان نیست بلکه افاده کردن این مسأله تاریخی و بغرنج را نیز دراین مرحله لازم نمی بینیم که ګویا این حق ملت است و ملت باید بالای آن تصمیم بګیرد، در حالیکه ملت خود در زیر تجاوز قرار دارد و از هیچګونه صلاحیت هم برخوردار نیستند پس این زمینه سازی فقط صحنه سازی و با اشاره دستان سیاه بشمار میرود که مفاد خود را با پاکستان و نظامیان پاکستانی شریک میدانند، در حالیکه به نظر ما این موضوع بغرنج تاریخی باید نظر به اسناد و شواهد تاریخ بالای آن از طریق سازمان ملل و قوانین بین المللی بالای آن صحبت شود که در حقیقت به جز خود افغانهای هردو طرف مرز به هیچ کس این مجال نخواهد بود که بالای این قضیه صحبتی را هم باز نمایند به منظور روشن شدن مسئله ای تحمیلی بودن خط دیورند باید به شما و سائر دوستان مراتب آتی خاطر نشان گردد:
1-افغانستان در آن زمان یک کشور مستعمره بود و از دید حقوق عمومی بین الدول عقد معاهدات بین کشور مستعمره و کشور استعمارگر ارزش حقوقی ندارد زیرا تساوی حقوقی بین آنها موجود نیست و هیچ معاهده ای عقد شده بین دوکشور فاقد اعتبار حقوقی است.
2-این معاهده نابرابر میان دولت انگلیس و امیر عبدالرحمن خان پادشاه افغانستان عقد گردیده و دولت سومی (پاکستان) نمیتواند درآن شریک پنداشته شود مگر به توافق طرفین یعنی افغانستان وانگلیس و یا در توافق با دولت جدید التأسیس پاکستان !که چنین توافق هیچگاهی وجود نداشته است.
3-چنین معاهدات ولو باموقف های برابرعقد گرددمیباید بعد از گذشت صد سال دوباره تمدید گردد درحالیکه ازعقداین معاهده 119 سال میگذرد چنین تمدید صورت نگرفته است ومعاهد بطور اتومات ملغی میباشد چنانچه معاهده انگلیس با هانکانگ بعد از مرورصد سال خود بخود ملغی شد وانگلیس ها بعد ازالغای معاهده ،هانکانگ را به به خاک اصلی آن یعنی چین واگذار کردند.
4-دولتهای مستقل افغانستان نه تنها این معاهده را برسمیت نشناخته اند بلکه زمانیکه طیارات دولت پاکستان منطقه ای مغلگی را بمباردمان کرد ه وبه شعاع 36درجه باین طرف خط دیورند تجاوزنمود پارلمان آنوقت افغانستان (دوره ای هفتم شورا معاهده راوالپندی ،معاهده دیورند وسائرمعاهدات استعماری راملغی نمود وبه حکومت صلاحیت داد تا بخاطر حفاظت خاکهای افغانستان به تقویت نیروی نظامی اش بپردازد واز هرکشوری که لاز م باشد سلاح خریداری نمائید. به این ملحوظ خط دیورند تحمیل شده ومردم افغانستان حق دارند از حق خود دفاع نمایند .
از جانب دیگر خدمت آنعده دوستانی که حل تمام پرابلم هارا دربرسمیت شناختن خط دیورند میدانند خاطر نشان بایدکردکه تاریخ گواه است که دولت انگلیس پاکستان را به خاطر ایجاد فتنه درمنطقه ایجاد کرده است ومسئله ای کشمیر ودیورند را به حیث نقاط تشنج زادرمنطقه به استفاده گرفته است اگر اکنون شما نه تنها دیورندرا بلکه نصف خاکهای داخل کشور را هم به انها ببخشید این تشنج حل نمیشود وپاکستان زاده ا ی انگلیس باز هم درمنطقه تشنج می آفریند ،تا زمانیکه کشوری به نام پاکستان درمنطقه با چنین سیاست های فتنه گرانه وجود داشته باشد درکشور ما وسراسر منطقه بحران دوام خواهد داشت .

و ما علینا الاالبلاغ


اسم: محل سکونت: Ayoubi    تاریخ: 25.10.2012

http://president.gov.af/ps/news/14117

ایمل فیضي: د ډیورند دکرښې په اړه د امریکایي دیپلوماتونو څرګندونې به د افغانستان د خلکو او حکومت پر دریځ باندې هیڅ ډول اغیز و نه لري

د۱۳۹۱ لمریز کال د لړم ۳مه - د جمهوررئیس ویاند ایمل فیضي چې نن یې د حکومت د رسنیو په مرکزکې خبرې کولې، د ډیورند دکرښې په اړه د امریکایي دیپلوماتانو د وروستیو څرګندونو په غبرګون کې وویل : د ډیورند دکرښې په اړه د امریکایي چارواکو څرګندونې د دې هېواد همیشنی دریځ دی خو د هغوی دا څرګندونې د افغانستان د خلکو او حکومت پر دریځ باندې هیڅ ډول اغیز نه لري.

ایمل فیضي وویل د ډیورند مسله یوه ملي، تاریخي او حقوقي موضوع ده چې حکومتونه او بهرني هېوادونه یې په اړه پریکړه نه شي کولای، بلکې دا د افغانستان خلک دي چې په دې باب به تصمیم نیسي.

همدا راز د جمهوررئیس ویاند په ۲۰۱۴ میلادي کال کې د جمهوري ریاست د انتخاباتو په ترسره کیدو باندې ټینګار وکړ، وې ویل د افغانستان دولت هوډمن دی چې انتخابات باید په خپل وخت، شفاف او په عادلانه ډول ترسره شي.

ده، د انتخاباتو د شکایاتو په کمیسیون کې د دوو بهرنیو اتباعو غړیتوب د افغانستان له اساسي قانون او ملي حاکمیت سره په تضاد کې وباله، وې ویل: انتخابات د افغانستان خپله کورنۍ موضوع ده او افغانستان اوس هغه د لس کاله پخوا افغانستان نه دی، بلکې ننی افغانستان د دې توان او ظرفیت لري چې په خپله انتخابات ترسره کړي.

د جمهوررئیس ویاند دغه اندیښنې چې ګویا د افغانستان حکومت به په انتخاباتو کې لاس وهنه وکړي، بې ځایه وبللې، وې ویل افغانستان ډیموکراسۍ ته ژمن او ولسواک هېواد دی، دبیان آزادي، مدني ټولنې، ډله ایزې رسنۍ او ملي شورا لري چې د دوی هریو کولای شي په انتخاباتو څارنه وکړي او په هغوکې کورنۍ او بهرنۍ لاس وهنۍ بربنډې کړي.

ایمل فیضي همدا راز په دغه خبري ناسته کې په بهرنیو هېوادونوکې د افغان محصلینو لپاره په ځانګړې شوې بودجه کې د زیاتوالي خبر ورکړ، وې ویل: د افغانستان حکومت هغه لس میلیونه ډالره چې پخوایې په بهرنیو هېوادونو کې د افغان محصلینو د لوړو زده کړو لپاره له ملي بودجې څخه بیل کړي و، پنځلس میلیونو ته لوړ کړل چې له دې وروسته به هرکال پنځلس میلیونه ډالره په بهرنیو هېوادونوکې دافغان ځوانانو د لوړ زده کړو لپاره ځانګړي شي.


اسم: میر عنایت الله سادات   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 25.10.2012

میر عنایت الله سادات

نظری بر مؤافقتنامۀ دیورند
درین روز ها مؤافقتنامۀ دیورند به یکبارگی مورد توجه رسانه های داخل و خارج افغانستان قرار گرفته است. مباحثات آنها کاملاً ضد و نقیض بوده و به وضاحت میتوان دریافت که اهداف از پیش تعیین شده و انگیزه های مختلف این مسئلۀ بی نهایت مهم را در سطح یک جدال . . . . . .

متن مکمل مقالۀ جناب میر عنایت الله سادات را که در جنوری 2011 م در پورتال افغان جرمن آنلاین چاپ شده بود و با این موضوع تازه به نوعی ارتباط دارد، میتوانید با استفاده از لینک ذیل مطالعه فرمائید. و یا لینک زیر را کاپی نموده در براوزر کمپیوتذ خود نصب و صفحۀ تحلیلات را باز نمائید.

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/sadat_m_e_nazare_bar_loafeqatnamae_dewrand.pdf


اسم: صلاح الدین سعیدی   محل سکونت: UK    تاریخ: 25.10.2012

برداران محترم داکتر مرادزوی، محترم عبدالمنان کریم و جناب ولی احمد نوری و خوانندهء عزیز سلام

مطالب و نوشته های شمارا با دقت مطالعه کردم مطالب بس ارزنده و حیاتی کشور ماست.
درین مورد نوشتۀ مفصل روی دست دارم و ترس دارم که بسیار طویل نشود و از حوصلۀ خواننده خارج نشوداما بدون تأخیر در موارد آتي که در نوشته های شما آمده و نقل قول های از آقای ګروسمان نماینده امریکا برای افغانستان و پاکستان آمده بخشې از برداشتها را با شما شریک سازم.
اینکه در مورد مسأله دیورند لاین باید ملت افغانستان در یک جرگه و یا مردم تصمیم بګیرند و .... چنانچه جناب حامد کرزی نیز به آن تأکید دارد باید ګفت که: درین مرحله این اصلا ً نه تنها که کار و صلاحیت این حاکمیت نیست حتی ملت هم درین مورد زمینه تصمیم باز را دارد. شواهد واسناد تاریخی وجود دارد و خط دیورند که حتی نام آن را مردم ما مربوط به خارجی و یکجانبه میدانند باید تصیم ګرفته شود. آرزو ها و ستراتیژی ها دو بخش مختلف اند که درین راستا احساسات و مجبوریت ها در حل عادلانه دور ګذاشته شـو ند. آنطرف خط دیورند را خود مارتیمر دیورند نیز متعلق به انګلیس و هند برتانوی نمی داند در آن وقت پیشاور و بخشی از دیره جات مربوط سیستم اداری هند برتانوی بود لذا آقای ګروسمن خطا میکند که میګوید هند تقسیم شد. نه به عوض هند افغانستان را تقسیم کردند و مناطق را شامل پاکستان دانهء سرطان ساختند که متعلق به افغانستان و جز افغانستان بود لذا این تقسیم هند نه بلکی تقسیم افغانستان است. درین راستا دو مسأله مطرح است یکی ملغی بودن از همان اساس بخاطر عقد قرار داد با فشار نظامی و سیاسی و مجهول بودن ضمایم آن و عقد متن که تنها انګلیسی بود و امیر به انګلیسی نمی دانست و ضمایم مجهول در قرار داد ها سبب بطلان می شود و .... دوم فسخ بعدی آن به نسبت مشاکل و غلطی های در پروسیجر های قرار داد و از جمله ختم نهایی آن با عدم تأئید نهایی در شورای هفتم افغانستان که به شمول دیورند لاین سه تفاهمنامه دیګر که منجر به از دست دادن زمین های افغانستان شده بود نیز مطرح است. به این ترتیب اګر در ابتدا قبول شود که این تفاهمنامه و یا قرار داد امضا شده اما در شورای هفتم لغوی و قبول نشده. صدها قیام و عدم توافق مراجع رسمی و غیر رسمی کشور ما شاهد عدم قبول این سند و ظلم آشکار است.
جناب نوری بلی بیانیه و اظهارات حکومت حامد کرزی دقیقاً غیر واضح و قاطع نیست اما خوشبین بخاطری هستیم که همین قدر هم ګفته و دست نشانده به اصطلاح تیر خود آورده درین شرایط همین هم قابل ستایش است.
ما امکانات کشور و وضع کشور را همه میدانیم مزدوران و ماموران و افراد کوته فکر و ستون پنج همه شدیداً فعال شده و صدای ملت و حق و مادر وطن را خفه کردن میخواهند اما با تمام صراحت باید ګفت که با خیانت به ملت و مردم و وطن سرنوشت شاه شجاع ها یکی است. خاینین زمینه ساز که در نوشته و مقالات شان بر ناموس وعزت وطن همه پرسی می ګویند و یا طرح های جرګه ها و لویه جرګه های تقلبی و فرمایشی را راه حل و ګریز پیشنهاد میکنند نیز به خطا رفته و قصد بقا در قدرت سیاسی و یا هم رسیدن به قدرت سیاسی را دارند و درین راستا عده ای را فریب داده طرفدار این افکار میسازند. کاری که در زمان ایجاد پاکستان در سال ۱۸۴۷ با فتنه ګری شد. یک طرف قرآن کریم را ګذاشتند و یک طرف هم بُت را و از مردم رای خواستند. احزاب آګاه سیاسی از اشتراک در همچو فریب ابا ورزیدند و در نهایت امر مردم مسلمان مسلماً که قرآن را نتخاب میکنند و به این ترتیب افاده شده که به وجود پاکستان موافقه شد. چنین فتنه و فریب هم در مورد خط دیورند لاین اینجا و انجا مطرح میشود. ما اولا تمرکز و وحدت بر سر این است که این خط غیر مشروع و قابل اعتبار نیست. بیشتر از ۱۷۰ هزار نظامی پاکستان از منطقه خارج شود. ملت به سرنوشت خویش حاکم شود در آن صورت به کمک جامعۀ جهانی در مورد سرنوشت خویش تصمیم خواهد ګرفت.

بعد از فسخ عملی آن این کار ملت و مردم است که انتخاب کنند چه تصمیم بګیرند و چه نوع حاکمیت و اداره را بخود انتخاب کنند. ګفتنی های زیاد است ولی در ا ین مرحله به همین اکتفا میکنم. تشکر


اسم: بابه صمد پنجشیری   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 25.10.2012

در زبان پشتو متل است کی میګوید
کاروان تیریږی سپی غفیږی.
برادران و خواهران. دولت امریکا این خط را در سال ۱۹۴۸ به رسمیت شناخته بود امریکا به همین خاطر به دولت سردار داودخان سلاح و مهمات جنګی نفروخت این مسله کدام موضوغ نو نیست . اینجا در منطقه دیګر کشورها هم وجود دارد که انها از افغانها کرده زیادتر مخالف این مسله است در منطقه کشورهای دیګر وجود دارد که به هیچ قیمت انها به این مسله دل را خوش نخواهد ساخت اول کشور هند دوم روسیه شوروی سوم ایران. این شحص نماینده امریکا هم مثل ملا دیسکوی بیدون اولاد است. افغانهای عزیز هیچ تشویش نکنید باز هم میګویم که این وطن از خود صاحبانی دارد مرګ به وطن فروشان و نوکران شعوری ای اس ای پاکستان


اسم: بابا صمد پنجشیری   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 25.10.2012

بجواب ملا **** ( پوهاند پروفیسور علامه استاد ****)فرید یونس.
هر چی فکر میکنم که یک چیزی خوب برایت بنویسم هیچ نمی توانم بخاطر اینکه در این دو سال که ګاه ګاهی کدام بر نامه شما را ان هم در حالت کی اصلا نمی خواهم چرندیات شما را بشنوم ګاهی برای چند دقیقه دور افشانی پسر استاد کیمیا خود را می شنوم...
پروفیسور ،علامه و ملا ****!
شما تا بخال نمی دانیند که در افغانستان اکثریت و اقلیت است یا نیست. نابغه زمان ما. شما خود بګوید که در افغانستان تعداد نفوس هزاره ها چقدر است . باز ازبک ترکمن تاجک نورستانی و پشتون البته بطور جداګانه نفوس پشتونها بسیار زیاد است احصایه که در زمانها سابق ګرفته شده پشتونها شاید دو برابر سابق شده باشد انهم بخاطریکه در بین يشتونها ارزدوج و مسایل تشکیل خانواده و تعدد اولاد نسبت به هر قوم دیګر در بین پشتونها زیاد است . محترم علامه فرید یونس پروفیسور انتروپالوجی و مفتی پوهنتون الاذهر مصر .
خوب اینکه نظر بسیار علمانه شمارا ما در به رسمیت شناختن خط نام نهاد دیورند قبول کنیم فرض کنید این پشنهاد بی عقل شما را کرزی یا کدام ریس جمهور دیګر قبول کرد بازهم این خط را چطور میتوانید کنترول نماید روسهای نتوانست انرا به یکصد چهل هزار عسکر خود کنترول نماید ایا شما به همراهی فامیل اقای روان فرهادی کدام معجزه خواهید نمود که این سرخدات را کنترول نماید / شما عقل کل درباره وطن بسیار نظر نیک دارید این را ګویند وطن دوستی من نمدانم در مقابل این نوعه چرندیات و پشنهادات خوب به طرفداری پاکستان چقدر مزد زیاد میګیرید/ این را ګویند دوشمنی در قالب دوستی خوب ما دیګر چیزی نه میګیویم شما و ای اس ای پاکستان خوش باشید.پسرک استاد کیمیا من شما و دفتر استخبارات پاکستان هر چی که از دست تان میاید کوتاهی نکنید هر چیزی که میتوانید بکنید که سبا باز ارمان نکنید کی کاشکی در ان وقت این و ان را هم میکردیم . به امید رسیدن ان روز کی به فردفرد حساب شود. دوست عزیز پاکستان این وطن از خود صاحب دارد.


اسم: عبدالقدوس   محل سکونت: اطریش    تاریخ: 25.10.2012

هموطنان عزیز و ارجمند سلام های مرا بپذیرید.
خواهشمندم در اینجا روی موضوع که یک مسئلۀ بسیار مهم و حیاتی برای کشور ما میباشد، صحبت کنید. فرید یونس کی باشد که در این سایت معتبر وقت دوست ها را با تبصره های خود بگیریم. شخصیت موصوف در دو جمله خلاصه میگردد:
پف کردن چرندیات بی اندزه زیاد / وپوشییدن نکتایی در هنگام ****
به امید تبصره های داخل موضوع شما
با احترام


اسم: افغان پیپر   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 25.10.2012

امریکا دیورند را به پاکستان بخشید

سفیر امریکا در افغانستان نیز سخنان مارک گروسمن را تایید کرد که کشورش خط دیورند را به عنوان سرحدی میان افغانستان و پاکستان به رسمیت می شناسد
دو روز قبل مارک گروسمن نماینده امریکا در امور افغانستان و پاکستان، بر حقانیت پاکستان نسبت به خط دیورند تأکید کرد و به نمایندگی از امریکا یکبار دیگر پاکستان و منافع دوست قدیمی اش را با افغانستان که گویا با این کشور نیز پیمان ستراتیژیک دارد ، ترجیح داد.

جیمز کننگهام، سفیر امریکا در افغانستان نیز سخنان مارک گروسمن را تأیید کرد که کشورش خط دیورند را به عنوان سرحدی میان افغانستان و پاکستان به رسمیت می شناسد.

خط دیورند در سال 1893 میلادی در زمان سلطنت امیر عبدالرحمن خان در معاهده ای با هند برتانوی تعیین شد. اما پس از تشکیل کشور مستقل پاکستان در سال 1947 میلادی، حکومت آن زمان افغانستان این خط سرحدی را به رسمیت نشناخت.

مقام های حکومت افغانستان به این اظهارات مقام امریکایی عکس العمل نشان داده اند. وزارت خارجه افغانستان هرچند نامی از مارک گروسمن نبرده است، اما در یک بیانیه خبری صرفاً به این موضوع پرداخته است. در بیانیه خبری دو جمله ای وزارت خارجه افغانستان که به رسانه ها فرستاده شده، گفته شده است که «وضعیت خط دیورند مساله ای مهم تاریخی برای مردم افغانستان است».

وزارت خارجه افغانستان در این بیانیه خبری افزوده است که «بنابراین، حکومت افغانستان هرگونه ابراز نظر دیگران در مورد وضعیت حقوقی خط دیورند را بی ربط می داند و آن را رد می کند».

اما جیمز کننگهام، سفیر امریکا در افغانستان روز سه شنبه در سفری به ولایت جنوبی قندهار بر گفته های مارک گروسمن تأکید کرد.

وقتی از کننگهام در رابطه به سخنان گروسمن پرسیده شد، گفت: در اظهارات سفیر (گروسمن) چیز نوی وجود نداشت. امریکا مانند بسیاری دیگر کشورها، مدت طولانی می شود که این خط را به عنوان سرحد میان افغانستان و پاکستان به رسمیت شناخته است. این مساله جدیدی نیست.

بعد از سقوط طالبان در یازده سال گذشته هیچ مقام رسمی افغانستان، پاکستان و کشورهای غربی به این صراحت در مورد خط سرحدی دیورند صحبت نکرده بود. هرچند برخی تحلیلگران افغانستان گفته اند که یکی از اهداف پاکستان در حمایت از طالبان، به رسمیت شناختن سرحد دیورند از سوی افغانستان است.

هرچند وضعیت سرحد دیورند در سال های گذشته از جانب افغانستان و پاکستان مورد گفتگو قرار نگرفته است، اما منطقه سرحدی میان دو کشور همواره محل بروز تنش بوده است. افغانستان مدعی است که پاکستانی ها از آن طرف خط دیورند بر این طرف خط دیورند راکت فیر می کنند. برخی نمایندگان پارلمان افغانستان و صاحب نظران قبلاً گفته اند که ممکن است هدف پاکستان از این راکت پراکنی ها، به رسمیت شناختن سرحد دیورند باشد.

در همین راستا برخی از صاحبنظران امور سیاسی کشور معتقدند که برای اولین بار شخص کرزی این چراغ سبز را به امریکایی ها و پاکستانی داده است که خط دیورند را از خود پنداشته و افغانستان ادعایی ندارد.


اسم: عبدالحکیم سامع   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 25.10.2012

آقای فرید یونس! 25.10.2012

دولت ها و ملل موجود، بر اساس همچو منطق و ترشح ذهنی و بی اساس که شما تذکر می دهید، ایجاد نگردیده اند. هر یک از قلمرو ها و مردمیکه در آن بسر می برند، نتیجۀ مبارزات و حیات طولانی جوامع است. تأمین صلح و آرامش، با اقلیت و اکثریت ارتباط ندارد، بلکه مربوط آنست که چه سطح رشد تعلیمات عمومی، رشد فرهنگ عالی انسانی مسلط است در عین حال چه درک و مراعات حقوق هر فرد و موجودیت همبستگی بین اتباع و همچنان آمادگی هریک، برای دفاع از قلمرو و هویت مندرج در قانون اساسی هر کشور در شرایط موجود، حکمفرماست.

یک ملت و دولت چنان درختی نیست، که هرکس طبق دلخواه خود آنرا «شاخ بری» نماید.
شما با ذکر تبریکی «عید» و ادعا های بی ربط در بارۀ «باشنده» و یا حقوق مدنی،چنین انتباه از خود بجامی گذارید، که اصلاً به ماهیت ارزش های تاریخی و افتخارات مردم ما توجه نمی کنید.

موضوع «خط دیورند» و جنگ های خونین آزادی خواهی مردم ما، علیه استعمار برتانیه، به موضعگیری و «رسمیت شناختن» یک سفیر و یا نماندۀ کشوریکه، ده ها هزار کیلومتر، از سرزمین افغانها، فاصله دارد، با وجود موجودیت قریب 200000 عسکر از بیش از 40 کشور متحد آن، حل نمی گردد و اصلاً حق ندارد، چنین اظهاری را بزبان آورد. قریب یازده سال قبل، نمایندۀ متقاعد، کار کشته و ماهر «استخبارات نظامی انگلیس» قبل از ورود قوای آنها، نزد «برهان الدین ربانی» به «فیض آباد» فرستاده شد، که «ما می آئیم.» از برکت «دالر نقد» تسلیم داده شده، به «عبدالله عبدالله» توسط «افسر سی. آی. ای» و قوت «بمب افگنهای» آنها، «رهبر جمعیت اسلامی» که قبلاً «خجل» از کابل فرار نموده بود، دوباه، با «پیروانش رقص کنان» وارد کابل شدند.

حال از فردی چون شما بااین مفکوره، نمیتوان انتظار داشت که خاطرات « جنگ میوند»،
« تل »، « وانه » و « خیبر » و یا « قیامهای کابل » را علیه غارتگران انگلیسی دوران استعمار، بیاد داشته باشد.

موضوع خط « دیورند » از همان آغاز برای افغانستان، بحیث یک کشور، اهمیت حیاتی داشته است، حل آن باید با سهم گیری آزاد باشندگان هر دو طرف صورت گیرد. این وظیفۀ سفیر کدام کشور نیست.

پای


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 25.10.2012

یک مداخله و یک بیانیه ‌ای تامل برانگیز
"پیرامون اظهارات مداخله جویانه مارک گروسمن درموردخط دیورند"
منبع خبر گزاری صدای افغان نوشتۀ موسوی نژاد – باز نویسی به دری افغانستان از ولی احمد نوری

«مارک گروسمن» (Marc Grossman) نماینده خاص باراک اوباما در امور افغانستان و پاکستان روز یکشنبه (30 میزان) در گفتگویی اختصاصی اش با تلویزیون «یک» در خصوص "خط سرحدی دیورند"، سرحد فعلی ما با پاکستان گفته بود که "موضع کشور ما در این مورد این است که این سرحد، سرحد بین‌المللی است و من فکر میکنم که نظر همه را در این مسئله منطقه ‌ای باید در نظر گرفت."
این خط سرحدی میان افغانستان و پاکستان در زمان سلطنت امیر عبدالرحمن خان پادشاه وقت افغانستان و "هنری مورتیمر دیورند" نماینده هند برتانوی در سال ۱۸۹۳ میلادی تعیین شد. پاکستان در آن زمان بخشی از خاک هند بود که مستعمرۀ برتانیه بود. پس از تشکیل کشور مستقل پاکستان در سال ۱۹۴۷ میلادی، دولت وقت افغانستان با این خط سرحدی مخالفت کرد و خواستار پیوستن قبایل آن سوی دیورند به افغانستان یا برگزاری همه ‌پرسی در بین آنها در این مورد شد.
در واقع "خط دیورند" یکی از میراث های شوم و نامیموني است كه استعمار برتانیه بعد از خروج از این منطقه به جا گذاشته و تبعات گسترده ‌ای را به دولت و ملت افغانستان تحمیل کرده که مهمترین پیامد های آن حوادث پی درپی سه دهه اخیر و دست اندازی های مداوم طرف مقابل در افغانستان است.
به دنبال اظهارات مداخله جویانه این مقام امریکایی، وزارت خارجه ما درواکنش به آن بیانیه ای صادر کرد و در خصوص آن اظهارات و این بیانیه،‌ گذشته ازتمایلات و مواضع سیاسی موافقان و مخالفان حکومت، محتوای قابل تامل دارد که در این یاداشت به آنها پرداخته شده است،. . . . .

متن مکمل این مقالۀ مهم و ملی را میتوانید به کمک لینک آتی در صفحۀ تحلیلات پورتال افغان جرمن آنلاین مطالعه فرمائید. و یا لینک آتی را کاپی کرده در براوزر کمپیوتر خویش نصب و مقاله را باز نمائید:

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/walinouri_modakhelae_soalbarangez_darmored_dewrand.pdf


اسم: خبر گذاری آوا   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 25.10.2012

آیا گروسمن همان دیورند است؟

اخیراً مارک گروسمن؛ فرستاده خاص اوباما در امور افغانستان و پاکستان در گفتگویی با تلویزیون محلی "یک" در کابل گفته است که خط سرحدی دیورند را به عنوان یک سرحد بین‌المللی به رسمیت می ‌شناسد.
نمایندۀ رئیس جمهور امریکا درین گفتگو بصراحت اذعان کرده است:"موضع کشور ما در اینمورد اینست که این سرحد، سرحد بین‌المللی است و من فکر میکنم که نظر همه را در این مسأله منطقه ‌ای باید در نظر گرفت."
آقای گروسمن در پاسخ بسؤال خبرنگار تلویزیون «یک» که پرسید شما خط سرحدی دیورند را بعنوان یک سرحد بین‌المللی برسمیت میشناسید، گفت:"بله، همین طور است."
خط سرحدی دیورند میان افغانستان و پاکستان در زمان سلطنت عبدالرحمن خان؛‌ شاه آن زمان افغانستان و هنری مورتیمر دیورند؛ نمایندۀ هند برتانوی در سال ۱۸۹۳ میلادی تعیین و بر اساس یک سند مکتوب مورد توافق دو طرف قرار گرفت و از آن پس به نام "سرحد دیورند" مشهور شد.
پاکستان در آن زمان بخشی از خاک هند محسوب می شد که مستعمره برتانیه بود.
پس از تشکیل کشور مستقل پاکستان در سال ۱۹۴۷ میلادی، دولت وقت افغانستان با این خط سرحدی مخالفت کرد و خواستار پیوستن قبایل پشتون آن سوی سرحد به افغانستان یا برگزاری همه ‌پرسی در بین آنها در اینمورد شد.
البته در مقاطعی از تاریخ 40 سال اخیر افغانستان، برخی سیاستمداران و دولتمردانی هم بوده اند که همین خط را معتبر دانسته و بر پایۀ آن، تمامیت ارضی کشور را تعریف کرده اند. شماری از سران رژیم های کمونیستی چنین باوری داشتند؛ اما درهر حال، این مسأله هنوزهم یکی از بزرگترین پرابلیم های حقوقی سرحدی بین افغانستان و پاکستان محسوب میشود و حل ناشده باقی مانده است.
بدنبال اظهارات اخیر مارک گروسمن؛ نمایندۀ خاص اوباما در امور افغانستان و پاکستان، مبنی بر برسمیت شناختن این خط از سوی دولت امریکا بعنوان یک سرحد بین المللی، وزارت خارجه کشور ما درین رابطه عکس العمل نشان داده و با انتشار اعلامیه ای آنرا "بی ربط" خوانده است.
در این اعلامیه آمده:"وضعیت خط دیورند برای مردم افغانستان یک موضوع مهم تاریخی است. دولت افغانستان به همین دلیل هر اظهار نظری در بارۀ وضعیت حقوقی این خط را توسط هرکسی که باشد رد میکند و آنرا بیربط میداند."
به عقیدۀ تحلیلگران،‌ شاید یکی از مأموریت های مهم مارک گروسمن که فرستادۀ امریکا در امور دو کشور افغانستان و پاکستان است، پایان دادن به جنجال و کشمکش حقوقی خط دیورند باشد و این اظهارات وی نیز در راستای همین مأموریت او انجام شده باشد؛ اما آنچه در حال حاضر اهمیت دارد اینست که نه افغانستان کنونی، افغانستان زمان سلطنت شاه عبدالرحمن خان است و نه گروسمن، همان دیورندی است که نمایندۀ هند مستعمره برتانیه بود!
افغانستان یک کشور مستعمره امریکا نیست؛ تا کسانی چون مارک گروسمن به خود حق بدهند؛ تا در خصوص تمامیت ارضی و قلمرو حاکمیت آن قضاوت کنند. افغانستان اکنون دولتی برآمده از آرای مردم،‌ پارلمانی منتخب و مردمی، نهادهای انتخابی و مشروع دارد و حضور نیروهای خارجی نیز به هیچوجه به معنای مستعمره بودن کشور نیست.
بنا بر این، تصمیم گیری در مورد وضعیت حقوقی سرحد دیورند تنها در محدودۀ صلاحیت وزارت امور خارجه افغانستان و دیگر نهادهای حکومت و دولت افغانستان است؛ نه عناصر خارجی که هیچ ارتباطی با افغانستان ندارند.
این نشان میدهد که امریکا همواره به افغانستان نگاه استعماری و اشغالگرانه داشته و خود را مالک و صاحب تمام و کمال تمامیت ارضی و حاکمیت ملی این کشور میداند؛ اما بیانیۀ صریح وزارت امور خارجه کشور، پاسخ در خور، به موقع و مناسبی به این خیال پردازی ها بحساب می آید و موضع رسمی ملت و دولت افغانستان را در این باره منعکس میکند.
در این شکی نیست که وضعیت حقوقی سرحد دیورند سرانجام باید مشخص شود؛ زیرا بنظر میرسد ابهام و بلاتکلیفی حقوقی وضعیت این سرحد، بر حجم مشکلات داخلی و بن بست های موجود در روابط کشور با پاکستان می افزاید؛ اما این امر، هیچگاه به معنای آن نیست که حتی امریکا نیز حق دارد در خصوص سرنوشت این سرحد، بجای مردم و دولت افغانستان تصمیم بگیرد و موضع گیری نماید. این حق انحصاری دولت افغانستان به عنوان نماینده مشروع و منتخب مردم کشور است.
اینکه آقای گروسمن، این امر را یک "مسأله منطقه ‌ای" میداند نیز بنظر میرسد مغالطه ایست که با استفاده از آن، میخواهد راه مداخله امریکا را در این موضوع، هموار کند؛ و گرنه این مسأله،‌ اساساً منطقه ای نیست و یک اختلاف سرحدی میان دو کشور همسایه است از سنخ همان مسائلی که میان بسیاری از کشورهای دیگر جهان نیز وجود ندارد و هیچ کشوری، با داوری "بی ربط" یک کشور خارج از منطقه این امکان را نمیدهد که در بارۀ این نوع اختلافات بصورت یکجانبه و خود خواسته موضع گیری کند.

پایان


اسم: محمد قدیر مومند   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 25.10.2012

ګرانو وطنوا لو سلام وعلیکم :

د ډیورند کرښه کومه قانونی اعتبار نلري او تر اټکه او جېلمه پوری د لوی افغانستان خاوره ده. خو پدغه شرایطو کی چی افغانستان بهرنیو یرغلګرو اشغال کړی دی یو قوي مرکزی او ملی دولت نلرو او بی شمیره نورو ستونزو سره هم مخ یو.

د ډیورنډ په باره کی ږغ پورته کول د یو کوچني شمیر تجزیه طلبانو له خوا چی د بهرنیو په اشارو یی دا کار پیل کړی دی موږ خپله اندیښنه د افغانستان باتور ملت سره شریکوو.
۱. یرغلګر غواړي چی د افغانستان د خلکو د احساساتو څخه استفاده وکړي او د اشغال څخه د خلکو پام د پښتونستان مسآلی ته راواړوي چی دوي خپلي پښي ټینګي کړي او خپلو مقاصدو ته ورسیږي.
۲ – افغانانو پخپل منځ کی واچوي چي د اشغال پرځاي دوي خپلو منځو کي جګړه پیل کړي او مقاومت د دوي په مقابل کې لږ شی او یا د منځه ولاړ شی.
۳ – کله چي افغانانو خپل منځ کي واچول شي د شمال د ایتلاف هغه کړۍ چي د افغانستان ټوټه کیدل غواړي به خپل ناپاکه پلان په آسانی سره د ایران، روسیې، تاجکستان او نورو بهرنیو دښمنانو په مرسته مخ ته بوزي ....
۴ – ناټو غواړي چي پاکستان تر فشار لاندي ونیسي څو د طالبانو پرضد خپل نظامي عملیات ګړندی ګړي او د هغوي مخ نیوی وکړي.
۵ – هغه وطن پلورونکي چي په دغه نا مناسبه شرایطو کي د ډیورند غږ پورته کوي غواړي چي آزاد پښتانه قبایل چی تر اوسه یی آزاد ژوند کړی دی په بهرنیو خرڅ کړي او د اشغال لمنه تر اټکه پوري ورسوي.
د ډیورنډ د جرګي ځینی غړو د تلویزیون له لاري د ناټو څخه غوښتنه وکړه چی د پښتونستان په آزادولو کي مرسته وکړي یعني پښتونستان هم اشغال کړي ......
مونږ د خپل بیدار ملت څخه غوښتنه کوو چي لومړی بايد خپلواکي وګټو او خپل ملي حکومت ولرو. د دښمنانو توطیی شنډي کړو او پري نږدو چي زمونږ ګران افغانستان بیا ټوټه شي.
موږ د مسلمانو روڼ اندو افغانانو څخه يو موټي کېده او د ژغورني د جرګې د اهدافو سره يو ځای کېده غواړو.
و من الله تو فیق


اسم: محمد فرید یونس   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 25.10.2012

سلام و عید میارک
یک موضوعی که در افغانستان باید با صلح مطرح و حل شود باشنده شدن مردم افغانستان است که هیچ قومی بر قومی دیگر بر تری ندارد و هیچ قوم در اکثریت نیست. و همچنان هیچ مذهب بر مذهب دیگر بر تری ندارد و همه مذاهب با هم برابر و برادرند.
سوم راه پاکستان بسته نمی شود تا مسئله دیورند حل نشود.
باید یا این موضوع یک طرفه شود و یا برای ابد فراموش شود و خواه مخواه عدالت اجتماعی به کمال نهمی رسد تا اینکه زن افغانستان از حقوق مساوی در ازدواج و میراث برخوردار نباشند و من این موضوع را بار بار بیان داشته ام
با تکرار تبریکات عید سعید
محمد فرید یونس


اسم: سید خلیل الله هاشمیان   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 25.10.2012

برادران افغان و مسلمان
بسیار متاسفم که آقای فرید یونس برای خود چندین لقب علمی قطار میکند ولی از دایره وحیطهء تعصب برون نشده است. همه برنامه های او درمخالفت با حقوق مردم افغانستان در بارهء خط تحمیلی دیورند بوده و از حاکمیت پاکستان که یک کشور غاصب و دشمن افغانستان است همیشه دفاع کرده است، معهذا خود راافغان میخواند. داکتر فرید یونس همیشه بطرفداری از موقف شورای نظار حرف میزند و حتی از مستقل شدن پشتوتهای مقیم صوبه سرحد( پشتونستان) اظهار تشویش واندیشه کرده، زیرا بنظر او یک پشتونستان مستقل در کنار افغانستان خطریست برای فارسی زبانهای افغانستان ، و درحالیکه خود را متخصص تعلیم وتربیه معرفی میکند، زبان پشتو رانیزخوش ندارد.

فرید یونس بتکرار گفته که عالم دین اسلام نمی باشد، بلکه محقق می باشد، آیا یک محقق حق دارد متن و نص قران را بزعم خودغلط تفسیر و ترجمه کند و برآن بخاطری مهر تائید بگذارد که مطابق شرایط زمان نیست !؟
آیا می توانیم تعداد نماز های پنجگانه را به سه نماز تقلیل بدهیم، چونکه مسلمانها در امریکا روزانه مصروف کار می باشند؟

فرید یونس شرعا مرجع فتوی شناخته نمی شود و فتوی های غیر مشروع او تازمانیکه از مراجع مشروع و با صلاحیت تصدیق نشوند، قابل قبول نمی باشند!!!

بارالها، ما کلام ترا و قران ترا ازلی و ابدی میدانیم و به هر کسیکه حکم و کلام الله تعالی(ج) را بخاطر جلب شهرت در بین یک طبقهء دور از فرهنگ و ناآگاه از اصول و اساسات دین بغلط تفسیر میکند، لعنت میفرستیم.

عید سعید اضحی را بهمه مسلمانان جهان، خاصتا بهموطنان مومن افغان تبریک عرض میکنم. با تقدیم احترامات.
سید خلیل الله هاشمیان






اسم: سرلوڅ مرادزی   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 25.10.2012

د ډیورند کرښې پریکړه به، لر و بر افغانان خپله کوي

« د روان کال د اکتوبر په ۲۱ مه ، د افغانستان او پاکستان لپاره د متحدو ايالاتو ځانگړي استازي مارک گروسمن په کابل کې له يوه خصوصي تلويزيون سره په مرکه کې د ډيورنډ پر کرښې خبرې کړې وې. گروسمن ويلي و چې واشنگټن د ډيورنډ کرښه د افغانستان او پاکستان ترمنځ رسمي نړيواله پوله بولي. BBC »
د ګروسمن له څرګندونو روسته د افغانستان د بهرنيو چارو وزارت د اکتوبر په ۲۲ مه، په يوه ليکلي پيغام کې د ډيورنډ کرښه افغانانو ته د تاريخي ارزښت وړ بللې ده. په انگريزي ژبه خپره شوې دغه خبرپاڼه زياتوي چې « افغان حکومت په همدې دليل د هر چا لخوا د دغې کرښې د مشروعيت په باب څرگندونې ردوي او هغه بې ځايه بولي. همغه زیرمه»
د افغانستان په ولسي او مشرانو جرګو کې د ګروسمن څرګندونې له کلک غبرګون سره مخامخ او په سختو ټکو سره وغندل شوې. د دې جرګې د نړیوالو اړیکو د کمېسیون یوې غړي ارین یون له ازادۍ راډیو سره په خبرو کې وویل « دا دوی شخصي نظر دی. دوی هېڅ حق نه لري چې د افغانستان په داخلي چارو کې مداخله وکړي. حتی که حکومت یا نورې سیاسي حلقې وغواړي دا موضوع رامخې ته کړي؛ زه فکر کوم، د دوی صلاحیت نه دی، دا د افغانستان د ولسونو صلاحیت دی.»
خو د اکتوبر په ۲۱ ، ۲۲ او ۲۳ مه لا د ولسي او مشرانو جرګو ،. . . .

متن مکمل این مقالۀ مهم و ملی را میتوانید به کمک لینک آتی در صفحۀ تحلیلات افغان جرمن آنلاین مطالعه فرمائید. و یا لینک آتی را کاپی کرده در براوزر کمپیوتر خویش نصب و مقاله را باز نمائید:

http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/moradzai_s_l_de_dewrand_karkhy_2012.pdf


اسم: عبدالمنان کریم   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 25.10.2012

مکثی بر اظهارات نمایندگان قدرت بزرگ!
در مورد خط دیورند

منابع خبری گزارش می دهند که گویا اشخاصی بنام «جېمز کنينګم» که از وی بعنوان سفير اضلاع متحدۀ امريکا در یک را پور خبر رسانی «بی. بی. سی»، بزبان پشتو، وهم شخصی بنام «مارک ګروسمن»، که همچنان از وی بعنوان «نمایندۀ خاص» اضلاع متحدۀ امریکا «برای افغانستان و پاکستان» نام برده شده است، «خط سرحدی نام نهاد دیورند» را که یکی از بقایا و «میراث منفور» استعمار غارتگر «برتانیه» درین حوزه شمرده می شود، تا حدی بحیث مهمانان نا خوانده «برسمیت» شناخته اند. اینکه چه نوع برسمیت شناختن است و از جانب کدام مراجع معتبر بین المللی اقدامی صورت گرفته است، و هم اینکه آیا درخواست حکومت و مردم افغانستان و برادران پشتون و بلوچ هر دو طرف خط، به آن مراجع تقدیم شده باشد، روشن نیست. آنچه بگوش می رسد، اینست که سفیر آنکشور، در قندهار نیز چنین مدعی شده است: “دا څه نوې خبره نه ده، يوازې امريکا نه، بلکې يو شمېر نور هېوادونه هم ډېورنډ کرښه د پاکستان او افغانستان تر منځ د رسمي پولې په توګه پېژني.” (ترجمه بزبان دری: « این حرف نوی نیست، تنها امریکا نه، بلکه یکتعداد کشور های دیگر هم خط دیورند را بین پاکستان و افغانستان بحیث سرحد رسمی می شناسند.»
از «فورمولبندی» این جمله، در قدم اول آنهم از زبان همچو «مأموران» قدرت بزرگ، در لحظۀ نخست برایم، به عنوان یک بی خبری و عدم درک از موضوع، بنظر می رسد، که ممکن است، این دو نماینده، یک نوع اشتباه «ذهنی» را مرتکب شده باشند.

یکی از آنها، بحیث «سفیر» کشور اضلاع متحدۀ امریکا، در افغانستان که از جانب «رئیس جمهور افغانستان»، «اعتمادنامه» اش پذیرفته شده است، باید خود داند، که نباید، موضوعاتی را مطرح کند، که در اختیار او نباشد. این «سرحد» بین افغانستان و قلمرو اشغالی برتانیۀ استعماری جبراً تحمیل گردیده بود، که روی کاغذ عمدتاً برادران پشتون و فامیل های آنها را جدا ساخته بودند. نیازی به توضیح ندارد، که برای این سفیر، چوکات صلاحیت و انتظاریکه مردم افغانستان، از فعالیت های وی، بحیث مهمان و «دیپلومات» دوست داشته می توانند، تشریح شود. خود باید بداند که در رابطه با موضوعاتی که، مربوط افغان هاست، چنان مداخله ننماید که باعث تأثر و لطمه زدن، به هویت و حقوق افغان ها گردد. انعکاسات لحظۀ اول نشان می دهد، که این «سفیر» پای از «گلیم» دیپلوماتیک اش، دور تر دراز نموده است، باعث نا آرامی مردم افغانستان و اعتراض مقامات دولتی افغانستان نیز گردیده است. حال وظیفۀ مسئولین «قصر» سفید است، که در بارۀ محدود ساختن صدمۀ احتمالی ناشی ازین «اظهارات» اقدام نماید و موقف بگیرد. . . . .

متن مکمل این مقالۀ مهم و ملی را میتوانید به کمک لینک آتی در صفحۀ تحلیلات افغان جرمن آنلاین مطالعه فرمائید. و یا لینک آتی را کاپی کرده در براوزر کمپیوتر خویش نصب و مقاله را باز نمائید:


http://www.afghan-german.net/upload/Tahlilha_PDF/karim_a_manan_ezharat_nomayendae_qodrat_khareji.pdf


اسم: و- ا - ن   محل سکونت: فرانسه    تاریخ: 24.10.2012

پر ډيورنډ د هر چا د مشروعيت څرگندونې ردوو

برای مطالعۀ متن کامل این عنوان لینک آتی را کاپی نموده در پراوزر کمپیوتر تان چسپانده صفحۀ بی بی سی را باز کنید.

http://www.bbc.co.uk/pashto/afghanistan/2012/10/121022_im_a

fghanistan_durand_line.shtml


اسم: حفیظ اله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 24.10.2012

بدون حل معضلۀ دیورند روابط پاکستان و افغانستان بهبود نمی ‌یابد. هم‌چنین مبهم ‌بودن سیاست افغانستان در مورد دیورند سبب می ‌شود که اردوی پاکستان به بسیار سادگی سیاست حمایت از طالبان را توجیه کند.
معضل دیورند باید به یک بحث همگانی در افغانستان تبدیل شود و حکومت، پارلمان، احزاب، رسانه‌ها و سیاست‌مداران در مورد آن بحث کنند. سیاست مبهم موجوده هیج مبنای عقلانی ندارد، درست است که دیورند یک معضل تاریخی است. اینهم درست است که معضل دیورند، برای مردم افغانستان، اهمیت تاریخی دارد. اما این هم ضروری است که باید دولت افغانستان برای حل معضل دیورند سیاست روشن داشته باشد، اگر حکومت افغانستان و یک عده رجال برجستۀ مستقل افغانی اظهارات گروسمن را در مورد دیورند قبول ندارتد، پس نظر شان برای حل این معضل چیست؟
موضع کشور های غربی و امریکا از آغاز در مورد معضل دیورند روشن بوده است.
برتانیه، در فردای خروجش از شبه ‌قارۀ هند، پاکستان را دولت جانشین و وارث خودش اعلام کرد.

از نظر دولت برتانیه، پاکستان، جانشین دولت استعماری برتانیه است و مرز ‌هایش با کشور‌های دیگر از نظر لندن رسمیت دارد. امریکایی‌ها هم در گذشته نظر شان را در مورد دیورند ابراز کرده بودند. اسناد نشان می ‌دهد که مقام‌ های امریکایی، در دهۀ چهل خورشیدی، کمک‌ های ‌شان را به دولت وقت افغانستان، به حل مشکل تاریخی میان کابل و اسلام‌آباد مشروط کرده بودند
بناءً سیاست مبهم در قبال حل معضل دیورند و موکول کردن آن به «مردم افغانستان» خردمندانه نیست.
باید حکومت برای حل معضل دیورند رهنمود مشخصی داشته باشد. حکومت باید برای حل این معضل، از سیاست‌مداران، احزاب سیاسی، ائتلاف ‌ها، جامعۀ مدنی و اصحاب رسانه‌ها و پارلمان نظر خواهی کند.
حل معضل دیورند سبب می ‌شود که تمام بهانه‌های جنرالان پاکستانی، برای مداخله در افغانستان خنثی شود. همان‌ طور که مجلس سنا گفته است، باید سازمان ملل متحد نیز، در حل معضل دیورند نقش داشته باشد. جامعۀ سیاسی افغانستان هم باید معضل دیورند را جدی بگیرد. نامزدان انتخابات ریاست ‌جمهوری سال 2014، باید در مورد حل معضل دیورند، یک رهنمود مشخص ارایه کنند. نه بر طبل سیاست‌های گذشته کوبیدن به نفع است و نه سیاست مبهم کنونی. باید هرچه زودتر برای معضل دیورند یک راه‌حل منطقی ارایه شود.



اسم: میرعنایت الله آشفته   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 24.10.2012

خط تحمیلی دیورند زیر فشار دولت انگلیس و هند برتانوی با یک فرد ( امیر) افغانستان صورت گرفته بود. ولی به مجرد بوجود آمدن مولود نامیمون، کشوری بنام پاکستان، زمامداران افغانستان این خطه را به رسمیت نشناخته و صدای اعتراض خویش را به مجمع سازمان ملل متحد بلند نمودند.

حال اگر قرار بر این باشد که از برکت !!؟؟ امضای پیمان سترتیژیک!؟ دولت صادر شدۀ امریکا، انگلیس و . . . تحفه ای از خاک افغانستان به کشور تروریست پرور، متجاوز و دُشمن ملت افغانستان، از جانب وطن فروشان چپ، راست و چاکران غربی، بنام جرمانه، به پاکستان تحویل داده می شود!
چه باید کرد؟ یا چه میتوان گفت؟ یا در مقابل آن چه باید خواست؟
این حقیر منحیث یک فرد و فرزند ناتوان این خاک پیشنهاد می نمایم که : شورای امنیت ملل متحد باید در قید یک پروتوکول جلسۀ عمومی با تعهد قاطع، جدی و عملی در بدل این، از خود گذری ملت افغانستان، حد اقل از نقطۀ صفری الی بندر بحری، تجاری کراچی به ظرفیت سه خط رفت و برگشت برای قطار های خطوط آهن و سه خط جاده های اسفالت شدۀ رفت و برگشت برای عراده جات ترافیکی، باربری ترانزیتی با استندرد و نورم های بین المللی اعمار نموده، در بدل خاک هایی که اگر قرار باشد، قربانی داده شود، جزِ قلمرو و نقشه جدید ارضی دولت افغانستان در حضور جامعۀ جهانی توأم با تعهد دوستی عملی و قطع مداخلات بی شرمانه، بجانب دولت افغانستان تعهد، اعمار و تسلیم نمایند.
و در پای سند اعضای دایمی شورای امنیت ملل متحد، منشی سازمان ملل متحد، اعضای اتحادیه اروپا و دیگر سازمان ها و نهاد های حقوقی و مدنی جامعۀ جهانی امضا نموده و کشور افغانستان را منحیث یک کشور بی طرف، دوست جامعه جهانی، مستقل و تجزیه ناپذیر ضمانت نموده، برای باز سازی مطابق تعهدات قبلی همکاری نمایند.

چون از معادن و ثروت های این مناطق دقیق معلوماتی ارایه داده نمی توانم بناءً آرزو دارم وطن دوستان و دانشمندان محترم با درک و مسؤولیت تاریخی که دارند در ضمینه ابراز نظر فرمایند.

با عرض احترام میر عنایت الله آشفته


اسم: محمد داوود میرکی   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 24.10.2012

سلامونه ورونو او خویندو،

انشاءالله امریکا او د هغوی مزدوران به ونه شی کړی چه دا د افغانانو د بدن ټوټه د تل لپاره جدا کړی. څرنګه چه امریکایانو، انګلیسانو، او ناتو دا ۱۱ کاله په پوره توګه سره ماته و خوړه، زه په دی باور یم چه د دوی دا شوم پلان به هم په پوره توګه سره ماتی سره خامخا مخامخ شی.

په درناوی ډاکتر میره کی



اسم: فهيم پښتون وردګ   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 24.10.2012

زه به دې هله افغانيت او پښتو ومنم چې د ډيورنډ اغزنه او پردي ځواكو كښ كړې كرښه نه منې؛ او په ايمان او پښتو سره چې؛
١- د كوزې پښتونخوا ولس ته خپله وينه او ناموس ووايې نه دا چې پاكستانى؛
٢- كوزې پښتونخوا ته خپله خاوره او خپل عزت ووايې نه دا چې پاكستان؛
٣- كوم كوزې پښتونخوا وال كه چېرې بره پښتونخوا خپله خاوره او ولس يې خپله وينه او ناموس ونه ګڼي او ته هغه وغندې او د غيرت او ناموس پېغور وركړې؛
۴- او هر هغه افغان كه د لر وي او كه دې بر چې دا پاس درې نه كوي نو د ناموس او غيرت پېغور وركړې؛
۵- او ان چې دا زموږ د ناموس، وينې او خاورې غږ نه خپروي نو هغه هم د ناموس، وينې او خاورې سره په بې پروايۍاو په بې غيرتۍ وننګوئ؛
دا به له خپلو وجدانونو، كورونيو او كليو پيل كوو بيا به يې تر نړۍ والې كچې روسولى شوو!
نن سبا د ډيوړند اغزنې او پردي ځواكو لخوا كښ كړې كرښې په اړه په مېډيا كې خبرې تودي شوي دي۰ نو ما د النډه ليكنه وكړه چې وروڼه او خويندې يې ولولي۰
ځينې وروڼه دا وايي چې دا خبره موږه سره ډېرى د كوزې او ان د برې پښتونخوا وروڼه نه مني او ځان ته پاكستاني وايي او ان زموږ كابليان دوى ته پاكستانيان وايي۰ او دا خبره ډېره ستونځمنه ده۰
نو څه وكړوو؟
كومه بله لاره وينئ؟
پرته له دې چې دا خپل ناموس او خاوره په رېښتيا او پښتو تر لاسه كړوو بله لاره نه لروو۰
او زه دا بلكل منم چې داسې كسان شته چې هغوى موږ سره مخالف دي خو هغوى بيا هم په همدې پاسنيو د ناموس او غيرت په خبرو ننګلول په كار او په ريښتيا پوهول په كار دي۰ ښكېلاك ګر او نيواك ګر انګرېز دا ١٨٠ كاله او ورسره پينجابي دا ٦۵ كاله زموږ افغانانو كه لر دي او كه بر زهنونه په پردي پالنې زهرو ككړ كړي دي۰ او غلت كار او فكر يې په همدې شانته كسانو منلى دى او زموږ ولس يې اغېزمن كړى دى۰
او موږ څو كاله د دې لپاره كار كړى دى؟
او موږ وايوو چې پيل به يې له خپل وجدان، كورنۍ او كلي څخه كوو۰ او هر هغه څوك چې زموږ سره په فكري ډول ملګرى وي هغه زموږ فكري ملګرى او فكري كليوال دى۰
نو موږ به ولې نشو كولاى چې رېښتيا په خپلو ولسونو او نړۍ ومنو؟
خو موږ ته پكار ده چې كار له ځانه، كور كلي څخه پيل كړوو۰
كه زموږ د ميندو زموږ د ناموس او خاورې خبره باندې سر خلاس شوو نو په لر او بر كې به موږ ته په ځانګو كې دا غيرت لوست راكړي چې لر وبر يو افغان۰ نو بيا به دا مور زما هر بچى په دې پوهه كړي۰
او كابل د پېښوري دى او پښور د كابلي دى۰ كوېټه د هراتي ده او بدخشان د سواتي دى۰
او ان خپل هغه بچى چې ملا كېږي ورته ووايي چې ؛
"هې زما ملا بچييه! كه له كابل او پېښور، بدخشان او كوېټې او هرات او سوات څخه تېر شوې نو خپلې شېدې نه دربخښم"۰
نو بيا زموګ ملا به زموږ په هره دوعا كې او هر لمانځه كې د حق تر لاسه كولو غږ پر خپل ولس كوي!
موږ بايده چې په كور كې د خپلو نارينه او ښځينه وو سره دا خبره سپينه كړوو او په دې ريښتيا يې سر ورخلاس كړوو چې هغه مې ولس، وينه او ناموس دى او خاوره يې مې عزت او تاريخ۰ همدې ته وايي د زړونو او سرونو خپلولو ( Winning Hearts and Minds)۰ چې هغه افغان كه بيا د پنجابي اېټم هم ورسره وي بيا به نه يواځې دا چې په خپل افغان باندې استعمال نه كړي بلكې هغه به پښتانه ته وروسپاري!
كه چېرې موږ دې مبارزې ته كار ووايوو او يو څه وخت ورته وركړوو نو موږ ډاډه يوو چې په ډېر لږ وخت كې به بريالي شوو!
او د دې سيمې په ژغورلو، جوړولواو ودانولو كې مخكښ!
په درنښت
٢۴-١٠-٢٠١٢



Copyright by AFGHAN GERMAN ONLINE all rights reserved