Skip to main content

تحليل ها و پيام ها

Go Search
صفحه نخست
خبرونه
تحليل ها و پيام ها
آثار علمی و تحقیقی (حبیبه)
مرکز دیجیتال سازی کتب
مدیریت تحلیل ها و اخبار
قاموس کبیر افغانستان
  
افغان جرمن آنلاین > تحليل ها و پيام ها  

نظریات شما درمورد مطلب آتی:
  مکثی بر مصاحبۀ استاد نگارگر پیرامون پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان    نویسنده:  ولی احمد نوری

 
اسم: رادیو صدای امریکا   محل سکونت: واشینگـتن    تاریخ: 05.08.2011



مصاحبۀ داکتر زلمی خلیل زاد با رادیو صدای امریکا
خلیل زاد : پیمان ستراتیژیک با امریکا برای افغانستان حیاتی است.
http://www.voanews.com/dari/news


اسم: ولی احمد نوری    محل سکونت: پاریس    تاریخ: 05.08.2011



پایان ابراز نظر در بخش نظرخواهی
پیرامون طرح پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان


اسم: سیف الرحمن سیف قاضی زاده   محل سکونت: هالیند    تاریخ: 03.08.2011


سیف الرحمن سیف قاضی زاده
استاد سابق پوهنتون کابل

مروری بر روابط ایالات متحدۀ امریکا و پاکستان
طی دهۀ اخیر


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان     تاریخ: 02.08.2011

پورتال افغان جرمن آنلاین محترمانه به اطلاع خوانندگان گرامی خویش می رساند که دریجۀ نظر خواهی در مورد نوشتۀ جناب ولی احمد نوری پیرامون ساختن پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان به تاریخ 5آگست 2011 به ساعت 11.59 شب وقت اروپای غربی مسدود میگردد.
هرگاه دانشمندان، صاحب نظران و علاقه مندان هنوز هم خواسته باشند پیرامون این موضوع داغ و حیاتی کشور بنویسند از این فرصت اسفاده فرمایند.
با عرض احترام و ارادت

کمیتۀ نشراتی پورتال افغان جرمن آنلاین


اسم: پیر محمد بابر    محل سکونت: انگلستان     تاریخ: 28.07.2011

در بخش دیدگاه ها تبصرۀ نوشته ام در رابط بامقالۀ اخیر ایمل خان فیضی و از خبر ذیل در آن ذکر کرده ام که اینک برای مطالعۀ آنانی که تا کنون این خبر را مطالعه نکرده اند پیشکش میکنم:

وکيلان د روانو ستونزو لامل د ٢٠٠٢ کال لاسليک شوى تړون بولي

اباسين زهير & ميرآغا صميمى
Jul 27, 2011 - 19:00
کابل (پژواک ٥ زمرى٩٠):
د ولسي جرګې يو شمېر غړي په ٢٠٠٢ زېږديز کال کې د افغانستان او امريکا متحده ايالتونو ترمنځ لاسليک شوى تړون په هېواد کې د روانو ټولو ستونزو اصلي لامل بولي.

دغه تړون د وخت د کورنيو چارو وزير او په افغانستان کې هغه وخت د ايساف ځواکونو د قوماندان جنرال مک کنيل ترمنځ لاسليک شو، چې وروسته بيا د يوه مکتوب په وسيله د وخت د بهرنيو چارو د وزير له خوا هم تاييد شو.
هغه وخت د کورنيو چارو وزير محمد يونس قانوني و او د بهرنيو چارو د وزير په توګه ډاکټر عبدالله عبدالله کار کاوه.
محمديونس قانوني اوس په ولسي جرګه کې د کابل د خلکو استازى دى او ډاکټر عبدالله عبدالله، چې د ولسمشرۍ په تېرو ټاکنو کې د ولسمشر حامد کرزي تر ټولو لوى سيال و، اوس د امېد او بدلون د ايتلاف مشري کوي.
د دې تړون متن لومړى د ويسا ورځپاڼې خپور کړ.
د دې ورځپاڼې مسوول مدير محمد زبير شفيقي وايي چې د دې تړون له مخې، په افغانستان کې مېشت بهرني ځواکونه کولاى شي هر وخت د افغانستان په هره ګوښه کې عمليات وکړي او که په دې عملياتو کې څوک ووژل شي، د دعوې او يا شکايت حق نه لري.
د هغه د معلوماتو له مخې، په دغه تړون کې دا هم راغلي، چې د افغانستان هوايي ليکه د يادو بهرنيو ځواکونو په واک کې ده.
د شفيقي په وينا، د دې تړون له مخې بهرني ځواکونه کولاى شى، چې د شکمنو افغانانو کورونه تلاشي کړي او که دوى هرڅه افغانستان ته راوړي، افغان دولت به ترې ماليه نه اخلي.
دې تړون، چې له لاسليک څخه يې شاوخوا ٩ کاله تېرېږي، اوس د ولسي جرګې د يو شمېر غړو غوسه راوپارولې ده.
په دغې جرګه کې د پروان استازي عبدالستار خواصي نن د دې جرګې په عمومي غونډه کې وويل، چې په افغانستان کې د ټولو روانو ستونزو لامل دغه تړون دى.
هه وايي: "که بهرنيانو ته دغه اجازه نه وى ورکړل شوې، اوس به د عامو افغانانو وژنه او د کورونو پلټنه نه وه."
خواصي وايي، هر چا چې دغه تړون لاسليک کړى، بايد د ملت کور ته راوغوښتل شي او ځواب ورکړي.
په دغې جرګه کې د بغلان استازي محمد ظاهر غني زاده هم خواصي ته ورته څرګندونې وکړې او ټينګار يې وکړ، چې د دې تړون له لاسليک کوونکو بايد جدي پوښتنه وشي.
په دغې جرګه کې د هلمند استازي عبدالجبار قهرمان هم پژواک خبري اژانس ته وويل، چې د تړون لاسليک کوونکي بايد محاکمه شي، ځکه چې دغه تړون په هېواد کې د روانو ستونزو لامل دى.
د ولسي جرګې رييس عبدالرووف ابراهيمي وويل، چې د دې موضوع د وضاحت لپاره به حکومت ته يو مکتوب واستول شي، ترڅو يو مسوول شخص ولسي جرګې ته ورولېږي او په دې اړه د ملت د استازو پوښتنې ځواب کړي.
پژواک هڅه وکړه چې په دې اړه، د يونس قانوني او عبدالله عبدالله نظر هم واخلي؛ خو له دې امله چې هغوى ولايتونو ته په سفر تللي، اړيکې ورسره ټينګې نه شوې.
د روانې اونۍ په لومړيو کې د افغانستان د امنيت شورا سلاکار رنګين دادفر سپنتا په ولسي جرګه کې ويلي و، چې په هغه وخت کې د دې تړون لاسليک کېدل يوه اړتيا وه.
رنګين دادفر سپنتا وايي، دغه تړون د افغانستان له اساسي قانون سره په ټکر کې دى او له امريکايانو سره د ستراتيژيک احتمالي تړون د لاسليکېدو تر مخه بايد پرې بيا کتنه وشي.
دا مهال د افغانستان او امريکا ترمنځ د ستراتيژيکو همکاريو د سند پر سر خبرې روانې دي.
د افغانستان خپلواکۍ، ملي واکمني او اساسي قانون ته احترام، په افغانستان کې د بهرنيو ځواکونو د خپلسرو مخنيوى د دې ځواکونو د شتون قانوني کول، په افغانستان کې د سولې ټينګښت د يادو همکاريو لپاره د افغانستان له شرطونو څخه دي. دغه راز افغان چارواکو ويلي، چې ستراتيژيکې اړيکې بايد د ګاونډيانو لپاره په زيان نه وي.


اسم: عبدالصبور   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 27.07.2011


قانونی شدن و حق حاکمیت ملی در قرارداد ستراتیژیک


اسم: 8 صبح    محل سکونت: کابل    تاریخ: 24.07.2011


امضای پیمان ستراتژیک به سود افغانستان است


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 24.07.2011


مـیـز مــدور رادیــو آزادی:
پیرامون پیمان ستراتیژیک افغانستان و امریکا
بخش دوم


اسم: هفته نامۀ بخوان   محل سکونت: کابل افغانستان    تاریخ: 24.07.2011

اولین قطعه از قوای امریکایی خاک افغانستان را ترک کردند
بررسی وجوه تشابه و تفاوت میان دو خروج


اسم: سورګل ژمن تڼی    محل سکونت: کابل    تاریخ: 23.07.2011


یوویشتمه پیړۍ او سترتیژیک واده


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 21.07.2011


مکثی بر نوشتۀ اخیر ایمل خان فیضی


اسم: علی امیری   محل سکونت: کابل افغانستان    تاریخ: 19.07.2011

علی امیری
استاد دانشگاه ابن سینا در کابل

خروج نیرو های بیم المللی از افغانستان

امید افغانها به سه سال نیامده


اسم: 8صبح   محل سکونت: کابل افغانستان    تاریخ: 13.07.2011


چهار سال داشتم که بالش زیر سرم را موزۀ سیاه‌رنگ پولیس امنیت رژیم کمونیستی کوبید و از خواب شیرین که حق هر طفل است، بیدارم کرد. ساعت 11 شب بود که مزدوران اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی با شعار نان، لباس و خانه به منزل ما آمده بودند تا مدرکی برای به زندان ‌کشیدن پدرم پیدا کنند که با 9 بار تلاشی پیوسته چیزی به دست‌ شان نیامد. دلیل تلاشی و بازرسی‌های متواتر منزل ما صرف این بود که پدرم یک افسر نظامی و تحصیل ‌کردۀ خارج، از پیوستن به حزب دیموکراتیک خلق افغانستان ابا ورزیده بود.

سیزده ساله بودم که شوروی ‌ها رفتند و ساعت 2 شب برای لیست ‌نویسی و برای به‌دست‌آوردن پنج قرص نان به نانوایی و یا 15 لیتر تیل خاک به تانک تیل و یا هم دو قطی روغن چهار کیلویی با هم سن و سالانم به مغازه کوپونی می ‌شتافتیم. خوب به یاد دارم که در زمستان سال 1367 در تانک تیل نزدیک محل زندگی ما دو نفر ملکی به خاطر بی ‌نوبتی به ضرب گلوله عساکر رژیم داکتر نجیب‌الله از پای درآمدند.

هفده ساله بودم که مجاهدین با فیر‌های شادیانه وارد کابل شدند. مجاهدین به زودی شعار‌ها و اهدافی را که ظاهراً به‌خاطر آنها جهاد کرده بودند، فراموش کردند و با دشمنان قبلی خویش قول دوستی و برادری دادند. سپس شهر را میان ‌شان به پنج منطقه تقسیم کردند. زیر نام اسلام سُچه، شهر و باشندگان آنرا به گلوله بستند، کشتند، ویران کردند، غنیمت گرفتند، فروختند و نه از خدایی که به نامش جهاد کرده بودند ترسیدند و نه هم از وجدان‌شان. دیگر نشانی از تحقق آرزو‌های هزاران شهید راه آزادی خبری نبود.

بیست ساله بودم که فتح قریب نصیب طالبان گردید و برای اولین ‌بار بچشم خویش دیدیم که چگونه دو مرد را در وسط شهر حلق‌آویز کردند (داکتر نجیب‌الله و برادرش). درب مکتب و پوهنتون را بر روی دختران بستند و کنترول همه چیز به‌شمول ریش مردم را بدست گرفتند. ماه‌های اول حکومت طالبان بود که روزی در سرک 15 وزیر اکبرخان شهر کابل، دقیقاً جایی که حالا مغازه فاینست وجود دارد، شماری از طالبان با پایپ رابری سیاه مخصوص تیل ‌کشی مربوط به موتر خراب شده‌ای والگای روسی ‌شان، بر سر و صورت چند زن که تازه از محفل خوشی برگشته بودند، می ‌زدند و یکی از زنان درحالیکه طفل بغلی‌اش چیغ می‌زد، کوشش می ‌نمود که داخل یکی از حویلی‌های آن محل شود، ولی افسوس که درب حویلی از داخل قفل شده بود. برای این کار تا روزیکه پیشانی‌ام لحد را بکوبد خودرا نخواهم بخشید، زیرا بجای اینکه بر سر و صورت آن چند مزدور مولانا فضل‌رحمان و‌ آی‌اس‌آی بکوبم، این صحنه را بزدلانه نظاره کردم. اما روز بعد با احساسات شدید و نوشتن چند سطر روی 30 پارچه کاغذ علیه رژیم ملا عمر و پخش آن در مقابل وزارت امور خارجه، دلم را تسلی دادم (نام زد خودرا امیرالمومنین این عمر طالب نما... نور چشم بی ‌نظیر، خاک پای امریکا) که با الهام از شعری که مردم به شاه شجاع گفته بودند (سکه زد بر سیم و زر شاه شجاع ارمنی... نور چشم لات و بِرنس، خاک پای کمپنی) گرفته شده بود. مردم کابل، به‌جای لارد برنس وایسرای انگلیس در هند کلمه‌ای لات را به‌ کار برده بودند.

بیست و چهار ساله بودم که پیکر‌های بودا در بامیان، بدست گروه فرهنگ ‌ستیز طالبان برای همیش پایین آورده شدند. و شاهد بودم که جامعۀ بین‌المللی با بی‌اعتنایی نظاره‌گر از بین رفتن این میراث کهن بشری بود. و من با بسیاری از عاشقان فرهنگ این سرزمین جز گریستن کار دیگری نتوانستیم انجام دهیم. بت‌ پرست نبودیم، ولی بر ویرانگری فرهنگی طالبان و حامیان پاکستانی آنها زار زار گریستیم.

بیست و شش ساله بودم که آتشی را که افروخته بودند، خرمن هستی خودشان را به آتش کشید و جان هزاران تن افراد ملکی را در شهر‌های بزرگ نیویورک و واشنگتن گرفت. ماری را که خود پرورده بودند، بلای جان‌ ‌شان شد. بیست و شش ساله بودم که مجاهدین مقاومت با شکست ‌های پیهم و گاهی هم با مقاومت ‌های پایدار به کمک بمباران طیاره‌های اف 16 و بی 52 امریکایی، دوباره به کابل سرازیر شدند. شهر‌های افغانستان با شادی و سرور مردمی و نواختن موزیک‌های رنگارنگ جان دوباره یافتند، دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها دوباره به روی دختران باز شدند. کلمات غیر ‌منظم، ولی خوش‌ زبان حامد کرزی چون (خانه تان آباد... خوش آمدید، خدای مو راوله...دیره دیره مننه ... هر کله راشي) و تبسم‌های پی‌هم‌ او به دل‌های‌ ما نشست. دقیقاً بعد از واقعات یازدهم سپتامبر و حضور نیرو‌های خارجی بود که دیدیم افغانستان برای اولین‌ بار منحیث یک کشور با حد اقل امکانات بسوی آیندۀ امیدوار در حرکت شد. مهاجرین برگشتند. خوب بیاد دارم که در زمان حکمرانی طالبان در کوچه ‌‌ایکه ما زندگی میکردیم صرف دو عراده موتر تکسی وجود داشت و چند تا سرک باریک خاکی و ویران. کابل اکثرا خالی از انسان بود. تنها موتر‌های مؤسسات خیریه بودند که گاهی شلوغ میکردند. ولی امروز در همان کوچه هر خانوار حد اوسط دو عراده موتر دارد و اکثریت خانه‌ها یا ترمیم شده‌اند و یا هم خانه‌های خشت خام و گلی از بیخ کنده شده و دوباره با آهن و کانکریت آباد شده‌اند. همان بچه‌های همسایه که باهم برای به دست‌آوردن پنج قرص نان ساعت 2 شب به نانوایی می‌رفتیم و یا هم آنهایی که در دوران طالبان برای پیشبرد زندگی بخور و نمیر به ایران و پاکستان مهاجر شده بودند و همه انتظار یافتن کار در فلکه‌های تهران بودند ویا در کراچی - کمپنی اسلام‌آباد چپس می‌ فروختند، امروز مالک موتر و کار‌های عزتمند شده‌اند. صدای آرن موتر‌های آخرین مدل رییس‌ها، مدیر صاحبان و موسسه‌ گک‌ها خواب صبحدم را بر پیران و کودکان حرام کرده است. گویا به گفته رییس جمهور کرزی، چند سال است که میله و تفریح ادامه دارد و هیچ کسی به این فکر نیست که این میله چه وقت پایان می‌یابد.

فضل خدای را کی تواند شمار کرد-یا کیست آنکه شکر یکی از هزار کرد.

امروز که افغانستان دارای قانون اساسی، ارگان‌های منتخب، رسانه‌های آزاد، پولیس و اردوی ملی با یونیفورم (نه با دستار و چلتار و پکول و و گوبیچه) و هزاران مکتب و پوهنتون عامه و خصوصی و بسیاری دست‌آورد‌های بزرگ دیگر شده است، باید همه با هم خداوند(ج) را شکر کنیم و قدر آنرا دانسته و در تصمیم گیری‌های بزرگ نه از روی احساسات، بلکه از سر عقل و هوشیاری کار بگیریم. شکی نیست که حضور امریکا و ناتو در افغانستان فرصت خوبی برای رشد زیربنا‌های اقتصادی و تقویت نیرو‌های امنیتی کشور می‌باشد. اینرا میدانیم که چوب‌ خطی‌های کشور‌های همسایه چه در قالب رهبر قومی- مذهبی و چه در قالب سیاستمدار، باید پاسدار منافع همسایگان با سوء نیت باشند که با یک افغانستان دارای اعتبار جهانی و متحدان نیرومند علیه مهمترین تصمیم‌ گیری مردم افغانستان برای بدست‌آوردن فرصت‌ های امنیتی یعنی پیمان ستراتژیک افغانستان با امریکا به تبلیغات پرداخته و از احساسات مردم سوءاستفاده می‌کنند.

سال‌هاست که پاکستانی‌ها با زیرکی، امریکایی‌ها را فریب داده و به اشکال گوناگون کمک‌های فراوان مالی را نصیب خویش نموده‌اند. بنابرین پاکستانی‌ها با کمک جامعه بین‌المللی به مردم افغانستان، مخالفت ورزیده و برای اخلال هر روندی که تضمین کنندۀ آیندۀ افغانستان باشد، دست به خرابکاری میزنند. ایرانیها و بروجردی‌هایش که در دوران جنگ‌های کابل هر روز به نام پیام‌آوران صلح به کابل و مزارشریف می‌آمدند و اقوام مختلف را بین هم و در درون هم، و همه را بجان هم می‌انداختند، حالا به ما درس آزادی میدهند. تحرکات بیگانگان برای ایجاد جنگ میان شیعه و سنی هم کارگر نیفتاد، زیرا افغان‌ها باور دارند که شیعه و سنی گُّل یک چمن‌ اند- صفدر علی توکلی. همسایه‌ها هر آنچه توانسته‌اند تا حال کرده‌اند، هر چه هم بتوانند در آینده نیز دریغ نخواهند کرد و هیچ قربانی مردم افغانستان جلوی تالان‌ های ‌شان را نخواهد گرفت. چینی‌ها که به گفته سرور آزادی حتی استعداد ذاتی رهبری جنگی را در منطقه خویش ندارند، از ترس امریکا و به تحریک پاکستانی‌های دغل، نیز علیه پیمان ستراتژیک مردم افغانستان با ایالات متحدۀ امریکا دشمنی میکنند. بیاد داشته باشیم که دوستی پاکستان و چین ناشی از واقعیت ‌های ستراتژیک دو کشور و دشمنی ‌شان با هندوستان بوده و دوستی پاکستان و چین خلل ‌ناپذیر است. روس‌ها نیز با میراث برجای ‌مانده از شوروی کمونیستی، افغانستان را ساحۀ نفوذ خود دانسته و از پیمان ما با هر قدرتی ناراضی هستند.


سوال اینجاست که سیاستمداران ما که سنگ دفاع از حق همسایه‌ها را به سینه می ‌کوبند چرا نمی ‌گویند که سالانه دوازده میلیارد دالر کمک ایالات متحدۀ امریکا به نیرو‌های امنیتی افغان را از کدام یک از همسایه‌های آزمند ما میتوانند، بدست آورند؟ نه ایران، نه پاکستان، نه چین و نه هم روسیه خواهند توانست که حتا سالانه 2 میلیارد دالر را همه باهم تهیه نموده و به مردم افغانستان کمک کنند. برعکس، در صورت خارج ‌شدن نیرو‌های جامعۀ جهانی از افغانستان، همین کشور‌ها برای پاره کردن شکم گرسنۀ مردم این سرزمین دوباره زوزه خواهند کشید. بناءً این واقعیت را باید پذیرفت که خواسته و یا نا خواسته حضور امریکا و ناتو، تا زمانیکه مردم افغانستان بتوانند خود از سرزمین‌ شان دفاع کنند، در تطابق و هماهنگی با منافع ملی ما قرار دارد. گزینۀ مطلوب برای کشور اینست تا نکات مشترک خویش را با جامعۀ بین‌المللی تعریف نموده با دیپلوماسی هوشیار و مسؤول بتوانیم حد اکثر منفعت را برای کشور بدست آوریم.
مشکلاتی چون کشتار ملکی، عدم توجه کافی به پناه‌گاه‌های تروریستان و مشکلات دیگر را بر اساس منافع ملی حل کنیم. به جای انتقاد‌های غیر سازنده و غیر مسؤولانه بایست یکجا با ناتو و امریکا راه حل‌های مشترک را برای تأمین امنیت مشترک شناسایی کنیم.

تا زمانیکه چرخ اقتصادی کشور ما بصورت درست بحرکت نیاید و منابع زیر زمینی ما به بازار‌های جهان راه نیابد، شعار‌های کهنه و احساساتی، دشمنی با ایالات متحده و متحدین غربی بسود کشور و همسو با منافع ملی ما نبوده بلکه به زیان مردم ما میباشد. آرزو‌ها و آرمان‌ها ارجمند‌ اند، ولی واقعیت‌ های تلخی را که من و نسل من از چهار سالگی تجربه کرده‌ایم و دشمنی‌ها و تحقیر‌های را که پیوسته از همسایگان دیده‌ایم، مرا وادار به این می‌ سازد که بگویم این فرصت را از دست ندهیم و بگذاریم جامعه بین‌المللی برای مدت بیشتر در افغانستان حضور فعال داشته باشد و ما این حضور را بر اساس حق حاکمیت ملی خود، قانونمند بسازیم.


اسم: باختر    محل سکونت: کابل افغانستان    تاریخ: 12.07.2011

12.07.2011 باختر

دومین دور گردهمآیی هئیت های عالی رتبه افغانستان و امریکا در بارۀ مشارکت ستراتیژی میان دو کشور دیروز پایان یافت.
به اساس معلومات مدیریت نشرات وزارت خارجۀ افغانستان به اژانس باختر: در این دور گفتگوها از جانب افغانستان نمایندگان وزارت های خارجه، دفاع ملی، داخله، مالیه، عدلیه، ریاست امنیت ملی و ریاست مستقل ارگانهای محل و از جانب اضلاع متحدۀ امریکا نمایندگان عالیرتبۀ شورای امنیت ملی ایالات متحدۀ امریکا، وزارت خارجه، وزارت دفاع و سایر وزارت های دولت امریکااشتراک داشتند.
هر دو جانب در گفتگوهای جامع و مفصل، در باره موضوعات روابط دو جانبه به شمول امنیت و دفاع، همکاری های اجتماعی، اقتصادی و منطقوی، دیموکراسی و نهاد سازی بحث نمودند.
دور بعدی گفتگوهای مشارکت و همکاریهای ستراتژیک افغانستان - امریکا در ماه های آینده برگزار خواهد شد.


اسم: وحید مژده   محل سکونت: کابل    تاریخ: 11.07.2011

خیلی ها از خود می پرسند که آیا امریکا برای خروج از افغانستان زمان مناسبی را انتخاب کرده است؟ جواب به این سوال مستلزم تعریفی از "زمان مناسب" برای خروج این نیروهاست. زمان مناسب بر بنیاد منافع جهت های مختلف می تواند تعریف های متفاوت داشته باشد.

از دیدگاه یک کشور عضو ناتو که نیرو به افغانستان فرستاده است، زمان مناسب برای خروج نیروهای این کشور زمانی است که تهدید تروریزم از افغانستان از میان رفته باشد. همان سخنی که استفن هارپر صدراعظم کاناد هنگام اعلام آغاز خروج نیروهای این کشور از افغانستان گفت: افغانستان دیگر منبع تروریزم نیست.

با کشته شدن اسامه بن لادن به نظر میرسد که احساس خطر تا حد زیادی کاهش یافته است زیرا واقعۀ یازدهم سپتامبر و نقش القاعده در آن تا حد زیادی به شخص اسامه رابطه داده شد و در طول ده سال گذشته زنده بودن این شخص، احساس یک تحقیر را در ذهن دولت مردان امریکا و در مجموع غرب زنده نگهداشت. کشته شدن وی تا حد زیادی حس اعتماد به نفس را در ذهن مردم این کشورها تقویت کرد و موجب کاهش جانبداری از دوام جنگ در افغانستان شد. برای اوبامه زمان مناسب برای خروج نیروها پایان سال 2014 است تا در انتخابات این سال مردم به وی بار دیگر رای داده ویرا بعنوان رئیس جمهور برگزینند.

برای مردم امریکا که هنوز هم با بحران اقتصادی و پیامد های آن دست و پنجه نرم میکنند، مصرف سالانۀ بیش از یکصد ملیارد دالر در جنگ افغانستان بیش از این قابل قبول نیست. برای اوبامه و دیموکرات ها، زمان مناسب خروج از افغانستان را چالش های فرا راه مردم افغانستان و پی آمد های ناشی از این خروج تعیین نمیکند زیرا مردم افغانستان حق دادن رای در امریکا را ندارند.

این ما افغانها نیستیم که زمان خروج مناسب نیروهای خارجی را تعیین میکنیم زیرا ما از فرصتی که بما داده شد استفاده نکردیم. ده سال گذشته برای افغانها یک فرصت طلائی بود اما متاسفانه در اثر موجودیت یک نظام ناکارا و فساد گسترده به هدر رفت. ما از این حضور در جهت تحکیم وحدت ملی و بازسازی نهاد های دفاعی و امنیتی خویش استفادۀ بهینه نکردیم و هرگز به این حقیقت پی نبردیم که زمان در انتظار ما نیست. کسانیکه در این ده سال منافع قومی را بر منافع ملی ارجحیت دادند در حقیقت برای یک جنگ قومی دیگر بعد از خروج نیروهای خارجی آمادگی گرفتند. تجربۀ گذشته برای آنان عبرت آموز نبود و چون گذشته فاقد درک روشن از موقعیت خویش در یک گسترۀ فراقومی بودند. به همین دلیل پس از ده سال ما هنوز فاقد یک رهبری ملی هستیم و کشور ما همچنان درگیر کشمکش های تباری و در قطار کشور های پیشگام در مواد مخدر و فساد اداری در جهان است.

در کنفرانس بن قدرت بر بنیاد قومیت ها در افغانستان تقسیم شد ولی این تقسیم با در نظرداشت واقعیت های موجود در افغانستان نبود که امریکائی ها خود به آن معترف اند. "دوبین" که از افراد شامل این کنفرانس از جانب امریکا بود در کتاب خویش After The Taliban "بعد از طالبان" می نویسد که یکی از شاملین کنفرانس یعنی حاجی قدیر بعد از اینکه بحیث وزیر فواید عامه تعیین گردید اعتراض کرد که حق پشتون ها ضایع شده است. ما میدانستیم که حاجی قدیر شخص قدرتمندی نیست اما اعتراض وی میتوانست موجب عکس العمل از جانب پشتونها گردد. ما او را قانع ساختیم که در آینده مقام بهتری بوی واگذار خواهد شد و او هم مسئلۀ حقوق پشتون هارا پی گیری نکرد.

طالبان در سال 2001 از صحنۀ خشونت های افغانستان بیرون رفتند و در همان زمان به حامد کرزی وعده دادند که در صورتیکه شریعت اسلامی در افغانستان نافذ گردیده و زندانیان شان در شمال آزاد شوند، هرگز قصد جنگ با حکومت را نخواهند داشت. نمایندگان ملا محمد عمر در مذاکرات "شاولی کوت" حتی از اینکه جهان غرب برای کمک به افغانستان آمده است اعتراضی نداشتند، اما کسانیکه در کنفرانس بن بقدرت واهی رسیدند، گفتند که طالبان جنایتکار اند. هزاران تن از زندانیان آنان را کشتند و هرکسیرا که در دوران طالبان در صف آنان قرار داشت اذیت کردند و به زندان انداختند. در این رابطه بهیچ اصلی از اصول قبول شدۀ جهانی نیز توجه نشد. سیاست انتقام از گروهی که شکست خورده بود در عکس العمل به عملکرد ها و خطا های دوران زمامداری شان و انتقام گیری از آنان به نفع آیندۀ این کشور نبود و طالبان را مجددا مجبور به بازگشت بمیدان جنگ ساخت.

تازه بقدرت رسیده ها از اینکه گردن کلفت های جامعۀ جهانی را در کنار خود دارند سخت مغرور شدند و مانند کمونیست ها در دوران تجاوز اتحاد شوروی، گمان بردند که قدرت ابدی را تصاحب کرده اند. آنها قدرت مانور سیاسی پاکستان و نیاز امریکا باین کشور را دست کم گرفتند و گمان بردند که با موجودیت جامعۀ جهانی کسی قدرت مداخله در افغانستان را نخواهد داشت.

اکنون پس از حدود یک دهه حضور جامعۀ جهانی در افغانستان و علی الرغم مصرف صدها ملیارد دالر، افغانستان همچنان فقیر و تهیدست، درگیر جنگ و بحران باقی مانده و مانند گذشته چشم به آیندۀ نامعلوم دوخته است. سوال اینست که با خروج نیروهای خارجی، افغانستان را بکجا خواهد برد و چه سرنوشتی در انتظار این کشور است؟

در این رابطه باید گفت که اگر نیروهای خارجی ده سال دیگر هم در افغانستان باقی بمانند و ما افغانها همچنان درگیر مشکلات درونی خود باشیم و مسایل را با منافع شخصی و قومی سبک و سنگین کنیم، ده سال بعد هم خروج نیروهای خارجی قبل از وقت خواهد بود اما این سخن اوبامه را باید بیاد آورد که گفت ما نمیتوانیم تا ابد از افغانستان دفاع کنیم.

اما اگر همین فردا بتوانیم مشکلات خود را میان خود حل کنیم و به وفاق ملی برسیم، خروج نیروهای خارجی از افغانستان حتی تا یکسال دیگر، به موقع و مناسب خواهد بود.

نیروهای نظامی ما امروز به اندازۀ دوران پس از خروج نیروهای اردوی سرخ قدرتمند، مسلح، باانگیزه و آموزش دیده نیستند. این نیروها از همین ملت تشکیل شده اند در حالیکه اقوام مختلف این ملت بر سر رسیدن به وفاق باهم مشکل دارند. حتی اگر تا سال 2014 سلاح کافی هم بدسترس این نیرو گذاشته شود، به مشکل میتوان بدوام حکومت حتی به اندازۀ حکومت داکتر نجیب مطمئن بود.

بنابر این بعد از خروج نیروهای خارجی هم جنگ در افغانستان ادامه خواهد یافت و منطقه نیز از تاثیرات این جنگ در امان نخواهد ماند. این بار افغانستان مبدل به جائی خواهد شد که دیگر هیچ ابر قدرتی جرئت حمله به آنرا نخواهد داشت و این مسئله موجب خواهد شد تا این کشور مجددا به کانون امن تجمع مخالفین مسلح امریکا مبدل گردد.

بنابر این کشور های جهان باید کمک به افغانستان را ادامه دهند و باید قبل از خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان، شرایطی بوجود آید تا افغانها میان خود شان روی یک نظام مورد قبول همه جهت ها به توافق برسند.

امریکا باید قبل از خروج نیروهایش از افغانستان روی طرحی کار کند تا همه کشور های جهان بخصوص کشور های منطقه و همسایه های افغانستان بیطرفی این کشور را برسمیت بشناسند. سازمان ملل متحد باید بر این بیطرفی بصورت جدی نظارت نماید و هرکشوریکه در امور داخلی افغانستان مداخله کند باید مورد تعزیرات اقتصادی جامعۀ جهانی قرار گیرد.

در طول حدود یک دهۀ گذشته بعضی از اقوام این کشور امتیازاتی را بدست آورده اند که دیگر حاضر به از دست دادن آن نیستند. برای آنان شامل شدن طالبان به پروسۀ صلح باید با این شرط همراه باشد که طالبان تسلیم شدن و زیر دست بودن را بپذیرند. پذیرفتن چنین شرط برای طالبان بعنوان گروهی که باور دارند بزرگترین ابر قدرت جهان یعنی امریکا را به زانو درآورده اند، ناممکن است. این مسئله خود چالشی بزرگ فراراه گفتگو و مذاکره است.

قابل توجیه نیست اگر بگوئیم بدلیل حمایت پاکستان از طالبان، ناتو در افغانستان موفق به شکست این گروه نشد. آیا باور کردنی است که چهل و چند کشور جهان با همه ساز و سامان جنگی و یکصد و پنجاه هزار سرباز، در جنگ نه با اردوی پاکستان بلکه با گروهیکه بصورت مخفیانه از جانب پاکستان حمایت میشود زمینگیر شده است؟ گروهیکه خود ناتو اعتراف میکند از نظر امکانات رزمی اصلا با ناتو قابل مقایسه نیست.

امریکا اکنون این حقیقت را دریافته است که مشکل افغانستان از راه جنگ قابل حل نیست در حالیکه این حقیقت را روسها قبل از امریکائی ها دریافته بودند. چرا تجربۀ یکی برای دیگری درس عبرت نیست و هرکس میخواهد تجربۀ خودش را داشته باشد؟

در یک کلام اگر امریکا افغانستان را در شرایطی ترک کند که آتش جنگ همچنان در این کشور شعله ور باقی بماند و مداخلات خارجی ادامه داشته باشد، تاثیرات ناامنی های این کشور تا سرزمین های دور آتش خواهد افروخت و ویرانی ببار خواهد آورد.


اسم: رفيع لله روشن   محل سکونت: Kandahar    تاریخ: 10.07.2011

دايمي ادې که دايمي اسارت؟ په نوم کتاب له چاپه راووت
خپروونکی : د لراوبر اداره

د هېواد د تکړه ليکوال، ژورنالېست، سياسي او حقوقي چارو څېړونکي الحاج قاضي محمد حسن حقيار په گوتو او ځواکمن قلم تازه ليکل شوى کتاب (دايمې ادې که دايمي اسارت؟) د چاپ په گاڼه وپسولل شو.
دايمي ادې که دايمي اسارت کتاب په داسې حال کې چاپ او خپور شو، چې په دې وروستيو کې د افغانستان او امريکا تر منځ د ستراتيژيکو اړيکو او په هېواد کې د امريکا د دايمي ادو په اړه د دواړو هېوادونو تر منځ ښې تودې خبرې اترې روانې دي.
دغه کتاب چې رنگه پښتۍ لري، په ښکلي ديزاين او صحافت سره په کابل کې د مستقبل خپرندويې ټولنې له خوا په (١٠٠٠) ټوکونو کې خپور شو ستا لاسونوته په در رسېدلي دې کتاپ کې په دېرو هغوټکو بحثونه شوي چې په اوسني وخت کې دېر اړين او د پام وړ دي، ښاغلى حقيار د کتاب په منځپانگه کې روښانه کوي چې بهرنيو ته په هېوادکې د دائمي ادو، ورکړه او له هغوى سره د ستراتېژيک تړون لاسليکول د حکومت په واک کې نشته، او نه هم دا حق لري چې له هغوى سره په خپله خوښه ستراتېژيک تړون لاسليک کړي، په دغه کتاب کې د امريکا د دايمې ادو په څرنگوالي، ارزښت، اړتيا او د ځينو نورو موضوعاتو په اړه هر اړخيز معلومات خپاره شوي دي.
د ليکوال په اند په اوسنيو شرايطو کې امريکا ته د دایمي ادو ورکول به هېواد نور هم د بحران خواته ور کش کړي.
مخکې له دې هم د ښاغلي محمد حسن حقيار په ديني، فرهنگي او ادبي مسايلو (نثر، شعر) او په نورو برخو کې نهه ټوکه کتابونه په يو او دوه جلدونو کې چاپ شوي او نورې سلگونه سياسي مقالې يې هم په ورځپاڼو، مجلو، کتابونو او د انټرنېټ په څپو خپرې شوې دي، هېره دې نه وي چې د ليکوال څو نور کتابونه هم د چاپ په ښکلې گاڼه د سمبالېدلو لارې څاري او هيله لري چې په دېره نږدې راتلونکې کې به يې د درنو لوستونکيو او مينه والو ترلاسو نو ور ورسوي.
په ټوله پښتنه او ادبي مينه د ليکوال د لا برياليتوب او په دې لاره کې د هڅو او پرمختگ په هيله


اسم: پیر محمد بابر    محل سکونت: انگلستان     تاریخ: 08.07.2011

ښاغلی محترم مصداق صيب زما د زړه له کومې سلامونه او نېکي هيلي هم ومني!

لکه څنګه چه مي مخکی وويل د اوس د پاره د امريکی د پوځي هډو به هکله نور څه د ويلو د پاره نلرم خو د دی د پاره چه تاسی د لبنان مثال راولی ياست دومره غواړ م ووايم چه لبنان د حزب الله په برکت د ايران او د نورو ډلو په برکت د سعودی عربستان ، اردن او نور قوتونو د مرکزنو او د جګړی په دګر ويشل شوی ده

له افغانستان څخه د امريکايي ځواکونو په وتو سره دا نا مسلمان ګاوندايان زمونږ هيواد د يو بل مسعودوف او ملا عمر په مرسته د خپلو منافعو او د جګړی په ډګربدل کړی

پوهیږم چه وخت نلری او نورو ليکنو سره مصروف ياستي نو ځکه ستاسو مزاحم نګېږم

سرلوړي او بریالی وسي


اسم: دکتور نبی مصداق   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 07.07.2011

ګرانه بلبر (بابر) صیب (صاحب)سلامونه
ستاسو پخوانی لیکنی په همدی ویاړلی سایټ کی ما پخوا لوستلې وې او مننه چې تکرار مو نکړی. زما ددې لنډې یادونې نه مطلب دا دی چې امریکایان او یا کوم بل څوک مونږ د پاکستان له بد نیت نه چې افغانستان سره ېې لري نه خلاصولې شي او نه هم غواړي چې زمونږ په سر له پاکستان سره خپلې اړیکې ورانې کړي. ایران هم چې د نړې د تیلو په لویو زیرمو ناست دی له مونږ نه لویديځوالو ته ډیر مهم دی. کله چې د موجوده زروي بټیو موضوع ورسره حل کړي، بیا به ددوی نازولی زوی وي.
مونږ د یوه موجوده احمق او بې لارې د نسل په صفت ولې بلید دا حق ولرو چې د راتلونک نسلونو لپاره هم وطن په نورو خرڅ کړو؟ ترڅو به مونږ د نورو تر شا پټیږو؟ که ستا په خبره، مسعودوف او ملایان به بیا غوبل شروع کړي، ترڅو به هغو ته دوام ورکړی؟
مونږ افغانان بلید خپل منځی کړاونه په خپله سره حل کړو. ممکن جنګونه وشي خو د لبنان په څیر چې ۱۷ کاله وروسته سره جوړ شول مونږ به هم سره جوړ شؤ.
لکه چې په دې تیرو لسو کالو کې امریکا د پاکستان یا ایران مخې ته زمونږ لپاره نه دې ورغلی په راتلونکی به هم ورنشي نو ولی ددې هډو په جوړیدو سره د یوې خوا جنګ نور هم کلک او دوامداره کوو او نو نور پښتانه ورباندې وژنو او هم د کرزي او د هغه دغلو او قاتلانو ته موقع برابره کؤ چې د امریکایانو سره په ملګرتیا کې نور هم ماړه ښي.
بښنه غواړم، په دې موضوع به دا زما وروستی ځواب وي ځکه نورې غټې لیکنې راته پرتی دي.


اسم: پیر محمد بابر   محل سکونت: کابل - انگلستان    تاریخ: 06.07.2011

شاغلی مصداق صاحب سلام و احترام تقدیم شما

چون مسایل دیگر را در ذیل چندین بار تکرار کرده ام همینقدر خدمت شما میخواهم عرض کنم که امروز پنجابی های دال خور با فیر هاوان و راکت مزاحم زندگی صلح آمیز مردم بیگناه ما میشوند ولی اگر امریکایی ها قبل از وقت بروند و تضمینی به نام همکاری های ستراتیژیک موجود نباشد نه تنها پنجابی ها بلکه اول روسها و آخوند ها مانند سال 1992لشکر دزدان و جنایتکاران سقاوی دوم مسعودوف را برای نابودی هر چه افغانها دارند - از اردو تا کانال های آبرسانی میفرستند

بعد پنجابی ها از موقع استفاده کرده لشکر سیاه پنجابی را تحت نام طالبان افغان برهبری یک ملای لعین که حتی معلوم نیست وجود دارد یا نه تحت نام امیر الشیاطین ملا عمر میفرستند که افغانستان را به منطقۀ دوم قبایلی پاکستان مبدل کنند

طوریکه در فوق گفتم نمیخواهم آنچه را قبلاً چندین بار نوشته ام دوباره تکرار کنم از اینرو خواهش میکنم پیام های قبلی مرا مطالعه کنید

وسلام


اسم: دوکتور نبي مصداق   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 05.07.2011


سلام به همه وطنداران عزیز
آنهایی که به جابجا کردن پایکاه های امریکا یک دلیلی که می آورند اینست که دست پاکستان یا ایران از مداخلات افغانستان کشیده خواهد شد. باید حالا قناعت کنند که نه امریکا و نه هم ناتو با همه قدرتی که در افغانستان دارند نتوانسته یا نخواسته اند حملات راکتی پاکستان را که باعث قتل بیش از چهل نفر هموطن ما شد قطع کند.
پس میتوانیم از آنها در آینده توقع مختلفی داشته باشیم؟ حکومت موجود کابل طوریکه می بینیم غلام زر خرید همسایه ها هست و چیزی از انها ساخته نیست.
برخلاف احصائیه ها و ارقامی که اکثر افغانهای طرفدار پایگاه ها، برخ ملت ما میکشند باید تذکر داد که بدون آنهایی که از خیرات امریکا ملیونر شدنداحزاب و افراد افغانستان مخالف پایکاه های خارجی اند و نمی خواهند ملت ما به مستعمرۀ دایمی تبدیل کردد.
من از آنهایی که طرفدار این پایگاه ها هستند دو سوال میکنم که اکر جواب شان مثبت باشد جواب اکثریت قاطع ملت منفی میباشد:
۱)در صورت جابجا شدن پایگاه های امریکا جنک دوام خواهد کرد و هزار ها زن، طفل و کهنسالان مناطق پشتون نشسن بقتل خواهند رسید.
۲)در صورت جابجا شدن پایگاه های امریکا دار و دستۀ فاسد موجوده باقی خواهد ماند.اکر جواب تان مثبت باشد معلوم است که نه افغانستان عزیز و نه آرامی آن برای تان مهم است!!
در کنار هزاران هموطن ما که مخالف این پایگاه ها هستند، اکثریت احزاب سیاسی نیز مخالف اند.
قطب الدین هلال یک شخصیت شناخته شده حزب اسلامی بجواب سوال بی بی سی که بودن پایگاه نظامی امریکا در افغانستان چه سود و زیانی دارد؟

چنین کفت: پایگاه نظامی امریکا در افغانستان هیچگاه به نفع مردم افغانستان و منطقه نیست. تاجاییکه آگاهی دارم می‌ خواهند پنج یا شش پایگاه نظامی در افغانستان بسازند. همسایه های ما آرام نخواهند نشست. کشورهای چین و روسیه قبول ندارند و از جانب دیگر مردم افغانستان نمی ‌خواهند کشور شان اشغال بماند. آنگاه جنگ به جهاد تبدیل شده و بیشتر شکل قانونی به خود خواهد گرفت و جنگ ادامه خواهد یافت.
اردوی افغانستان مجهز به طیاره و تانک و یک اردوی قوی و مستحکم نخواهد بود چنانچه هم اکنون فاقد طیاره و تانک است. دولت به پای خود استوار نمی‌باشد و نمی‌تواند مطابق عایداتش معاشات اردو را بپردازد. از لحاظ اقتصادی و سیاسی مشکلات خواهیم داشت در سیاست خارجی آزاد نخواهیم بود. در هر کشور که پایگاه نظامی وجود دارد، آن کشور مجبور است سیاست همان کشور را پیش ببرد و گوش به فرمان باشد. مثل کشور های جاپان، کوریای جنوبی و حتی گفته می‌توانم جرمنی.


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 03.07.2011

مـیـز مــدور رادیــو آزادی:
پیمان ستراتیژیک افغانستان و امریکا
بخش اول


اسم: پیر محمد بابر    محل سکونت: کابل     تاریخ: 02.07.2011

نوشتۀ شاغلی محترم اندیشمند را دو بار خواندم و آنرا نهایت عالی یافتم.

اینهم چند نکته از جانب من به عنوان تبصره:

- کنفرانس بن دوم بدون نتیجه خواهد ماند اگر مسلۀ اصلی منطقه یعنی مراکز تروریستی و افراطیون اسلامی در آنسوی سرحد نامنهاد دیورند یا بهتر بگویم مسله نابودی آنها قبل از تدویر کنفرانس عملی نشود.

- آنانیکه فکر میکنند مداخلات پنجابی ها در افغانستان به خاطر دیورند است اشتباه میکنند.

دولت پنجابی ها تا سال 1992 هم به رسمیت شناختن خط دیورند را از جانب دولت افغان مورد توجه داشت ولی بعد از اینکه جهادی های به نام مسلمان بخصوص مسعودوف و جنرالان وفادار به کارملوف اردو ، پولیس ، استخبارات ، تمام قوای مسلح و اساس اقتصادی و اجتماعی کشور را نابود کردند ، پالیسی پنجابی ها از به رسمیت شناختن خط دیورند به حیث سرحد دولتی به داشتن یک دولت دست نشانده در کابل تغیر کرده است.

- در ده سال گذشته بزرگترین جفای که امریکایی ها به دلایل معلوم و پنهان در حق ملت افغان کرده اند:

اولاً به قدرت رساندن دوبارۀ همان جنایتکاران و خاینان ملی است که با ارتکاب حیوانی ترین جنایات بر علیه مردم بیگناه افغان باعث ظهور طالبان و مداخلات مستقیم فوج پنجاب و سپاه پاسدان ایران شدند.

ثانیا ً نادیده گرفتن مراکز ، پناهگاه ها، حامیان و تمویل کنندگان گروپ های تروریستی و افراطیون اسلامی در آنسوی دیورند و عدم توجه به صد ها درخواست کرزی و حکومت او در این باره.

ثالثاً عدم داشتن یک پالیسی روشن و قاطع در مورد حضور قوای خودشان در افغانستان است.

نداشتن یک پالیسی روشن در مورد حضور قوای امریکا وناتو به طالبان ، گروپ حقانی و دیگر افراطیون، سپاه پاسداران و ساوامای آخوند ها، سازمان تروریستی آی اس آی، مافیای مواد مخدر و دیگر دشمنان افغانستان این پیام و امیدواری را داده است که امریکایی ها و ناتو در حال خروج اند و آنها به مقاصد شان میرسند.

این پالیسی غیر شفاف تاکنون هم ، بخصوص در زمینه پایگاه های دراز مدت نظامی ناتو در افغانستان ، کشور را آماج اهداف نهایت شیطانی آخوند ها ، نظامیان پنجاب و افراطیون اسلامی ساخته است.

زیرا آنها با این اعمال شیطانی میخواهند برای مردم افغانستان چنین وانمود کنند که تمام بی امنیتی به علت موجودیت قوای امریکا و ناتو است.

- بلاخره کنفرانس بن دوم باید قدمی اول در راه اعتماد جامعه جهان به دولت افغان باشد نه بر عکس آن.

اگر دولت افغان به حیث یک بخش ثانوی و ضعیف از طرف جامعه جهانی در بن معرفی شود و طالبان به حیث یک نیروی علیعده در کنفرانس حضور به هم رسانند ، قانونیت دولت کرزی بیشتر زیر سوال قرار گرفته و هرگز نخواهد توانست از یک موضع قوی با مخالفان داخل مذاکره شده و به یک تفاهم بین الفغانی نایل شود

سلام و احترام


اسم: محمداکرام اندیشمند   محل سکونت: هلند    تاریخ: 01.07.2011

دولت افغانستان و شماری از کشور های حامی و در گیر از تدویر اجلاس بزرگ در شهر بن آلمان سخن می گویند. این مجلس در واقع بدنبال اولین مجلس بن در رابطه به افغانستان است که ده سال پیش به شکل گیری دولت فعلی افغانستان بریاست حامد کرزی جانشن حکومت طالبان شد. به نظر میرسد که مجلس بن دوم در اواخر سال جاری مسیحی (دسمبر 2011) با مساعی و مشارکت فعال جمهوری فدرالی آلمان بر گزار شود.

حضور طالبان در بن دوم:
یکی از نکات قابل پرسش در بن دوم به حضور طالبان بر میگردد. آیا طالبان در این مجلس شرکت خواهند کرد؟ طراحان و علاقمندان بن دوم انگیزه و نیاز این مجلس را به مشارکت طالبان بعنوان یکطرف جنگ در افغانستان عنوان میکنند. عدم حضور طالبان در بن اول گویا از اشتباهات دست اندر کاران بین المللی آن مجلس تلقی میشود که به بیرون ماندن طالبان از قدرت سیاسی و ادامۀ بحران و جنگ انجامید.

اما آنها فراموش میکنند که مجلس بن اول نه برای شریک سازی طالبان در دولت، بل برای سرنگونی دولت آنها تدویر یافته بود. نه تنها این فکر در آن شرایط فروپاشی حکومت طالبان تحت ضربات هوایی امریکا و حملات زمینی جبهۀ مقاومت ضد طالبان غیر عملی بود بلکه مشارکت طالبان در یک نظام کثرت گرا با رعایت برخی از خصوصیت های دیموکراسی نامحتمل بود.چون طالبان به ارزشها و معیار هایی چون تساوی حقوق زن، انتخابات، آزادی بیان، جامعۀ مدنی و... دشمنی داشتند.

آیا اکنون آن موانع برطرف شده است؟ اگر چنین باشد چه کسی از لحاظ ارزشی عقب می نشیند؟ طالبان، دولت افغانستان و یا جامعۀ بین المللی حامی این دولت؟ طالبان دیموکرات میشوند و به ارزشهای دیموکراسی موجود در افغانستان گردن می نهند و یا دولت و نظام سیاسی افغانستان طالبانی و توتالیتیر میشود؟

آلمانها و پشت پردۀ مذاکره با طالبان:

مجلس بن در 14 قوس 1380 شمسی (5 دسمبر 2001 مسیحی) که به تشکیل دولت فعلی افغانستان به حمایت گستردۀ کشورهای غربی انجامید، موجب تشویق آلمانها شده است تا با تدویر مجلس مشابه نقش مهمی در ایجاد صلح ایفا کنند. شرکت طالبان در بن دوم و توافقی در جهت صلح نه تنها به اعتبار و نقش آلمان در میان غربی ها می افزاید، بلکه به بیرون رفتن نیروهای آلمانی از جنگ افغانستان میشود. جنگی که با گذشت هر روز افکار عامه در آلمان به آن مخالفت میورزد. تحقق چنین نقشی برای آلمانها یک مؤفقیت مهم شمرده می شود. آیا آلمانها باین مؤفقیت دست خواهند یافت؟

آلمانها از مدتها قبل در صدد انجام این نقش بر آمده اند. تأمین روابط با طالبان و مذاکره با برخی از مقامات پایین رتبۀ طالبان تلاش آلمانها در این راستا است. منابع مطلع از سفر و مذاکرات فردی بنام طیب آغا نمایندۀ طالبان در داخل آلمان با مقامات آلمانی سخن میگویند. این فرد نمایندۀ خاص ملا عمر رهبر طالبان در ماه های اخیر حکومت طالبان در واشنگتن بود. آلمانها بسیار امید وار هستند که در مجلس بن دوم پای طالبان را به مذاکره بکشانند و همسویی آنها را در شکل گیری توافقات جدید در جهت مصالحه و مشارکت در نظام سیاسی افغانستان بگیرند. این در حالی است که طالبان تا کنون از تماس و مذاکره با آلمانها سخن نگفته اند. تشکیل مجلس دوم در بن حقیقت و کذب رابطه و معامله با طالبان را بر ملا خواهد کرد. اما به نظر نمیرسد بن دوم تحریک اسلامی طالبان را بسوی مصالحه و مشارکت در قدرت سیاسی با دولت افغانستان ببرد.

ایالات متحدۀ امریکا و حضور احتمالی طالبان در بن دوم:

هر گونه رابطه و مذاکره میان آلمانها و طالبان و برنامۀ شرکت طالبان در بن دوم بعنوان نتیجۀ این روابط بدور از نگاه و توافق امریکایی ها صورت نمیگیرد. اظهارات رابرت گیتس وزیر دفاع ایالات متحده در کنفرانس امنیتی سینگاپور قبل از سفر اخیرش در اوایل هفته دوم جوزای 1390 به کابل حکایت از این توافق با میانجگیری آلمانها دارد. او در این کنفرانس از مذاکرات احتمالی با طالبان تا پایان سال جاری سخن گفت. این در واقع اشاره به مجلس دوم بن است که تا اواخر سال جاری مسیحی (ماه دسمبر 2011) تشکیل خواهد شد. جالب اینست که گیتس در پاسخ به پرسش خبرنگاران از نقش طالبان در آیندۀ سیاسی افغانستان نیز سخن زد. با توجه باین اظهارات و با نگاه به همسویی و توافق امریکایی ها در روند رابطه و مذاکره میان آلمانها و طالبان آیا امریکایی ها و طالبان به توافقی در جهت صلح دست خواهند یافت؟

در حالیکه پاسخ این پرسش با گذشت زمان روشن میشود اما بنظر میرسد که امریکایی ها در صدد ایجاد شگاف در صفوف طالبان هستند تا زمینه را برای تضعیف بیشتر آنها مساعد کنند. افزایش فشار نظامی بر طالبان از سوی امریکایی ها راهکار مورد نظر آنها در تضعیف طالبان و عمیق تر شدن این شگاف است. این روند میتواند به تفرقۀ عمیق درونی طالبان بیانجامد و طالبان مخالف صلح را به انزوا بکشاند. از نظر امریکایی ها طالبان معتدل و موافق به صلح میتوانند در قدرت سیاسی سهیم شوند. ممکن است میکانیزم این شرکت در بن دوم مشخص شود. شرکت در دولت و یا واگذاری حکومت های محلی در برخی ولایات جنوب به طالبان دو گزینه ای است که از نظر امریکایی ها و میانجگران آلمانی مورد توجه قرار میگیرد. آیا بن دوم باین دو دستگی در میان طالبان دامن خواهد زد؟ آیا برآیند مذاکرات بن دوم سرکوبی طالبان افراطی و همسویی طالبان معتدل با روند صلح خواهد بود؟

پاکستان و بن دوم:

فرضیۀ شرکت طالبان در بن دوم و توافق احتمالی آنها به صلح در این مجلس بستگی به نقش و نیات پاکستان دارد. برخی از تحلیلگران باین باور اند که قتل بن لادن توسط امریکایی ها اسلام آباد را تحت فشار گذاشته است تا طالبان را بسوی میز مذاکره در بن بکشانند. حملات رو به گسترش هواپیماهای بدون پیلوت امریکایی در مناطق قبایلی پاکستان عامل دیگر فشار بر جنرالان پاکستانی است تا طالبان را وادار به مذاکرات صلح کنند. حتا اگر پاکستانی ها طالبان را هر چند تحت فشار امریکایی ها وارد مجلس بن سازند، آنها این معامله را در بدل دسترسی به امتیاز های بیشتری انجام خواهند داد. شاید ده سال حمایت پاکستان از طالبان در برابر نیروهای غربی، دولت های غرب به خصوص امریکایی ها را متقاعد ساخته باشد که بدون پاکستان نمیتوانند به صلح با طالبان و صلح در افغانستان برسند. هر چند حلقه های مختلف سیاسی در درون و بیرون دولت افغانستان علاقمند اند تا واشنگتن بسوی پاکستان به چشم حامی تروریزم و طالبان ببیند و جنگ را به داخل پاکستان بکشاند، اما غربی ها بخصوص امریکایی ها و انگلیس ها نقش و اهمیت پاکستان را در مبارزه با تروریزم از زاویۀ منافع خود بیشتر از افغانستان تلقی میکنند. علی رغم قتل بن لادن در عمق خاک پاکستان و حضور او در ایبت آباد شهرک نظامی و امنیتی آن کشور، موقعییت پاکستان در بن دوم بسیار بهتر از حالت آن کشور در بن اول است.

دولت افغانستان و رئیس جمهور کرزی در بن دوم:

موقف رسمی دولت افغانستان حمایت از مجلس بن است. رئیس جمهور و دولت او به بن چشم دوخته اند و امید وار هستند تا به کمک امریکایی ها و اروپایی ها به برادران ناراضی طالبان دست دراز کنند و آنها را شریک کرسی اقتدار بسازند. آیا رئیس جمهور باین آرزو دست خواهد یافت؟

اگر موقعیت پاکستان در بن دوم بهتر از وضعیت آن کشور در بن اول ارزیابی شود، موقعیت رئیس جمهور کرزی در نقطۀ مقابل و معکوس آن قرار دارد. کرزی در بن اول با حمایت دنیا و در شرایط شکست و اضمحلال طالبان به کرسی اقتدار تکیه زد. اما او در بن دوم در برابر طالبانی قرار دارد که بکمک پاکستان دوباره به نیروی نظامی خطرناک مبدل شده اند. دشواری و مشکل در فراروی رئیس جمهور تنها به احیای نیروی نظامی طالبان محدود نمیشود. نارضایتی گسترده در میان جامعۀ قبیلوی جنوب کشور بعنوان بستر اصلی فعالیت و حضور طالبان از بن اول تا بن دوم بخش اصلی دشواری رئیس جمهور کرزی را میسازد. قبایل جنوب و حتی بسیاری از بدنۀ صفوف طالبان و شاید شماری از رهبران و قوماندانان طالبان بسوی حامد کرزی در بن اول بعنوان فردی برخاسته از این قبایل در رهبری و زعامت دولت افغانستان میدیدند که جانشین دولت طالبان میشود. آنها منافع خودرا به نحوی در این جانشینی می نگریستند و هر چند با اکراه از آن استقبال و احساس رضایت میکردند. اما ده سال از بن اول تا بن دوم، جنوب به میدان اصلی جنگ امریکایی ها و نیروهای غربی با طالبان تبدیل شد. هر چند طالبان با کمک و برنامۀ پاکستان باین جنگ بر گشتند و در سایۀ این حمایت دو باره از شکست نظامی بقوت نظامی رسیدند، اما پیامد های منفی جنگ از تلفات غیر نظامیان تا بردن طالبان به زندانهای امریکایی ها، پایگاه اجتماعی و قومی رئیس جمهور کرزی را طی این ده سال در جنوب بشدت صدمه زد. تلاش رئیس جمهور در جهت جلوگیری از تلفات غیر نظامی که حتی امریکایی هارا بعنوان نیروی اشغالگر تهدید کرد به جبران این صدمه نیانجامید؛ علی رغم آنکه پاکستان و طالبان مسئولیت اصلی پیامد های منفی جنگ را در جنوب بدوش می کشیدند. البته سیاست غیر شفاف و نا مؤثر دولت و ریاست جمهوری در اینمورد طالبان را در صدمه رساندن به موقعیت اجتماعی و قومی رئیس جمهور کرزی بیشتر کمک کرد. روشن ترین نمونۀ این سیاستِ ناروشن در آویختن مدال بگردن وزیر دفاع امریکا در سفر اخیرش به کابل بود که پس از مرگ کودکان و زنان در نوزاد هلمند در نتیجۀ بمباران ناتو بوقوع پیوست.

آیا ارمغان بن دوم در افغانستان صلح و ثبات خواهد بود؟

با توجه به آنچه در مباحث بالا مورد بررسی قرار گرفت این پرسش به بحث و پاسخ درست نیاز دارد که آیا بن دوم راه را برای صلح و ثبات در افغانستان هموار خواهد ساخت؟

به مشکل میتوان پاسخ مثبت را از لابلای مطالب مورد بحث باین پرسش ارائه کرد. اما نقطۀ قابل اتکاء که موجب تقویت دیدگاه دسترسی به صلح و ثبات در بن دوم میشود به امضای معاهدۀ ستراتژیک میان دولت ایالات متحدۀ امریکا و افغانستان پیش از بن دوم بر میگردد. اگر قبل از تدویر مجلس بن رئیس جمهور کرزی از طریق تشکیل لویه جرگه تأیید امضای این معاهده را بگیرد، انگیزه های دخالت همسایگان بخصوص پاکستان و ایران و انگیزۀ جنگ طالبان بسیار کم رنگ و ضعیف میشود. هر چند برخی از تحللیگران دیدگاه معکوس را در اینمورد ارائه میکنند.

امضای معاهدۀ ستراتیژیک میان افغانستان و ایالات متحدۀ امریکا که ایجاد پایگاه نظامی دایمی و یا دراز مدت امریکا نقطۀ اصلی این معاهده را تشکیل میدهد موقعیت و وضعیت حضور نظامی امریکایی هارا در افغانستان و رابطۀ دولت افغانستان با امریکا را تثبیت میکند. علی رغم هرگونه حدس و گمانه زنی ها در این مورد، تثبیت دراز مدت حضور نظامی امریکا در یک معاهدۀ روشن میان دو طرف اوضاع افغانستان را بسوی ثبات میبرد. اما گسترش و تحکیم ثبات به کارآیی دولت افغانستان و توان رهبری و مدیریت این دولت در سیاست داخلی و خارجی آن بر میگردد. حکومت داری خوب، فساد زدایی، توسعۀ اقتصادی و اجتماعی، دیپلوماسی مؤثر و ثمر بخش، حل مشکل با همسایگان بخصوص با پاکستان و اتخاذ سیاست ملی در تمام عرصه ها از سوی دولت و رهبری آن مستلزم گسترش و تحکیم بستر و مسیر ثبات است.

اگر بن دوم نقطۀ آغاز ثبات در افغانستان باشد، آیا دولت افغانستان و رئیس جمهور کرزی در رهبری آن قادر به تحکیم و گسترش این ثبات خواهد شد؟


اسم: رادیو آزادی   محل سکونت: پراگ    تاریخ: 30.06.2011

امریکا می خواهد مثال تاریخی بلجیم را در افغانستان عملی کند

واشنگتن تلاش ها را برای تبدیل کردن افغانستان به سویس آسیای میانه ترک نموده و اکنون می خواهد که مثال تاریخی بلجیم را در این کشور عملی کند. مقامات امریکایی می گویند: متوازن ساختن رقابت های هند و پاکستان در افغانستان، مشکل عمده بار آورده است. پاکستان که در ده ها سال اخیر تلاش کرده است که نفوذ هند را در افغانستان محدود بسازد، می تواند در تشویق و یا بازداری طالبان برای صلح در افغانستان نفش عمده بازی کند.

وزیر خارجهء امریکا هیلری کلنتن در اشاره به مشکلات افغانستان اخیراً گفته است که اگر به تاریخ گذشته عمیق نگاه شود، میتوان راه حلی برای مشکل افغانستان پیدا کرد. به گفتۀ وزیر خارجۀ امریکا، کنگره سال های 1814 و 1815 که در نتیجۀ آن یک دولت حایل و بیطرف در بلجیم تشکیل گردید، میتواند یک نمونۀ خوب برای افغانستان هم باشد.
روزنامۀ فایننشل تایمز در اینمورد نوشته که مقامات امریکایی گفته اند تلاش های دپلوماتیک واشنگتن اکنون واقعاً بر ایجاد یک معاهدۀ منطقوی تمرکز میکند که در نتیجۀ آن کشور های منطقه تعهد خواهند کرد، در رقابت های ذات البینی خود از افغانستان بحیث میدان جنگ استفاده نخواهند کرد.

در پاسخ باین سوال سناتور حزب جمهوریخواه ریچارد لوگر در مورد اهمیت یکجا نمودن روسیه، هند و پاکستان در موضوع افغانستان، وزیر خارجۀ امریکا خانم هیلری کلنتن گفت: مثال کنگره ویانا میتواند نمونۀ خوب برای افغانستان هم باشد.
او افزود: کنگرۀ ویانا یک مثال جالب تاریخی میباشد، زیرا در آن یک معاهده بین قدرت های منطقوی ایجاد شد که کشورهای بنی لوکس یعنی بلجیم، هالند و لوکسامبورک بحیث زون آزاد یا بیطرف معرفی شدند.
خانم کلنتن افزود: اگر قدرت های منطقوی در جنوب شرق آسیا باین نقطه برسند، این یک نتیجۀ باارزش خواهد بود.

حکومت افغانستان و وزارت دفاع این کشور نظر خانم کلنتن را در مورد تبدیل کردن افغانستان به یک زون بیطرف و حایل استقبال میکنند. سخنگوی وزارت دفاع افغانستان به روزنامۀ فایننشل تایمز گفته است: آوردن صلح در افغانستان بدون همکاری کشور های منطقه ناممکن است، زیرا این کشورها در بحران افغانستان نقش عمده دارند. اما با در نظرداشت رقابت های تاریخی، هند و پاکستان که در جریان جنگ افغانستان از گروه های مخالف یکدیگر حمایت می کردند، حتی اگر افغانستان یک کشور بیطرف هم اعلان شود، باز هم بر صداقت طرف مقابل اعتماد نخواهند داشت.

حمایت پاکستان از طالبان و اختلافات اخیر که حکومت افغانستان پاکستان را به فیر بیش از 470 راکت به خاک افغانستان متهم می سازد، رسیدن به چنین یک معاهده را مشکل می سازد. به نوشتۀ روزنامه، بدون شک در مذاکرات سه جانبه بین افغانستان، پاکستان و امریکا، از این ببعد هر بار این موضوع بررسی خواهد شد تا مشکلاتی که در راه رسیدن بآن وجود دارد حتی الامکان رفع شود.


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 27.06.2011



رادیوی آزادی.5 سرطان 1390 مطابق 26 جون 2011.
گزارش های افغانستان.
کدام کشور ها مخالف امضای پیمان ستراتیژیک بین افغانستان و امریکا اند؟
شماری از تحلیلگران بنیاد فکری محمود طرزی به این باور اند که برخی از کشور های همسایه افغانستان تلاش دارند تا موانع را در برابر امضای سند همکاری های دراز مدت استراتیژیک میان افغانستان و امریکا ایجاد کنند.

در ادامه بحث ها در خصوص امضای پیمان همکاری های دراز مدت استراتیژیک میان افغانستان و ایالات متحده امریکا، تعدادی از تحلیل گران بنیاد فکری محمود طرزی می گویند: کشور های همسایه افغانستان از جمله ایران و پاکستان با استفاده از راه های مختلف بر حکومت این کشور فشار وارد می کنند تا از عقد این سند با امریکا دست بردار شود.

این تحلیل گران افغان که در یک نشست خبری به روز یکشنبه در کابل گرد هم آمده بودند در مورد بحث های زیاد کرده و خواهان قطع مداخلات کشور های همسایه در امور افغانستان شدند.

عبدالرحمن هوتکی یکی از این کارشناسان در مورد چنین گفت:
زمانیکه با این پیمان استراتیژیک مخالفت دارند، به شکل از اشکال می خواهند فشار های را بالای دولت افغانستان وارد کنند تا این پیمان استراتیژیک با ایالات متحدهء امریکا به امضا نرسد.
در چنین حالات باید چه تصمیم گرفته شود؟ از شتاب زده گی باید کار گرفته نشود به تاریخ نظر اندازی شود که آیا همین کشور های همسایه در طول تاریخ به شکل صادقانه با افغانستان برخورد کرده اند یا نه.

به عقیده این تحلیلگران، حملات راکتی از جانب پاکستان بر شماری از مناطق سرحدی افغانستان، توقف تانکر های تیل تاجران افغان در گذشته از سوی ایران و اعدام مهاجران افغان در ایران و بد رفتاری با آنان از مواردی است که کشور های همسایه تلاش کرده اند تا از این طریق بر حکومت افغانستان فشار بیاورند.

در همین حال احمد ضیا سیامک هروی معاون سخنگوی رییس جمهور افغانستان می گوید که در ارتباط به ایجاد مشارکت درازمدت استراتیژیک با امریکا با در نظر داشت منافع ملی این کشور افغان ها تصمیم می گیرند.
وی در ادامه گفت:
مسالهء همکاری های استراتیژیک با ایالات متحدهء امریکا باعث نگرانی های پاکستان و ایران شده است، گرچه پاکستان علناً از این موضوع یاد آوری نمی کند ولی نگرانی های نزد پاکستان در این مورد وجود دارد و بعضی کشور های منطقه نیز از این وضعیت نگرانی دارند. اما آنچه منافع ملی کشور ما ایجاب کند، مردم افغانستان همان کار را انجام خواهند داد. این تصمیم را مردم افغانستان می گیرند و حکومت فقط روی سند آن کار می کند.

آقای هروی نگفت که آیا در زمینهء ایجاد روابط درازمدت استراتیژیک با ایالات متحدهء امریکا حکومت افغانستان زیر فشار ایران و پاکستان قرار دارد یا نه.

تبصره ها در مورد فشار های ایران و پاکستان بر حکومت افغانستان در حالی صورت می گیرد که آیت الله علی خامنه یی رهبر مذهبی ایران در دیدار با حامد کرزی به روز شنبه در تهران نگرانی خود را در مورد ایجاد پایگاه های نظامی دایمی امریکا در افغانستان ابراز داشته و گفته است: تا زمانیکه نیرو های امریکایی در افغانستان حضور داشته باشند صلح در منطقه برقرار نخواهد شد.

اما آقای هروی به رادیو آزادی گفت که بد امنی در افغانستان و منطقه ناشی از موجودیت نیرو های بین المللی در افغانستان نبوده بلکه به گفته او در نا آرامی ها کسانی دخیل اند که دست به ترور می زنند و حامیان تروریزم اند.

این در حالیست که به گفتهء سخنگوی ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان برخی از اتباع ایرانی در نا امنی ها در افغانستان دست دارند.

رییس جمهور افغانستان پیوسته به همسایه های افغانستان و کشور های منطقه اطمینان داده است که از خاک این کشور هیچگاه به ضرر آنان استفاده نخواهد شد.

حکومت افغانستان برای امضای سند همکاری های درازمدت استراتیژیک با امریکا یک سلسله پیش شرط های را مطرح کرده است.

این شروط شامل تامین صلح در افغانستان، قانون مند شدن حضور نیرو های بین المللی در این کشور، تجهیز و تقویت نیرو های افغان، ختم فعالیت نهاد های موازی با حکومت و مصرف شفاف کمک های جهانی می شود.

قرار است یک هیات امریکایی به هدف پیگیری بحث ها در این مورد با حکومت افغانستان نیز در این روز ها به کابل بیاید.

حکومت افغانستان می گوید که در زمینه ایجاد روابط استراتیژیک با امریکا نماینده های مردم این کشور در لویه جرگه عنعنوی تصمیم خواهند گرفت.


اسم: پیر محمد بابر    محل سکونت: کابل     تاریخ: 26.06.2011

عبیدالله نام باید بداند که:

هرکسیکه از سایت دشمن واقعی افغانها مسودۀ جعلی همکاری های ستراتیژیک افغان- امریکا را بدون ذکر مرجع اخذ شده برای مغشوش کردن ذهنیت اتباع کشور پست کند و تمام حرفهای او کاپی حرف های بروجردی و جنرال حمید گل پنجابی باشد، نه تنها برای شاغلی محترم نوری بلکه برای هر افغان وطنپرست مظنون و مرموز است.


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 25.06.2011

برای اطمینان خاطر آقای نوری،
من شوروی و نوکران خلقی و برحمی شانرا یکی از عمده ترین عوامل بدبختی مردم افغانستان میدانم. اگر خداوند اینها را ببخشد، مردم ما آنها را نخواهد بخشید.
اما جناب شما هرکسی را که نظر شما را تائید نکرد، مرموز و مضنون قلمداد میکنید. این نوع افراد مبتلاء به مریضی روانی میشوند.
من فکر میکنم که بحث و استدلال ما همین جا تمام شد. هردو نطریات خود را ابراز کردیم. و هردو همدیگر را قناعت داده نتوانستیم.
خدا یار و مددگار مردم ستمدیده افغانستان عزیزم.


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس     تاریخ: 25.06.2011



خوانندگان گرانقدر پورتالافغان جرمن آنلاین،

اینک قرار وعدۀ قبلی بخش دوم موضوع استقرار پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان را که در میز مدور رادیوی آزادی از پراگ بتاریخ 15 جون 2011 پخش شده است به شما تقدیم میداریم. از همه خوانندگان و صاحب نظرانی که تا حال در موضوع این نظرخواهی حصه گرفته اند و همچنین از آنانی که هنوز موضوعات نشر شده در این دریچه را مطالعه نکرده اند خواهشمندم با شنیدن این مبحث نظریات خود را با خوانندگان این بخض شریک سازند.

http://da.azadiradio.org/audio/broadcastprogram/329968.html

با عرض حرمت به همه وطن پرستان a/font


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 23.06.2011



به پاسخ شخصی که خود را عبیدالله معرفی میکند

آقای x که خود را عبید الله مسمی کرده اید!

میتوانستم به لحاظ اینکه با نام مستعار با من طرف شده اید از تماس وتوضیح در بارۀ مندرجات نوشتۀ اخیرتان ابا ورزم ، ولی به سبب آنکه مارا در اتخاذ موقف، سست ونا توان محسوب نکرده باشید و نیز به دلیل سنت شکنی رسانۀ وزین افغان جرمن آنلاین علی الرغم فهم بر اینکه شما با یک شخصیت حقیقی وارد این معرکه هستید که با بزرگواری به نشر نوشتۀ تان اقدام کرده اند، و من این نوشته را خواندم. من نیز به اختصار به توضیحات ذیل پیرامون برخی از مطالب مطروحۀ اخیر تان میپردازم:

من شما را بصورت قاطع جاسوس ایران نخوانده ام. من نوشته بودم طوریکه از پرداخت نوشته هایش پیداست می بایستی از اجیر شدگان رژیم آخندی ایران باشد،... ممکن می بایست به عوض کلمۀ بایستی کلمۀ شاید را استفاده میکردم ولی به هیچصورت این جملۀ من با صدور فیصله ای که فلان شخص جاسوس ایران است فرق کلی دارد، و به شما اطمینان میدهم که من نیز نه بلند گوی امریکا میباشم و نه هم اجیرش و نه طرفدار و حامی اش. باور کنید که منهم اعمال هژمونی و امپریالیستی همه قدرت هارا، چه آن شوروی و یا روسیۀ امروز باشد، چه امریکا و چه چین کمونیست محکوم می نمایم ولی از قلم شما تا امروز تنها وتنها امریکا کوبیده می شود و رهزن جهانخوار و دزد خطاب می شود ولی برای یکبار هم به روی شوروی ها که دو ملیون انسان وطن ما را کشتند و هزارن قریه و دِه مارا ویران کردند، شما گل هم نگفته اید، و نمی گوئید. این خود نشان میدهد که شما چه وابستگی هایی دارید و چرا هویت خودرا کتمان میکنید.

من صرف منافع کشورم را جستجو میکنم و استقرار پایگاه نظامی امریکا در افغانستان را فعلاً یک وسیله برای حفاظت کشورم از مداخلات و یا هجوم و تعرض ایران و پاکستان و حتی روسیه میدانم .حمایت من از استقرار پایگاه ها صرف یک وسیله است نه یک هدف. و اما دراین مباحثات گاهی چنان در دام کج بحثی ها می افتیم که دیگر فرصت و مجال و امکان تشخیص وسیله و هدف، تکتیک و ستراتیژی و ابزار و آرمان از نزد ما ناپدید می شود و ما فقط سعی به آن می کنیم تا در هر مقطع از دیالوگ، طرح های خود را به کرسی بنشانیم، گرچه مطلبی را که من حالا متذکر میشوم ، خود میتواند یک بحث مستقل باشد و میباید اعتبار آن از اول بحث در نظر گرفته میشد، که متاسفانه چنین نشد، بناءً من به ناچارتوضیحات اساسی آتی را باید ارائه کنم :

طوریکه در صحبتهای شفایی و در نوشته های قبلی ام اشاره نموده ام، منافع عمومی و یا منافع ملی مردم افغانستان نظر به وضعیت های معین و بحرانی داخلی، منطقوی و بین المللی در معرض تهدید جدی بالقوه قرار دارد که اگر خدای نا خواسته این بحرانات و تهدید ها حالت بالفعل را به خود بگیرند، احتمال آن قابل درک است که حتی وجود کشور و تمامیت ارضی وطن ما را به مخاطره بیاندازد، به این جهت برای دفاع و جلوگیری از این خطر، افغانستان به یک ابزار قوی و نیرومند دفاعی، نظامی و مدرن اشد ضرورت دارد، چنین قوۀ نظامی و طرح و تنظیم آن با امکانات و فرصت های که ما در اختیار داریم خیلی بعید و حتی نا ممکن خواهد بود، تجهیز و انتظام آن در توانایی های موجودۀ ما متأسفانه ملاحظه نمیشود. بناءً فرصت مساعدی که از درک نزدیکی و تبانی منافع امریکایی ها با منافع عمومی ما پدید آمده است، باید بحیث یک وسیله و ابزار مورد استفاده قرارداده شود. یعنی استقرار میعادی، موقتی و معین پایگاه های امریکایی در خاک کشور ما نه بحیث یک هدف، بلکه به مثابۀ یک وسیلۀ تکتیکی مطرح خواهد بود، به تأکید خاطر نشان می سازم که اگر غیر از این وسیله، کدام طریق و یا وسیله و بدیل مطمئن دیگری در اختیار باشد و یا در اوضاع به نحو مطلوبی تغییر روی دهد که خطرات و تهدید های موجود مرفوع گردند و وجود و تمامیت ارضی و دولت واحد ما ضمانت شود، من هرگز و هرگز با حضور نیرو های خارجی منجمله امریکا در خاک کشور ما موافقت نخواهم کرد.

من خوب می دانم که در دنیای سراپا مادی گرای امروز هیچکس و هیچ کشوری بدون نیات منفعت جویانه اقتصادی، جان جوانان خویش را به خطر نمی اندازد، خوب میدانم که دول بعضی از کشور ها در این بازی ها، مهارت ها و تجارب طولانی نیز دارند، اما من و سایر وطنداران همفکرم تاکید بر این داریم که با بیداری، هوشیاری وعمیق بینی، دقت های جدی و وطن خواهانه را به کار ببندیم، تا قرارداد مربوط در همه ابعادش ذره به ذره از حقوق و منافع مردم و سرزمین ما مواظبت کرده و شرایط حتمی کنترول از اجرا و تحقق صادقانۀ آن تعهد و تضمین گردد، این امر به اتحاد نظر و عمل تمام افغانها منوط است.
شما خوب نوشته اید که ما حتی از امریکایی ها نیز برای استقرار پایگاه ها مدلل و مستدل تریم، می بینید که ما درهر زمینه بالخصوص در این مورد چشم پت تصمیم نگرفته ایم، دقت ها ، مطالعات، تحقیقات و سنجش های وطن پرستانه ای لازم را به عمل آورده ایم.

در پایان یک اطمینان دیگر هم خدمت عرض کنم که من مربوط و وابسته به عناصر مظنون جمعیت اسلامی و شورای نظار نیستم و در این حصه باز هم شما به اشتباه رفته اید. پیروز باشید





اسم: پیر محمد بابر    محل سکونت: کابل     تاریخ: 22.06.2011

وحیدی باید خاطر جمع باشد که امریکایی ها هیچ جایی نمیروند.
این نه به خاطر منافع افغانها بلکه برای منافع خود اضلاع متحدۀ امریکا،آنها این منطقه ستراتیژیک را برای آینده های نزدیک ترک نخواهند کرد. وزیر دفاع ایران اما یکبار سر خود را به گریبان کرده از خود بپرسد که کیها مسئول آمدن و حضور امریکایی ها در افغانستان اند؟

این رژیم طاغوتی ایران و روسیه بود که در سال 1992 نمایندگان دو خائن و وطنفروش کبیر کارملوف و مسعودوف را با چند فروخته شدۀ دیگر در جبل السراج ولایت پروان دور هم جمع کرده و دستور ویرانی کابل و ناکامی پلان صلح ملل متحد برای افغانستان را صادر کردند.

این ایران و پاکستان به نام اسلام بود که تنظیم های جنگی را برای قتل عام افغانها و تجزیۀ افغانستان مسلح و تمویل کرده و امروز به خاطر شهادت افغان بیگناه طالبان را مسلح میسازند.

تمام این حقایق انکار ناپذیر دلیل شده اند که افغانها حضور امریکایی ها را به نفع کشور شان و تضمینی برای جلوگیری مداخلات بیشرمانه ایران و پاکستان بدانند.


وسلام


اسم: وحیدی   محل سکونت: Iran    تاریخ: 21.06.2011


وزیر دفاع ایران احمد وحیدی پس از پایان سفر دو روزه به افغانستان، به ایرنا، خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی گفته است که "امریکایی ها اگر عاقل باشند نباید با تلاش برای استقرار پایگاه های دائمی در افغانستان خود را با یک دردسر بلند مدت مواجه کنند."

وزیر دفاع ایران می گوید: "با روحیه ایکه از ملت بزرگ افغانستان سراغ داریم، آنان نیز به شدت با پایگاه سازی امریکا مخالف هستند و طبیعی است که مسئولان این کشور نیز به پیروی از ملت شان موافق اینگونه طرح ها نباشند."

هيچ كشور اسلامی را سراغ نداريم كه همزمان با حضور پايگاه و نيروهای خارجي ها در مسير رشد و توسعه واقعی قرار گرفته باشد؛ اين يك درس تاريخي است كه بيگانگان می خواهند مانع رشد كشور های اسلامی شوند اما همواره ناكام مانده اند"

احمد وحیدی، وزیر دفاع ایران


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 21.06.2011



خوانندگان گرانقدر پورتال عزیز افغان جرمن آنلاین،

رادیوی آزادی که از شهر پراگ پخش می شود بتاریخ 15 جون 2011 میز مدوری به اشتراک صاحب نظران با اعتبار افغان دائر کرده بود. در این میز مدور پیرامون موضوع داغ روز که احتمال استقرار پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان است، بحث شده است.
از همه خوانندگان و صاحب نظرانی که تا حال در موضوع این نظرخواهی حصه گرفته اند و همچنین از آنانی که هنوز موضوعات نشر شده در این دریچه را مطالعه نکرده اند احترامانه تقاضا دارم با یک کلیک بر لینک آتی حصۀ اول سخنان اشتراک کنندگان در این میز مدور را که همه از اعتبار و اهمیت خاصی برخوردار اند استماع فرمایند، و در باره نظریات خود را با ما شریک سازند.

بخش دوم این مبحث انشاء الله بروز 23 جون به سمع شما رسانیده خواهد شد.



با عرض حرمت به همه وطن پرستان
>


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 20.06.2011



د افغان جرمن آنلاین اعلامیه:


د افغانستان او امریکی تر منځ د جعلی مسودی متن په دی ورځو کی په پښتو او دری ژبو یا د ساده اندو هیوادوالو او یا د آخوندی رژیم د لاسپوڅو له خوا د دی پورتال نظر خواهی برخی ته رارسیدلی دی. برسیره پر دی ستاسو توجه د ګران افغانستان نننی خپاره شوی خبر ته را اړوو.

د یادونی وړ ده چی په دی ورځو کی ایران هڅه کوی په یوه ډول له ډولونو د افغانستان او امریکی تر منځ د ستراتیژیک تړون د لاسلیک په لاره کی خنډونه پیښ کړی. حتی ایران په دی ورځو کی د افغانستان او امریکی تر منځ یو جعلی متن خپور کړی دی.که څه هم دا متن ډیره موده مخ کی د فارس خبری آژانس له خوا خپور شوی وو خو په دی ورځو کی په پښتو هم ژباړل شوی دی.

افغان جرمن آنلاین ټولو هیوادوالو ته په دی وسیله خبر ورکوی چی دا پورتال هر مهال د افغانستان په کورنیو چارو کی د آخوندانو د رژیم د مذبوحانه هلو ځلو څارګر دی او ددی موافقتنامی تر رسمی نشر پوری به هیڅ مسودی ته له هیڅ منبعی نه د توذیع، توضیح او خپرولو امکان ورنکړی. په دی اړه مخ کی له دی، ښاغلی ولی احمد نوری هم خپلی اندیښنی عبیدالله نومی ته د نظر خواهی په برخه کی د ټولو پام وګرځاوه.

اداره


اعلامیۀ افغان جرمن آنلاین:


متن مسودۀ جعلی توافقنامۀ ستراتیژیک میان افغانستان و ایالات متحدۀ امریکا درین روز ها به زبان های پشتو و دری یا توسط هموطنان ساده اندیش و یا هم توسط گماشتگان رژیم آخوندی به بخش نظر خواهی این پورتال مواصلت کرده است. اضافه برین توجه شما را به خبر منتشرۀ امروز گران افغانستان جلب مینمائیم.

"قابل یاد آوریست که ایران در این روز ها تلاش می کند که به نحوی از انحا در راه امضای پیمان ستراتیژیک بین افغانستان و امریکا مشکلات را ایجاد کند. حتی ایران در این روز ها متن جعلی پیمان ستراتیژیک بین افغانستان و امریکا را انتشار داده است. اگرچه این متن مدت ها قبل توسط آژانس خبری فارس انتشار یافته بود مگر در این روز ها این متن به لسان پشتو نیز ترجمه شده است."

افغان جرمن آنلاین به این وسیله به اطلاع عموم هموطنان میرساند که این پورتال مثل همیش مترصد تلاش های مذبوحانۀ رژیم آخوند ها با مداخلات بیشرمانه اش در امور افغانستان بوده و تا نشر رسمی این توافقنامه هیچ مسوده ایرا از هیچ منبعی امکان توزیع و توضیح ونشر نخواهد داد. درین مورد قبلاً نیز ملاحظاتی توسط محترم ولی احمد نوری به عبیدالله نام در قسمت نظر خواهی به اطلاع عموم رسانیده شده است.

اداره


اسم: Abdul Basir   محل سکونت: کابل    تاریخ: 19.06.2011

فرضیه پایگاه دایمی امریکا در افغانستان

این روز ها در هر گفت و گوی تلویوزنی و رادیوی که میبینم یا میشنویم بازار ایجاد پایگاه نظامی امریکا در افغانستان از همه گرم ها گرمتر و داغتر است. عده ئی از هموطنان ما اگر حرف منطقی برای گفتن دارند یا ندارند پایگاه را خلاف منافع ملی در افغانستان بررسی میکنند تعدادی باور دیگری دارند و حضور و پایگاه نظامی امریکا را در شرایط موجود با در نظر داشت وضعیت در منطقه ضروری می دانند. هر دو طیف آگاهانه یا غیر آگاهانه دلیل میاورند گلون صاف میکنند چیزی و چیز های که میخواهند میگویند. حکومت و پارلمان یا بطور مجموع دولت معلوم نیست که در این باره چه دیدگاه مشخص یا مثبت یا منفی دارند. شورای محترم علما و بعضی از وزرای محترم عوض وظایف محوله خود در مورد پایگاه نظامی امریکاه مصوبه صادر نموده سخنرانی میکنند. اینکه از کجا دستور میگیرند با کیها مشوره دارند من هم نمیدانم. با در نظر داشت این سردرگمی ها و نبود شفافیت دیدگاه دولت در این مورد خواستم مقالۀ مفصلی بنیوسم فرصت یاری نمیکرد. با پیدا شدن اندکی وقت چیزی نوشتم امیدوارم علاقمندان بخوانند و آنچه را که تاکنون نزد شان در این مورد روشن نیست از نوشته دریابند. حالا میپردازم به اصل مطلب:

1- برای هر کشور و ملتی استقلال سیاسی، تمامیت ارضی، غرور و منافع ملی خیلی ارزشمند است.افغانها هم نیاز دارند تا دارای سر زمین با ثبات و حکومت قانونمند، مستقل، آزاد وارزشهای ملی بر بنیادعدالت اجتماعی باشد و حراست و پاسداری از جغرافیای منافع ملی وارزش های معنوی از پدیده هایی است که ملتها بخاطر آن قربانی میدهند. حال برای ما این مهم نیست که کدام کشور در افغانستان پایگاه دایمی و یا مؤقتی دارد یا بفکر آنست. آنچه مهم است استقلال، ثبات، امنیت، رفاه اجتماعی و منافع و مصالح ملیست. اگر افغانها تجربۀ دفاع از ارزشهایی که تذکر رفت داشته باشند طبعاً نیازی به هیچ کس ندارند و در غیر آن مسئلۀ وابستگی تکافل و تضامن مطرح میگردد اینکه این ارزشهارا افغانها چگونه تأمین و صیانت میکنند لازم می افتد تا به تجربیات تاریخی و شرائط فعلی کشور نگاه ژرفتر وعمیق تر انداخته شود.

2- دید دو گانه: در سطور نخست نیز تذکر دادم و باز یاد آور میشوم. طوریکه از رسانه ها شنیده میشود فرهنگیان و نهاد های مدنی در مورد پایگا های نظامی امریکا در منطقه نظرات مثبت و منفی دارند. یکتعداد وجود پایگاه های امریکائی را دلیل برای جلوگیری از جنگ ها و خشونت های ذات البینی افغانها میداند افغانهائیکه بغض و کینۀ قومی، سمتی و نژادی بر دل و گردۀ شان سنیگینی نموده در حال ترکیدن است و بمجرد خروج نیرو های بین المللی تاریخ افغانستان را مانند گذشته خونین و رنگین میسازند. و گروهی هم مخالف پایگاه های دایمی امریکا در منطقه وافغانستان اند. ایشان حضور قوت های خارجی را خلاف منافع ملی حتی خلاف اندیشه های اسلامی تعریف میکنند.

3- طبقه بندی مخالفین: چه کسانی مخالف و چه کسانی موافق ایجاد پایگا ها نظامی امریکا در افغانستان اند؟

اول عوام الناس و روشنفکران عوام زده: در افغانستان سه اندیشه و طرز تفکر وجود دارد. اول اندیشه عوام که از مناسبات سنتی و محافظه کارانه غیر واقعی طالبان و حامیان شان ریشه میگیرد این طیف در شعار حضور هر خارجی را از لحاظ دینی کفر و از منظر ملی مغایر شجاعت و غیرت افغانی میدانند. فعلا حامیان این نظریه بیشتر اند. بدیلی که این طیف بجای نیروهای خارجی معرفی میکنند یک بدیل تصوری و فرضی است مثلا میگویند افغانها اگر متحد باشند خود شان هم افغانستان را دفاع و حمایه میکنند وهم ساحۀ فتوحات شان بیشتر گسترش میکند. این گروپ تشنۀ کمک های نقده اند تا حضور نظامی از گر فتن کمک نقد از هیچ کس رو بر نمی تابند..

دوم روشنفکران و سیاسیون: روشنفکران و سیاسیون افغانی کمتر دارای اندیشۀ سیاسی بر مبنی منافع ملی اند. اندیشه و قضاوت بسیاری از روشنفکران به سمت و سوی منافع سمتی گروهی و قومی در حرکت است یعنی نظریه عوام بر برخی روشنفکران و سیاستمداران اثر گذاشته که در هر محفل حضور خارجی هارا هتک حرمت به ارزش های دینی واخلاقی واهانت به تاریخ خونبار افغانستان تبلیغ میکنند. تنها روشنفکرانیکه با خارجی ها در تماس اند و منافع شان بیشتر از آن طریق تأمین میگردد مانند جانب مقابل بطور خشک بدون قید و شرط پایگاه های نظامی امریکارا در منطقه مایۀ سعادت و نشانه خوشبختی می پندارند. یعنی روشنفکران هم در دو قطب مخالف و موافق قرار دارند.

سوم همسایه ها: نظر همسایه ها روشن است. همسایه های افغانستان به این عقیده اند که با نبود قوت های خارجی افغانستان به هر حال لقمه چرب ماست و میدان تمرین سیاست وآزمایش سلاح های تازه ایجاد شده لذا همسایه با دلائل که دارند حضور نیرو های خارجی را در افغانستان مغایر دینداری شهامت وغیرت تاریخی افغانستان دانسته مداخلات خودرا بنام همدین وهم کلتور توجیح میکنند. از جمله همسایۀ ایران و پاکستان در گذشته هم به امور افغانستان مداخله نموده با حضور نیرو های خارجی هم مداخله میکنند و در آینده هم کمر خودرا بخاطر تاخت و تاز در افغانستان بسته کرده اند.

4-دولت افغانستان: گرچه دولت افغانستان چندین سال قبل تعهدات استراتیژیک با امریکا را امضا کرده که این تعهدات شامل پایگاه های نظامی در افغانستان نیز میشود. شاید جزئیات معاهدات دو جانبه تا هنوز تکمیل نشده و حکومت افغانستان در رأس آقای حامد کرزی از پیشرفت سریع درین زمینه شانه تهی مکیند دلیلش این است که آقای کرزی میخواهد هم متحدین خارجی اش راضی باشند وهم افغانها را گپ داده باشد. ایشان بعد از امضای قرار داد ها پیوسته علیه امریکا انتقاد نموده گو اینکه از وضعیت پیش آمده راضی نیست یا به زور امضا از وی امضا گرفته باشند. بسیاری ها میدانند و باور دارند که این خرام ها ریا کارانه است. چون ایشان هر روز وهر ساعت موقف متفاوت دارند.حال این قرار داد تا ختم دورۀ ریاست جمهوری جناب حامد کرزی طور نهائی امضا نمیشود اگر در استانه ختم دورۀ ریاست جمهوری دوباره توانست ریاست جمهوری را تمدید. یا به سلطنت مورثی تبدیل کند معاهدات استراتیژیک را طور کامل امضا مینماید والا میگذارد تا امضای نهایی را کسی در پایان اسناد بگذارد که بعد ازوی میاید.این را بخاطر پیامد های تاریخی آن انجام میدهد که امروز در محافل روشنفکری بنام شاه های دوره استعمار انگلیس و غیره نقل مجلس است ور نه یک رئیس جمهور صلاحیت دارد بدون تشویش در قسمت حفظ منافع ملی کشور خویش بدون خوف و ترس قدم بر دارد و ملت را در جریان قرار دهد.

5- نظر نویسنده: من را عقیده بر این است که هر دولتی از جمله افغانستان باید در جهت حفظ استقلال و منافع ملی تا رشد وانکشاف اقتصادی گامهایی بر دارد. حال اینرا به قضاوت دوستان میگذاریم که با خروج نیرو های خارجی استقلال افغانستان بیشتر متزلزل میشود و یا با بقای شان؟. اگر تضمینی وجود داشته باشد که دیگر افراد فراری، یاغی و باقی کشور های عربی و چیچن وغیره به هدایت پاکستان و ایران وارد افغانستان نمیشوند و ارزش های فرهنگی، ملی و تاریخی افغانستان تا استخوانهای مرده ها و ریشه های درختان به تاراج نمیرود بهتر است نیرو های آمریکائی را با جمع متحدین با یک تشکر کلان از ملک رخصت کنیم. و بگویم دیگر با حضور شما ضرورت احساس نمی شود. واگر افغانستان دوباره میدان جنگ همسایه و گروپ های مزدور و مزدگیر شان نشود و افغانستان مانند کشور های دیگر مسیر رشد و تمدن را طی کند دیگر به کسی نیازی نیست. تا هنوز افغانها به صلح و ثبات نرسیده اند از سال ها قبل پروسه صلح وآشتی ملی از طرف دولت آقای کرزی و شش ماه قبل از شورای عالی صلح اعلان شده جانب مقابل علاوه از اینکه قبول نکرده که شدیداً رد کرده است. اگر من بگویم تلاشهای صلح با این شیوه بجایی نمیرسد عالی جنابان من را عنصر مخالف صلح معرفی میکنند واگر جانب مقابل علنا رد کند باز هم این عالی جنابان میگویند نه خیر مخالفین شوخی میکنند ما با ایشان ارتباط تنگ و تنگ داریم. چه ارتباطی چرا مرموز عمل میکنند.افغانستان خانه همه افغانهاست چرا عدۀ خودرا مالک اصلی دانسته سائرین را به سکوت تهدید میکنند. ما افغانستان را بدون حضور خارجی ها را هم دیده ایم و بازهم می بینیم. امید دران وقت افغانستان مستقل و سر بلند باشد. ما نباید بخارجی آنقدر چاپلوسی کنیم که مارا هیچ ارزش ندهند و نه آنقدر خشک و بی دلیل جواب بدهیم که در آینده پشیمان شویم.

6-آیا امریکا در کشور های اسلامی پایگاه دارد و یا خیر؟ امروز آمریکا در جهان دارای 750 پایگاه نظامی است که علاوه از امریکا، اروپا، افریقا که در کشور های اسلامی وعربی از جمله قلب و مهد اسلام عربستان سعودی نیز موجود میباشد. در طائف سعودی امروز 90 هزار تن از نیرو های نظامی امریکا در کشور های عربی الهام دهنده اسلام به افغانستان جا بجا بوده و یکصد و بیست هزار نیرو امریکا در کشور های اروپایی مستقر اند یعنی پایگاه های نظامی امریکا از زمان جنگ جهانی دوم تا حال در کشور های اروپای غربی از جمله جرمنی مستقر است. این پایگاه ها در کشور های عربی واسلامی منافی دین، کلتور و فرهنگ شان نیست و در کشور های اروپایی استقلال شانرا زیر سوال نبرده است. فعلا امریکا در خلیج فارس پایگاه دارد و در کشور های خاور میانه نیز پایگاه دارد واین کشور ها از حضور امریکا فائده میگیرند و گمانه زنی ها بخاطر گسترش پایگاهای امریکا در آذربایجان و قرغزستان ادامه دارد.

نوت:

در حال حاضر اردوی امريكا در عراق 50 هزار نظامي دارد و در کشور بحرين، 4000 نيرو دارد. بحرين اهميت استراتژيكي براي واشنگتن دارد، چرا كه مقر فرماندهي قوای پنجم بحری اش در منطقۀ درياي سرخ، خليج (فارس) و درياي عرب است. در عمان و قطر و جنوب سودان هم پایگاهای امریکا وجود دارد.

امريكا دست كم يك کشتی جنگی بزرگ، چندين كشتي، طیاره و هشت هليكوپتر به طور دائم در منطقۀ شرق ميانه دارد.

طبق اظهارات یک مقام ارشد اردوی امریکا:‌ اردوی امريكا در محدوده مصر تا كشورهاي عرب حوزۀ خليج (فارس)، 15 مقر و پايگاه نظامي دارد كه با هدف امداد رساني به كشتي‌ هاي ما در منطقه ايجاد شده است و امريكا همچنين مراكز لوجستيكي دارد كه در اين پايگاه‌ها قطعات، تجهيزات نظامي‌، موترها و ذخاير تسليحاتي نگهداري مي‌كند


اسم: پیر محمد بابر    محل سکونت: کابل     تاریخ: 18.06.2011

در رابطه با نوشته های چند روز اخیر و بخصوص در روشنایی دو نوشته اخیر شاغلی محترم نوری میخواهم دو نکتۀ ذیل را به عرض رسانم:

1- بادر نظر داشت اینکه از غیرت افغانی ما متاسفانه در سه دهه اخیر فقط خارجی ها و بخصوص دو دشمن واقعی افغانها پنجابی ها و آخوند ها استفاده برده اند پس معلوم است که هنوز هم میخواهد که افغانها مانند زمان بعد از سقوط رژیم داکتر نجیب الله و ناکامی پروسه صلح ملل متحد بدامن گروه های وابسته به آنها افتاده افغانستان را با سقوط کامل مواجه کنند.

این جنرال حمید گل، جنرال اختر، بروجردی، ولایتی، احمدی نژاد، جنرال بابر... بودند که افغانهارا غیرتی گفته و نه تنها پلان صلح ملل متحد را ناکام کردند بلکه "افغانهای غیرتی" را گفتند که "کابل باید بسوزد" اردو، استخبارات، پولیس حتی موزیم کابل و مجسمه های بیگناه بودا نابود شوند و اقوام کشور یکدیگر را قتل عام کنند.

حوادث سه دهۀ اخیر نشان داد که ما دیگر در قرن 18 یا 19 زندگی نداریم که غیرت افغانی واقعاً کمر بزرگترین متجاوزین را بشکند.

ما امروز در زمان و شرایط دیگری زندگی داریم که اگر مانند قرن 18 عمل کنیم میجرهای پنجابی یاآخوندهای ایرانی دستور تقسیم افغانستان را که بگذار که دستور تقسیم کابل را مانند سالهای 92-96 صادر میکنند.

امروز ما در زمانی زندگی میکنیم که مردم مسلمان سوریه و لیبیا از امریکا برای سقوط رژیم طاغوتی قذافی و اسد تقاضای کمک میکنند.

امروز ما در زمانی قرار داریم که حتی دو دشمن قسم خوردۀ سابق- ویتنام و امریکا همکاری های نظامی امضا میکنند و ویتنام در رابطه با مشکل سرحدی و دعوا بالای جزایر با چین به امریکا نزدیک شده و منافع مشترک پیدا میکنند.

غیرت افغانی بدون در نظر داشت منافع ملی بخصوص استقلال و حاکمیت ملی جهالت است.

2- افغانها باید به یاد داشته باشند که اجنت های دو کشور به نام مسلمان و همسایه ولی دشمن آزادی و استقلال کشور ما ایران و پاکستان با استفاده از انترنیت از هیج عمل شیطانی برضد وطن و منافع کشور ما دریغ نمیکنند.

سایت های ضد افغانی فقط و فقط برای آن ایجاد شده اند تا با "نوشته های مسموم کننده" یکعده بیخبر و عقده ای را در راستای مسایل قومی، لسانی، سمتی و مذهبی بر ضد منافع افغانستان تحریک کنند.

این اجنت ها در یک سایت زیر نام پشتون، غیر پشتونها را و در سایت دیگر زیر نام غیر پشتون تمام پشتونها را توهین کرده و با تبلیغات زهرآگین میخواهند افغانها را برعلیه یکدیگر تحریک کنند.

شما ضرور نیست متخصص علوم زبان باشید که بعداز مطالعۀ یکی دو پیام درک کنید که پیام گذار همان یک نفر زیر چندین نام است.

من در این زمینه در سایت وزين ګران افغانستان هم این مسأله را خدمت هموطنان خویش عرض کرده ام و نام یکعده را که چه در آن سایت و چه سایت های دیگر، بخصوص در سایت های ضد افغان و افغانستان زیر نامهای مختلف ظاهر میشوند، مثال آورده ام.

در همین رابطه میخواهم با تایید کامل گفتۀ یکی از هموطنان عزیز در سایت گران افغانستان اشاره کنم که مشوره داده است تا حتی از باز کردن سایت های ضد افغانی ابا ورزیم زیرا این کار باعث طول عمر ناپاک شان میگردد.

وسلام


اسم: عبدالله عابد ( کابلی)   محل سکونت: کابل    تاریخ: 16.06.2011

در ارتباط با تا سیس پایگاه نظامی امریکا در افغانستان ، فکر میکنم کسانیکه اهداف شوم وشیطانی امریکا را در جهان میدانند درک خواهند کرد که امریکا نه برای کمک وهمکاری واستقلال افغانستان کاری نکرده است بلکه دیدیم طی ده سال تمام کمکهای جهانی ایکه بالغ بر پنجاه ملیارد دالر میشود از جهان گرفت ودر حدود 8 الی 10 در صد آنرا برای افغانستان از طریق دولت مزدور خود بمصرف رساند.
در حالیکه نه اردوی ملی ساخت ونه پولیس ونه اداره ونه سیستم ونه انکشاف زراعت ومالداری ونه کدام کار قابل توجه و..... . ومابقی تمام پول هارا را غیر مستقیم از طریق عوامل خویش واپس به ارو پا وامریکا انتقال دادند . حال از غرب زده ها باید پرسیدامریکا درطول این ده سال کدام کار چشم گیر را برای ما کرد که در آینده بکند .
دیگر اینکه افغانستان برای امریکا نه کویت است ونه عراق ونه هم آلمان . پس کمی با تعقل باید بر خورد شود .
هر چند همسایه های افغانستان کشور های بدی هستند خاصتا ایران که در اهداف شیطانی وپلید وخبیث خود بمراتب بد تر ونا پاکتر از صهیونیزم اسرائیل برای جهان است .
ایران صفوی موجود _ (حکومت ولایت سفیه خامنه ئی ) به مراتب از امریکا واسرائیل برای ملت افغانستان و تاریخ - زبان وفرهنگ وخاصتا دین مردم افغانستان خطر ناکتر است . ودر طول تاریخ بعد از دولت صفویه جز دشمنی ونفاق وخبث طینت از آن چیز دیگری برای ملت ما سر نزده است .
اما علی الرغم دشمنی دیرینگی ایران با ملت افغان وخاصتا دضشمنی آن با جهان اسلام باز هم امریکا هیچگاهی برای ملت افغانی قدم درست همکاری بر نداشته است .
اهداف استراتژیک امریکا برای خودش مطرح است ونه برای منفعت دیگران .من متاسفم که کسانیکه در غرب حضور دارند اما احساس ملی وطنی ویا دینی شان خواب رفته وبعضا کاملا رنگ نوکر منشانه گرفته وبعضا هم احساس عدم اعتماد بر نفس شان بحدی بالا است که فکر میکنی مرده های غیر متحرک هستند که می بایست آنهارا غرب بحرکت در اورد . آخر یک کمی غیرت - یک کمی احساس ملی یک کمی بفکر استقلال خود هم باشید . من ،والله به مردانگی ملت افغان ایمان دارم که در مقابل ایران صفوی وپاکستان اجنبی قدرت دارند تا جلو تحرکات شانرا بگیرند . البته میشود الترنتیف دیگری برای استقرار اوضاع داخلی افغانستان منهای حضور نظامی امریکا وپایگاه دائمی آن جستجو کرد . واین مستلزم بحث مطول است . با تشکر از نظر خواهی
والسلام
عبدالله - عابد - کابلی


اسم: ایمل خان فیضی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 16.06.2011


پیمان ستراتیژیک: ادامۀ مذاکرات پوشیده و نگرانی ها


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 14.06.2011

تصحیح و تذکر به امتداد پیام قبلی ام:
اگر غلط حساب نکرده باشم، من جمله هشت پیام در رابطه به پایگاه ها اینجا گذاشته ام . چهار تای آن مسوده قرارداد است، زیرا همه دریک پیام جای نمیشد و چهار دیگر آن نظریات شخصی خودم.


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 14.06.2011

به جواب آقای نوری و مقاله شان تحت عنوان عطف توجه.....:

من نه ادعای دانشمندی و نه ادعای نویسندگی و مقاله نویسی دارم، بلکه یک خواننده عادی این سایت استم و به خود اجازه میدهم، که مانند بسیاری از هموطنانم بخاطر بعضی معضلات از نام مستعار استفاده کنم، و نظریاتم را در یک سایت آزاد در رابطه به مسایل مهم وطنم بنویسم.
اما اگر مقالهء از من درین سایت نشر میشد، آنوقت مجبور بودم که مشخصات اصلی ام را با مسؤلین (مسئولین) سایت در میان بگذارم و مسؤلیت (مسئولیت) نوشته ام را بدوش گیرم. بازهم این یک امر معمول ژورنالیستی است که بعضی نویسندکان نظر به معضلات شخصی یا سیاسی از نام مستعار استفاده میکنند. این به مثابه دروغ گوئی نیست، زیرا مسؤلین(مسئولین) سایت از هویت واقعی طرف آگاهی دارند.

اگر مسئولین () این سایت لزوم دیدند، پیام های مرا نشر کنند،از ایشان تشکر میکنم. اگر به امر دیکتاتور مأبانه (مآبانۀ) شما آنرا حذف کنند، اختیار به آنهاست. در ضمن باید یاد آور شوم که من به جواب کدام فردِ (فردی) در برتانیه چیزی ننوشته ام. لطفاّ توطعه (توطئه) نکنید!

اما در رابطه به مقاله(مقالۀ) دور ودراز تان برای تخریب یک انسان که فقط از آزادی بیان درین سایت استفاده کرده ، وطنش را میپرستد، نظریات شمارا تائید نمیکند، و شما از او جزء (جز) سه یا چهار پیام، هیچ معلومات دیگری ندارید، باید بگویم:

شما که مرا به مثابه یک جاسوس ایران اینجا قلم داد کرده اید، خود تان به بلند گوی امریکا تبدیل شده اید. من یقین دارم که خود امریکائی ها اینطور صادقانه و ماهرانه از پایگاه های شان در افغانستان و دیگر ممالک دفاع کرده نمیتوانند، که شما کرده اید. زیرا امریکائی ها خود خوب میدانند که مردم جهان باغارتگری های امریکا تجربه کافی دارند.
گیرم شما جاسوس و خریده شده(شدۀ)امریکا نباشید و فقط عقیده(عقیدۀ) شخصی خود تان را ( نه تنظیمی یا شورای نظاری تانرا) اظهار کرده باشید، آیا عادلانه خواهد بود که من اتهام جاسوسی را به شما وارد کنم؟ متأسفانه شما این امر غیر عادلانه را به من صادر کرده اید.

من معلومات کافی از ظلم (ظلمی) که مردم و دولت ایران به هموطنان مهاجرم روا میدارند، واقف ام و آنرا محکوم میکنم. من از تهاجم فرهنگی و ویرانگرانه(ویرانگرانۀ) ایران بالای وطنم به همان اندازه پریشانم که از تهاجم عساکر مریکائی و ایجاد پایگاه های نظامی شان در وطن عزیزم در هراسم. اولی میکوشد که هویت ملی مارا نابود کند و دومی( در تبانی با پاکستان) استقلال و آزادگی را از ما سلب کند. متأسفانه هر دو با کمک مزدوران و بلندگو های وطنی شان تقریباّ درین نیت شوم شان مؤفق هم شده اند.

در رابطه به مسوده(مسودۀ) قرارداد پایگاه نظامی:
شاید این مسوده(مسودۀ) جعلی از جانب دولت ایران نشر شده باشد. من برعکس شما، ادعای درست بودن آنرا نکرده ام. اما از شما که طرفدار این پایگاه ها هستید، سوال میکنم:

کجاست آن مسوده(مسودۀ) اصلی این قرارداد؟
چرا به گفته(گفتۀ) شما این" اپوزیسیون غیر مسلح" از حکومت تقاضای علنی ساختن متن این قرارداد را نمیکند؟
چرا حکومت قبل از اینکه این قرارداد را به حضور حامیان امریکائی اش پیشکش کند، اول متن آنرا در پارلمان به میان نمیگذارد، که مردم خودشان در باره(بارۀ) هر کلمه(کلمۀ) این سند که ارزش حیاتی دارد و استقلال افغانستان را مورد خطر قرار میدهد، خود قضاوت کنند؟
در قدم دوم، چرا متن قبول شده از جانب پارلمان را در اختیار قوه(قوۀ) قضایه(قضائیه)، جامعه(جامعۀ) مدنی و رسانه ها نمیگذارد (نمیگذارند)، که (تا) مردم بدانند که آیا نمایندگان شان هوشیارانه و منطقی منافع ملی وطن را درین قرارداد در نظر گرفته اند یا منافع شخصی خود را؟
بعد از طی این مراحل قانونی حکومت اجازه دارد که قرارداد را به حضور حامیان امریکائی خود پیشکش کند. نه اینکه خود کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش شود، و زمانِ (زمانی) که همه کار از کار گذشت،
" پشک را به یکبارگی از جوال رها کند"، بعد شورا های فرمایشی را دائر کند، به بهانه(بهانۀ) کمی وقت فشار وارد کند، و بنام مردم افغانستان سند فروش وطن عزیز ما را امضأ کنند.
در ممالک غربی بالای این نوع قرارداد ها سالها بحث صورت میگیرد، حکومت ها تبدیل میشوند، و حتی در بعضی ممالک ریفرندوم(رای گیری عومی) صورت میگیرد، تا بلاخره این نوع قرارداد های حیاتی تصویب شود.

شما ادعا میکنید، "که گروپ های تنظیمی و قوماندان سالاری به آن صورت اولی آن دیگر وجود ندارد.....، اکثریت عظیم متلق(متعلق) به این خط (اپوزیسین (اپوزیسیون)غیر مسلح)..... با حضور پایگاه های نظامی امریکائی مخالفتی ندارند"
اگر حقیقت را معکوس نشان ندهید، هر متعلم صنف ششم افغان میداند که اکثریت مطلق این حکومت و دولت از عناصر فاسد جنگسالار، مافیای مواد مخدر، مافیای غصب زمین ها و قاتلین 60 هزار کابلی تشکیل شده است.این است تهفه(تحفۀ) امریکا به مردم افغانستان!

این جای تعجب نیست که عبدالله و دارودسته اش( قاتلین 60 هزار کابلی) مخالف ایجاد پایگاه ها نیستند. اگر عبدالله یک کمی جای پای بیشتر در بین اقوام پشتون میداشت، امریکا او را به زودترین فرصت جانشین کرزی میساخت. اما برای مردم ستمدیده افغانستان هیچ تفاوت نمیکند که کی وطن شانرا به بیگانگان میفروشد. کرزی یا عبدالله !
در آخر شعر معروف را که به من نسبت داده اید، با کمال احترام به خود تان واپس میدهم.
هر چه بگندد نمکش میزنند وای بر آن روز که بگندد نمک




اسم: ولی محمد نورزی   محل سکونت: نیدرلاند    تاریخ: 14.06.2011

په همه دوستان و نظر دهنده ګان سلام خویش را تقدیم میدارم:
در مورد قرار داد ستراتيژیک امریکا و افغانستان دولت افغانستان لویه جرګه را دعوت کردند تا درین مورد تصمیم و فیصله خود را اظهار کند. ولی در واقعیت امر همه میدانند که نمایندګان دعوت شده از طرف والیان، وزیران، و مقام های بلند دولتی بطور مستقیم تعیین و به خاطر اشتراک در لویه جرګه نوبتی به کابل اعزام میګردند.این اشخاص اکثرآ وابسته به دولت میباشند. در صورتیکه اعضای لویه جرګه این قرارداد را تآیید بکنند در مرحلۀ بعدی غرض پیرامون بحث به ولسی جرگه و مشرانو جرگه تقدیم و نظر خواهی میشود و پارلمان افغانستان مهر تآیید و یا مسترد نمودن این فیصله را صادر میکند.
نخست پارلمان افغانستان پارلمان مردمی نمیباشند و اکثرآ اعضای آن به زور و پول به پارلمان راه پیدا کرده اند.و دوم اینکه فیصلۀ محکمۀ اختصاصی تا هنوز در مورد مشروعیت این پالمان(ولسی جرګه) فیصلۀ نهایی خود را اعلان نکرده است.
بطور کلُ باید علاوه کرد که پارلمان ما جعلی، لویه جرګه ما جعلی و حکومت ما جعلی هستند. اینکه روابط ستراتیژیک امریکا و افغانستان بکدام طرف میچرخد و یا حرکت میکند به هیچ کس معلوم نیست.
به نظر بنده پایګاه نظامی در صورتیکه در امور داخلی ما مداخله نکند و بدون مشورۀ دولت افغانستان بالای مردم افغانستان بمبارد نکند کدام ضرری ندارد. ولی اګر باز هم بطور خود سرانه و بدون در نظرداشت اصول و مقررات ملی و بین المللی سر کشی و اقدام نمایند. واضح است که به سود و منفعت افغان ها نمیباشدو کدام تآثیر ی را در روند حیاتي مردم ما بحساب نمی آورد.
نباید فراموش کرد که دو همسایۀ ما ایران و پاکستان هرګز حضور نظامی امریکارا در افغانستان نمپذیرندو کوشش خواهند کرد درین مورد هر ګونه تشدد و توطئه را بکار بیاندازند. اکنون ما افغانها در حالتی قرار داریم که بدون قوۀ خارجی نه از خود دفاع کرده میتوانیم و نه حضور شان را در خاک خویش میپذریم، چرا که دشمن و دوست هر دوی شان به مردم ما رحم نکرده اند، و هر روز چه از دست طالبان و چه از دست ناتو و ایساف مردم ما بدون اینکه کدام ګناه و یا اشتباه کرده باشند در خاک خود کشته میشوند و این ظلم و استبداد تا هنوز ادامه دارد.
اګر همین امروز خارجی ها بروند بعد از مدت خیلی کم همسایه های شرق وغرب داخل میدان میشوند. و اګر همین خارجی ها بطور دایمی بمانند و مثل امروز رفتار کنند واضح است که نفرت مردم روز بروز در مقابل آنهااوج میګیرد و هیچ نوع صلح و آرامی بوجود نخواهد آمد.
حکومت ما حکومت مردمی نیست. پارلمان ما جعلی محض و صرف به نام است پس چطور میتوان انتظار داشت تا که این قرارداد ستراتیژیک بین امریکا و افغانستان به فایده و یا به ضرر ما تمام ګردد. ما افغان ها بایداول خود را بشناسیم و وطن خود را به همکاری خود آباد نمائیم. تا ما همه اقوام و تبار های با هم برادر با خود و باهم وحدت نکنیم و همه اختلافات را از بین نبریم، هیچګاه مردم بیګانه وطن مارا اباد نخواهند کنند. پس بیایید اول خودرا اصلاح نمائیم بعداً در مورد همسایه ها و خارجی ها فکر کنیم.
اګر نه همین آش است و همین کاسه و راه بجایی نخواهد رسید.
همین کرزی همرای کابینه اش ، همین سیاف و قانونی همرای پارلمانش
و همین ربانی و مجددی همرای جرګه صلح اش تانفس در وجود دارند رهبری خواهند کرد و همه قدرت بدست این زور مندان خواهد بود.


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 14.06.2011


قابل توجه خوانندگان گرانقدر دریچۀ نظرخواهی!
عطف توجه به نوشته های مسموم کنندۀ عبیدالله نام
!


اسم: ق کبیر   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 09.06.2011

پاسخی به مضمون انجنیر عبدالصبور تحت عنوان ارزیابی نظریات سیاسی پیرامون پایگاه ها...


اسم: عبدل پوپلزی   محل سکونت: لندن     تاریخ: 07.06.2011


افغانستان د امریکی و نظامی پایګاو ته ضرورت لری


اسم: پیر محمد بابر   محل سکونت: کابل    تاریخ: 05.06.2011

مقامات ایران از خامنه ای تا احمدی نژاد و بروجردی....همه با یکصدا میگویند که موجودیت قوای امریکا یگانه عامل دوام جنگ در افغانستان است و با خروج این قوا صلح و امنیت به افغانستان بر میگردد.

آیا با این نظر دشمنان قسم خوردۀ افغانها و افغانستان، همان هائیکه طرح تجزیه افغانستان به شمال و جنوب را مطرح کرده بودند میشود موافقت کرد؟

مگر جنگهای سالهای 92-96 و بعداً دورۀ طالبان که کشور را با سقوط مواجه کرده بود به علت موجودیت قوای امریکا صورت گرفت؟

من بازهم تکرار میکنم که پایگاه های نظامی امریکا تنها در جرمنی، کوریای جنوبی، جاپان، فلیپین نه بلکه در تعداد زیادی از کشور های جهان مسلمان و غیر مسلمان موجود اند.

آیا ترکیه، البانیه، بحرین، کویت، یونان، ایتالیا.... آزاد نیستند و کشورهای وابسته هستند؟

کاش ما مانند جرمنی و کوریای جنوبی یا جاپان گردیم. اگر این کشور ها وابسته اند پس وابستگی واقعاً صفات عالی دارد. این سه کشور در اقتصاد، صنعت و تکنالوژی جهان مقامات رهبری کننده دارند. به هزاران هزار مهاجر پناه داده اند و میلیون میلیون دالر هر سال صرف کمک های بشری میکنند.

و این ادعا که مردم آن کشورها با موجودیت پایگاه های نظامی امریکا موافق نیستند هم کاملا ادعای پوچ و بی اساس است. این کشورها از نظام های کاملا آزاد و دیموکراسی لذت میبرند و اگر اکثریت مردم بخواهند ریفراندم یا نظر خواهی عامه براه انداخته خواهد شد.

در جاپان فقط یک گروه محافظه کار که یک فیصد نفوس آنکشور را هم تشکیل نمیدهند گاهگاهی بر ضد پایگاه بر میخیزند ولی در اکثریت نفوس جاپان موجودیت قوای امریکا را تضمین برای امنیت و ثبات جاپان و رشد سریع اقتصاد و صنایع آنکشور بعد از جنگ دوم جهانی میدانند. به یاد داشته باشید که همین چند ماه قبل جاپان با خطر حملۀ راکتی از طرف کوریای شمالی مواجه بود که فقط در موجودیت قوای امریکا چنین حملات خنثی میگردد. مردم جاپان همچنان اگر در گذشته خطر کمونیزم را از طرف دو ابر قدرت چین و شوروی سابق احساس میکردند تا امروز هم با تهدید هر سه کشور فوق ذکر از جمله ادعا ها بر یکتعداد جزایر جاپان مواجه میباشند.

در جرمنی و کوریای جنوبی اصلا هیچ نوع مخالفتی با پایگاه های نظامی امریکا وجود ندارد به غیر از یکعده نهایت قلیل نازی های جرمن که گروه های غیر قانونی به شمار رفته و فقط در سایت های شان بر ضد موجودیت پایگاه ها و سیاست دولت جرمن در قبال همکاری با امریکا چیز های نوشته میکنند.
این اما نهایت ساده لوحی خواهد بود اگر من ادعا کنم که پیشرفت و ترقی این کشور ها از برکت موجودیت پایگاه های نظامی امریکااست.

نخیر - طوریکه قبلا ًبه عرض رساندم هیچکس نمیگوید که با قبول پایگاه های نظامی افغانستان به بوستان مبدل میشود و هیچکس هم نمیگوید که پایگاه ها معجزه می آفرینند و در 24 ساعت تمام مداخلات در افغانستان ختم میگردد.

همانطوریکه المان غرب در مقابل موجودیت خطر اردوی سرخ بعد از جنگ دوم جهانی به پایگاه های نظامی امریکا احساس ضرورت میکرد، کوریا در مقابل نظام دیکتاتور و میلتاریستی کوریای شمالی (شبیه دولت مصنوعی پنجابی ها- پاکستان) و جاپان هم در مقابل خطر کمونیزم چه از جانب چین و شوروی سابق - ما افغانها عملا با جنگ اعلان ناشده از طرف دولت پنجابی ها و آخوندهای ایرانی مواجه هستیم.

پایگاه ها نه در یک شب اقتصاد ما را به سطح جاپان بلند میبرد و نه امنیت را صد در صد تامین میکند ولی از خطر سقوط افغانستان و عملی شدن پلان های غیر انسانی و غیر اسلامی همسایه هایی به نام مسلمان ما جلوگیری میکند.

در شرایط کنونی دیگر راه برای افغانها وجود ندارد به جز از استفاده از کمک نظامی جامعۀ بین الملل.

آیا این کمک ها ایده ال اند؟ نخیر

ولی در مقابل مداخلات مستقیم و جنگ اعلان ناشده از طرف نظامیان پنجاب و آخوند های نا مسلمان ایران الترناتیف دیگر برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور، متأسفانه وجود ندارد.

و باز هم در اختتام کلام چند نکتهٌ دیگر:

- این نهایت بی احترامی و بی انصافی در مقابل زنان افغان است که اگر آنها را با زنان فلیپین مقایسه کرد. شیر زنان و دختران افغان ترجیح میدهند که بمیرند ولی عزت و آبروی شانرا حفظ کنند و خود فروشی نکنند.
فحشا در فلیپین، تایلند اکنون در کمبودیا نه با موجودیت و نه با عدم موجودیت پایگاه ها ارتباط دارد. اینها همه دلایل اقتصادی است. برعکس فقط در سال 2009 امریکا، هسپانیا، جرمنی و فرانسه میلیونها دالر برای جلوگیری از استفاده جنسی از اطفال در کشور های فوق مصرف کرده اند.

برخورد انتقایی یا دست چین اعتبار مارا پائین می آورد زیرا با در نظرداشت این فکت که پایگاه های نظامی امریکا در ده ها کشور جهان موجود اند، وضعیت اجتماعی، سیاسی، نظامی...هر کشور باید مدنظر گرفته شود.

همانطویکه جرمنی یا جاپان سر تاج رشد صنعت و تکنالوژی است، کشور های دیگر چون ترکیه و یونان وضعیت خاص خود را دارند و به همین ترتیب عربستان سعودی، کویت، بحرین، البانیه، ایتالیا وضعیت خاص خود شانرا.

این بی انصافی خواهد بود که گفته شود پایگاه نظامی یعنی فساد اخلاقی و فحشا.

حالا اگر چنین بی مسؤولانه قضاوت کنیم پس شما به استانبول یا دوبی بروید و از کسی در مورد وضعیت زنان و دختران حتی پسران که خود را میفروشند بپرسید برایتان جواب میدهند که زیادترین و ارزانترین شان دختران و پسران جوان ایرانی اند.
به اضافۀ این، میلیونها جوان ایرانی به مواد مخدر مبتلا بوده و ایران شاید یگانه کشور مسلمان باشد که تعداد کثیر همجنس بازان در آن زندگی داشته و سوء استفاده از پسران جوان در آن صورت میگیرد.

حالا این آخوندهای ایرانی جواب بدهند که به علت موجودیت کدام پایگاه نظامی خارجی این دختران و پسران جوان و معصوم ایرانی خود را در بازار های دوبی و استانبول میفروشند؟

- از موجودیت پایگاه های نظامی در عربستان سعودی فقط یک دهه هم نمیگذرد ولی از حاکمیت رژیم آل سعود چند قرن میگذرد. ابن سعود از تقریبا 1446 بدینسو بخش ها و بعداً تمام شبه جزیره عربستان را تحت کنترول خویش دارند.
پس این یک ادعای بی اساس است که گفته شود ایشان گویا از برکت پایگاه های نظامی امریکا بر سر قدرت باقی مانده اند.
برعکس مردم سعودی از برکت امریکا به بعضی حقوق ابتدایی نایل شده اند (انتخابات، حقوق زنان، آزادی بیان هرچند در مراحل خیلی ابتدایی آن) که اگر ضرورت بود در بحث های دیگر در مورد صحبت خواهیم کرد.

- بلاخره باز هم تکرار میکنم که افغانها نباید به دسایس، تبلیغات و زهر پراگنی های دشمنان قسم خورده ما، آخوند های ایران و پنجابی ها گوش دهند. ببینید که طرح همکاری های طولانی و ستراتیژیک افغان-امریکا هنوز تکمیل نشده است و فقط جانب افغانی پیشنهادات خود را به واشنگتن فرستاده ولی سایت های ایرانی برای مغشوش کردن اذهان افغانها چیزی را بنام متن کامل این قرارداد به چاپ رسانیده اند و یکعده شعوری یا غیر شعوری به ترویج آن اقدام میکنند.

برای ما منافع ملی ما از همه باید مهمتر باشد. این منافع ملی مانند کشور های دیگر جهان که باخطر تهدید و مداخلات از بیرون مواجه بودند از همه اولتر در تامین امنیت و تمامیت ارضی کشور عرض وجود میکند که متاسفانه در شرایط کنونی قوای مسلح افغان به تنهایی خود قادر به تأمین آن نیست و به کمک جامعه بین المللی ضرورت دارد.


وسلام

نوت: از اشتباهات املایی و جمله بندی قبل از قبل معذرت میخواهم زیرا نسبت کمبود وقت چک کردن دوباره پیام بعضاً ممکن نیست.




اسم: عبدالصبور   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 04.06.2011

ایا مفادوضررایجادپایگاۀ نظامی امریکا رامیتوان بامدلهای تخنیکی ثابت کرد؟؟


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 03.06.2011

پایگاه های نظامی امریکا
طرفداران پایگاه های نظامی امریکا بصورت عموم مثال های از ممالک دیگر میاورند که در آنجا امریکا پایگاه نظامی دارد و به مفاد مردم آن ممالک میباشد.
برای این طرفداران از همه اولتر باید گفت، که این قرارداد ها همیشه بین دولت های وابسته و امریکا به امضاء رسیده است، نه بین مردم آن مملکت و امریکا.
مردم همیشه ضد این پایگاه ها بوده اند!
دوم ، ایجاد این پایگاه ها باید از نگاه شرایط تاریخی در هر مملکت جداگانه تحت برسی گرفته شود. این قرارداد ها تحت شرایط خاص همان زمان صورت گرفته است. در اکثراین ممالک، امریکا توسط پایگاه های خود حکومت های ضد مردمی اما وابسطه با خودش را سر قدرت نگهداشته است و مقاومت ضد امریکائی را توسط عساکرش که درین پایگاه ها مستقر میباشند، سرکوب کرده است. اینجا چند مثال بطور بسیار خلاصه از چند مملکت:

آلمان:
آلمان بعد از شکستش در جنگ عمومی دوم یک مملکت اشغال شده از جانب 4 قدرت بزرگ آنزمان (شوروی، امریکا، فرانسه و انگلیس) بود. نتنها امریکا بلکه سه قدرت دیگر نیز پایگاه های نظامی شانرا در آلمان ایجاد کرده بودند. و در ایجاد آن، دولت ویا مردم آلمان اجازه تصمیم گیری را نداشتند.
اما مردم آلمان همیشه علیه این پایگاه بوده اند. که مثال برجسته آنرا میتوان در جنبش های محصلین بین سالهای 1968 و 1973 مشاهده کرد. که در اخیر امر این جنبش ها تاپه تروریستی را خوردند و سرکوب شدند.
با آنهم حکومت های آلمان توانستند در ظرف 50 سال با ذیرکی خاصه خودشان تمام این پایگاه را ببندند و خود عضؤ ناتو شود.
در قالب پیمان ناتو معمول است که این ممالک تاسیسات نظامی محدود در کشور های عضؤ داشته باشند. همیطور در آلمان که خودش حالا به یک قدرت نظامی و اقتصادی تحول کرده، تاسیسات نظامی محدود امریکا موجود است که شرایط قرارداد آن با قرارداد پایگاه های نظامی بعد از جنگ عمومی دوم بکلی متفاوت است.

جاپان:
بعد از جنگ عمومی دوم جاپان نیز( مانند آلمان ) یکی از بازندگان جنگ بود. ایجاد پایگاه های نظامی امریکا در جاپان از صلاحیت دولت و مردم جاپان بیرون بود. اما مردم جاپان همیشه ضد این پایگاه ها بوده اند.
در آخرین انتخابات جاپان حزب دموکرات که وعده داده بود با به قدرت رسیدن، پایگاه‌ های امریکایی را رخصت می کند، بیشترین رای را آورد و به قدرت رسید، اما صدراعظمش بعد از چند ماه با گریه استعفا داد و معذرت خواست که با وصف وعده، نتوانست که پایگاه‌ها را برچیند.
در اپریل ٢٠١٠ صد هزار نفر در شهر اوکیناوای جاپان تظاهرات کرده و از دولت این کشور خواستند، پایگاه نظامی امریکا مستقر در این جزیره را تعطیل کند.

مطابق به گزارش یک روزنامهء جاپانی محافظه کار بنام نیهون کی زی شیمبون، بین سالهای 1972 1995 عساکرامریکایی درپایگاه نظامی اوکیناوا ی جاپان 4716 واقعهء جرمی مرتکب گردیده اند، یعنی هرروز جرمی صورت گرفته است. پیگیری این جرایم از جانب دولت جاپان ممنوع ست.

کوریا:
کوریا از 1894 الی 1945( در زمان حنگ عمومی دوم) تحت اشغال جاپان قرارداشت. بعد از شکست جاپان، کوریای جنوبی به کمک امریکا و کوریای شمالی به کمک شوروی و چین آزادی اش را از جاپان حاصل کردند. کوریا به دو قسمت بین امریکا و شوروی تجزیه شد. امریکا فردی را بنام ( ری سینگ من ) که در امریکا زندگی میکرد(مانند کرزی)، به کوریای حنوبی انتقال داد و رئیس حمهور ساخت.
در شرایط که کوریا هنوز با خرابی های مدت جنگ دست و پنجه نرم میکرد و در رأس دولتش (مانند افغانستان) یک دستنانده امریکا قرار داشت و به دو قسمت تجزیه شده بود، امریکا ازین آشفتگی استفاده کرد و پایگاه های خود را در آنجا ایجاد کرد. سرنوشت کوریای شمالی بدست شوروی سابق نیز به همین منوال بود.

فلیپین:
فلیپین از سال 1902 تا 1934 مستعمره و بعد از آن (تا 1973) یک مملکت نیمه مستعمره امریکا بود. قبل و بعد از 1973 همواره حکومت های وابسطه به امریکا بر سر قدرت اند.
در سال 1947 امریکا قرارداد 23 پایگاه های نظامی اش را با دولت نیمه مستعمره فلیپین برای 99 سال آینده امضأ کرد.
در تمام تاریخ اشغال این کشور توسط امریکا گروه های مختلف مقاومت علیه امریکا در فلیپین وجود داشته است. و متواتر توسط عساکر امریکائی که در پایگاه ها مستقر اند، سرکوب شده اند. آخرین کوشش امریکا علیه این مقاومت در سال 2002 بطور
" قانونی" این بود که امریکا و ناتو و دولت فلیپین ( تحت فشار امریکا) گروه مقاومت مسلمان ضد امریکائی بنام مخفف
( ان پی آ ) را بحیث یک گروپ تروریستی در لیست سیاه ثبت کردند.
یکی از "مفاد" این پایگاه ها درشهراولانگاپو که درکنارپایگاه قرار دارد، اینست که خلیج سوبیک به مرکز " تفریح واستراحت " نیروهای نظامی امریکایی مبدل گردیده است. در آنجا پنجاه هزار فاحشه زندگی میکنند.

عربستان سعودی:
هر کس میداند که اگر پایگاه های نظامی امریکا درین مملکت بسته شوند، خاندان سلطنتی عربستان سعودی برای شش ماه هم سر قدرت نمی ماند و به سرنوشت حسنی مبارک و سران دیگر کشور های عربی گرفتار میشود.

تذکر: چند پاراگراف این پیام از نوشته های دوستان که علیه پایکاه های امریکا اند، گرفته شده است. شاید برای بعضی خوانندگان محترم تکراری باشد. اما چون این استدلال ها مهم اند، باید همیشه یادآوری شوند، زیرا استدلال های طرفداران پایگاه بصورت عموم تکراری اند.
با احترام


اسم: میرزا   محل سکونت: کابل    تاریخ: 02.06.2011

برادران هموطنم بارز صاحب و بابر صاحب السلام و علیکم!
اینکه نتوانستم زودتر بجواب بپردازم معذرتم را قبول کنید. با اعتبار بنوبت اول میروم سراغ محترم بارز صاحب.
برادرم! بدون مقدمه عرض میکنم! اینکه شما میگوئید که نوشته ام خلاف ادعای من است، نتوانستم صحت ادعا و اعتراض شما را در متن چند سطری که نوشته ام قبول کنم، شما که پرگراف و یا جملۀ را از نظریات من مثال آورده اید، نمیدانم تضاد در نوشته و ادعایم در چی و در کجا بوده که شما آنرا برای تناقض گفتارم مثال میگیرید؟
من که یکی از دلایل طرفداران ایجاد پایگاه هارا، استفادۀ امکانات مادی از ساختمان پایگاه در جهت تأمین حیات مرفه تر مالی برای مردم ما تشخیص کرده ام که تقریبأ در تمام تبصره های طرفداران این نظر بحیث یک فکتور اساسی بچشم میخورد، که من تخلف در ادعایم را با نوشته ام در آن ندیدم. و در رابطه به دست درازی همسایه های خودغرض و استفاده جو که دلیل دومی برای تأسیس پایگاه تشخیص گردیده، بگمانم بنده با چشم چرانی و فرصت طلبی موذیان همجوار ما با شما مشکل ندارم، اما راه حل آنرا موجودیت پایگاه جنایت کاران استعمارگر نیز ندانسته بلکه، ایجاد حسن اعتماد متقابل بین افراد کشور و از همه مهمتر ایجاد اعتماد بنفس هر فرد افغان را پیشنهاد میکنم که خودرا از طلسم تعلقات اجنبی نجات داده و با توکل به خالق، خودش خود ساز باشد.
اگر ما در طول سه دهۀ گذشته قربانی آرزو و آرمان و دسایس شوم همسایگان خود بوده ایم، چگونه میخواهیم از زیر باران گریخته و بزیر ناوه پناه ببریم، من معتقدم که افغان باشهامت خود برای کلبۀ طوفان زدۀ خود سقفی اعمار کند، که نتنها از گزند برف و باران بلکه آفتاب سوزان نیز برایش گزندی عاید نکند، که بازهم ضدیت نوشته و ادعای خود را در اینجا سراغ کرده نتوانستم،امید است برای پیدا کردن این معضلۀ گمشده برادرم مرا رهنمائی کند.
محترما! شما که مرا تشویق کرده اید که باید نظریات برادران عالم خود را که طرفدار ایجاد پایگاه ها هستند مطالعه، واگر قناعتم حاصل نمیشد، باید دلایلی برای رد آن اقامۀ میکردم. باید بعرض هموطنم برسانم که چون موضوع بنظر بنده از حساسیت و اهمیت فوق العاده زیاد برخوردار است وارزشهای دینی و ملی خود و ملت خودرا به آن وابسته میدانم، بنابران نظریات هموطنانم را در هر دو جناح اکثرأ مطالعه کرده و نخواسته ام که به اصطلاح بی خلطه فیر کنم.
طرفداران پیشنهاد که تقریبأ بطور متحدالمال دو علت عمده را دلیل احداث پایگاه میدانند: یکی خوف از چشم طمع و دخالت در مسائیل (مسائل) داخلی ما توسط همسایه های مطلب آشنا و خودغرض ماست، و دوم هم طوریکه بمراتب تذکر رفته بهره برداری مادی. در رابطه بدلیل اول باید بعرض برسد که اگر ملت بیدار و متدین افغان الحمدلله مؤفق شده که بتواند در عصر حاضر و آنهم در طول یک قرن دو امپراطوری استعماری جهان را ازهم متلاشی، و بقایای اخیر یگانه قدرت استعماری جهان در حالت شکست قرار دهد، شما باور داشته باشید که پنجابی و ایرانی بیمسلک انشآءلله با تمام حیل و نیرنگ خود نخواهند توانست کوچکترین صدمۀ بر پیکر وحدت، موجودیت سیاسی و استقلال ما وارد کنند، و اعتبار داشت باشید که صدای چکاچک شمشیر های محمود هوتکی، شاه اشرف، شیرشاه سوری، احمدشاه ابدالی هنوز هم در گوش فارسیان و پنجابیان طنین انداز است.
بارز صاحب! شما که به اصل دیموکراسی معتقد و جای قدم های ژان ژاک روسو و روبسپیر را هر روزه در جادۀ شانزه لیزه و اطراف قصر ورسای مشاهده میکنید چرا ما بیچاره ها را که از کوچۀ خوابگاه کابل و یا بازار شکارپور قندهار و یا از دروازۀ تاشقرغان مزار شریف صدا بالا کنیم متهم به شیوۀ بسیار سهل ملائی و یا میرزا بنویسی بباد استهزاء گرفته و اجازۀ اظهار نظر نمیدهید. اگر نظرات طرفداران ایجاد پایگاه، عالمانه و با دلیل و برهان مستدل گردیده، مگر برداشت و تحلیل مخالفین این پیشنهاد استعماری و استثماری روی عدم دانش آنها و جهالت شان میباشد؟
محترم! بنظر من و همقطارانم بزرگترین و بهترین نمونۀ عدم رضایت مردم از موجودیت قوای اشغالگر و عدم موجودیت پایگاه های امریکا طوالت جنگی است که امروز ملت مؤمن و قهرمان شما بالای بزرگترین قدرت نظامی و یاران صلیبی و صلیبی نمای شان تحمیل کرده اند. اگر شما این مقاومت را علامۀ توافق، و ارتباط آنرا به طالب و یا هر گروه خاص نسبت دهید، شما در حق شهامت و همبستگی مردم تان بمقابل استعمار نوین جهانی سخت ظلم روا میدارید، چون این مقاومت، ایستادگی و شهامت ملت افغان است که بمقابل اشغالگران بنمایش گذاشته میشود، نه از یک گروپ محدود، که برای بهره برداری اشتهاری و سیاسی از آن سوژه استفاده بعمل میآید.
و در اخیر بنصیحت اخیر شما گوش داده، نه اینکه دو چشمه بلکه چار چشمه جنایات استعمارگران را ترصد خواهم کرد.
با اجازه میروم سراغ محترم بابر صاحب.
برادرم بابر صاحب! شما که تبصرۀ خود را با شنیدن گذارش بروجردی به پارلمان آنکشور در رابطه بسفر اخیرش به افغانستان و مقالۀ خانم رودی را که یکسال قبل مطالعه کرده اید، شروع نموده و بتعقیب آن از نوشتۀ بنده که شاید انعکاسی باشد از پالیسی ایران و پاکستان یاد کرده اید. محترم! باید قبل از همه برای شما وضاحت دهم که بهمان پیمانۀ که شما از سیاستهای دول همسایه در قبال کشورم و مردمم تنها شکایت دارید، بنده از آن نفرت دارم، و ملت افغان هرگز عملکرد غیر انسانی حکومات همسایۀخود را در قبال جریانات و حوادث سی سال اخیر که با آن مقابل بوده فراموش نخواهد کرد. اما اگر رادمردی های مردم ما توسط مراجع حکومتی و یا غیر حکومتی مورد تحسین قرار میگیرد،آنرا به این مفهوم نگیرید که چند فرد محدود از شجاعت، تدین، آزادی خواهی و وطندوستی ما تحسین کرده، و ماهم طوطی وار آنرا تکرار میکنیم، و این هم صواب نخواهد بود که اگر ما خود فخر فروشی نمیکنیم بدیگران نیز این اجازه را ندهیم تا از شهامت ما یادی کنند. برادر عزیز! این تنها حمیدگل و بروجردی نیست که از شهامت مردمت صحبت میکنند، این از کلکین های وایت هاوس، قصر کریملین، نمبر 10 دوننگ ستریت، قصر ورسای، اطاقهای پارلمان اکثریت ممالک جهان بگوش میرسد، که بزعم شما میباید همۀ آنها را تقبیح کرد؟
جناب محترم! بگمانم شما برای تائید نظر خود سعی دارید در خمیر موی پیدا کنید. اگر در بین یکصد و شصت هزار عسکر اشغالگر صلیبی دو صد نفر عسکر تا یکهزار عسکر کشور هائی چون اردن، کویت، ترکیه و البانیه که بحساب فیصدی 0.625% قوای اشغالگر را تشکیل میدهد، آیا میتواند از انتصاب کلمۀ صلیبی به این قشون جلوگیری کند ؟!!! خود قضاوت کنید.
در رابطه بموجودیت پایگاه های امریکائی در سائیر (سائر) کشور هامانند کویت، کوریای شمالی، ترکیه، جرمنی، انگلستان، جاپان، ایتالیه، کولمبیا و غیره و غیره باید بعرض برسانم که افغانستان، نه ترکیه است و نه کوریای جنوبی و جاپان و یا امثالهم،افغانستان، افغانستان است و انشآءلله افغانستان مستقل، با خدا و با ناموس و غیرتی باقی خواهند(خواهد)ماند. کلتور ما با کلتور تایلند، فلیپن و جرمنی متفاوت است، یکسلسله رسوم و عاداتی را که برای یک جرمن و فلیپینی مورد قبول است، پسندیدۀ مردم با غیرت و با ناموس افغان نمیباشد، بنابر آن موجودیت پایگاه در سایر کشور ها سند تأسیس آن در افغانستان نمیباشد.
محترم بابر میتوانند با مطالعۀ کتب ذیل : از جنایات استعمار گران صلیبی در طول قرون معاصر مارا آشنا بسازند. والسلام

The Great War of Civilisation
By : Robert Fisk


Over throw
Americas century of regime change
From Hawaii to Iraq
By:Stephen Kinzer


Lawless world
By:Philippe Sands


Confession of an economic hitman
By: John Perkins


The secret history of American empire
By : John Perkins


The shock doctrine
By : Naomi Klein


American theocracy
By : Kevin Phillps

The Great War of Civilisation
By : Robert Fisk


Over throw
Americas century of regime change
From Hawaii to Iraq
By:Stephen Kinzer


Lawless world
By:Philippe Sands


Confession of an economic hitman
By: John Perkins


The secret history of American empire
By : John Perkins


The shock doctrine
By : Naomi Klein


American theocracy
By : Kevin Phillps


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 02.06.2011

آقای پیر محمد بابر،
من تصور کردم که با شما میتوان بطور منطقی تبادل نظر کرد. اما متأسفانه کج بحثی را آغاز کردید.
من نه میرزا و نه عدلی استم، بلکه عبیدالله. احیاناّ اگر کسی دیگر هم میبودم، شما باید باز هم با من تبادل نظر میکردید.
در ضمن شما فکر میکنید که فقط شما به مسایل افغانستان وارد استید و دیگران فقط ساده لوح اند و تحت تاثیر دشمنان قرار دارند. و اگر گپ های شما را قبول کردند، افغان هستند، اگر نکردند، افغان نیستند.
سیاف نیز همینطور استدلال میکند. و کوچکترین انتقاد را علیه خودش به اسلام ربط میدهد. یعنی کسیکه از عملکرد های سیاف انتقاد کند، گویا از اسلام انتقاد کرده است.
شما عمداّ یک سطر پیام مرا که مربوط به ایران بود، برداشته مرا محکوم میکنید که فریب دشمن را خورده ام. در حالیکه من در ادامه نوشتم:
من ایران و پاکستان را از دشمنان مردم افغانستان میدانم. بنده از سیاست های خارجی امریکا در جهان از زمان جنگ ویتنام بقدر کافی معلومات دارم. در وطن خودم از سی سال به این طرف با این امپریالیست سر و کار داریم. من نه فریب امریکا را میخورم نه از ایران را و یا کسی دیگر را. خداوند به خودم عقل سالم و تجربۀ زندگی سی ساله جنگ را داده، تا خودم فضاوت کنم.
در ضمن باید باز هم از همکاران محترم این سایت تقاضاء کنم که پیام های مرا مکمل نشر کنند(یکی آن نشر نشده). زیرا وقت و حوصله آنرا ندارم که تکرار آنرا برایتان بنویسم.
احترام


اسم: منصوراحمدزی   محل سکونت: کابل     تاریخ: 02.06.2011


یا ده ده یا نی نی


اسم: پیر محمد بابر   محل سکونت: کابل     تاریخ: 01.06.2011

شاغلی عبیدالله

اول بگویید که شما عبیدالله استید، هاشم عدلی استید یا میرزا
؟
ثانیاً شما میگویید که برای شما مهم نیست که سایت اسلام تایمز ایرانی است یا نه.

اگر شما واقعاً افغان استید پس باید برای شما مهم باشد. زیرا شما باید بدانیدکه رژیم جنایتکار آخوندی ایران برای فریب اشخاصی چون شماو دامن زدن به ضدیت افغانها با پایگاه های نظامی امریکا در وطن عزیز ما از هیچ تلاش مذبوحانه و شیطانی دریغ نمیکند.

چیزی را که شما به نام متن طرح همکاری نظامی افغان - امریکا پست کرده اید، جز دروغ شاخدار ایرانی ها چیز دیگری نیست. زیرا هیچ منبع رسمی افغان تا حال آنرا نشر نکرده بلکه سایت های مربوط به استخبارات ایران که ادعا میکنند با دولت ایران هیچ ارتباطی ندارند برای تحریک افغانها بر ضد دوستی و همکاری با امریکا این "پیش نویس" را از شکم های کثیف شان بیرون کرده و شما هم بدون اینکه مطمئن باشید که واقعی است یا جعلی، بدون اینکه ذکر کنید از کجا و چگونه آنرا پیدا کردید، برای خوشی بیشتر دشمنان قسم خورده افغانستان آنرا ترویج میکنید.

یک آدم صادق و افغان وطنپرست هیچگاه حرف ایرانی های جنایتکار را قبول نمیکند. طوریکه من در پیام قبلی خود هم گفته ام آن سایت های "به نام افغانی" که این طرح برگرفته از سایت های ایرانی را نشر کرده اند، هم مجهول الهویه اند و دور از امکان نیست که صدای دشمنان افغانستان را انعکاس دهند.

حالا من میدانم که چرا شما آب را نادیده موزه را از پاه بیرون کرده اید.

مخالفت شما و امثال شما بخاطر تبلیغاتی است که شما در سایت های ایرانی و پنجابی میخوانید بدون اینکه به وطن تان و منافع ملی کشور ما از دید یک افغان بنگرید.

توصیۀ من به شما اینست که به جای اعتبار به سایت های ایرانی لطف کرده به سخنان افغان های خودتان گوش فرا دهید -- اگر واقعا افغان استید.

من در ضمن از تیم نشراتی سایت وزین افغان - جرمن انلاین خواهش میکنم که در صورت امکان اسنادی را که صحت و سقم آن معلوم نیست و نویسنده آدرس و منبع آنرا واضح نمیکند برای جلوگیری از مغشوش شدن اذهان افغانها به چاپ نرسانند.

با احترام


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 01.06.2011

به همکاران محترم افغان- جرمن - آنلاین سلام!
خواهش میکنم لطفاّ هرسه پیام ارسالی مرا نشر کنید. زیرا در یکی آن استدلال های خودم در رابطه به نوشته آفای بابر بود. و در دو تای دیگر آن متن ماده های اول الی هفتم قرارداد پایگاه های نظامی امریکا. تشکر از زحمات شما!

به آقای پیر محمد بابر،
متأسفانه حکومت افغانستان تا حال متن این قرارداد را در اختیار مردم افغانستان قرار نداده است، که این خود سوال برانگیز است. همه بشمول کرزی ازین قرار داد سخن میزنند، حتی به گفتۀ خودش آنرا به مقامات امریکا نیز پیشکش کرده است، اما هیچ کس بجز چند نفر اطرافیانش از متن آن خبر ندارند.
من متأسفانه لینک اصلی آنرا ندارم. اما اولین مرتبه در سايت خبری اسلام تایمز نشر شده، که طبق گفته خودتان بعضی سایت های افغانی آنرا نیز نشر کرد اند.
اینکه این سایت ایرانی است یا نی، برایم مهم نیست. من ایران و پاکستان را از دشمنان مردم افغانستان میدانم. بنده از سیاست های خارجی امریکا در جهان از زمان جنگ ویتنام بقدر کافی معلومات دارم. در وطن خودم از سی سال به این طرف با این امپریالیست سر و کار داریم. من نه فریب امریکا را میخورم نه از ایران را و یا کسی دیگر را. خداوند به خودم عقل سالم و تجربۀ زندگی سی ساله جنگ را داده، تا خودم فضاوت کنم.


اسم: پیر محمد بابر   محل سکونت: کابل     تاریخ: 01.06.2011

شاغلی محترم هاشم عدلی

من تاسف میکنم که تخلص شما با قضاوت تان اصلا سر نمیخورد.

هیچکس نمیگوید که موجودیت پایگاه نظامی بهترین امکان برای افغانستان است وتمام مشکلات افغانها و افغانستان با پایگاه نظامی یا حضور طولانی امریکا و ناتو حل میشود.

هیچکس هم نمیگوید که پایگاه نظامی معجزه است که به مجرد موافقت دولت افغانستان با موجودیت آن مداخلات بیشرمانه و غیر اسلامی پاکستان و ایران قطع میگردد و افغانستان در یک شب به بوستان مبدل میگردد.

نخیر آقای غیر عدلی

ما میگوییم که جنایتکاران و وطنفروشان مسلمان نما از خائین و جنایتکار ملی مسعودوف تا امیر الشیاطین ملا عمر افغانستان را به جایی رسانده اند که ما در شرایط حاضر با خطر سقوط افغانستان مواجه استیم.

موجودیت امریکا و ناتو در ده سال گذشته به هیچوجه جوابگوی خواستهای مردم بیگناه افغان نبوده ولی یگانه چیزی که ما در موجودیت قوای ائتلاف کمایی کردیم این بود که به دو دشمن قسم خورده افغانها آخوند های ایران و نظامیان کشور مصنوعی پاکستان اجازه ندادیم افغانستان را تجزیه یا به منطقه دیگر قبایلی پاکستان مبدل کنند.

حالا چون شما بدون کمترین احساس ما را وابسته خطاب کرده اید ، اجازه دهید من اول از شما سوال کنم که از کدام زمان شما نماینده ملت افغان شده اید که از نام آنها صحبت میکنید ؟ ثانیاً اگر بر اساس منطق و قضاوت شما عمل کنم پس آنانی که بر ضد حضور طولانی امریکا در کشور در شرایط کنونی قرار میگیرند یا ساده لوح اند که درک درست از وضع حاضر کشور ندارند یا وابسته به استخبارات ایران و پنجابی ها اند- زیرا این دو کشور اند که موجودیت امریکا در افغانستان و دوستی افغان- امریکا چنان مضطرب شان کرده است که خواب از چشمان شان رخت بربسته است.

باز هم تکرار میکنم که من فقط بر اساس قضاوت شما خواستم قضاوت بالمثل کنم تا برای شما قضاوت بی مسئولانه تانرا نشان دهم. زیرا من به هیچوجه آنانی را که مخالف پایگاه نظامی امریکا اند خدای ناکرده ساده لوح یا وابسته خطاب نمیکنم.

ما همه میدانیم که این یک مسله ای مهم است و افغانها برخورد و نظریات مختلف در زمینه دارند و علت بحث ما با استفاده از امکانی که تیم محترم نشراتی افغان-جرمن انلاین مساعد گردانیده هم این است تا خوبی ها و بدی های موجودیت پایگاه های نظامی را بدون توهین به یکدیگر درک کنیم.

----------------------------------

شاغلی عبیدالله

آیا امکان دارد لینک را که شما طرح یا پیشنویس قرار داد را از آن کاپی کرده اید برای ما پست کنید ؟ زیرا هیچ منبع رسمی افغان این طرح را به چاپ نرسانده است به جز از منابع ایرانی که بعداً بوسیله چند سایت به نام افغانی به نشر رسیده است. این خود نشاندهنده این است که شما تحت تاثیر تبلیغات دشمنان قسم خورده افغانها و افغانستان - همان هائیکه در زمان جنگ های داخلی میخواستند طرح تقسیم افغانستان را به شمال و جنوب عملی کنند ، موضع گرفته اید.


اسم: هاشم عدلی   محل سکونت: کابل افغانستان    تاریخ: 01.06.2011

برادران محترم سلام!

دو مرتبه بر موضوع ایجاد پایگاه نظامی امریکا در افغانستان تبصره نوشتم مگر تا اکنون نشر نشده و بنظر نمی رسد.

بهر حال مایلم پیرامون پایگاهای نظامی امریکا بنگارم که هیچ افغان بجز از افراد وابسته بر شبکه خاص امریکا علاقه مند نیست بنابراین امید وارم صدای این ملت را مردم امریکا وملل متحد وبشردوستان جهانی درک نماید.
با احترام


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 01.06.2011

ادامۀ متن پیشنویس قرار داد........

ماده هشتم: خدمات و ارتباطات
1. نیروهای امریکایی هرگونه تولید یا اقدام برای افزایش استفاده از آب و برق و ارتباطات در مؤسسات و اراضی تحت اختیار خود را متناسب با نیاز انجام می‌دهند. و کمیتۀ مشترک را مطلع می‌سازد.
2. نیروهای امریکایی مسئولیت فعال ساخت شبکۀ مخابرات را بر اساس قوانین مندرج در قانون امریکا و اتحادیه بین‌المللی مخابرات را به عهده دارد. و بر اساس آن می‌تواند از ابزار و خدمات خاص برای فعال سازی سیستم‌های مخابراتی استفاده کنند.
3. براساس این توافقنامه نیروهای امریکایی از هرگونه مالیات برای استفاده از این سیستم ارتباطی معاف می‌باشند.
4. ایجاد هرگونه طرح‌های ارتباطی و زیر بناهای ارتباطی در افغانستان که می‌تواند مشکلات امنیتی بوجود آورد و یا مورد استفاده گروه‌های تروریستی قرار گیرد و توسط دولت افغانستان اجرا می‌شود، باید در کمیتۀ مشترک مورد بررسی و توافق دو طرف قرار گیرد.

ماده نهم: مسؤولیت حقوقی
1. مسؤولیت حقوقی و قضایی کلیه نیروهای امریکا اعم از نظامی و غیر نظامی و شرکت‌های طرف قرارداد و همکاران آنها به عهدۀ دولت امریکا است.
2. در صورت هرگونه درخواست دولت افغانستان مبنی بر واگذاری مسؤولیت حقوقی پرونده‌هایی که در آن نیروهای نظامی و غیر نظامی امریکا مرتکب جنایات عمدی یا غیر عمدی شده باشند، توسط طرف امریکایی مورد بررسی قرار می‌گیرد و پاسخ حقوقی به دولت افغانستان داده می‌شود.
3. نیروهای امریکایی آغاز تحقیقات جنایی و نتایج بررسی محاکم قضایی در خصوص متهمین را به کمیتۀ مشترک گزارش خواهد داد.
4. در صورت بازداشت نیروهای نظامی یا غیرنظامی امریکا توسط مقامات افغانستان این نیروها فوراً به مقامات امریکایی تحویل داده می‌شوند.
5. در صورت وجود شاکی خصوصی در مورد مرتکبین جنایی نیروهای امریکایی در صورت درخواست مقامات افغانستان، کمک لازم در زمینۀ تحقیقات، جمع‌آوری ادله و اطلاعات و تضمین روند عادلانه محاکمات از سوی دو طرف انجام می‌شود.
6. مادامی که خطر تروریسم در افغانستان باقی است فرقی بین مسلح بودن یا غیر مسلح بودن، داشتن یونیفورم نظامی یا غیر نظامی برای مرتکبین جنایی از نیروهای امریکایی وجود ندارد.
این بخشی از توافقنامۀ ستراتژیک که ناظر بر توافقهای نظامی و امنیتی است اساس توافق آیندۀ دولت افغانستان و امریکا است.
ختم!

باید یادآور شد، زمانیکه اعتراضات مردم علیه ایجاد پایگاه نظامی بلند شد، نام آنرا به پیمان سترادیژیک تغییر دادند. آقای سپنتا در آخرین مصاحبه اش با تلویزیون طلوع از "تأسیسات نظامی و میدان های هوائی" سخن میگفت.


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 01.06.2011

ادامه متن پیشنویس قرارداد........
ماده پنجم:
دارایی‌ها
تمامی ساختمانها و تاسیسات غیر منقول موجود در اراضی که از زمان اجرای توافقنامه در اختیار نیروهای امریکایی قرار دارند، تحت حاکمیت دولت امریکا است.
دولت امریکا مسؤولیت ساختن، بهینه سازی، توسعه مؤسسات در این اراضی را برای استفاده از آن بر عهده دارد. در صورت استفاده مشترک از این اراضی طرفین بر اساس میزان استفاده مسؤولیت بازسازی، ساخت و توسعه مؤسسات در این اراضی را بر عهده دارند.
تمامی تجهیزات و املاک منقول و دارایی‌های منقولی که وارد افغانستان شده یا در داخل اراضی افغانستان بدست آمده به نیروهای امریکایی و شرکت‌های طرف قرارداد امریکا تعلق دارد.

ماده ششم:
عبور و مرور:
1. خودروهای نظامی و غیر نظامی مورد استفاده نیروهای امریکایی و شرکت‌های همکار حق ورود یا خروج از افغانستان را دارند. اصول عبور و مرور در کمیتۀ مشترک تعیین می‌شود.
2. هواپیماهای نظامی و غیر نظامی امریکا بر اساس قرارداد با وزارت دفاع امریکا حق پرواز در خطوط هوایی افغانستان را دارند و می‌توانند برای سوخت‌گیری در خاک افغانستان فرود بیایند. کمیتۀ مشترک تسهیلات مناسبی را برای حرکت این هواپیما‌ها اتخاذ می‌کند.
3. مسؤولیت نظارت و کنترل حریم‌هوایی افغانستان از زمان اجرای توافقنامه‌ تا زمان حضور نیروهای امریکایی و عملیات علیه تروریزم به مقامات امریکائی واگذار می‌شود. پروازهای غیر نظامی افغانستان با توافق طرفین بصورت موقت یا دائمی به صورت مشترک یا بنا به ضرورت به دولت افغانستان واگذار می‌شود.
4. هیچ‌گونه مالیات به خودروها، هواپیما‌ها و دولت امریکا اعم از نظامی و غیر ‌نظامی که بر اساس قرارداد با وزارت دفاع در افغانستان فعالیت می‌کنند، تعلق نمی‌گیرد و مورد بازرسی نیروهای امنیتی افغانستان قرار نمی‌گیرد.

ماده هفتم:
قراردادها:
1. نیروهای امریکایی براساس قوانین امریکا مجوز عقد قرارداد برای خرید مواد و دریافت خدمات لازم در افغانستان را دارند و آنهارا از هر منبعی که می‌خواهند تهیه می‌کنند. نیروهای امریکایی بنا به ضرورت اطلاعات لازم مربوط به اسامی شرکت‌های واردکننده و طرف قرارداد افغانستانی (افغانی) و مبالغ قرارداد‌هارا بنا به درخواست دولت افغانستان در اختیار مقامات افغانستان قرار می‌دهد.
ادامه دارد.............


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 01.06.2011

ادامه متن پیشنویس قراداد....
ماده سوم:
تمامی نیروهای نظامی امریکا عناصر غیر نظامی هنگام انجام عملیات‌های نظامی و پاک ‌سازی باید طبق قوانین امریکا عمل نمایند و به آن احترام بگذارند و امریکا وعده می ‌دهد که تدابیر لازم برای احترام به قوانین و عرف افغانستان به کار بندد.

ماده چهارم:
با هدف واکنش به هرگونه تهدید‌های داخلی و خارجی علیه افغانستان و نیروهای امریکایی و هم‌پیمان حاضر در افغانستان و تحکیم همکاری‌ها برای شکست تشکیلات مخالفان (طالبان و القاعده) و شکست سایر گروه‌های قانون‌شکن در این کشور دو طرف توافق کرده‌اند که:
1. دولت افغانستان کمک‌های موقتی را از نیروهای امریکایی جهت تقویت ارتش ‌ملی و پلیس ملی جهت حفظ امنیت و ثبات در این کشور دریافت می‌کند. از جمله این کمک‌ها، همکاری در عملیات نظامی علیه تشکیلات القاعده گروه‌های تروریستی و گروه‌های ناقض قانون خواهد بود. <23.طرفین توافق دارند که به منظور تحکیم توانمندیهای امنیتی و مقابله با هرگونه تهدید احتمالی در آینده که از داخل یا خارج متوجه افغانستان و امریکا می‌شود، آمادگی لازم را کسب نمایند.
به همین منظور امریکا می‌تواند در شیندند، شورابک، قندهار، بگرام و خوست پایگاه دائمی در خاک افغانستان ایجاد نماید. و در صورت نیاز و طبق بررسی و اعلام نیاز کمیته مشترک نظامی در سایر نقاط این کشور پایگاه موقت، دائمی یا عملیاتی ایجاد کنند.

قوانین و ضوابط حاکم بر پایگاه‌های موقت مادامی که مورد استفاده نیروهای امریکایی و مشترک است طبق قوانین ارتش امریکا است. رعایت ضوابط و عرف افغانستان مورد احترام خواهد بود.
اجرای عملیات‌ها باید براساس قوانین دولت امریکا و قوانین بین‌المللی باشد. رعایت اصل حاکمیت افغانستان و منافع ملی این کشور به شیوه‌ای که دولت افغانستان تعیین کرده مدنظر طرفین خواهد بود.
ادامه دارد..........


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 01.06.2011

متن پیش نویس توافقنامه استراتژیک افغانستان و امریکا
اسلام تایمز- بخش هایی از توافقنامه امنیتی کابل - واشنگتن منتشر شد.
سايت خبری اسلام تایمز

به گزارش اسلام تایمز، بر اساس این توافقنامه نیروهای امریکائی برای مدت طولانی در افغانستان باقی خواهند ماند.
ماده اول:
هدف: این توافقنامه اصول و نیازهای اساسی را که تبیین کننده حضور دراز مدت، فعالیت‌ها و هماهنگی‌های نیروهای امریکایی در افغانستان است، مشخص می‌کند.
ماده دوم:
کلیه مؤسسات و املاک موجود در خاک افغانستان که بر اساس فهرست تنظیم شده توسط امریکا ارائه می‌شود طی دوره حضور نیروهای امریکایی بر اساس توافقنامه در اختیار امریکا قرار می‌گیرد. و نیروهای امریکائی از زمان اجرای توافقنامه حق استفاده از آن را دارند.
نیروهای امریکائی: وضعیت تمامی نیروها، اعم از نظامی، غیر‌نظامی، تمامی اموال و دارایی‌ها و تجهیزات این نیروها در خاک افغانستان می‌شود.
اعضای نیروهای امریکایی شامل تمامی افراد وابسته به ارتش امریکا، نظامیان امریکائی در غالب پیمان آتلانتیک مأمور در افغانستان، و افراد در قالب بازسازی و خدمات انسانی می‌شود.
اعضای غیر نظامی نیز شامل غیر نظامیانی است که در وزارت دفاع امریکا فعالیت می‌کنند و یا بنابه ضرورتهای امنیتی در قالب نیروهای پشتیبانی فنی، تخصصی، اطلاعاتی و مشورتی در افغانستان حضور دارند.

تمامی پیمانکارهای طرف قرارداد با امریکا و اعضای کادری که با آن شرکت‌ها همکاری می‌کنند، اعم از شهروندان امریکایی یا دیگر کشورها که با هدف افزایش خدمات و امنیت به نیروهای امریکایی در افغانستان حضور داشته باشند.
کلیه کسانی که در فراهم ساختن وسایل نقلیه ایمنی به ویژه در عرصه نظامی برای رفت و آمد در راه‌ها و انتقال افراد و تجهیزات نقش دارند.
وسایل نقلیه نظامی برای استفاده در عملیاتهای نظامی با پلاک‌های ویژه بر اساس نظام معمول در امریکا کلیه تجهیزات دفاعی و هجومی که نیروهای امریکا و همکار در جنگ‌های متعارف به آنها نیاز دارد و از آنها استفاده می‌کند. این تجهیزات شامل سلاح‌ و ابزارها و تجهیزات نظامی است و به هیچ‌وجه به آنها سلاح‌های غیر متعارف اطلاق نمی‌شود.
انبارهای لازم برای حفظ تجهیزات نظامی و غیرنظامی نیروهای امریکایی برای فعالیت‌هایشان به آنها نیاز دارند.
ادامه دارد..........


اسم: شاه ولی آرین   محل سکونت: دنمارک    تاریخ: 31.05.2011


ستراتېژیکه ملګرتیا که سپین سترګی یا دوکه
څلورمه برخه


اسم: پیر محمد بابر   محل سکونت: کابل    تاریخ: 31.05.2011

شاغلی محترم عبیدالله

شما نکاتی مهمی را مطرح کرده اید که من و دیگر هموطنان تقریباً در مورد تمام آنها قبلا در همین صفحه نوشته ایم.

لطف کرده پیام های قبلی بخصوص پیام های مورخ 12.04.2011 و 14.04.2011 بنده را در همین صفحه مطالعه کنید و اگر باز هم فکر کردید سوالات شما لا جواب مانده به بحث خویش ادامه خواهیم داد

وسلام


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 31.05.2011

در رابطه با نوشته آقای پیر محمد بابر در همین سایت به طرفداری ایجاد پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان عزیز!
اقای بابر در اخیر مقاله شان سوالاتی را مطرح نموده اند که به نظر خود شان ضرورت پایگاه های نظامی امریکا را ایجاب میکند.
اما!
آقای بابر عمداّ روی دیگر سکه را بررسی نکرده اند.بنده از آقای بابر چند سوال متقابل دارم:
- آیا طالبان و القاعده را همین امریکا و سی آی ای به کمک استخبارات پاکستان تولید و تجهیز نکرد و به افغانستان نفرستاد؟
- آیا در همین ده سال طالبان در پاکستان تولیدو تجهیز نمیشوند، در حالیکه پاکستان مهمترین همپیمان امریکا در منطقه ست؟
- آیا امریکا نمیتواند که جلوء مداخلات پاکستان را بگیرد؟
-آیا امریکا یک دولت جنگسالار را در وطن ما به قدرت ننشاند و با ملیارد ها دالر بالای این فاسدان سرمایه گذاری نمیکند؟
- آیا امریکا و ناتو با 140 هزار عسکر مجهز با مدرنترین سلاح ها قادر نیست، که به گفته خود شان 15 الی 25 هزار نیروی طالبان رادر ظرف 10 سال نابود کند؟ و یا لاعقل یک ولایت هلمند را آرام سازد؟
- پس چطور میتوانید ادعاکنید،که بعد از ایجاد پاگاه نظامی امریکامیتواند، به تنهائی (بدون ناتو)افغانستان را از شر طالبان، پاکستان و ایران نجات میدهد؟
و یا زیر کاسه نیم کاسه ای پنهان است که تنها شما از ان خبر دارید. و ده ها آیای دیگر............


اسم: Q Kabir   محل سکونت: Germany    تاریخ: 30.05.2011


ارزیابی نظریات سیاسی پیرامون ایجاد پایگاه های نظامی بوسیلۀ مدل تخنیکی عیار کننده


اسم: محمد عارف عباسی   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 30.05.2011

میز مدور ایجاد احتمالی پایګاه امریکائی در افغانستان ګرداننده: محمد عارف عباسی مهمانان:ښاغلی ولی احمد نوری، ښاغلی روستار تره کی، ښاغلی محمد نعیم بارز


اسم: پیر محمد بابر   محل سکونت: کابل     تاریخ: 30.05.2011


نوشتۀ جناب میرزا در دریچۀ نظرخواهی پایگاه ها خواننده را بیاد سخنان بروجردی ایرانی و حمید گل پاکستانی می اندازد


اسم: محمد نعیم بارز   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 30.05.2011

محترم میرزا صاحب سلام!

نوشته شما خلاف ادعای تان است، چنانکه میگوئید من بسیار کوشش کردم که خود را به این قانع بسازم که شاید طرفداران مفکورۀ احداث پایگاه روی خوشبینی هایی که برای وضع بهبود نابسامان مردم ما از این قرابت نصیب شان خواهدشد، به اعمار این پایگاه هارضایت نشان داده باشند اما مساله که برایم لاجواب میماند و ...
جناب میرزا، اگر شما از میان آنهمه مطالب ارائه شده از سوی طرفداران ایجاد پایگاه یکی دو نوشته را بدقت از نظر میگذراندید مسلماً در آنجا با تحلیل ها و استدلال های منطقی برمیخوردیدکه یا قانع شده و یا اگر قانع نشده بودید شما را وا میداشت که با منطق و استدلال خود تان به رد آن می پرداختید، اما معلوم میشود که حتی حوصله یک مرور صریح نوشته ها هم در شمانیست. با شیوۀ بسیار سهل وملائی یا میرزا بنویسی حکم صادر کرده ایدو به آوردن یک جمله نقل قول از روسای جمهور سابق امریکا اکتفا نموده اید.
خلاصه از نوشته تان اینطور استنباط میشود،آنهای که باتحلیل وبرهان از ضرورت پایگاه دفاع نموده اند همه علم ودانش خود را کنار گذاشته، اتکا بخواست و اراده توده ها نمایند لابد منظور تان از توده ها هم همین طالبان اند که در اثر تلقین و تحریک دشمنان افغانستان جنون آسا هر روز خود و مردم بیگنای ما را بقتل میرسانند.
جناب میرزا صاحب یک کمی باچشم باز و واقعبینانه ابراز نظر کنید لطفاً در عالم رویا سخن نگوئید. بااحترام


اسم: میرزا   محل سکونت: کابل    تاریخ: 29.05.2011

786

معضلۀ احداث پایگاه های نظامی امریکا
از زمانیکه مفکورۀ اعمار پایگاه های امریکائی در افغانستان عزیز بیشتر در مطبوعات منعکس شد، عدۀ زیادی از وطنداران علاقمند به آزادی، تمامیت ارضی و رفاه کشور نظریات مختلف از طریق رسانه هاو صفحات انترنتی ارائه داشته اند که در مجموع میتوان آنرا به سه دسته: طرفداران، بیطرفان و مخالفین، که بنده خود را بگروپ اخیر متعلق میدانم، تقسیم کرد.
گروپ اول که بنظر بنده منافع علیای کشور را در وابستگی به یک کشور ابر قدرت خارجی تصور کرده و فلاح مملکت و مردم آنرا در سایۀ موجودیت یک کشور اجنبی که با ما بیشتر از ده هزار کیلومتر فاصله داشته و مردم ما هیچگونه تعلقات مذهبی، فکری، کلتوری، عنعنوی و لسانی ندارد؛ تصور میکنند.
گروپ دوم که متعادل فکر میکنند، بعد از ارزیابی یکعده اضرار و مزایای این پیشنهاد کدام نظر قاطع صادر نکرده اند.
من بسیار کوشش کردم که خودرا به این قانع بسازم که شاید وطنداران طرفدار مفکورۀ احداث پایگاه، روی خوشبینی هایی که برای بهبود وضع نابسامان مردم ما ازین قرابت نصیب شان خواهد شد، به اعمار این پایگاه ها رضایت نشان داده باشند، اما مسئلۀ که برایم لاجواب میماند، علاقمندی کشوری چون ایالات متحدۀ امریکاست، که چی باعث شده که بزرگترین قدرت نظامی و اقتصادی جهان به یکی از فقیر ترین و عقب مانده ترین کشور های جهان پیشنهاد ملاطفت و همدردی کند؟ مگر اینکه زیر کاسه نیم کاسه ای باشد. مگر معاون رئیس جمهور همین دایۀ مهربان(ریچارد نیکسون، ریاست جمهوری آیزنهاور) نبود که بعد از یک سفر کوتاه بکشور ما در پهلوی سخنان تحقیر آمیز در راپور خود به کانگرس امریکا، دادن کمک به افغانستان را بمثابۀ قطرۀ آبی دانسته بود که بروی دیگدان داغی انداخته شود و تبخیر گردد؟ مگر علت جز این نیست که منافع این کشور با موجودیت پایگاه های نظامی شان نه تنها در افغانستان، بلکه در منطقه تضمین میگردد؟.
من یقین دارم که هموطنان طرفدار این معامله،استفاده از فرصت را برای بهبود وضع اقتصادی ملت ما منحیث یک دلیل پیشنهاد کنند، اما بخاطر باید داشت که قیمت این بهره برداری از فرصت، خیلی و خیلی هم گرانتر از منفعتی است که ما بتوانیم نسل های آیندۀ خود را از فرستادن نفرین به خود باز داریم.
تا جائیکه سوابق تاریخی استعمارگران و برخورد شان با ملت های مستضعف جهان، از قارۀ آسیا گرفته تا افریقا و امریکای جنوبی بما نشان میدهد که واقعیت های روابط ذات البینی، هر یک نشانۀ است از ظلم، جنایت، بربریت، بهره برداری ناجایز مادی و معنوی استعمارگران، که امروز قیافۀ خودرا از زنجیر و قلاده بپا و دست غلامان، به اسارت اقتصادی تبدیل کرده است.
اگر خوشبینی ما از استفاده از فرصت نشئت میکند، چرا ما نمیخواهیم از فرصت های اتکا به خالق یکتا، و اتکا به عزم، ارادۀ و درایت ملت شجاع و غیرتمند خود در زیر چتر اخوت و برابری حد اکثر منفعت را بدون تضمین از موجویت بیگانگان بدست آریم.
ما باید اعتماد بهموطن را بر اعتماد به بیگانه رجحان دهیم، و این روحیۀ اعتماد توسط نخبه ها و تعلیم یافته ها و صاحبان بصیرت، در بین اقشار ملت نسج میگیرد و هموطنان فهیم ما این مسؤولیت عظیم را بدوش میکشند.
رزق خود را از کف دونان مگیر
یوسف استی خویش راارزان مگیر
پشت پا زن تخت کیکاوس را
سر بده از کف مده ناموس را
اگر روحیۀ همکاری، اعتماد بنفس و اعتماد به هموطن در بین افراد ملت بمیان آید، بیقین میتوان گفت که نه همسایه های صاحب غرض و نه استعمارگران متوقع و منفعت جو میتوانند استقلال، منافع ملی و تمامیت ارضی مارا به هیچ گونه خطری مواجه کنند. علت عمده و اساسی را که حامیان این مفکوره منحیث حجت بمیان می آورند، مداخلۀ همسایگان ماجرا جوی ماست که بعد از خروج قوای بیگانه با مداخلات مستقیم و غیر مستقیم، حیات عادی هموطنان مارا به جهنمی از ماجرا ها تبدیل خواهند کردر.
با این شیوۀ قضاوت آیا موجودیت قوای صلیبی در کشور ما بذات خود مداخله در امور داخلی ما نمیباشد؟.
مگر اشغالگران همین امروز و همین ساعت عرصۀ حیات را بر مردم مظلوم ما تنگ نکرده اند؟.
مگر امروز دستگاه حکومت با مداخلۀ مستقیم اشغالگران فعال نیست؟.
مگر هر سکتور حیات مدنی از دست اندازی بیگانگان مسئون است؟، و بالآخره کدام مرجعی تضمین میدهد که پایگاه های نظامی و مسؤولین در تعیین مشی دولت که بنیاد آن توسط بیگانگان برای تأمین و تضمین منافع شان در منطقه، گذاشته شده، دخالت نمیکند؟.
آیااین تجربه در طول یک قرن گذشته در تمامی کشور هائیکه این حلقه را بگردن انداخته اند تکرار نشده؟ و ساده تر اگر بگوئیم آیا هدف از موجودیت پایگاه های نظامی استعمار گران بغیر از تضمین منافع و به انحصار کشیدن منابع و ذخایر طبعی ما چی خواهد بود که با تحمل این همه مصارف هنگفت، دایۀ مهربانتر از مادر باشند برایما؟.
ملت شجاع و قهرمان افغان عدم رضایت خود را از موجودیت و حکومات اجنت در ظرف سی سال اخیر بشکل بسیار واضح بنمایش گذاشته اند. مقاومت مردم ما در مقابل موجودیت قوای شوروی و امروز هم در قبال قوتهای بیشتر از چهل و پنج کشور صلیبی جهان از دیده ها پنهان نیست.
حکومت و رژیم استعماری امریکا که از زمان تأسیس شوم خود تا امروز با چنین مقاومت و به این طوالت مواجه نشده بود، مفهومی جز عدم رضایت ملت قهرمان ما از موجودیت قوای اجنبی که استقلال شانرا صلب، در مسائل ملی و حتی حیات فردی شان بیشرمانه مداخله مینمایند بوده نمیتواند.
آیا عدم رضایت به شکل مسلحانه برای یازده سال متواتر و مقاومت معتدل و غیر مسلحانه به شکل تظاهرات و راه پیمائی ها در اکثریت شهر ها و قصبات ما که بطور مستدام بنمایش گذاشته شده است، از رضایت افغانها نمایندگی میکند؟.
بنظر بنده این همه شواهد نه تنها که خروج قوتهای اشغالگر را بنمایش میگذارد بلکه احداث و موجودیت پایگاه های استعمار گران را نیز نفی می نماید. در اخیر سخنم را بااین داعیۀ حکیم شرق، سید جمال الدین افغان خاتمه میدهم.
اعتماد مظلوم بوعده های ظالم کشنده تر از توپ و شمشیر است. و ما توفیقی الا باالله


اسم: محب سپین غر   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 26.05.2011


بـېـلانــدي (دیګــرانـدیشی) او له میلیتاریزم سره مخالفت پېغور نه دی


اسم: شاه ولی آرین   محل سکونت: دنمارک    تاریخ: 26.05.2011


ستراتېژیکه ملګرتیا که سپین سترګې او دوکه
دریمه برخه


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان     تاریخ: 24.05.2011


سنــد هـمـکاری هـای ستـراتـیـژیک بین افغانستان و امریکا تهیه شد
رادیو آزادی


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان     تاریخ: 23.05.2011

جناب محمد ایمل خان از آسترلیا،

مطلب شما به زبان انگلیسی در دریچۀ نظر خواهی صفحۀ تحلیلات پورتال افغان جرمن آنلاین در مورد ایجاد پایکاه های نظامی امریکا در افغانستان درج شده است.

اگر خواسته باشید مطلب تان به اطلاع عامۀ خوانندگان پورتال برسد، لطفاً آنرا به زبان های ملی کشور lh یعنی پشتو و دری تحریر فرمائید.
در صورتیکه عفت قلم در آن رعایت شده و به کسی جملات توهین آمیز تحریر نشده باشد، با کمال خوشی به زیور طبع آراسته خواهد شد.

به سلامت باشید

کمیتۀ نشراتی پورتال افغان جرمن آنلاین


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 23.05.2011


معاهدۀ ستراتیژیک افغانستان با امریکا در قرن 21
با معاهدۀ گندمگ با برتانیه در قرن 19 قابل مقایسه نمیباشد


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان     تاریخ: 23.05.2011


افغانستان له امریکا سره د ستراتیژیک تړون سند
امریکا ته بېرته ولېږه.
د نظامی ادو په باره کی
سایت تاند 22/05/2011


اسم: م، نعیم بارز   محل سکونت: پاریس - فرانسه    تاریخ: 20.05.2011


دوکتور رنگین دادفر سپنتا
و اظهارات ارزشمند وی در ولسی جرگه به مسألۀ پایگاه های نظامی امریکا


اسم: محب سپین غر    محل سکونت: آلمان     تاریخ: 20.05.2011


دوېم ګندمک تړون
/a>


اسم: شاه ولی آرین   محل سکونت: دنمارک    تاریخ: 19.05.2011


ستراتېژیکه ملګرتیا که سپین سترګې او دوکه
دوهمه برخه


اسم: شاه ولی آرین   محل سکونت: دنمارک    تاریخ: 19.05.2011


ستراتیژیکه ملګرتیا که سپېن سترګۍ او دوکه
( لومړۍ برخه)


اسم: دیپلوم انجنیر عبدالصبور   محل سکونت: میونشن المان    تاریخ: 18.05.2011


د ډاکترسپنتا شرطونه د افغانستان په ګټه دي


اسم: رحمت الله روان   محل سکونت: سویدن    تاریخ: 18.05.2011


افغانستان خپلواک هیواد دى کولاى شي له هر هېواد سره ستراتيژيک تړون ولري


اسم: داکتر زلمی خلیل زاد   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 14.05.2011


امریکا باید به بازی دوگانه پاکستان پایان دهد
از سایت بی بی سی


اسم: عبدالحميد مبارز   محل سکونت: کابل    تاریخ: 13.05.2011

عبدالحمید مبارز از سياست خارجي بزدلانه سخت رنج مي برم

روز ها که بحث مذاکرات روابط ستراتيژيک بين افغانستان وامريکا جريان پيدا کرده، کشورهاي همسايه نگراني خود را ابراز ميدارند و برخي از افغان هاي مزدور صفت به اين نگراني ها شريک مي شوند. جاي تأسف است که هيچ يک از سياستمداران ما به استثناي داکتر رنگين سپنتا واقعيت هارا ابراز نمي کنند و از نگراني مردم افغانستان حرفي به زبان نمي آورند.
وجيبۀ خود ميدانم تا نگراني هاي مردم افغانستان را به اطلاع وزيران خارجۀ ايران، پاکستان و افغانستان برسانم.
وقتي ما ملاحظه ميکنيم که پاکستان به تعداد کوره هاي اتوميک خود با امداد چين مي افزايد و به تجربۀ راکت هاي دور برد و کوتاه برد که قادر به حمل سر گلوله هاي اتوميک است مي پردازد و ايران قدم به قدم به داشتن سلاح اتومي نزديک مي گردد و اين جريانات در دو کشور همسايه با سوابق خصومت هاي شان در سه دهۀ اخير ملت افغان را سخت نگران ساخته، اگر اين دو کشور براي ما دايه هاي مهربان تر از مادر هم بشوند و هرگز از سلاح هاي کشتار دسته جمعي عليه ما کار نگيرند، ولي اگر حادثه اي مثل چرنوويل در پاکستان و حادثه اي مثل جاپان در ايران رخ بدهد آيا مردم ما را بسوي بربادي نمي برد؟
آيا ما حق نداريم با مشاهدۀ اين جريانات نگران باشيم؟ طوري که شايع شده که پاکستان در دوره اي حکومت جنـرال پرويز مشرف سلاح تاکتيکي اتومي را بالاي بلوچ ها استعمـال کرد که در اثر آن اکبر بوگتي يکي از رهبران بلوچستان به شهادت رسيد.
در حـاليکه امريکا با چهل کشور ديگر در وطن ما حضور سياسي، نظامي دارند، دو کشور همسايه ايران و پاکستان طالبان را تربيۀ نظامي داده هدايت مي دهند تا ماين هارا در جاده هاي کشور ما نصب کنند و با واسکت هاي انتحاري تعدادي از هموطنان مارا بدون تفکيک نظامي وغير نظامي، طفل و جوان پير و موسفيد به قتل برسانند.
همين همسايه غربي چند ماه تانکر هاي تيل را که افغانستان از عراق خريداري کرده بود، در زمستان شديد در سرحد متوقف ساخت، پاکستان باآنکه قرار داد ترانزيتي را با افغانستان امضا کرده، صدها تن امـوال تجار افغان را در بندر کراچي معطل قرار داده و ميليون ها دالر خساره رسانده اند، خلاف حقوق کشور هاي محاط به خشکه رفتار کرد، آيا ما بايد نگران باشيم يا اين دو همسايه اي ما؟ نميدانم چرا وزير خارجۀ افغانستان اين نگراني هاي مارا باين کشور ها که از قرارداد ستراتيژيک بين افغانستان و امريکا نگران اند ابراز نميکند آيا ما حق نداريم براي دفاع خود متحد قدرتمندي سراغ نماييم، اين حق طبيعي ما نمي باشد؟
جاي تعجب است که وزارت خارجه ما دلايلي براي قناعت همسايگان جستجو ميکند، ولي همسايگان ما براي رفع نگراني هاي ما چرت نميزنند، خوب است که همسايگان ما با خودداري از استفادۀ کوره هاي اتوميک که بسيار خطرناک ميباشد، با صرف نظر از سلاح هاي ذروي و تسليم دادن آن به آژانس بين المللي نگراني مارا رفع بسازند، آن وقت وجيبه ما خواهد بود که نگراني هاي شان را به نوبه اي خود رفع بنماييم، روابط بين الدول دو جانبه بوده منافع متقابل دارد، خاطر يکديگر را داشتن متقابل است، اين نمي شود که منافع و مصالح همسايگان را احترام نماييم، ولي آنها به ما اعتنائي نداشته باشند.
از وزير خارجۀ افغانستان مي خواهيم اين نگراني هارا که دراين صفحه متذکر شده ام نگراني اکثريت قاطع ملت افغان ميباشد، به طرف ايران و پاکستان ابراز نمايد.
چه اگر آنها از از سوء‌ نيت شان عليه کشور ما بگذرند ما که هرگز به آنها سوء نيت نداشته ايم، اطمينان ميدهيم که در آينده روابط برادرانه اي خود را حفظ خواهيم کرد، البته ما به امريکا اعتماد داريم، زيرا ملاحظه ميکنم که آنچه در اثر تحرکات همسايگان ما در 30 سال اخير تخريب شده و يا در اين شب و روز به وسيله طالبان تخريب مي نمايند، امريکا فرداي آن همه را ترميم و تعمير مي نمايد، آنها تخريب و دوستان بين المللي ما تعمير مي کنند.
بناءً ماهم بايد منافع متقابل را در برابر امريکا نيز احترام نماييم، اگر آنها براي قوي شدن ما کار مي نمايند، ما هم از مساعدت هاي مشروع نبايد دريغ نماييم، در اخير از سياست هاي جبونانه رنج مي برم و در چهل سال اخير هرگز زمامداران اين کشور چنين ضعف نشان نداده اند.


اسم: ابراهیم نعیمی   محل سکونت: دنمارک     تاریخ: 08.05.2011


دبهرني فوځیانووتل د فوځي کودتاه لپاره لار هواروي


اسم: پیر محمد بابر   محل سکونت: کابل     تاریخ: 08.05.2011

من در مورد مراکز نظامی امریکا و همکاری های استراتیژیک افغان- امریکا چندین پیام نوشته ام که در همین صفحه قابل دسترسی است ولی حرف های آقای داکتر احد زاده که مسول یک کمیسیون با اعتبار هم است مرا وا داشت چند جمله دیگر هم بنویسم:

- اول من نمیدانم موجودیت مراکز نظامی امریکا و همکاری طولانی استراتیژیک افغان-امریکا چه رابطه ای با ایجاد دولت ، موفقیت دولت و توافق همسایه ها دارد ؟

- دوم آیا چتلستان و رژیم مسلمان نمای آخوند های ایران در مورد تشکیل دولت شان موافقت افغانستان را کسب کرده بودند؟

آیا وقتی چتلستان میدان های هوایی خود را در اختیار طیارات بی پیلوت امریکا قرار میداد و یا تعداد پرسونل نظامی قوای امریکا و سی آی ای را در آنکشور مصنوعی افزایش میداد توافق افغانها را گرفته بودند که حالا آقای احد زاده که داکتر هم هستند میگویند که "توافق کشور های همسایه" شرط است ؟

مگر موجودیت مراکز نظامی امریکا در بحرین، ترکیه ، کویت، البانیا و کشور های دیگر تمامیت ارضی و استقلال آن کشور ها را تحت سوال قرار داده است و یا آنها را به کشور های ضعیف مبدل کرده اند؟

هر باریکه من مقالات را که واقعیت ها را در نظر نمیگیرند میخوانم افکاری مختلف به ذهن من خطور میکند از جمله اینکه یا نویسنده چیز فهم است یا خدای نکرده از حنجره دشمنان افغان و افغانستان سخن میزند.

مسایل دیگر در همین زمینه را قبلا نوشته ام و نمیخواهم تکرار کنم که در ذیل قابل مطالعه اند

وسلام




اسم: داکتراحدزاده   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 06.05.2011


باتقدیم سلام خدمت مسؤول پورتال وزین افغان جرمن آنلاین ! باعرض حرمت اگر نظریات کمسیون را در رابطه به پایگاه نظامی امریکا در ویب سایت وزین افغان جرمن آنلاین در ستون نظر خواهی بگزارید ممنون میشویم.
والسلام. داکتر احدزاده: مسؤل (کمسیون صلح و آزادی برای افغانستان)

تأمین و حفظ امنیت کشور ــ دفاع از تمامیت و استقلال کشور - اقتدار و موفقیت دولت ها تنها و تنها توسط ملت و قربانی ملت و همکاری ملت میسر است و بس.

در شرایط و واقعیت های موجود جهان یک دولت وقتی موفق، مقتدر و خواسته های باشندگان خودرا برآورده میتواند که با پشتبانی اکثریت تبعۀ خود و توافق کشورهای همسایۀ و توافق و پشتبانی نسبی جامعۀ جهانی رویکار آمده و یا تأسیس شده باشد.
اگر این فورمول به شکل عکس آن پایه گزاری شود نتیجه هم معکوس یعنی عدم امنیت، عدم استقلال و عدم اقتدار و موفقیت را در قبال خواهد داشت.
دولت فعلی کابل که از ده سال به اینطرف باصد فی صد پشتیبانی امریکا و متعهدین آن در همه ساحات با آخرین کوشش و تحمل وامید پیش برده شد ولی دید اکراه آمیز همسایه ها در رابطه به دولت ساخته شدۀ افغانستان وعدم همکاری مطلق ملت بااین دولت نتوانست تأمین امنیت، استقلال و تمامیت، اقتدار و موفقیت را باتوجه و تناسب وزن و فشاریکه برای موفقیت آن بکار برده شد تأمین کند و دلایل هم واضح است.
کشوریکه از هر لحاظ آسیب پذیر شده است پایگاه نظامی با در نظرداشت پرنسیپ های عقیدتی، فرهنگی، برداشتهای متفاوت اجتماعی، موقف و انگیزه های منطقه ئی و حساسیت ها و موقف مشابه و مشترک کشورهای همسایه در مقابل پایگاه آنهم پایگاه کشوری که موقف و کرکتر آن از نظر افکار جهانی صدمه دیده است و در انگیزۀحضور وی در منطقه بدگمانی ها موجود باشد و از سیزده هزار کیلومتری که هیچ کشور همپیمان وی در منطقه نباشد و یا توافق نداشته باشد مؤثر نبوده حتی امکان پذیر هم پنداشته نمیشود. حتی اگر ما جهان رایک قطبی هم قیاس کنیم در حالیکه در جهان و منطقه رقبای اقتصادی، سیاسی و نظامی پرقدرت که در این راستا سیر صعودی را می پیمایند موجوداست. صرف نظر ازاینکه ما خودرا در حساسیت ها و رقابتهای بعدی استقرار پایگاهای آن تصور نمائیم حساسیت های تمسخر آمیز چین، روس،ایران و پاکستان را در رابطه به پایگاهای دایمی در پهلوی مخالفت ملت شاهد هستیم.
لزوم پاگاه نظامی با گلوبالیزه شدن و پیشرفت های تخنیکی و وسایل ارتباطات عصری منتفی میباشد و تعجب همگان را مطرح نمودن این مطلب آشکار ساخته است. چون در صورت هجوم و تجاوز همسایه و بیگانه را به کشور ما اگر حس آزادمنشی ملت افغان هم به فنا رفته باشد در مناسبات امروزی ملل متحد و کشورهای هم پیمان اسلامی یا منطقه ئی این نقش را ایفا مینمائد. و علاوتآ تأمین و حفظ امنیت کشور - دفاع از تمامیت و استقلال کشور - اقتدار و موفقیت دولت هاتنها و تنها توسط ملت و همکاری ملت و قربانی ملت ها میسراست و بس.
یعنی اگر ملت جواب تجاوز بیگانه رااز حریم خود ندهد اردوی یک کشور هم بعضآ قادر بدفاع شده نمیتواند طوریکه در سه تجاوز در این قرن اخیر بوطن عزیز ما شاهد هستیم که سهم ملت در آنها چشمگیر بوده است.
امریکا در این ده سال در پهلوی تلاشهای همه جانبۀ خویش در رابطه به رسیدن و موفقیت اهداف اصلی خویش تجربه های گوناگون را ضمن تلاش و دیپلوماسی های رنگارنگ بکار گرفت ولی نتوانست در منطقه جای پا که بدون عکس العمل جدی کشور های همسایۀ افغانستان و رقبای منطقوی خود باشد پیداکند.
روحیه و عکس العمل مسئلۀ پایگاه دایمی نظامی خودراهم از طرق مختلف به امتحان گذاشت و نتیجه گیری نمود. روحیه و انگیزه های همکاری متعهدین وی و فشارهای اقتصادی و سیاسی داخلی امریکا و ترایمستر آخر اوبامه و دیموکراتها برای انتخابات،امریکارا در آخر بازی قرار داده است تا سرخ روئی و موفقیت نسبی خودرا با به هدف رسیدن انگیزۀ اصلی لشکر کشی بنمایش بگزارد و دشمن دشمن قبلی خود را که در یک مرحله دشمن دوستش یعنی دشمن نظامهای عربی و بعدآ به حیث دشمن مستقیم خود و منافع خوددید و احتمالآ سناریوی درست شدۀ خودرابا یک فیصدی پائین تر از حرص به قناعت میرساند و بازی راختم شده تلقی می نماید.
احتمالآ صداقت و یا عدم صداقت، همکاری و عدم همکاری (آی اس آی و سی آی ای) را در بازی موش و پشک نیز خاتمه بدهد. ولی هنوز هم کوشش دارد حریف راازدست ندهد.
در اینجا برماست که دانشمندان و سیاسیون صلح دوست و آزادۀ افغان را در راه حل بحران کشور شان برای ختم انتقام جوئی و رفع خشونت بطرف ایجاد وحدت برای صلح و آزادی بااستفاده از امکانات میدیا و وسایل ارتباط جمعی، جمعی از دانشمندان و نماینده های ملت رااز سراسر جهان و افغانستان باجامعۀ جهانی و همسایه های کشور برای آوردن صلح در کشور و تأسیس نظام متضمن صلح میسر بسازیم. والسلام .
داکتر ع. احدزاده.(کمسیون صلح و آزادی برای افغانستان)


اسم: داکتراسپنتا   محل سکونت: صدای آلمان    تاریخ: 06.05.2011

سپنتا: به دلیل تهدید های منطقهای به حمایت امریکا نیاز داریم

صدای آلمان
مشاور امنیت ملی جمهوری اسلامی افغانستان میگوید ایجاد پایگاههای دایمی امریکا در افغانستان بخشی از یک کلیت است. بگفته او ایران، پاکستان، روسیه و چین نگرانیهای شان را از حضور دراز مدت امریکا در افغانستان مطرح کرده اند. داکتر سپنتا، مشاور امنیت ملی جمهوری اسلامی افغانستان روز چهار شنبه گفت افغانستان به دلیل موقعیت جیوپولیتیک با تهدید‌های منطقهای رو به رو است و برای این که پس از سال 2014 بتواند از تمامیت ارضی خود دفاع کند و توانایی توسعۀ اقتصادی در بخش ‌های انرژی، سرک سازی و زراعت را داشته باشد، به روابط ستراتیژیک با ایالات متحدۀ امریکا نیاز دارد.
داکتر سپنتا که همراه با وزیر خارجه افغانستان در رابطه به جزئیات روابط ستراتیژیک با امریکا به نمایندگان ولسی جرگه معلومات میداد، گفت ایجاد پایگاه‌های دایمی امریکا در افغانستان تنها توسط کشور هایی که به افغانستان تیروریزم و انتحاری می فرستند مطرح شده است. او افزود: کشور هایی که در روز به افغانستان انتحاری و تیروریست می فرستند و پایگاه های آموزشی برای تیروریستان ایجاد می کنند، مسایل حساسی را برای تبلیغات در نظر دارند که مسألۀ پایگاههاست. برای ما مسألۀ پایگاه ها با همه حساسیت و اهمیتی که دارد بخشی از یک کلیت است. سپنتا گفت ایجاد پایگاههای دایمی بخشی از کلیت یک سند است که امروز (پنجشنبه 5 می) در اختیار مقام های امریکایی قرار خواهد گرفت.
مخالفت‌های منطقهای و ناگزیری افغانستان
سپنتا گفت: آنانی که مخالف اند با امضای این قرارداد، بهترین پیش شرط مخالفت این است که متخصصان انتحاری و بمب سازی به سرزمین ما نفرستند و اردوگاه آموزشی برای تیروریستان ایجاد نکنند. اگر این شرط ها نمی بود ما ناگزیر نبودیم تا حمایت کشور های خارجی را بخواهیم. بر اساس اظهارات آقای سپنتا، مسألۀ روابط ستراتیژیک در مراحل اولی قرار دارد و افغانستان چهار مسألۀ مهم را برای امضای تفاهم نامه ستراتیژیک با ایالات متحدۀ امریکا مطرح کرده است.
او گفت نخست ایالات متحدۀ امریکا اردو، پولیس و مامورین امنیت ملی را تا زمانیکه این نیروها توانایی دفاع مستقلانه از تمامیت ارضی افغانستان را پیدا کنند آموزش دهد و تجهیز نماید. سپنتا گفت به این منظور امریکا در سال های 2012 و 2013 هر سال 13 میلیارد دالر را در اختیار وزارت دفاع افغانستان قرار خواهد داد. سپنتا گفت شرط دوم اینست که 80 فی صد از کمک های امریکا از طریق بودجۀ دولت افغانستان مصرف شود و همچنان، به منظور توسعۀ نهاد های افغانستان، دولتها با دولتها و نهادهای مدنی با نهادهای مدنی دو کشور، رابطه داشته باشند. به گفتۀ سپنتا این روابط باید طوری باشند که در آن همکاری منطقه‌ای در نظر گرفته شود و هیچ کشوری از این روابط احساس خطر نکند.
حفظ حاکمیت ملی افغانستان
به گفتۀ آقای سپنتا بر اساس سند روابط استراتیژیک، افغانستان تسهیلاتی در اختیار ایالات متحده قرار خواهد داد، اما او تأکید کرد که این تسهیلات به شرطی مهیا میشود که از آن علیه کشور های همسایه و منطقه استفاده نشود، بعضی تسهیلاتی که ما داریم این ها را در اختیار ایالات متحدۀ امریکا قرار دهیم، مشروط به اینکه حاکمیت و مدیریت و اداره همه چیز بدست افغانها باشد و صرف و صرف برای اهداف توافق شده از آن استفاده شود. آقای سپنتا گفت: داشتن یک همکاری ستراتیژیک با ایالات متحدۀ امریکا مشروط بر این که خواست های افغانستان قبول شود. به سود افغانستان است، مشروط به این که کمک کند حق حاکمیت ملی ما در تمام عرصه ها در نظر گرفته شود.


اسم: د ص سعیدي   محل سکونت: ان‍‍‍ګلستان     تاریخ: 05.05.2011

سلام و احترامات خدمت خواننده ‍ګان معزز تقدیم است.
مصاحبهء محترم عارف عباسي ګردانندهء چیره دست و خدمت ‍ګار وطن را با محترم ولي احمد نوري، آقای نعیم بارز و جناب دوکتور روستار تره کي در پورتال وزین افغان جرمن آنلاین با دقت تام شنیدم. از کارکنان این پورتال و جناب محترم عارف عباسي یک عالم تشکر.
الله تعالی شمارا اجر عظیم نصیب کند.
‍ګفتني ها زیاد است میخواهم تل‍ګرافی مستقیما به روی سایت بنویسم.
صحبت های ملی، بااحساس، عالی و وطن خواهانۀ محترم ولی احمد نوری و بحث های اکادميک، وطنی و نسخه های وارد محترم داکتر روستار تره کی و مقالهء عام دارای فاکت و ارقام عام محترم نعیم بارز را شنیدیم.
من به این باورم هر کس و هر افغان کې برای امر وطن با صداقت و نیت پاک مینویسد، اظهار نظر میکند برای ما مهم و آموزنده است و خداوند متعال آنها را ثواب و اجر نصیب خواهد کرد.
مشکل جناب دوکتور روستار تره کی در افاده های اکادمیک، علمی و عملي شان اینست که عمق و بعد آن از فهم و دید اولی و سطحی عده ای از ما بالاست. من برای برادر محترم نعیم بارز و بخشی از سوال کننده ها استماع چندین بار فرموده ها و نسخه های همه جانبه و عملی جناب روستار تره کی را سفارش میکنم. برای برادر نعیم بارز ګفتنی دارم که در عمق مصالحه باید دقت کرد. مصالحه بصورت حتمی قبول نسخه ها و راه کردهای مقابل و یا ګروه دیګر نیست. مصالحه تفاهم و تفاهم سیاسی بر قواعد زندګی مشترک در خانۀ مشترک است. توافق براین است که مشروعیت حاکمیت از مردم بر میخزد. مردم افغانستان مسلمان اند و انتخاب خود را دارند. نسخه های حرکت طالبان در سالهای ۹۰ برای من قابل قبول نیست اما مصالحه الترنانیف ندارد. برادر نعیم بارز بم ‍ګذاري های کور و کر را با دین اسلام دریک خط آوردند. باز هم خطا.‍
ضرورت است ‍ګفتني های جناب تره ‍کې را بدقت درک کرد.
در مورد باید ګفت که آزادی یک امر نسبی است. ما جزیرهء جدا از جهان نیستیم. اګر یک کشور جهان تمام بودیجهء خود را بخاطر دفاع خویش هم مصرف کند از خود مستقل دفاع کرده نخواهد توانست. مابه سیستم های دفاع دسته جمعی تعریف شده ضرورت داریم.
به فهم من امریکا - حزب دیموکرات و آقای بارک اوبامه خواهان پای‍ګاه نظامی در افغانستان نیستند اما سیاسیت حرکت در حدود و چوکات امکانات است. قصر سفید هم ازین قاعده خارج نیست. مصالح، منافع، تایمنګ و اینکه کې در چې منافع و مصالح مشترک دارد تعیین کننده است. این برخورد به ذات خود بد هم نیست. اما مهم اینست که برای یک افغان باید بطور همیش منافع و مصالح کشور و مردمش در خط اول و معیار اولی و اساسی باشد.
به فهم من جناب حامد کرزی مسألۀ پایګاه نظامی را برای فشار علیه مخالفین، استقرار نظام خویش و.... بکار میبرد. تلاش عمده تهدید و فشار به جانب مقابل که به مصالحه و به مذاکره حاضر شوند. این بدین معنی نیست که عده ای در داخل و خارج افغانستان واقعاً در افغانستان پای‍ګاه نظامی نمی خواهند.
و اما مقاومت و شرارت و جنبش ملی و غیر ملي: در زندګی کوتاه خود دیدیم که این اصطلاحات به کی و چګونه استعمال شد. اینکه کی از شرارت به جنبش مقاومت تغییر مقام میکند و یا هم در همان شرارت و یاغی ګری باقی میماند قبل از همه به خود همان سازمان و حرکت، شعار ها و اعمال شان مربوط است. مردم چشم و ګوش، عقل و منطق دارند و میدانند کی در کدام حالت چه کرد و چی میکند و قضاوت تاریخ سخت بی رحم هم است.
مردم ما قضاوت سلیم دارند که به سمپتی های انتی پتی های شخصی ما چندان ارتباط هم ندارد. بمباردمان کور و کر، بم ګذاری کور و کر، مکتب سوختاندن، معلم و معارف را مخالف بودن ، خشک و بدون حکمت مسایل و قضایای دینی را خشک تطبیق کردن، بنام افغانستان کمک آوردن و آنرا واپس به حساب های شخصی انتفال دادن، ادارهء بی کفایت را یک سلسله عوامل خارج از امکانات توجیه کردن و امثال آن دهها مطلب است که درین بخش قابل دقت است و مردم را نباید کم ګرفت. مردم خود قضاوت میکنند و میدانند که کی ها خدمت ګاران و کی ها خائنین و فریب کاران اند. در حرکت مخالفین مسلح و غیر مسلح دولت حاکم! افغانستان از شیر ګرفته تا روبا تا ګرګدن و تا ... همه وجود دارند. هر کثافت را نمیتوان خدمت ګار و هر مخالف دولت را نمیتوان خائن ګفت. درین راستا دقت و خون سردی بکار است تا چګونه عده ای از افغانهای که مصروف خدمت به اجنبی و پاکستان و دیګر مراجع ضد افغانی قرار ګرفته اند در صف خدمت به وطن بسیج کرد. چګونه نیرو های ملی و وطن خواه کارهای خویش را هماهنګ و منظم سازمان دهی کنند و درین مرحله مردم خود را ازین میدان مسابقۀ دیګران خارج و به زندگی متمدن و نورمال سوق داد؟.
این است هدف و رسالت. درین راستا به ګذشته باقی ماندن، پیش داوری و تعصب و ... جایی را نمی ګیرد. باید هوشیار و هدفمند به صورت پیګیر به خاطر خدمت همه افراد و اولاد صالح وطن را بسیج و درین راستا ادای رسالت کرد. مواضع در مورد پایګاه نظامي به اساس منافع است. کسانيکه در موجودیت امریکا بقای خود را میبنند به بقاي شان خوش و کسانیکه در بقای شان برای خود خطر می بینند به بقای شان خوش نیستند.
ګفتنی های زیاد اما بیائید آنچه را بگوئیم و کوشش کنیم که منطق داشته، عینی، عملی و ممکن باشد و غیر از منطق ما منطق سلیم شنونده هم آنرا قبول کرده بتواند. در غیر آن وقت خود و دیګران را ضایع کرده و به جای نمیرسیم.
تشکر


اسم: ډاکټر خسرو سنګروال    محل سکونت: کابل    تاریخ: 05.05.2011


د ستراتیژیک تړون پریکړه باید د څه پر بنسټ وشي


اسم: پیر بابر    محل سکونت: کابل     تاریخ: 03.05.2011

من صحبت های دانشمندان گرامی کشور شاغلی ولی احمد نوری، شاغلی استاد روستار تره کی و شاغلی نعیم بارز و سوالات صورت گرفته را طی میز مدور به گرانندگی محترم عارف عباسی شنیدم
میخواهم در رابطه با صحبت های استاد محترم تره کی چند نکته عرض کنم:
اول: استاد تره کی طوریکه برای همه واضح است متخصص علوم حقوق و از جمله حقوق بین المللی است و موضوعات را از نگاه حقوقی و قانونی مطرح میکند.
من میخواهم چند نکته از سخنان عالمانه و دانشمندانه شانرا که به نظر من هیچکس نباید با آنها مخالفت داشته باشد ذکر کنم:
آیا واقعاً بعد از دخول قوای ناتو و بخصوص امریکا تحریکات و اختلافات قومی، لسانی و سمتی با استفاده و بوسیله یکعده فروخته شده و جاهل دامن زده نشده است؟
آیا گروه های ناقض حقوق بشر، جنایتکاران جنگی چون شورای دزدان مسعودوف، وحدت، اتحاد، حرکت، جنگ سالاران محلی، متجاوزین به ناموس، مال و منال مردم، مافیای زمین و مواد مخدر...از زمان سقوط رژیم خونخوار طالبان تاکنون زیادترین نفع رااز حضور قوای بیگانه و بخصوص امریکا نبرده اند؟
آیاانتخابات ولسی جرگه به تقصیر مداخلات بیگانگان و بخصوص امریکا به یک انتخابات فرمایشی مبدل نگردید؟ مگر کی این ولسی جرگه را ملی میداند وقتی اکثریت اعضای آن با تهدید، زور، فریب، تقلب و دامن زدن به مسایل قومی و لسانی به آن راه پیدا کرده اند؟ مگر آیا کسی میتواند انکار کند که در بغلان، بلخ، غزنی، تخار، کندز، سمنگان، فاریاب، سر پل...پشتونها بوسیله گروه های مسلح قومندانان و جنگسالاران محل از دادن رای و حتی رفتن به مراکز رای دهی محروم شده اند و نتیجتا از تمام این ولایات یا هیچ پشتون انتخاب نشده است و یا هم اگر شده است یکی دو نفر بیش نیست که نسبت به انتخابات قبلی ولسی جرگه 99 فیصد کمتر اند؟ اینرا من بخاطری میگویم که این مسایل قومی بوسیله دشمنان افغانستان و بوسیله آنانیکه میخواستند تعادل قومی را برهم زنند سازماندهی شده و عملی گردید.
لطفا به ارتباط همین مسأله مقالۀ ذیل را که وال ستریت ژورنال گرفته شده مطالعه کنید - متأسفانه به پشتو یا دری ترجمه نشده و به انگلیسی است.
http://www.afghanistannews.net/story/772143/ht/Ethnic-militias-fuelling-tensions-in-NorthAfghanistan
محترم روستار تره کی میگویند که گروه های درگیر همه از بیرون حمایت میشوند. این هم کاملا درست است.
هم اردوی به اصطلاح ملی افغان و هم طالبان گروه های ملی نیستند بلکه دست نشانده های پنجابی های پاکستان، امریکا و جنگسالاران اند که برخورد اخیر لوی درستیز با معاون اول وزارت دفاع که اخیر یک شورای نظاری باند مسعودوف است - در داخل وزارت، یکی از مثال های برای ثبوت ادعای بالایی من به شمار میرود.
استاد محترم تره کی مسأله پایگاه نظامی را از موضع قوی و ملی مطرح میکنند و قرارداد بین المللی ایجاد مراکز یا پایگاه های نظامی یک کشور را در کشور دیگر مثال میاورند.
این هم نباید با مخالفت هیچکس مواجه شود.
در پیام چند هفته قبلی خود من عرض کرده بودم که:
امریکا باید به بمباری قرا و قصبات افغان خاتمه دهد و بجای آن کمپ های تربیوی، مدارس تروریستی، مراکز امن و حامیان و تمویل کنندگان تروریستها، طالبان و القاعده را در پاکستان بخصوص در بلوچستان و پشتونستان اشغالی نابود و ویران کند.
امریکا نباید با جنایتکاران جنگی، خائنان ملی، ناقضین حقوق بشر، متجاوزین به ناموس، مال و منال مردم افغانستان که اکنون بحیث مارشال، معاونین رئیس جمهور، وکلای ولسی جرگه و مشرانو جرگه، والیان، وزرا، جنرالان در تحت حمایه مستقیم امریکا به زندگی شرم آور شان ادامه داده و آزادی ها، حقوق مردم بیگناه مارا زیر پا میکنند، همکاری و معامله کند.

تا زمانیکه دو مسألۀ مهم فوق عملی نشود از مراکز یا پایگاه های نظامی امریکا مانند حضور ده سال گذشته آن باز هم پاکستان، ملاهای ایران از طریق نوکران حلقه بگوش شان و جنایتکاران، جنگسالاران، مافیای زمین و مواد مخدر، متجاوزین به ناموس، مال و منال مردم کشور سود خواهند برد نه ملت افغان
پس حرف های استاد محترم تره کی در این زمینه هم باید درک شده و برای هر یک ما باید قابل قبول باشد.
یگانه مسأله را که من از صحبت های استاد محترم درست درک نکردم و شاید هم به علت کمبود وقت نتوانستند تمام جزئیات آنرا روشن سازند، مسألۀ رفراندم بود.
به نظر من تا زمانیکه امریکا و کشور های مهاجم که مسؤول وضع فعلی اند و به بهانه مبارزه با تروریزم قرا و قصبات افغانها را بمبارد کرده و میکنند تضمین ندهند و مداخله کشور های بیگانه بخصوص پنجابی ها را متوقف نسازند، رفراندم در شرایط فعلی و یا شرایط مشابه به امروز مانند انتخابات ولسی جرگه خواهد بود که بازهم تهدید، تقلب، فریب، پول، تحریکات قومی و لسانی نتیجه آنرا تعیین خواهد کرد.

وسلام


اسم: شریف بهاند   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 03.05.2011



د پوځي اډو د جوړولو اړتیا او د هغو موخې
دریمه برخه


اسم: کریم پوپل   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 03.05.2011



ستراتیژی کوتاه مدت و درازمدت اضلاح متحدۀ امریکا در قبال افغانستان و منطقه

با شنیدن خبر خروج قوای امریکا و ناتو از افغانستان هر افغان در تفکر فرو میرود که بعد از خروج آنها چه خواهد شد یعنی نوید چندان خوبی نخواهد بود.
افغانستان که هنوز از لحاظ تجیهزات دفاعی ضعیف میباشد پس از خروج قوای بین المللی و امریکا، طالبان وهمسایه های خونخوار و طماع چه آفتی بالای این کشور خواهند آورد. جان هزارها افغان بنام مزدوران امریکایی در خطر خواهد افتاد. حکومت آیندۀ افغانستان را یک نظام متحجر طالبی یا جهادی با کشت و خون و چپاولگری تشکیل خواهد داد، که مردم حق دارند از آن در هراس باشند.
افغانستان در طول تاریخ، با داشتن دولت های قوی و قوای مسلح ملی استعداد قدرت دفاعی خود را داشته است.
اگر به نقشۀ دنیا نظر اندازیم افغانستان یگانه کشوریست که همسایه های توطئه گر و تشنه بخون افغان دارد. همین اکنون گلبدین تحت فرمان ایران و طالبان تحت فرمان پاکستان فعالیت مینمایند.
افراد این دو گروپ، بیگناه ترین باشندگان این وطن را به فجیع ترین حالت از بین میبرند. باز هم اگر تاریخ افغانستان را مرور نماییم، قبل از سلطنت امیر عبدالرحمن خان و پادشاهی محمدنادرشاه در افغانستان حکومت مرکزی وجود نداشته و در سراسر این سرزمین نظام های ملوک الطوایفی و امیر نشین ها حکمفرا بوده است.
ولی با یک زعامت درست و با دسپلین در زمان امیر عبدالرحمن خان همین ملت با تحرک و وحدت ملی توانست یک حکومت واحد و قوی را تشکیل دهد. دلیل عمدۀ آن وحدت ملی جبری با یک دسپلین قوی بوده. با یک فرقیکه در آنزمان همسایه ها چنین مزدوران وغلامان افغانی حلقه بگوش در وطن ما نداشتند.
و از جانبی تفاوق سلاح هم با همسایه ها مثل امروز وجود نداشت.
اینکه چگونه دولت های افغانستان تا سالهای 1990 توانستند در برابر مداخلات همسایه ها مقاومت نمایند آنست که کشور ما دارای یک اردوی قوی، مجهز و جنگی بود.
به یک سخن چون افغانستان فعلی به دلایل مختلف بعد از این همه نابسامانی های سی سال اخیر قدرت دفاعی اش را از دست داده است و فعلا ً استعداد دفاع کشور را در برابر مداخلات و حتی حملات احتمالی همسایه ها را ندارد، داشتن یک حامی قوی آنهم دور از منطقه اش یعنی امریکا و بودن پایگاه های نظامی او (چه خوب و چه بد) ضرور است.
با احترام
کریم پوپل


اسم: محمد داود مومند    محل سکونت: امریکا    تاریخ: 01.05.2011



پياوړي او نامتو شاعر جهاني ته زما عرايض


اسم: 8 صبح   محل سکونت: کابل    تاریخ: 25.04.2011

افغانستان نباید در دام پاکستان سقوط کند

همزمان با افزایش تشنج ‌ها میان پاکستان و امریکا، تحلیلگران می‌ گویند پاکستان هیچ تغییری در سیاست خود در قبال افغانستان نداده و تشنج ‌هایی که حالا میان واشنگتن و اسلام‌آباد به وجود آمده، ناشی از خواست ‌ها و امتیازگیری ‌های پاکستان در رابطه به روابط درازمدت استراتژیک افغانستان ـ امریکا و مذاکره با طالبان است.

به باور تحلیلگران حالا که افغانستان در پی روابط درازمدت با امریکاست، پاکستان می‌ خواهد در این راستا اخلال ایجاد کند زیرا چنین روابطی از دید استراتژیست‌ های پاکستانی، به ضرر پاکستان تمام خواهد شد. آگاهان می ‌گویند افغانستان نباید شانسی را که در مورد ایجاد روابط درازمدت با امریکا به دست آورده از دست دهد و در دامی که پاکستانی ‌ها گسترده‌اند، سقوط نماید.


از نظر آگاهان مسایل سیاسی، خواست پاکستان در شرایط کنونی، ایجاد یک حکومت طالبانی در افغانستان است تا از این طریق تسلط کامل خود بر کشور را که از طریق ایجاد یک حکومت دست‌ نشانده پاکستان به ‌دست می ‌آید، حفظ کند. داکتر داوود مرادیان، متخصص مسایل بین‌المللی به این باور است که در نظر پاکستانی‌ها در مورد افغانستان هیچ تغییری نسبت به دهه هشتاد به وجود نیامده است. مرادیان با استناد به گفته ‌‌های یکی از جنرالان پاکستانی می‌ گوید عملکرد استراتژیست ‌های پاکستان در مورد افغانستان هیچ تغییری نکرده زیرا در آن زمان افغانستان، اتحاد شوروی و پاکستان، سه ضلع جنگ بودند و حالا تنها تغییری که به وجود آمده امریکا، جایگزین شوروی در مثلث جنگ شده است.


مرادیان می ‌گوید استراتژیست ‌های پاکستانی وجود یک افغانستان قوی و قدرتمند را برای خود شان یک تهدید جدی تلقی می‌ کنند: به همین دلیل سیاستی که در دهه هشتاد داشتند حالا هم همان سیاست را تعقیب می‌کنند و همان ‌طور که روس‌ها از افغانستان بیرون شدند، پاکستان مصمم است که امریکایی ‌ها هم از افغانستان بیرون شوند. به باور آقای مرادیان تغییری که حالا به وجود آمده این است که جامعه جهانی به این نتیجه رسیده که تشنج ‌های کنونی با پاکستان ناشی از مسایل خورد و کوچک نیست بلکه این تشنج ‌ها در اهداف استراتژیک پاکستان ریشه دارد.


به گفته آقای مرادیان در حال حاضر افغانستان دارای روابط استراتژیک با امریکاست در حالی که پاکستان در تلاش به وجود آوردن اصطکاک در این روابط است: این نیاز به هوشیاری ما دارد تا به دامی که پاکستانی ‌ها برای ما چیده‌اند سقوط نکنیم. با آنهم مرادیان می‌ گوید افغانستان به سیاست تشنج ‌زدایی منطقه‌ای نیاز دارد ولی به گفته او هنوز هم جایگاه افغانستان به عنوان عمق استراتژیک از نظر پاکستان پا برجاست.


در همین حال عمر شریفی، تحلیلگر مسایل سیاسی می‌ گوید تمام تشنج ‌هایی که اکنون میان پاکستان و امریکا وجود دارد، با مسایل افغانستان در ارتباط است. به گفته آقای شریفی این تشنج ‌ها در حالی بالا گرفته که یک معامله بزرگ در افغانستان در حال شکل گرفتن است. شریفی این تشنج ‌ها را نوعی چانه زدن از سوی پاکستانی‌ها می ‌داند. او می‌ گوید پاکستان به این نکته معتقد شده که به‌ خاطر تامین خواست ‌های خود در افغانستان، به چنین چانه‌ زنی‌هایی نیاز دارد. او می ‌گوید پاکستان زمانی که بارک اوباما استراتژی خود در مورد افغانستان را تدوین می‌ کرد نیز اقدامات مشابهی را روی دست گرفت.


به گفته آقای شریفی تمام این تشنج ‌ها ناشی از خواست‌ ها و امتیاز هایی است که پاکستان می ‌خواهد از امریکا بگیرد. او می‌ گوید پاکستان خواست ‌های خود را مطرح کرده و حالا در پی به ‌دست آوردن آنهاست. شریفی می‌ گوید: تهدید به قطع ارتباط و تهدید از طریق مظاهرات تصنعی که در پشاور به راه‌ انداخته شد، بخشی از چانه‌ زنی ‌ها و تحت فشار گذاشتن جامعه جهانی در افغانستان است. شریفی به این باور است که هرگاه افغانستان در مراحل حساسی قرار می ‌گیرد، پاکستان از چنین فشار هایی استفاده می ‌کند زیرا به گفته او حالا مساله مذاکره با طالبان و روابط درازمدت افغانستان و امریکا مطرح است. او می ‌گوید تمام تلاش پاکستان این است که در این شرایط امتیازگیری کند زیرا پاکستان خواستار ایجاد حکومت طالبانی در افغانستان و تسلط بر کشور می ‌باشد.


در همین حال شماری از تحلیلگران می ‌گویند رییس جمهور کرزی با استفاده از تشنج ‌ها میان اسلام‌آباد و واشنگتن، در تلاش نزدیکی روابط با پاکستان و جلب همکاری پاکستانی‌ها در مذاکره با طالبان است. ولی آقای شریفی می‌گوید تاکنون هیچ نشانه ‌ای از ابتکار دولت افغانستان و امتیازگیری مقامات کشور، از وضعیت موجود میان پاکستان و امریکا وجود ندارد. شریفی می‌گوید به نحوی تلاش ‌هایی وجود دارد تا پاکستان نتواند پروسه مذاکره با طالبان را سبوتاژ کند.


اسم: رحمت آریا   محل سکونت: کانادا    تاریخ: 23.04.2011


افغانستان :
د ستراتېژیکو همکاریو د تړون د شونې اعلامیې شننه
لیکوال : بروس ریچاردسن
ژباړه :رحمت آریا


اسم: م ، نعیم بارز    محل سکونت: پاریس     تاریخ: 23.04.2011


جواب انتقاد محترم حکیم نعیم در مسألۀ پایگاه


اسم: کاندید اکادمیسین سیستانی   محل سکونت: سویدن    تاریخ: 23.04.2011


نقش پاکستان در بازی بزرگ جدید


اسم: پیر بابر   محل سکونت: کابل    تاریخ: 22.04.2011


جنگ بر علیه تروریزم به علتی در افغانستان تا کنون نتیجه مثبت نداده است که مراکز تروریستی بخصوص در پشتونخواه و بلوچستان اشغالی مورد هدف قرار نگرفته است. اگر این مراکز نابود شوند در صورت موجودیت پایگاه نظامی امریکا در افغانستان، افغانها خواهند توانست قابلیت نظامی شانرا مانند کشور های دیگر چون ترکیه، البانیا، قطر، بحرین...و کشورهای غیر اسلامی بالا برده و گروه های شر انداز داخلی را محو کند. بزرگترین خطر فعلا از طرف گروه هایی متوجه کشور ماست که در دو کشور همسایه ایران ولی بصورت وسیع پاکستان مراکز تربیوِی، پناهگاه ها، تمویل کنندگان و حامیان دارند.

سخنان اخیر لوی درستیز قوای مسلح امریکا جنرال مایک مولن در مورد حمایه آی اس آی و فوج پاکستان از تروریستها نشاندهنده آنست که حوصلۀ امریکا هم بپایان رسیده است و اینرا باید به فال نیک گرفت.
آتشی را که پنجابی های بی هویت با استفاده از گروه های افراطی اسلامی و در حقیقت بااستفاده از دین مقدس اسلام در کشور ما افروخته اند انشاءالله که سرخور شان خواهد شد.

هند اکنون بهترین دوست امریکا است. هند کبیر منافع مشترک با امریکا دارد و از اینرو خطری برای امریکا به شمار نمیرود. در این زمینه سیاست انگلستان قابل توجه است که سفر اخیر کامرون صدراعظم برتانیه به پاکستان نشان دهندۀ برخورد دو گانگی انگلستان و امریکا در منطقه است. بلی، انگلستان هنوز هم در موجودیت کشور مصنوعی پاکستان که بعد از جنگ دوم جهانی با تقسیم هند و بخشی از افغانستان ایجاد کرده است، منافع خودرا میبیند ولی امریکا جنین نیست.

برعکس امریکا با تحکیم هر روز دوستی با هند کبیر دوست تاریخی افغانستان نشان میدهد که دیگر به کشور مصنوعی چون پاکستان ضرورت نیست.

پاکستان مولود جنگ سرد است و زمانی به وجود آمد که استقلال هند حتمی بود و در برابر شوروی سابق و موجودیت کشور مستقل افغانها که آرزوی پیوستن به پیمان های نظامی غربی را نداشت، امریکا و انگلستان به یک کشور مصنوعی چون دولت پنجابی ها ضرورت پیدا کردند

امروز جنگ سرد ختم شده است و افغانستان دیگر آن افغانستان قرن نزده یا دشمن انگلستان نیست، شوروی وجود ندارد که افغانستان به علت حفظ تعادل بخواهد پایگاه نظامی امریکا یا غربی هارا رد کند و غیره از اینرو ضرورت به موجودیت یک کشور مصنوعی بنام پاکستان دیگر نه تنها وجود ندارد بلکه بر عکس موجودیت این کشور مصنوعی بدون اساس تاریخی، حقوقی و قانونی تروریزم بین المللی را دامن زده و درد سر بزرگی برای امریکا فراهم کرده است.

برای شناخت پاکستان نکات ذیل را باید در نظر گرفت:

-- تهداب پاکستان بر اساس بنیادگرایی اسلامی گذاشته شده است. این کشور مصنوعی و بی هویت در حقیقت به دور از ارزش های اسلامی تشکیل شده است، چه هیچ حرکت این مملکت به یک کشور اسلامی نمی ماند.
-- پنجابی ها ازین رو از مذهب به حیث یک وسیله برای بقا و برای سیاست خارجی از جمله برای داشتن تاثیر و بی ثبات ساختن افغانستان و کشمیر استفاده میکند.

-- تداوم جنگ سی ساله در افغانستان و برهم زدن ثبات در کشمیر برای قشر حاکم پاکستان بزرگترین منابع و منافع مالی برابر میکند که در صورت ختم جنگ از لحاط مالی کاملا ً ورشکسته میشود.

-- این کشور در جهت تعیین هویت خویش با مشکلات بزرگ مواجه است و از همین رو در مناقشه دوامدار با هند کبیر قرار دارد. یگانه راه ختم این مشکل و برای اینکه هویت از بین رفته سند و پنجاب احیا شود همانا دوباره یکجا شدن با هند است که قشر حاکمه با استفاده از جنگ و ترور از این پروسۀ طبیعی جلوگیری میکند و برای اینکه به اصطلاح خودشان بیلانس قدرت را حفظ کنند از روابط دوستانه و طبیعی دو کشور و دو دوست تاریخی هند و افغانستان جلوگیری میکند.

بعد از تشکیل دولت مستقل بنگلدیش، موجودیت کشمیر بحیث یک ایالت هند، رشد نفوس مسلمانان در خود هند، پنجابی های کثیف میدانند که اساس ایجاد کشور پاکستان که اسلام و تیوری دو ملیت هندو و مسلمان بوده است برهم خورده است و دیگر هیچکس به این مسأله توجه ندارد. از همین رو نامگذاری راکت های پس لگد دار شانرا به نامهای غزنوی، غوری و ابدالی نسبت از دست دادن کامل هویت و تیوری مذهب روی دست گرفتند.

نسبت قد علم کردن دوبارۀ افغانستان بحیث پل ارتباطی - اقتصادی آسیای مرکزی و جنوب آسیا به علت موقعیت ستراتیژیک آن، که افغانها از آن منفعت های بزرگ مالی بدست خواهند آورد، پنجابی ها با تلاش های مذبوحانه با استفاده از تروریزم و نوکران شان میخواهند که این منافع به لعنت آباد(اسلام آباد) تعلق بیگیرد.

با در نظر داشت مطالب فوق آیا کدام کشور میتواند در صلح و ثبات با چنین یک همسایه غیر طبیعی و مصنوعی و تحمیل شده زندگی کند؟
این اگر هند باشد یا افغانستان؟

در یک کلمه در شرایط کنونی روابط حسنه با افغانستان تاریخی و مستقل برای امریکا میلیون مراتبه بیشتر از روابط با پاکستان مصنوعی و حتی ایران، پرمنفعت است که ما افغانها هم باید از آن بصورت وسیع برای منافع ملی خود سود ببریم

بلاخره موجودیت پایگاه یا پایگاه ها یا مراکز نظامی امریکا در افغانستان عزیر ما نباید به هیچوجه به معنی اشغال قلمداد شود.

اگر چنین باشد پس ترکیه، بحرین، البانیه، قطر و خاصتاً عربستان سعودی (گهوارۀ اسلام) و کشور های غیر اسلامی مثل جاپان، کوریا، آلمان و ... و... و... و صد ها کشور دیگر که پایگاه ها و مراکز نظامی امریکا در آن موجود است هم بابد کشور های اشغال شده و بدون استقلال گفته شوند

وسلام


اسم: انجنیر فضل احمد افغان   محل سکونت: کانادا    تاریخ: 21.04.2011

هموطنان عزیز و گرانقدر با تقدیم سلامهای آگنده از محبت و احترام قلبی که به نظریات مثبت و منفی همه دانشمندان دلسوز و بادرد هم میهنم دارم میخواهم به تائید فرمایشات جناب فاضل و دانشمند محترم حکیم نعیم یکبار دیگر بنا بر مسؤلیت تاریخی ام در این مقطع زمانی و اینکه ویب سایت وزین افغان جرمن آنلاین زمینه ابراز نظر را در مورد موضوع بس مهم و حیاتی ملی که عبارت از ساختمان پایگاه های نظامی امریکا تحت عنوان قرارداد ستراتژیکی میباشد برای ما مساعد نموده ذیلآ ابراز نظر نمایم.
1- اگر هدف از ساختمان پایگاه های نظامی برای مبارزه بر ضد القاعده و تروریزم بین المللی باشد باید عرض شد که جنگ با تروریزم جنگ تمام اعیار بین دو قدرت نظامی تمام اعیار نیست بلکه یکطرف یک قدرت نظامی و بطرف مقابل تروریستها و جنگجویان گورالیائی و یا چریکی میباشند که متأسفانه تا حال در جهان مؤفقیت چشمگیری در مقابل جنگ چریکی نبوده. یعنی موجودیت پایگاه ها در مقابل اعمال ضد انسانی و بشری تروریستانیکه در کمرهای خود مواد منفجره را بسته و یا در عراده جات جابجا میکنند و در داخل شهر ها و دهات خود را منفجر میسازند پایگاه های نظامی چه کمک کرده میتواند و یا چطور از آنها جلو گیری میکنند.
2-امریکا هیچگاه در جنگهای داخلی مداخله نمیکند بلکه اگر بخواهد برای رسیدن اهداف خود جنگهای داخلی را در موجودیت پایگاه های نظامی دامن میزند و یکی از اندیشه های من همین است که در نبود دولت قوی مرکزی و حاکمیت قانون در سراسر کشور خداناخواسته در موجودیت جنگسالاران و ناقضین حقوق بشر که فعلآ در آغوش امریکا میباشند و امریکا در ده سال گذشته از آنها حمایت نموده با موجودیت پایگاه های نظامی خود جنگهای داخلی را دامن زند و کشور عزیز ما را به قطعات کوچک تجزیه نمایند.
3-اگر چنین تصور باشد که امریکا مانع مداخلات نظامی پاکستان و ایران به افغانستان میشود تصور من اینست که بنابر موجودیت پاکستان در همسایگی هندوستان برای امریکا و انگلستان بسیار با اهمیت تر نسبت به افغانستان میباشد چه آی-اس- آی پاکستان و سی-آی-ای امریکا از سالهای 1950 به اینطرف معاهدات همکاری و تبادله معلوماتهای استخباراتی و همکاری نظانی دارند لهذا پاکستان بادوستی و همکاری استخباراتی و نظامی که با امریکا دارد و امریکا گاو شیری پاکستان است چه پایگاه نظامی امریکا باشد و یا نباشد هیچگاه بدون استشاره امریکا جرئت تجاوز نظامی را بر افغانستان نمیتواند.
و اگر هدف از جلوگیری از تجاوز نظامی ایران بر افغانستان باشد در آنصورت در صورت موجودیت پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان امریکا توسط اجیران خریده شده خود در سرحدات بین افغانستان و ایران عملیات تحریک آمیز را براه می اندازد تا ایران مجبور به مداخله نظامی شده و امریکا فوری با بلند نمودن سرو صدای مداخله ایران در افغانستان با صدور فطعنامه ای از شورای امنیت بنام دفاع از خود و افغانستان جنگ را به خون ملت مظلوم افغان آغاز و به هدف نهای خود که دسترسی به پطرول ایران باشد مؤفق شود.
4-افغانستان فعلآ نه تنها در اشغال نظامی قرار دارد و بعد از عقد معاهده ستراتژیکی برای ساختمان پایگاه های نظامی اشغال برای دراز مدت قانونی و در جاهای مختلف کشور مستقر خواهد شد. در اینجا سوال وارد میشود که در نبود یک دولت قوی مرکزی مستقل و نبود حاکمیت قانون سرتاسری در کشور, پایگاه های نظامی امریکا برای نجات اشغال فرهنگی , سیاسی, اقتصادی و حتی مسائل اجتماعی افغانستان از قید همسایگان مخصوصآ پاکستان که روابط دوستانه با امریکا دارد و خواهد داشت و نیز ایران چه کمک خواهد کرد؟
5-اگر امریکا در پشت پرده با دولتهای چین, فدراسیون روسیه و دولت پاکستان به ساختمان پایگاه های نظامی شان در افغانستان به بعضی توافقات یعنی دادن بعضی امتیازات که بر ضد منافع ملی افغانستان باشد رسیده باشند در آنصورت چه خواهد شد.؟ آیا انگلیها با امضاه خط سیاه دیورند قسمتهای از افغانستان را در ماورای دریای آمو بدون گذاشتن احترام به ملت افغان به روسیه تزاری واگذار نشد؟.
به عقیدۀ بندۀ عاجز ما باید به دولت امریکا قناعت بدهیم که ساختمان پایگاه ها نه به نفع امریکا است و نه به نفع افغانستان و منطقه بهتر خواهد بود که مشترکآ قبل از 2014 م برای ایجاد یک دولت قوی مرکزی مستقل در افغانستان یکپارچه که طرف قبول ملت نجیب افغان و جوامع جهانی باشد کار و صلح را برقرار نمایم.
فوقآ عرایض خود را به تائید نظریات قبلی ام و احترام قلبی به نظریات دانشمندان گرانقدر تقدیم داشتم


اسم: حکیم نعیم   محل سکونت: امریکا     تاریخ: 20.04.2011


پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان؟


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان     تاریخ: 19.04.2011


قسمتی از مصاحبه آقای مرادیان با دوچه ویله آلمان
که با موضوع پایگاه های نظامی امریکا ارتباط دارد


اسم: احمد سعیدی   محل سکونت: کابل    تاریخ: 19.04.2011


پایکاه های نظامی امریکا در افغانستان
با حضور پارلمان لویه جرگه راهیست برای مسؤولیت گریزی ارگ


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان     تاریخ: 18.04.2011

قابل توجه هموطنی که بنام احمد شاه وردک مطلبی را جهت نشر به این پورتال فرستاده است،
این مطلب به دلایل آتی از نشر باز ماند:
1- این نوشته همسطح و یا لااقل موازی به سطح نگارش های منتشر شده در این پورتال نبود؛
2- نگارش متذکره لبریز از کلمات رکیک و اهانت آمیز بود؛
3- نگارش متذکره حاوی کدام خلوص نیت به منافع افغانستان و مردم آن نبود؛
4- در اخیر هویت نگارنۀ این نوشته مشکوک و مستعار تشخیص شد.
بناءً در پورتال افغان جرمن آنلاین محلی برای نشر همچو نگارش ها دیده نشد.

با احترام

کمیتۀ نشراتی پورتال افغان جرمن آنلاین


اسم: شریف بهاند   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 17.04.2011


د پوځي اډو د جوړولو اړتیا او د هغو موخې
دوهمه برخه


اسم: نجیب منلی   محل سکونت: کابل    تاریخ: 16.04.2011


ستراتیژیک تړون : د قانون او ضرورتونو همغږي


اسم: Dr. K. Gharwal   محل سکونت: Vienna    تاریخ: 14.04.2011

It seem to me that the support of military bases started blind without any prerequisites, which mean that cheater Mr. Karzai and his killer and corrupted group can start the 2nd step for destruction of nation( all of us are giving them( those corrupted and killer) to play the same games as they are doing it now and they are then authorized through such support as real representative of nation!!

If we announced our support under existed condition then we will be seen from the nation at the same level like Mr. Karzai team.

Those slave elements see themselves as accepted ruler but it is not the case. Neighbour countries are interfering with courageous in Afghanistan because they have their paid and trained people in government, parliament and in Senat and all of them are backed up strongly by USA.

USA must stop blind bombing(guided by translators of killer and corrupted groups), USA must stop torturing, putting into jails and checking in wild style the houses of innocent people.
The preach of USA for right of self determination for other countries should have validity for Afghanistan too!!!

USA must go back honestly to its slogans as they announced in year 2001" we are bringing to the country peace, security, freedom, democracy, prosperity and eliminate the terrors" and start to get the hearts of nation and not of killer, robber, corrupted and sold people.

USA can realize its above made slogans in year 2001, if USA separate from those sold elements and let the nation to decide for its future.

USA is hated by nation at the present time because of its wild behaviors and cooperting with those mentioned elements. USA has to start its work to satisfy the nation, if USA change its strategy in honest way then the output of it will be positive for both countries, it means the country is then free of all type of mafias, the interfering of neighbour countries will stop, wahabi sheichs will see their staying in Afghanistan as their final destruction and the Taliban will disappear in natural way, if USA give up double game with Pkistan, if USA HAS TO GIVE TO PAKISTAN ORDER TO STOP SUPPORTING TALIBAN, THEN PAKISTAN WILL FOLLOW IMMEDIATELY SUCH GIVING INSTRUCTION.


if Afghanistan has its own government, parliament, Senat, then it is more worthful for both side to work on such matter( in first step for temporary military bases) and the nation
has to decide on it and nobody else!

In connection to this matter, please read the content of below link

http://larawbar.org/detail.php?id=26098&date=2011-04-14


اسم: پیر محمد بابر    محل سکونت: کابل    تاریخ: 14.04.2011

به دوام آنچه قبلا نوشته ام و به جواب آقای فضل احمد باید بگویم که پایگاه های نظامی امریکا تنها در کوریا ، جرمنی و جاپان نیست بلکه در یک تعداد زیاد کشور ها از جمهل مسلمان چون اندونیزیا، ترکیه، بحرین، کویت ، البانیا ، کوسوا ... موجود اند.

لطفا لینک های ذیل را باز کنید و معلومات تانرا در باره مراکز نظامی امریکا در نقاط و اکناف مختلف جهان بیشتر سازید


http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=5564


http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_United_States_Army_installations#Overseas

http://www.militarytravelzone.com/us-military-bases.html


برای ما و دولت افغان دو مسله مهم از همه باید مهمتر باشد:

- امریکا باید به بمباری قرا و قصبات افغان خاتمه دهد و به جای آن کمپ های تربیوی ، مدارس تروریستی، مراکز امن و حامیان و تمویل کنندگان تروریستها ، طالبان و القاعده را در چتلستان بخصوص در بلوچستان و پشتونستان اشغالی نابود و ویران کند

- امریکا نباید با جنایتکاران جنگی ، خائینان ملی ، ناقضین حقوق بشر ، متجاوزین به ناموس ،مال و منال مردم افغانستان که اکنون به حیث مارشال ، معاونین رئیس جمهور، وکلای ولسی جرگه و مشرانو جرگه ، والیان ، وزرا ، جنرالان در تحت حمایه مستقیم امریکا به زندگی شرم آور شان ادامه داده و آزادی ها ، حقوق مردم بیگناه ما را زیر پاه میکنند ، همکاری و معامله کند


اسم: انجنیر فضل احمد افغان   محل سکونت: کانا    تاریخ: 13.04.2011

هموطنان گرانقدر و میهندوست سلام.
در این فرصتیکه جناب آقای حامد کرزی بار دیگر زبان به تأسیس پایگاه های نظامی امریکا کشوده ناگزیرم بار دیگر بحضور هموطنان عزیز بسیار محترمانه عرض بدارم که مقایسۀ افغانستان با المان، جاپان و کوریا قابل مقایسه نیست چه سه کشور فوق الذکر بعد از جنگ چون قبل از جنگ دارای سطح دانش بلند از افغانستان امروزی بودند و دارای احزاب سیاسی با شعور در سطح ملی بودند و در آنجا اختلافات قومی, زبانی، منطقوی و مذهبی چون افغانستان نبود و از همه مهمتر در آن کشورها رهبران تنظیمی جنایتکاران، قومندانان جنایتکار و تفنگداران نابکار نبودند و بعد از جنگ نظامهای قوی مرکزی با قدرت نظامی قوی بودند.
اما در افغانستان بیسوادی، بیدانشی، فقر با بلندترین سطح در جهان است. ملت در تفرقه های قومی، مذهبی، منطقوی و زبانی دست به گریبان است. بنا بر موجودیت زور دارن و زر داران بی بند و بار و در عدم موجودیت دولت قوی مرکزی در حالت ملوک الطوایفی موجوده که احزاب سیاسی با شعور سرتاسری در کشور وجود ندارد اکثر اعضاء شورای ملی معاشخور اجنبیان اند و نیز رهبران تنظیم هایی که در لست ناقضین حقوق بشر اند و سرنوشت شان بدست امریکا میباشد آیا تصور نمیکنید که با تأسیس پایگاه های نظامی امریکا یعنی قدرت اشغالگر با تتمیع نمودن قومندانان و رهبران تنظیمی جنگهای داخلی را دامن بزند و در نتیجه مادر وطن عزیز مارا در مرحله اولی بنام فدراسیون افغانستان و سپس تجزیه کنند. قرار فوق اندیشه های حود را عرض نمودم خداوند کند که من در اشتباه باشم من از بارگاه خداوند آنچه را آرزو میکنم که در آن خیر ملت افغانستان یکپارچه باشد.
خدوند نگهدار همیهنان خداپرست و وطندوست ما باشد
با عرض حرمت


اسم: ډاکټر نبي مصداق   محل سکونت: امریکا     تاریخ: 13.04.2011


افغان ویاړلی تاریخ او امریکایي هډې؟


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 13.04.2011


جواب مخلصانه به محترم جناب آقای سدید


اسم: پیر بابر    محل سکونت: کابل     تاریخ: 12.04.2011

دوستان

پایگاه های نظامی امریکا از اوکیناوای جاپان تا بحرین و یونان، ایتالیا، فرانکفورت و شهرهای دیگر جرمنی، تا فلیپین، البانیا، قرغزستان .... و تا استفادۀ موقتی قوا و بحریۀ امریکا از مراکز نظامی کشور های مختلف یک واقعیت است و من شخصا در مورد حضور آنها در افغانستان کدام مشکلی ندارم و از روی مطالعۀ پایگاه های امریکا در کشور های دیگر آنرا به مفاد کشور میدانم.

اما من با یک مسأله مشکل بزرگ دارم و مطمئن هستم که اکثریت قریب به اتفاق افغانهای وطنپرست که وطن شانرا دوست دارند و به افغانیت شان افتخار دارند عین مشکل را دارند
و آن صداقت امریکا در مورد مبارزه بر علیه تروریزم، دفاع از حقوق بشر و دموکراسی است

ده سال گذشته نشان داد که امریکا به جای نابودی مراکز تروریستی و افراطیون مذهبی که اسلام و قران را به باد مسخره گرفته اند، اطفال بیگناه مارا به شهادت رسانده و خانه و کاشانه مردم مارا هدف قرار داده اند
در حالیکه یک طفل افغان هم میداند که مراکز تروریستی، پناهگاه های آنها، تمویل کنندگان و حامیان شان در افغانستان نه بلکه در کشور مصنوعی چتلستان است و پنجابی های متعفن پشتونخواه و بلوچستان اشغالی را به امن ترین مناطق برای تروریستها ولی خطرناکترین و وحشتناکترین مناطق برای بلوچهاو پشتونهای بیگناه مبدل کرده اند.
حالا سوال به پیش میاید که اگر اوضاع به همین شکل - حتی در صورت حضور پایگاه های نظامی امریکایی ها در کشور افغانها ادامه کند پس نفع ما افغانها از موجودیت آن در چه است ؟

آیاامریکا نمیگوید که هدف شان از موجودیت مراکز نظامی شان در افغانستان ختم تروریزم و افراطی گری اسلامی است؟
مسألۀ دیگر صداقت امریکا در مورد دیموکراسی و حقوق بشر است حالا ببینیم که در این زمینه در ده سال گذشته ملت افغان از موجودیت امریکا چه خیر دیده است؟
از ده سال موجودیت قوای امریکا در افغانستان فقط و فقط جنایتکاران جنگی، قاتلان ملت ما، متجاوزین به عزت و ناموس مردم بیگناه افغان تاکنون نفع برده اند.
از برکت موجودیت امریکا کسانی چون مارشال شلغم غلام فهیم، غلام خلیلی، غلام محقق، غلام سیاف، غلام بسم الله خان، سالنگی، غلام یونس قانونی، غلام عبدالله مربع، غلام عبدالخبیث حرام، غلام حفیظ منفور، غلام ظاهر قدیر ... به جای اینکه به خاطر خیانت و جنایت در مقابل ملت و وطن محکمه شده و روانه محبس شده و یا هم از حلقه دار آویزان شوند، معاونین ریاست جمهوری، وزیر، وکیل ولسی جرگه، جنرال و مارشال شده اند
از برکت موجودیت قوای امریکا در افغانستان یک جنایتکار و نابکار که از سال 1974 تا لحظه مردگش در خدمت دشمنان افغانستان از جمله پنجابی ها، ایرانی ها و بعدا روسها بود امروز به حیث قهرمان ملی اعلان گردیده و در سایه قهرمانی او تمام جنایتکاران و خائنین جمع شده اند
از برکت موجودیت قوای امریکا در افغانستان جنایتکاران جنگی و ملاهای خائن به سیاستمدار و تحلیل گر مبدل شده اند و تمام افتخارات افغانها را زیر سوال قرار میدهند.
همه این مشکلات و چهرۀ تمام این خائنان و جنایتکاران برای امریکایی های جنایتکار واضح و روشن است مداخلات پنجابی های متعفن و کثیف و آخوند های جنایتکار برای امریکایی ها واضح است امریکا خوب میداند که از مبارزات قهرمانانه افغانها دیگران و بخصوص دشمنان وطن و ملت افغان نفع بردند و بلاخره امریکا خوب میداند که افغانها در بین دو سنگ گیر مانده اند، از یکطرف جنایتکاران و خائنان داخلی و از طرف دیگر مداخلات دشمنان افغانها پنجابی های کثیف.
آیا از همین رو است که به جای دیموکراسی و حقوق بشر از ناقضان حقوق بشر و از دشمنان دیموکراسی در افغانستان دفاع کرده حتی برای آنها معاش و مدال میدهند


اسم: غلام حضرت عشرتی    محل سکونت: امریکا     تاریخ: 12.04.2011


پیامد های دادن پایکاۀ نظامی به ایالات متحدۀ امریکا
قسمت دوم


اسم: شریف بهاند   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 12.04.2011


د پوځي اډو د جوړولو اړتیا او د هغو موخې


اسم: ډاکټر نبي مصداق   محل سکونت: امریګا    تاریخ: 11.04.2011

ډاکټر نبي مصداق

افغان ویاړلی تاریخ او امریکایي هډې؟
د امریکا د یوه تن، سناتورګرهم، په افغانستان کې د هډو له جوړولو خبرو نه وروسته د افغانانو په منځ کې په دې موضع تود بحث روان دی. پدې هکله ځينو افغانانو ته داسې احساس پیدا شوی چې که امريکا ووځي داخلي دښمنان به مو په پاکستان او ایران خرڅ ک‌‌‌ړي .خو ددې ملکو بیرحمانه سلوک، زمونږ د خلکو او ګران افغانستان په مقابل کې، نن زمونږ ټول ملت دهغو پر ضد را پارولی دی۰ برسیره پر دې پاکستان نشي کولا ی چې په کراچې کې دمهاجرو، وزيرستان کې طالبانو اوبلوچستان آزادي غوښتونکو مخه ونیسي نو څنګه به وکولای شي چې د افغانستان په ۳۵ مليونو وګړو، چې تار او پود ېې اوس ورته معلوم شوی ځان تحميل کړي؟ په همدې ډول دايران خون خواره آخوندان چې دوه ملیونو مهاجرو افغانانو د هغوی بې رحمي او تعصب لیدلی او هم په متداوم ډول زمونږ افغانان چې د خوارې او غریبې لپاره هلته ځی په توپکو ولي او اعدامو ېې ، څنګه به وکولای شي چې په افغانستان خيټه واچوي؟ په داسې حال کې چې دا قاتل ،په نوم مسلمان رژیم، نه په داخل کې د خپلو خلکو ملاتړ لري اونه په باندې نې نړې کې کوم دوست.
افغانانو د تاريخ په اوږدو کې د سختو شرایتو په موجدیت سره سره خپله آزادي ساتلې او برسيره پردې چې اوس دې ملکو، په تيره بيا ایران ، ځينو خرڅ شؤ عناصرو باندې زيات مصرف کړی او کويي خو هغوی به ونشي کولای چې د ملت د قهر، د سيلاب مخه ونيسي. آیا زمونږ پلرونو او نیکونو، زمونږ د نړې په دې برخه کې ، برسیره د هغو بد خواه او دښمنو امپراتوریو په موجودیت سره ، ددوې په وخت او زمان کې، د ویاړه ډک ژوند نده کړی؟ آیا مونږ هغو ته خپله برلاسي نه ده ښودلې؟ که مونږ اوس ددې شرایتو په موجودیت سره په خپله ونشو کړای چې خپل ملک و ساتو نو حق ددې لرو چې دیوه ملت په صفت پاتې شو؟
تر اوسه ډیرو وروڼو او خويندوچې د امريکې دهډو په هکله ليکنې کړي د هغو ګټو او تاوانونو ته ېې ګوتې نيولې دي. هغه وروڼه او خويندې چې دداخلي اغتشاشونواو ګاونډيو هيوادو نه هيره لري، زړه نا زړه امريکې لپاره دهډو جوړول ضروري ګڼې او فکر کوي چې ممکن ګاونډي هيوادونه ورڅخه وهيريږي او کورنيوجنګونو ته هم د پای ټکی کيږدي. دبلې خوا نور چې د هډو سره مخالف دي وايي چې دا هډې همدا اوس شته او د کابل حکومت کوم مامور نشي کولای چې د بګرام، شين ډنډ، کندهار او دهدادي هډو ته بې له اجازې ورننه ؤځي، لکه چې درې کاله پخوا چې سپنتا د بهرنيو چارو وزير ؤ او د غاښو د تداوې لپاره غوښتل ېې چې بګرام ته ورننه وځي، له دروازې نه بيرته را وګرزول شو حال داچې يوه افغانه جلې چې امریکايي پاسپورټ ېې درلود، او دا قصه ېې ماته وکړه هغې ته د ننوتو کوم مشکل نو.
د هډو د جوړيدو مخالفين زياتوي چې د هغو په جوړيدو سره د موجوده داخلي ناراميو او د ګاونډيو هيوادو مخه نيول کيدای نشي، ځکه په دې برخه کې امریکا او ایطلافي ځواکونو ېې لس کاله وخت درلود څه ېې وکړل چې وروسته له دې ېې وکړي؟ بل حقيقت دادی چې امريکايان دا هډې دخپلو معلوماتو د ټولولو لپاره جوړوي نه زمونږ د پيره دارې لپاره. په هغو ملکو کې چې دوی د نورو امنيت په غاړه واخلي نو بيا مصارف ېې هم په هغو ملکواچوي. د مثال په ډول جاپان هر کال امريکې ته د چين او شمالي کوریا د هيرې له امله، د څلورو بليونونه زيات ډالر د ددوی د عسکرو او د هډو د نورو مصرفونو له امله ورکوي.

بل مهم حقيقت چې ورباندې ډير بحث ندی شوی د دايم لپاره ددې هډوغوښتنه ده. سوال دا دی چې آيا دا نسل چې د خپل حماقت او جهالت له امله دېې حالت ته راغلي چې د خپل ملک د یوې برخې په ورکولو سره غواړي د خپلو غلطيو مخه ونيسي، ددې حق لري چې د راتلونکو نسلونو لپاره تصميم ونيسي.؟ په جاپان کې ددوهمې نړۍ والې جګړې په پای کې د امريکې په هډو موافقه وشوه خو اوس ځوان نسل ېې مخالف دې او وروسته دسر اقتدارګوند ۶۰ کلن حکومت په دې بایلوده چې د یوه کوچني ګوند مشر په ټول ټاکنو کې وویل چې که هغوی په قدرت راشي دا هډې به ړنګې کړي. خلکو هغو ته راېې ورکړی، خو څرنګه چې هغوی دا وعده په ځای نشوه کړی، نو قدرت ېې د یوه کال په ننه کې بیرته له لاسه ورکړ.

بله موضع چې افغانانو ډیرې خبری ورباندې نه دي کړي هغه دا چې حامد کرځي شپږ کاله پخوا بوش حکومت ته ددې هډو د جوړیدو اسناد لاس ليک کړي دي. خو امريکایان د هغې تجربه نه چې ېې لري په دې تیرو کالونو کې زمينه برابروله تر څو دا اسناد، د ملت په نماینده ګانو لاس کړي. په دې کې شک نشته چې پدې قلابي پارلمان کې، چې د افغانستان اکثریت خلکو رد کړی ، هغو لاس درلود ترڅو داسې ډلې ټپلې په کې راټولې کړي چې د هډو د جوړیدو بیرغونه په پارلمان کې را پورته کړي. خو د ۵۲ په اسطلاح وکیلانو چې په اغلب ګومان ټول ېې ددې هډو طرفداران دي خوارکي کرزی ته ، ددې (پارلمان) د پرانستلو په شان، یوه معما ګرځیدلې چې د اختصاصي محکمې د رپوټ په خپریدو او یاهم ددې محکمې په ړنګیدو تصمیم ونيسي او که نه.
زما په اند دا هډې، بې له دې چې افغانان د مصر او نورو عربو ملکو په شان را وانه پاڅيګي، هرو مرو جوړيدونکې دي، ځکه پارلمان غړو ته څوک په ډالرو معاش ورکوي.‎؟ د اردو او پوليسو یؤلس بليونه ډالره بودجه څوک ورکوي؟ د حکومت دا بودجه چې د داود خان له وخته سل چنده زیاته شوې او بیا هم د لسو مليونو نه ډیر خلک د لوږې سره مخامخ دي د ملک د کومو محصولاتو او صادراتو له پیسو نه پوره کيږي؟ نو دوی به څرنګه وکولای شي د هغه چا خواهش ددې هډو په هکله، چې ددوې معاش ورکوي رد کړي؟
یواځینې لاره چې ممکن زمونږ د ملک ډیرو خواو ته د قبول وړ وي دادی چې له دې معاهدې نه د دایم ټکی ویستل شي او د لسو یا پنځه لسو نورو کالو لپاره ورته د دوام اجازه ورکړ شي.
روسانو ولې حفیظ الله امین ؤ وږلو او د خلقیانو په عوض ېې پرچمیان په قدرت راوستل؟ ځکه چې امین حاضر نه ؤ چې د شین ډنډ هواي دګر هغو ته تسلیم کړي. لکه چې په ۱۹۷۹ کې دخومیني طرفدارانو د امریکا سفارت ونیؤ او ډیپلو ماټان ېې یرغمل کړل نو روسان مطمین ؤ چې د نړیوال دوهم جنګ په شان امریکا به د ایران جنوب ونیسي او روسان به ېې شمال. څرنګه چې دوی په کابل کې خپل کمونستي حکومت تینګ کړی ؤ نو ورته آسانه به وي چې برسیره په شمال د ختیځ له لورې هم په ایران ورشي او ددې لپاره ېې شینډنډ ته ضرورت درلود خو امین ورته وویل چې ملت به د خپلې خاورې یو انچ هم بل چاته و نه مني.
د هډو د جوړیدو ځینې ملاتړي تشویسش لري چې دبهرنیو ځواکونو به وتلو سره به داخلي مخالفتونه اوج ته ورسیږي او که هډې دلته وي مخه به ېې ونیول شي. آیا په دې لسو کالو ګې د زرهاو خارجي عسکرو او قراردادیانو په موجودیت سره دا مخالفتونه حل شوي او که زیات شوي دي؟ دا مخالفتونه چې شته باید پخپله افغانان ېې حل کړي. هیڅوک زمونږ مخالفتونه زمونږ لپاره نشي حل کولی. په لبنان کې وروسته د ۱۷ کالو مذهبي، فرقېې اوژبني جنګونو نه صلحې ته سره راضي شول. افغانان د شوروي د ځواکونو له ماتې نه دادی ۲۲ کاله کیږي چې خپل منځي مشکلاتونه لری او لاهم لمن ورته وهل کیږي. داچه ولې داجنګونه او مخالفتونه دومره اوږده شوي، یو دلیل ېې هم دادی چې مونږ لبنانیانو په شان تعلیم یافته او د لرې دید خاوندان نه یو.
افغانان باید دلرې مودې په نظر کې نیولو سره د امریکې سره کومه دښمني ؤ نه لري. اوس افغانانو او امریکایانو سره وپیږندل. دواړه هیوادونه د خپلو آزادیو سخت ملا تړي دي. د افغانستان جغرافیايي موقعیت، د خلکو آزادي غوښتونکې روحیه او زمونږ سرشاره طبعي زیرمې (چې څو میاشتو کې به ېې مکمل رپوټ خپور شي) د امریکا په ګټه دي. د بلې خوا د امریکا دوستي دیوه زبرځواک په صفت او دهغو علم او صنعت زمونږ په ګټه ده. ددې دواړو په تبادلې سره، دواړه ملکونه کولای شي چې له یوه بل سره سرلوړی، د دواړو ملکو په ګټه د اخلاص او برابرې اړیکې ولري. زمونږ ملک به پر مخ ولاړ شي او زمونږ د خلکو د رسېدو او د ژوند دسوېې د لوړیدو امکانات به برابر شي. ضمنآ د امریکې صنعتي ماشینو ته به زمونږ داسې زیرمې هم، چې په نړۍ کې نادرې دي ورورسیږي.
اوس د امریکا سیاسی او نظامې حلقې دې نتیجې ته رسیدلې چې د جنګ له لارې په افغانستان کې آرامي نشي راتلی ځکه هم غواړي چې له مخالفینو سره خبرې وکړي چې دا یو نیک او پرځای فیصله ده. مونږ افغانانو ددې جنګ له پیل نه د خبرو له لارې د مخالفت د حل کولوغوښتنې کړی دي او خوښ یؤ چې امریکایان هم اوس دې نتیجې ته رسیدلي دي.
و من لله توفیق


‌ Note:Your font does not recognise Pashto letters


اسم: سید هاشم سدید   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 09.04.2011


روشن شده است آئینۀ ما به نور عشق


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 07.04.2011

خوانندگان گرانقدر پورتال افغان جرمن آنلاین،

محترمانه به اطلاع میرسانیم که صفحۀ نظرخواهی در بارۀ نوشتۀ ښاغلی ولی احمد نوری زیر عنوان (پیرامون پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان ) به اثر مواصلت یک مقالۀ جدید به قلم جناب غلام حضرت عشرتی از امریکا که ادامه هم خواهد داشت، برای چند روز دیگر دوام خواهد نمود.
تاریخ مجدد مسدود شدن این دریچه به اطلاع خوانندگان محترم رسانیده می شود.
از همه قلم بدستان و افغان های وطندوست، محترمانه تقاضا داریم هر چه بیشتر در این نظر خواهی مهم و سرنوشت ساز کشور اشتراک نمایند.
با عرض حرمت
تیم کاری افغان جرمن آنلاین


اسم: غلام حضرت عشرتی   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 07.04.2011


پیامدهای دادن پایگاه نظامی به امریکا


اسم: شیر ساپی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 07.04.2011

هموطنان عزیز سلام !

دانشمند ملیگرا "جناب ولی احمد نوری " همواره نمونۀ الهام بخش وطندوستی را در همه جا از خود تبارز داده اند.
حضور نظامی امریکا در افغانستان از یکطرف در شرایطی که خاطرۀ جنایات دوران سیادت چپ و راست هنوز در ذهن میلیون ها هموطن ما زنده است، و از طرف دیگر در برابر همسایگان طماع و سرکش ؛ میتواند به حیث چتر امنیتی برای مردم بیدفاع افغانستان مطرح گردد.

نقش عینی حضور امریکا در افغانستان دو پیامد اساسی دارد:
۱- پایان بخشیدن به ظرفیت سیاسی ـ نظامی نیروهای که در نیمه دوم قرن بیست به صحنه تاریخ آمده بودند.
۲-اعاده حاکمت، ضمانت شرایط آرام و باز شدن افغانستان بسوی جهان انکشاف یافته.
انطباق منافع عینی امریکا با منافع مردم افغانستان یک امکان تاریخی را بوجود آورده است، این انطباق مؤقتی منافع ستراتیژیک امریکا با منافع کنونی افغانستان باید باعث برون رفت کشورما از این مرحلۀ تاریک تاریخ شود؛ ما همه جانبه و پیگیرانه از آن پشتیبانی میکنیم.

باعرض حرمت
انجنیر شیر ساپی


اسم: دوکتور محمد اکبر یوسفی   محل سکونت: دخاو - آلمان    تاریخ: 06.04.2011


د زبر دست شاعر او لیکوال عبدالباری جهانی
د تازه خبري... په اړوند!


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان     تاریخ: 06.04.2011

خوانندگان گرانقدر پورتال افغان جرمن آنلاین،

محترمانه به اطلاع میرسانیم که صفحۀ نظرخواهی در بارۀ نوشتۀ ښاغلی ولی احمد نوری زیر عنوان (پیرامون پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان ) بتارخ 5 شنبه 7 اپریل 2011 بساعت 23.59 شب به وقت اروپای مرکزی بسته خواهد شد.
از همه قلم بدستان و افغان های وطندوست، محترمانه تقاضا داریم هر چه بیشتر در این نظر خواهی مهم و سرنوشت ساز کشور اشتراک نمایند.
با عرض حرمت
تیم کاری افغان جرمن آنلاین


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 06.04.2011


عرایضی خدمت جناب باری جهانی


اسم: ولی احمد نور ی    محل سکونت: پاریس    تاریخ: 04.04.2011

محترم جناب باری جهانی سلام!

قرار معلوم پورتال افغان جرمن آنلاین با دریافت مقاله شما تحت عنوان (تازه خبری (عصر خود را بنگر)) متوجه شده بودند که گذشته از ضعف مضمون اغلاط املائی و انشائی زیادی در آن موجود بوده تا جائی که ایجاد شک خلق کرده بود که ممکن نوشته مذکور از قلم شما نباشد بناءً اشتباهات را نشانی کرده خدمت تان گسیل داشته اند تا آنرا ملاحظه نموده اگر نوشته از قلم شما بوده باشد اشتباهات را اصلاح کرده مجدداً آنرا بفرستید که بنشر سپرده شود، اما جناب شما بدون پاسخ به آن مسأله به شخصیکه برای هر دو طرف محترم و ارزشمند است تیلفونی مراجعه کرده و نسبت عدم نشر مقاله شکایت فرموده و از وی خواسته اید که مقاله به همان وضعیت اشتباهات بعمل آمده بنشر سپرده شود لذا در اثر خواست شما مقالۀ شما به همان شکل به چاپ رسیده است.
اما آنچه متوجه من میشود دو نکته است. یکی اینکه شما به حمایت از موضع جناب محترم فیضی سخن گفته اید، باید به عرض تان برسانم که آقای فیضی فهم و درایت آنرا دارند که خود از موضع خود بدفاع برایند.
نکتۀ دوم اینکه شما از اصل موضوع بسیار دور رفته قصه های تاریخی را مطرح نموده اید(که در آن هم گفتنی زیاد است)ولی رفتن به مسایل تاریخ و پرداختن به آن ما را از اصل مطلبی که به نظر خواهی گذاشته شده به سمت و سوی دیگر می کشاند.
خلاصه اگر نزدیک به نود نوشتۀ موافق و مخالف به ایجاد پایگاه امریکا در افغانستان را از نظر بگذرانیم به درک ضرورت و یا عدم ضرورت آن پی خواهیم برد و نیاز به بحث بیشتر نخواهد بود. با آنهم شما مخیرید بااحترم.


اسم: عبدالباری جهانی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 01.04.2011


تازه خبری (عصر خود را بنگر....)


اسم: ف، هیرمند   محل سکونت: کابل    تاریخ: 28.03.2011


سیاست زدگی و ایدیولوژی زدگی
در اتخاذ رای پیرامون ایجاد پایگاه های
نظامی امریکایی در کشور


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 27.03.2011

مصاحبۀ ایمیل خان فیضی
با داکتر عالم پایند، استاد علوم سیاسی و رئیس مرکز مطالعات شرق میانه در پوهنتون اوهایوی امریکا
زیر عنوان
ملاقات اخیر کرزی با هولبروک

دخارجیانو موجودیت په افغانستان کی یو مشکل دی او وتل یی بل!

این مصاحبه 13 دقیقه و 29 ثاتیه دوام میکند و در دقیقۀ 9.50 این مصاحبه جواب داکتر عالم پایند رابه سؤال مصاحبه کننده میتوان چنین خلاصه نمود :

اگر امریکایی ها از افغانستان بروند، کانادایی ها، انگلیس ها، فرانسوی ها و دیگر خارجی ها هم خواهند رفت. و سپس همه (NGO)ها [انجمن های غیر دولتی] هم افغانستان را ترک خواهند داد... این چه که به تعقیب آن همه اعضای حکومت و مامورین دولت از کشور فرار خواهند نمود. وقتی حکومت و اعضایش فرار کنند، سپاهیان اردو را کسی معاش نخواهد داد و آنها با داشتن سلاح و تفنگ در دست و شکم های گرسنه مردم را چور خواهند کرد...، و بالای مردم همان حالتی خواهد آمد که بعد از سقوط داکتر نجیب آمد و مردم همه دار و ندار شان رابا چور و چپاول قوماندانان جمعیت اسلامی از دست دادند... و اکثریت خانه های مردم خیر خانه را همین قوامدانان غصب کردند...، باز هم مورد چور و جپاول قرار خواهند گرفت...


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 27.03.2011


عصر ما عصر جهانی شدن است
نه دوری گزیدن و درغوزه خود باقیماندن


اسم: ملالی موسی نظام    محل سکونت: ورجنیا    تاریخ: 26.03.2011


امکان ایجاد پایگاه عسكری امریكا در افغانستان


اسم: Dr. K. Gharwal   محل سکونت: Vienna    تاریخ: 24.03.2011

It is national treachery to the nation of Afghanistan to accept and tolerate installed corrupted government with strong support of USA since 2001, it is national treachery to the nation to believe that the military bases of USA is the only rescue of our country in spite of USA blind bombing around the country and killing regular innocent children, women and men even for fun as we could read it in news paper recently too.

USA has the impertinece to announce the creation of military bases spite of its horrible actions in the past and at the present time and in spite of its obstinate clamp to those killer and corrupted elements in additional. USA and Nato brought to the country anarchy and chaos and USA reacted blind like 3 monkies " not see, not speak and not hear", regard passing of money in bags to their selected thieves from Mullah regim, USA never reacted against the attacks of Iran and Pakistan in our country in spite of existed thousads bases in country.

The Taliban issue is not clarified proper from very beginning who brought them on power and why?

If USA act civilized and clean the country from its selected corrupted killer and give up its double games playing with our neighbors then it will possible to discuss in honest way about its dream of military bases in Afghanistan but at the present time the USA has no clean face in Afghanistan and the politic of USA is known in country as barbarian and supporter of corruped and killer.

It will be a greate mistake if USA start with its own selected people to create a military bases in Afghanistan, no body will believe in such dirty deal and accept such dirty deal at the present time and in the future too!

Pakistan and Iran have already their own people in government and in Parliament, they are trained professonal to sell themselves by several countries at the same time and USA is very well agree with such combination, also the supporter of USA bases should find a different reason for USA military bases!!!


اسم: ایمل خان فیضی   محل سکونت: المان    تاریخ: 24.03.2011


عصر خود را بنگر ای صاحب نظر! (علا مه اقبال)


اسم: M.Sadiq Argandewal   محل سکونت: Canada- Ottawa    تاریخ: 23.03.2011


وقت سلحشوری نیست، ما به حمایت نیاز داریم


اسم: ولی احمد نوری   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 23.03.2011


نظر گذرا بر نکات مثبت و منفی ارائه شده
پیرامون پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان


اسم: احسان الله مایار    محل سکونت: ویرجینیا     تاریخ: 23.03.2011


به پایگاه های نظامی امریکا ضرورت نمیبود اگر...
بخش پنجم و ختم


اسم: دیپلوم انجنیر عبدالصبور   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 22.03.2011


مکثی بر نظریات موافقان ومخالفان ایجاد پایگاۀ نظامی


اسم: صدای افغان    محل سکونت: کابل    تاریخ: 20.03.2011

آيا پايگاه هاى دايمى مزاياى درازمدت مياورند؟


-----------------------------------------------------------
20.03.2011 صدای افغان

تامين امنيت و ثبات در پهلوى دفع مداخله همسايه گان مغرض افغانستان، نقطه عطف در مفکوره پيشنهاد پايگاه هاى دايمى امريکا در کشور بوده است. اخيراً در يک نشست همکارى هاى ستراتيژيک، مقامات امريکايى موضوع پايگاه هاى دايمى را با همتاهان افغانى شان ياد آور شدند. حامد کرزى رئيس جمهورى افغانستان اين پيشنهاد نابهنگام را بعد از نشست متذکره اعلان داشت. در يک کنفرانس مؤرخ ٣٠ دلو، حامد کرزى تصميم گيرى براى ايجاد چنين پايگاه ها را مربوط به پارلمان و ديگر نهاد هاى افغانى دانست.

متعاقباً بحث هاى متعدد حلقات سياسى، تحليلگران و نماينده گان دولت روى اين موضوع صورت گرفت و در ضمن مقامات امريکايى به شمول وزير امور خارجه و مقامات وزارت دفاع امريکا، گفتند که ايالات متحده در صدد پايگاه هاى درازمدت نمى باشند. خالد پشتون معاون اول ولسى جرگه و نماينده مردم کندهار به آژانس خبرى پژواک گفت که ايجاد پايگاه هاى نظامى دايمى، در جلوگيرى از مداخلات همسايگان در امور داخلى ما کمک مى کند. وى افزود: "البته قيموميت حاکميت ارضى افغانستان شرط اساسى اين چنين يک پيمان باشد." آقاى پشتون خاطرنشان ساخت، اجازه ايجاد اين پايگاه هاى نظامى باعث مايوسى همسايه گان مى شود که جنگجويان را تمويل مى نمايند.

گل پادشاه مجيدى عضو ديگر ولسى جرگه اظهار داشت، همان روز که نيرو هاى خارجى از افغانستان بيرون شوند، ايران و پاکستان فعاليت هاى گذشته شان را دوباره آغاز خواهند کرد. وى افزود: "از آنجا که افغانستان يک مملکت ضعيف نسبت به ايران و پاکستان است، ضرورت درازمدت موجوديت قواى خارجى حتمى است."


مولوى ارسلا رحمانى نماينده ديگر مردم در ولسى جرگه موافقت اش را بنا بر باقيماندن با قيد و شرط عساکر خارجى بعد از زمان واگذارى مسووليت امنيتى که در سال نو آغاز مى شود، اعلان داشت. وى در پاسخ به پرسش که آيا موجوديت قواى خارجى، حاکميت ملى و تماميت ارضى مملکت را به مخاطره ميندازد، گفت: "نخير، به هيچ وجهه! پايگاه هاى ايالات متحده در عربستان سعودى و کشور هاى ديگر موجود است که اين ممالک امورات شان را کاملاً مستقلانه به پيش ميبرند." افغانستان در يک منطقه متشنج نيازمند ضمانت هاى امنيتى براى تامين پيشرفت مى باشد.


ستر جنرال عبدالرحيم وردک وزير دفاع کشور در سوال بى بى سى که آيا پايگاه هاى دايمى ضمانت امنيت متداوم افغانستان را خواهد کرد، گفت: "مطلقاً، در اين هيچ جاى شک نيست." وى افزود: "ممالک امثال عربستان سعودى، جرمنى، کورياى جنوبى و تايوان ميزبان پايگاه هاى نظامى امريکا هستند و تنها از نگاه نظامى از اين حضور بهره مند نشده، بلکه اقتصاد اين ممالک در طول سال ها بهبود يافته است." با آنهم او علاوه کرد که مسله ايجاد پايگاه ها بايد توسط افغانستان تائيد شود.


ليکن، اسماعيل خان سرپرست وزارت انرژى و آب حين سخنرانى در سالروز خروج قواى شوروى از افغانستان در انتقاد از گفته هاى وزير دفاع کشور در اين باره گفت: "ما براى اين جهاد نکرديم تا قواى خارجى ديگرى را در مملکت حاکم سازيم." او اشاره به جنگ عليه شوروى در سال هاى ١٣٥٩شمسى (١٩٨٠ ميلادى) مى کرد. هيلارى کلينتون وزير امور خارجه امريکا گفت که ما اين احساس را درک مى کنيم. او گفت: "ما احترام کامل به تاريخ پر افتخار افغان ها و مقاومت هاى شان در مقابل اشغال خارجى داريم، ما تقاضاى پايگاه هاى دايمى را که باعث خدشه دار شدن احساسات افغان ها و تهديد به همسايگان شان شود، نداريم."


در باره حمايت از پايگاه هاى دايمى، جنرال وردک در بين مقام هاى شناخته شده افغان تنها نيست. دو مقام ارشد امنيتى پيشين افغانستان محمد حنيف اتمر وزير امور داخله پيشين و امرالله صالح رئيس سابق امنيت ملى کشور، از رهبرى سياسى دولت خواستند تا با در نظرداشت اصل منافع ملى از ايجاد پايگاه هاى دايمى حمايت کنند. امرالله صالح گفت، به اين باور است که موجوديت پايگاه ها در تقويت اقتصاد و حفظ امنيت بعد از واگذارى مسووليت امنيتى حتمى است. وى اضافه کرد: "افغانستان در جريان و بعد از واگذارى مسووليت امنيتى به يک همکار ستراتيژيک نيرومند براى بقاى دايمى ضرورت دارد." آقاى حنيف اتمر همچنان نگران مداخلات قدرت گرايان منطقه در امور افغانستان است. او گفت: "افغانستان مدت ها است که دستخوش نفوذ همسايگان است." با اين گفته هاى اش، آقاى اتمر از دولت همچنان تقاضا کرد تا امريکا را قائع به اهميت احترام گذارى به ارزش هاى ملى افغانستان در زماني که پايگاه در اينجا ميداشته باشند، بسازند.


درعين وقت، رابرت گيتس وزير دفاع ايالات متحده همچنان گفت: "ما تمايل به پايگاه هاى دايمى نداريم، اما اگر افغان ها ما را مى خواهند، ما يقيناً آماده غور در اين باره هستيم." افغانستان سرحدات و منافع مشترک با کشور هاى ديگر دارد. طوريکه حامد کرزى رئيس جمهورى کشور زمانى گفته بود: "افغانستان يک جزيره نيست." ليکن نفوذ همسايگان و هراس از مفکوره هاى ناخردمندانه نبايد روى اصل مزاياى درازمدت پايگاه ها تعيين کننده باشد. چنين يک تصميم تاريخى روى خوبترين پيامد منافع ملى براى ملت افغان استوار باشد.




اسم: صدای افغانستان   محل سکونت: کابل    تاریخ: 20.03.2011

اوږد مهاله اډې اوږد مهاله ګټې رامنځته کوى؟

-----------------------------------------------------------
20.03.2011 صدای آزادی

دافغانستان دغرض لرونکو ګاوڼديانو دلاسوهنو دمخنيوى ترڅنګ، دامنيت او ثبات رامنځته کول په هېواد کې دامريکا داوږد مهاله اډو دوړانديز په مسلۀ کې دپام وړ ټکى ګڼل کېږى. په دې وروستيو کې دسټراتيژيکو مرستو په يوه ناسته کې امريکايى چارواکو دخپلو افغاني سيالانو سره داوږد مهاله پوځى اډو مسلۀ راياده کړه. تر دې ناستې وروسته دافغانستان جمهور رئيس حامد کرزى دا دوخت دمخه وړانديز اعلان کړ. دسلواغې دمياشتې په ٣٠ نيټه جمهور رئيس کرزى په يوه خبرى ناسته کې ددا شان اډو پريکړه د هېواد په پارلمان او نورو افغاني بنسټونو پورى تړلې وبلله. ترهغه وروسته سياسى کړيو، څيړونکو او ددولت داستازو له خوا په دى مسلې باندى راز راز خبرو اترو صورت وموند. هان د امريکا د دفاع او بهرنيو چارو وزارت په ګډون امريکايى چارواکو وويل چې هغه هېواد دتل پاتى اډو په لټه کې نه دي.

دولسى جرګى لومړى مرستيال او دکندهار دخلکو استازى خالد پښتون دپژواک خبرى آژانس ته وويل چې داوږد مهاله اډو رامنځته کول،زموږ د هېواد په کورنيو چارو کې دګاونډيو هېوادونو دلاسوهنى په مخنيوى کې مرسته کوي. هغه زياته کړه: "دافغانستان دځمکنى بشپړتيا څخه ملاتړ ددا شان يوه تړون بنسټيز شرط ګڼل کېږي." ښاغلى پښتون يادونه وکړه، ددا شان اډو درامنځته کولو اجازه دګاوڼديو هېوادونو دناهيلې لامل کېږى کوم چې بلوګرو سره مالى مرسته کوى. دولسى جرګې بل غړى ګل پاچاه مجيدى وويل:"په هغه ورځ چې بهرني ځواکونه دافغانستان څخه بهر شې، دايران او پاکستان هېوادونه به خپل پخوانى کړنې بيا له سره پيل کړي." هغه زياته کړه: "له ځايه چې افغانستان دپاکستان او ايران په پرتله يو کمزورى هېواد دى، دبهرنيو ځواکونو اوږدمهاله شتون اړتيا اړينه ده."


په ولسى جرګه کې دخلکو بل استازي ارسلا رحمانى په نوى کال کې دامنيتى مسووليت د سپارلو وروسته دبهرنيو ځواکونو دقيد شرط سره پاتې کېدلو سره خپله موافقه اعلان کړه. هغه ددې پوښتنې په ځواب کې چې آيا دبهرنيو ځواکونو شتون دهېواد ځمکنۍ بشپړتيا او ملي حاکميت دخطر سره مخ کوي وويل:" نه په هيڅ توګه؟ دامريکى متحده ايالاتو اډې په سعودى عربستان او نورو هېوادونو کې شتون لري چې دا هېوادونه خپلې چارې په بشپړه خپلواکي کې پرمخ بيايې." افغانستان په يوه کړکيچنه سيمه کې دپرمختګ دټينګښت لپاره امنيتي ژمنو ته اړتيا لري.


دهېواد ددفاع وزير سترجنرال عبدالرحيم وردګ دبى بى سى ددې پوښتنې په ځواب کې وويل چې آيا اوږدمهاله اډې به دافغانستان دتل پاتې امنيت ضمانت وکړاى شي وويل:"البته، په دى کې دشک هيڅ ځاى نشته." هغه زياته کړه دسعودى عربستان، جرمنى، سهيلي کوريا او ټايوان هېوادونه دامريکى دپوځى اډو کوربه دي دا هېوادونه يواځى دپوځى پلوه له دى شتون څخه ګټه نه ده پورته کړى، بلکې دکلونو په اوږدو کې ددى هېوادونو اقتصاد هم وده موندلې ده." بيا هم هغه زياته کړه چې داډو درامنځته کېدو مسله بايد دافغانستان له خوا تائيد شي.

خو داوبو او دانرژۍ دوزارت سرپرست وزير اسماعيل خان دافغانستان څخه دپخوانې شوروى ځواکونو دوتلو ديادونې ورځې په وينا کې دهېواد ددفاع وزير دخبرو څخه په نيوکه کولو وويل:"موږ ددى لپاره جهاد نه دى کړى ترڅو دبل هېواد بهرني ځواکونه په هېواد کې واکمن کړو." هغه په ١٣٥٩ لمريز کال (٩٨٠ ميلادى کال) کې دشوروي په وړاندې جګړى ته اشاره کوله.


دامريکا دبهرنيو چارو وزيرهيلارى کلينتون وويل چې موږ دا احساس پيژنو. هغې وويل: "موږ دافغانانو د وياړه ډک تاريخ او دبهرنيو ځواکونو په وړاندى دهغوى دريځ ته بشپړ درناوى لرو. موږ ددا شان اډو هيله نه کوو چې دافغانانو احساساتو ته د نه درناوى او دګاونديو هېوادونو ته د ګواښ لامل شې." داوږد مهاله پوځى اډو په هکله، ملاتړ کې جنرال وردګ دهېواد دپيژندل شويو چارواکو په ډله کې يواځى نه دى. دافغانستان پخوانيو دوو سترو امنيتي چارواکو دکورنيو چارو پخواني وزيرمحمد حنيف اتمراو دملي امنيت پخواني رئيس امرالله صالح ددولت دسياسى مشرتابه څخه وغوښتل چې دملى ګټو داصل په پام کې نيولو سره په هېواد کې داوږد مهاله اډو درامنځته کېدو ملاتړ وکړي.


امرالله صالح وويل، هغه په دى باور دى چې دامنيتي مسووليت سپارلو وروسته دامنيت دساتلو او داقتصاد د پياوړتيا لپاره د اډو شتوالى اړين دى. هغه زياته کړه: "افغانستان دامنيتي مسووليت ترسپارلو وروسته او دهغه په بهيرکې دخپل تل پاتى شتوالى لپاره يو پياوړى سټراتيژيک مرستندوى ته اړتيا لري." ښاغلى اتمر همداشان افغانستان په چارو کې دسيمى دقدرت غوښتونکو دلاسوهنى له امله په انديښنه کې ده. هغه وويل: "دډېر وخت راهيسى افغانستان دګاونډيو هېوادونو تراغېزى لاندى دى." ښاغلى اتمر دخپلو خبرو په ترڅ کې ددولت څخه همداشان وغوښتل ترڅو امريکايان په هغه وخت کې يې چې په افغانستان کې يې اډى وى، ددې هېواد دملي ارزښتونو ددرناوى کولو ارزښت ته راضى کړى.


په همدى وخت کې دامريکې دمتحده ايالاتو ددفاع وزير رابرت ګيټس وويل: "موږ تل پاتې اډو ته ليواله نه يو، خو که افغانان موږ غواړي، بيله شکه موږ په دى برخه کې سوچ کولو ته چمتو يو." افغانستان دنورو هېوادونو سره ګډې پولې او ګټې لري. څرنګه چې دهېواد جمهور رئيس حامد کرزى يو وخت ويلې وو "افغانستان يوه ټاپو نه ده." خو د ګاونډيو هېوادونو اغېزي او د بى سوچه مفکورو څخه وېره، نه بايد داډو داوږد مهاله ګټو داصل له مخى وټاکل شي. دا شان يوه تاريخى پريکړه بايد د افغان ملت لپاره د ملي ګټو په ښو پايلو باندى ولاړ وي.



اسم: 8 صبح   محل سکونت: کابل    تاریخ: 18.03.2011

پایگاه نظامی امریکا و ترویج ذهنیت مخالف


با وصف این ‌که در مورد استقرار پایگاه‌ های دایمی امریکا در افغانستان نظرات متعدد مخالف و موافق وجود دارد، اما دیده می‌ شود که دارندگان نظر مخالف با استقرار پایگاه امریکایی ‌ها در افغانستان، علاوه بر ابراز مخالفت شخصی، مردم را نیز در مخالفت با این مساله تحریک می‌ کنند. توسعه ترویج ذهنیت مخالف از سوی افراد و اشخاصی که در گذشته با جمهوری اسلامی ایران رابطه بسیار نزدیک داشته ‌اند، این تصور را ایجاد کرده است که گویا پروسه مخالفت با استقرار پایگاه دایمی امریکا در افغانستان از سوی جمهوری اسلامی ایران سازمان‌ دهی می ‌شود.

در خبرها آمده است که اسماعیل‌ خان وزیر انرژی و آب و یک‌ تن از قوماندانان سابق جهادی در غرب افغانستان روز سه‌ شنبه در مراسم تجلیل از سالروز قیام 24 حوت هرات، از مردم هرات خواست تا در لویه ‌جرگه‌ای که قرار است پیرامون ایجاد پایگاه ‌های نیروهای خارجی در کشور تدویر یابد، کسانی را انتخاب کنند که با موجودیت این پایگاه‌ها مخالف هستند. اظهار چنین موضعی از سوی یک مقام رسمی در دولت افغانستان، این سوال را خلق می‌کند که آیا دولت افغانستان با استقرار دایمی پایگاه امریکایی‌ها در افغانستان مخالف می‌ باشد؟ از سوی دیگر اگر این جواب مثبت باشد، باز هم این سوال باقی خواهد بود که دولت افغانستان بر مبنای چه حسن ‌و ‌قبحی تصمیم گرفته است تا با استقرار پایگاه دایمی امریکا در افغانستان مخالفت کند؟


اما در این ‌میان با توجه به این ‌که دولت افغانستان نظر رسمی خود را در این زمینه اعلام نکرده و رییس جمهور کرزی تصمیم‌ گیری در این مورد را به منابع تصمیم ‌گیرنده موکول کرده و در کنار آن شماری از مقامات رسمی ذیصلاح در عرصه امنیت از این پروسه استقبال کرده‌اند، اظهارات سرپرست وزارت آب و برق در این مورد، اندکی سوال برانگیز می ‌باشد. با اعلام مخالفت سرپرست وزارت انرژی و آب نسبت به ایجاد پایگاه نظامی امریکا در افغانستان، این تصور به ذهن می‌آید که گویا در درون نهاد های مربوط به دولت افغانستان، نگاه‌ های متعددی در مورد استقرار پایگاه نظامی دایمی امریکا در افغانستان وجود دارد. این تعدد نظر می ‌تواند در صورت عدم مدیریت، افغانستان را به سوی یک بحران داخلی حرکت بدهد.


چشم‌ انداز چنین حالتی پر از خطر از هم‌ اکنون قابل ‌تصور می ‌باشد. به نظر می ‌رسد، مخالفان استقرار پایگاه‌ های دایمی امریکا در افغانستان حاضر هستند تا طالبان را در اثر گذاری بر شرایط افغانستان، بر حضور نیروهای نظامی ایالات متحده ترجیح دهند. چنان ‌که سرپرست وزارت انرژی و آب در جریان سخنرانی‌اش در هرات گفت که ما از تمام طالبان و دوستان خود که در گوشه و کنار مصروف به نبرد با دولت هستند، می ‌خواهیم که بیشتر باعث بقای نیرو های خارجی در کشور نگردند.


این نشان می ‌دهد که مخالفان ایجاد پایگاه‌ های دایمی امریکا در افغانستان، حضور نظامیان امریکا در پایگاه‌ های مربوط به این کشور را خطرناک ‌تر از بازگشت طالبان می‌ دانند. این در حالیست که در داخل کشور، بسیاری از مردم از بازگشت طالبان نگرانی دارند و حتا این نگرانی را در قالب برگزاری کنفرانس‌ ها و انتشار بیانیه‌ها، با دست‌ اندرکاران شورای صلح نیز در میان گذاشته‌ اند. در چنین شرایطی وقتی یکی از مقامات رسمی دولت از مردم هرات می ‌خواهد تا در لویه جرگه‌ای که قرار است برای بحث در مورد ایجاد پایگاه دایمی امریکا در افغانستان برگزار شود، مخالفان با این موضوع را بفرستند، به این معنا است که وی حضور امریکا در افغانستان را به مراتب خطرناک ‌تر از بازگشت طالبان می ‌داند.


اگرچه داشتن نظر مخالف با استقرار پایگاه دایمی امریکا در افغانستان سوال برانگیز نیست، اما وقتی شماری از مقامات دولتی مردم را در این ‌زمینه تحریک و ذهنیت ‌دهی می ‌کنند، این تصور را ایجاد می ‌کند که گویا شماری از شخصیت‌ های سیاسی افغانستان نسبت به استقرار پایگاه ‌های دایمی در کشور، خطر های بسیار کلانی را احساس می ‌کنند. برخی از آگاهان به این نظراند که این مخالفت‌ ها بیشتر از این ‌که مبتنی بر قضاوت ملی باشد، ناشی از تحمیل فشار روانی و ذهنی از سوی برخی از کشور های همسایه می ‌باشد. در این‌ میان جمهوری اسلامی ایران که در رسانه ‌هایش و حتا به صورت غیرصریح در بسیاری از گفته ‌های مقاماتش افغانستان را اشغال‌شده می‌ خواند، به شدت مخالف حضور دایمی امریکا در افغانستان می ‌باشد. به باور این آگاهان، جمهوری اسلامی ایران از طریق کسانی که با ایران دوستی شخصی استراتیژیک دارد، تلاش می‌ کند تا مخالفت ‌های وسیعی را علیه استقرار پایگاه دایمی امریکا در افغانستان سازمان دهی کند.


با توجه به این ‌که جمهوری اسلامی ایران در دوره جهاد افغانستان و دوران پس از آن کوشش کرده است تا افراد و اشخاصی را در داخل افغانستان تحت تاثیر سیاست گذاری ‌های خود قرار دهد، این احتمال نیز بعید نمی‌ باشد که اعلام مخالفت ‌ها در برابر ایجاد پایگاه‌های دایمی امریکا در افغانستان، بر مبنای سیاست گذاری‌های این کشور انجام شود. آنچه باید به عنوان یک طرزالعمل جدی در افغانستان بدان توجه شود، این است که در تعامل با امریکا و به‌ خصوص در تصمیم‌ گیری نسبت به اجازه یا عدم اجازه ایجاد پایگاه دایمی به این کشور، باید بر مبنای منافع ملی افغانستان برخورد صورت گیرد، نه این ‌که بر مبنای منافع شخصی که ممکن است در تعامل قابل تصور میان سیاستمداران متعدد و کشور های همسایه و غیر‌همسایه وجود دارد، با این موضوع برخورد شود.


اسم: باز محمد ساپی    محل سکونت: بلجېم    تاریخ: 18.03.2011


بېا هــم امريكاېــې اډى


اسم: احسان الله مایار    محل سکونت: ویرجینیا     تاریخ: 17.03.2011


به پایگاه های نظامی امریکا ضرورت نمیبود اگر...
بخش چهارم


اسم: شاولی آرین    محل سکونت: دنمارک    تاریخ: 16.03.2011


افغان دولت، نا ټو او د امریکا پوځی اډی
دریمه برخه


اسم: ش، حصین   محل سکونت: انگلستان    تاریخ: 15.03.2011


رښتیني حقایق او کاذبې هیلې


اسم: شاولی آرین    محل سکونت: دنمارک    تاریخ: 14.03.2011


افغان دولت، ناتو او د امریکا پوځی اډی
دوهمه برخه


اسم: آوای افغان   محل سکونت: کابل    تاریخ: 14.03.2011

خبرگزاری صدای افغان (آوا)

پیامد های منفی ایجاد پایگاه دائمی امریکا در افغانستان بیشتر از فوائد آن می باشد !
مولوی قیام الدین کشاف
..... مقام های حکومت امریکا می‏گویند: ایجاد پایگاه های نظامی دایمی امریکا در افغانستان تصمیم حکومت واشنگتن نیست بلکه تقاضایی است که از سوی برخی از سناتوران امریکایی مطرح شده است....
شورای سرتاسری علمای افغانستان ایجاد پایگاه های نظامی دایمی امریکا را در افغانستان غیر موثر خوانده است.

اعضای این شورا دیروز در دیدار با رییس جمهور کرزی در ارگ ریاست جمهوری نگرانی شان را در این خصوص به اطلاع رئیس جمهور رساندند.

مولوی قیام الدین کشاف معاون و سرپرست شورای سرتاسری علمای افغانستان می گوید: نمی دانم منفعت موجودیت پایگاه های نظامی دایمی امریکا در افغانستان به ما در چه سطحی خواهد بود، اما ضرر آن زیاد معلوم میشود. به این معنی که با ایجاد این پایگاه ها در افغانستان بی طرفی این کشور فوق العاده زیر سوال قرار میگیرد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا)

به گزارش رادیو آزادی، مقام های حکومت امریکا می‏گویند: ایجاد پایگاه های نظامی دایمی امریکا در افغانستان تصمیم حکومت واشنگتن نیست بلکه تقاضایی است که از سوی برخی از سناتوران امریکایی مطرح شده است.
برگرفته از آزمون ملی


اسم: احمد سعیدی   محل سکونت: کابل    تاریخ: 14.03.2011


فرضیه پایگاه دایمی امریکا در افغانستان
برگرفته از سایت محترم آریایی
ارسالی جناب ارغندیوال


اسم: دکتور محمدعلي هوما   محل سکونت: هالیند    تاریخ: 14.03.2011


بهرنۍ اډې د ملي ګټو په تله کې


اسم: شاولی ارین   محل سکونت: دنمارک    تاریخ: 13.03.2011


افغان دولت، ناټو، او د امريکا پوځی اډی
لومړی برخه


اسم: دوکتور صلاح الدین سعیدی   محل سکونت: لندن    تاریخ: 11.03.2011


پایگاه های درازمدت نظامی امریکا در افغانستان
و مصاحبـﮥ استاد نگارگر
قسمت دوم


اسم: محمد اکبر خوشبین   محل سکونت: کابل    تاریخ: 11.03.2011


مخالفین پایگاه درازمدت امریکا در افغانستان - یک بام و دو هوا


اسم: احسان الله مایار    محل سکونت: ویرجینیا،     تاریخ: 11.03.2011


به پایگاه های نظامی امریکا ضرورت نمیبود اگر... بخش سوم


اسم: آژانس خبری پژواک   محل سکونت: کابل    تاریخ: 09.03.2011


وزيرداخله ايران : ايجاد پايگاه هاى دايمى امريکا درافغانستان به نفع منطقه نيست


اسم: دوکتور صلاح الدین سعیدی   محل سکونت: انګلستان     تاریخ: 09.03.2011


پایگاه های درازمدت نظامی امریکا در افغانستان
و مصاحبـﮥ استاد نگارگر
قسمت اول


اسم: Mullah Mohammad    محل سکونت: Germany    تاریخ: 08.03.2011

Dear brothers and sisters, please look at the new history of our beloved country. 1- Who made Taliban Taliban? 2- After 11.09.2001 we had golden oportunity till 2004 to bring in our country the pillar of peace and prosperity, but the incapabilty of our government to bring the people by creating jobs and justic in his back lacked. The people were disappointed and the government was busy with corruption and travel. This has been used by the oposition and his allianz like every where. rand. Every oppsition use the weakness of his political opponent. The second get up of Taliban and other oppositions came from weakness of Afghanistan government and his allinaz. The people who killed with Fighter airplane or in the bank abused by those, which in background are not able to solve regrettably the problems.Sometime we need to look philosophically the problem of Afghanistan and not just politically. Philosophy is the scince, which try to find the truth and politic is not always the sceince of lying, which solve his problem with military base.


اسم: محمد صادق ارغندیوال   محل سکونت: کانادا - اوتاوا    تاریخ: 08.03.2011

سلام به هموطنان عزیز!
محترم غلام فاروق مسعودی، اینکه رادیوی بی بی سی با چه کسی ودر چه موردی مصاحبه میکند، کار خودش است. ولی باید توجه نمود که هر افغان صرف نظر از وابسته گی اش به این یا آن جریان،قومی یا منطقه حق دارد به ارتباط وطن اش ابراز نظر نماید. اتمر وصالح در دولت حامد کرزی عهده دار پست های مهم امنیتی کشور بوده اند و بدون شک در جریان اجراات شان از اوضاع واحوال امنیتی کشورتجربیاتی اندوخته،واز دست درازی سازمان های استخبارات کشورهای همسایه در امور داخلی کشور ما معلوماتی دارند. و به ارتباط ساختن پایگاه های دراز مدت در افغانستان،نظریات آنها را باید مطالعه و بررسی کرد.

گفته اید که" مدت 30 سال جنگ، مهاجرت و آمدن قوای IFS
مردم افغانستان را آنقدر آزموده ساختن اند که همه چیز را میدانند، ولی از اثر فقر و بچارگی نمیتواند صدای خودرا بیرون کنند. وضعیتی که در افغانستان جریان دارد همه میداند که موضوع از چی قرار است. با بودن پایگاه نظامی امریکا چی فایده دارد"

به این ارتباط عرض کنم که مدت سی سال جنگ و نابودی تمام عیار مراکز فرهنگی وکلتوری کشور از جمله هزاران مکتب ومدرسه و مهاجرت ملیونها افغان همراه با اطفال معصوم شان به کشور های مغرض ایران و پاکستان و حضورگسترده این اطفال در مکاتب و مدرسه های بنیاد گرا و مذهبی این کشورها و مغز شویی هرچه تمامتر این اطفال معصوم ذریعه معلمین بیرحم ایرانی وپاکستانی علیه میهن محبوب شان-افغانستان عزیز، نتیجه آن شده است که ما امروز شاهد سلطه وحاکمیت غیر مرئی طالبان نه تنها در بسیاری از مناطق کشور در داخل افغانستان میباشیم، بلکه تعدادی افراد خدایی خدمتگارِ و دانشمندنما نیز نا آگاهانه در تقابل با منافع علیای کشور درخدمت ارباب ایرانی و پاکستانی قرار دارند.

طور مثال همین چند روز قبل بیشتر از دوصد تن از هموطنان ما عمدا ً ذریعه بمب های هوشمند و انسانی طالبان کرام ضمن عملیات انتحاری شهید شدندو فلم دلخراش قتل هموطنان ما را توسط جاسوس پاکستان در دفتر کابل بانک در جلال آباد حتما ً شما از طریق تلویزیون ویا انتر نت مشاهده نموده اید. و در عین زمان به تعداد هفتاد وشش تن از هموطنان ما در ولایت کنر توسط بمباران قوای ناتو به شهادت رسید. بدون شک تمام این هموطنان معصوم وبیگناه ما از هر طرفی که به قتل رسیده باشند، شهید شمرده شده و جای شان هم در بهشت است. ولی در این میان با شهادت هموطنان ما ذریعه گروه طالبان، فورا ً پنجابی معلوم الحال که زبان پشتو را در ساحات پشتونخواه فرا گرفته است یعنی ذبیح الله خان مجاهد مسؤلیت این قتل ها را بعهده گرفته و غیر مستقیم به آن افتخار هم میکند[ یعنی که کشتن افراد بیگناه به عقیده گروه به اصطلاح طالبان افتخار است]
ولی از طرف دیگر آمریکایی ها شرمنده از کشتن افراد بیگناه، عذر خواهی کرده و آنرااشتباه میخوانند.
مگر در تظاهراتی که در کابل در تقبیح از کشتار هموطنان بیگناه ما بر پا شد؛ مردم در خونخواهی هفتاد وشش تن هموطن کنری ما مرگ بر آمریکایی ها سردادند. ولی هیچ کسی پیدا نشد تا در خونخواهی از هموطنان قندهاری،کندزی، ننگرهاری، پکتیاوال و پکتیکایی ما، که عمدا ً توسط طالبان به قتل رسیده اند، فریاد مرگ بر طالبان را سربدهد. حالا خودت قضاوت کن که وضعیت فعلی کشور موضوع از چه قرار است، وچرا مردم ما صدای شانرا نمیتوانند در آرند. بعضی از روزنامه های کابل به این ارتباط نوشته بودند که علمای دین کشتار مردم بیگناه را ذریعه طالبان، تقبیح وتبلیغ کنند. بدون شک که روز نامه های موصوف حرف درستی را نوشته بودند. ولی سازمان استخبارات نظامی پاکستان در زمینه کاملا ً بیدار و مراقب احوال است. با تجربیاتی که خودم در جریان خدمت ام در گوشه، گوشه میهن عزیزم دارم، کاملاً میدانم که هر عالم دین ویا بزرگ قومی در هر نقطه افغانستان ولو در داخل شهر علیه شرارت و آدمکشی طالبان ویا ضرورت آرودن صلح وسلم در کشور صحبت کند. فردای آن حتماً یک جاسوس پاکستان بخدمت اش رسیده و شخص مذکور را سرمیبرد. که مثال اش همین چند روز قبل یکی از بزرگان وریش سپیدان قوم اچکزی در شهر قندهار بنام حاجی شاه محمد که در راه آوردن صلح وامنیت در کشور تبلیغ میکرد، ذریعه سازمان استخبارات نظامی پاکستان به شهادت رسید.


به ارتباط پاراگراف اخیر نوشته ات بایدپرسید که در حصه فقر زدایی با حفظ ارزش های والای اسلامی در کشور چه راهی را باید تعقیب کرد؟

1- رد تاسیس پایگاه های نظامی امریکا، خارج شدن امریکایی ها از افغانستان و برگشت رژیم طالبان زیر هدایت سازمان استخبارات نظامی پاکستان و سلطه دوباره کلدار پاکستانی درکشور تحت رهبری و حضور گسترده شرکت های اقتصادی پاکستان که از اسلام آباد دستور میگیرند چون شرکت علی بابا وغیره.

2- موجودیت و حضور نظامی کشورهای قدرتمند اقتصاد دنیاکه حضور گسترده سرمایه داران این کشور ها را نیز بدنبال داشته و تاسیس هزاران فابریکه، کارخانه که در نتیجه ایجاد شغل برای ملیون ها افغان بیکار خواهدشد. که در آنصورت نه تنها ملیون ها افغان که اکنون درکشورهای ایران وپاکستان درمقابل معاش ناچیز مثل برده کار میکنند، به کشور برگشته و زنده گی آبرومندانه شانرا از سر خواهند گرفت. بلکه صد ها هزارافغان کار آگاه ومتخصص مثل من و تو که از شرایط بد اقتصادی وسطح زنده گی پائین در داخل افغانستان به کشور های غربی پناهنده شده و از روی مجبوریت جهت تأمین معیشت به کار های دور از مسلک مشغول کار اند، نیز به کشور برگشته و در پیشرفت وطن عزیز سهم گرفته و بلاخره ظهورافغانستان بعنوان ابر قدرت اقتصاد منطقه .

حالا اینکه عقل سلیم ومنطق کدام راه را بر میگزیند. مربوط میشود به دانش علمی و عملی هر شخصیت از کشور منطقه وجهان.
با احترام


اسم: سرلوڅ مرادزی   محل سکونت: کابل    تاریخ: 07.03.2011

پنجاب او مجاهدین د امریکايي پوځي اډو لامل دي


اسم: امین باوري   محل سکونت: بلجیم    تاریخ: 07.03.2011


په افغانستان کښي د امریکا پوځي اډې


اسم: Mullah Mohammad   محل سکونت: Germany    تاریخ: 06.03.2011

A mentally and nationally strong government can serve Afghanistan and the world better as military base. This is mission and vision of dependable Afghan to show how Afghanistan be governed and not neighbor and the world community. In place of military base is easy to place sensible persons in power in Afghanistan. We have to much such people without money and weapon.These people should give our Afghan brother a plan for peace and the world community the garantee for peaceful and social progress in fghanistan and the garantee to keep their interest without military occupation.


اسم: نجیب کامل   محل سکونت: هلند    تاریخ: 06.03.2011

سلام غلام فاروق مسعود
دستاورد جهاد شما آمدن این مهمانان را بارمغان آورد بهترین امتیاز را سران تنظیم ها کمائی کردند و اگر روسها هم آمدند جهاد شما باعث شد. من بشما یک امپول انتی جهاد توصیه میکنم. من همین حالا در کابل استم و دوره رخصتی های خود را سپری میکنم مجاهدین و طالبان برای مردم افغانستان فرقی ندارند. طالبان خون میخورند و مجاهدین دالر و ایرو میخورند بناءً مردم افغانستان در گرو طالبان و مجاهدین است که کشور های مسلمان همکیش شما(عرب ها و پاکستانی ها و ایرانی ها) نمیگذارند که زمینۀ خروج خارجی ها از افغانستان مهیا شود و مردم افغانستان که اکثراً انرزی به جنگ (جهاد)ندارندآنها یک لحظه آرامش نسبی را ترجیح میدهند که نظامیان خارجی در افغانستان باید بمانند.اگر خارجی ها بروند شما که مجاهد استید با مجاهدین تان باز در گیر میشوید و با برادر مسلمان طالب تان در گیر میشوید و باز جهنم 1992 در افغانستان عزیز بوجود آمده و مردم افغانستان میدان کشت و کشتار میشود. شما اگر یک مجاهد اسلامی استید.
1- چرا لندن را برای زندگی انتخاب کردید.
2- چرا جهاد تان متوقف شد و نیروهای خارجی اگر روس است و یا امریکائی و انگلیس و یا... و غیره همه خارجی است و هر دو قوه برای نجات افغانستان در برابر تروریست و جنگجویان آمده بود و آمده و مردم افغانستان فقط میخواهند تا جنگجویان مسلح داخل افغانستان را خلع سلاخ نماید و مردم افغانستان را برای یک جامعه مدرن و دیموکرات کمک کند. البته که این کمک ارزان و مفت هم نیست. ما ملت هم تلفات داریم و هم خارجی ها تلفات دارند و هم مخالفین (جهادیها و طالبان )هم تلفات دارند ولی پیروزی به کمک جامعۀ بین المللی از آن مردم افغانستان است. اگر خارجی ها عساکر خودرا از افغانستان بکشندآنها( خارجی ها)افغانستان عزیزم را از نقشه دنیا پاک کرده. من و شما هم شاید هویت افغانی خودرا مفت و رایگان از دست بدهیم. در حالیکه باین هویت افغانی که خونبهای پدران ماست نباید کودکانه فکر کرد
امید وارم که شما طرح افغانی داشته باشید زیرا وطن ما در خطر است
باحترام


اسم: ولی محمد نورزی    محل سکونت: افغانستان     تاریخ: 05.03.2011


په افغانستان کي د فوځي اډو شتون او ضرورت


اسم: Gh. Farooq Masoodi   محل سکونت: England    تاریخ: 05.03.2011


قراریکه در اخبار خبری سایت بی،بی،سی مصاحبۀ دو شخص رانده شده را مطالعه نمودام. در مورد میخواهم چیزی به اساس اینکه تبعه افغانستان هستم و مدتی را در راه جهاد خدمت نموده ام به عرض برسانم. اینکه من خوب کار کرده ام و یا بد آنرا به تاریخ و مردم میگذارم. ولی از مرجع خبری بی،بی،سی می پرسم، اشخاصیکه رانده شده هستند، شما باز همچو اشخاص را چرا تبارز میدهید و با ایشان مصاحبه میکنید و همیشه در پی مصاحبۀ آنها کوشش دارید.این دو شخصی که تا کنون نه هویت درست ایشان معلوم است و نه کدام منفعتی برای افغانستان رسانیده اند. اشخاصیکه در خاد دولت کمونستی اجرای وظیفه نموده باشند و از آن خدمات خائنانه نشانههای ثابتی در اعضای بدن شان موجود باشد. از طرف دیگر ریشه و منبع تمامآ این دربدری و بدبختی را که مشاهده می نمائید از اثر پلانهای شوم و رژیم نادرست در عدم در نظر گرفته اوضاع مملکت را به خون الوده ساخت. هزاران یتیم، شهید و معیوب بجاه گذاشت بازهم از این قسم اشخاص توقع امید سخن نیک است هرگز نی. اینها اشخاصی هستند که برای بقای خویش مشوره های ناسالم خویش را ابراز میدارند. چرا که همچو اشخاص در عدم موجویت قوای خارجی ممکن نسیت عمر خوب داشته باشد. پس مجبور هستند یک پله ترازو را با کسان بگیرد، ورنه ایشان اشخاص ساخته شده و کاپی شده هستند. از رادیوی محترم بی،بی،سی التجاه میکنم نباید همچو اشخاص را آنقدر تبارز بدهند. اگر میخواهند موضوع را بدانند اشخاصی استند که شما از ایشان در ضمینه سوال کنید. مدت 30 سال جنگ، مهاجرت و آمدن قوای
IFS
مردم افغانستان را آنقدر آزموده ساختن اند که همه چیز را میدانند، ولی از اثر فقر و بچارگی نمیتواند صدای خودرا بیرون کنند. وضعیتی که در افغانستان جریان دارد همه میداند که موضوع از چی قرار است. با بودن پایگاه نظامی امریکا چی فایده دارد و تربیت خود اردوی افغانستان چی فایده دارد؟ این سوالهای است که باید به دقت به آن جواب داد نه اینکه محترم اتمر و صالح با در نظر داشت بقای خویش چنین جواب را ارایه کنند. درین مورد به چشم هشیار و همه جانبه باید نگاه کنیم. این موضوع به ان قسم نشود که در زمان حکومت خلق فرمان های کوناگون صادر می شد. بدون اینکه اوضاع افغانستان مطالعه شود. افغانستان یک مملکت است که تقریبآ 99% مردم آن از سواد بی بهره هستند، یک مملکت مسلمان است برای یک مسلمان بسیار سخت است که قبول قوای اجنبی را بنماید. چرا ! هر کس خود سرانه از شکم خود موضوع بدون در نظرداشت اوضاع جواب میگوید. ما و شما شاهد عملی نمودن فرمان های حکومت خلق بودیم که نتیجه چی شد. برای مردم افغانستان همچو فرمان ها قابل قبول نبود در دره و قریه سیل شورش برپا شد، که تا به اکنون همان پلان غلط مردم افغانستان به خون نشانده است. اکنون شما دوباره همچو عمل را تکرار میکنید. آیا کدام سروی صورت گرفته است، آیا همین اکنون به موجودیت همین قوای امریکا کسی موافق است، حال اینکه پایگاه دائمی را در نظر دارید. به الفاظ اشخاصیکه تنها خویش را در نظر گرفته، در آینده مردم و ملت نیست. چطور ایشان خود را نمایندۀ مردم قلمداد می نمایند. محترمین لطفآ از نظریه و مصاحبه همچو اشخاص پرهیز کنید. آیا کدام فامیل امریکایی می خواهد که فرزند وی دور از فامیل هر لحظ روز های مرگ را سپری کند؟
بلی شما موضوع را در یک دورنمای عمومی قرار دهید. نی اتمر و نه صالح نمایندگان افغانستان است و نه این حق را مردم افغانستان برای ایشان میدهید. امروز موضوع پولی است. دانش، علمیت و فهم را کسی در نظر نمیگیرد. اولآ سابقه ایشان مورد ارزیابی باید قرار بگیرد. اینکه در یک دوره وزیر بوده این هم قرار تقسم گرو به ایشان همچو موقف رسیده است چیز بشتر نبود یا اینکه نوکر درست کسی که بوده.
من هراس انرا دارم که ساختن پایگاه دائمی مانند فرمان های حکومت خلق نشود که از اثر آن در هر دره و قریه صدای آزادی خواهی برپا شود. چرا که افغانستان تا به اکنون به آن موقف نرسیده است و شرایط همچو عمل آماده نیست و نه این اشخاصیکه از صندلی گرم صحبت میکنند قبول می باشد. در مورد شناخت مردم افغانستان این تیوری های قابل عملی نیست. من مدت 15 سال متواتر در بین مردم خویش در زمان جهاد سپری نموده ام. نه مملکت افغانستان قابل تطبق شش دبلیو است. چرا که مردم فغانستان بیچاره است فقرۀ بسیار زیاد است برای بدست آوردن یک لقمه نان مجبور هستند بهر نوح که باشد بدست بیاورد. پول شما را میگیرند ولی کار خود را میکنند به اساس همان جذبه اسلامی خود مدتی با شما است ولی بعدآ او اسلام خود را بسیار دوست دارد. به نکته ای باید متوجع باشید. خلاصه به نظر من پایگاه نظامی مطالعه دقیق کار دارد و شرایط افغانستان آماده همچو پلان نیست. هر آن کسی که میگوید صرف برای بقای خویش میگوید. اگر رحیم وردگ میکوید و اگر اتمر و یا صالح ولی کسی پشتبانی مردم را دارد او هیچگاه همچو موضوع را نمی گوید
این بود نظر بند خداکند غلط تعبیر نشود


اسم: عارف عزير   محل سکونت: فرانسه    تاریخ: 05.03.2011

هموطنان عزيز
به نظر اين حقير فقير ثبات و آرامش در وطن ما افغانستان وابسطه به دو موضوع اساسي است
اول درين شرايط ناهنجار وطن و منطقه، بودن و ايجاد پايگاه نظامي امريكا يك ضرورت مبرم است تا افغانستان بتواند به يك صلح پايدار دست يابد،
دوم بايد كرزي و گروه وابسطه وي از قدرت كنار زده شوند تا فرصت براي حكومت ملي ميسر شود كه بتواند با درايت و كارداني اوضاع نابسامان اين سرزمين كهن را نظم داده استقلال و تماميت خاك آنرا حراست نموده تا مردم رنج ديدۀ ما ازين بدبختي نجات يابند
تشكر


اسم: نجیب کامل   محل سکونت: هلند    تاریخ: 04.03.2011

سلام به آقای نگار گر
شما که خواهان آن استید که پایگاه نظامی امریکا در افغانستان نباشد لطفاً یک نسخه سودمند را برای ما ملت دردمند و اسیر که در گرو یک دولت چپاولگر و طالبان آدمکش و مداخلات کشور های اسلامی و عربی و خصوصاً پاکستان و ایران بستوه آمده ایم، ارائه دارید.
شما اگر در افغانستان تشریف برده و در پهلوی ملت تان قرار بگیرید بفکر من قضاوت تان بشکل دیگر خواهد بود. لطفاً در ایام ایکه شما را خدا عمر دراز بدهد چند روزی از زندگی تان را در مورد آینده وطن طوریکه شایسته عالمانه شما است مطابق بعصر نوین نظرات تان را ارائه نمایید.
چون شما منحیث یک شخصیت بزرگ علمی و تاثیر گذار حرف شنو زیاد دارید و البته که من به شما احترام دارم در رابطه به این نظر تان مرا در قطار مخالفان تان موقتاً بپذیرید.
بااحترام


اسم: زلمی واعظی   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 04.03.2011

سلام به خوانندگان محترم,
بنده با نظریات دانشمند محترم آقای ولی نوری بکلی موافقم, البته آقای نگار گر نظر شخصی خود را بیان کرده اند و فکر نکنم در انتظار کدام هدف معین باشند, مگر مزدوران پاکستان و ایران از قبیل ربانی, سیاف, تورن اسماعیل و غیره منافقین بر خلاف تاسیس پایگاه نظامی امریکا هستند, چرا در آنصورت منافع شخصی خود شان لطمه دار میشود.
با عرض احترام


اسم: محمد صادق ارغندیوال   محل سکونت: کانادا - اوتاوا    تاریخ: 04.03.2011

http://www.bbc.co.uk/persian/afghanistan/2011/03/110304_k02-saleh-atmar-us-forces.shtml


اسم: لوی افغانستان    محل سکونت: کابل    تاریخ: 04.03.2011

04.03.2011 لوی افغانستان

امریکا دایمي اډې غواړي مونږ دایمي امنیت غواړو

نن سبا ددایمي اډو ناندرې په رسنیو کې یو اندازه په سترګو کیږي خو دومره نه دي څومره چې اړتیا ده ورته.

مهم ټګی دا دی چې زمونږملي کارپوه هان ولې په دومره اساس وخت کې چوپ دي. همدا د کار، سلا، بحس، فکر، پلان او د چانس وخت دی. واي چې له ورخه چې اوبه تیرې شي بیا نه راستنیږي نو زمونږ کارپوهان باید څه وکړي.

دا سپینه خبره ده چې افغانستان امریکا ته اړدی او امریکا افغانستان ته، افغانستان موقیت لري اوامریکا پیسې او وسلې لري چې دا موقیت وساتلی شي. افغانستان زیرمې لري او امریکا ماشینونه او وسایل لري چې دا زیرمې راوباسي او استمال ته یی تیارې کړي. امریکا راتلونکې سیالانو ته وارخطاه ده افغانستان ورته په راتلونکې کې دا تشه ډکولی شي. او داسې نورې ډیرې مسلې دي.

نو اوس چې په دې پوهیږو چې یو بل ته اړ یو نو په خپلو اړتیاو به جوړښت کوو یانې راکړې ورکړې خبره ده افغانستان چې څه ته اړتیا لري هغه به امریکا ورکوي او امریکا چې څه ته اړتیا لري هغه به افغانستان ورکوي خو دا جوړښت به له ملي شخصیتونو له خواترسره کیږي نه د فسادګرو له خوا او امریکا به هم په دې کې خیانت نه کوي په دې جوړښت کې باید راتلونکې ته پام وشې افغانستان او افغانانو ته پوره ونډه ورکړل شي داسې نه چې سبا ورځ امریکایان هم د انګریزانو او روسانو په پایښت وپايي.

افغانان یواځې په رښتینې ملګرتیا د خپلو دوستانو لپاره د خپل سرونو هم تیریږي خو که پوه شي چي چل ول ورسره شوی او تیرویستلې یی دي نو بیا د خپل سره هم تیریږي او دښمن یی هم ښه استمالولی شي.

کارپوهان په دې ښه پوهیږي لکه ویل کیږي چې افغانستان دې په ناټوهیوادو کې شامل کړي یا دې ترې د امریکا یو ایالت جوړکړي یا دې بل څه وکړي هر څه چې کوي په هغه دوي ښه پوهیږي خو زمونږ داغوښتنه ده چې اول به مونږ ته پوره امنیت راولي او دا د امریکا له وسه پوره هم ده، بله دا چې افغانستان به دیو امریکايي یا اروپايي هیواد غوندې ابادوي او وګړوته به یي د یو امریکایي یا اروپايي هیواد وګړو په سترګو ګوري او ددې په بدل کې به افغانان همداسې چلند کوي او که داسې نه وي نو هغه د رحمان بابا وینا چې ! نه شي د خانانو او غریبانو کلي نه کیږي (دوهمه برخه به دځانه ووایم) چیرته امریکا او چیرته خوار(غني) افغانستان. ځینو خلکو ته به زما غوښتنې ډیرې لوړې ښکاري خو افغانستان هم د لوړو غرو هیواد دی.


اسم: م، نعیم بارز    محل سکونت: پاریس    تاریخ: 03.03.2011


دیدگاه های مخالف و موافق به پیشنهاد پایگاه های نظامی


اسم: ولی محمد نورزی   محل سکونت: هالند    تاریخ: 03.03.2011

د افغا نستان د روان کر کیچن حالت په دننه کي د امریکا د فوځي اډو جوړول د افغا نانو د نظر د څیرڼي او بحث لاندي مو ضوع اوس ډیره ګر مه ده.زیا تره دوستانو خپل نظر د خپلی زاویه او شخصی سوچ اودرک له لاری څر ګند کړي دي. ولي د ټولو دوستانو نظر ته په درنښت کتلو سره غواړم خپل نظر هم څرګند کړم. د افغا نستان ملي اردو او ملي فوځ تر اوسه پوري جنګي بمباردونکی الوتکۍ،جنګي کشفی او محاربوي الوتکۍ او هلیکوپترونه، درانه جنګي زغره وال ټانکونه، دهوايی مدافعي قوه ،تو پچي قوه، د توپچي لنډ منزله او اوږد منزله ریا کتیفي قوه او د رادار فعال سیستم او همدارنګه ډول ډول جنګي ما شینونه په لاس کی نه لري. سر بیره پر دي د افغا نستان په ملی فوځ کي جنګي مسلکی روزل شوی پرسونل ،افسران او د جنګي وسایلو د تخنیک ماهر کسانو کمبود هم له ورایه ښکاري. په افغا نستان کی د امریکی او ناټو د لسو کلنو په شتون کی بیا هم دغه نیمګړ تیاوي پوره نشوي. د افغا نستان سیاسی ګو ندونه په رسمی توګه تر سلو زیا ت شول، د ملی فوځ لوړ پوړی چارواکي( جنرال او مارشال)د مجا هیدنو او جنګ سالارانوکی په لاس کي ولویدل د دفني، تخنیکي او مسلکي افسرانو لپاره یواځي په لنډو کور سونه سره اکتفّااو قنا عت وشو، فوځی مسلکی روزنه په ډیر ځنډ سره په ټپه ولاړه ده.
د ایساف، ناټو ، امرکایی قواوو او ملی فوځ تر منځ ریښتني همکاری وجود نلري . محاربوی دسپلین او لوړه جنګي روحیه نشته. نو څنګه کیدای شي چه مونږ د خپلی خاوري دځمکني تمامیت او دغلیمانو په مقابل کي په تش لاس و جنګیږواو د خود غرضو ګا ونډانیانو د حملو په دفاع کی هم په کلکه ودریږو.د امریکی دولت له اوله سره نه، نه غوښتل چه زمونږ ملی فوځ په پښو ودروي او نه هم اوس غواړي چه دا کار سر ته ورسوي.زمونږ پخوانۍ اردو او جنګی پرسونل د ټولو وسایلو سره قصدآ له منځه ولاړي او تر نن پوري خپل شتمن سر لوړ ملی فوځ نلرو او بل ته د انتظار و ختونه تیروو.
که امریکا وغواړي چه خپلي فوځی اډی په افغا نستان کی ولري نو دا بیا د امریکا او افغا نستان په اړیکو پوری اړه لري. امریکا افغا نستان ته په خپله اراده بیله کومی اجازی راغلي ده او د فوځی اډو تصمیم به هم پر ته له دي نه چه قانونی مر حلی پلی کړي د عمل ډګر ته به ور ودا نګي. بلی مونږ افغانان قانونی حق لرو چه ددی اډو په هکله خپل نظر څرګند کړو، داچه دا نظر به تر کومه سر حده ځانکړي ځای ونیسي او که نه؟؟؟دا بیا بله مو ضوع ده. ولي په پرنسیپ کی دداسی کمزوری لغړ هیواد لپاره لکه افغا نستان د فو ځی اډو شتون په لنډه محال کی ضروري ګڼل کیږی په دی شرط چه د افغا نستان په داخلی چارو کی فو ځی مداخله ونکړي ، لکه په نورو هیوادو کی چه د فوځی اډو ځای، سر حد او چا پیریال په خانګړي توګه په ګو ته شوی دي.ولی په افغا نستان کی په اوسنی محال کی د ځایی خلکو ژوند یواځی ددغو امریکا یی فو ځیانو له لاسه په خطر کی لویدلی دي او هر ه روځ زمونږ بی ګناه هیواد وال خپل خوږ ژوند ددوی د نا سنجسو او بی ځایو بمباردونو له لاسه ور کوي. او دا لړۍ لا تر اوسه پوری نه ده ختمه شوي.


اسم: Dr. K. Gharwal   محل سکونت: Vienna    تاریخ: 03.03.2011

Let me first for your understanding to mention following points:

In democracy has usually every body the right to tell or to write his/her opinion about national issues, it can be correct and useful or not, this is happening in general in develop countries among the nation, when it is needed. Each one put at first level the interest of own nation and country, because they are well informed and well educated and understood and respect the histories and traditions of their countries this why they are coming finally through their open communication
to joint result through.
They are respecting each other they are listening to each other and we could see it always that their discussion is ending with peaceful information changing.

I want to bring one example: After second war was occupied Austria by four countries ( USA; former UdSSR; GB and French). Socialist party and conservative party of this country had gun fight against each other before, after occupation forgot those parties their bloody fight and came together for getting their country free from those occupied countries and at that time patriots made it possible to get the country free from them and avoided not to have USA Bases in country at the end too. The leader of both parties was patriot and saw their parties for serving the nation and not willing to use tricks and to cheat each other, none of those occupied countries could use those parties against each other for realizing their dirty plans.
Both parties started actions united and they succeeded finally, Austria was poor country and it is small country too and had no military, no economy, no agriculture and no education programs, in fact the country was down fully and bankrupt.

USA has to start Marshal plan with little money but the nation was united through its patriot leaders and all of them realized it that they knew it that their outcoming from existed disaster is their uniting the only way and those patriots used every cent for the country even the leaders wanted to have the same simple life like the common people had it.
The country is now thanks those patriots very well developed and this country has high well educated people and has to all countries of world the best relation.

Germany was known aggressor and this country had quit different position at that time, this why USA, GB and French started setup there their military Bases without to ask for it, this country got financial support too and the people of German was from beginning known as Patriot.
The nation of German is hard worker and they used each possibility for their country like Austria.

Even 35 years before most German people was against USA Bases and they hated it is still and they are appearing same reaction now, they said and still saying that every USA citizen can do what he wants, they are appearing wild every where in country and for there criminalities are they are Immune in Germany.

Mullahs are simple and very low educated people and they have narrow view and useless brain like communists had it, they are known as sold people in the past, their supporting through USA in Pakistan became popular as fighter during the resistance against former UdSSR , also USA made them with strong support of ISI those poison sold elements powerful and wealthy, those have no believing in God, they are just by name moslem, their believing are USD and CIA realized it from very beginning their illness. They simple Mullahs was guided at the end from communist fractions ( Khalqis and Parchamis)to destroy the Kabul city fully.
Anarchy and chaos took place in Kabul.
Pakistan and Iran regime coordinated the barbaric actions of those sold Mullahs to destroy Kabul and to kill innocent people.

I contacted 1995 former King in Rome and told him look the nation got very bitter experiences with those different type sold parties and the nation has enough from them and you stressed always you want to see your nation united and in peace, I think it is time now to get up and the nation of Afghanistan accept you very much although you had around you flatterer and the nation was ignored and you said always you want to correct your mistakes.

Also, he was pleased and hopeful that our nation will come out from existed disaster with support of USA and Europe countries, so started our practical activities to establish a group for weapon collection over the whole country, it was saying I have to meet Mr. Ahmad Sha Masoud and to win his joining and I did it( Mr. Ahmad Zia & Mr. Ahmad Wali Masouds are witness of it), we knew it that Mr. Ahmad Shah Masoud is tricky and killer but he was more clever and very intelligent this why we had to have him near to us do not let him to act independently and he should then isolate fully at the end.

Former King was not interested to be King again, he wanted to act just as elder wise person and the member of government should have excellent qualification and they should be honest and understand the problems of nation proper and not bas on ethnic.

Mr. deceased General Abdul Wali setuped such groupe in Quita/pakistan in year 1995 and the logo was giving "Taliban". what later happened it is a long story but one point I have to mention that Mullah Omar did not include at beginning to this group, thanks charlatan Khalilzad he was added later on to it and thanks Mr. charlatan Khalilizad upside downed the whole well organized program, Mullah Omar was advised not to appear public, no body should know who is Mullah Omar?
Any way former King was disappointed, Mr. deceased General was angry, because the weapon collection was sabotaged through charlatan Khalilzad, one day came Mr. charlatan Khalilzad to former King house to explain to him what will be your duty in Kabul when you go there, after his dirty speech one young woman stood up and said to former King, it is shameful, you was 40 years King in our country and this dog is coming to you and giving order what you have to do and what not. One guy said her mental is not very well, he should not take her reaction serious, another guy said in fact we do not have well mental, she is right, we did the dangerous job under dangerous condition to bring out our nation from existed disaster and he wants to damage all our program, he is Afghan, he see it what huge trouble have our nation now, why should put all those killer and robber together to put on the neck of our nation.
The meeting ended with frustration, former King said later on we tried very hard with your life risk but we see it now my dream can not realize to see the nation united and in peace,you should have understanding for my last wish to die in our country. He went to Afghanistan under pressure and they misuse his present there, in fact he was isolated, no body forgave him his last action.

Mr. Sirat attended the meeting through charlatan Khalilzad advise.

One day I was invited by on USA high level person, who I knew very well, we had long talk, he said I like your style, about you we have always many talks, many of us are mistrust you very much, they are saying, this guy is deeply patriot, and he is honest to Rome too we can never get any information from him about Rome and about his secret connection in his country, he is telling us nothing, he is dangerous if we include him to the group later on, because I like you and you are honest to us too but you are avoiding our interfering in your program but we found a good source direct in former King house for getting all information.

When I got this information I was fully out, I thought immediately on Mr. Zalmay Rasol, I called at the same evening to Rome and I told this story and said as I always mentioned that this guy is dirty and flatterer and thief, he must be a spy of spy charlatan Khalilzad, they ignored it and said to me yes Pashtonen mistrust very soon to every body, I said it is up to you I did my job and mohtaram patriot Dr. Hamed is calling him Katschakbar and I am agree with him fully!

In year 2003 told me deceased General Abdul Wali in Arg, my brother you had right with your speculation regard Zalmay.
I wrote above short histories ( I started to write a book ) and please read my another two comments, then you will find out that those sold robber, killer are united intentional, Pakistan got courage to demonstrate its muscles, it means Pakistan is bombing Afghanistan areas in present of more than 46 countries, USA never appeared its voice, Iran regime is acting in the same way even they are following Afghan refuges under logo "whitout visa" inside Afghanistan area to kill them.

USA is increasing day by day the killing of innocent people( most of them are children and women included then they are saying very late at the end( with stomachache) "SORRY" Our killing is more cheaper than their lovely dogs die. Mr. Karzai is playing his own cheating games to confuse the Afghans.
Sold Mullah Rabani is announcing open: All religion people have to keep the leadership in country and do not let face book young people to take over the power from you, this sold killer Mullah is absolute cowardly guy without consultation with USA military he would never announce such stupid slogans.

USA will keep those killer including Karzai and anarchy and chaos will go on, the air control is in their hand, all foreigner citizen of those countries are coming and going without any control, all money gone in the pockets of those killer and robber and into foreigner mafias and it will continue because they need it later for their own private militaries in case if some thing unexpected happen in between, USA will never let to have Afghanistan national government because they can not realize then their plans.

Politic is not so easy unfortunately we all are specifying us as high politicians and we see us each one as leader of our burning country, we are not be able to cooperate together in honest way like the common people of us is doing, this why the amount of fighter is increasing day by day and may be Mullah Omar and Bin Laden are drinking whisky with drinker Mr. G. W. Bush, Mr. Dick Cheney and charlatan Khalilzad.

USA Bases will control Afghan air, ground and the country will never get national government and in cities we will have plenty bars of sex like we have it now too.

Afghanistan have to stay neutral with guarantee and those countries including Russian have to pay the expenses of destroying the country, they have to let national government and not run away, they brought disaster into country they have to clean the country from those killer and robber and support the new government with projects over the whole country as it was planed in year 1995 and if USA reflect its civilized style then it can possible to get the friendship contract and this with agreement of nation.

Who is believing that USA will secure our border and USA will support the development of our country they are dreaming fully( like we could see it during the 10 years) or they are working for USA dirty plan!

Nation is the real power, this demonstrated very well Tunis and Egypt and the nation of Lybian is on the right way. Those countries saw Mubarak as very close friend even this mental sick Al Kadafi but now they are running behind those nations and announcing regular their support, unfortunately we do not believe in our nation and we misused it always!


اسم: احسان الله مایار   محل سکونت: ویرجینیا     تاریخ: 02.03.2011


به پایگاه های نظامی امریکا ضرورت نمیبود اگر... بخش دوم


اسم: نادرشاه سدوزی   محل سکونت: فرانسه    تاریخ: 02.03.2011


سلام به همه:

من هم به نوبه خود جهت دفع خطر موجودیت پایگاه نظامی امریکا رادر افغانستان یک امر ضروری میدانم. چونکه هنوز هم مردم افغانستان به پای خود ایستاده نشده اند.

بااحترام


اسم: محمد صادق ارغندیوال    محل سکونت: کانادا – اوتاوا    تاریخ: 02.03.2011


موضوع تأسیس پایگاه های نظامی امریکا را نباید از روی احساسات بررسی نمود


اسم: زکريا پوپل   محل سکونت: هالیند    تاریخ: 02.03.2011


دپوځي اډو په اړوند اندېښن


اسم: زرکه ملیار   محل سکونت: اطریش    تاریخ: 27.02.2011


د امریکا پوځي اډې، د افغانستان ملي گټې او زموږ د ځېرکو سیاست پوهانو هوښاري


اسم: م.ا.نگارگر    محل سکونت: برمنگم انگلستان    تاریخ: 27.02.2011


پایگاه های امریکا در افغانستان


اسم: غوث جانباز   محل سکونت: روسيه    تاریخ: 27.02.2011


تاریخچۀ مختصر ایجاد پایگاه های نظامی امریکا در جهان


اسم: انجنیر فضل احمد افغان   محل سکونت: کانادا    تاریخ: 27.02.2011

خواهران و برادر گرانقدر سلام.
من همه نظریات هموطنان گرامی را بدقت خواندم ومیخوانم و نیز به نظریات شان احترام میگذارم.و دیدم که یکی میگوید پایگاهء نظامی امریکا ساخته شودودیگری میفرماید که ساخته نشود یعنی تنها امریکا را نجاتبخش و یا دشمن مادروطن خود میدانند هیچ یک از هموطنان گرامی را نیافتم که راهء سومی را که نیز موجود است مورد بحث قرار بدهند و آن نظر اینجانب است که در مقاله من تحت عنوان " پایگاهء نظامی درازمدت امریکا در افغانستان " است را نیز مطرح و جوانب خوب و خراب آنرا بدقت تام با درنظر داشت منافع ملی در این مقطع زمانی مورد بحث قرار بدهند خواهش من اینست که یکبار مقاله ایجانب را که در همین ویب سایت وزین افغان جرمن آن لاین به نشر رسیده و نیر در ردیف نظریات ارزشمند همونان عزیز م قرار دارد بخوانند.خداوند نگهدار همه هموطنان دلسوز.


اسم: عابد ولی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 26.02.2011

باز هم با تقدیم سلام به همه خوانندگان و گردانندگان پورتال افغان جرمن
به تاریخ 24 فبروری نظراتم را بسیار مختصر شماره وار در رابطه با امریکا، القاعده، طالبان، حاکمیت غیر متجانس کابل ارایه داشتم. و هر یکی ازین 6 شماره نیاز مند بحث جدی است.
هر عالیقدری که با هر شماره آن مخالف باشد، حق مسلم شان است تا در رد آن بنویسند. من و سایر خوانندگان از استدلال طرفین میتوانیم به یک نظر با لنسبه واحد و منطقی برسیم. ولی محترمی به نام "سپین" مخالفین تجاوز امریکا به افغانستان و مخالفین ایجاد پایگاه دایمی نظامی امریکارا یا توهین نموده و یا با تشکلات به گفته خودش " چپی" خلقی، پرچمی و یا شعله یی ارتباط داده که گویا اگر این پایگاه از طرف روسیه و یا چین ایجاد میشد، آنها صد دلیل برای ضرورت آن می آوردند.
به گفتۀ مردم" سپین سړی، توری خبری". در نظر خواهی شرکت کردن باید با استدلال تواَم باشد. در غیر آن هرکس شاید بتواند با چند تا دو دشنام و اتهام وارد مباحثه شود.
من به خاطر رفع مشکل اقای "سپین" می خواهم بگویم که خاطر تان جمع باشد، پرچمی ها و خلقی ها مخالف موجودیت اردوی امریکا در افغانستان نمی باشد. بهتر است آنها را در قطار هم نظران و هم پیمانان خود حساب کنید.


اسم: هارون خپل   محل سکونت: لندن    تاریخ: 26.02.2011

پایگاه های نظامی امریکا عامل اختلاف و بی ثباتی


اسم: احمد   محل سکونت: جرمنی    تاریخ: 26.02.2011

آقای خبر شنو هیچ غصه به دل راه ندهید اگر حاکم کابل پنجهزار کیلومتر مربع را به آخند ها هدیه داده است سرشت کرزی xxxxx و خیانت است و این جای تعجب نیست. همین اکنون به صفحه نظر خواهی ببینید که فرزندان وطن من و تو با چه حرارتی به خاطر فروش 647230 کیلومتر مربع بافی مانده سر و دست می شکنند، و با هزار دلیل و برهان میخواهند بنام امنیت و حفظ تمامیت ارضی از کرزی و وردک هم پیشی بگیرند و ایجاد یایگاه های امریکا را موجه جلوه دهند.
چرا این ها به خود نمی آیند که هدف عمدۀ امریکا پایگاه نظامی است تا منابع کشور را غارت کند. کدام عقل می پذیرد که با 130 هزار رهزن امریکائی کشور روی آرامش را نمی بیند ولی اگر چند هزار رهزن و تروریست امریکائی در پایگاه های خود بخوابند همسایه ها در امور ما مداخله نمی کنند و افغانستان گلستان خواهد شد.
با درود


اسم: پیر بابر    محل سکونت: کابل     تاریخ: 26.02.2011

دوستان محترم

حمله اخیر قوای هوایی امریکا بر مردم بیگناه ما در کنر که در نتیجۀ آن ده ها افغان بیگناه جان های شیرین شانرا از دست دادند و ده ها نفر دیگر معیوب گردیدند یکبار دیگر چهره حیوانی امریکا را به نمایش گذاشت.

از همه درد آورتر توهین این جنایتکاران خبیث امریکا به ملت افغان است که گفته اند افغانها به قصد دست ها و پاه های اطفال شانرا میسوزانند تا نام امریکا را بد کنند

با وصف پیام تند و جدی کرزی جنرال امریکایی دیروز اعلان کرد که به بمباری شبانه ادامه خواهند داد این در حالی است که حکومت کرزی و دیگر افغانها بار ها و بار ها اسناد غیر قابل انکار در مورد حمایه پنجابی های بویناک چتلستان از تروریستها و موجودیت پناه جاه ها، مراکز تربیوی و حامیان القاعده و طالبان در چتلستان بخصوص در پشتونخواه و بلوچستان اشغالی ارائه کرده که تحت رهبری و حمایت مستقیم آی اس آی و فوج پنجابی های چتلستان اند.
این خود نشاندهنده عدم صداقت امریکا در مورد مبارزه علیه تروریزم است. زیرا اگر آنها واقعا برای امعای تروریزم به افغانستان آمده اند پس باید اول مراکز تروریزم و بنیادگرایی افراطی را در چتلستان نابود کنند که تروریستها از آنجا برای شهادت مردم بیگناه ما به افغانستان فرستاده میشوند.

من از همه شما خواهش میکنم مقاله عالی استاد محترم روستار تره کی را که در سایت گران افغانستان چاپ گردیده است در ارتباط به بمباری و شهادت مردم ملکی در افغانستان بوسیله جنایتکاران امریکایی به بهانه مبارزه بر علیه تروریزم مطالعه کنید


اسم: سباوون زرمل   محل سکونت: کابل    تاریخ: 26.02.2011


په افغانستان کی د امریکائی آډو جوړیدل


اسم: وحیدالله   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 26.02.2011

اسلام علیکم،
به نظر میرسد، بعضی تحلیل گران محترم ـ با نظر منطقی شان در باره همسایگان بد خواه ـ بکلی فراموش کرده اند، افغانستان از ده سال بدینسو تحت اداره مفسد، ضعیف و فاقد احساس ملی اداره میشود.
در ایجاد و بقای این اداره، حکومت قبلی امریکا نقش اساسی داشته و ادارۀ فعلی حد اقل در تغییر مثبت وضع سیاسی ضعف اراده نشان میدهد.
فرق اساسی پایگاهای نظامی امریکا در آلمان، جاپان و کوریای جنوبی با پیشنهاد فعلی این بود، که اداره حکومتی آنزمان امریکا نیت ایجاد فضای نو همکاری با ملتهای آن کشورها را داشتند. در حالیکه حکومت امریکا، که اعضای شان متهم به پا نهادن به حقوق بشر شده اند، نیت انقام گرفتن داشته، توجه شان زیادتر به عراق بود. استاد نگارگر اشارهُ مهم به ضد و نقیض بودن سیاست اوباما، برنده جایزه نوبل، کرد.
تا زمانیکه متحدین غربی جرئت دست کشیدن از کرزی، عبدالله، قانونی و سیاف نکنند، هیچ تاثیر بزرگ در وضع سیاسی افغانستان نخواهد آمد.
با احترام


اسم: Dr. K. Gharwal   محل سکونت: Vienna    تاریخ: 25.02.2011

Many Afghans have written their opinions regards USA military Bases in Afghanistan, some of them are supporting such poison Bases and saying that such Bases can save our independence, sovereignty, keeping security and freedom, avoid the interfering of neighbor countries and some of them are refusing with their own arguments such poison Bases in country.

CIA are distributing money among Afghans like Iran regime is doing to make it possible to realize their dirty prepared plan and it is not new. The colony strategy does not work any more, we could see it the last action of former UdSSR.
We have fully new strategy instead colony now, namely to install a government with trained people, unite all mafias and killer, create anarchy, chaos, up side down the truths and to try to make it possible bases creation at the end.

If we look back to former UdSSR occupation then we can see it very clear that USA supported the Afghan resistance, all Afghans would be very thankful for its support and we would have very close friendship relation if USA administration would not concentrated only on Mullah groups and would not create Qoran schools in euphoric styles with close cooperation of Pakistan and under leadership of those sold Mullah groups.

Also the start from beginning was wrong and not honest. Afghans thought, USA administration could learn lesson from the past but it was not the case.
After horrible terror attacks in USA in year 2001 united USA administration all killer, mafias and corrupted people and transferred to them power. Also it was united with trained group of Mr. Khalilzad , all types of sold Mullah groups including Khalqis, Parchamis, sholais, Setamis,

The cycle of sold people is closed now, anarchy and chaos reached the highest level in Afghanistan, the USA military acted and still is acting blind and wild around the country specially in Pashton areas, killed lot of innocent people and all of them was announced as Taliban even they have the impudence and it is saying recently that in Kunar are killed the children by the parent self to reflect to outside how barbaric the USA soldiers are. In Germany is saying: enough is enough! It is barbaric statement!

Some Afghans are writing in their comments: may be some Afghans will even claim that the terror attacks in year 2001 was happen by Mr. warrior G. W. Bush administration, some are claming, who will not accept the USA bases then they are communist( Khalqis, Parchamis, Sholais)

Mr. warrior G. W. Bush said once: who are with me then they are my friends and who are not with me then they are my enemies, the same case is appearing here now too.

No body as Afghan claimed that those attacks was supported by Mr. warrior Bush administration although inside in USA are claiming and demonstrating via Videos that all those Arabs got training in USA and it is impossible to bring those huge building through airplane attack to free fall, such Videos are still existing, such discussion started among the USA citizens!
It is recorded through Mr. Mikel Moore very clear that on the same evening( 11 September 2001) started airplane to bring out Saodi Arabian King clan and Bin Laden clan( 150 peoples) from USA although it was forbidden departure and landing on this day.
Also all those information are coming from USA citizens and not from Afghans!

Nobody want to be enemy with USA, the nation of USA is intelligent and courageous enough to make difference between true and falsehood and not like us.
If some body is claiming who will not accept the USA bases in Afghanistan then those are representing the interesting of Russian, China( because of Khalqis, Parchamis and Sholais).
All of us know all those sold killer very well, Khalqis are integrated by sold Afghan Mellat, Parchamis are integrated by sold Shorai Nizar and Sholai like Spanta direct by Mr. Karzai and CIA.
All of them are getting advises by Russian, Iran regime and China even Iran regime is passing to all type of mafias EURO in bags, Iran regime is more generous, I hope it is clear now and it should avoid in the future such poisen mechanism specially in connection creation of bases in Afghanistan or dividing the country.
Afghanistan is surrounded from killer and Taliban are the production of USA with help of ISI like Iran and Russian have their own trained killer in Afghanistan.
USA administration have to take out those exported corrupted elements and stop billion support to Pakistan and let a nation government to bring all those mafias to nation court and do not to follow its insidious target and provoke national demonstration like in Arabic world, then it will be to late!


اسم: عبدالباری جهانی   محل سکونت: امریکا    تاریخ: 25.02.2011

آقای محترم سپین!
اینکه شما طرفدار نظریات نوری صاحب و یا کدام نوسینده دیګر هستید، در انتخاب خود و فکر نمودن خود مختار هستید. ولی لطفا توهین به دیګران را روا مدارید. اګر من به جای آقای نوری صاحب و یا کدام نویسنده دیګر میبودم، طرفداري شما را به خود روا نه می دانستم و شما را ازین قسم طرفداري برحذر میداشتم. من با کمال ادب از همه نویسنده های پورتال افغان جرمن آنلاین خواهشمندم تا از استعمال کلمات توهین آمیز و کتره و کنایه ګفتن بپرهیزند. به عقیده من آقای نګارګر، به حیث یک افغان دانشمند، در باره مسایل حیاتی افغانستان حق اظهار نطر دارد و ما و شما حق توهین نمودن نګارګر و هیچ افغان دیګر را نداریم.


اسم: سپین   محل سکونت: لندن    تاریخ: 25.02.2011

دانشمند وطن پرست جناب نوری صاحب سلام!‏

مصاحبه و طرزدید استاد نگارگر راکه، وجود پایگاه های نظامی امریکا را به حال وطن ما از سه لحاظ خطرناک ‏ارزیابی کرده است، با اعتراضیۀ مستدل شما در دریچۀ نظر خواهی خواندم، موضعگیری شما مثل موضعگیری آقای ‏بارز، بسیار منطقی تر و به خیر وطن و حفظ تمامیت ارضی کشور سودمند تر به نظرمی آید.
ولی استدلال استانگارگر ‏آگاهانه و یا بطور غیر ارادی به نفع همسایگان بد طینت و مداخله گر ما‎ ‎تمام میشود. من فکر میکنم که اگر آقای نگارگر، ‏دست از سیاست بردارد و تنها به همان تبلیغات ملائی خود در برنامه های تلویزیونی ادامه دهد، برای او و همفکران ‏او بهتر خواهد بود، زیرا که کشور ما یگانه چیزی که کمبود دارد، همانا ملا و آخند است و او میداند که بخاطر کمبود ملا ‏و آخند و طالب است که کشور ما اینقدر عقب مانده است. بگذارید تا دراین راه اجتهاد کند که هم ثواب آخرت است و هم ‏مایۀ عزتش در حاضرت.‏

نوری صاحب محترم! شمارا خدا از بلاهای اسمانی و زمینی بدور نگهدارد که همواره مسائل بحث بر انگیز ملی را ‏مطرح میکنید که انسان هر قدر بخواهد در آن سهم نگیرد، مگر طاقتش نمی آید تا سخنی و نظری در بارۀ موضوع ‏مطرح ابراز نکند. سال قبل هم یک موضوع بسیار حساس ملی را به ارتباط سخنان تجزیه طلبانۀ سفیر متقاعد امریکائی ‏‏(بلک ویل)بحثی را مطرح ساختید که خبره گان افغان در آن بطور گسترده یی شرکت جستند و با ابراز نظریات مفید ‏خود به دلها امید و نیرو بخشیدند.
اکنون نیز باز در همان خط و در همان استقامت، یعنی لزوم و سودمندی پایگاه های ‏طویل مدت نظامی امریکا را در کشور بمنظور حفظ تمامیت ارضی و صیانت جغرافیای سیاسی کشور از خطر احتمالی ‏دست درازی همسایگان بدخواه افغانستان، از لحاظ منافع ملی مطرح ساخته اید که صاحب نظران افغان بازهم به ‏ابراز نظر خود با استدلال پرداخته اند.‏

‏پیشاپیش باید این را بدانید که آنعده افغانهایی که قبلاً به یکی از گروه های چپی (خلقی - پرچمی و شعله ئی) منسوب بوده ‏اند، اگر هزار دلیل مثبت به بودن این پایگاه ها بگوئید، آنهایی که تاهنوز تحت تاثیر تبلیغات مارکسیستی/ ماوئیستی دهه ‏‏60 قرن بیستم قرار دارند، ولو که امروز این گروه های چپی حتی در قلب امریکا و اروپا با بهترین امکانات رفاهی ‏زندگی داشته باشند، بازهم ضد حضور امریکا در مرزهای چین و روسیه هستند، و از مخالفت خود با حضور امریکا ‏در کشور ما دریغ نمی ورزند ولی اگر مسالۀ تاسیس پایگاه نظامی از سوی چین و یا روسیه در کشور ما مطرح شود، شما ‏خواهید دید که اینها هزاران دلیل پخته و ناپخته برای مفیدیت چنین طرحی ابراز خواهند نمود. ‏

بنابرین شما باید پیش از پیش دندان طمع از تائید این گروه هارا برکنید و صرف نظریات آنعده از صاحب نظران افغان ‏را مدار و ملاک اعتبار قرار بدهید که قبل از این وابسته به کدام گروه چپی نبوده باشند. حتی نمیتوان از گروه های اسلام ‏سیاسی نیز که دست پروردگان آی اس آی پاکستان و یا آخوندهای ایران هستند نیز توقع تائید این نظر را کرد.‏

نظریات آقای انجنیر داوری و آقای نعیم بارز و برخی دیگر از افغانهای بیطرف در حمایت از نظریات شما قابل تائید من ‏است. باری در میز گردی که به همین مناسبت در تلویزیون آریانای بیات تدویر یافته بود، یکی از صاحب نظران بنام ‏‏"شهیر" وکیل ولسی جرگه از هرات با صراحت گفت که، دولت افغانستان و شورای ملی افغانستان در پذیرش این طرح ‏باید منافع ملی افغانستان را در نظر بگیرد نه منافع ملی کشورهای همسایه را. وی افزود که افغانستان از دست همسایگان ‏بشمول فدراتیف روسیه، به چنین روز سیه و بحرانهای کشنده روبرو شده است، پس ما برای نجات و رهائی ازاین ‏بحرانات به هرکاری که به سود منافع علیای کشور ما باشد دست خواهیم زد. آقای شهیر علاوه نمود که همین اکنون ‏امریکا 13 میلیارد دالر برای تربیه و تجهیز اردوی ملی افغانستان بودیجه پیش بینی کرده است، هرگاه ما با امریکا دست ‏دوستی ندهیم و این پول را امریکا به ما ندهد، کدامیک از کشورهای همسایه بشمول روسیه، چنین کمکی به اردوی ما ‏خواهد کرد؟ بفرمایند یکی ازاین همسایه گام بجلو بگذارند واین مبلغ را به کشور ما پیشنهاد کنند تا ماهم دست دوستی ‏بجای امریکا به این کشور همسایه دراز کنیم،
در صورتیکه هیچک از همسایه ها چنین کمک به ما نمیکند، و نمیخواهد ‏که ما صاحب یک اردوی ملی قوی شویم، لهذا اظهار نظر آنها در مورد اینکه ما با امریکا همکاری استراتیژیک داشته ‏باشیم و یا نداشته باشیم این یک مدالخله صریح در امور کشور ماست و ما حق داریم از منافع ملی خود در ابرابر چنین ‏کشوری، دفاع کنیم.‏
چنین است موضع گیری عناصر وطن پرست که نه از همسایه غدار و مداخله گر بیم دارند و نه از مداخلات بیشرمانه ‏ایشان ترس بخود راه میدهند و با جرئت و صراحت میگویند که دوستی و همکاری سترتیژیک با امریکا به نفع افغانستان ‏است و باید از آن حمایت نمود. ختم‏


اسم: محمد نعیم بارز   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 25.02.2011

محترم آقای نگارگر،
تمام سعی شما در مصاحبۀ تان این بوده تا بدیگران بقبولانید که امریکا برای مبارزه با تروریزم به افغانستان نیامده است، بلکه باین خاطر آمده تا بااستفاده از موقعیت ستراتیژیک آن کنترول انرژی را در منطقه بدست گیرد.
اگر این نظر را بپذیریم پس اگر فردا امریکا قوایش را از افغانستان خارج نماید باور دارید که پاکستان و ایران و تروریستها از سر مردم کشور ما دست بر میدارند؟
اگر جواب مثبت باشد پای این سوال پیش کشیده میشود. پس در آنوقت که پای قوای امریکا به افغانستان کشیده نشده بود واقعه 11 سپتمبر 2001 را چه کسانی انجام دادند؟ لابد خواهید گفت خود امریکائی ها علیه خود.
خلاصه طوریکه گفته اید برای شما موجودیت خاک یعنی دشت و بیابان در همسایگی با ایران و پاکستان اهمیت دارد نه دار و درخت و جان، ولی برای من در قدم اول جان و زندگی که مقدس ترین چیز است ارزش دارد.
بهر حال از نوشتۀ اخیر تان معلوم است که اصلا برای دفاع از نظر خود آماده نیستید، لذا من هم در همینجا اکتفا میکنم و قضاوت را میگذارم به منطق کسانی که از مسایل منطقه و جهان چیزی میدانند. بااحترام


اسم: خبر شنو   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 25.02.2011

دوستان عزیز بازهم سلام!
انتظار داشتم که در برابر خبر زیر که می تواند برای کشور ما ترسناک باشد، عکس العمل هموطنان جدی تر خواهد بود که متاسفانه نبود.
یکبار دیگر این نوشته را تکرار در اینجا میگذارم مگر علاقه به تمامیت ارضی کشور، وطنداران را در تفحص در این زمینه وادارد.
این هم تکرار:
سلام به همه دوستان!
قبل از همه از دوستانی که به خبر و خبر شنوی زیاد علاقه مندند، خواهش می کنم این خبر را با جزئیات آن چستجو نمایند:
امروز استاندار استان خراسان رضوی ایران به اطلاع رسانه ها جمعی رسانید که حدود بیشتر از پنج هزار کیلومتر مربع از زمین کشور های همسایه در جریان مذاکرات به ایران تعلق گرفته است.استاندار در رابطه با نام کشور "همسایه" که خاک آن به ایران تعلق گرفته توضیح نداد.از آنجاییکه این استان در همسایگی افغانستان و ترکمنستان قرار دارد، باید یکی ازین دو کشور(افغانستان یا ترکمنستان) زمین یا خاک خود را به ایران واگذار کرده باشد. با توجه به پول های ایرانی که سران دولت و قدرت افغانستان را در گرو ایران قرار داده است بعید نیست که این خاک کشور ما باشد، که به ایران تقدیم گردیده.از تمام خوانندگان خواهش می کنم بنا بر علاقمندی بوطن این خبر را پیگیری نموده وواقعیت را روشن گردانند. این خبر امروز24 فبروری بطور خلاصه از برنامه فارسی رادیوی بی بی سی شنیده شده است. تا کنون سایت فارسی بی بی سی این خبر را انتشار نداده است.


اسم: اسدميوند   محل سکونت: روسيه    تاریخ: 24.02.2011

به كاركنان نهايت گرامي و ميهنپرست افغان جرمن انلاين سلام.
به استاد نهايت بزرگوار اسحٰق نگارگر سلام و احترامات عرض مينمايم!
استاد نهايت گرامي و گرانقدر، من بااين نظر شماكاملاً موافق هستم كه امريكا خواهان كنترول بر منابع انرژي در منطقه است، ولى بايد بپذيريم كه سياست هاى كشورهاى غربي و اضلاع متحدۀ امريكا در افغانستان تا به حال بطوري موفقانه پيش ميروند، آنها در جريان سه دهۀ جنگ در كشور ما توانستند شرايط و اوضاع را طوري عيار نمايند تا موجوديت آنها در افغانستان يك ضرورت حياتي شود، و اكثريت مردم غيور افغانستان را روحاً آماده اين ساختند كه آنها را در كشور خود بپذيرد، و فعلاً هم آنها به همان راهى كهنۀ نياكان خويش ميروند كه ميگفتند تفرقه انداز و حكومت كن.
استاد نهايت بزرگوار قبل از اينكه چند نكته را خدمت تان عرض كنم معذرت ميخواهم، چون شما بزرگ هستيد و ميدانم كه به اندازۀ سالهاى زندگي ام شما تجربۀ زندگي علمي، سياسي و اجتماعي داريد..
1- من در رابطه تشخيص مرض مخالفت ندارم، ولى دوكتورانيكه مرض را تشخيص مينمايد، بعد از آن شروع به معالجه ميكند، تنها تشخيص مرض باعث نجات مريض شده نميتواند.
2- من بااين همه مشكلاتي كه در كشورم مي بينم نميخواهم مرض آنرا سرطان نامم چون سرطان تا به حال علاج ندارد، تاآخرين لحظه هاى زندگى ام آرزوى نجات كشورم با من همراه خواهد بود، طوريكه ميگويند! آرزوها بعد از مرگ انسان مي ميرند.
3- به نظر من اگر ملاى غريب كلمۀ (حى الفلاح)را خسته ناپذير تكرار كند و معني آنرا به مردم بفهاند، ممكن است مردم به دور او جمع شوند.
4- استاد نهايت گرامي! من همينقدر ميدانم كه سياست خميني و احمدي نژاد راجع به افغانستان يكی است، سياست ذوالفقار علي بوتو و آصف زرداري هم در قبال كشورام يكي است البته همان سياست هاي ضد افغاني و ضدانساني تا به حال ادامه دارد،
راجع به سر زمين بدبخت و خون آلود خود بايد بگويم كه سياست ها با تغیير رهبران دايماً تغیير كرده و منافع ملي كشور را در سه دهۀ اخير هر حزب و هر رهبر قرباني منافع شخصي كرده، سياست هارا بگذاريد حتىٰ مامورين دولت يك رژيم شكست خورده را رژيم ديگر قبول نميكرد.
بااحترام اسدميوند


اسم: عابد ولی   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 24.02.2011

سلام های زیاد خدمت همه خوانندگان و گردانندگان پورتال افغان جرمن تقدیم میدارم.
ازینکه تاسیس و عدم تاسیس پایگاه نظامی در افغانستان مورد نظر خواهی قرار گرفته و هموطنان قلمدار ما نظرات گونانگونی ارایه کرده اند و هر یکی هم خواسته دلایلی به صحت نظر خود ارایه دارند. من هم منحیث یک هموطن تان چیزی برای گفتن دارم، که به طور مشرح بیان کردن آن درین ستون امکان پذیر نیست. این هم فشره نظراتم:
1- طالب و القاعده دو پدیدۀ امریکایی اند که در کلیت خود در خدمت امریکا قرار دارند. گرچه شاید بعضاً اینجا و آنجا سرکشی گک های هم از ایشان سر زند. تا کنون که صدها طالب با اسلحه و مهمات ... و غیره دستگیر شده اند. ولی یا عفوه شده اند، یا فرار نموده اند(که در حقیقت فرار داده شده اند) و یا هم مبادله شده اند. یک نمونه اعدام شان تا کنون وجود ندارد. بعد از سقوط شوروی امریکا به یک پدیده ای ضرورت داشت، تا به بهانه آن از هر طریق ممکن به شمول لشکر کشی ها به کشور های دیگر حاکمیتش بر جهان تامین گردد. خوب ترین بهانه طالب و القاعده است..
2- اگر امریکا به منظور محو طالب و القاعده تشریف آورده است، فکر میکنم که آدرس را اشتباه کرده است. همه به شمول امریکا میدانند که القاعده و طالب در کجا است؟ 3- آیا هموطنان توجه کرده اند که بعد از سقوط طالب امریکا با تکیه بر برادران سکه طالب، که در سیاهی، وحشت، آدم کشی، غارت، تجاوز به ناموس ... دست کمی از طالب ندارند و حتی در بعضی موارد هم دست بالا دارند، تکیه کرده است..
امروز توسط نیروهای موجود خود در کشور و یا فردا توسط پایگاه نظامی خود امنیت کسانی را گرفته و یا خواهد گرفت که در بالا اوصاف شان ذکر شده است.
4- اسفالت چند سرک و اعمار چند تا از ساختمان های که بیشتر خود شان به آن نیاز داشتند، نباید بهانه ای برای ضرورت موجودیت قوای امریکایی قلمداد شود. من فکر میکنم به همین اندازه پولی که به افغانستان سرازیر شد، نصف ان به طالبان(امید وارم مرا در کفر دفاع از طالب نگیرید، زیرا بیردی را قبلاً گفته ام) پرداخته میشد، شاید ابادانی بیشتری صورت میگرفت. توجه کنید هموطنان که دالر ها با ارقام نجومی داخل کشور شده است.
5- امریکا نه امروز با نیروهای موجودش و نه هم فردا با پایگاه نظامی اش جلو مداخله پاکستان و ایران را گرفته و نه خواهد گرفت. چشم بینا در کار است تا ببیند که نصف حاکمیت کنونی کابل مزدوران پاکستان و نصف دیگرش هم از مزدوران ایران است..
کیست که نداند شیر خورده های از پستان آی اس آی پاکستان، مانند ربانی، سیاف، رحیم وردک، فاروق وردک، قانونی، گیلانی، حاجی دین محمد، ارغندیوال... نمی توانند مستقل باشند، همچنانیکه، خلیلی، محقق، محسنی، انوری، عالمی بلخی، محقق کابلی.... شیر خورده های از پستان واواک و تربیت یافتگان دست اخندهای ایرانی نمیتوانند مستقل باشند..
امروز که امریکا 130 هزار سرباز خود دست مداخله گران آی اس آس و واواک را باز گذاشته، فردا با تعداد محدود از سربازان خود چگونه جلو آنهارا خواهد گرفت؟.
6- هموطنان ما نه باید هم به تار خامی به نام امنیت بسته شوند. زیرا اولاً همین امروز با موجودیت قشون بیش از 42 کشور دنیا در کجا امنیت است که فردا تنها پایگاه نظامی امریکا ضامن امنیت ما باشد. دوم اینکه امریکایی ها و ناتو بیشتر از طالبان مردم بیکناه مارا می کشند. من فکر میکنم که آگاهان وطن پرست و مردم دوست ما خود را به بدیل رهبری مردم مبدل سازند بهتر است تا دل خوش کردن به الطاف و عنایان امریکایی.
با سلام های مکرر و مجدد


اسم: خبر شنو   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 24.02.2011

سلام به همه دوستان!
قبل از همه از دوستانی که به خبر و خبر شنوی زیاد علاقه مندند، خواهش می کنم این خبر را با جزئیات آن چستجو نمایند:
امروز استاندار استان خراسان رضوی ایران به اطلاع رسانه ها جمعی رسانید که حدود بیشتر از پنج هزار کیلومتر مربع از زمین کشور های همسایه در جریان مذاکرات به ایران تعلق گرفته است.استاندار در رابطه با نام کشور "همسایه" که خاک آن به ایران تعلق گرفته توضیح نداد.از آنجاییکه این استان در همسایگی افغانستان و ترکمنستان قرار دارد، باید یکی ازین دو کشور(افغانستان یا ترکمنستان) زمین یا خاک خود را به ایران واگذار کرده باشد. با توجه به پول های ایرانی که سران دولت و قدرت افغانستان را در گرو ایران قرار داده است بعید نیست که این خاک کشور ما باشد، که به ایران تقدیم گردیده.از تمام خوانندگان خواهش می کنم بنا بر علاقمندی بوطن این خبر را پیگیری نموده وواقعیت را روشن گردانند. این خبر امروز24 فبروری بطور خلاصه از برنامه فارسی رادیوی بی بی سی شنیده شده است. تا کنون سایت فارسی بی بی سی این خبر را انتشار نداده است.


اسم: احمد   محل سکونت: جرمنی    تاریخ: 24.02.2011

با درود
پایگاه های نظامی مسله ایست ملی و به همه مردم افغانستان که من هم جزءشان هستم تعلق دارد. در مسایل ملی هر کس نظرش محترم است و به خاطر به کرسی نشاندن نظرش از طنز و استعاره و غیره استفاده میکند. مگر اینجا یعنی سایت افغان جرمن انلاین کمیته مرکزی حزب مزدور خلق است که همه باید نظر مشابه به نظر مقاله نویس داشته باشد در غیر آن نظرش سانسور میشود. اگر نظر من به مزاج کسانیکه به خاطر حفظ (مادر وطن) یعنی مادر تمام باشندگان افغانستان از بیگانه یاری می طلبد خوش نمی خورد نظر وطن فروشان هم به مزاج من خوش نمی خورد، ولی ابتدائی ترین مشق دموکراسی تحمل نظر دیگران است وما فرسنگ ها از گفتمان فاصله داریم. چون به اصطلاح ریش وقیچی در دست شماست زبان مخالفین را که نوشته هایشان است میبرید.
با درود


اسم: احسان الله مایار   محل سکونت: ورجینیا    تاریخ: 24.02.2011


به پایگاه های نظامی امریکا ضرورت نمیبود اگر... بخش اول


اسم: میر عنایت الله میر   محل سکونت: امریکا     تاریخ: 24.02.2011

میر عنایت الله عنایت از اروپا
علنی شدن مسألۀ تأسیس پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان


اسم: امان الله   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 23.02.2011


قهریدلی گاوندیان د محترم عبدالباری جهانی د لیکنی په اره


اسم: م، نعیم بارز   محل سکونت: پاریس    تاریخ: 23.02.2011


بحث برموضوع پایگاه نظامی امریکا و مصاحبه آقای نگارگر!


اسم: گران افغانستان    محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 23.02.2011

ایران بطور مداخله جویانه در مورد امضای پیمان ستراتیژیک در بین امریکا و افغانستان ابراز نگرانی کرد.

گران افغانستان 23/02/2011

تهران - سخنگوی وزارت امور خارجهء ایران بطور مداخله جویانه، از خبر منتشره در مورد امکان امضای پیمان ستراتیژیک در بین امریکا و افغانستان ابراز نگرانی کرد. رامين مهمان‌ پرست با اشاره به اهميت تداوم ثبات و امنيت در منطقه و تاثير تحولات افغانستان بر منطقه، پيمان ياد شده را مخالف روند صلح، ثبات، امنيت و شكوفايي افغانستان در منطقه دانست و تاكيد كرد كه اين اقدام وضعيت منطقه و افغانستان را پيچيده ‌تر خواهد كرد.

آقای مهمان پرست از این هم یک قدم فراتر نهاده و ابراز اميدواري كرد كه اين موضوع در حد خبري باقي بماند و دولت و ملت افغانستان ضمن حفظ هوشياري خود مانع تحقق اهداف خارجيان در كشور شان شوند.

در این روز ها که اخبار تاسیس پایگاه های دایمی امریکا در افغانستان سرخط اخبار کشور را تشکیل میدهد، حملات انتحاری طالبان تشدید شده و روزانه به ده ها تن از هموطنان ما در جریان آن کشته و زخمی می شوند . مخالفت وزارت خارجهء ایران با تاسیس پایگاه های نظامی امریکا و تشدید حملات انتحاری طالبان بیربط بوده نمی تواند.


اسم: تاند   محل سکونت: کابل    تاریخ: 23.02.2011

ایران دامریکا او افغانستان د ستراتیژیک تړون په هکله غبرګون وښود

تاند 23/02/2011

دایران د خارجه وزارت ویندويي وویلکه دافغانستان او امریکا ترمنځ ستراتیژیک تړون لاسلیک شي د سیمې وضعیت به نور هم پېچلی شي

د ایران دحکومتي خبري اژانس ایرنا د راپور له مخې ددغه هیواد د بهرنیو چارو د وزارت ویندوی رامین مهمان پرست نن د افغانستان او امریکا تر مینځ د ستراتیژیک تړون د لاسلیکیدا په باب د خپرو شویو خبرونو په هکله وویل دغه تړون د افغانستان او سیمې د سولې ، ثبات ، امنیت او ودې مخالف دی .دا په داسې حال کې دی چې روسې هم تردې مخکې له دغه تړون سره مخالفت کړی دی او له دې سره په یو وخت په افغانستان کې ځانمرګي بریدونه او حملې هم سختې شوي دي .

د ایران د خارجه وزارت ویندويي په سیمه کښې د امنیت او ثبات د دوام اهمیت او په هغو د افغانستان د بدلونونو اغیزو ته په اشارې سره وویل هیله من دی د افغانستان او امریکا تر مینځ د ستراتیژیک تړون د لاسلیکولو موضوع د خبر تر حده پاتي شي او د افغانستان حکومت او ملت د خپلي هوښیارۍ د ساتلو تر څنګ په دغه هیواد کښې د بهرنیانو د سلطه ګرو سیاستونو د تحقق خنډ شي.

ایران په افغانستان کې پراته بهرني عسکر چې دملګرو ملتو په موافقې سر ه راغلي دي نیواکګر ځواکونه بولي


اسم: عبیدالله   محل سکونت: کابل    تاریخ: 23.02.2011

مردم قهرمان مصر، تونس و دیگر ممالک عربی میخواهند که خود را از شر دیکتاتورهای نجات دهند، که یک عمر به کمک امریکا در قدرت نگهداشته شدند. اما مردم ساده افغانستان فکر میکند، که امریکا برای آرامی افغانستان پایگاه نظامی میسازد.
آیا درین 10 سال امریکا و ناتو با 150 هزار نیروی خود نمی توانستند، به گفته خود شان 25 هزار طالب را شکست بدهد، اما زمانیکه پایگاه نظامی ساخت و دیگر عساکر ناتو به کشور های شان برگشتند، طالبان را نابود میکند و افغانستان را آرام؟
آیا درین 10 سال دولت پاکستان را مجبور ساخته نتوانستند، که طالبان را آنجا مسلح نسازد، و سران طالبان را به امریکا تسلیم کند، اما زمانیکه پایگاه ساخت، بعد این کار را میکند؟
امریکا توانست 2001 فقط با 3000 عسکر و چند تا طیاره بی 52 طالبان را از افغانستان براند، اما در ظرف 10 سال
نمیتوانند لاعقل یک ولایت (هلمند) را از وجود طالبان پاک کند. در حالیکه 9000 عسکر انگلیس و 3000 عسکر امریکائی آنجا مستقر اند.
برادران عزیز، واقیعت های تاریخ را نباید فراموش کنیم
پاکستان یکی از همپیمانان مهم امریکا در منطقه است.
طالبان و القاعده را امریکا بوجود آورد، مسلح ساخت و به کشور ما فرستاد.
طالبان شبانه در هلیکوپتر های نظامی امریکا و انگلیس به مناطق شمال انتقال داده شدند.
کرزی در امریکا کارمند شرکت نفتی UNOCAL بود.
فامیل اوسامه بن لادن و فامیل بوش سهم داران همین شرکت اند.
بزرگترین سهمدار لوله گاز تاپی در افغانستان همین شرکت نقت است.
رهبران طالبان قبل از واقعه سپتامبر 2001 چندین بار در واشنگتن دعوت شدند، تا در رابطه با قرداد انتقال لوله گاز تاپی با امریکا تفاهم کنند.
رهبران طالبان و القاعده در خاک پاکستان لم داده اند.
امریکا دارای پیشرفته ترین وسایل و ماهواره ها اند که حتی یک سوزن را در زمین هدف قرار داده و نابود کرده میتواند
تحلیل و نتیجه گیری همهء این فاکت ها را به خواننده های دانا و وطنپرست این سایت میگذارم


اسم: عبدالباري جهاني   محل سکونت: کابل افغانستان    تاریخ: 22.02.2011


په افغانستان کی د امریکا دایمی پوځي اډې


اسم: پوهنمل حاجی محمد نوزادی   محل سکونت: دنمارک    تاریخ: 22.02.2011


دامریکایی پوځی اډو مثبت او منفی اړخونه


اسم: پیر بابر    محل سکونت: کابل     تاریخ: 22.02.2011

من مطمئن هستم که هر افغان با عقل سلیم میداند که حضور مراکز نظامی یک کشور بیگانه در خاک اش نه افتخار است و نه ایده ال

اما من با آن عده از دوستان موافق هستم که در زمان حاضر باید وضعیت کشور خود را، دشمنی همسایگان به اصطلاح مسلمان مارا بخصوص پنجابی های پاکستان و آخوند های متحجر ایران و نوکران شانرا در داخل افغانستان و قدرت و قابلیت افغانها را برای دفاع از وطن آبایی شان باید در نظر گرفته در مورد این مراکز نظامی نظر دهیم
سوال اینجاست که آیا پنجابی های پاکستان از همان ابتدای ایجاد این کشور مصنوعی به وسیله انگلیسها و امریکایی ها و آخوند های عقبگرای ایران از زمان رسیدن به قدرت با افغانستان دشمنی نکرده اند که حالا ما بگوییم فقط مراکز نظامی این دشمنی را بوجود خواهد آورد؟
مسلماً افغانهای باعقل سلیم میدانند که ما در شرایط نهایت دشوار و بحرانی زندگی خویش قرار داریم که مردم ما نسبت 30 سال جنگ تحمیلی توانایی دفاع از خود را در مقابل دشمنان قسم خورده کشور از مؤقتاً دست داده اند.
ما در زمانی قرار داریم که اگر تضمین بین المللی وجود نداشته باشد کابل باز هم به روز های سگ جنگی احمد شاه مسعودوف و گلب الدین جنایتکار و دیگر وطنفروشان جهادی و خلقی پرچمی مبدل میشود
ما در زمانی قرار داریم که همین لحظه ستون پنجم فوج پنجابی های کثیف چتلستان عملا در داخل افغانستان اوامر ملا عمر لعین این پنجابی زاده شیطان را که در حقیقت اوامر آی اس آی پاکستانی هااست، با استفاده از قران پاک و دین مقدس اسلام بر ضد هموطن بیگناه من و تو عملی میکنند.
ما در شرایطی قرار داریم که فقط دو امکان در مقابل ما قرار دارد که هر دو متأسفانه مطلوب نیستند و الترناتیف دیگری هم وجود ندارد -- ولی ما باید از بین همین دو امکان نا مطلوب آن یکی را انتخاب کنیم که بدی و ضرر آن نسبت به دیگر کمتر است --- و آن انتخاب پایگاه های نظامی امریکا به حیث یک تضمین نسبی برای کشور و مردم ما میباشد
وسلام


اسم: نجیب داوری   محل سکونت: تورنتو - کانادا    تاریخ: 22.02.2011


در مورد ایجاد پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان


اسم: حقبین   محل سکونت: از کوچه منطق کل    تاریخ: 22.02.2011

استاد مکرم و معظم جناب اسحاق نگارگر:

در افشانی های شما برای افغانستان بحیث یک کشور مستقل و آزاد در سطح منطقه و جهان هزار در صد قابل تائید است. موجودیت هر پایگاه خارجی در افغانستان بمعنی محدودیت ها برای ساکنین افغانستان می باشد. این مطلب جای بحث ندارد. همچنین موقف شما بحیث یک افغان آزاد اندیش صد در صد قابل تائید و تحسین است.

اما افغانستان در یک وضعیت بد تاریخی و اضطراری خویش قرار دارد. در چنین وضعیت آزادی و استقلال برای افغانستان به یک خیال و خواب می ماند. امروز افغانستان در معرض خطرات گوناگون قرار دارد و احتمال سلب آزادی و استقلال آن از طرف هر کشور ممکنست.

سئوال مشخص بنده از جناب شما این است که اگر قرار باشد ما از روی مجبوریت ها بین کشورها یکی را بحیث حامی قبول کنیم، حضور کدام قدرت بنفع افغانستان خواهد بود؟ امریکا، روسیه، ایران، پاکسنان، عربستان سعودی یا کشور و قدرت دیگر؟

من یکبار دیگر تاکید می کنم که هیچوقت پشک موش را بخاطر رضای خدا نمیگیرد و هیچ کشوری برای تامین منافع مردم افغانستان در افغانستان پایگاه ایجاد نمی کند. در اینجا بحث بسیار مشخص است. در یک حالت اضطراری کدام تصمیم بنفع مردم افغانسنان است؟


اسم: افغان جرمن آنلاین   محل سکونت: آلمان    تاریخ: 22.02.2011

خوانندگان گرانقدر پورتال افغان جرمن آنلاین،
شما می توانید متن تحریری مصاحبۀ جناب استاد نگارگر را در لینک زیر مطالعه فرمائید. با عرض حرمت. نقل تحریری مصاجبۀ جناب محمد اسحق نگارگر


اسم: اسحاق نگارگر   محل سکونت: برمنگهم    تاریخ: 22.02.2011

برادر ارجمند و عزیز آقای میوند،
من با همه گفته های شما در موردِ مشکلاتِ درونی مملکت موافقت دارم. اگر شما فکر میکنید که وجودِ پایگاه امریکا دردهای درون جامعۀ شماراعلاج خواهد کرد ممکن من در این مورد با شما موافقه نکنم. مسألۀ پایگاه را همه جانبه باید ببینیم
1) امریکا چرا در افغانستان پایگاه دایمی میخواهد؟ فایدۀ امریکا چیست؟ و این پایگاه که حامیی منافع امریکاست چگونه از آن منافع دفاع میکند؟ این منافع که امریکابرای دفاع از آن به پایگاه شرورت (ضرورت) دارد کدام است؟.
به نظرِ من این منافع همان کنترول بر منابع انرژی است و این تنها امریکا نیست که به انرژی ضرورت دارد دیگران هم دارند و بنا بر این اگر یکی منابع انرژی را به طورِ انحصاری در اختیار بگیرد ناگزیر با دیگران در رقابت و کشمکش می افتذ
2) مفادافغانستان در پایگاههای امریکاچیست؟
افغانستان یک کشورِ ضعیف است که همسایگانش همه نیروی اتومی دارند و یا در شُرُف ساختن آن استند. وقتیکه این همسایگان منافعِ خودرا در خطر ببینند طبعاً حکم گنجشکی را پیدا میکنند که امریکا گلوی شان را می فشارد. ضعفِ آنان سببِ اتحادشان با همدیگر میشود و جبهه های متحدِ ضد امریکایی در منطقه به وجود میاید و افغانستان به عنوان یک پایگاه در برابرِ همه کشور های منطقه قرار میگیرد. آن روزگار که برخی از کشورها پایگاه های امریکا را قبول کردند دو موضوع بود.از یک طرف آن کشورهااز نفوذِ کمونیزم ترس داشتند واز جانب دیگر از مردمِ خود ترس داشتند.
ترسِ کمونیزم دیگر اصلاً مطرح نیست و اما تجربۀ گذشتۀ امریکا و غرب را از نظر بگذرانید اینان به خاطر نفع خود از دکتاتوران در برابرِ مردم دفاع کرده اند. همین اکنون که اوباما دموکرات وعدالتخواه بر سرِ قدرت است قطعنامه های خلاف تجاوز اسرائیل در مللِ متحد ویتو میشود. ممکن است کسانی از دندانِ مار عسل بجویندولی من بااین کار مخالف استم و میدانم که اصولاً مخالفتِ من هیچ جارانمیگیردچون
پُرسش ازافغانها دراین موردِ نوعی اتمامِ حجت است وامریکا چه ما بخواهیم و چه نخواهیم پایگاه خود را ساختنی است و من هم همان "نه" شکوهمندِ خود را میگویم.
میوندعزیز، سرطان مرضی مهلک است و تا هنوز دوکتوران علاجش را نمیدانند ولی آیا میتوانیم از دوکتوران بخواهیم حالا که علاج مرض را نمیدانید مرض را تشخیص هم نکنید. من هم بدبختانه علاجِ سرطانِ افغانستان را نمیدانم و اگر بدانم کیست که به اذان این ملای غریب گوش بدهد. من به جنابِ نوری صاحب احترام فراوان دارم ولی در این مورد دلایل شان را نمی پذیرم چنانکه ایشان هم مجبور نیستند که نظرِ مرا قبول کنند.
من افغانستان را در میان همسایه های نیرومندش برای همیشه بیطرف میخواهم یعنی بیطرفیی افغانستان برای من هدف استراتژیک است و برای نوری صاحب هدفِ تاکتیکی. این ما نیستیم که شرایطِ خود را برای امریکا دیکته میکنیم بلکه ایبن امریکاست که برای ما دیکته میکند. ما ممکن است بدونِ امریکا زندگی بکنیم ولی بدون همسایه های خود نمیتوانیم.
ایران خامنه ای و احمدی نژاد نیست
پاکستان زرداری و آصف رضا گیلانی نیست
و افغانستان هم کرزی و دیگران نیستند.
اینان درخت استند که نمی مانند وآنان که می مانند زمین یعنی مردمِ این کشورها استند و من به منفعتِ همین زمینهای که می مانند صحبت میکنم نه به خاطر درختهای پوسیده ای که عمر شان بسیار کوتاه است. باعرضِ سلام و قیداینکه من نظرِ اول و آخرِ خود را در این مورد گفته ام به خاطرِ سکوتِ آیندۀ خود از همه طلبِ پوزش میکنم.
نگارگر


اسم: Dr. K. Gharwal   محل سکونت: Vienna    تاریخ: 21.02.2011

We are witness during more than 10 years that all participated countries under leadership of USA increased the disaster in country instead to catch or to eliminate Bin Laden, Mullah Omar and Hekmatyar, even they do not have any idea where they could be?

First: USA and EU started euphoric and blind their war in Afghanistan with support of known killer and murderer.

Second: USA and EU acted as self authorized to install a government and united all killer, robber and corrupted known elements, Kabul changed to center of all kind of mafias, robbing and corruption started officially and USA and EU was very proud on it to see their robbing, occupying the properties of innocent people, with help of those countries prepared and supported artificial elections, it is saying that UK shifted gun men from one location to anonther, they operated intentional poison translators from Shorai Nizar and Afghan Mellat to bomb blind the country side in general.

Installed Karzai started to dress like a Madari and announced condemning regular regard the killing of innocent people and from time to time he traveled with foreigner security to areas and he played there his show but the output of his condemning and show playing was always shameful.

Third: Nobody is interested to know, who created the Taliban and who brought them on the power? Yes Pakistan trained those beards in Kabul and Taliban but Pakistan would never able to install Taliban in Kabul.
Mr. Karzai is trying to include Taliban to his cycle and for this reason he created a group under the leadership of sold killer Rabani and killer Dostum is missing there.

Fourth: Pkistan is known from very beginning to serve UK and USA, Pkistan is following advises like Kabul regime, Mr. Karzai and his cycle got official permission from warior Mr. G. W. Bush to take money direct in bags from Iran regime and Mr. Karzai and his cycle are proud on it.
Indian, Russian and Iran beside USA are supporting Shorai Nizar.

Base on above mentioned points can be seen that those united criminals have very close relations to all neighbor countries and USA and EU are fully silent about their robbing and about the money in bags of Iran regime.

USA did not reflected during the 10 years as superpower and EU as friend of Afghan nation opposit as friend of killer and robber.

Fifth: If we suppose that Mr. Karzai will bring with huge money investment some selected people to Loya Jirga and those selected member will give their OKAY to have in Afghanistan USA permanent military bases and all Afghans will be happy and sure that USA keep our country secure from Iran, Pakistan, China and Russian and development of country will be guaranteed.
Few Afghans are claiming that we should not be proud on our history in the past because we do not have such positive history and we have to ignore the wars against GB and later on against former UdSSR. We need super power like USA in our country to servive.

Sixth: As arguments will used further Germany, South Koria, Japan, those countries have USA bases and they nations of those countries earned benefits of present of USA bases.
Germany, South Korea and Japan had nation governments at that time and the assumption of Germany, Japan Soth Korea was quit different than in Afghanistan now, the so called educated people in Afghanistan followed always ethnic intrigues even poltical parties was created base on ethnics and the government is created now base on ethnic too, qualification and honest being are not on place at the present time.

So, majority of our nation see USA and another joined countries as occupier in Afghanistan, majority of our nation lost their relatives, their simple existence and destroying the country, majority believe it that such horrible disaster is caused through USA and joined countries, in fact they did not pass the examination during 10 years, how Mr. Karzai and his cycle will make it possible to accept the permanetv bases of USA?

Educated people are opportunist and do not have any close relation to the nation and the common people believe that those educated people brought to the country foreigners for killing since 1978 and without majority any action will increase the disaster in country more, artificial Loja Jirga like we had it since 1978 will make it possible for USA to setup military bases but the war will take a different style and in country will continue the present war and at the end will be then stamp the whole nation as terrorists! Request to all Afghans not to ignore the common people.

If USA and EU are really interested to see in Afghanistan peace and freedom, then those countries have to separate themselves from those mafias, then we will have the whole nation as united base against neighbor countries like we had it in the past!!


اسم: اسد میوند   محل سکونت: روسیه    تاریخ: 21.02.2011

سلام واحترامات بى پايان به استاد محترم اسحاق نگارگرتقديم مينمايم!
استاد نهايت گرانقدر مصاحبۀ عالمانۀ شماراراجع به پايگاهاى دايمى امريكا باعلاقمندى و دقت شنيدم، و از سخنان شما چنين دريافتم كه مخالف پايگاهاى امريكا در افغانستان هستيد،
ولى باتاسف استاد نهايت گرامى! همه از درد سخن ميگويند ولى هيچكس تا به حال از دوا چيزي نگفت، همه اسانترين راه راانتخاب كردند كه آن انتقاداست، هيچكس از اصلاحات چيزى نه گفت،
باتاسف بايدگفت كه چراعده ای از هموطنان ماكوشش ميكنند كه آفتاب رابا دو انگشت پنهان كنند،البته هدف ام از واقعيت هاى جامعه و مردم ماست، چراانتقاد را از خود آغاز نمينمايم و اصلاحات را نمياوريم، كه دايماً بيگانگان را متهم ميسازيم و به خائنین كشور خود دليل براى نجات به ايشان ميدهيم، و يا موقعيت جغرافيايي كشور خود را خود طورى ميسازيم كه زمينه را براى مداخله بيگانگان مساعد ساختيم.
استاد نهايت گرامي!
آيا در صورت خروج قطعات نظامي ايساف در سال۲۰۱۴م طوريكه پيشبيني شده، كدام حزب سياسي، و يا كدام نيروى نظامي واقعاً ملي در كشور ماوجود دارد كه از استقلال، تماميت ارضي و عزت مردم رنجديده مردم ما دفاع نمايند، تا فاجعه هاى سالهاى ۱۹۹۲-۲۰۰۱م دوباره تكرار نشوند؟
پاسخ راهم به اساس دلايل و چشم ديد خود چنين ارايه مينمايم!
نه خير چنين حزب و يا نيروى نظامي در شرايط كنوني در كشور ما وجود ندارد، كه بعداز خروج قطعات خارجي كشور را حد اقل از جنگهاى داخلي نجات دهد، اردوى كنوني افغانستان كه برايش اردوى ملي خطاپ ميكنند اردوى ملي نبوده، بخاطريكه صفوف انرااكثر جوانان به اساس مشكلات اقتصادي تشكيل دادند، وعده اى ديگر آنها با گروها و تنظيم هاى جهادي وابستگي دارند كه باآنها نبايد حساب كرد، زمانيكه قطعات ايساف افغانستان را ترك نمايد طبيعي است كه جامعۀ جهاني كمك هاى خود را كاهش ميدهد، در انصورت آنعده جوانان كه به اساس مشكلات اقتصادي در اردوى ملي ايفاى وظيفه مينمايند يا ترك وظيفه خواهند كرد و يا به اساس مجبوريتهاى اقتصادي كه دارند در صفوف همان جنگسالاران قرار خواهند گرفت.


اسم: بلال احمد غزنوی   محل سکونت: غزنی افغانستان    تاریخ: 21.02.2011

کارکنان پورتال ملی و مردمی افغان جرمن،
شما زنده باشید و همیش در آسمان رسانه های انترنتی بدرخشید.
شما همیش مطالب جالب، ملی و حیاتی وطن را به بحث میگیرید که راستی قابل افتخار است.
نوشتۀ جناب ولی احمد نوری که معلوم می شود یکی از فرزندان عاشق افغانستان اند، مهمترین مطلبی میباشد که با هست و بود افغانستان تماس گرفته است. عمر شان دراز باد و قلم شان بران. من به حیث یک افغان درد رسیده در زیر هر کلمه و هر جملۀ شان امضاء میکنم. ای کاش در این وطن گوش شنوا و وجدان آکاه می بود و وطن پرستان را از وطن فروشان تفریق میکردند.
من از شما عزیزان خواهشی دارم و آن اینست که لطفاً مصاحبۀ آقای محمد اسحق نگارگر را هم در در این دریچه بگذارید تا خوانندگان به سهولت به آن دست یابند. و مورد نظر دهی دیگر افغان های عزیز قرار گیرد.
په درنښت


اسم: م ، نعیم بارز   محل سکونت: پاریس - فرانسه    تاریخ: 21.02.2011


لزوم دید پایگاه نظامی امریکا در افغانستان


اسم: م ، بیابانی   محل سکونت: افغانستان    تاریخ: 21.02.2011


امریکایان افغانستان کښی پښی ټینګوی اوکه پښی سپکوی


اسم: انجنیر فضل احمد افغان   محل سکونت: کانادا    تاریخ: 21.02.2011


پایگاه نظامی دراز مدت امریکا در افغانستان



Copyright by AFGHAN GERMAN ONLINE all rights reserved