یک عضو شورای ولایتی زابل می‌گوید که 30 مسافر ربوده شده در ولایت زابل، به زودی با میانجی‌گری شورای ولایتی و بزرگان قومی زابل، رها خواهند شد.اسدالله کاکر به سلام‌وطندار گفت؛ کسانی‌که این مسافران را ربوده، گروه کوچکی از طالبان تحت قومندانی ملا همت اند. کاکر می‌افزاید، اکنون مسافران ربوده شده در منطقۀ ارغنداب ولایت زابل اند.
او می‌گوید که ملاعبدالله کاکر در ربودن این افراد نقشی نداشته و خودش یکی از کسانی است که برای آزادی این مسافران تلاش می‌کند.
کاکر هم‌چنان گفت که سایر طالبان نیز با عملی که این گروه انجام داده مخالف‌اند و تلاش می‌کنند ملا همت را پیدا کنند و از او بپرسند که چرا این کار را کرده است.
او می‌گوید که ملا همت به دلیل این‌که یکی از موترهایش را نیروهای امنیتی ولسوالی جاغوری ولایت غزنی گرفته بودند، این کار را کرده است.
دوشنبه، 4 حوت گروهی از افراد مسلح، دو بس مسافربری را در ولسوالی شاه جوی ولایت زابل، در شاهراه کابل-قندهار توقف دادند و 30 تن از مسافران هزاره را با خود بردند.
شاهدان عینی و مقام های محلی این ولایت گفتند که این افراد لباس‌های سیاه به تن داشته و به زبانی غیر از زبان‌های دری و پشتو حرف می‌زدند.
عبدالخالق ایوبی، ولسوال شاه‌جوی ولایت زابل صبح روز سه‌شنبه 5 حوت به سلام‌وطندار گفت؛ این رویداد کار طالبان نیست و «به گمان اغلب، کار داعش است».
مقام‌های وزارت داخله دیروز 6 حوت گفتند که نیروهای امنیتی محل نگه‌داری ربوده شده‌ها را «زیر پوشش» دارند؛ اما تا هنوز این اطلاعات «محرم» است و نمی‌توانند دربارۀ جای این افراد چیزی بگویند.
عکس العمل فعالان مدنی
در همین حال، ده‌ها تن از فعالان مدنی صبح دیروز پنج‌شنبه، 7 حوت در یک گردهمایی اعتراضی، خواستار رهایی این 30 مسافر شدند.
معترضان در دهمزنگ کابل گردهم آمدند و از حکومت خواستند که از گسترش بنیادگرایی و گروگان‌گیری در کشور جلوگیری کند. آنها شعار می‌دادند که دولت مردان باید در برابر زندگی اتباع پاسخ‌گو باشند.
یاسین صمیم، یکی از این فعالان مدنی می‌گوید؛ دولت افغانستان باید نسبت به جان، مال و حیثیت مردم افغانستان مسؤولانه عمل کند.
منیره یوسف‌زاده، یکی دیگر از فعالان مدنی نیز از دولت می‌خواهد که امنیت همشهریان را تأمین کند و از گسترش تبعیض‌های قومی جلوگیری کند.
از سوی دیگر، فعالان مدنی هلمند نیز با نشر اعلامیه‌ٔ، ربوده شدن این افراد را محکوم کرده و از حکومت خواسته اند برای آزادی آنها تمام تلاشش را به کار بندد.
سردارمحمد همدرد، رئیس جامعۀ مدنی هلمند گفته است؛ ربوده شده‌ها افراد غریب و کارگری اند که برای کار به ایران رفته بودند و از رباینده‌گان خواسته که هرچه زودتر آنان را آزاد کنند.
این معترضان ضمن این‌که خواستار آزادی هرچه زودتر مسافران ربوده شده شدند، از حکومت خواستند که عاملان این رویداد را شناسایی و مجازات کند. معترضان هم‌چنان از حکومت خواستند که امنیت را در شاهراه پرخطر کابل-قندهار تأمین کند.
در قطع‌نامۀ این معترضان آمده است، حکومت افغانستان تاکنون تعریف مشخصی از دوست و دشمن ندارد. آنها از حکومت می‌خواهند دشمنان مردم افغانستان را «مخالف سیاسی» نخواند.
این معترضان هشدار می‌دهند که اگر ربوده شده‌ها آزاد نشوند، به اعتراض‌های‌شان ادامه خواهند داد.
مجیب مهرداد، استاد پوهنتون و یکی از این معترضان می‌گوید که چنین گروگان‌گیری به نام قوم و زبان و مذهب در افغانستان پیشینه نداشته و دولت باید در مقابل گسترش فرهنگ گروگان‌گیری بایستد.
به نظر می‌رسد که دولت افغانستان به وسیله ریش‌سفیدان محلی در حال مشوره با گروه ملا همت است. اما تا هنوز نشانه‌ٔ دال بر این‌که دولت در این گفت و گو‌ها کامیاب شده در دست نیست.
در این ارتباط: